Czyścimy brudy - podwórkowe zabawy z wodą - scenariusz zajęć

Czyścimy brudy- podwórkowe zabawy z wodą- scenariusz zajęć dla 5 i 6 latków.

Treści z podstawy programowej:
Obszar 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywania ładu i porządku.
Obszar 6 . Wdrażanie dzieci o bezpieczeństwo swoje i innych . Dziecko ( ...) próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bawić , a gdzie nie.
Cele:
• Potrafi dokładnie umyć ręce
• Wie, w jakich sytuacjach należy myć ręce
• Potrafi wykonać proste doświadczenie i samodzielnie wyciąga wnioski
• Właściwie korzysta z umywalki
• Ustawia się w kolejce przed łazienką i cierpliwie czeka na swoją kolej
• Potrafi policzyć, ile dzieci stoi w kolejce, posługując się liczebnikami porządkowymi
• Utrwala nazwy dni tygodnia podczas słuchania wiersza Jana Brzechwy „ Mucha”
Metody:
• asymilacji wiedzy: wiersz
• samodzielnego dochodzenia do wiedzy: burza mózgów
• praktyczna- laboratoryjna problemowa
Formy realizacji:
Zbiorowa, grupowa, w parach, indywidualna
Proponowany termin realizacji: słoneczny majowy dzień.
Miejsce realizacji: ogród przedszkolny, w piaskownicy i przy stoliczkach na dworze

Pomoce dydaktyczne: szkła powiększające, miseczki z miodem, sokiem, kredą , piasek, tacki, kubki z wodą , klocki, mydło, lejki z doczepionym wężykiem (mogą być kupione w sklepie lub zrobione z przeciętej plastikowej butelki), plastikowe butelki do wlewania wody, niezmywalny flamaster, nagranie z płyty cd. „ Mydło wszystko umyje”, szarfy w 4 kolorach, cztery kolorowe kółka do oznaczenia stolików, taśma klejąca, nożyczki

Przebieg zajęć:

1.Powitanie:
Dzieci siedzą na krawędziach piaskownicy i mają zamknięte oczy . Dziecko może otworzyć oczy, gdy na jego czoło lub policzek kapnie czarodziejska kropla wody z ręki nauczyciela.
Nauczyciel informuje dzieci, że dzisiaj będą rozmawiać o czystości i rozdaje kilkorgu dzieciom szkła powiększające. W pobliżu piaskownicy ustawia miseczki z miodem , sokiem, kredą i błotem z piasku i z wody.

2. „ Skąd się bierze brud”- słuchanie wiersza i oglądanie brudnych rąk z użyciem szkiełka powiększającego.
Nauczyciel recytuje wiersz Jana Brzechwy „ Mucha”. W tym czasie dzieci przy pomocy szkieł powiększających oglądają swoje ręce. Nauczyciel pyta dzieci, czy mucha była czysta i czy wiedzą skąd bierze się brud. Dzieci odpowiadają. Nauczyciel proponuje, żeby sprawdzić, czy po zanurzeniu palca w miodzie ,soku, kredzie i błocie, będzie on czysty. Dzieci ponownie obserwują ręce za pomocą szkła powiększającego i wyciągają wnioski, w jakich sytuacjach należy myć ręce. Odwołując się do własnych doświadczeń, mówią o konieczności mycia rąk w innych sytuacjach.
Nauczyciel radzi , żeby skorzystać z rady autora, zawartej w wierszu i umyć się w wodzie.

