X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 32097
Przesłano:

Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny

Arkusz wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia

Imię i nazwisko ucznia..............
Klasa ............ wiek .........lat
Wychowawca...................
Nr orzeczenia ...........

Źródło informacji Rozpoznanie Potrzeby ucznia
Orzeczenia i opinie
niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim (upośledzenie rozwoju umysłowego w stopniu lekkim) Dodatkowa pomoc w postaci indywidualnej rewalidacji. Dodatkowa pomoc psychologiczno-pedagogiczna.
Nauczyciele Ma bardzo duże trudności w nauce. Posiada ubogi zasób słownictwa. Zna niektóre litery, nie czyta. Odpowiada na proste pytania pojedynczymi wyrazami. Jego pismo jest niekształtne. Duże trudności sprawia mu utrzymanie się w liniaturze. Poprawnie przepisuje proste zdania. Rozpoznaje cyfry, potrafi zapisać dwucyfrowe i niektóre wielocyfrowe liczby. Dodaje i odejmuje w zakresie 100. Z pomocą nauczyciela rozwiązuje proste zadania tekstowe. Rozpoznaje i nazywa proste figury. Zna system monetarny. Nie potrafi odczytywać godzin na zegarze. Niechętnie uczestniczy w zajęciach wych. fiz . Nie podejmuje próby śpiewu oraz niechętnie angażuje się w prace plastyczno-techniczne. Posiada wybiórcza wiedze o środowisku w którym żyje. Uczeń zna ogólne zasady zachowania, ale ich nie przestrzega. Zdarzają mu się dość często sytuacje konfliktowe,ale stara się być koleżeński i uczynny. Nie potrafi zadbać o higienę osobistą. Objęcie dziecka zajęciami dydaktyczno-wyrównawczym, rewalidacyjnymii oraz zajęciami logopedycznymi. Usprawnianie funkcji percepcyjno – motorycznych oraz sprawności grafomotorycznej. Nauka czytania i pisania . Bogacenie słownictwa dziecka. Dostosowanie metod i form pracy do potrzeb dziecka.
Rodzice

Lekarze i specjaliści pracujący z dzieckiem, dokumentacja medyczna

Inni specjaliści pracujący z dzieckiem
Logopeda: Zaburzony rozwój mowy w zakresie strony czynnej i biernej. Forma wypowiedzi i zasób słownictwa są bardzo ubogie. W zakresie artykulacji występują substytucje w obrębie szeregów. Głoski II i III szeregu zastępowane są szeregiem I, natomiast głoski dz, dż głoską d. Niska sprawność narządów artykulacyjnych.

W ramach zajęć logopedycznych usprawnianie narządów artykulacyjnych, wywołanie zaburzonych głosek.
Badania specjalistyczne
prowadzone w szkole

Dokumentacja prowadzona przez wychowawcę klasy
Uczeń jest ruchliwy, niespokojny, nie potrafi współpracować z dziećmi, zna, ale nie przestrzega zasad obowiązujących w grupie. Nie wie jak dbać o higienę osobistą. Motywowanie dziecka do pracy, wzmacnianie mocnych stron dziecka oraz poczucia własnej wartości. Wpajanie nawyków higienicznych.
Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia

Wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka, stymulowanie funkcji poznawczych, rozwoju umysłowego i emocjonalnego. Utrwalanie i rozwijanie posiadanych wiadomości i umiejętności.
Data
Podpisy członków zespołu Podpis rodziców
Załącznik 2

Arkusz indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego - propozycja

Imię i nazwisko ucznia Piotr Biel
Klasa IV wiek 11 lat
Wychowawca mgr Agnieszka Dutkiewicz
Program edukacyjno - terapeutyczny na rok szkolny 2015/2016
Nr orzeczenia 47/2014/15 z dnia 15 lipca 2015 r.
Sposób i zakres dostosowania wymagań edukacyjnych
Cele ogólne:
1) przyswojenie przez ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim podstawowego zasobu wiadomości na temat faktów, zasad, teorii i praktyki, dotyczących przede wszystkim tematów i zjawisk bliskich doświadczeniom ucznia;
2) zdobycie przez ucznia umiejętności wykorzystywania posiadanych wiadomości podczas wykonywania zadań i rozwiązywania problemów; 3) kształtowanie u ucznia postaw warunkujących sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie

