Kolorowe dni - biały. Scenariusz zajęć integracyjnych w grupach rewalidacyjno - wychowawczych

Scenariusz zajęć integracyjnych w grupach rewalidacyjno- wychowawczych.

Zajęcia realizowane w ramach Programu „ W świecie zmysłów- patrzę, czuję, słyszę, smakuję ”.

Termin: 03.12.2015 r.
Nauczyciel prowadzący: Agnieszka Łukasik
Temat zajęć: Kolorowe dni- biały.
Rodzaj zajęć: rewalidacyjno- wychowawcze
Czas trwania zajęć: 60 min.
Liczba uczestników zajęć: max.12 ( 2-3 rewalidacyjno- wychowawcze )
Cele szczegółowe zajęć:
- dostarczanie optymalnej ilości bodźców stymulujących poszczególne zmysły
- zdobywanie nowych doświadczeń zmysłowo-ruchowych
- doświadczenie pojęcia „ zimny” za pomocą zmysłu dotyku
- niwelowanie lęku przed czymś nieznanym ( nieznane przedmioty, faktury, rodzaj dotyku, forma aktywności itp.)
- oswajanie z nowymi, nieznanymi lub budzącymi lęk dźwiękami, odgłosami, wrażeniami
- usprawnianie percepcji wzrokowej, dotykowej, węchowej, smakowej
- doskonalenie koordynacji wzrokowo- ruchowej
- zwiększanie sprawności motorycznej rąk
- wydłużanie czasu manipulowania przedmiotami
- rozwijanie spostrzegania
- wydłużanie czasu koncentracji uwagi
- zaspokajanie potrzeby kontaktu z drugą osobą, umożliwienie kontaktu
z rówieśnikami
- poszerzanie wiedzy o otaczającym świecie
-wywoływanie pozytywnych emocji.

Metody pracy: praktycznego działania, zabawowa, elementy Metody Porannego Kręgu, stymulacji taktylnej
Formy pracy: zindywidualizowana
Pomoce dydaktyczne: płyta i odtwarzacz CD, lampa ledowa emitująca kolorowe światło, czapki, szaliki i rękawice dla każdego uczestnika zajęć, białe balony i białe piórka, duża folia przezroczysta, zmrożone kompresy żelowe, oliwka do masażu i zapach miętowy, worek z zabawkami
Miejsce: Sala Doświadczania Świata

Przebieg zajęć:

Powitanie: wszystkich uczestników zajęć ustawiamy ( dzieci w wózkach) lub sadzamy w kręgu, zaciemniamy pomieszczenie ( opuszczamy rolety, gasimy światła), włączamy płytę z nagraną piosenką „ Chodź, pomaluj mój świat na żółto i na niebiesko” i w tym samym czasie uruchamiamy lampę ledową emitującą kolorowe światełka, które przez cały czas trwania piosenki „tańczą’’ po ścianach zaciemnionego pomieszczenia. Podczas piosenki zachowujemy się cicho, umożliwiając dzieciom jej słuchanie i obserwowanie kolorowych światełek.
Po zakończeniu utworu, podnosimy rolety, włączamy światło i witamy się z wszystkimi dziećmi, wymieniając imię każdego z nich, podając rękę lub dotykając, głaszcząc. W miarę możliwości dzieci mogą się przywitać ze sobą nawzajem.
Wprowadzenie nauczyciela:
„ Nadeszła zima, za oknem robi się szybko ciemno, bo dni są coraz krótsze, słonko już tak intensywnie nie świeci, więc na dworze robi się coraz zimniej, a kiedy jest tak zimno musimy się ciepło ubierać. Zakładamy więc na głowy ciepłe czapki, owijamy szyje cieplutkimi szalikami a na ręce wkładamy rękawice”...
- obecni na zajęciach nauczyciele zakładają opisywane części garderoby, po czym pomagają wszystkim dzieciom również się w nie ubrać.
Stymulacja poszczególnych zmysłów:
- kiedy wszyscy założą już czapki, szaliki i rękawice, czas na wspólna zabawę, czyli rzucanie śnieżkami. Za śnieżki posłużą nam nadmuchane wcześniej białe balony, które najpierw pozwalamy każdemu dziecku obejrzeć, dotknąć, potrzymać, a później zaczynami się nimi rzucać, odbijać do siebie nawzajem lub podrzucać do góry. Można wymieniać przy tym imiona poszczególnych dzieci, po to by rzucały jedno do drugiego np. ” teraz Ola rzuci do Kuby” i pomagamy dziecku wykonać zadanie.
Zbieramy wszystkie balony i układamy je na dużej płachcie foli, którą rozciągamy między dziećmi, jeśli tylko to możliwe pozwalamy dzieciom trzymać brzegi foli i wspólnie podrzucamy balony do góry. Po kilku powtórzeniach usuwamy balony, a na ich miejsce rozrzucamy na folii białe piórka, które będą nam imitować śnieg i tak samo podrzucamy je do góry, obserwując jak lekko spadają. Po wspólnej zabawie, podchodzimy do każdego dziecka z garścią piórek i pozwalamy mu je obejrzeć, dotknąć, poczuć ich dotyk na skórze twarzy lub dłoni, delikatnie je łaskocząc. Można też pokazać dzieciom, jak piórka spadają z góry niczym śnieg na ich ubrania, twarze, ręce- robimy to powoli, cały czas mówiąc do dziecka, trzymamy piórka na wysokości jego oczu, tak by mogło śledzić ich spadanie.
- „ kiedy przychodzi zima, na dworze robi się coraz zimniej”- pozwalamy każdemu dziecku z osobna doświadczyć czym jest „ zimno”, dając mu do dotknięcia, czy potrzymania przez chwilkę w dłoni zmrożony wcześniej kompres żelowy- mówimy przy tym wyraźnie: „ ZIMNO”
- „ zmarznięte dłonie trzeba koniecznie ogrzać”- podchodzimy do każdego dziecka po kolei i masujemy mu dłonie oliwką z dodatkiem zapachu miętowego - łączymy w ten sposób stymulację dotykową z zapachową, rodzaj dotyku czy ucisku i czas jego trwania dostosowujemy do każdego dziecka indywidualnie
- „ zima kojarzy nam się nie tylko z zimnem, śniegiem, zabawami śnieżkami, ale również z niespodziankami, bo odwiedza nas Mikołaj, a potem również pod choinką znajdujemy prezenty”- podchodzimy do każdego dziecka w wielkim workiem ( jeśli to możliwe powinien być biały ) i pozwalamy mu wyjąć z niego jeden przedmiot. Dziecko ma za zadanie dokładnie go zbadać- obejrzeć, dotknąć, potrząsnąć, wprawić w ruch, aby odkryć co to jest i do czego to służy. Oczywiście jeśli sytuacja tego wymaga, pomagamy mu w tym i podpowiadamy. Dobrze żeby w worku znalazły się urozmaicone i atrakcyjne dla dzieci przedmioty, dobrze żeby kojarzyły się z zimą i pozwalały na zaangażowanie w „ badanie” różnych zmysłów. Może to być np. pluszowa maskotka- bałwanek lub Mikołaj, instrument na którym trzeba zagrać, zabawka dźwiękowa, którą trzeba uruchomić, kolorowy bączek, książeczka do stymulacji dotykowej itp.

Zakończenie zajęć:
Na zakończenie ponownie włączmy piosenkę „ Chodź, pomaluj mój świat na żółto i na niebiesko” ( już bez efektów świetlnych) i po jej wysłuchaniu dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w zajęciach.