3. Biwakowa umywalka”- zabawa dydaktyczna. Nauczyciel przygotowuje wcześniej w ogrodzie kilka stanowisk „biwakowej umywalki”. Składa się ona z przymocowanego trwale lejka z przyczepionym wężem oraz stojącej nieopodal butelki z wodą. Pod końcówką węża znajdują się :mydelniczka z mydłem i papierowy ręcznik. Dzieci dobierają się parami. Zabawa polega na tym , że jedno dziecko wlewa wodę do lejka a drugie dokładnie myje ręce w wodzie wyciekającej z węża. Dzieci obserwują, ile wody zużywają do umycia rąk. Dzieci wyciągają wniosek, że podczas mycia rąk zużywa się duże ilości wody. Nauczyciel tak kieruje rozmową, żeby dzieci same wywnioskowały, że należy pamiętać o używaniu niewielkiego strumienia wody oraz zakręcaniu kranu, gdy tylko nie używamy wody. Zabawa kształci również nawyk dokładnego mycia rąk z użyciem wody i mydła.

4.„ Konkurs na oszczędzanie wody”- do tej zabawy potrzebny będzie dodatkowo niezmywalny flamaster. W konkursie wygrywa ta para, która umyje ręce najmniejszą ilością wody. Ilość zużytej wody mierzymy poprzez zaznaczanie flamastrem poziomu zużytej cieczy na butelce. Butelkę dopełniamy za każdym razem. Gdy tylko dziecko wystąpi w konkursie, otrzymuje szarfę. W ten sposób dokonuje się podział dzieci na cztery drużyny oznaczone różnymi kolorami szarf.

5. „Kolejka do łazienki” - zabawa orientacyjno- porządkowa przy piosence. Dzieci poruszają się w rytm muzyki, śpiewają poznaną na wcześniejszych zajęciach piosenkę. Na przerwę w muzyce, muszą ustawić się „w kolejce do łazienki” przed stoliczkiem oznaczonym kolorem swojej szarfy. Najwięcej punktów otrzyma ten zespół, który ustawi się najdokładniej w rzędzie bez przepychania i potrąceń

6.„ Śliska woda”- zabawa dydaktyczno- badawcza . Każda grupa siada przy swoim stoliku. Na stoliczkach przygotowane zestawy: tacka, klocki i kubeczek z wodą. Dzieci wykonują następujące doświadczenie: Najpierw przesuwają klocki po suchej tacy i sprawdzają, ile siły należy użyć do przesunięcia klocka. Następnie polewają tackę wodą i sprawdzają, czy teraz klocek łatwiej się ślizga. Wykonują drugie doświadczenie, w którym dodają na tacę trochę pokruszonego mydła i mieszają je z wodą (rozpuszczają mydło w wodzie). Ponownie przesuwają klocki. Próbują formułować wnioski z wykonanych doświadczeń. Na podstawie zaobserwowanego zjawiska przeprowadzamy dyskusję na temat „ Dlaczego w łazience jest ślisko i jak tego uniknąć?”

7. Weryfikacja osiągnięcia zamierzonych celów. Powrót do przedszkola. Dokładne mycie rąk w łazience, zwrócenie uwagi na niezbyt duży strumień podczas mycia, podwinięte rękawy, dokładne umycie rąk mydłem, otrzepanie rąk nad umywalką, dokładne wytarcie swoim ręcznikiem.

opracowała: Monika Skwierawska


Propozycje innej realizacji tematu lub realizacji w innych częściach dnia.
Praca indywidualna .
• Dzieci spośród różnych ilustracji wybierają te, które przedstawiają czynności, po których należy umyć ręce.
• „ W których miejscach można się bawić a w których nie”- wybieranie i segregowanie ilustracji do odpowiednich pudełek.
• Układanie i opowiadanie historyjki obrazkowej : „ Rozlana woda w łazience”. Dzieci mogą samodzielnie tworzyć i rysować historyjki.
• Słuchanie opowiadania „ Powódź”- I. Salach
• Słuchanie wiersza Bożeny Piergi „ Przed posiłkiem – mycia chwilka”

• Literatura: „ Brzechwa Dzieciom”, Nasza Księgarnia, Warszawa, wiersz „ Mucha”
Bożena Pierga „ Dobre wychowanie wierszem” Studio Wydawnicze
ZEBRA Sc, Bielsko- Biała 2008


Załączniki:

1. „ Mucha”- Jan Brzechwa

„ Z kąpieli każdy korzysta,
A mucha chciała być czysta
W niedzielę kąpała się w smole,
A w poniedziałek w rosole,
We wtorek w czerwonym winie,
A znowu w środę w czerninie,
A potem w czwartek w bigosie,
A w piątek w tatarskim sosie,
W sobotę w soku z moreli.
Co miała z takich kąpieli?
Co miała? Zmartwienie miała,
Bo z brudu lepi się cała,
A na myśl jej nie przychodzi,
Żeby wykąpać się w wodzie.”

