X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 5680
Przesłano:
Dział: Gimnazjum

Praca z uczniem nadpobudliwym

W naszej codziennej pracy w szkole spotykamy się z różnymi typami uczniów. Są wśród nich uczniowie pilni, zdolni, dociekliwi, nudzący się, przeszkadzający, a także nadpobudliwi. Ta ostatnia grupa stanowi niemały problem w pracy dydaktycznej w warunkach szkolnych.
Nadpobudliwość psychoruchowa dziecka charakteryzuje się przede wszystkim zaburzeniami koncentracji uwagi,nadruchliwością i impulsywnością. Wielu z nas zna sytuacje, kiedy uczeń wyrywa się do odpowiedzi zanim pytanie zostanie sformułowane w całości, przerywa lub przeszkadza innym, wtrąca się do rozmowy lub zabawy, łatwo rozprasza się pod wpływem zewnętrznych bodźców, często jest w ruchu i chodzi po klasie, ma nerwowe ruchy rąk lub stóp, jest nadmiernie gadatliwe i gubi rzeczy niezbędne do pracy na zajęciach. To tylko niektóre z wielu objawów mogących świadczyć o nadpobudliwości psychoruchowej.
Praca w zespole klasowym, w którym znajduje się uczeń nadpobudliwy należy do niezmiernie trudnych. Dlatego ważne jest przestrzeganie pewnych zasad, które mogą pomóc w codziennej pracy z takim uczniem jak również z całym zespołem:
- ustalenie z uczniem zasad i reguł obowiązujących go w klasie i w szkole
- ustalenie żelaznych i stałych konsekwencji zamiast kar i egzekwowanie ich w przypadku niepożądanych zachowań ucznia
- wydawanie jasnych, wyraźnych poleceń i powtarzanie ich aż do skutku
- posadzenie dziecka w miejscu i towarzystwie sprzyjającym koncentracji jego uwagi
- dostosowywanie zadań do możliwości uczniów (wydłużony czas pracy, jedno zadanie w jednym czasie, sprawdzanie wiedzy ucznia, a nie umiejętności koncentracji)
- wielokrotne okazywanie mu większej uwagi na każdej lekcji ( w porównaniu z innymi uczniami)
- zauważanie możliwie wielu choćby drobnych pozytywnych i pożądanych zachowań ucznia (stosowanie pozytywnych wzmocnień)
- unikanie krytykowania i używania ironicznych uwag pod adresem ucznia
- bieżące dokumentowanie konkretnych informacji o zachowaniu i postępach ucznia
- systematyczna i cotygodniowa wymiana informacji i doświadczeń z rodzicami ucznia
Taka nieustanna współpraca ucznia, rodziców i szkoły jest nieodzowna i konieczna do osiągnięcia przez ucznia nadpobudliwego sukcesu szkolnego i życiowego.

Literatura:
A. Kołakowski, T. Wolańczyk. „ADHD - zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Przewodnik dla rodziców i wychowawców.”

Elżbieta Szabelska
Gimnazjum Stare Miasto

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.