X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 19817
Przesłano:
Dział: Internat

Gry i zabawy przeciwko agresji - scenariusz zajęć pozalekcyjnych dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie

Scenariusz zajęć pozalekcyjnych dla dzieci niepełnosprawnych
Intelektualnie

Temat: gry i zabawy przeciwko agresji

Cele:

• Rozpoznawanie przyczyn wściekłości i agresji
• Kształtowanie umiejętności radzenia sobie z agresją
• Opanowanie i przezwyciężanie negatywnych uczuć, rozładowanie napięć emocjonalnych frustracji
• Budowanie poczucia własnej wartości
• Rozwijanie opiekuńczości i empatii
• Doskonalenie komunikacji i porozumiewania się drogą werbalną i pozawerbalną
• Integracja grupy

Cele operacyjne:

• Uczeń potrafi odróżnić i nazwać agresywne zachowanie lub pokazać za pomocą mimiki gestu
• Rozumie, że swoim zachowaniem robi krzywdę innym i sobie
• Przestrzega zasad obowiązujących w zabawach i grach zespołowych
• Komunikuje się werbalnie i poza werbalnie
• Kontroluje swoje agresywne zachowania
• Umie ukierunkować i kontrolować swoją siłę
• Potrafi nawiązać kontakt z drugą osobą
• Zachowuje delikatność i opiekuńczość w stosunku do innych

Metody i formy pracy:

• Rozmowa kierowana, pogadanka
• Praca z całą grupą

Przebieg spotkania:

Powitanie wszystkich uczniów przez prowadzącego. Zachęcenie każdego ucznia w jaki sposób możemy się przywitać. Każdy uczestnik pokazuje swój sposób:

• Klaśnięcie w dłoń
• Dotknięcie kolanem
• Poklepywanie w plecy
• Dotknięcie uchem, głową
• Dotknięcie stopom lub piętom

1. Zabawy w kole

Celem zabawy jest integracja grupy i budowanie pozytywnych relacji. Uczniowie siadają w kole, wszyscy trzymają się za ręce, poruszają się do przodu i do tyłu jednocześnie wstają i siadają.

2. Jak wyjdę z koła?

Uczniowie tworzą koło trzymając się za ręce. Jedno dziecko pozostaje w środku. Jego zdaniem jest opuścić koło tak aby nie przerwać rąk i nie używać siły. Zadanie dotyczy zarówno uczestnika w środku jak i tworzących koło.

3. Tunel

Celem zabawy jest koncentracja i świadomość ruchu. Mała grupa robi tunel dla innych, którzy się przez niego przeczołgują. Zadanie wykonują wielokrotnie.

5. Wspaniały tunel

Cała grupa robi długi tunel- ostatnia osoba czworakuje, prześlizguje się przez niego, dołącza do początku tunelu, a za nią następne przez co tunel się przesuwa.

6. Uważaj na mnie

Celem zabawy jest budowanie zaufania.
Uczniowie dobierają się w pary. Jedna osoba leży na podłodze, nogi i ręce szeroko rozłożone, a druga chodzi nad ciałem leżącego. Potem się zmieniają.

8.Usłysz mnie

Celem zabaw jest wyciszenie grupy

Dzieci chodzą po sali, a nauczyciel szepce możliwie najciszej np. :

• Imiona dzieci
• Dzieci, które mają spodenki
• Dzieci, które mają podkoszulki na krótki rękawek

Dzieci, które usłyszą nauczyciela siadają w kręgu i zastygają bez ruchu. Następnie nauczyciel wydaje kolejne polecenia.

9. Start rakiety

Celem zabawy jest opanowanie złości i agresji, a także ich przezwyciężanie.

Uczniowie siadają przy stole, bębnią palcami po blacie stołu, najpierw cicho i powoli, potem coraz szybciej i głośniej. Uderzają płaskimi dłońmi o stół, albo klaszczą, również z natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie. Tupią nogami zaczynając cicho i powoli a potem coraz głośniej i szybciej. Cicho naśladują brzęczenie owadów przechodząc do głośnego wrzasku. Powoli siadają na swoich miejscach, naśladują brzęczenie owadów, które stopniowo zanika, aż wszystko ucichnie.

10. Dziecko w studni

Celem zabawy jest integracja grupy, wyzwalanie pozytywnych uczuć.

Dzieci siedzą w kole. Jedno dziecko stoi po środku. Nagle upada na ziemię i skarży się: „ Wpadłem do studni”. Pozostałe dzieci pytają chórem: „ Kto ma Cię uratować”. Dziecko odpowiada np.

• „ Ten kto potrafi najgłośniej krzyczeć”
• „ Ten kto potrafi najlepiej pocieszać innych”
• „ Ten kto potrafi najładniej śpiewać”
• „ Ten kto najszybciej biega” itp.

Kiedy podawane są określone sposoby zachowania, dzieci siedzące w kole próbują zademonstrować je. Osoba prowadząca powinna zwracać uwagę na to, by zawsze ktoś inny mógł ratować dziecko znajdujące w środku.


Literatura:

• Hag- Schnabel Gabriele: Agresja w przedszkolu
• Wychowanie w przedszkolu, nr 3/2002
• Portmann R.- Gry i zabawy przeciwko agresji, Kielce 2003, JEDNOŚĆ
• M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnysza „ Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka”

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.