Ogólne:
• Stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego na miarę możliwości ucznia.
• Usprawnienie zaburzonych procesów psychomotorycznych istotnych w opanowaniu umiejętności czytania i pisania.
• Ćwiczenie sprawności czytania i pisania.
• Oddziaływanie psychoterapeutyczne ogólnie uspakajające, a równocześnie aktywizujące .
• Wdrażanie do celowej pracy.
• Rozbudzenie wiary we własny siły.
• Motywowanie do podejmowania wysiłku umysłowego,
• Dbałość o prawidłowe relacje w zespole.
• Wdrażanie do autokontroli własnego zachowania.
• Wspieranie w podejmowaniu inicjatywy w działaniu.
• Odreagowanie napięć i negatywnych emocji.
• Działania o charakterze profilaktycznym i terapeutycznym nakierowane na niwelowanie trudności rozwojowych i edukacyjnych (np. uczenie pracy we współdziałaniu)
Korelacja programu rewalidacji z programami nauczania z poszczególnych przedmiotów.
• Wyrównanie niedoborów i zaburzeń rozwojowych
• Doprowadzenie do poprawnego posługiwania się mową czytaną i pisaną oraz wyrównanie innych trudności w nauce szkolnej
• Kształtowanie społeczno-emocjonalnej sfery rozwoju ucznia
• Ćwiczenie analizy i syntezy słuchowej oraz słuchu fonematycznego
• Rozwijanie koordynacji wzrokowo-słuchowej, słuchowo-ruchowej
• Rozwijanie sprawności manualnej i motorycznej
• Wzbogacanie zasobu słownictwa
• Ćwiczenie pamięci mechanicznej i logicznej
• Rozwijanie procesów myślenia
• Wydłużanie czasu koncentracji uwagi
• Wspomaganie nauki czytania i pisania, liczenia, mierzenia
• Wykorzystanie w pracy z uczniem technik komputerowych i multimedialnych
• Włączanie ucznia do wszelkich działań profilaktycznych organizowanych na terenie szkoły poprzez np. przygotowanie elementu dekoracji, udział w konkursie plastycznym, itp.,
• Wdrażanie różnych sposobów spędzania wolnego czasu
• Dbałość o własne zdrowie
• Konsekwencji złych i nieprzemyślanych decyzji
• Budowanie pozytywnej samooceny i poczucia własnej wartości
• Poznawanie swoich mocnych stron poprzez otrzymywanie informacji zwrotnych
• Tworzenie atmosfery bezpieczeństwa, zaufania i życzliwości
• Stopniowe budowanie umiejętności panowania nad własnymi emocjami
• Nabywanie umiejętności słuchania wypowiedzi innych uczniów
• Zapewnienie poczucia akceptacji
• Rozwijanie cierpliwości i wyrozumiałości w stosunku do innych osób
• Doskonalenie zachowań społecznych
• Wydłużanie koncentracji uwagi na zadaniu
• Zwiększenie pojemności pamięci słuchowej mechanicznej
• Uczenie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów społecznych
• Wdrażanie do autokontroli swoich zachowań
• Zapewnienie intensywniejszej opieki wychowawczej (w czasie wolnym, np. przerwy, wymaga większej troski wychowawczej, gdyż łatwo ulega negatywnym wpływom - obniżeniem zdolności do krytycznej oceny sytuacji, przewidywania skutków swego postępowania oraz zwiększoną sugestywnością)

Edukacja humanistyczna
Cele ogólne:
• uzupełnienie wiadomości dotyczących nauki o języku, ortografii, interpunkcji,
• bogacenie słownictwa i kształtowanie umiejętności posługiwania się słownikami,
• kształtowanie sprawności komunikacyjnych,
• wyrabianie nawyków samokształceniowych,
• rozbudzanie wiary w możliwość pokonywania istniejących trudności i sprawnego posługiwania się językiem polskim.
• doskonalenie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi słownych, poprawnych językowo
• doskonalenie techniki czytania
• doskonalenie techniki czytania ze zrozumieniem
• ćwiczenia w samodzielnym budowaniu wypowiedzi pisemnych
• poszerzenie słownictwa i wiedzy ogólnej o otaczającym świecie zgodnie
• uświadamianie konieczności orientowania się w prostych wydarzeniach społeczno-politycznych
• doskonalenie umiejętności wyrażania emocji i uczuć,
• rozwijanie zainteresowań i umiejętności ucznia

Edukacja matematyczno-przyrodnicza
Cele ogólne:
• rozwijanie pamięci,
• rozwijanie zainteresowań matematyczno – przyrodniczych,
• rozwijanie umiejętności czytania krótkiego prostego tekstu matematycznego ze zrozumieniem,
• przygotowanie do korzystania z tekstów użytkowych, kształtowanie umiejętności stosowania schematów w zadaniach jak i sytuacjach codziennych,
• kształtowanie umiejętności dostrzegania analogii,
• wykorzystanie zależności i analogii matematycznych do łatwiejszego zapamiętywania,
• rozwijanie sprawności rachunkowej,
• praktyczne utrwalenie umiejętności zdobytych na lekcjach matematyki.

