Scenariusz uroczystości zakończenia roku szkolnego

Scenariusz uroczystości zakończenia roku szkolnego 2014/2015
Dekoracja: dwie tablice stojące w takiej odległości od siebie, aby uczniowie w części artystycznej mogli wchodzić za nie i traktować to miejsce jak garderobę. Na jednej z nich napis na biało-czerwonym tle „Do zobaczenia w dorosłym życiu”, na drugiej „Zjazd absolwentów z roczników 1999 i 2002”.
Część oficjalna

Narrator
„Ile razem dróg przebytych?
Ile ścieżek przedeptanych? (...)
Ile w trudzie nieustannym
Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń? (...)
Chciałabym wszystkie takie chwile
Ocalić od zapomnienia.”

Narrator
Słowami utworu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego rozpoczynamy dziś uroczyste zakończenie roku szkolnego uczniów klasy VI Szkoły Podstawowej i pożegnanie uczniów klasy III Gimnazjum.

Narrator
Proszę wszystkich o powstanie. Do hymnu państwowego!
Spocznij! Po hymnie!

Narrator
Witamy serdecznie na dzisiejszej uroczystości zaproszonych gości, dyrekcję naszej szkoły, nauczycieli, rodziców, pracowników obsługi i administracji oraz Was koleżanki i koledzy! Wiemy, że dzisiejsze spotkanie jest zwieńczeniem Waszej/ Naszej ciężkiej pracy, którą staraliśmy się wykonywać dobrze od początku do końca.

Narrator
Niech tak wygląda również ta wyjątkowa uroczystość. Dlatego....”Poloneza czas zacząć!”.

Polonez w wykonaniu uczniów klasy III G oraz VI SP.

Narrator
Uczyniliśmy już powinności gospodarza, więc teraz o zabranie głosu prosimy Pana Dyrektora ......................., a następnie zaproszonych gości.

Narrator
Proszę Pana Dyrektora – .................... i wychowawcę klasy VI – panią .......................o wręczenie wyróżnionym uczniom świadectw i nagród.

Narrator
Proszę Pana Dyrektora o wręczenie listów gratulacyjnych. Wyczytanych rodziców zapraszamy na środek.

Narrator
A teraz nastąpi wręczenie świadectw pozostałym uczniom klasy VI.

Narrator
Wszystkim uczniom klasy VI gratulujemy ukończenia szkoły podstawowej i życzymy sukcesów w gimnazjum.

Narrator (ZMIANA!!!)
Podczas dzisiejszej uroczystości także klasa III Gimnazjum przeżywa wyjątkowe chwile. Uczniowie Ci kończą trzeci etap edukacji i już na zawsze żegnają mury szkoły w Bukowcu.

Narrator
Proszę Pana Dyrektora i wychowawcę klasy – panią ......................... o wręczenie świadectw z wyróżnieniem.

Narrator
Proszę o wręczenie świadectw pozostałym uczniom klasy III.

Narrator
Absolwentom życzymy sukcesów w nowych szkołach i dalszych latach nauki i pracy.

Wszyscy uczniowie wychodzą na środek sali
Narrator
Dziś nasze serca przepełnia nie tylko radość z otrzymania świadectw, ale i smutek rozstania. Żegnając się pragniemy gorąco podziękować naszym nauczycielom za gotowość słuchania, za zrozumienie i przekazaną wiedzę. Dziękujemy Drodzy Pedagodzy, że wierzyliście, iż uda nam się przejść „kruchy most nad rwącą rzeką wiedzy”. Słowa wdzięczności kierujemy także do pracowników obsługi i administracji, bez których nasza szkoła nie byłaby taką jaka jest.

Narrator
Są wśród nas również osoby, których bliskość dodawała nam wiary na każdy kolejny dzień. To nasi kochani rodzice, którym chcielibyśmy powiedzieć trzy krótkie słowa: DZIĘKUJEMY i KOCHAMY WAS.

Narrator
Zanim wręczymy symbole naszej wdzięczności w postaci kwiatów, dedykujemy wam wiersz Leopolda Staffa oraz piosenkę.

Narrator
Leopold Staff „Most”
„Nie wierzyłem
Stojąc nad brzegiem rzeki,
Która była szeroka i rwista,
Że przejdę ten most,
Spleciony z cienkiej, kruchej trzciny
Powiązanej łykiem.

Szedłem lekko jak motyl
I ciężko jak słoń,
Szedłem pewnie jak tancerz
I chwiejnie jak ślepiec.

Nie wierzyłem, że przejdę ten most,
I gdy stoję już na drugim brzegu,
Nie wierzę, że go przeszedłem”.

Piosenka „Upływa szybko życie”.

Narrator
„Przyjaciele jak kwiaty w ogrodzie ubarwiają nasze życie”. Prosimy o przyjęcie kwiatów od nas.

Narrator
A teraz zapraszamy na program artystyczny przygotowany przez klasę VI SP i III Gimnazjum.

CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA

Dwoje uczniów wygląda na bardzo zabieganych. Kobieta w papilotach ma w rękach mop, rozwiesza pranie na suszarce, miesza w garnku. Mężczyzna w podkoszulce naprawia samochód, ma wokół siebie przedmioty majsterkowicza. Kręcą głowami, wyraźnie niezadowoleni z czynności, które wykonują.
SCENA I
Narrator
Już za chwilę otoczy cię przeszłość,
Znane twarze zobaczysz dookoła
I choć pamięć zawodzi,
Nie wstydź się, nic nie szkodzi,
Że nie wszystkich rozpoznać dziś zdołasz.
Te dwadzieścia lat - to niemało,
Aby zmienić nas w innych ludzi,
Lecz w oczach ten sam blask
Młodości dawnej brzask,
Co się w nas jeszcze budzi?
Piosenka „Jaki piękny świat, gdy się ma 20 lat”
Kobieta
Jak to było beztrosko, gdy miałam naście lat. Nie myślałam o obowiązkach, a jedynym była tylko szkoła. Hmmmm... o niej też nie zawsze myślałam, ale to były czasy. A teraz! Cały dom na mojej głowie: pranie, sprzątanie, gotowanie......
Mężczyzna
I gdzie te czasy? Gdzie te czasy? Byłem młody, piękny i kto tam wtedy myślał o pracy, przybijaniu obrazków na ściany, a już w głowie się nie mieściło, że mogę obiad ugotować. A teraz.... Zrób to, zrób tamto....

Narrator
Przez ten wieczór bądź tylko kolegą
Z naszej szkoły, z tej samej klasy.
Nie myśl o tym, co w domu,
Co u dzieci, u żony,
Choć na chwilę zapomnij o pracy.
Te dwadzieścia lat - to niemało,
By nas zmienić w innych ludzi,
Odebrać oczom blask -
Młodości zatrzeć czas,
Wspomnienia szkolne ostudzić.
Kobieta
Jak byłoby miło znów spotkać się z kolegami i koleżankami ze szkolnych lat. Tyle czasu minęło odkąd widzieliśmy się ostatni raz.... Mam pomysł... zobaczę na facebooku czy są. Byłoby wspaniale znów się zobaczyć... (otwiera laptop).

Mężczyzna
Tak sobie nieraz myślę, co słychać u Marcina, Kuby, Piotrka, Weroniki i tej pięknej Zuzanny, w której byłem zakochany. (Do siebie po cichu).... dobrze, że żona nie słyszy... Zaraz!!!!! Wraca do swoich zajęć i śpiewa: „Sialalalala... tak się bawi nasza klasa...”. Zaraz!!!!!! To jest pomysł. Odpalę laptopa i zaraz ich poszukam.

Piosenka „Jaki piękny świat, gdy się ma 20 lat”
Kobieta i mężczyzna serfują w Internecie, aż nagle skaczą z radości, zaczynają się ubierać w wyjściowe stroje i udają się za kotarę.

SCENA II
Piosenka „Tak się bawi nasza klasa”
Spotkanie po latach. Absolwenci niepewnie wchodzą na środek, zerkają na zegarki, kogoś wypatrują. Na słowa piosenki „Już koleżanka wyciska łzy...” niektórzy uczestnicy zjazdu absolwentów rozpoznają się i witają. Inni z kolei przypatrują się sobie i nie poznają kolegów. Na słowa refrenu wszyscy tańczą w kółku i śpiewają. Droga zwrotka to scenariusz z pierwszej (zdziwienie wyglądem po latach). Refren znowu we wspólnym tańcu.

Narrator
Jacie kręcę, ludzie, jak wy się zmieniliście!!!!

Narrator
Zenek ty nie dziwuj, bo sam nie wyglądasz jak Ty.

Narrator
A jak nam się kobitki pozmieniały  rozkwitły jak kwiaty i wyglądają jak piękne róże.

Narrator
Usiądźmy do stołu, tutaj sobie powspominamy, bo jest co, oj jest.

Narrator
Mam pomysł, niech każdy przypomni, kim – chodząc jeszcze do szkoły - chciał w przyszłości być i czy zrealizował swoje plany.

Narrator
Mnie jak pamiętacie marzyły się dalekie, nieodkryte lądy, bo jak sięgam myślą, w szkole moje horyzonty były dość ograniczone.
Uczeń śpiewa piosenkę „Chciałem być” K. Krawczyka (fragment o marynarzu).

Narrator
A ja.... odkąd po raz pierwszy na przerwie usłyszałem rumuńskie disco polo, zapragnąłem całym ciałem i duszą zdobyć światowe estrady.
Uczeń śpiewa dalszy ciąg piosenki „Chciałem być” K. Krawczyka (fragment o piosenkarzu).

Narrator
Ty Bartek, udzielałeś się w Ochotniczej Straży Pożarnej. Zostałeś tym sikawkowym czy nie?

Narrator
Straż Pożarna to moja duma. Służymy jej razem z Piotrem, Wojtkiem i Oskarem. Jeszcze do teraz pamiętamy piękny moment, kiedy ślubowaliśmy być wierni naszej służbie.
Piosenka „Straż Pożarna” IceMan + hip hop

Narrator
Naprawdę pięknie, uścisk dłoni za waszą postawę.