2.„Powódź” I.Salach

-Czy ustawiliście się przed łazienką? –zapytała pani Hania. –O, widzę, ze postaraliście się dzisiaj –pani była zadowolona z małych zuchów.
-Teraz podwińcie rękawy, żeby nie pomoczyć ich podczas mycia rąk. Gotowe? Doskonale. Ola i Piotruś mogą wejść do łazienki. –powiedziała pani i pomogła dziewczynce odpiąć guziki przy rękawach bluzki.
-Pani Haniu, ja byłem pierwszy! –krzyknął nagle Kubuś. –A Kasia zajęła moje miejsce.
-Kasiu, jeżeli tutaj siedział Kubuś to musisz usiąść na końcu kolejki –pani spojrzała na dziewczynkę z wyrzutem. –Przecież wiesz, że tak nie wolno. Zobacz Kubusiowi jest przykro.
Kasia opuściła nisko głowę, niechętnie wstała, spojrzała na Kubusia i cichutko szepnęła:
-Przepraszam. Nie bądź smutny, usiądź na swoim miejscu. –po czym poszła na koniec kolejki.
Pani Hania pogłaskała ja po głowie:
-Jesteś bardzo grzeczna, a Kubuś jest zadowolony. Czy każdy ma swoje miejsce?
Tego pani Hania nie dowiedziała się, bo z łazienki dochodziły krzyki:
-Ojej, co zrobiłeś! Spójrz, jestem mokra! To wszystko przez ciebie! –szlochała Ola.
Wszyscy poderwali się z miejsc.
-Co się tutaj dzieje? –zaniepokoiła się pani wraz z gromadką dzieci stanęła w drzwiach łazienki. A łazienka? Łazienka wyglądała okropnie! Z lustra i ściany spływał strumień wody, na podłodze była ogromna kałuża. A dzieci? Ola miała mokre włosy, rękawy bluzki i mokrutkie rajstopy. Nawet papcie były zamoczone. Z boku stał Piotruś. Nie wyglądał najlepiej –jego ubranie też było przemoczone.
-Dzieci, przez chwilę nie było mnie w łazience i zrobiliście ... zrobiliście ... -pani zabrakło słów.
-Powódź! –dokończyła Marta.
-Tak, zrobiliście łazience powódź –powtórzyła pani.
-To nie ja. –zaczęła cichutko Kasia. –To on –i wskazała palcem na Piotrusia.
-Piotrusiu, a co ty na to powiesz? –pani zwróciła się do chłopca.
-Ja chciałem zrobić taki malutki prysznic. Taki malutki ... -chłopiec opuścił głowę. –I ... i ... przycisnąłem kran za mocno ... No i zrobił się wielki ... Ja nie chciałem ...
-Ładne rzeczy, prysznic z kranu! Piotrusiu, czy ty nie wiesz jak należy zachowywać się w łazience? –pani była zagniewana.
-Wiem, wiem proszę pani –dodał szybko chłopiec. –Zaraz to posprzątam.
-Najpierw trzeba was przebrać, bo możecie się przeziębić. Później razem posprzątamy –przerwała pani. –Wcześniej jednak musisz coś zrobić sam.
Piotruś podszedł do Kasi:
-Przepraszam ... -zaczął. –Ja już nigdy ... -i nie potrafił dokończyć.
-Chodź –powiedziała Kasia. –Przebierzemy się i pomogę ci posprzątać.