Wychowanie dzieci wspólnym celem rodziców i szkoły

REFERAT
WYCHOWANIE DZIECI WSPÓLNYM CELEM RODZINY I SZKOŁY
Dzieci są najważniejszym, bezcennym darem, jaki w życiu otrzymujemy. Są źródłem wielu radości oraz spełnienia się w roli rodzica. Mówi się, że dzieci są naszą przyszłością, ale nie zapominajmy, że także są przyszłością narodu i świata.
Każdy kochający rodzic pragnie, by jego dziecko było zdrowe, szczęśliwe i mądre, by wyrosło na dobrego człowieka, a w przyszłości dobrze ułożyło sobie życie. By te piękne pragnienia się spełniły trzeba wielu lat systematycznej nad tym pracy. Dodatkowo coraz to większy wpływ na wychowanie młodego człowieka mają środki masowego przekazu, a także najbliższe otoczenie w którym przebywają. Dzieci mają łatwiejszy dostęp do Internetu, różnych programów telewizyjnych, różnego rodzaju gier, różnych czasopism. Niepokojącym jest fakt, że coraz więcej mediów świadomie lub nie, ale promuje zło przez pokazywanie ogromnej ilości przemocy -nawet w bajkach dla dzieci. Może to każdego, a zwłaszcza niedojrzałego młodego człowieka doprowadzić do zobojętnienia na zło, a nawet do traktowania takiego stylu życia za właściwy i normalny.
Najbardziej narażone na to są oczywiście dzieci, które nie zawsze potrafią rozróżnić co jest dobre, a co złe. My jako dorośli i odpowiedzialni za ich wychowanie powinniśmy przed tym ich ochronić. Powinniśmy im zapewnić takie warunki, aby dorastały w atmosferze pełnej ciepła i bezpieczeństwa tak , aby czuły się z nami szczęśliwe,kochane,rozumiane i przede wszystkim bezpieczne.
W pierwszej kolejności to rodzice są wychowawcami i nauczycielami swoich dzieci. Rolą szkoły także jest przekazywanie wiedzy i wychowanie, ale następuje to w okresie późniejszym, gdy dziecko jest już starsze. Dlatego właśnie bardzo potrzebna jest ścisła współpraca miedzy rodzicami a szkołą.
Od początku zwracajmy uwagę na podstawowe aspekty wychowania np. na kulturę osobistą dzieci. Przypominajmy im na co dzień o kulturalnym zwracaniu się do siebie, o szacunku do innych osób. Interesujmy się dziećmi, tym co robią, pytajmy o to co wydarzyło się w szkole. Chwalmy dziecko za postępy, za dobre oceny, czy nawet za same starania. Pocieszajmy, gdy coś im nie wyjdzie. Dziecko widząc nasze zainteresowanie wie, że jest dla nas ważne, a przecież o to właśnie chodzi i dlatego warto znaleźć na to czas. Uczmy dzieci samodzielności, a nie wyręczajmy ich we wszystkim. Dajmy im dorosnąć, niech zrobią tyle ile potrafią, ale samodzielnie, dzięki temu je dowartościujemy. Uczmy odpowiedzialności, pomagajmy, ale mądrze np. dając im pojedyncze wskazówki, delikatnie naprowadzajmy na prawidłowy tok myślenia itd.
Przydzielmy dzieciom jakieś obowiązki w domu (np. wyniesienie śmieci, spacer z psem, sprzątnięcie pokoju, pozmywanie talerzy itp.), aby zobaczyły, że te rzeczy nie robią się same i ile wysiłku i czasu trzeba w to włożyć, aby wszystko było odpowiednio zrobione i na czas przygotowane.
Dobrze wychować młodego człowieka to wielka, wielka sztuka, ale możliwa do zrealizowania, dlatego cały czas trzeba nad tym pracować, aby tak się stało. Czego wszystkim serdecznie życzę.