X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 31568
Przesłano:

Modyfikacja do programu zajęć plastycznych dla uczniów klasy III

Modyfikacja do programu
zajęć
plastycznych dla
uczniów klasy III

„ Twórczość nie bierze się z pustej kartki papieru,
twórczość bierze się z inspiracji patrzenia na
coś co już istnieje.”


Spis Treści:
I. Cele
II. Treści kształcenia
III. Propozycje tematów prac plastycznych i technik plastycznych
IV. Ewaluacja modyfikacji do programu

Bibliografia


Wstęp


Zadaniem szkoły jest rozwijanie wszelkich zdolności ucznia, dzięki czemu kształtuje on swoja osobowość i zwiększa szansę powodzenia w szkole i w życiu. Sztuki plastyczne doskonale wpływają na proces kształtowania osobowości i postawy otwarcia na świat.
Ich podstawą są przeróżne działania plastyczne. Dają one dziecku radość poprzez oglądnie , dotykanie, manipulowanie, praktyczne działanie. Poprzez działanie plastyczne dziecko okazuje uczucia, wyraża samego siebie, wzbogaca i rozwija własna osobowość..
Tworząc prace plastyczne, dziecko doskonali i rozwija własną wyobraźnie
i pomysłowość, staje się samodzielne, nabywa umiejętności radzenia sobie, dobierania narzędzi i materiałów potrzebnych do realizacji projektu, wykazywania inicjatywy. Dzieci bardzo angażują się w proces tworzenia i z duma pokazują swoje prace. Promocja
i odpowiednia prezentacja tych prac jest bardzo istotna, ponieważ:
-dowartościowuje autorów prac,
-mobilizuje do twórczego działania,
-jest uwieńczeniem długotrwałego działania.
Zaangażowanie dzieci niepełnosprawnych w ogólnie rozumianą twórczość daje nieocenioną pomoc w procesie wychowania i rewalidacji tych dzieci. Rewalidację można określić jako wychowanie specjale jednostek upośledzonych, pobudzające do najpełniejszego ich rozwoju. Przez taką formę zajęć i prac organizowania własnego twórczego wysiłku, w trakcie różnorodnych zajęć manualnych oraz wyzwalanie spontanicznej potrzeby tego wysiłku, uwolnimy dzieci od szkodliwych zahamowań które ten naturalny pęd w nich stłumiły. Praca twórcza jest formą aktywności umysłowej, absorbuje skutecznie umysł, odwraca uwagę od przykrości związanych z upośledzeniem.
Hulek w ,,Teorii i praktyce rehabilitacji inwalidów’’ pisze ,,Istota terapii za pomocą środków artystycznych polega na tym, że umożliwia osobie z trudnościami w poruszaniu się, porozumiewaniu symbolami świata zewnętrznego. Stosując metodę likwidujemy czasowe
i przestrzenne przeszkody w kontakcie pacjenta z dorobkiem kulturalnym jednostek i grup społecznych. Wyrażanie się w sztuce rozwija wyobraźnię i przyczynia się do likwidacji zahamowań powstałych w wyniku inwalidztwa. Posługując się symbolami dziecko staje się zarówno ,,konsumentem’’ jak i ,,wykonawcą’’- aktywności w tej formie nie tylko sprawia mu przyjemność, ale daje również zrozumienie siebie i innych’’.
Zastosowanie odpowiednich technik plastycznych takich jak np. leczenie z gliny, plasteliny, wyklejanki- stanowią rehabilitację przez zabawę. Są miłym i atrakcyjnym sposobem wykonania ćwiczeń.
Rozszerzenie o nowe treści programu realizowanego w klasie III ma na celu pobudzać kreatywność uczniów, odkrywać przyjemność tworzenia, uczyć promocji własnej twórczości, mobilizować do twórczego działania, podnosić własną wartość.
Proponowana modyfikacja programu zajęć plastycznych dla klasy 3 została opracowana w oparciu o podstawę programową MEN Dz.U/Nr 14, poz. 129 oraz 130. oraz o program nauczania dla I etapu edukacji wczesnoszkolnej DKW-4014-149/99
Modyfikacja uwzględnia główne hasła programowe, określa cele operacyjne dla zawartych
w niej zagadnieniach. Zawiera również propozycje tematów zajęć plastycznych oraz możliwość do wykorzystania technik plastycznych.


I.CELE

1. Cele ogólne:
• Rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka oraz jego indywidualnych zdolności twórczych.
• Pobudzanie kreatywności uczniów, odkrywanie przyjemności tworzenia, cieszenia się uzyskanym efektem.


