Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela mianowanego ubiegającego się o stopień zawodowy nauczyciela dyplomowanego

Data rozpoczęcia stażu: 01.09.2019 r.
Data zakończenia stażu: 31.05.2022 r.

Wprowadzenie

W Szkole Podstawowej nr XXX w XXX pracuję od 2011 roku. W okresie od 01.09.2019r. do 31.05.2022 r. odbyłam staż, którego głównym celem było uzyskanie w wyniku postępowania kwalifikacyjnego stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego. W tym czasie pracowałam na stanowisku nauczyciela współorganizującego kształcenie w klasie integracyjnej. Z chwilą rozpoczęcia stażu zadbałam o jego właściwą organizację, a mianowicie:
• Zapoznałam się z procedurą awansu zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego;
• Złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu;
• Przygotowałam plan rozwoju zawodowego, który został zatwierdzony do realizacji.
Opracowując plan rozwoju zawodowego wzięłam pod uwagę nie tylko długość stażu
i wymogi ustalone przez Ministra Edukacji Narodowej w rozporządzeniu z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, ale również realność osiągnięcia planowanych działań przy uwzględnieniu specyfiki zajmowanego przeze mnie stanowiska pracy, potrzeby własnego, dalszego rozwoju zawodowego, a także potrzeby placówki, w której jestem zatrudniona. Starałam się przedstawić w nim również potrzeby uczniów, oczekiwania rodziców oraz innych nauczycieli i specjalistów pracujących w szkole.
W okresie trwania stażu podejmowałam działania zmierzające do realizacji planu rozwoju zawodowego oraz gromadziłam stosowną dokumentację. Realizowane zadania nakreślone
w planie ulegały mniejszym lub większym modyfikacjom. Z chwilą zakończenia stażu przygotowałam zgodnie z wymaganiami kwalifikacyjnymi sprawozdanie z jego realizacji.
W niniejszym sprawozdaniu przedstawię stopień realizacji założonych przeze mnie celów oraz postaram się dokonać oceny efektywności podjętych przeze mnie działań i ich przydatności dla mnie oraz szkoły, w której pracuję.

§ 8 ust. 3 pkt 1
Umiejętność wykorzystania w pracy metod aktywizujących ucznia oraz narzędzi multimedialnych i informatycznych, sprzyjających procesowi uczenia się:

Podczas mojego stażu miałam możliwość pracować w dobrze nam znanym trybie stacjonarnym, gdzie zajęcia odbywały się w szkole. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID -19 wprowadzone zostało nauczanie zdalne, co zmusiło mnie do dostosowania znanych już oraz wdrożenie nowych sposobów w pracy z dziećmi. Praca w tym okresie szczególnie wymagała znajomości technologii informacyjnej i komputerowej. Śledziłam informacje publikowane na stronach Ministerstwa Edukacji Narodowej i Ministerstwa Cyfryzacji, przydatne do planowania i realizacji nauki zdalnej. Początkowo musiałam wykorzystywać tylko narzędzia multimedialne, poznane platformy do prowadzenia zajęć i łączenia się z uczniami. Do łączenia się z dziećmi wykorzystywałam aplikacje Meet, Zoom, Teams. Pozwalały one również na utrzymywanie stałego kontaktu z rodzicami, specjalistami, pozostałymi nauczycielami oraz dyrekcją. Korzystałam z platformy G Suite do przygotowywania, udostępniania i uatrakcyjniania materiałów dla uczniów. Dużą rolę w tym czasie odgrywał również e-dziennik. Nabyte umiejętności pozwalały mi na dalsze wykorzystywanie multimediów w pracy, gdy nauka wróciła do trybu stacjonarnego.
I. Wykorzystanie w pracy metod aktywizujących ucznia.

Jednymi z podstawowych metod mojej pracy były metody aktywizujące i techniki inspirujące uczniów do poszukiwania nowych, niekonwencjonalnych rozwiązań, które pozwalały na twórczość moich uczniów. Ze względu na to, że pracuję w klasie integracyjnej, metody te były dostosowywane do możliwości i zainteresowań uczniów. Uczniowie pracowali zarówno indywidualnie, jak również zespołowo. Metody te miały na celu umożliwiać uczniom konstruowanie wiedzy przez samodzielne obserwowanie, analizowanie, porównywanie oraz podejmowanie działań sprzyjających rozwiązywaniu problemów. Na lekcjach były stosowane różnego rodzaju formy ćwiczeniowe (praca z tekstem, ilustracjami, mapami) oraz różne metody: metoda graficznego zapisu, metoda problemowa, metody integracyjne (imię zalet, słoneczko), metoda projektu, dyskusja, burza mózgów, grupy zadaniowe, drama, za i przeciw, gry dydaktyczne, obserwacja, doświadczenie. Korzystając z bogactwa metod aktywizujących można dostosować je do rodzaju prowadzonych zajęć tak, aby motywowały uczniów do wykonywania zadań oraz przynosiły im jak najwięcej satysfakcji.
Pracując w klasie integracyjnej stosowałam wiele metod aktywizujących o charakterze integracyjnym. Wśród nich było słoneczko, imię zalet i drama. Dzięki nim dzieci mogły wypowiedzieć się na dany temat, wskazać co dla nich jest ważne, zaprezentować swoje cechy lub umiejętności. Ci, którzy mieli problemy z wypowiadaniem się na forum, mogli wcielać się w różne role podczas dramy. Każde dziecko miało okazję odnaleźć się w zabawie, w której czuło się najlepiej. Dzięki takim metodom uczniowie uczą się, że każdy człowiek jest inny, każdy z nas ma zalety i wady, ale wszystkich należy traktować godnie i z szacunkiem.
Dzieci bardzo lubiły prowadzenie wszelkich doświadczeń, podczas których mogły samodzielnie przeprowadzić zadanie, wykazać się swoim zaangażowaniem i ciekawością. Dużym zainteresowaniem dzieci spotkało się zadanie polegające na obserwacji pogody i zapisywanie skrupulatnych notatek w przygotowanych kalendarzach. Chętni dokonywali nawet pomiaru deszczu. Do innych zadań należała obserwacja topnienia śniegu w różnych warunkach, hodowanie fasolki, rzeżuchy.
Podczas wprowadzania tematu często był stosowany wykład wprowadzający uczniów w nową lekcję, po którym następowała dyskusja w celu dania im możliwości wykazania się wiedzą na ten temat. W kolejnym etapie, dzieci mogły przyswoić temat za pomocą plansz, ilustracji dydaktycznych oraz filmów tematycznych dostępnych w Internecie. Natomiast w celu głębszego zrozumienia przez uczniów danego problemu wspólnie z nauczycielem prowadzącym stosowałyśmy lekcje w terenie. Ponieważ aktywizacja uczniów w czasie prowadzonych zajęć z edukacji przyrodniczej wiąże się również z działaniami realizowanymi w terenie, zabierałyśmy dzieci na obserwacje terenowe. Dzieci mogły obejrzeć zmiany zachodzące w przyrodzie podczas kolejnych pór roku. Oglądały pojawiające się pierwsze kwiatki wiosną, parującą wodę z kałuży po letnim deszczu, spadające liście jesienią, odlatujące ptaki oraz padający śnieg. Uczniowie, a zwłaszcza ci, którzy mają specjalne potrzeby edukacyjne, podczas stosowania takich metod jak doświadczenie czy obserwacje terenowe rozbudzają swoją aktywność badawczą, ciekawość oraz samodzielność. Metody te pozwalają lepiej zrozumieć mechanizmy i procesy, o których czytają w podręcznikach lub słuchają na lekcji. Uczeń przez osobiste doświadczenie szybciej widzi jego efekty, wysuwa i zapamiętuje wnioski.
W okresie zawieszenia zajęć w szkole również starałam się wykorzystywać metody aktywizujące. Metody te zostały odpowiednio zmodyfikowane i dopasowane do wymagań zdalnego nauczania.
Dzięki stosowaniu różnorodnych metod aktywizujących, zajęcia zyskują na atrakcyjności, obfitują w ciekawe rozwiązania, wyzwalają w uczniach kreatywność i otwartość. Metody aktywizujące stwarzają warunki do wszechstronnego rozwoju dziecka, dają szanse wykształcenia człowieka kreatywnego, otwartego na zmiany, co w dzisiejszej rzeczywistości jest bardzo potrzebne.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły dzięki stosowaniu nowoczesnych i atrakcyjnych metod pracy z uczniami.
2. Zaangażowanie wszystkich uczniów podczas zajęć, pobudzanie ich aktywności.
3. Kształtowanie pozytywnych postaw uczniów wobec otaczającego świata.
Dla mnie:
1. Wykorzystywanie metod aktywizujących w pracy z dziećmi.
2. Doskonalenie własnego warsztatu pracy.
4. Zdobywanie nowych doświadczeń w pracy dydaktyczno- wychowawczej.
3. Możliwość prowadzenia ciekawych i twórczych zajęć.
II. Organizacja warsztatu pracy przy użyciu komputera.

