Podróż do leśnej krainy - scenariusz zajęcia z wykorzystaniem metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Scenariusz zajęcia z wykorzystaniem metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Specyfika grupy: dzieci 5-letnie

Temat zajęcia: „Podróż do leśnej krainy”

Cele:

- rozwijanie świadomości własnego ciała i przestrzeni
- rozwijanie poczucia siły, delikatności oraz wrażliwości
- kształtowanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania do innych
- rozwijanie sprawności ruchowej i koordynacji ruchowej

Środki dydaktyczne:

- magnetofon, płyta CD M. Bogdanowicz „W co się bawić z dziećmi?” (część 1), płyta CD z odgłosami lasu, koperta z listem od wiewiórki, mapa, koce

Formy pracy:

- zbiorowa

Metody pracy:

- metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Miejsce realizacji zajęcia: sala przedszkolna

Czas przeprowadzenia zajęcia: ok. 40 min.


Przebieg zajęcia:

1. Powitanie piosenką w kręgu „Na powitanie” (wg M. Bogdanowicz)

Dzieci stoją w kole, śpiewają razem z nauczycielką piosenkę i wykonują odpowiednie gesty:

Na powitanie dziś zaśpiewamy skoczną piosenkę:
hej, hej, halo!
(energicznie podskakują)
Na powitanie dzisiaj podamy swą prawą rękę:
hej, hej, halo!
(podają sobie ręce, podnoszą je w górę i potrząsają nimi)

2. Odczytanie listu od wiewiórki Rudej Kitki

Nauczycielka informuje dzieci o znalezionej w ogrodzie kopercie, a następnie odczytuje list zaadresowany do grupy:

Witajcie dzieci! Zabiorę was w niezwykłą podróż do mojej leśnej krainy. Czeka na was wiele wyzwań oraz ciekawych zadań. Dołączam mapę. Postępujcie zgodnie z jej wskazówkami. Wasza pani zostanie przewodnikiem wyprawy. Życzę udanej zabawy i powodzenia! Wiewiórka Ruda Kitka.

3. Wykonywanie zadań przygotowanych przez wiewiórkę Rudą Kitkę

Nauczycielka odczytuje pozycje umieszczone na schematycznej mapce, a uczestnicy podróży postępują zgodnie ze wskazówkami.

