"Od stóp do głów" - zabawy i ćwiczenia sprzyjające orientacji w schemacie własnego ciała oraz orientacji przestrzennej. Malowanie dziesięcioma palcami.Zajęcie otwarte dla rodziców

TEMAT TYGODNIA: Poznaję swój organizm.
TEMAT ZAJĘCIA: „Od stóp do głów” – zabawy i ćwiczenia sprzyjające orientacji w schemacie własnego ciała oraz orientacji przestrzennej. Malowanie dziesięcioma palcami.
METODY:
– czynnościowe
– słowne
– poglądowe
FORMY:
– praca indywidualna
– praca z całą grup?

CELE OGÓLNE:
- utrwalenie znajomości schematu ciała i orientacji w przestrzeni,
- rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka oraz jego indywidualnych zdolności twórczych.

CELE OPERACYJNE: dziecko:
– prawidłowo nazywa i wskazuje części ciała,
– potrafi wskazać różnice i podobieństwa w wyglądzie własnego ciała i innej osoby,
– wykonuje ruchy izolowane – porusza określoną częścią ciała (np. tylko ręką, tylko głową, nogą i ręką, itp.),
– rozróżnia i prawidłowo wskazuje kierunki w przestrzeni (w przód, w tył, w prawo, w lewo),
– recytuje wierszyki utrwalające nazwy części ciała,
– chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych związanych z rozróżnianiem prawej i lewej strony ciała,
– prawidłowo posługuje się liczebnikami głównymi w zakresie 6 oraz liczebnikami porządkowymi w zakresie 5,
- wykonuje pracę plastyczną wskazaną metodą,
- wykazuje inwencję twórczą przy wykonywaniu pracy.
POMOCE: kartoniki ze zdaniami prawdziwymi i fałszywymi na temat części ciała ludzkiego, 2 pojemniki (z uśmiechniętą i smutną buzią), plastikowe kółko, woreczek, pokrywka od pudełka, dwie rolki bibułki, 2 paski tektury, szablony dłoni i stóp, napisy: START, META, kostka liczbowa.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. „Iskierka” – zabawa w kręgu.
Dzieci siedzą w kole, trzymając się za ręce. Nauczycielka mówi: „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do moich rąk”. Dzieci witają się uściskiem dłoni.
2. „Chodźcie do koła” – powitanie dzieci piosenką.
„Chodźcie wszyscy tu, do koła. Zabawimy się wesoło.
Witamy wszystkich was. Na zabawę nadszedł czas.
Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga,
cały tułów oraz głowa.
Witamy was”.
3. „Tacy sami” – rozmowa na temat różnic i podobieństw w wyglądzie ciała ludzkiego.
Nauczycielka prosi dwoje dzieci (chłopiec, dziewczynka) aby stanęły obok siebie. Pozostałe dzieci przyglądają się im uważnie i mówią czym się różnią ( ubiór, wzrost, kolor oczu, płeć...) i co mają wspólnego. Dochodzą do wniosku, iż każdy z nas inaczej wygląda, ale jesteśmy zbudowani tak samo (mamy dwie ręce, nogi...).
4. „Dziecko do dziecka” – zabawa w parach przy muzyce.
Dzieci poruszają się w rytm muzyki w dowolny sposób. Na hasło: „dziecko do dziecka” szybko dobierają się w pary. Gdy słyszą muzykę tańczą razem. Na przerwę w muzyce nauczycielka wywołuje nazwy części ciała, którymi dzieci w swojej parze mają się dotknąć np. noga do nogi, plecy do pleców, nos do nosa, ucho do ucha itp. Gdy ponownie usłyszą „dziecko do dziecka” dobierają się w nowe pary i zabawa trwa dalej.
5. „Prawda czy fałsz?” – rozróżnianie zdań prawdziwych i fałszywych na temat części ciała.
Dzieci losują zdania typu:
– człowiek ma dwoje oczu
– człowiek ma dwie lewe ręce
– dłoń człowieka ma 6 palców
– człowiek ma dwie prawe nogi
– człowiek ma kolana
– człowiek ma 1 łokieć
– człowiek nie ma ramion
– człowiek nie ma stóp
– człowiek ma z przodu brzuch, z tyłu plecy
Dziecko umieszcza zdania prawdziwe w pojemniku z uśmiechniętą buzią, fałszywe w pojemniku z buzią smutną. Samodzielnie wskazuje części ciała, o których jest mowa w określonym zdaniu (następnie wszystkie dzieci razem). Podaje prawidłowe odpowiedzi. Nauczycielka zadaje dodatkowe pytania, daje zadania do wykonania np. pokaż prawą rękę, lewą rękę, tupnij prawą nogą, policz palce (dziecko liczy palce na podstawie wiersza: „Pierwszy palec, drugi, trzeci”, porównuje ilość palców w prawej i lewej dłoni, podaje nazwy kolejnych palców – kciuk, wskazujący...).
6. „Dziwny taniec” – poruszanie określoną częścią ciała przy muzyce.
Nauczycielka zaprasza dzieci do „dziwnego tańca” – tańca na siedząco. Wyjaśnia im, iż całe ciało musi być nieruchome. Tańczy jedynie ta część ciała, którą wywoła nauczycielka np. oczy, jeden palec, dwa palce, prawa dłoń itp. Przed rozpoczęciem zabawy nauczycielka pyta dzieci w jaki sposób mogą np. tańczyć oczy (dzieci podają swoje propozycje typu: można mrużyć oczy, zamykać, otwierać, patrzeć w prawo, w lewo...). Podczas zabawy każde dziecko „tańczy” według własnego pomysłu.
7. „Budowanie człowieka” – wspólne układanie ludzkiej postaci.
Nauczycielka rozkłada na dywanie przedmioty znajdujące się w sali przedszkolnej (plastikowe kółko, woreczek, pokrywka od pudełka, dwie rolki bibułki, dwa paski tektury, wycięte szablony dłoni i stóp). Układają postać ludzką na dużym arkuszu papieru. Dorysowują mazakami części twarzy (oczy, rzęsy, brwi, nos, usta). Po ułożeniu nauczycielka pyta dzieci jak można tę postać nazwać. Dzieci podają różne propozycje.
8. „W przód, w tył” – zabawa na rozróżnianie kierunków w przestrzeni.
9. „Labirynt” – układanie na dywanie szablonów stóp.
Nauczycielka pyta dzieci co oznacza słowo labirynt. Wiedzą, iż mają do pokonania pewną drogę, aby dojść do określonego punktu. Układają na dywanie szablony stóp. Ilość kroków wyznacza rzut kostką. Przedszkolaki wskazują kierunki i układają trasę labiryntu od napisu „START” do napisu „META”.
10. Interpretacja plastyczna utworu muzycznego. Dzieci słuchają utworu muzycznego. Po wysłuchaniu nauczyciel zachęca do wypowiedzi:„Czy muzyka była smutna, czy wesoła?”, „Co wyobrażałeś sobie podczas słuchania utworu ?”. Malowanie dziesięcioma palcami.
Instrukcja : W tych miseczkach jest farba, nie będziemy używali pędzi, mamy przecież 10 palców, 5 na jednej ręce i 5 na drugiej ręce . Możesz malować to, co mówi ci muzyka. Zachęcenie dzieci do wypowiedzi na temat swoich wrażeń podczas malowania tą techniką. Pytania pomocnicze:„Co czułeś , gdy malowałeś wszystkimi palcami?" „Czy farby były przyjemne w dotyku?”, „Jakich kolorów używałeś ?” Prezentacja prac.
12. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.