Wiosenne kwiaty - zabawy w oparciu o teatrzyk sylwet "Kwiatowa wróżka"

Scenariusz zajęcia dla dzieci 4-letnich

Temat:
Wiosenne kwiaty - zabawy w oparciu o teatrzyk sylwet Kwiatowa wróżka.

Cele:
- zapoznanie ze zmianami zachodzącymi w przyrodzie wiosną
- nabywanie umiejętności budowania wypowiedzi na temat utworu;
- doskonalenie umiejętności posługiwania się liczebnikami głównymi;
- nabywanie umiejętności porównywania liczebności, stosowania określeń: mniej, więcej, tyle samo;
- kształtowanie koordynacji wzrokowo – ruchowej;
- nabywanie sprawności manualnych;
- kształtowanie znajomości strony prawej i lewej;
- wzmacnianie spostrzegawczości i koncentracji uwagi;
- czerpanie radości z uczestnictwa w zabawie;
- nabywanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej.
Formy pracy:
- grupowa, zespołowa, indywidualna.

Metody pracy:
- słowna;
- czynna- zadania stawiane do realizacji ;
- metoda pedagogiki zabawy.

Środki dydaktyczne:
teatrzyk sylwet, opaski na rękę, kolorowe kartoniki, sylwety kwiatów, kulki z kolorowej bibuły, kontury wiosennych kwiatów, symbol słonka i chmurki, płyta CD z muzyką, chusta animacyjna.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie
Zabawa inscenizacyjna przy piosence Kolorowa piosenka
2. Rozmowa nadchodzącej porze roku
- Jaka pora roku się zbliża?
- Co się zmienia wiosną?
- Jakie są już widoczne oznaki wiosny?
3. Teatrzyk sylwet Kwiatowa wróżka
Narrator: Kwiatowa wróżka odpoczywała na zielonej trawie, kiedy przybiegła do niej cała gromada kwiatów. Wszystkie wołały do niej i krzyczały tak, że nie można było nic zrozumieć. Wróżka poprosiła, aby spokojnie wyjaśniły, o co chodzi.
Róża: Spójrz na nas, Wróżko. Wszystkie jesteśmy jednakowe, takie białe.
Niezapominajki: Nie podobamy się nikomu.
Wróżka: Jeśli tylko zechcę, staniecie się piękniejsze, niż kolorowe motyle i ptaki z barwnymi piórami.
Narrator: Ledwie powiedziała te słowa, wzbiła się wysoko, aż do tęczy i poprosiła o użyczenie barw. Po kropelce każdego koloru włożyła do zaczarowanych muszelek. Wróciła do kwiatów i rozsypała dookoła odrobinę kolorowego proszku.
Wróżka: Pomaluję was na kolorowo.
Narrator: Stłoczyły się wszystkie kwiaty, przepychały nawzajem. Każdy chciał być pierwszy. Tylko jeden kwiatek – mały, skromny i nieśmiały – nie mógł się w żaden sposób przedostać do przodu i stał ciągle na końcu kolejki.
Róża: Ja chcę być czerwona, ale taka czerwona, żeby każdy, kto na mnie spojrzy, ucieszył się i spoglądał na mnie z podziwem.
Narrator: wróżka pomalowała różę na czerwono.
Niezapominajki: Nie zapomnij o niebieskich sukieneczkach dla nas. To bardzo twarzowy kolor.
Narrator: Wróżka dała niezapominajkom sukienki z niebieskich płatków. Pozostałe kwiatki znowu zaczęły się tłoczyć i przekrzykiwać. Każdy kwiatek chciał być, jak najbliżej kolorów Wróżki. Kwiatowa Wróżka uspokoiła wszystkie kwiatki, rozrobiła farby, wymieszała i zaczęła malować czarodziejskim pędzlem. Po kolei zmieniały się płatki wszystkich kwiatów. Jedne stały się różowe, drugie srebrzyste, następne pomalowała w paski, a nawet w kropki. Co jeden, to był piękniejszy. Tylko mały skromny kwiatek nie mógł się doczekać i gdy wreszcie przyszła jego kolej, w zaczarowanych muszelkach nie zostało już ani jednej farby.