W dobie komputeryzacji trudno wyobrazić sobie pracę nauczyciela, który nie potrafi posługiwać się komputerem. Przez cały okres swojej pracy zawodowej starałam się korzystać z technik informacyjnych i komunikacyjnych w celu usprawnienia, ułatwienia, urozmaicenia swojego warsztatu i metod pracy oraz w celu archiwizacyjnym. Sensowne wykorzystanie technologii komputerowej może pełnić istotną rolę w procesie kształtowania twórczego myślenia i przyczynić się do pełniejszej realizacji celów zawodowych.
Oprogramowanie, z którego najczęściej korzystam w swojej pracy dydaktyczno – wychowawczej to:
• System operacyjny Microsoft Windows 10
• Edytor tekstów Microsoft Word
• Arkusz kalkulacyjny Microsoft Excel
• Oprogramowanie prezentacyjne Microsoft Power Point
• Oprogramowanie do odtwarzania multimediów VLC Media Player
• Przeglądarka internetowa Google Chrome.
Dzięki programom komputerowym (Word, Excel, Power Point, Paint) przygotowywałam karty pracy, sprawdziany, dyktanda, kartkówki dostosowywane do możliwości dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Systematycznie prowadziłam dokumentację szkolną oraz pisałam między innymi opinie, plany pracy, Indywidualne Programy Edukacyjno -Terapeutyczne, Wielospecjalistyczną Ocenę Poziomu Funkcjonowania Ucznia, jak i dokumentację dotyczącą stażu.
Przez cały okres stażu zarówno w nauce stacjonarnej, jak i zdalnej pokazywałam uczniom krótkie prezentacje przygotowane w programie Power Point lub w Canva. Programy te pozwalają na wykorzystanie zdjęć, animacji, kolorowych rysunków, tekstów, głosów i muzyki przedstawionych w bardzo atrakcyjny i interesujący sposób.
Warto podkreślić, że lekcje z wykorzystaniem komputera są bardzo lubiane przez uczniów, co sprawiało, że z moją pomocą chętnie nabywały nowe i rozwijały już zdobyte umiejętności.
Moja praca nierozerwalnie jest związana z prowadzeniem różnego rodzaju dokumentacji. Oprócz wszelkich materiałów, pomocy dydaktycznych oraz kart pracy służących pracy z uczniami, opracowywałam również dokumentację szkolną, systematycznie pisałam opinie do poradni psychologiczno – pedagogicznej oraz dokumentację związaną z awansem zawodowym. Przez cały okres stażu sukcesywnie zbierałam wszelkie zaświadczenia oraz wszystko zapisywałam za pomocą komputera. Sporządziłam m.in.:
• Plan rozwoju zawodowego
• Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego
• Ankiety
• Sprawozdania
• Scenariusze zajęć oraz różnego rodzaju uroczystości i imprez szkolnych
• Plan pracy wychowawczej
• Programy rewalidacji indywidualnej
• Indywidualne Programy Edukacyjno – Terapeutyczne
• Harmonogramy wycieczek i listy uczniów
• Oceny pracy rewalidacyjnej
• Opinie dotyczące uczniów
• Różnego rodzaju druki okolicznościowe
• Dyplomy dla dzieci, które brały udział w konkursach, podziękowania dla rodziców angażujących się w życie klasowe i szkolne
• Materiały informacyjne dla dzieci i rodziców
• Materiały na gazetki ścienne
Technologia informatyczna pomagała mi w pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przygotowywanie zajęć dla tych uczniów wymagało każdorazowo nie tylko indywidualizacji sposobu przekazywania treści edukacyjnych, ale także weryfikowania ich stopnia opanowania przez ucznia. Dlatego wykorzystywałam ją w przygotowywaniu różnego rodzaju sprawdzianów dostosowanych do możliwości uczniów niepełnosprawnych, kart pracy i pomocy do zajęć. Dla uczniów z wadami wzroku przygotowywałam pomoce i karty pracy w odpowiednich zarówno rozmiarach, jaki i kolorach, aby lepiej im się pracowało. Natomiast podczas pracy z dziećmi niedosłyszącymi wykorzystywałam wiele ćwiczeń słuchowych, które uatrakcyjniały zajęcia.
Podczas zajęć rewalidacyjnych z uczniami oprócz usprawniania zaburzonych funkcji, rozwijania zainteresowań, pobudzania ciekawości, starałam się poszerzać i pogłębiać ich wiedzę oraz utrwalać materiał poznany na lekcjach w celu wyrównywania szans. Urozmaicałam więc zajęcia przez przygotowywanie krzyżówek, rebusów, quizów związanych tematycznie z opracowywaną jednostką lekcyjną, wykorzystywałam też różnego rodzaju materiały ilustracyjne, prezentacje, filmy i inne pomoce znacznie poszerzające zakres wiadomości znajdujących się w podręczniku i ćwiczeniach. Często inspirowałam się pomysłami uczniów, które wykorzystywałam w tworzeniu prac plastyczno – technicznych wzbogacających formę zajęć. Zdarzało się, że niechęć dziecka do pracy przełamywałam dopiero atrakcyjnymi formami zajęć, podczas których wykorzystywałam techniki komputerowe.
Poznane programy komputerowe służyły mi również do sporządzania wszelkich sprawozdań z mojej pracy.
Podczas swojego stażu pełniłam funkcję opiekuna stażu, podczas której również mogłam wykorzystać techniki komputerowe. Wraz ze stażystką opracowałyśmy harmonogram spotkań. Sporządziłam również ocenę z przebiegu jej stażu.
III. Wykorzystanie na lekcjach urządzeń multimedialnych.

Urządzenia multimedialne są niezwykłym wynalazkiem ostatnich czasów. Łączą one wiele różnorakich środków przekazu, które się wzajemnie przenikają: obrazy, tekst, animacje, narrację, muzykę i wideo. Poza tym wzbudzają w dziecku ciekawość, pobudzają jego wyobraźnię, co wzmacnia jego chęć do działania i poszukiwania nowych wiadomości. Wielozmysłowość w poznawaniu rzeczywistości jest tutaj podstawą do szybkiego i łatwego przyswajania materiału nawet przez dzieci z trudnościami edukacyjnymi. Stosując multimedia pozwalałam, aby uczeń stał się odkrywcą, badaczem i poprzez samodzielne odkrywanie, używając wielu zmysłów równocześnie, pochłaniał wiedzę. Używanie tablic interaktywnych, komputerów i innych narzędzi komputerowych pozwala na to, że proces nauczania wychodzi poza ramy książki i tablicy kredowej. Uczniowie z przyjemnością uczestniczą w lekcjach z zastosowaniem różnych urządzeń i programów multimedialnych. Dzięki nim pracując z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, przedstawiałam i wyjaśniałam w obrazowy sposób wiele trudnych zjawisk fizycznych, przyrodniczych, chemicznych, pogodowych. Liczne animacje, symulacje oraz slajdy, zdjęcia czy filmiki wykorzystywane przeze mnie na lekcjach i zajęciach rewalidacyjnych ułatwiały i pozwalały uczniom na zrozumienie trudnych zagadnień. Dzięki tablicy multimedialnej lub rzutnika i komputera mogłam stosować wiele gier, zagadek czy też teleturniejów oraz quizów. Strony typu Super Kids, Jigsaw Puzzle czy Wordwall umożliwiały dzieciom rozwiązywanie krzyżówek, zagadek, układanie puzzli itp., co bywało niejednokrotnie ciekawsze i atrakcyjniejsze niż wykonywanie papierowej wersji karty pracy. Ćwiczenia w aplikacji służyły mi do podsumowania zdobytych informacji z danego zakresu. Uczniowie mogli aktywnie uczestniczyć w ich wykonywaniu poprzez dotknięcie tablicy, oglądanie w większych rozmiarach, jak i pisaniu kolorowymi pisakami. Wyżej wymienione aplikacje pozwalały mi również na stosowanie szerokiego wachlarza zadań i ćwiczeń dla dzieci z dysfunkcjami. W przypadku dzieci niedosłyszących używałam ćwiczenia słuchowe, zadania doskonalące koordynacje wzrokowo – słuchowo – ruchową.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Poszerzanie oferty edukacyjnej szkoły.
2. Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez skrupulatne i atrakcyjne przygotowywanie zajęć.
3. Wspomaganie nauczania tradycyjnego pracą online w czasie zdalnego nauczania.
4. Podnoszenie umiejętności uczniów poprzez ich nauczania z wykorzystaniem komputera, Internetu.
Dla mnie:
1. Uatrakcyjnienie zajęć dydaktycznych i wychowawczych poprzez zastosowanie różnorodnych metod i środków.
2. Doskonalenie swoich umiejętności z wykorzystaniem różnych źródeł informacji.
3. Szybkie i efektowne przygotowywanie pomocy dydaktycznych na zajęcia.
4. Szybki dostęp do informacji.