J. polski
- zmniejszanie ilości, stopnia trudności i obszerności zadań
- dzielenie materiału na mniejsze partie, wyznaczanie czasu na ich opanowanie i odpytywanie
- wydłużanie czasu na odpowiedź, przeczytanie lektury,
- czytanie lektur szkolnych lub innych opracowań rozłożyć w czasie, pozwalać na korzystanie z książek ,,mówionych”,
- należy zezwolić na dokończenie w domu niektórych prac wykonywanych na lekcjach,
- dyktanda przeprowadzać indywidualnie w wolniejszym tempie,
- potrzeba większej ilości powtórzeń na opanowanie materiału,
-dzielenie materiału na mniejsze partie,
-dokonywanie modyfikacji ćwiczeń i zadań,
-podawanie jasno sprecyzowanych instrukcji przy jednoczesnym sprawdzaniu stopnia ich zrozumienia,
- dzielenie materiału na mniejsze partie - w przypadku testów sprawdzających),
-prezentowanie materiału na konkretnych przykładach, zanim zostanie podane bardziej ogólne twierdzenie,
- wydłużenie czasu na udzielanie odpowiedzi ustnej i pisemnej, wykonanie zadań, podjęcie decyzji,
- skupianie uwagi na tym, co w danej chwili uważamy za najważniejsze, zaznaczanie fragmentu, podkreślanie kolorem, akcentowanie przy pomocy słów (uwaga, ważne),
- pomoc przy organizowaniu własnego warsztatu pracy,
- wprowadzanie dodatkowych środków dydaktycznych np. ilustracje, plansze,
- odwoływanie się do znanych sytuacji z życia codziennego,
- formułowanie pytań w formie zdań o prostej konstrukcji powołujących się na ilustrujące przykłady,
-częste podchodzenie do ucznia w trakcie samodzielnej pracy, w celu udzielania dodatkowej pomocy, wyjaśnień,
-przygotowywanie zmodyfikowanych kart pracy,
- jeśli to możliwe - sprawdziany i kartkówki przygotowywać w formie testów,
- częściej sprawdzać zeszyty szkolne ucznia, ustalić sposób poprawy błędów , czuwać nad wnikliwą ich poprawą, oceniać poprawność i sposób wykonania prac.
J. angielski
- zmniejszanie ilości słówek do zapamiętania,
- pozostawianie większej ilości czasu na ich przyswojenie,
- wymagania w wypowiadaniu się na określony temat ograniczyć do kilku krótkich, prostych zdań,
- nie wyrywać do natychmiastowej odpowiedzi, dawać więcej czasu na zastanowienie się i przypomnienie
- odpytywanie po uprzedzeniu, kiedy i z czego dokładnie uczeń będzie pytany
- sprawdziany oraz testy zawierają na ogół zadania zamknięte np. zadania krótkiej odpowiedzi (uczeń podaje rozwiązanie w formie pojedynczego słowa), uzupełnianie zdań podanymi słowami, zadania typu prawda/fałsz, dopasowywanie wyrazów itp.)
- oceniać za wiedzę i wysiłek włożony w opanowanie języka, kłaść większy nacisk na wypowiedzi ustne,
- ograniczenie materiału teoretycznego na rzecz doświadczenia jak największej ilości sytuacji komunikacyjnych w kontekście ich praktycznego zastosowania
Historia
- w związku z dużym problemem w selekcji i wyborze najważniejszych informacji z danego tematu można wypisać kilka podstawowych pytań, na które uczeń powinien znaleźć odpowiedź znając dany materiał,
- przy odpytywaniu prosić o udzielenie na nie odpowiedzi, podobnie postępować przy powtórkach,
- uwzględniać trudności z zapamiętywaniem nazw, nazwisk, dat,
- podczas uczenia stosować techniki skojarzeniowe ułatwiające zapamiętywanie
- w czasie odpowiedzi ustnych dyskretnie wspomagać, dawać więcej czasu na przypomnienie, wydobycie z pamięci nazw, terminów, dyskretnie naprowadzać,
- samodzielna praca z tekstem źródłowym powinna dotyczyć tylko fragmentów tekstu lub ich uproszczonej wersji,
- wybór najważniejszych i najbardziej charakterystycznych zdarzeń i dat, nauczyciel powinien stosować ćwiczenia typu: zapisy z lukami, łączenie obrazów lub fragmentów tekstu z datami, tworzenie zeszytów, teczek przeznaczonych tylko dla danej epoki
- pozostawianie większej ilości czasu na przygotowanie się z danego materiału ( dzielenie go na małe części, wyznaczanie czasu na jego zapamiętanie i odpytywanie ),
- podczas uczenia stosować techniki skojarzeniowe ułatwiające zapamiętywanie
Matematyka
- częste odwoływanie się do konkretu ( np. graficzne przedstawianie treści zadań ), szerokie stosowanie zasady poglądowości,
- omawianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopniu trudności ( pamiętając, że obniżenie wymagań nie może zejść poniżej podstawy programowej )
- podawanie poleceń w prostszej formie ( dzielenie złożonych treści na proste, bardziej zrozumiałe części ),
-naukę tabliczki mnożenia, definicji , reguł wzorów rozłożyć w czasie, często przypominać i utrwalać,
- w geometrii możliwość większej ilości ćwiczeń i praktycznych, doświadczeń z wykorzystaniem modeli przestrzennych,
- stosowanie ułatwień typu: wykonaj według wzoru, uzupełnij fragment, odszukaj błąd itp.
- treści z zakresu geometrii wykorzystujące rysunek, szkic, konstrukcje mogą być realizowane z użyciem szablonów, a obliczanie pól z uwzględnieniem gotowych rysunków pomocniczych,
- rozumowanie matematyczne (wyciąganie wniosków z przesłanek) i układanie działań do rozwiązywanych zadań tekstowych należy wspomagać materiałami graficznymi,
- systematyczne sprawdzanie stopnia rozumienia treści poleceń, treści zadań i kierowanie aktywnością ucznia
- wydłużanie czasu na wykonanie zadania
- podchodzenie w trakcie samodzielnej pracy w razie potrzeby udzielenie pomocy, wyjaśnień, mobilizowanie do wysiłku i ukończenia zadania
- zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie samodzielnie wykonać
- potrzeba większej ilości czasu i powtórzeń dla przyswojenia danej partii materiału,
- w trakcie rozwiązywania zadań tekstowych sprawdzać, czy uczeń przeczytał treść zadania i czy prawidłowo ją zrozumiał, w razie potrzeby udzielać dodatkowych wskazówek,
- oceniać tok rozumowania, nawet gdyby ostateczny wynik zadania był błędny ( co wynikać może z pomyłek rachunkowych).
Przyroda
- w związku z dużym problemem w selekcji i wyborze najważniejszych informacji z danego tematu można wypisać kilka podstawowych pytań, na które uczennica powinna znaleźć odpowiedź czytając dany materiał ( przy odpytywaniu prosić o udzielenie na nie odpowiedzi ). Podobnie postępować przy powtórkach,
- uwzględniać ewentualne trudności w orientacji na mapie ( tj. naprowadzać i ukierunkowywać poprzez np. dokładne określenie położenia danego obiektu)
- szczególne skupienie się na najistotniejszych treściach, ważnych z punktu widzenia umiejętności praktycznych.
- pozostawianie większej ilości czasu na przygotowanie się z danego materiału ( dzielenie go na małe części, wyznaczanie czasu na jego zapamiętanie i odpytywanie

