X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 13157
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Scenariusz warsztatów dla dzieci i rodziców prowadzony metodą Weroniki Sherborne

SCENARIUSZ WARSZTATÓW DLA DZIECI I RODZICÓW PROWADZONY METODĄ WERONIKI SHERBORNE


opracowała: mgr Anna Worobiec

CELE WARSZTATÓW:
DLA DZIECKA:

- rozwijanie poczucia pewności i satysfakcji ze swoich dokonań
- odreagowanie napięć i agresji
- zwiększenie umiejętności radzenia sobie z pokonywaniem trudności
- rozwijanie umiejętności korzystania z pomocy rówieśników
- nabycie umiejętności interpersonalnych potrzebnych w kontakcie z rówieśnikami
- tworzenie poczucia bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego w kontakcie z dorosłym
- budowanie zaufania dziecka do dorosłego
- wzmocnienie więzi i poprawa relacji dziecko – rodzic

DLA DOROSŁEGO:

- tworzenie poczucia bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego w kontakcie z dzieckiem
- zwiększenie umiejętności radzenia sobie z trudnymi zachowaniami dziecka
- rozwijanie umiejętności korzystania z pomocy i doświadczenia innych dorosłych
- odkrywanie nowych sposobów komunikowania się z dzieckiem
- budowanie zaufania dziecka do dorosłego
- wzmocnienie więzi i poprawa relacji rodzic – dziecko
- uczenie się nowych form spędzania czasu z dzieckiem

METODY I TECHNIKI PRACY
Zajęcia będą prowadzone Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.
Ze względu na komfort uczestników przewiduje się, iż liczebność grupy nie powinna przekroczyć 16 osób (8 rodziców + 8 dzieci).
Dodatkowo stosowana będzie:
- relaksacja
- muzykoterapia
- pedagogika zabawy

LITERATURA:
1. M. Bogdanowicz, D. Okrzesik: Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Gdańsk 2006
2. M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnyska: Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu dziecka. Warszawa 1992
3. M. Bogdanowicz: Ruch i piosenka dla najmłodszych. Gdańsk 2001
4. M. Bogdanowicz: Przytulani, czyli wierszyki na dziecięce masażyki. Gdańsk 2007


PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Powitanie: Zabawa integracyjna „Witaj”

Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała i przestrzeni:

- „Powitanie z podłogą” –wszyscy poruszają się w rytm muzyki, na przerwę w muzyce witają się wskazanymi częściami ciała, np. kolanami, łokciami z podłogą

- „Przeciąganie się – jak najszerzej” – dorośli i dzieci leżą na plecach „w rozsypce”, przeciągają się, każdy próbuje zająć jak najwięcej miejsca na podłodze, a potem na sygnał prowadzącego – kuli się jak najmocniej, aby zająć jak najmniejszą przestrzeń

- „Bączek” – wszyscy siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i lekko uniesionymi, odpychając się rękoma, każdy próbuje samodzielnie obracać się w miejscu wokół własnej osi

- „Turlamy się” – wszyscy leżą na podłodze, swobodne turlanie się w kierunku wskazanym przez prowadzącego zajęcia

- „Mosty/domki” – dorośli w klęku podpartym tworzą ze swoich ciał mosty/domki, dzieci przechodzą pod lub nad dorosłymi

Ćwiczenia relaksacyjne: Zabawa przy piosence „Moje ręce”

Ćwiczenia oparte na relacji „z”:

- „Fotelik” – dorosły siedzi w rozkroku na podłodze, obejmując rękoma siedzące przed nim dziecko, kołysanie dziecka na boki, poruszanie się wraz z nim w przód i w tył

- „Rolowanie po podłodze” – dorosły klęczy na podłodze przy leżącym obok dziecku, stara się lekko i powoli obrócić (przetoczyć) dziecko na brzuch, na chwilę zatrzymuje dziecko na boki, kołysze je w tej pozycji i przetacza dalej; ćwiczenie jest kontynuowane przy zamianie ról