IV. Stosowanie i wykorzystanie Internetu w życiu codziennym, w pracy własnej, w pracy z uczniem oraz do czynności związanych z odbywaniem stażu.

Stosowanie i wykorzystanie technologii komputerowej pozwalało mi na elektroniczny kontakt i współpracę zarówno z innymi specjalistami pracującymi z uczniami, jak i z rodzicami. Dzięki takiej metodzie mogłam w szybki i łatwy sposób kontaktować się w każdej zaistniałej sytuacji, przekazywać zauważane postępy, jak i bieżące problemy dzieci. W trakcie odbywania przeze mnie stażu wprowadzono zdalne nauczanie, co wpłynęło na zwiększenie udziału technologii informatycznej w mojej pracy jako nauczyciela. Metody i formy organizowania własnego warsztatu pracy dostosowywałam do bieżących możliwości.
Podczas nauki zdalnej współpraca z nauczycielami i ze specjalistami również pozostawała ograniczona do kontaktowania się za pomocą dostępnych platform. Przy użyciu aplikacji Meet odbywały się spotkania dotyczące Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia, tworzenia modyfikacji Indywidualnych Programów Edukacyjno – Terapeutycznych, zebrania z rodzicami, indywidualne rozmowy oraz spotkania Rady Pedagogicznej. W celach komunikowania się wykorzystywałam również e- dziennik oraz pocztę elektroniczną.
Podczas pracy zdalnej korzystałam z Dysku Google, na którym tworzyłam foldery do zajęć dla poszczególnych uczniów. W wygodny i czytelny sposób dla ucznia udostępniałam tam karty pracy, filmiki, linki do gier lub stron internetowych oraz quizy dla uczniów, które uczniowie pobierali i wykonywali. Kamerki internetowe umożliwiały nam wzajemne widzenie się podczas zajęć Meet, co ułatwiało kontakt.
Na zajęciach prowadzonych z uczniami korzystałam również z narzędzi dydaktyki cyfrowej, platform edukacyjnych: Quizizz, Quizlet, Wordwall. Tworzyłam w tych aplikacjach ćwiczenia sprawdzające wiedzę i stopień opanowania omawianych treści. Korzystając z nich, uczniowie rozwiązywali zadania na komputerze i na tablicy interaktywnej. Było to nowe doświadczenie zarówno dla mnie, jak i uczniów, co spowodowało, że pierwsze próby takiej komunikacji nie zawsze były trafne. Mimo wszystko udawało nam się sukcesywnie pokonywać niepowodzenia. Podczas pandemii, kiedy forma tradycyjna zastąpiona została przez naukę zdalną, znacznie w większym stopniu wykorzystywałam podczas zajęć materiały dostępne w sieci internetowej. Zawieszenie zajęć szkolnych wcale nie ograniczyło, a wręcz poszerzyło przygotowanie pomocy dydaktycznych. Praca zdalna i wzmożona częstotliwość korzystania z zasobów Internetu oraz udział w spotkaniach online podsuwały mi wiele pomysłów na ciekawe rozwiązania w uatrakcyjnieniu zajęć.
Również podczas zajęć informatycznych wspólnie z uczniami odbywaliśmy wirtualne podróże po krajach wybranych przez uczniów. Poszerzaliśmy wiedzę z zakresu Polski, jak i innych krajów. Zgłębialiśmy tajniki kultury, religii, sposobu codziennego życia ludzi mieszkających w najdalszych zakątkach świata.
Szeroko rozwinięta technologia komputerowa umożliwiła mi poszerzanie warsztatu pracy poprzez dokształcanie się i uzupełnianie wiedzy metodą online. Uczestniczyłam w wielu szkoleniach, webinariach, konferencjach, jak i również mogłam aktywnie uczestniczyć w różnych forach nauczycielskich, w celu wymiany doświadczeń, uwag i konsultacji. Przez cały okres stażu korzystałam z dostępnych źródeł internetowych, które przybliżały mi zasady realizowania awansu mojego, jak również stażystki, której byłam opiekunem. Mogłam na bieżąco śledzić zmiany w przepisach dotyczących wymagań potrzebnych do uzyskania stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego. Gromadziłam zdobyte informacje, zaświadczenia oraz materiały z wielu szkoleń.
Uczestniczyłam w szkoleniach, webinariach, cyklu programu „AWANS TV”, podczas którego mogłam zdobyć nowe informacje, skorzystać z doświadczeń innych nauczycieli oraz rad prowadzących szkolenia.
W swojej pracy często korzystałam z materiałów zgromadzonych w różnego rodzaju zasobach otwartych, między innymi stron internetowych w celu pozyskiwania scenariuszy zajęć, pomocy dydaktycznych oraz metod pracy.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podniesienie jakości pracy szkoły poprzez stosowanie coraz to nowszych technologii w prowadzeniu zajęć.
2. Rozwijanie komunikacji drogą elektroniczną.
3. Poszerzanie umiejętności informatycznych uczniów poprzez ich uczenie się z wykorzystaniem komputera i Internetu.
Dla mnie:
1. Poszerzenie umiejętności z zakresu opracowywania i tworzenia dokumentów za pomocą komputera i Internetu oraz sporządzanie dokumentacji szkolnej oraz dokumentacji związanej z awansem zawodowym.
2. Refleksyjna analiza stosowanych przeze mnie rozwiązań z punktu wiedzenia aktywności uczniów i oryginalności myślenia.
3. Wspomaganie procesu nauczania tradycyjnego nowoczesnymi technologiami komputerowymi.
V. Publikacja własnych materiałów w Internecie.

Przez cały okres stażu swoją pracę dydaktyczno – wychowawczą dokumentowałam robiąc zdjęcia, pisząc sprawozdania, opisując wydarzenia i przekazując je do publikacji na stronie internetowej szkoły oraz na facebooku. Były to relacje z ważnych wydarzeń z życia klasy, takie jak: obchody świąt narodowych, zabawy karnawałowe, imprezy klasowe, wycieczki piesze i wyjazdowe. Zarówno rodzice, jak i dzieci, mogli na bieżąco obserwować te wydarzenia.
Po zakończeniu stażu planuję publikację własnego planu rozwoju zawodowego oraz sprawozdania z jego realizacji na stronie internetowej jednego z portali edukacyjnych, by mógł służyć pomocą tym, którzy dopiero zaczynają swoją ścieżkę zawodową (www.edux.pl).
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Promocja szkoły w środowisku i dbałość o jej wizerunek w Internecie i na portalach społecznościowych.
2. Dokumentowanie działań szkoły w atrakcyjny sposób.
Dla mnie:
1. Systematyczne doskonalenie umiejętności posługiwania się komputerem i dostępnych komunikatorów społecznościowych.

§ 8 ust. 3 pkt 2
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie zajęć otwartych, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć dla nauczycieli

Nauczyciel z wieloletnim stażem wykorzystując swoje doświadczenie powinien dzielić się wiedzą i wskazywać młodszym koleżankom i kolegom, na czym polega specyfika pracy w szkole, jakie podejmować działania, aby wspierać i rozwijać uczniów, a równocześnie niwelować u nich różnego rodzaju zaburzenia.

I. Uzupełnianie wiedzy związanej z procedurami awansu zawodowego, analiza zasad funkcjonowania i organizacji szkoły dla własnego rozwoju zawodowego i opieki nad nauczycielem stażystą.