Zaj. komputerowe
- zapewnienie większej ilości ćwiczeń, aby uczennica opanowała daną sprawność,
- w ocenianiu zwracanie większej uwagi na wysiłek włożony w wykonanie zadania, niż ostateczny efekt pracy.
- wielokrotne tłumaczenie i wyjaśnianie zasad pracy
Zajęcia techniczne i artystyczne
- podpowiadanie tematu pracy plastycznej czy technicznej, częste podchodzenie do ucznia, ukierunkowywanie w działaniu
- pozwalanie na korzystanie ze śpiewników, wzorów, zapisów nutowych
- liberalne ocenianie wytworów artystycznych ucznia
- w ocenianiu zwracanie większej uwagi na wysiłek włożony w wykonanie zadania, niż ostateczny efekt pracy,
- podczas oceniania brać przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu, jego chęci , wysiłek, przygotowanie do zajęć w materiały , niezbędne pomoce itp.
- nie krytykować, nie oceniać negatywnie wobec klasy,
- nie zmuszać na siłę do śpiewania, czy wykonywania ćwiczeń sprawiających uczniowi trudność.
- zapewnienie większej ilości ćwiczeń, aby uczeń opanował daną sprawność,
- powielanie gotowych schematów,
- obserwacja przykładowych rozwiązań lub stwarzanie okazji do wspólnej pracy w grupie.