Przebiśnieg: Co się teraz ze mną stanie? Nie masz już żadnego koloru? Chyba się rozpłaczę.
Wróżka: Nie smuć się. Pozostaniesz biały. To tez piękny kolor, zwłaszcza teraz, gdy wszystkie kwiaty stały się kolorowe.
Przebiśnieg: W białym kolorze pięknie jest lilii, bo jest smukła, wysoka, wyrasta ponad wszystkie kwiaty, a ja jestem malutki i rosnę przy samej ziemi.
Wróżka: Płatki śniegu też są małe i białe, a jednak cieszą się nimi wszyscy ludzie.
Narrator: Przebiśnieg zastanowił się i powiedział: No tak, to prawda.
Wróżka: No widzisz. Sprawie więc, żebyś kwitł natychmiast, gdy skończy się zima, od razu, jak zaczną topnieć śniegi. Bądź tak piękny i miły, jak pierwsze płatki śniegu, a zobaczysz, że spodobasz się ludziom i wszyscy polubią cię z całego serca.
Narrator: Mały kwiatuszek zgodziła isę na to. Od tej pory przesypiał spokojnie całe lato, jesień i zimę, a budził się wtedy, gdy śniegi zaczynały topnieć. Skromnie podnosił swoją główkę i wychylał ją spod resztek śniegu.
- Zakwitły śnieżyczki! – cieszył się każdy, kto ujrzał mały kwiatuszek.
- Jak on pięknie wygląda. To tak, jakby płatki śniegu zamieniły się w kwiaty.
I od tego czasu tak już nazywano ten kwiatek: śnieżyczką, albo przebiśniegiem. I wszyscy go lubią, każdy się do niego uśmiecha, bo gdy on się pokazuje spod śniegu, to wtedy wiadomo, że już zbliża się wiosna. I on tak bardzo wszystkich cieszy, chociaż to bardzo mały, skromny, biały kwiatuszek.
4. Rozmowa na temat teatrzyku sylwet
- Kto był bohaterem?
- Jakie kwiaty występowały?
- Jaki miały problem?
- Co zrobiła Wróżka?
- Co się stało z przebiśniegiem?
- Dlaczego tak nazywamy ten kwiatek?
5. Zabawa z chustą animacyjną Zamiana kolorów
Dzieci trzymają chustę. Poruszają się po kole w rytm muzyki. Na pauzę zatrzymują się, a nauczycielka wypowiada nazwę koloru. Dzieci, które stoją przy danym kolorze przebiegają pod chustą, zamieniając się miejscami.
6. Zabawa matematyczna Kwiaty
- Jakie znacie wiosenne kwiaty?
Nauczycielka rozdaje sylwety kwiatów dzieciom (krokusy, tulipany, żonkile, przebiśniegi)
- Jakie macie kwiaty?
- Ile jest tulipanów? (liczenie, klaskanie tyle razy)
- Ile jest żonkili? (liczenie, tupanie tyle razy)
- Ile jest krokusów? (liczenie, tyle samo podskoków)
- Ile jest przebiśniegów? (liczenie, tyle samo przysiadów)
- Których jest więcej?
- Których mniej?
- Których tyle samo.
7. Zabawa orientacyjno – porządkowa Kwiaty do wazonu
Dzieci otrzymują opaski na rękę w różnych kolorach. Przy muzyce naśladują wzrost kwiatów. Na przerwę podbiegają do nauczycielki te kwiaty, których kolor widzą na kartoniku.
8. Zabawa plastyczna Kolorowe kwiaty
Dzieci wyklejają kontury kwiatów kulkami z kolorowej bibuły. Zabawa Sztorm
Na chustę dzieci wrzucają piłeczki. Wachlują chustą (w górę i na dół). Podczas wachlowania zwracają uwagę na to, aby przedmioty nie spadły z chusty.
9. Zakończenie – ewaluacja
W górnym prawym rogu rysunku dzieci przyklejają symbol słoneczka, jeśli zajęcia im się podobały lub chmurki, w przypadku, gdy zajęcia nie podobały się.