W dniu 2 września 2019 roku na ręce Dyrektora szkoły, w której jestem zatrudniona, złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego. Opracowałam plan rozwoju zawodowego, w którym uwzględniłam, zgodnie z wymogami, zadania przewidziane do realizacji.
Wymagało to systematycznej analizy przepisów prawa oświatowego oraz wytycznych dotyczących awansu zawodowego, wnikliwie przeanalizowałam dokumenty szkoły, w tym:
- Statut szkoły,
- Wewnątrzszkolny System Oceniania,
- Program Wychowawczo– Profilaktyczny,
- Regulaminy obowiązujące w placówce.
Zaktualizowanie wiedzy wynikającej z dokumentacji szkoły było nie tylko wskazówką, jak doskonalić swój warsztat pracy przy wykorzystaniu najbardziej efektywnych metod pracy i jak usprawnić proces komunikacji na płaszczyźnie nauczyciel – nauczyciel, nauczyciel – uczeń, nauczyciel – rodzic, ale przede wszystkim dawało wiedzę o tym, jak realizować wynikające z tego zadania w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej. W związku z tym systematycznie poszerzałam swoją wiedzę z zakresu prawa oświatowego, śledząc strony internetowe Ministerstwa Edukacji Narodowej, Kuratorium Oświaty w Krakowie oraz portale informacyjne dla nauczycieli. Aktualne informacje były dla mnie wskazówką do przygotowania sprawozdania z realizacji stażu, zgodnie z wymogami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli. Zgodnie z obowiązującymi przepisami przygotowałam wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego na stopień nauczyciela dyplomowanego i zgromadziłam wymaganą dokumentację.
W związku ze zmianą sposobu prowadzenia zajęć w placówkach oświatowych, spowodowaną stanem epidemicznym ogłoszonym w Polsce w miesiącu marcu i Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w tej sprawie wydanym w dniu 20 marca 2020 r., wyjątkowo wnikliwie analizowałam wszystkie przepisy dotyczące zasadniczych zmian związanych zarówno z prowadzeniem lekcji drogą online i przy wykorzystaniu nowych technologii informacyjnych, jak również nowych sposobów komunikowania się z rodzicami, co w zaistniałej sytuacji było zarówno dla mnie, jak i opiekunów dzieci nowym doświadczeniem. Sytuacja wymagała, by na bieżąco śledzić informacje przekazywane przez e- dziennik przez Dyrekcję szkoły oraz wszystkie informacje, które znajdowały się na stronach ministerialnych i kuratoryjnych. To doświadczenie, uznaję za wyjątkowo cenne, bo pozwoliło mi nie tylko na podniesienie poziomu moich umiejętności komunikowania się za pomocą nowych technologii, ale przede wszystkim pozwoliło mi na większą indywidualizację pracy z uczniami i ciągły kontakt z ich rodzicami.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez aktualizowanie i wnikliwe analizowanie dokumentacji placówki i prawa oświatowego oraz jej wdrażanie do nowych rozwiązań w pracy z uczniem.
Dla mnie:
1. Poszerzanie wiedzy w zakresie prawa oświatowego.
2. Wdrażanie do realizacji zadań wynikających z planu rozwoju zawodowego.
3. Doskonalenie pracy własnej przy wykorzystaniu nowych technologii w komunikowaniu się z innymi nauczycielami, uczniami i rodzicami.

II. Dokumentowanie realizacji planu rozwoju zawodowego.
Wszystkie zrealizowane przeze mnie zadania były przez cały okres stażu dokumentowane chronologicznie przez kolejne lata realizacji zadań ujętych w planie rozwoju zawodowego. Dokumentacja zawierała sprawozdania, scenariusze zajęć i zaświadczenia potwierdzające wykonanie zadania.

III. Przygotowanie sprawozdania z realizacji planu rozwoju zawodowego oraz złożenie wniosku po zakończenie stażu o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego na stopień nauczyciela dyplomowanego.

Pod koniec stażu zaczęłam porządkować i analizować zgromadzone dokumenty, które potwierdzały wykonywanie założonych zadań w moim planie rozwoju. Przejrzałam zdobyte zaświadczenia, świadectwa, dyplomy oraz notatki prowadzone systematycznie przez ostatnie 3 lata mojej pracy. Przemyślałam wszystkie założone cele i stopień ich realizacji. Po zakończeniu stażu napisałam sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego, w którym starałam się zawrzeć opis mojej pracy jako nauczyciela współorganizującego kształcenie specjalne w klasie integracyjnej. Następnie napisałam wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego, dołączając do niego wszystkie wymagane dokumenty i złożyłam go do Dyrektora szkoły.

IV. Współpraca z pedagogami specjalnymi z innych klas integracyjnych.
Nauczyciel, który chce zasłużyć na miano twórczego, musi dbać nieustannie o samodoskonalenie i rozwijanie warsztatu pracy własnej. Jednak miarą efektywności podejmowanych zadań jest umiejętność dzielenia się wiedzą z innymi nauczycielami. Odkąd pracuję w szkole, zawsze starałam się aktywnie uczestniczyć w życiu szkoły, poprzez udział w różnych formach działalności. Działania te zintensyfikowałam w okresie odbywania stażu. Podczas tego okresu udostępniałam zainteresowanym nauczycielom współorganizującym kształcenie specjalne wzory opracowanych przeze mnie dokumentów związanych z pracą wychowawczą i dydaktyczną w klasie integracyjnej m.in. Indywidualne Programy Edukacyjno - Terapeutyczne, programy pracy rewalidacyjnej czy wychowawczej, a także materiały związane z awansem zawodowym nauczyciela. Organizowałam również spotkania w celu wspólnego analizowania zmieniających się przepisów i wytycznych dotyczących dokumentacji związanej z uczniami posiadającymi orzeczenia o kształceniu specjalnym. Na podstawie informacji zawartych w rozporządzeniu opracowałyśmy nowe wzory Indywidualnych Programów Edukacyjno Terapeutycznych, ich modyfikacji, Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia. Dzieliłyśmy się zdobytymi doświadczeniami w pracy z dziećmi, udzielałyśmy sobie wzajemnie rad i wsparcia, które są potrzebne do pokonywania napotkanych trudności w naszej pracy. Omawiałyśmy zauważone przez nas dotychczasowe postępy uczniów oraz ćwiczenia, metody i formy pracy, które dają najlepsze rezultaty. Wymieniałyśmy się również pomocami dydaktycznymi i literaturą fachową, która służyła nam w przygotowaniu działań edukacyjno – wychowawczych. Ponadto dzieliłam się wiedzą zdobytą podczas kursów, udostępniałam własne pomoce dydaktyczne, które wykorzystuję w pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Systematyczne podnoszenie jakości pracy szkoły dzięki wdrażaniu nowych rozwiązań w pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami.
2. Kreowanie wizerunku szkoły jako placówki pracującej na sukces każdego dziecka poprzez pełną współpracę miedzy nauczycielami.
Dla mnie:
1. Wymiana zdobytych doświadczeń między nauczycielami.
2. Ciągłe dążenie do doskonalenia metod i form pracy z dziećmi posiadającymi orzeczenia.
3. Poszerzanie wiedzy z dziedziny pedagogiki specjalnej i psychologii.
4. Systematyczne poszerzanie wiedzy potrzebnej do opracowywania dokumentacji dotyczącej uczniów.
V. Dzielenie się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, zwłaszcza nauczycielami stażystami.

Nauczycielom stażystom także udostępniałam wypracowaną dokumentację i zgromadzone pomoce dydaktyczne, scenariusze zajęć, karty pracy. Starałam się skrupulatnie przekazać im zdobytą już przez wiele lat w pracy wiedzę. Stażystom pracującym w klasach integracyjnych udzielałam konkretnych wskazówek dotyczących trudności w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi, ich potrzeb, trudności i problemów. Przedstawiałam im zakres naszych obowiązków jako nauczycieli współorganizujących kształcenie specjalne. Polecałam im wartościowe strony internetowe, pozycje książkowe, jak i poradniki, które mogli wykorzystywać we własnej pracy. Zapoznawałam ich z dokumentacją szkolną i obowiązującą w klasach, do których uczęszczają dzieci z orzeczeniami i opiniami. Dzieliłam się również wiedzą dotyczącą współpracy z rodzicami, co jest w naszej pracy bardzo ważne.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły dzięki stosowaniu różnych rozwiązań w komunikowaniu się z innymi nauczycielami i wdrażaniu pomysłów mających zapewnić wszechstronną pomoc uczniom.
Dla mnie:
1. Wzbogacanie wiedzy dzięki wymianie doświadczeń z innymi nauczycielami.
2. Systematyczne podnoszenie jakości pracy własnej dzięki rozwijaniu umiejętności współpracy z innymi specjalistami.
VI. Aktywna współpraca z nauczycielami prowadzącymi zajęcia dydaktyczne.