2. CELE SZCZEGÓŁOWE:
• Rozwijanie zmysłu estetyki i potrzeby tworzenia
• Rozwijanie kreatywności, zdolności wyobrażania, wymyślania i produkowania czegoś nowego, oryginalnego.
• Zapoznanie z różnymi technikami i obserwowanie uzyskanych efektów.
• Posługiwanie się niekonwencjonalnymi materiałami jako środkiem wyrazu.
• Zapoznanie z kształtem, kolorem i bryłą poprzez twórcze zabawy.
• Rozwijanie wyobraźni pobudzonej pozytywnymi emocjami.
• Promowanie prac i ich autorów poprzez uczestnictwo w wystawach, konkursach plastycznych.
• Podnoszenie własnej wartości w oparciu o prezentowanie własnych prac pozostałym uczniom szkoły.
• Kształtowanie wrażliwości na świata poprzez poznawanie lokalnych twórców i ich prac.


II. TREŚCI KSZTAŁCENIA ORAZ CELE OPERACYJNE

1. Działalność plastyczna.

Treści kształcenia Cele operacyjne
1.Przedstawienie zjawisk, wydarzeń realnych
i fantastycznych z uwzględnieniem postaci ludzi
i zwierząt.
2.Przedstawianie scen inspirowanych przez przeżycia, pory roku, teksty literackie, reprodukcje obrazów, własne doświadczenie, życie codzienne, otoczenie, sztukę ludową za pomocą określonych środków wyrazu z zachowaniem kształtu, wielkości, proporcji, barwy, światła, cienia. Uczeń przedstawia zjawisk, wydarzeń realnych
i fantastycznych z uwzględnieniem postaci ludzi
i zwierząt.
Uczeń przedstawia sceny inspirowane przez przeżycia, pory roku, teksty literackie, reprodukcje obrazów, własne doświadczenie, życie codzienne, otoczenie, sztukę ludową za pomocą określonych środków wyrazu z zachowaniem kształtu, wielkości, proporcji, barwy, światła, cienia.


2.Wiadomosci z zakresu sztuk pięknych

Treści kształcenia Cele operacyjne
1.Rozróżnianie i nazywanie dziedzin sztuk plastycznych, takich jak: malarstwo, rzeźba, grafika, rysunek, architektura, scenografia oraz twórców i ich dzieł w związku z własna działalnością plastyczną.
2.Poznawaniwe oryginalnych dzieł sztuki, reprodukowanych, kopiowanych w muzeum, w pracowni plastycznej, na wystawie, w teatrze, w galerii, na pokazie mody.
3.Poznanie sztuki profesjonalnej, amatorskiej, współczesnej, dawnej, ludowej w związku
z poznaniem środowiska i w związku z własną działalnością plastyczną.
4.Przyporządkowywanie dziedzinom sztuk plastycznych, twórców, dzieła, czynności i narzędzia. Wymienianie narzędzi i czynności związanych
z omawianymi dziedzinami sztuki.
5.Rozumienie wypowiedzi plastycznych innych ludzi
i przejawianie wobec nich tolerancji. 1.Uczeń rozróżnia i nazywa dziedziny sztuk plastycznych, takich jak: malarstwo, rzeźba, grafika, rysunek, architektura, scenografia oraz twórców i ich dzieła w związku z własna działalnością plastyczną.
2.Uczeń poznaje oryginalne dzieł sztuki, reprodukowane, kopiowane w muzeum, w pracowni plastycznej, na wystawie, w teatrze, w galerii, na pokazie mody.
3.Uczeń poznaje sztukę profesjonalną, amatorską, współczesną, dawną, ludową w związku z poznaniem środowiska i w związku z własną działalnością plastyczną.
4.Uczeń przyporządkowuje dziedzinom sztuk plastycznych, twórców, dzieła, czynności i narzędzia. Potrafi wymienić narzędzia i określić czynności związane z omawianymi dziełami sztuki.
5.Rozumienie wypowiedzi plastycznych innych ludzi
i przejawianie wobec nich tolerancji.


3.Obserwacja i doświadczenie

Treści kształcenia Cele operacyjne
1.Wyróżnianie i nazywanie takich cech przedmiotów, jak: kształt, wielkość, proporcja, położenie, barwa, figury geometryczne.
2.Określenie charakterystycznych i indywidualnych cech ludzi w zależności od wieku, płci oraz zwierząt w zależności od budowy, ubarwienia, sposobu poruszania się.
3.Wprowadzenie nowych technik plastycznych, poszukiwanie bogatszych możliwości wyrazu. 1.Uczeń wyróżnia i nazywa takie cechy przedmiotów, jak: kształt, wielkość, proporcja, położenie, barwa, figury geometryczne.
2.Uczeń określa charakterystyczne i indywidualne cechy ludzi w zależności od wieku, płci oraz zwierząt w zależności od budowy, ubarwienia, sposobu poruszania się.
3.Uczeń poznaje nowe techniki plastyczne, poszukuje bogatszych możliwości wyrazu.