Narrator
Moi kochani, to piękne czuć się w życiu spełnionym i robić to, o czym się marzyło w latach dzieciństwa i młodości. Nigdy nie wiadomo, na jakie ścieżki skieruje nas jeszcze los, ale przynajmniej większość z nas wybrała już swoją drogę.

„Droga, którą idę” Czerwone Gitary

Narrator
Tak się nostalgicznie zrobiło, że i mnie zebrało się na refleksje. Muszę wam się do czegoś przyznać. Tak słucham o tych marynarzach, piosenkarzach, strażakach.... A ja jestem poszukiwaczem! Tak poszukiwaczem, bo cały czas poszukuję swojego miejsca na tej pięknej planecie. Prawdę powiedziawszy, jest mi źle, bo nie jestem sobą w tej wędrówce przez życie. Nie jestem, ale będę!

Piosenka „Chciałbym być sobą” Perfekt (zwrotkę śpiewają dziewczyny)

Narrator
Heniek nie martw się, kiedyś w końcu znajdziesz swoją przystań. A co to??????

Piosenka Andrzeja Rosiewicza „Chłopcy radarowcy”

Narrator
A to Kazinek, on w policji pracuje! (Chłopak wjeżdża rowerem z „lizakiem” w ręku)

Klasa staje „jeden za drugim” i porusza się w rytm muzyki, a Kazik próbuje zatrzymać ich.

Narrator
(Dyszy z przemęczenia). Co wy tak szybko!!!! Nie słyszeliście o zaostrzonych karach dla piratów drogowych? Przepraszam za spóźnienie, ale najpierw obowiązki, a później przyjemności.

Narrator
Kochani, powspominajmy chwilę nasze szkolne lata. A jest co wspominać.

Narrator
Heh, ja pamiętam jak przerabialiśmy „Dziady”. Pani maglowała nas z tych duchów, a ja nigdy nie mogłem zapamiętać, czy Józio był Rózią, czy Józia była Róziem..... Ale popatrzcie kto nadciąga z tamtego kierunku????

(Na scenę zbliża się pochód uczniów w białych prześcieradłach, zawodzą)

Narrator
Cóż to za mary?

Narrator
To pochód z „Dziadów” Mickiewicza. Za życia byli mistrzami w ściąganiu, teraz cierpią katusze.

Narrator
Tak ich mało? Chyba wszyscy powinniśmy do nich dołączyć, bo kto by w szkole nie ściągał.

Piosenka M. Rodowicz „To ja, to ja, to ja”

Narrator
A pamiętacie jak przerabialiśmy mit o „Dedalu i Ikarze”. Nie posłuchał ojca i tak mu się porobiło...... żal chłopaka.... A co tam znowu się dzieje?

Narrator
Któż to nadlatuje? Jakiś dziwny ptak. Toż to Ikar! Cóż za brawurowy lot!

Ikar wykonuje popisowy piruet i krzyczy:

Narrator IKAR
Jakoby rok bez wiosny mieć chcieli, którzy chcą, żeby młodzi nie szaleli”
Przewraca się i z trudem podnosi.

Narrator
Widzieliście? To był upadek Ikara.

Narrator IKAR
Panowie i Panie, a którędy na Kretę? Znowu pobłądziłem. Trenowałem w aeroklubie „Niebiański lot”, później ojciec wziął mnie pod swoje skrzydła, ale urwałem mu się. Potrzebowałem wolności. Teraz błądzę, nie mogę znaleźć drogi do domu.

Narrator
Każdy z nas, podobnie jak Ikar, dokonał kiedyś zdumiewającego odkrycia, że także rodzice mają niekiedy rację. Po latach to się wie.

Narrator
Gdybyśmy wtedy słuchali mamy i taty, oj jakie mielibyśmy piękne oceny!!! Ale ilu z nas myślało wtedy o wkuwaniu. Każdy kombinował, co tu zrobić, by nic nie robić.

Piosenka na melodię „Jedzie pociąg”

Narrator
My tu gadu gadu, a przecież na dzisiejszy zjazd absolwentów przybył gość specjalny!!!! Nasza kochana pani profesor. Zaśpiewajmy jej wszystkiego najlepszego

Piosenka „Wszystkiego najlepszego” D. Rinn

Narrator
Nasza kochana pani profesor. Wzruszyłam się do łez. Tyle lat i tyle pięknych wspomnień.

Narrator
Kto tu płacze? Kto ryczy? Ktoś kogoś bije??? Oj tak nie może być! Pamiętacie mnie chyba i moje możliwości. Zawsze stanę w obronie słabszych, a siłę czerpię z boksu. W najbliższym czasie roześlę wam zaproszenie na moją galę.

Piosenka Franek Kimono „Nie rycz mała, nie rycz”

Narrator
Tak miło nam się spędza ten czas, a impreza dobiega końca. Mam pomysł... Zatańczmy na koniec nasz szkolny taniec, a później w takich nastrojach zapraszam na domówkę.

Rumuńskie disco polo