Nauczycielem najbliższym, z którym współpracowałam na co dzień, był wychowawca klasy. To wspólnie z nim analizowałam dokumentację dotyczącą uczniów, przygotowywałyśmy plan pracy dla naszej klasy, dostosowywałam wymagania, sprawdziany, system oceniania uczniów. Wspólnie dostosowywałyśmy metody i formy pracy, organizowałyśmy imprezy klasowe, wycieczki. Swoją pomocą starałam się służyć również pozostałym nauczycielom prowadzącym zajęcia, dawałam im wskazówki dotyczące sposobów i metod pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Ukończone przeze mnie kursy i szkolenia, a także nabyta praktyka zawodowa i doświadczenie w klasie integracyjnej dały mi możliwość wymiany doświadczeń i dzielenia się nabytą wiedzą i umiejętnościami z innymi nauczycielami. Po poznaniu dzieci oraz ich sytuacji rodzinnych posiadałam wiele informacji, których inni nauczyciele nie mieli. Niejednokrotnie miałam bliższy kontakt z rodzicami dzieci posiadających orzeczenia i opinie, lepiej znałam ich możliwości i trudności, które wpływały na funkcjonowanie dziecka w szkole i klasie, dlatego starałam się przekazywać niezbędne informacje zainteresowanym nauczycielom, aby mieli szerszą wiedzę na temat ucznia. Systematycznie modyfikowałam i dostosowywałam do możliwości psychofizycznych uczniów programy nauczania, karty pracy i sprawdziany, co niewątpliwie ułatwiało nauczycielom prowadzenie lekcji, a także miało wpływ na pracę i większe zaangażowanie uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Wspólnie z innymi nauczycielami tworzyliśmy zespół i spotykaliśmy się w celu opracowania Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia i Indywidualnych Programów Edukacyjno - Terapeutycznych. Wymiana wzajemnych spostrzeżeń, uwag i wskazówek z innymi nauczycielami pracującymi z dziećmi niepełnosprawnymi okazuje się niezwykle cenna w codziennej pracy dydaktyczno – wychowawczej. Dzięki niej wiedza o uczniu jest pełniejsza, co ma istotny wpływ na jego jak najlepszy rozwój.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Tworzenie przyjaznej atmosfery w placówce dla dzieci z niepełnosprawnościami dzięki stosowania zintegrowanych działań nauczycieli.
2. Systematyczne dążenie do wypracowania jak najlepszej opinii o szkole jako miejscu przyjaznym każdemu dziecku.
Dla mnie:
1. Nabywanie specjalistycznych umiejętności do zapewnienia uczniom optymalnego rozwoju.
2. Angażowanie się w realizację zadań niwelujących nieodpowiednie zachowania uczniów.
3. Nabywanie coraz lepszej umiejętności współpracy z innymi nauczycielami i wspólnego wyciągania wniosków.

VII. Organizacja zajęć otwartych.
Współpraca pomiędzy nauczycielami sprzyja wymianie osobistych doświadczeń i pozwala wzbogacić warsztat metodyczny każdego nauczyciela. W ten sposób można uzyskać wymierne korzyści w postaci nowych pomysłów na prowadzenie zajęć. W związku z tym, że jestem nauczycielem współorganizującym naukę w klasie integracyjnej wspólnie z nauczycielem prowadzącym w trakcie mojego stażu przeprowadziłam zgodnie z potrzebami 3 zajęcia otwarte. W lekcjach tych brali udział chętni nauczyciele stażyści pracujący w klasach integracyjnych oraz Dyrekcja.
Tematy lekcji pokazowych to:
1. Wypowiedzi na temat życia i zwyczajów pszczół, prezentacja sprzętu używanego przez pszczelarzy. Rozmowy na temat produktów pochodzących od pszczół – degustacja miodu. Rozmowy na temat pszczelarzy – preorientacja zawodowa.
Do moich zadań należało opowiedzieć o pracy pszczelarzy, zaprezentować budowę ula oraz przygotować strój i akcesoria do miodobrania. Pomagałam dzieciom ubrać strój, robiłam zdjęcia oraz częstowałam miodem. Pomagałam przy wykonywaniu karty pracy. Obserwatorzy również mieli okazję degustować przygotowane produkty.
2. Jak działa robot Jimu. Nauka obsługi, poznanie funkcji robota.
Podczas tej lekcji po omówieniu zasad składania i używania robota pomagałam moim podopiecznym składać konkretne modele. Czytałam uczniom instrukcje i pomagałam dobierać odpowiednie części. Następnie omawiałam z nimi jego funkcje.
3. Prezentacja flag różnych państw europejskich. Odszukiwanie sąsiadów Polski na mapie z użyciem tablicy interaktywnej. Litera F, f drukowana i pisana. Odczyt zdań z użyciem liter F, f.
Przygotowałam flagi państw i prowadziłam quiz, w którym dzieci odgadywały, do jakiego państwa należy dana flaga. Następnie pomagałam uczniom ze specjalnymi potrzebami odkrywać i odczytywać sąsiadów Polski z mapy uruchomionej na tablicy interaktywnej. Na zakończenie wspólnie wykonywaliśmy karty pracy pt. „Moja ulubiona flaga”.
W trakcie zajęć starałam się zadania o charakterze umysłowym przeplatać zadaniami o charakterze bardziej zabawowym, odprężającym i wyciszającym. Wpływa to na lepszą koncentrację uwagi, większe zaangażowanie i chęć do pracy uczniów. Unika się w ten sposób monotonii, a uczeń tak szybko się nie męczy. Nauczycielom obserwatorom wyjaśniałam zaistniałe wątpliwości i stosowane przeze mnie metody pracy, a także udzielałam dodatkowych wskazówek do pracy z uczniem posiadającym określony rodzaj zaburzenia rozwojowego, udostępniłam fachową literaturę oraz pomoce dydaktyczne, które zgromadziłam.
Lekcje zostały omówione i podsumowane bardzo pozytywnie, co było dla mnie źródłem satysfakcji.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podniesienie jakości pracy szkoły poprzez skrupulatne przygotowywanie lekcji.
2. Tworzenie pozytywnego wizerunku szkoły w środowisku poprzez prowadzenie ciekawych zajęć.
Dla mnie:
1. Wzbogacanie własnego warsztatu pracy oraz zdobywanie doświadczenia w dostosowywaniu realizowanego materiału i metod do poziomu grupy i poszczególnych uczniów.
2. Wzajemna wymiana doświadczeń między nauczycielami rozpoczynającymi pracę a pedagogiem z większym doświadczeniem zawodowym.
3. Rozwijanie umiejętności dzielenia się wiedzą oraz zdolności komunikacyjnych.
4. Refleksyjne podejście do pracy własnej i rozwijanie umiejętności samooceny.

VIII. Przeprowadzenie ewaluacji wewnętrznej w szkole.

W roku szkolnym 2019/2020 byłam członkiem zespołu dokonującego wewnętrznej ewaluacji pracy szkoły w zakresie badania przydatności zajęć pozalekcyjnych w Szkole Podstawowej nr 5 w Wadowicach. Badanie zostało przeprowadzone wśród nauczycieli, rodziców oraz uczniów. Chciałyśmy w ten sposób poznać opinie zarówno dzieci, rodziców, jak i nauczycieli na temat zajęć w naszej szkole.
Celem ewaluacji było sprawdzenie, czy oferta zajęć dodatkowych dla uczniów w naszej szkole jest wystarczająca. Przykładowe pytania kluczowe dotyczyły rodzajów, celów i metod stosowanych podczas zajęć, zadowolenia dzieci i rodziców z oferty zajęć dodatkowych, ich przydatności oraz możliwości poszerzenia oferty szkoły w tym zakresie.
Sposób przeprowadzenia ewaluacji :
• określenie przedmiotu ewaluacji, kryteriów, pytań kluczowych, wskazanie metod
i próby badawczej
• przygotowanie narzędzi badawczych
• przeprowadzenie ankiet wśród nauczycieli prowadzących zajęcia, rodziców, uczniów oraz opracowanie wyników
• przygotowanie raportu ewaluacyjnego
• przedstawienie wyników ewaluacji na posiedzeniu Rady Pedagogicznej
Na podstawie dokumentacji szkolnej oraz analizy ankiet przez nas opracowanych i skierowanych do wybranych grup badawczych zespół opracował raport, który został zaprezentowany na spotkaniu Rady Pedagogicznej. Raport wzbogacony był prezentacją multimedialną. Przedstawiono w nim wyniki przeprowadzonej ewaluacji oraz wnioski, które brzmiały następująco:
1. W Szkole Podstawowej nr 5 w Wadowicach organizacja zajęć pozalekcyjnych, w tym liczba godzin i rodzaj tych zajęć oraz sposób ich prowadzenia jest prawidłowa, satysfakcjonująca i pozytywnie oceniana przez uczniów oraz rodziców.
2. Zajęcia odbywają się w dogodnych terminach i godzinach, są interesujące i spełniają oczekiwania uczniów.
3. Większość rodziców uważa, że zajęcia te mają pozytywny wpływ na wyniki w nauce.
4. Najwięcej uczniów uczęszcza na koła z przedmiotów wiodących oraz zajęcia z języków obcych ze względu na swoje zainteresowania.
5. W miarę możliwości poszerzyć wachlarz zajęć o zajęcia sportowe, informatyczne, taneczne, kulinarne.
6. Wzbogacić pomoce i materiały dydaktyczne służące do prowadzenia zajęć.
Przeprowadzona ewaluacja pozwoliła nam na zorientowanie się, czy my jako zespół nauczycieli proponujemy wystarczającą ilość i rodzaj zajęć dodatkowych dla naszych uczniów. Po przedstawieniu wniosków każdy z nas dokonał analizy i próbował poszerzyć wachlarz zajęć, aby uczniowie i ich rodzice byli bardziej zadowoleni.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podniesienie jakości pracy szkoły poprzez dokonywanie ewaluacji działań i wdrażanie nowych rozwiązań.
2. Informowanie Rady Pedagogicznej o wynikach ewaluacji i propozycjach dodatkowych działań.
3. Diagnozowanie pracy szkoły w zakresie prawidłowości organizacji zajęć dodatkowych dla uczniów.
Dla mnie:
1. Poszerzenie własnych umiejętności dokonywania analizy danych i pisania różnego rodzaju dokumentów.