III. TEMATY PRAC PLASTYCZNYCH I PROPOZYCJE TECHNIK PLASTYCZNYCH

1.Podróż pociągiem – collage i malowanie
2.Pory roku (praca grupowa)- malowanie palcami i dłońmi
3.Logo szkoły- drukowanie stemplem
4.Las -frrotage
5.Zwierze z lasu- malowanie gumką
6. Jesienne liście - technika kalkografia, dekalkomania
7. Jesienne kwiaty –obraz woskowy
8.Dary jesieni -frrotage
9.Deszczowa pogoda- malowanie farbami z użyciem mydła
10.Postac ludzka, dowolny przedmiot-szkic ołówkiem lub węglem
11.Mała zima – malowanie farbą z użyciem soli
12.Baśniowy krajobraz zimowy –malowanie farba z użyciem soli
13.Las zimą- drzewa w śniegu- malowanie wacikiem, tkaniną , pryskanie
14.Gawrony na gałęziach - collage
15. Rybki w stawie- malowanie z folią
16.Kartka Walentynowa- wiórkowy obrazek
17. Tajemniczy kot- wydrapywanka
18.Morze (praca grupowa) – malowanie z mydłem
19.Co sobie wyobrazisz , patrząc...- rysowanie pisakami i mazakami
20. Spacer w deszczu- technika zmocz i zgnieć
21.Kwiaty chronione-plakat- odbijanka mozaikowa
22.Zielono mi...-akwarela
23.Inna pisanka-formowanie z gazet z wykorzystaniem kleju z mąki, malowanie
24.Gliniane naczynie- modelowanie w glinie, wykonanie form przestrzennych
25.Gwieździsta noc –malowanie mokre na mokre i pryskanie
26.Bibułkowe kwiaty –spotkanie z artystą ludowym – formowanie z krepiny
27.Kwiaty w wazonie- malowanie bibułą
28.Mieszkańcy zielonej łąki (praca zbiorowa)- stemplowanie
29. Najpiękniejszy ogród (praca grupowa)-collage z gazet
30.Polskie krajobrazy-malowanie farbami i dmuchanie słomkami
31. Tęcza po burzy- technika mokre na mokre
32. Chodzą za nami cienie- wycinanka, rysowanie


IV. EWALUACJA PROGRAMU W RAMACH MODYFIKACJI (efekty, oczekiwania)
Uczeń powinien potrafić:

• Starannie wykonywać prace , troszczyć się o jej jakość.
• Koncentrować uwagę na określonym temacie, zadaniu.
• Opracowywać i dążyć do pomyślnego ukończenia własnego projektu.
• Przewidywać kolejne czynności, narzędzia i materiały.
• Stosować różne techniki, samodzielnie wzbogacać warsztat technik, poszukiwać nowych rozwiązań.
• Dostrzegać w otaczającym świecie, przedmiotach wartości estetyczne.
• Poszukiwać inspiracji w otaczającym świecie, pozytywnych emocjach, twórczości innych.


BIBLIOGRAFIA
1.Barff U. Burchardt I.- Każde dziecko to potrafi, Warszawa 1992.
2. Bguall B.- Jak rysować i malować, Warszawa 1994
3.Butterfield M.- Świat wokół nas-praktyczne rady dla młodych malarzy, Warszawa 1998
4.Cartwright M.- Zabawy plastyczne, Warszawa
5. Daszyński M.- Malarskie techniki dekoracyjne, Warszawa 1992
6.Dickins R.-Moja pierwsza książka o sztuce, Warszawa 2007
7.Dziennik Ustaw Nr 14, poz. 129( podstawa programowa)
8. Estreicher K.- Historia sztuki zarysie, Warszawa 1990
9. Gair A.- Jak rysować i malować ludzi, Warszawa 2007
10.Hulek A.- Edukacja osób niepełnosprawnych, Warszawa1993r
11. Jabłońska A.- Zabawy plastyczne, Warszawa 1997
12.Jąder M. –Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2000
13.Lenartowicz E.- Rewalidacja a ekspresja twórcza, Szkoła specjalna,3/1992
14. Marcinkowska K., Michejda –Kowalska K.- Barwne fantazje, Warszawa, 1993
15.Ostrowski S.- Malowanie akwarelą, Warszawa 1997
16.Parramans G. F.- Jak malować akwarelą, Łódź 1993
17.Program nauczania dla I etapu edukacji wczesnoszkolnej DKW-4014-149/99
18.Trojanowska A.- Dziecko i plastyka, Warszawa 1998
19.Wallon Ph..- Rysunek dziecka, Warszawa 1993r.

Opracowała:

Katarzyna Obczyńska-Wojenka

nauczycielka nauczania zintegrowanego
pedagog specjalny

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.