- „Wycieczka” – dziecko leży na plecach na podłodze, z ramionami wyciągniętymi w tył, dorosły przytrzymując dziecko za nogi na wysokości kostek, a następnie za dłonie i nadgarstki lekko przeciąga je w różnych kierunkach

- „Mały tunel” – co najmniej 2-3 dorosłych wykonuje obok siebie klęk podparty, tworząc „tunel”, dzieci na czworakach ustawiają się z jednej strony „tunelu”, dzieci przechodzą pod dorosłymi na drugą stronę

Ćwiczenia relaksacyjne: Masażyk „Tu płynie rzeczka”


Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”:

- „Spychacz” – dorosły siedzi na podłodze zwrócony twarzą do boku dziecka i opiera stopy o jego ciało, dziecko leży na plecach, dorosły przesuwa (przepycha) opierające się temu dziecko

- „Odklejanie”- dorosły klęczy obok leżącego na podłodze dziecka, które całym ciałem przywiera
do podłoża, dorosły próbuje podnieść, „odkleić” od podłogi kolejne części ciała dziecka, potem następuje zmiana ról

- „Paczka”- 2 dorosłych klęczy za parą dzieci, dwoje dzieci siedzi przodem do siebie, mocno trzyma się za ręce i nogi, przypominając w ten sposób zawiązaną paczkę, dorośli delikatnie próbują „rozpakować paczkę”, rozplatając ręce i nogi dzieci

- „Kłoda” – dorosły leży na brzuchu na podłodze, dziecko leży brzuchem na plecach dorosłego, przygniatając go do podłogi, dorosły próbuje wydostać się (zrzucić z siebie „kłodę”) spod leżącego na nim dziecka, następnie następuje zmiana ról – dorosły przytrzymuje dziecko

Ćwiczenia relaksacyjne: Masażyk do utworu „Dzik” J. Brzechwy

Ćwiczenia oparte na relacji „razem”:

- „Piłowanie drewna” – dorosły i dziecko siedzą w rozkroku zwróceni do siebie przodem, trzymając się za dłonie, na przemian kładą się na plecach na podłodze, cały czas trzymając się za ręce

- „Lustro” – dorosły i dziecko siedzą na podłodze w lekkim rozkroku zwróceni do siebie przodem, dorosły „rysuje” ręką (rękoma) w powietrzu różne figury lub naśladuje różne czynności, dziecko stara się jak najdokładniej naśladować ruchy dorosłego (lustrzane odbicie), potem następuje zmiana ról

- „Razem w kole” – wszyscy siedzą w kole odwróceni do siebie plecami, trzymając się za
ręce, grupa porusza się w jednym kierunku cały czas trzymając się za ręce

- „Masaż grupowy”- kilkoro dorosłych i dzieci klęczy wokół leżącego dziecka lub dorosłego, który leży na brzuchu na podłodze, z rękoma wyciągniętymi wzdłuż tułowia, grupa jednocześnie wykonuje polecenia prowadzącego:
• „rozgrzewamy dłonie” – wszyscy zacierają dłonie
• „pada drobny deszczyk” – wszyscy lekko opukują palcami plecy, pośladki i nogi leżącego
• „deszcz lekko zacina” – lekko uderzają kantami dłoni
• „pada grad” – lekko uderzają leżącego pięściami
• „pada śnieg” – całymi dłońmi z rozsuniętymi palcami opukują leżącego
• „wycieramy leżącego ręcznikiem” – kilkakrotnie wszyscy przesuwają dłonie po osobie leżącej od głowy do stóp i „otrzepują” ręce w powietrzu
• „przykrywamy leżącego kocykiem” – wszyscy kładą dłonie na osobie leżącej, „przykrywając” nimi jak największą powierzchnię jej ciała

Ćwiczenia relaksacyjne: Zabawa z piórkami do utworu z filmu „Polskie drogi”

Pożegnanie: Wszyscy siedzą w kręgu blisko siebie. Żegnanie się opuszkami palców dłoni i stopami.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.