Co nam dają zwierzęta gospodarskie? Scenariusz zajęć

Cele ogólne:
1. Utrwalenie nazw zwierząt gospodarskich i poznanie korzyści z ich hodowli dla człowieka.
2. Wzbogacenie wiedzy przyrodniczej dzieci dotyczącej zwierząt - jakie produkty dają człowiekowi, jak należy o nie dbać; rozwijanie postawy proekologicznej.
3.Rozwijanie mowy oraz umiejętności logicznego myślenia.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- zna nazwy zwierząt hodowlanych, rozumie, w jaki sposób należy o nie dbać;
- potrafi wymienić produkty odzwierzęce;
- wypowiada się na określony temat pełnym zdaniem, odpowiadając poprawnie pod względem gramatycznym i logicznym na zadawane pytania;
- potrafi ze zrozumieniem posługiwać się pojęciami: zwierzęta hodowlane lub gospodarskie, produkty zwierzęce;
- aktywnie uczestniczy w zabawach.

Rozwijane kompetencje kluczowe:
- kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
- kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
- kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii.

Metody:
• słowna – prezentacja wierszy, rozmowa, wyjaśnienia nauczyciela, wypowiedzi dzieci na dany temat;
• oglądowa – oglądanie ilustracji, obserwacja;
• czynna – zadania stawiane dzieciom do wykonania, metoda kierowania aktywnością dzieci.

Formy: zbiorowa, indywidualna.

Pomoce dydaktyczne: treść obu wierszy, ilustracje zwierząt gospodarskich i różnych produktów pochodzenia zwierzęcego, tamburyn.

Przebieg zajęć:
1. Powitanka.

2. Słuchanie wierszy Magdaleny Satkowskiej pt. „Gospodyni Mania” i „Rolnik Janio” oraz rozmowa na ich temat.

„Gospodyni Mania” Magdalena Satkowska

Jestem gospodyni Mania,
specjalistka od śniadania.
Mam mleko, jajko, szyneczkę,
do tego pyszną bułeczkę!
Pytacie mnie, skąd ja to mam?
Zaraz wam odpowiedź dam:
jajka zniosła moja kura,
możecie spytać kocura.
Mleko krowa, koza daje,
owcy też się to udaje.
Więc każdego dnia od rana
mleka trzy! Jest też śmietana.
Kiełbasa, mięso i szynka -
to wszystko daje nam świnka.
Zapraszam więc bez gadania,
siadajcie już do śniadania!

Nauczyciel czyta pierwszy wiersz, podsumowany rozmową na temat jego treści:
- Jakie produkty spożywcze pojawiły się w wierszu?
- Co dają człowiekowi takie zwierzęta, jak kura, krowa, koza czy owca oraz świnka?

Nauczyciel wykłada kolejno obrazki przedstawiające wymienione zwierzęta, a dzieci wypowiadają się pełnym zdaniem na temat tego, jakie produkty od nich otrzymujemy.

Później nauczyciel czyta drugi wiersz.

„Rolnik Janio” Magdalena Satkowska

Jestem rolnik pracowity,
humor mam dziś wyśmienity!
Bo śniadanie dała Mania –
już mam siły do działania!
Kurtkę mam na sobie z puchu,
lekką i wygodną w ruchu.
I wyspaną myślę głową,
bo poduszkę mam puchową.
Pytacie, skąd ja to mam?
Zaraz wam odpowiedź dam:
puchu wór gęsi mi dały,
ładnie przy tym zagęgały.
Będzie kołdra i poduszka,
by przytulić do niej uszka.
Będzie kurtkę miała Mania
za przepyszne te śniadania.
A skarpety w moich butach
Mania zrobiła na drutach.
A skąd wełnę wzięła Mania?
Spytajcie pana barana!

3. Rozmowa na temat treści wiersza:
- Co daje rolnikowi siłę i energię do pracy?
- Z czego wykonana została kurtka rolnika?
- Z czego zrobiona była poduszka i kołdra?
- Dzięki czemu powstały skarpety?

4. „Co otrzymujemy od kogo?” – zabawa dydaktyczna.
Nauczyciel rozkłada przed dziećmi obrazki przedstawiające zwierzęta wymienione w wierszach oraz dodatkowe. Zaproszone dziecko podchodzi do koszyka i wybiera obrazek przedstawiający jakiś produkt. Zadaniem dzieci jest przyporządkowanie do obrazków zwierząt zdjęcie produktu, który otrzymujemy dzięki określonemu zwierzęciu.
Nauczyciel wzbogaca wiedzę dzieci, zaznaczając istnienie produktów pośrednich, np. mleko, które otrzymujemy od krowy, owcy lub kozy służy do wytwarzania sera białego lub żółtego.
Powstaje łańcuch: produkt – zwierzę – materiał, z którego dany produkt został wykonany, np. gęś – pierze – poduszka; krowa – mleko – ser żółty; owca – wełna – sweter.

5. Zabawa ruchowa:
Nauczyciel rozkłada w sali cztery obrazki zwierząt gospodarskich: krowę, świnkę, kurę i gęś. Dzieci poruszają się po dywanie w rytm tamburyna, a kiedy nauczyciel wyda sygnał, zatrzymują się. Nauczyciel wymawia głośno nazwę produktu, np. „mleko”, a zadaniem dzieci jest ustawić się przy odpowiednim zwierzęciu, które nam daje dany produkt. Dla zmyłki nauczyciel będzie czasami wymieniał także produkt, który pochodzi od innego zwierzęcia, wtedy zadaniem dzieci jest kucnąć w miejscu.

6. Rozmowa na temat prezentowania postawy proekologicznej:
- Co trzeba zrobić, żeby zwierzęta gospodarskie dawały człowiekowi wszystkie niezbędne produkty, jak jajka, mleko, mięso, wełnę itd.? Co należy im zapewnić? Gdzie się takie zwierzęta hoduje?
(Muszą być zdrowe, zadbane, dostawać odpowiednie jedzenie, świeżą wodę, w razie potrzeby być zbadane przez weterynarza. Zwierzęta gospodarskie hodujemy na wsi, w specjalnych zagrodach, oborach itd.).
- Co możemy zrobić ze starym swetrem, kurtką lub innym ubraniem, którego już nie nosimy, a które nadal jest w dobrym stanie?
(Zamiast wyrzucić, można go komuś oddać, wrzucić do kontenera przeznaczonego na ubrania)
- Co należy zrobić, żeby nie marnować jedzenia?
(Robić listę zakupów, kupować to, co naprawdę potrzebne, kupować mniej artykułów,
a częściej, pilnować daty przydatności do spożycia, nie wyrzucać jedzenia)

7. Podziękowanie za udział w zajęciach.