a) Czeka was niesamowita przygoda. Aby podróż była udana oraz minęła w przyjaznej atmosferze, przekażemy sobie „iskierkę przygody”.
„Iskierka”. Dzieci siedzą w kole, trzymając się za ręce. Nauczycielka delikatnie ściska dłoń siedzącego obok siebie dziecka, wypowiadając tekst rymowanki: Iskierkę przygody puszczam w krąg, niech powróci do moich rąk. Gest ten przekazywany jest dalej, aż „iskierka” powróci do osoby prowadzącej.
b) A teraz wesoła rozgrzewka dla wszystkich podróżników.
„Moje...”. Wszyscy siedzą, nazywają poszczególne części ciała i wykonują następujące ruchy: uderzanie stopami o podłogę, stukanie łokciami o kolana, masowanie łydek i ud, poklepywanie brzucha, unoszenie i opuszczanie ramion, kręcenie nadgarstkami, pełzanie na brzuchu.
c) Musicie przygotować się na wyprawę w różnych warunkach pogodowych. W trakcie podróży może was zaskoczyć deszcz...
„Koncert – zmiany pogody”. Podopieczni leżą na brzuchu naprzeciwko siebie. Jedna osoba z pary przykłada ucho do podłogi, a druga dla niej „gra” palcami: lekko uderza opuszkami palców w podłogę (deszczyk), mocno stuka palcami (duży deszcz), uderza krawędziami dłoni (deszcz zacina), uderza pięściami (grad), wodzi palcami po podłodze (ulewa). Następnie dzieci zamieniają się rolami.
d) Jesteście gotowi? Ruszamy! Przed wami pokryte ostrymi cierniami gałęzie niewielkich drzew. Przejdźcie ostrożnie pod nimi.
„Czworakowanie”. Dzieci poruszają się na czworakach, na początku każde samo, potem w parach, kładąc jedną dłoń na dłoni partnera.
e) Udało się! Na drodze leżą kłody drewna. Trzeba je ominąć.
„Mosty/domki”. Połowa grupy leży na brzuchu, natomiast pozostałe dzieci przechodzą nad leżącymi, nie dotykając ich. Następnie uczestnicy zamieniają się rolami.
f) Przed wami jaskinia. Wejdźcie do niej. Korytarze są dość niskie oraz wąskie, dlatego poruszajcie się, pełzając.
„Mały tunel”. Kilkoro dzieci wykonuje obok siebie klęk podparty, tworząc „tunel”. Pozostałe osoby ustawiają się z jednej strony, po czym przechodzą przez tunel, pełzając (ruch wykonywany za pomocą rąk). Po wykonaniu ćwiczenia następuje zamiana ról.
g) Brawo! Wyszliście z jaskini... A teraz czeka was przeprawa na drugą stronę rwącej rzeki. Czy ktoś widzi most? O! Jest.
„Kładka”. Nauczycielka razem z dziećmi roluje kilka koców, po czym układa je jeden za drugim, tworząc „kładkę”. Uczestnicy wyprawy ustawiają się z jednej strony „kładki”, a potem przechodzą po zrolowanych kocach. Sprawniejsze fizycznie dzieci wykonują zadanie samodzielnie, zaś pozostałe są asekurowane przez osobę prowadzącą.
h) Widzicie te skały. Trzeba je usunąć, aby ruszyć dalej. Do dzieła!
„Skała”. Jedna osoba z pary klęka, opierając się dłońmi na podłożu. Partner próbuje poruszyć, przesunąć „skałę”. Po wykonaniu ćwiczenia następuję zamiana ról.
i) Świetnie poradziliście sobie ze skałami! Ruszajcie w dalszą drogę. Uważajcie! Dookoła was znajdują się gęste zarośla. Zacznijcie przedzierać się przez ten splątany gąszcz lian i korzeni.
„Twierdza”. Dzieci stoją w zwartym kręgu, trzymając się pod ręce. Kilkoro uczestników znajduje się wewnątrz powstałej „twierdzy”. Na sygnał nauczycielki dzieci próbują przedostać się na zewnątrz kręgu – „twierdzy”.
j) Teraz czeka was ciężka przeprawa przez błotnisty teren. Pokonacie go czołgając się po zwalonych kłodach drewna.
„Czołganie się po plecach”. Połowa uczestników leży na brzuchu obok siebie z głowami zwróconymi w jednym kierunku. Dzieci kolejno czołgają się po leżących, przesuwając się po nich w poprzek. Następnie dzieci zamieniają się rolami.
k) Dalszą część wyprawy bezpieczniej będzie pokonać w parach. Podążajcie za sobą!
„Przyklejeni”. Ćwiczenie to odbywa się w parach. Dzieci siedzą w lekkim rozkroku, odwrócone do siebie plecami. Najpierw jedna osoba porusza się w dowolnym kierunku, a druga za nią podąża. Potem następuje zamiana ról.
l) To już ostatni etap waszej niesamowitej podróży. Wspólnymi siłami dotrzecie do jej celu. Zaczynajcie!
„Razem w kole”. Wszyscy stoją w kole, trzymając się za ręce. Cała grupa porusza się, kierując się na zewnątrz koła.
m) Gratulacje! Dotarliście do leśnej krainy wiewiórki Rudej Kitki. Połóżcie się wygodnie, wsłuchajcie się w odgłosy tej niezwykłej krainy.
Dzieci głęboko oddychają i słuchają odgłosów lasu.
n) To już koniec dzisiejszej przygody. Następnym razem zaproszę was do... Ale niech to zostanie niespodzianką.
„Iskierka – meksykańska fala”. Grupa siedzi w kole, trzymając się za ręce. Nauczycielka „puszcza iskierkę”, delikatnie ściskając i unosząc dłoń osoby siedzącej obok. Gest ten przekazywany jest dalej, aż uścisk powróci do osoby, która go zainicjowała.

4. Pożegnanie piosenką w kręgu „Na pożegnanie” (wg M. Bogdanowicz)

Dzieci stoją w kole, śpiewają razem z nauczycielką piosenkę i wykonują odpowiednie gesty:

Na pożegnanie dziś zaśpiewamy skoczną piosenkę:
pa, pa, bądź zdrów!
(machają do siebie)
Na pożegnanie dzisiaj podamy swą prawą rękę:
pa, pa, bądź zdrów!
(podają sobie ręce i kłaniają się)


Bibliografia:
M. Bogdanowicz, D. Okrzesik, Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2012.