§ 8 ust. 3 pkt. 3
Poszerzanie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.

I. Uczestniczenie w pracach związanych z realizacją podstawowych zadań szkoły – aktywna realizacja zadań opiekuńczo – wychowawczych.

Praca w zespołach do spraw pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
Przez cały okres stażu prowadziłam współpracę z psychologiem i pedagogiem szkolnym. Pozyskane informacje były mi niezbędne do diagnozowania sytuacji uczniów w szkole oraz były wskazówką do prowadzenia rozmów w sprawie uczniów mających problemy edukacyjne i wychowawcze. Na początku każdego roku szkolnego brałam aktywny udział w pracach zespołów opracowujących Plan Wychowawczo-Profilaktyczny Szkoły. Czas stanu epidemiologicznego mocno ograniczył życie kulturalne i społeczne, a uczniowie bardzo potrzebują kontaktu z rówieśnikami oraz z różnymi formami kultury. Mimo, że dzieci z klas od I do III obejmowane nauką zdalną były tylko okresowo, ale i tak po tym czasie przebywania w wyizolowanym świecie zauważyłam wiele problemów emocjonalnych u uczniów. Po powrocie do szkół bardzo intensywnie obserwowałam dzieci w klasie i starałam się wychwycić różne zmiany. Kiedy zauważyłam jakiekolwiek problemy natychmiast konsultowałam je zarówno z wychowawcą klasy, rodzicami, jak i psychologiem lub pedagogiem szkolnym. Co roku zapraszałam szkolnego psychologa do przeprowadzenia w klasie warsztatów mających na celu integrację klasy oraz rozładowanie napięć i wskazanie pozytywnych sposobów radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Poruszana była tematyka tolerancji, współpracy w grupie oraz zachowań niepożądanych. Brałam udział w pracach Zespołu ds. Integracji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, gdzie omawiane były formy i sposoby pomocy dzieciom, które miały opinie i orzeczenia z poradni psychologiczno pedagogicznej oraz dzieci, które nie były jeszcze zdiagnozowane, a według zespołu potrzebowały pomocy. Dokonywaliśmy oceny przydatności dotychczasowych działań i w zależności od sytuacji proponowaliśmy nowe, bądź kontynuowaliśmy dotychczasowe rozwiązania.
Moja praca w klasie integracyjnej ściśle opierała się również na współpracy z nauczycielami uczącymi poszczególnych przedmiotów w tej klasie, a także ze specjalistami pracującymi w szkole, między innymi z logopedą. Zapoznawałam nauczycieli uczących uczniów z mojej klasy z orzeczeniami lub opiniami wydanymi przez Poradnię Psychologiczno Pedagogiczną w Wadowicach. Omawialiśmy wspólnie zasady pracy, wymagania oraz warunki klasowe dla uczniów. Współpraca ta miała na celu takie zaplanowanie działań edukacyjno – terapeutycznych, aby w jak najlepszy sposób wykorzystać możliwości rozwojowe uczniów oraz zindywidualizować proces kształcenia uwzględniając przy tym ich potrzeby i umiejętności. Chciałam również, aby moje działania edukacyjno – wychowawcze były skoordynowane z działaniami innych zaangażowanych w to osób. Wspólnie szukaliśmy rozwiązań zaistniałych, trudnych sytuacji. W razie potrzeby rozmawialiśmy z rodzicami, organizowaliśmy indywidualne spotkania z uczniami, którzy sprawiali problemy lub organizowaliśmy zajęcia warsztatowe mające na celu integrację klasy i niwelowanie sytuacji problemowych. Prowadziłam także ścisłą współpracę z logopedą szkolnym prowadzącym terapię logopedyczną z dziećmi uczęszczającymi do mojej klasy.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Tworzenie przyjaznej atmosfery w placówce poprzez wykorzystanie w wychowaniu wspólnie wypracowanych metod i form pracy.
2. Zapewnienie jak najlepszych warunków rozwoju dla uczniów w szczególności dla uczniów ze specjalnymi potrzebami.
Dla mnie:
1. Nabywanie umiejętności zapewnienia uczniom optymalnego rozwoju.
2. Wykorzystanie wzmożonej obserwacji uczniów jako elementu integralnie związanego z powinnościami nauczyciela.

Zajęcia wyrównawcze z uczniami posiadającymi orzeczenia.
Jestem nauczycielem współorganizującym kształcenie specjalne w klasie integracyjnej, więc moja praca polega między innymi na obserwowaniu i diagnozowaniu potrzeb oraz problemów edukacyjnych i wychowawczych uczniów. Staram się na bieżąco pomagać uczniom mającym trudności z nauką lub zachowaniem. Przez okres stażu jak również wcześniej opracowywałam i wdrażałam działania w zakresie pomocy dydaktycznej dla uczniów posiadających orzeczenia, opinię poradni psychologiczno - pedagogicznej oraz innych, którzy mieli problemy z opanowaniem materiału lekcyjnego. Okres nauki zdalnej utrudnił pracę z dziećmi, które już wcześniej przejawiały trudności edukacyjne oraz z dziećmi z orzeczeniami. Po zakończeniu nauki online postanowiłam dodatkowo pracować z uczniami, którzy posiadali orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Uczniowie ci brali udział w zajęciach rewalidacyjnych, które były przeznaczone na terapie logopedyczną. Widząc potrzebę udzielenia im pomocy dydaktycznej raz w tygodniu prowadziłam zajęcia wyrównawcze. Celem zajęć było:
• pomoc w odnalezieniu się w nauce stacjonarnej
• utrwalanie i uzupełnianie materiału lekcyjnego, z którym uczniowie sobie nie radzili
• przygotowanie dla dzieci kart pracy i wykonywanie ćwiczeń utrwalających
• mobilizowanie uczniów do samodzielnej pracy w domu
• pomoc w zrozumieniu trudniejszych partii materiału
• wskazywanie uczniom ich mocnych stron i motywowanie do pokonywania trudności szkolnych
• doskonalenie koncentracji uwagi na wykonywanym zadaniu.
Uczniowie bardzo chętnie uczęszczali na zajęcia. Często obserwowałam, jak wzajemnie motywowali się do pracy, pomagali sobie i uczyli się nawzajem od siebie. Karty pracy, które dla nich przygotowywałam, wypełniali wspólnie z nauczycielem, indywidualnie, w parach. Wypełnione karty pracy były przeze mnie sprawdzane. Zawsze starałam się przekazać informację zwrotną dla rodziców oraz uczniów. Informacja ta zawierała słowny opis lub naklejkę motywującą. Największym problemem uczniów uczęszczających na zajęcia było skupienie uwagi na wykonywanym zadaniu, a także trudność z organizacją własnego warsztatu pracy i zastosowaniem wiadomości z lekcji w praktyce. Pokazanie dzieciom sposobów na opanowanie materiału oraz wielokrotne wyjaśnianie niezrozumiałych treści, jak również wykonywanie ćwiczeń utrwalających, miało niewątpliwie wpływ na podejmowanie prób rozwiązywania zadań, z którymi wcześniej sobie nie radzili, a co się z tym wiąże otrzymywanie przez nich pozytywnych ocen.

