X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 40102
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Propozycje zabaw odprężających dla przedszkolaków

Dzieci w wieku przedszkolnym cechuje nieustanna potrzeba aktywności fizycznej. Trudno im jest na dłużej pozostać w jednym miejscu. Tej naturalnej tendencji towarzyszy ciągły pośpiech najbliższej rodziny, dlatego warto zadbać o to, aby chociaż w przedszkolu dzieci znalazły czas na odprężenie i wyciszenie. Zabawy odprężające warto na stałe włączyć w rytm życia przedszkolnego. Niektóre z nich ćwiczą również spostrzegawczość i kształtują umiejętność eksperymentowania. Oto kilka propozycji z książki Irene Fleming i Jurgena Fritza:

„Ulubiony kamyk” – zabawa rozwijająca spostrzegawczość

Czas trwania: ok. 10 minut w zależności od liczby uczestników
Materiały: kamyki
Przebieg:
W otwartym naczyniu umieszczamy mniej więcej dwa razy więcej kamyków niż uczestników zabawy. Powinny być one do siebie podobne. Grupa siada w kole. Każdy bierze do ręki jeden kamyk i dokładnie mu się przygląda do momentu, kiedy uzna, że go dobrze poznał. Następnie wszystkie kamienie wrzucane są z powrotem do naczynia. Teraz rozdajemy kamienie ponownie. Każde dziecko dostaje do ręki jeden i uważnie mu się przygląda, próbując stwierdzić, czy to jego kamień. Jeżeli nie, podaje go sąsiadowi po prawej stronie. Ten kto znajdzie swój kamyk, zatrzymuje go dla siebie, a wszystkie te, które bezowocnie przewędrowały przez całe koło, odkładamy na środek. Teraz rozdawane są pozostałe w naczyniu kamienie i ponownie podawane z rąk do rąk, aż wreszcie każdy odnajdzie ponownie swój kamyk. Ten, komu się nie udało, może poszukać jeszcze raz pomiędzy odłożonymi na środek.
Inne możliwości: Zabawa jest łatwiejsza, jeśli przygotujemy tyle samo kamieni, ilu uczestników bierze udział w zabawie. Zamiast kamyków można wykorzystać również jabłka, cytryny czy orzechy.

„Tworzenie form” – zabawa wymagająca współpracy

Czas trwania: 5 minut
Materiały: długi sznur pakowy
Przebieg:
Długi sznur wiążemy tak, aby można było z niego utworzyć duży okrąg. Wszyscy uczestnicy przytrzymują go mocno obiema rękami. Jako pierwszą formę otrzymaliśmy koło. Następnie prosimy dzieci, aby na zawołanie utworzyły inne formy, przy czym nie wolno im porozumiewać się słownie. Mówimy na przykład: kwadrat, prostokąt, owal, łuk Księżyca. Dzieci muszą w ten sposób bardzo szybko reagować i w takim samym tempie porozumiewać się ze sobą nie używając słów.
Inne możliwości: Możemy dać dzieciom do dyspozycji dłuższy sznur i utrudnić zadanie wydając polecenia: dom, lampa, drzewo, kwiatek, łódka, itp. W tym przypadku zezwalamy jednak na komunikowanie się słowami.

„Zebrane milczenie” – zabawa rozwijająca spostrzegawczość

Czas trwania: ok. 5 minut
Materiały: magnetofon
Przebieg:
Zabawę rozpoczynamy od słów: „Zbierać można najrozmaitsze rzeczy: muszelki, znaczki, kamienie... Był sobie jednak kiedyś niejaki doktor Murke, który zbierał milczenie - krótkie wycinki ze słuchowisk, w czasie których nikt nic nie mówił..."
Następnie ustawiamy magnetofon na nagrywanie i milczymy przez około 1 minuty. Potem odtwarzamy nagranie i dokładnie nasłuchujemy, czy rzeczywiście nagrała się na niej wyłącznie cisza. Dzieci z pewnością będą zdziwione, ile odgłosów zostało zapisanych, pomimo panującego w sali milczenia. Słychać będzie jeżdżące samochody, kasłanie, szuranie stóp itp.
Inne możliwości: Dzielimy dzieci na małe grupy, które udają się w różne strony przedszkola, aby tam nagrać „ciszę”. Po powrocie do sali dokładnie przesłuchujemy nagranie, rozpoznając zapisane dźwięki.

Źródło: Irene Fleming, Jurgen Fritz, Zabawy na uspokojenie, Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 1999

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.