Wychowanie fizyczne
- zapewnienie większej ilości ćwiczeń, aby uczeń opanował daną sprawność ( w razie potrzeby zwolnienie z wykonania ćwiczeń przerastających możliwości ruchowe)
- w ocenianiu zwracanie większej uwagi na wysiłek włożony w wykonanie zadania, niż ostateczny efekt pracy,
- w miarę możliwości pomagać, wspierać, dodatkowo instruować, naprowadzać, pokazywać na przykładzie,
- włączać do rywalizacji tam, gdzie uczeń ma szanse,
- szczególną uwagę poświecić promocji zdrowia i wskazaniu sposobu wykorzystania zdobytych umiejętności w organizacji wolnego czasu.
- wielokrotne tłumaczenie i wyjaśnianie zasad i reguł gier sportowych,
Religia
- w związku z dużym problemem w selekcji i wyborze najważniejszych informacji z danego tematu można wypisać kilka podstawowych pytań, na które uczeń powinien znaleźć odpowiedź czytając dany materiał ( przy odpytywaniu prosić o udzielenie na nie odpowiedzi ). Podobnie postępować przy powtórkach.
- pozostawianie większej ilości czasu na przygotowanie się z danego materiału ( dzielenie go na małe części, wyznaczanie czasu na jego zapamiętanie i odpytywanie ).

Zintegrowane działań nauczycieli i specjalistów o charakterze rewalidacyjnym
• Korelacja wewnątrzprzedmiotowa i międzyprzedmiotowa;
• Działania o charakterze profilaktycznym i terapeutycznym nakierowane na niwelowanie trudności rozwojowowych i edukacyjnych (np. uczenie pracy we współdziałaniu);
• Korelacja programu rewalidacji z programami nauczania z poszczególnych przedmiotów. Szczególne zwrócenie uwagi na: - uczenie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów społecznych, - wdrażanie do autokontroli swoich zachowań,
Wszyscy nauczyciele
Formy udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej, wymiar godzin
zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze 1 h/tydz.
Zajęcia logopedyczne 2h/tydz., zajęcia rewalidacyjne 2h/tydz.
Działania wspierające rodziców ucznia
indywidualne rozmowy z rodzicem, pedagogizacja, wskazówki do pracy z dzieckiem w domu

Zajęcie rewalidacyjne, resocjalizacyjne oraz inne zajęcia, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia, działania z zakresu doradztwa zawodowego
Uczeń wymaga realizacji zajęć rewalidacyjnych ze specjalistą – oligofrenopedagogiem w celu usprawniania i korygowania szczególnie zaburzonych funkcji.
Zakres współdziałania
Nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia w realizacji zadań
Wyjaśnienie istoty upośledzenia umysłowego, -wsparcie dziecka w odrabianiu prac domowych - wsparcie dziecka w organizacji czasu wolnego. Włączanie rodziców do kształtowania u dziecka podstawowych umiejętności. Każdy nauczyciel: • potrafi nawiązać współpracę z rodzicami, • prowadzi rozmowy z rodzicami w ten sposób, że są one wspólnym poszukiwaniem rozwiązania problemu dziecka • przekazuje rodzicom wiedzę z dziedziny pedagogiki i psychologii ułatwiającą im nawiązywane kontaktu z własnym dzieckiem • unika sytuacji, w których wyłącznie krytykuje zachowanie ucznia, mówi tylko o problemach jakie on sprawia i wygłasza monolog “jak jest, a jak być powinno” • stwarza wspólnie z rodzicami konstruktywne pomysły na to, jak postępować z dzieckiem w szkole i domu, aby te oddziaływania służyły rozwiązywaniu problemów dziecka • w sposób taktowny sugeruje potrzebę kontaktu ze specjalistą (jeżeli istnieje taka potrzeba), kieruje też na badania do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej.
Działania rodzica: korzystanie z prawa udziału w opracowaniu IPET, dostosowywanie się do wskazówek n-li i specjalistw dotyczących pracy z dzieckiem w domu, wykazywanie zainteresowania postępami dziecka, aktywna i systematyczne praca z dzieckiem w domu

Data podpisy członków zespołu Podpis rodziców

Ustalone przez dyrektora formy, sposoby okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin
zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze 1 h/tydz.
Zajęcia logopedyczne 2h/tydz., zajęcia rewalidacyjne 2h/tydz.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.