Analiza wytworów plastycznych dzieci pięcioletnich z podziałem na płeć

Analiza wytworów plastycznych dzieci pięcioletnich z podziałem na płeć ( badania własne)

Analizując wyniki badań własnych można z całą pewnością stwierdzić, iż treści prac plastycznych są bardzo podobne, a niemalże identyczne. U dziewczynek w obu grupach występują domy, psy, koty, drzewa, chmury, słońce itp. Jedyna różnica polega na tym, że dziewczynki z grupy sześciolatków rysowały również postaci, a u pięciolatków nie było ich w ogóle.
W obu grupach w pracach chłopców nie zabrakło wszelkiego rodzaju pojazdów, także drzew, słońca, chmur, domów, psów i kotów. Tutaj różnica między grupami chłopców polegała na tym, że w u sześciolatków częściej występowały inne treści, takie jak: tama, wydmy, góry, kwiaty oraz większa liczba postaci.
Można także zauważyć, że cechą wspólną u przedszkolaków pięcioletnich u obu płci występują chmury, słońce, psy a także dom. Choć stanowczo częściej dziewczynki wykonały domy, więcej zwierząt i przedmiotów martwych, a u chłopców z całą pewnością częściej występowały samochody, traktory inne pojazdy.
U obu płci praktycznie nie występują postaci. Tylko jeden chłopiec wykonał kierowcę w busie a dziewczynka swojego dziadka.
Natomiast u przedszkolaków starszych różnice między płciami dzieci różnice są znacznie mniej widoczne niż w grupie pięciolatków. Tutaj chłopcy i dziewczynki rysowały chmury, słońce, domy, psy, koty, kwiaty i postaci. Głowna różnica między płciami polegała głównie na tym, że chłopcy częściej rysowali pojazdy a dziewczynki owady.
Niezmiennie obie grupy wiekowe wykorzystują w swojej tematyce otaczającą przyrodę: drzewa, kwiaty, grzyby, słońce, chmury, deszcz, zwierzęta: psy, koty, biedronki, motyle, wiewiórki, ptaki, króliki, zające, a także domy, budy dla psów, różnego rodzaju pojazdy, przedmioty martwe takie, jak: piłki, łóżka, szafy itp.
Zadziwiające jest to, że w grupie pięciolatków bardzo rzadko występują postaci, natomiast u sześciolatków dość często. Oczywiście pojazdy wszelkiego rodzaju (traktory, przyczepy, wozy, busy, kombajny, samoloty, ciężarówki, kłady) dominowały u chłopców.
W starszej grupie można zauważyć, że tematyka treściowa się powiększa o nowe przedmioty takie, jak: wydmy, tamy i góry.
Obserwując swobodną zabawę dzieci doskonale widać, jak sprzężone są ze sobą ściśle treści prac plastycznych z doborem zabawek.
Dziewczynki bawią się najczęściej wózkami, lalkami, zwierzątkami, puzzlami o tematyce bajkowej, roślinnej, podlewanie kwiatów, spacery z dziećmi, kuchnią łącznie z podziałem ról domowych. Chłopcy najczęściej bawią się samochodami, traktorami, tirami, koparkami, budują z klocków garaże, trasy wyścigowe. Bardzo rzadko układają puzzle, bawią się z dziewczynkami w dom. W zabawach obie płcie najchętniej bawią się oddzielnie.
W zabawach swobodnych i zorganizowanych chłopcy wybierają do różnych czynności swoją płeć, a dziewczynki swoją. Ten podział na płci jest zauważalny także właśnie w pracach plastycznych dzieci.

Treści prac plastycznych dziewczynek w grupie pięcio-i sześciolatków.