Działania interdyscyplinarne.

W celu poszerzania zakresu działań szkoły za jeden z priorytetów przyjęłam uczestniczenie w organizacji życia szkoły. Wspólnie z wychowawcą klasy uczestniczyłam w akademiach i apelach organizowanych na terenie szkoły. Starałam się kształtować u uczniów właściwą postawę, przypominałam o odpowiednim zachowaniu i ubiorze. Nic tak nie podnosi poczucia własnej wartości dziecka jak możliwość zaistnienia wśród rówieśników oraz osób dorosłych. Jako osoba współodpowiedzialna za organizowanie uroczystości szkolnych oraz klasowych starałam się, aby uczniowie czynnie włączali się w przygotowanie tych wydarzeń i na miarę swoich możliwości brali w nich udział. Niestety okres mojego stażu w większym wymiarze przypadł na okres epidemii i uczniowie objęci byli nauką zdalną. W czasie, kiedy wracali do szkół, obowiązywały ograniczenia w organizowaniu imprez szkolnych. Zanim jednak zasady pracy w szkole uległy zmianie, kiedy moi uczniowie byli w klasie I, udało mi się zorganizować kilka uroczystości. W ramach realizacji zadań służących podnoszeniu jakości pracy szkoły oraz zgodnie z harmonogramem uroczystości, apeli i imprez szkolnych wspólnie z innymi nauczycielami uczącymi w klasach pierwszych przygotowywałam następujące uroczystości:
- Ślubowanie pierwszaków,
- Obchody z okazji 11 listopada,
- Mikołajki,
- Święta Bożego Narodzenia.
Ślubowanie klas pierwszych jest bardzo uroczystym i ważnym wydarzeniem dla pierwszoklasistów. Będąc nauczycielem współorganizującym kształcenie specjalne klasy starałam się współpracować z wychowawcą klasy i tak przygotować scenariusz, aby każde dziecko otrzymało rolę dostosowaną do swoich możliwości i mogło zaprezentować swoje mocne strony. Uczniowie podczas ślubowania są bardzo zestresowani, ponieważ jest to dla nich pierwsza tak oficjalna uroczystość. Przygotowanie apelu z okazji Mikołajek również wymagała wielkiego wkładu do przygotowania sceny, akcesoriów, strojów i oswojenia dzieci ze sceną oraz tremą. Mimo wielu napotkanych trudności udało mi się przeprowadzić apel tak, aby wszystkie dzieci zaprezentowały swoje role. Starałam się wspierać ich w taki sposób, aby uwierzyli we własne siły, pokonali strach i własne ograniczenia, a przede wszystkim polubili występowanie na scenie.
Apel z okazji 11 listopada oraz kolędowanie z okazji Świąt Bożego Narodzenia zorganizowane było wspólnie z innymi klasami pod opieką pozostałych nauczycieli. Występowanie w towarzystwie swoich rówieśników z innych klas było dla moich uczniów już mniej stresującym wydarzeniem, choć nie mniej emocjonującym.
W kolejnych dwóch latach, w okresie trwania pandemii, gdy tyko uczniowie powracali do nauki stacjonarnej w szkołach, braliśmy udział również w świętach mniej formalnych typu: Dzień Osób z Zespołem Downa, Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, Bieg w piżamach, podczas których ubieraliśmy kolorowe skarpetki, niebieską odzież lub piżamy i jednoczyliśmy się z osobami niepełnosprawnymi lub chorymi. Świętowaliśmy również Dzień postaci z bajek, dzień plecaka, Dzień kobiet, Dzień chłopaka, walentynki, bale karnawałowe i wiele innych uroczystości. Poprzez organizowanie tych imprez starałam się kształtować u uczniów właściwą postawę, chęć wspierania osób chorych oraz potrzebujących pomocy.
W tym roku szkolnym po raz kolejny epidemia i obostrzenia z nią związane uniemożliwiły nam wyjście do kina z okazji Mikołajek. Niestety zostało to odwołane tuż przed dniem wyjścia, więc aby dzieci nie czuły się rozczarowane wspólnie z wychowawcą zorganizowałyśmy kino w szkole. Dzieci dostały w prezencie słodki poczęstunek wraz z biletami do kina. Seans filmowy został przygotowany w klasie z użyciem projektora i komputera. Podczas oglądania filmu dzieci zostały poczęstowane przygotowanym przez nas popcornem. Niespodzianka mikołajkowa bardzo się dzieciom podobała.
Sprawowałam również opiekę nad uczniami podczas zabaw karnawałowych. Na nas nauczycieli jako zespole spoczywała odpowiedzialność za dekorację sali i prowadzenie, zorganizowanie oprawy muzycznej oraz zabaw dla uczniów. Przez cały okres stażu dbałam o wystrój sali lekcyjnej i dekoracje okolicznościowe na korytarzu szkolnym. Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Poszerzanie oferty edukacyjnej placówki przez prowadzenie zróżnicowanych działań wychowawczych.
2. Rozwijanie w uczniach zainteresowania właściwą organizacją czasu pozalekcyjnego.
3. Pobudzanie aktywności uczniów i ciągłe podnoszenie ich samooceny przez motywowanie ich do podejmowania różnych zadań.
Dla mnie:
1. Podniesienie poziomu umiejętności organizacyjnych.
2. Poszerzanie zakresu kompetencji zawodowych.
3. Wprowadzenie ciekawych rozwiązań w pracy wychowawczej.
Współpraca z Ochotniczą Strażą Pożarną.

