Jestem koleżeński - wykorzystanie historyjki obrazkowej w utrwalaniu wybranej zasady umożliwiającej prawidłowe funkcjonowanie w grupie rówieśniczej

Poznań, 05.03.2010r

SCENARIUSZ ZAJECIA

Grupa wiekowa- czterolatki

Temat: „Jestem koleżeński” – wykorzystanie historyjki obrazkowej w utrwalaniu wybranej zasady umożliwiającej prawidłowe funkcjonowanie w grupie rówieśniczej.

Cel ogólny

1. Doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej.
2. Rozwijanie wypowiedzi słownych na określony temat.
3. Kształtowanie logicznego myślenia w toku przewidywania i łączenia przyczyny ze skutkiem na podstawie własnych doświadczeń.
4. Utrwalanie wybranych reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej

Cele operacyjne
Dziecko:
- słucha uważnie innych i stara się zwracać bezpośrednio do rozmówcy,
- radzi sobie w sytuacjach konfliktowych bez stosowania agresji,
- wie ,że nie można sprawiać swoim zachowaniem przykrości innym dzieciom,
- dzieli się zabawkami z innymi dziećmi,
- układa historyjkę obrazkową składającą się z 5 elementów,
- opowiada co się dzieje na każdym z obrazków,
- rozumie i zapamiętuje polecenia nauczyciela,
- potrafi poruszać się przy muzyce.

Metody pracy
1. Problemowa
2. Aktywizująca
3. Praktyczna

Środki dydaktyczne: historyjka obrazkowa, tablica, magnesy, woreczki, karty pracy pocięte na 4 części dla każdego dziecka, kartki, klej, kredki

Przebieg zajęcia

1.Powitanie. Dzieci siedzą w półkolu na dywanie. Nauczyciel wita kolejno dzieci np. które maja na sobie coś czerwonego, maja spodnie, spódniczkę, lubią jeść czekoladę. Dzieci na przywitanie machają ręką.

2.„W przedszkolu”- słuchanie krótkiego opowiadania.

Jak każdego dnia rano dzieci przyszły do przedszkola i zaczęły bawić się w swoje ulubione zabawy. Jedne dzieci bawiły się samochodami, dziewczynki bawiły się w kąciku lalek, inne dzieci układały puzzle lub rysowały przy stoliczkach. Ania wzięła klocki i na dywanie zaczęła budować piękny zamek. Kiedy zamek był prawie gotowy do Ani podszedł Maks i zapytał:
- Co robisz?
- Buduję zamek dla księżniczki- odpowiedziała Ania.
Maks nie pytając Anię o zgodę, nagle zabrał dwa klocki, tym samym niszcząc zbudowany przez nią zamek. Ania z płaczem zawołała:
- Oddaj proszę mi moje klocki! Nie zabieraj mi ich, ja się teraz nimi bawię!
Ale Maks ani myślał oddać klocki, tez miał ochotę coś z nich zbudować.
Zdenerwowana Ania podeszła do Maksa i uderzyła kolegę klockiem w rękę. Teraz obydwoje płakali, a klocki leżały rozsypane na dywanie, po pięknym zamku nie zostało ani śladu...

3.Historyjka obrazkowa.
(przed tablica leżą obrazki)

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania.
O czym było opowiadanie?
Co było na początku?
Jedno dziecko podchodzi i wybiera pasujący (początkowy) obrazek, przywiesza go na tablicy i opowiada jego treść.
Następnie nauczyciel pyta się co wydarzyło się dalej.
Kolejne dziecko podchodzi wybiera i wiesza obrazek na tablicy, opowiada jego treść.
Tak samo z kolejnymi obrazkami
Do obrazka nr 3 nauczyciel zadaje pytania pomocnicze, dlaczego Ania płakała? Jak się czuła, co powinien zrobić Maks? Jak się zachować?
Do obrazka nr 4 nauczyciel zadaje pytania pomocnicze: czy zachowanie Ani było właściwe, co powinna zrobić a czego nie?, jak czuli się Ania i Maks?

Następnie nauczyciel pyta się dzieci jak ta historia mogła się zakończyć, co powinny zrobić dzieci po takiej sytuacji? Co innego można zrobić, żeby nie uczynić sobie nawzajem przykrości. Dzieci podają rozwiązania odnosząc się do własnych doświadczeń.
Na tablicy zostaje przypięty ostatni obrazek – zakończenie historyjki.

4.Zabawy ruchowe.

„Spotkanie w parach”. Po poleceniu „Znajdź sobie parę”, tworzymy dwa kręgi : zewnętrzny i wewnętrzny, w których dzieci stoją do siebie twarzami i rozpoczynamy zabawę. Po wykonaniu każdego polecenia krąg wewnętrzny przesuwa się o jedno miejsce w prawo, zaś zewnętrzny stoi w miejscu.
Propozycje zabaw:
„Ukłony”- wymieniamy różne ukłony.
„Śliczne miny”- rozśmieszamy się za pomocą gestów, mimiki.
„Figura taneczna”- pląs i zastygnięcie w bezruchu.
„Wesołe uściski”- podajemy sobie ręce raz jedną, raz drugą i obydwie naraz
„Ukłony”- wymieniamy różne, inne niż poprzednio ukłony
„Oklaski”- bijemy mocno brawo koledze
Wykorzystujemy tyle tematów, ile mamy par. Na zakończenie, gdy dzieci wracają do początkowej pary, mówimy : „Teraz, gdy spotkałeś kolegę z którym zaczynałeś tę zabawę, pokaż jak się cieszysz, że znów jesteście razem”.

„Podaj cegłę” – dzieci stoją w parach naprzeciwko siebie, rzucają do siebie woreczkiem tak aby kolega złapał, wygrywa ta para która najwięcej razy złapie worek, bez upuszczenia go na podłogę.

„Wspólny spacer”- dzieci dobierają się w pary, każdy ma na głowie woreczek, zadaniem dzieci jest iść w parach, trzymając się za ręce tak ,by nikomu nie spadł woreczek z głowy, wygrywa ta para która najdłużej utrzyma woreczek na głowie, a na hasło „zmiana” ,dzieci zmieniają partnera

5.„Dobry kolega” - dzieci składają czteroelementowy obrazek, przyklejają go na papier i kolorują.