Scenariusz zajęć na podstawie bajki H. Ch. Andersena pt. Brzydkie kaczątko

Scenariusz zajęć
na podstawie bajki
H. Ch. Andersena pt.
Brzydkie kaczątko

Grupa wiekowa: 5 – i 6 – latki.
Rodzaj zajęcia: Obszar zdolności intrapersonalnych.
Temat zajęcia: "Brzydkie kaczątko" bawi i uczy - wykorzystanie bajki w kształtowaniu pożądanych cech charakteru.

Podstawa programowa:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych:
1) obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać
w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
3) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
4) wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych.
Cele ogólne:
- kształtowanie nawyku uważnego słuchania,
- kształtowanie i wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- rozwijanie empatii,
- rozwijanie umiejętności dostrzegania potrzeb innych,
- integrowanie grupy.
Cele operacyjne - dziecko:
• potrafi wysłuchać w skupieniu bajki i opowiedzieć jej treść,
• zna i wymienia bohaterów bajki,
• potrafi nawiązać bliski kontakt z partnerem w zabawie,
• potrafi nazwać niektóre uczucia i emocje oraz opowiedzieć o nich,
• potrafi wczuwać się w stan emocjonalny innych, dostrzec ich potrzeby,
• potrafi być wrażliwy na krzywdę i zły los,
• potrafi współdziałać z innymi w zabawie,
• umie przejawiać w zabawie zachowania życzliwości, koleżeństwa, chęci niesienia pomocy,
• wie, że należy przyjąć każdego do zabawy bez względu na wygląd,
• wie, że wszyscy mają równe prawa, w tym prawo do szczęścia,
• umie przeliczyć sylwety bohaterów w zakresie 10,
• zna i wymienia nazwy zwierząt - bohaterów oraz naśladuje ich odgłosy,
• potrafi rozpoznać kierunki: w prawo, w lewo,
• potrafi naprzemiennie kreślić poziome kreski,
• umie tworzyć obrazek z kół origami według instrukcji nauczyciela.
Metody:
- pedagogika zabawy KLANZA,
- elementy dramy,
- elementy metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,
- elementy metody Edukacji przez ruch D. Dziamskiej.
Formy:
• indywidualna,
• w parach,
• grupowa.
Środki dydaktyczne: wycięte koła origami, kartki A4, kredki, klej, odtwarzacz CD, płyta CD z bajką pt. Brzydkie Kaczątko, płyty CD z tekstami i melodią zabaw, teksty piosenek i masażyka, wełna, sylwety bohaterów bajki, lusterka.


Przebieg zajęcia:
1. Zabawa powitalna Dzień dobry (pedagogika zabawy):
Dzień dobry, dzień dobry wszyscy się witamy!
Dzień dobry, dzień dobry, dobry humor mamy!
Dzień dobry, dzień dobry, słonko jasno świeci!
Dzień dobry, dzień dobry, witam wszystkie dzieci!
2. Masaż na dobry humor:
Dzieci stoją w kręgu. Nauczyciel recytuje wiersz, a uczestnicy zabawy wykonują gesty zgodne z jego treścią:
Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło.
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma.
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć.
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.
3. Słuchanie bajki H. Ch. Andersena pt. Brzydkie kaczątko.
4. Omówienie treści bajki:
Nauczyciel zadaje dzieciom następujące pytania:
• Kto wystąpił w bajce? (przeliczanie sylwet i naśladowanie odgłosów zwierząt).
• Dlaczego wszyscy wyśmiewali się z Brzydkiego Kaczątka?
• Czy Brzydkie Kaczątko rzeczywiście było dzieckiem Mamy Kaczki?
• Gdzie Brzydkie Kaczątko szukało swojej rodziny?
• Kto pomógł Kaczątku zrozumieć, że nie jest kaczką?
• Dlaczego Brzydkie Kaczątko czuło się w bajce smutne i opuszczone?
5. Zabawa dramowa Jestem samotne wśród swoich - ożywiona rzeźba:
Nauczycielka wyjmuje kłębek wełny i podaje go dziecku siedzącemu z lewej strony, początek nici zatrzymuje w swoim ręku, nawija na palec i mówi: "FE! JAKIE BRZYDKIE!". Dzieci postępują tak samo. Po zakończeniu, dojściu kłębka do nauczycielki, zawiązuje ona końce i wszyscy kładą nić na podłodze tworząc krąg, wokół brzydkiego kaczątka. Nauczycielka wchodzie w rolę brzydkiego kaczątka - uświadamia dzieciom, jak bardzo mu jest źle i przykro. Potem prosi dzieci, by one same spróbowały pokazać uczucia kaczątka: SMUTEK, ŻAL, WSTYD.
6. Zabawa ruchowa w parach Kaczątka (elementy metody W. Sherborne):
Jedno z dzieci potrzebuje pomocy, drugie dziecko się nim opiekuje. Następnie zamiana ról.
7. Zabawa z lusterkami „Salon Luster”:
Dzieci odpowiadają na pytanie: „Lustereczko, co we mnie widzisz?” i omawiają pozytywne cechy kolegi/koleżanki. Nauczyciel podkreśla dostrzeżone prawidłowości, że każdy z nas jest inny, a fakt, że ktoś jest inny nie znaczy, że jest gorszy. Każdego powinniśmy przyjąć do zabawy. Wszyscy mamy takie same prawa, bez względu na nasz wygląd. Wszyscy mamy prawo być szczęśliwi. Na koniec nauczyciel przypomina
o znaczeniu tolerancji.
8. Taniec integracyjny do piosenki Czy chudzi, czy grubi (elementy pedagogiki zabawy):
Dzieci naśladują treść piosenki ruchem, refren stojąc w kole, a zwrotki stojąc w parze:
Ref.: Czy chudzi, czy grubi,
czy mali, czy duzi,
wszyscy lubią bawić się, się, się.
Więc kto jest tu razem z nami
niech dobierze się parami
i niech weseli się.
• Nosek do noska x2 mrugają oczka raz, dwa, trzy.
• A teraz buźka x2 słuchają uszka raz, dwa, trzy.
• Ręka do ręki x2 i ukłon piękny raz, dwa, trzy.
• Noga do nogi x2 wystają rogi raz, dwa, trzy.
9. Kaczuszki na jeziorze - naprzemienne kreślenie poziomych kresek (elementy metody D. Dziamskiej):
Dzieci w rytm spokojnej muzyki, kołysząc się w prawo i w lewo, kreślą raz jedną, raz drugą ręką. Najpierw kreślą w sektorze górnym jasnym kolorem niebo, później
w sektorze dolnym ciemnym kolorem wodę. Później rysują trzcinę i komponują kaczuszkę, słońce i chmury z kół origami.
10. Ewaluacja zajęć:
Dzieci wypowiadają się na temat zajęć.
11. Podziękowanie i zakończenie zajęć.


BIBLIOGRAFIA:
1) E. Palczak na podstawie baśni H. Ch. Andersena, Bajkowa Akademia Angielskiego. Brzydkie Kaczątko. Po polsku czyta Anna Dymna (wraz z płytą CD), Warszawa 2010.
2) D. Dziamska, Edukacja przez ruch. Kropki, kreski, owale, wiązki, WSiP, Warszawa 2005.
3) A. Frączak, D. Dziamska, Origami z wierszykami. Ciekawska kaczuszka Omi, BIS, Warszawa 2009.