Odtworzenie liniowości - normalizacja napięcia posturalnego - scenariusz zajęć

Scenariusz do zajęć z rehabilitacji

Temat: Odtworzenie liniowości – normalizacja napięcia posturalnego

Prowadzący: Janusz Franckowski

Data: 23.03.2014r.

Czas trwania: 40 minut

Cele krótkoterminowe: poprawa liniowości w płaszczyźnie czołowej jak i strzałowej – uczeń potrafi korygować swoją pozycję siedzącą oraz stojącą.

Cele długoterminowe:
praca nad stabilnością i mobilnością tułowia – zasada tułowia
zmniejszenie hipertonusu po stronie porażonej
zwiększenie zakresu ruchomości w stawach kończyny górnej prawej oraz kończynie dolnej prawej,
przejście z konwergencji do dywergencji stopy,
praca nad przyśrodkowym napadnięciem rzepki,
regulacja napięcia w obrębie kończyny górnej.

Metody: ćwiczenia kierowane.
Formy: praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
Wałki i poduszki;
Rotory kończyn górnych i dolnych;
Równa pochyła;
UGUL z osprzętem.


Przebieg lekcji:
1. Rozgrzewka – uczeń wykonuje ćwiczenia manualne na tablicy do ćwiczeń manualnych pod kierunkiem nauczyciela – 10 minut.
2. Praca właściwa:
a) Ćwiczenia kończyny górnej – 15 minut:
masaż klasyczny części dłoniowej ręki;
wznowienie ruchów w barku i łokciu w tym celu należy wzmocnić mięśnie porażonej kkg.;
ćwiczenia przywracające prezycję ruchów ręki: zaciskanie w pięść, zginanie/prostowanie łokcia, zginanie nadgarstka grzbietowe i dłoniowe, krążenia nadgarstkiem, przenoszenie ręki ponad powierzchnię stołu poprzez zginanie nadgarstka w tył, rozkładanie i łączenie palców, kształtowanie ruchów precyzyjnych;
ćwiczenia samowspomagane.
b) Ćwiczenia kończyny dolnej – 15 minut:
rotacja w stawie biodrowym – noga zgięta w kolanie do kąta 90°, rehabilitant podtrzymuje kolano i stopę; stopa jest pociągana do strony wewnętrznej, a potem w stronę drugiej nogi;
zginanie nogi w biodrze – noga zgięta jw., podtrzymuje się ją pod kolanem, kolano jest delikatne dociskane w stronę klatki piersiowej; dociskanie stawów jest ważne w rehabilitacji osoby sparaliżowanej, ponieważ wzmaga ono wytwarzanie ochronnej mazi stawowej;
rozciąganie mięśni w tyłu uda – stopa pacjenta zostaje oparta na ramieniu rehabilitanta, następnie jest lekko unoszona do góry;
rozciąganie mięśni podudzia – stopa jest oparta na przedramieniu rehabilitanta, kolano wyprostowane, podtrzymywany jest staw skokowy górny, stopa jest delikatnie pociągana w kierunku kolana – pozwala to na rozciągnięcie mięśnia brzuchatego łydki;
rozciąganie ścięgna Achillesa – jedna ręka jest położona na kolanie, druga trzyma piętę i naciąga lekko całą stopę w stronę goleni;
zginanie i prostowanie palców stopy – poruszane są razem wszystkie palce stopy do przodu i do tyłu, a potem każdy z osobna;
rotacja w stawie skokowym – stopa jest odpowiednio przytrzymywana i wykonuje się nią ruchy okrężne;
zgięcie i wyprost w stawie biodrowym – chory zostaje ułożony na boku, jedna ręka jest układana na przyśrodkowej części kolana, a druga na miednicy chorego i przesuwa nogę do przodu i do tyłu;
odwodzenie i przywodzenie w stawie biodrowym – noga jest odpowiednio podtrzymywana, przesuwa się ją do strony zewnętrznej łóżka i z powrotem.
3. Zakończenie – 5 minut:
ćwiczenia oddechowe;
ćwiczenia rozluźniające.