Przy wigilijnym stole - rozmowa inspirowana wierszem "Wigilijny wieczór" T. Kubiaka

Cele:
• zapoznanie dzieci z tradycją związaną ze świętami Bożego Narodzenia – przygotowanie uroczystej kolacji – wigilii;
• poznawanie i utrwalenie nazw tradycyjnych potraw wigilijnych;
• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat;
• Poznawanie zasad savoir-vivre’u.
Metody:
• instrukcja,
• ćwiczebna,
• działania praktyczne

Formy:
• indywidualna,
• zbiorowa

Środki dydaktyczne:
Płyta CD z muzyką relaksacyjną, wiersz „Wigilijny wieczór” T. Kubiak, świeca, stolik, kilka misiów, biały obrus, sianko, zastawa stołowa, opłatek na talerzu, serwetki, stroik świąteczny, świeca, stojące obrazki przedstawiające potrawy wigilijne, płyta CD z kolędami, dzwoneczek.

Część wstępna:
1. „Płomień” – zabawa kołowa.
Dzieci siedzą w kole. N. zapala świeczkę. Zadaniem dzieci jest przekazywanie sobie świecę z rąk do rąk spokojnie i delikatnie, aby płomień świecy nie zgasł.
2. „Wigilijny wieczór” – wysłuchanie wiersza T. Kubiak „Wigilijny wieczór”. W tle gra spokojna muzyka.

„Wigilijny wieczór” – T. Kubiak
Biały obrus lśni na stole,
pod obrusem siano.
Płoną świeczki na choince,
co tu przyszła rano.

Na talerzu kluski z makiem,
karp jak księżyc srebrny.
Zasiadają wokół stołu
dziadek z babcią, krewni.

Już się z sobą podzielili
opłatkiem rodzice.
Już złożyli wszyscy wszystkim
moc serdecznych życzeń.

Część główna:
3. „Nakrywamy do świątecznego stołu” – zabawa dydaktyczna. Poznawanie zasad savoir-vivre’u.
Dzieci stoją dookoła ustawionego przez N. stolika, przy którym siedzi rodzina misiów. N. pyta dzieci o kolejne etapy przygotowania stołu do wieczerzy wigilijnej. Po ustaleniu kolejności wybrane dzieci nakrywają stół białym obrusem, umieszczają pod nim sianko, ustawiają zastawę stołową w tym jedno nakrycie więcej niż wynosi liczba misiów, opłatek na talerzu, serwetki, świąteczny stroik, świecę. Chętne dzieci nazywają i jednocześnie ustawiają na stole stojące obrazki przedstawiające potrawy wigilijne. N. prosi o policzenie potraw. Dzieci ustalają liczbę dań wigilijnych. N. informuje dzieci dlaczego na wigilijnym stole powinno znaleźć się 12 potraw.
N. omawia podstawowe zasady savoir-vivee’u, dotyczące zachowania się podczas posiłku.
4. „Na jaki znak czekamy, aby rozpocząć wieczerzę wigilijną?” – zabawa ruchowa.
5. „Chrystus się rodzi”, „Uczora źwieczora” – zaśpiewanie kolęd.

Część końcowa:
6. „Kto lubi” – zabawa ruchowa
Dzieci siedzą w kole. N. pyta dzieci: Kto lubi kluski z makiem, kutię, kapustę wigilijną, pierogi z kapustą i grzybami? Dzieci, które lubią daną potrawę, wstają, podskakują trzy razy i mówią jednocześnie mniam, mniam, mniam, głaszcząc się dłonią po brzuchu.
7. „Płomień” – zabawa kołowa.
8. Ewaluacja