SAMOOCENA MŁODZIEŻY Z RODZIN NIEPEŁNYCH
Kształtowanie się samooceny u człowieka wiąże się z poznaniem samego siebie i trwa przez całe życie. Samoocena odzwierciedla postawę wobec samego siebie, wpływ opinii innych ludzie jakie jednostka odnosi do własnej osoby. Stanowi istotny wskaźnik naszego życia i kieruje naszymi zachowaniami. Relacje między rodzicem, a dzieckiem odgrywają ważną rolę w postrzeganiu siebie przez pryzmat dziecka.
Samoocena odgrywa nie tylko istotną rolę w poznaniu samego siebie, ale również w kierowaniu swoim zachowaniem. Dziecko już od najmłodszych lat dowiaduje się przede wszystkim od swoich rodziców jakie jest naprawdę. Jest albo odrzucane albo akceptowane przez nich. Rodzina ma największy wpływ na kształtowanie się osobowości człowieka. Jeżeli osoba już jako dziecko doświadcza negatywnego traktowania ze strony rodziców czyli osób dla niego najbliższych wtedy nabiera także negatywnego stosunku wobec samego siebie, co wywołuje niską samoocenę. Zupełnie inaczej jest, gdy rodzice akceptują dziecko nabiera ono wówczas dobrego mniemania o sobie. Rodzina powinna zapewniać i zaspokajać potrzeby dziecka, by w pełni mogło czuć się zrealizowane i potrzebne. Należy pamiętać, że nie tylko rodzina odgrywa ważną rolę w kształtowaniu się samooceny dziecka, również opinie innych osób w środowisku społecznym. Tak naprawdę samoocena kształtuje się przez całe życie i nie tylko stosunek rodziny względem dzieci ma znaczący element w jej powstawaniu, ale także wpływ innych czynników obecnych w naszym życiu.
Istnienie rodzin niepełnych towarzyszy nam cały czas, niezależnie czy mamy na to wpływ czy nie. Wpływ środowiska rodzinnego na rozwój i kształtowanie się samooceny dziecka i jego osobowości odbywa się na dwóch etapach - jako świadomy wpływ rodziców na dziecko oraz oddziaływania niezamierzone. Pierwszy etap i najważniejszy odgrywają rodzice, bo to właśnie oni mają największy wpływ na dziecko - formowanie obrazu samego siebie. Drugi etap są to wszelkie czynności i zdarzenia jakie mają miejsce w domach oraz stosunki zachodzące między członkami rodziny.
W psychice młodzieży z rodzin niepełnych może pojawiać się lęk przed przyszłością - wchodzeniem w świat dorosłych. Widzą swoją przyszłość przez pryzmat nieudanego związku swoich rodziców. Pojawia się wśród nich obawa, że powtórzą błędy swoich rodziców. Wychowanie w takiej rodzinie utrudnia rozwój roli seksualnej, partnerskiej. Oczywiście fakt jest taki, że rodzina niepełna nie spełnia wszystkich funkcji rodziny pełnej.
W dzisiejszych czasach pochodzenie z rodzin niepełnych jest zjawiskiem bardzo częstym. Wyróżniamy wiele przyczyn niekompletności rodziny, najczęściej są to rozwody, których liczba ciągle wzrasta. Życie w takiej rodzinie nie należy do łatwych, nawet mimo tego, że rodzice tak bardzo się starają. Rozwód w życiu każdego dziecka bez względu na wiek nie jest wcale łatwy w pewnym stopniu jest to ,,wyzwanie”, któremu trzeba sprostać. Każda z osób doznaje innej sytuacji rodzinnej, która jest powodem niepełności rodziny i reaguje w różny sposób pod względem emocjonalnym. Rozwód zostawia długotrwałe skutki w życiu dziecka jak i osoby dorosłej. Zostawiają wiele zmian w psychice dziecka, które nie tak łatwo wyeliminować.
Skutki rozwoju młodzieży w rodzinie niepełnej mogą mieć istotne znaczenie na życie w dorosłości. Brak jednego rodzica w rodzinie powoduje brak prawidłowych wzorców, które są charakterystyczne dla ojca i matki. Dlatego tak ważne jest posiadanie obojga rodziców, którzy dbają o dobro rodziny i prawidłowy rozwój dziecka. Rodzina niepełna nie jest jednym źródłem jakie powodują zakłócenia w rozwoju dziecka. Są to również racje wewnątrzrodzinne wytwarzające negatywne działanie. Ważne jest dostrzeganie różnicy jaka istnieje między osobami z rodzin pełnych i niepełnych.
Rodzina odgrywa istotną rolę w życiu każdego człowieka - uczy norm i wzorców zachowań oraz przekazuje niezbędne wartości w życiu codziennym. Jeżeli rodzina przestaje realizować swoje zadania i funkcje wówczas zaczynają się problemy w jej funkcjonowaniu. Rodzina zaspokaja najważniejszą wartość jaką jest miłość, bo dzięki niej człowiek czuje się szczęśliwy. Stanowi ważny element naszego życia. Daje nam siłę, wsparcie w trudnych chwilach i to co najważniejsze miłość. Rodzice pokazują nam po raz pierwszy obraz samego siebie i dowiadujemy się ile jesteśmy warci. W znaczny sposób oddziałuje ona na osobowość dziecka. Dzieci pochodzące z rodziny pełnej mają znaczną przewagę nad dziećmi z rodzin niepełnych. Rodzina żyje w stworzonym przez siebie świecie – uczuć, działań, wyobrażeń. Każdy z jej członków jest zaangażowany w życie rodzinne.
Samotni rodzice powinni budować pozytywny obraz własnej osoby u dziecka. Należy dać mu do zrozumienia, że wcale nie jest ono gorsze od innych osób oraz zwrócić uwagę w jaki sposób oddziałuje ta samotność na dziecko. Potrzeba jest dostosowania obowiązków na miarę oraz możliwości dziecka odpowiednie do wieku. Nie powinno się przekazywać negatywnego obrazu świata dzieciom, potrzeba jest ukazania otwierania się na innych.
Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz 