Moje imię, moja narodowość - prawo do tożsamości. Scenariusz zajęć

„Moje imię, moja narodowość - prawo do tożsamości” –
scenariusz zajęć dla dzieci 6 – letnich.
Temat: Moje imię, moja narodowość - prawo do tożsamości.
Cele ogólne:
• Utrwalenie pojęć: „prawo” i „obowiązek”,
• Zapoznanie z prawem dziecka do tożsamości,
• Kształtowanie świadomości obywatelskiej,
• Zapoznanie z urzędowym aktem urodzenia,
• Zapoznanie z polskimi symbolami narodowymi: flagą i godłem,
• Tworzenie atmosfery przyjaźni i życzliwości,

Cele szczegółowe operacyjne (dziecko):
• Potrafi rozróżnić pojęcia: „prawo” i „obowiązek”,
• Wymienia elementy składające się na tożsamość dziecka (imię, nazwisko, miejsce i data urodzenia, obywatelstwo, pochodzenie)
• Rozpoznaje polskie symbole narodowe,
• Życzliwie odnosi się do swoich rówieśników,

Metody:
słowna, czynna i oglądowa.
Formy: indywidualna, zbiorowa.
Środki dydaktyczne: płyty z piosenkami, tekst i ilustracje do opowiadania „Wąsy pana konduktora”, arkusz papieru w dużym formacie z wypisanymi na nim prawami dziecka, mazak, wzór aktu urodzenia, małe karteczki z imieniem dla każdego dziecka, papier kolorowy, klej, „Konwencja o prawach dziecka. Wersja przyjazna dzieciom”. Wydawca: Polski Komitet Narodowy UNICEF. Warszawa. 2009. (książeczka jest dostępna w wersji elektronicznej na stronie www. unicef.pl)

Literatura: Anna Czerwińska – Rydel, Renata Piątkowska „Moje prawa - ważna sprawa!” Wydawnictwo Literatura. Łódź. 2018, Konwencja o prawach dziecka.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa integracyjna „Ramię przy ramieniu”;
Dzieci stają w kole blisko siebie , ilustrując ruchem treść wyliczanki.
Stoimy ramię przy ramieniu
Możemy być wielcy w oka mgnieniu
Możemy być całkiem mali
Lecz nigdy nie będziemy sami !

Dzieci witają się wzajemnie przez podanie ręki.
2. Wspólny śpiew piosenki „Miś pluszowy”.

I. Kiedy mama była mała

pluszowego misia miała,

był jej wielkim przyjacielem,

opowiada o nim wiele.

Ref.: Miś, miś, miś pluszowy zawsze cię wysłucha,

o swoich kłopotach szepnij mu do ucha. X2

II. Przedszkolakiem był mój tata,

miał też misia pluszowego,

zawsze nosił go w plecaku,

nigdzie nie chciał iść bez niego.

Ref.: Miś, miś, miś pluszowy zawsze cię wysłucha,

o swoich kłopotach szepnij mu do ucha. X2

III. .Ja mam też swojego misia,

wiem, że zawsze na mnie czeka,

chętnie mówię mu o wszystkim,

mogę przed nim ponarzekać.

Ref.: Miś, miś, miś pluszowy zawsze cię wysłucha,

o swoich kłopotach szepnij mu do ucha. X2

3. Nawiązanie do poprzednich zajęć na temat praw i obowiązków dzieci.
Nauczyciel przypomina, że na poprzednich zajęciach omawiane były nasze prawa i obowiązki. Następnie demonstruje duży arkusz papieru z wypisanymi na nim wybranymi prawami i proponuje zabawę polegającą na wskazaniu przez chętne dzieci obowiązku, który wynika z danego prawa, np.:

Prawo do zabawy. – Obowiązek posprzątania zabawek po skończonej zabawie.
Prawo do miłości i rodziny. – Obowiązek szanowania rodziców i pomagania im.
Prawo do edukacji. – Obowiązek odrabiania pracy domowej, uczęszczania do szkoły, uczenia się.
Prawo do wyrażania własnych poglądów. – Obowiązek szanowania poglądów innych ludzi.
Prawo do życia bez przemocy. – Obowiązek rozwiązywania sporów z innymi dziećmi bez stosowania przemocy.
Prawo do opieki lekarskiej – Obowiązek dbania o swoje zdrowie, ubierania się stosownie do pogody, zdrowego odżywiania, zdrowego stylu życia.
4. Zabawa ruchowa „Krótkie polecenia przy muzyce”
Dzieci chodzą swobodnie po sali w rytm muzyki, nauczycielka podaje kolejne instrukcje:
• Uściśnij jak najwięcej dłoni,
• Ukłoń się przed kolegami,
• Przywitaj się z innymi skinieniem głowy,
• Podaj rękę innym osobom i poklep je po plecach,
• Wyślij całuska,
• Stań w parze ze swoim przyjacielem.

5. Słuchanie opowiadania A. Czerwińskiej – Rydel, R. Piątkowskiej „Wąsy pana konduktora” – wyjaśnienie, co oznacza prawo do tożsamości.

6. Rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania. Pytania do dzieci:
- Jak miały na imię dzieci podróżujące pociągiem?
- Ile miały lat?
- Jak się nazywa pan kontrolujący bilety w pociągu?
- Dlaczego konduktor zażądał od mamy okazania dokumentów dzieci?
- Czy mama miała przy sobie wymagane dokumenty?
- Jak zakończyła się podróż na wakacje?
- Co by było, gdyby dziecko nie posiadało aktu urodzenia?

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że według Konwencji o prawach dziecka, przysługuje im prawo do tożsamości, czyli do imienia i nazwiska, obywatelstwa, informacji o swoim pochodzeniu. Wszystkie te ważne dane znajdują się w urzędowym akcie urodzenia, który jest sporządzany po narodzinach dziecka.

6. Oglądanie aktu urodzenia (wzoru druku lub aktu urodzenia nauczyciela). Nauczyciel demonstruje urzędowy akt urodzenia i wyjaśnia, jakie informacje są w nim zawarte.

7. Wykonanie przez dzieci wizytówek w barwach narodowych z własnym imieniem.
Nauczyciel przygotowuje dla dzieci małe. Prostokątne karteczki oraz wizytówki z imieniem. Dzieci wyklejają dół karteczki czerwonym papierem metodą wyrywanki. Na białym tle piszą (jeśli potrafią) lub przyklejają swoje imię.

8. Ewaluacja zajęć - stworzenie w sali kącika tematycznego na temat prawa do tożsamości.
Dzieci umieszczają w nim swoje wizytówki w barwach narodowych, wzór aktu urodzenia, ilustrowaną „Konwencję o prawach dziecka. Wersja przyjazna dzieciom”. Kącik systematycznie jest wzbogacany o nowe przedmioty i wytwory dzieci związane z omawianym prawem.

Opracowała: mgr Marzena Bania