Analizując treści prac plastycznych dziewczynek w obu grupach na podstawie można stwierdzić, że dziewczynki zawierają w swoich pracach takie same elementy. Podstawą w każdej pracy jest słońce, chmury, koty, pieski, budy dla psów, motyle, biedronki, drzewa, kwiaty, ptaki. W młodszej grupie rzadziej występują postaci, ale częściej są wykorzystywane przedmioty codziennego użytku i przedmioty martwe, np.: szafa, łóżko, pokój, wanna, studnia itp. Ponadto młodsze dziewczynki chętnie też umieszczają w swoich pracach pojazdy, a sześciolatki w ogóle nie interesują się samochodami.

Treści prac plastycznych chłopców w grupie pięcio-i sześciolatków.

Biorąc pod uwagę chłopców obu grup można śmiało stwierdzić, że ich treści są niemal identyczne. Prym wiodą samochody, traktory, kombajny, przyczepy, busy, ciężarówki i cecha wspólna dla wszystkich badanych dzieci to słońce, chmury, psy i koty. Prace chłopców starszych są bogatsze o kwiaty, góry, kłady, wydmy, tamy i postaci.

Wnioski i podsumowanie

Zgodnie z wyżej wymienionymi autorami i na podstawie badań własnych, w wieku 5 lat dzieci rozpoczynają zróżnicowanie tematyczne uwarunkowane płcią.
Dzieci tworzą to co wiedzą i tak jak przeżywają, a nie to co widzą. Źródłem ich wiedzy i przeżyć emocjonalnych jest otaczający świat rzeczy i zjawisk.
Odnosi się to szczególnie do pojazdów mechanicznych, które znacznie częściej występują u chłopców. Oprócz samochodów umieszczają bardzo często słońce, chmury, psy i koty.
Treścią wypowiedzi jest najbliższe otoczenie dziecka: miś, kot, pies i inne zabawki, jak również zaobserwowane zdarzenia w domu, na podwórku, w przedszkolu.
Dziewczynki chętnie rysują drzewa, kwiaty, zwierzęta, owady, ptaki. Do końca okresu przedszkolnego postacie ludzkie, zwierzęta, ptaki, drzewa, pojazdy nie występują w formach wyizolowanych, lecz stanowią zespół elementów, z których dzieci budują swój bajkowy świat. Ewidentnie na treści dziecka ma wpływ świat zewnętrzny, mimo schematyzmu jest ciekawy i zróżnicowany tak jak dziecięca psychika.
Wytwory plastyczne dzieci charakteryzują się bardzo dużym bogactwem tematycznym. Oprócz tematów stereotypowych występują także kompozycje fantastyczne i baśniowe.
Chętnie wykorzystują w tym wieku każdą formę plastyczną. Nie ma znaczenia, czy jest to kredka ołówkowa, czy plastelina, czy farby plakatowe. Są otwarte na rzeczy nowe, chętnie tego doświadczają i odkrywają swoje możliwości. Świat, który chcą przekazać w swoich pracach plastycznych jest wyrazem ich stanu emocjonalnego. W trakcie obserwacji dzieci można było zaobserwować, jak cieszą się każdą wykonaną czynnością lub zakończonym elementem w tej pracy. Potrzeba uznania i potwierdzenia, że „ auto jest ładnie wykonane” jest tak silna, że dziecko nie jest w stanie dalej pracować, dopóki nie usłyszy od nauczycielki uznania lub chociażby „skinienia głową”, że praca ich jest bardzo ładna.
Myślę, że twórczy nauczyciel powinien wykorzystywać możliwości i naturalną ciekawość dziecka w tym wieku poprzez szeroki warsztat pracy i zdolności pedagogiczne. Chęci tworzenia czegoś nowego oraz potencjał wewnętrzny małych twórców jest tak wielki, że nie wykorzystanie go może spowodować zamknięcie wyobraźni dziecka lub na pewno duże jej uszczuplenie. Ponadto praca plastyczna i samo jej tworzenie jest dla dziecka także zabawą i możliwością wypowiedzi tego, czego nie potrafi opowiedzieć własnymi słowami.
Najważniejsze jest pamiętać, że dzieci są doskonałymi obserwatorami zachowań ludzkich i najlepiej przekazują to w treści i formie plastycznej.