W ramach zadań wychowawczych nauczyciela w pierwszym roku stażu rozpoczęłam współpracę z Ochotniczą Strażą Pożarną w Wadowicach. Biorąc pod uwagę jak ważne jest budowanie świadomości wśród wszystkich ludzi dotyczącej udzielania pomocy innym osobom, postanowiłam rozpocząć tą działalność już z uczniami mojej klasy. W związku z tym nawiązałam współpracę z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej w Wadowicach, która jest jednostką operacyjno – taktyczną wspierającą Państwowe Ratownictwo Medyczne. Zorganizowałam cykl spotkań pod hasłem „I Ty możesz zostać ratownikiem”. Dzieci spotykały się ze strażakami – ratownikami w celu uświadomienia oraz nabycia umiejętności udzielania pierwszej pomocy przez dzieci.
W pierwszym spotkaniu dzieci zaznajomiły się z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej, izbą tradycji oraz historią jednostki. Następnie prowadzący zajęcia omówił zasady udzielania pierwszej pomocy oraz warunki bezpieczeństwa. Kolejnymi blokami tematycznymi było: ocena sytuacji, wezwanie i alarmowanie służb ratowniczych, pozycja boczna bezpieczna, omdlenia, ocena świadomości (zasada ADC, widzę, słuszne, czuje), RKO (Resuscytacja Krążeniowo – Oddechowa), bezpieczne użycie urządzenia AED (automatycznego defibratora zewnętrznego), padaczka, zadławienia. Do dyspozycji dzieci zostały użyte materiały szkoleniowe tj: fantom duży wielkości człowieka, fantom korpus do nauki masażu serca, fantom led, aby dzieci widziały, jak dopływa krew do mózgu podczas ucisków klatki piersiowej, fantom baby, kamizelka do zadławień. Dzieci podzielone na grupy mogły uczyć się również praktycznego działania. Na zakończenie zajęć uczniowie obejrzały indywidualne wyposażenie strażaka – ratownika. Każde dziecko mogło ubrać strażacki strój i zrobić sobie zdjęcie. Na koniec strażacy pokazali, jak poruszają się w pomieszczeniach zadymionych w aparacie powietrznym z wykorzystaniem czujnika bezruchu.
Celem drugiego spotkania było zaznajomienie dzieci z samochodami pożarniczymi, pierwsza pomoc przy oparzeniach i opatrywanie ran, krwotoków. Na samym początku strażacy pokazali wozy strażackie oraz omówili poszczególny sprzęt do ratowania życia ludzkiego w tym: prawdziwe AED, nożyce hydrauliczne do cięcia pojazdów, deski ortopedyczne i kołnierze, węże tłoczne oraz aparaty powietrzne. Następnie omówili rodzaje ran, krwotoków, wyposażenia ochronnego, pokazali opatrunki taktyczne. Do dyspozycji dzieci prowadzący zajęcia udostępnili: rękawiczki nitrylowe, bandaże, gazy, sztuczną krew, oraz z pośród dzieci wytypowano trzech pozorantów, których ucharakteryzowano przyklejanymi ranami różnego rodzaju. Uczniowie podzieleni na grupy wykonywali powierzone im zadania.
Podczas kolejnego spotkania strażacy – ratownicy podsumowali zdobytą dotychczas teoretyczną wiedzę dzieci i zorganizowali stanowiska przeznaczone do ćwiczeń praktycznych. Dzieci zostały podzielone na grupy 4 osobowe w celu stworzenia grup ratunkowych. Każda z grup losowała dane zdarzenie : zadławienie, omdlenie, NZK (nagłe zatrzymanie krążenia), złamanie kończyny, rana cięta. Zespoły do dyspozycji miały realistyczny sprzęt ratowniczy. Zespół po wylosowaniu danego zdarzenia miał za zadanie ocenić bezpieczeństwo własne i poszkodowanego, ustalić stan pacjenta, alarmowanie i powiadomienie służb ratunkowych. Kolejnym zadaniem było zabezpieczyć miejsce zdarzenia i przystąpić do udzielania pierwszej pomocy. Każdy zespół zbierał punkty, a dla najlepszego przewidziane były dyplomy za zajęcie pierwszego miejsca. Zaplanowany został również pokaz z ich udziałem podczas festynu szkolnego. Pozostali uczestnicy otrzymali pamiątkowe znaczki odblaskowe.
Podsumowując prowadzone warsztaty uważam, że większość dzieci przyswoiła wiedzę na temat zasad udzielania pierwszej pomocy, dzięki fachowo przekazanej wiedzy oraz realistycznym scenkom podczas ćwiczeń. Umiejętności te są bardzo ważne i potrzebne każdemu z nas i warto uczyć się ich od wczesnych lat.
Czytelnictwo.
Wszyscy znamy Ogólnopolską Kampanię Społeczną „Cała Polska czyta dzieciom” i wiemy, jak ważne jest czytanie dzieciom. W związku z tym wprowadziłyśmy wspólnie z wychowawcą klasy akcję „Czytelnictwo” w klasach I-III, która polegała na mobilizowaniu dzieci do codziennego czytania. Każde dziecko pokazywało wpis w dzienniczku o czytaniu podpisany przez rodzica, za co otrzymywało kolorową cegiełkę. Z zebranych cegiełek mogły budować „Wieżę czytelniczą”, przyklejając je w odpowiednie miejsce na wzorze wieży. Uczniowie za każdą zbudowaną wieżę otrzymywali dyplom za systematyczne czytanie. W akcji brały również dzieci z różnymi trudnościami i problemami, nawet Ci, którym początkowo czytanie sprawiało wiele problemów. Jednak systematyczne doskonalenie tej umiejętności budowało wiarę we własne możliwości, poczucie własnej wartości, rozbudzało wyobraźnie oraz poszerzało ogólną wiedzę uczniów. Pomysł spotkał się z szerokim zainteresowaniem, chęcią i zaangażowaniem zarówno dzieci, jak i rodziców. Uczniowie z radością pokazywali podpisy, oddawali zbudowane wieże i odbierali dyplomy. Było widać, jak wielką sprawiało im to przyjemność. Oprócz tego zainteresowane dzieci i lubiące czytać spędzały ze mną przerwy w ramach tak zwanych 15 minut z książką. Był to czas, który poświęcały na wspólne czytanie w szkole, przynosili własne książki i każdy czytał to, co chciał zaprezentować koleżankom i kolegom. Dzieci świetnie się bawiły, ponieważ wzajemnie się motywowały do wspólnego czytania i słuchania, a także odpowiadania na pytania dotyczące przeczytanego tekstu.

Udział w projekcie „Kino szkoła”.
W ramach poszerzania oferty pracy szkoły w pierwszym roku mojego stażu braliśmy udział w projekcie „Kino szkoła”. Jest to Interdyscyplinarny Program Edukacji Medialnej i Społecznej, który opierał się na zróżnicowanych formach edukacyjnych: seansach, prelekcjach, dyskusjach, warsztatach czy zabawach interaktywnych. Polegał on na tym, że raz w miesiącu chodziliśmy do kina na warsztaty edukacyjne z danego zakresu oraz projekcję filmową dopasowaną tematycznie do warsztatów. Dzieci łączyły edukację z relaksem i dobrą zabawą. Uczniowie zawsze chętnie uczestniczyli w tym projekcie. Niestety epidemia i ograniczenia z nią związane spowodowały przerwanie projektu. Mam nadzieję jednak, że w kolejnych klasach będziemy mogli do niego wrócić.

Szkolny ogródek.
Koordynowałam również działania związane ze „Szkolnym ogródkiem”. Moja rola polegała na zaplanowaniu i przygotowaniu ogródka, przydzieleniu każdej klasie swojego miejsca oraz roślin, jakie mają uprawiać. Dokonałam podziału: oddział 0 i klasy I (kwiaty), klasy II (zioła), klasy III (warzywa i owoce). Wspólnie z dziećmi dokonywaliśmy wyboru odpowiednich warzyw i owoców, które w kolejnym etapie sialiśmy lub sadziliśmy, podlewaliśmy i obserwowaliśmy zachodzące zmiany. Zebranymi plonami uczniowie mogli się poczęstować oraz pochwalić rodzicom. Każdy z wychowawców klas był odpowiedzialny za swoje uprawy. Były to rośliny, które dojrzewały w różnym czasie, dlatego w czerwcu zamierzamy dokonać wspólnego omówienia tych działań.
Ogródki dla dzieci są świetnym narzędziem do nauki. Uprawiając szkolny ogródek, uczymy dzieci między innymi o roślinach, pogodzie, uprawach, pracy i zdrowym odżywianiu.

II. Systematyczne poszerzanie wiedzy w zakresie pracy wychowawczo – dydaktycznej i opiekuńczej oraz wykorzystanie jej w celu podnoszenia jakości pracy placówki – uzyskanie dodatkowych kwalifikacji.

Doskonalenie własnych metod i warsztatu pracy, poszerzenie wiedzy i umiejętności.

Przez cały okres stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego aktywnie uczestniczyłam w różnych formach doskonalenia zawodowego, które miały przede wszystkim przyczynić się do podniesienia jakości pracy własnej i korzystnie wpłynąć na jakość pracy szkoły. Formy doskonalenia miały różny charakter, były to różnego rodzaju kursy, konferencje, warsztaty metodyczne i szkolenia. Ze względu na moje zainteresowania i potrzeby szkoły w październiku 2019 r. postanowiłam poszerzyć swoje kwalifikacje poprzez rozpoczęcie studiów podyplomowych z zakresu Pedagogiki specjalnej – Edukacja, terapia i wspomaganie osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, które ukończyłam w sierpniu 2020 r. Studia te pozwoliły mi na pracę z dziećmi ze spektrum autyzmu oraz prowadzenie z nimi zajęć rewalidacyjnych.
Dodatkowo w roku szkolnym 2019/2020 uczestniczyłam w następujących formach doskonalenia:
- Rada szkoleniowa z zakresu nauczania zdalnego (platforma Google Workspace G Suite, Aplikacje –Dysk, dokument tekstowy, arkusz kalkulacyjny, Classroom, Meet).
- Szkolenie z zakresu udzielania pomocy przedmedycznej,
- Rada szkoleniowa dotycząca przeprowadzenia egzaminów ósmoklasisty,
- Szkolenie „Kolory depresji. Nauczycielom o depresji uczniów”,
- Warsztaty w ramach WSDN - „Zanim pójdę do nikąd’ Profilaktyka uzależnień.
W roku szkolnym 2020/2021 odbyte przeze mnie szkolenia poświęcone były następującej tematyce:
- „Funkcjonowanie dziecka z Centralnymi Zaburzeniami Przetwarzania Słuchowego – możliwości diagnostyczne i terapeutyczne”,
- Szkolenie z „Podstaw pierwszej pomocy”.
W ostatnim roku mojego stażu czyli 2021/2022 doskonaliłam swoje metody i warsztat pracy poprzez udział w:
- „Rozwód – wpływ na dzieci”,
- „Każde dziecko jest zdolne”,
- „Trudności w nauce i koncentracji u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym”,
- „Funkcjonowanie dziecka z Centralnymi Zaburzeniami Przetwarzania Słuchowego – możliwości diagnostyczne i terapeutyczne”,
- „Mutyzm wybiórczy i trudności w rozwoju społecznym dzieci”,
- „Przepisy prawa oświatowego - awans zawodowy”,
- „O prawie oświatowym z pasją i zaangażowaniem”,
- „Awans TV” cykl spotkań w każdy poniedziałek,
- „Dzieci z Ukrainy. Wsparcie wychowawcze środowiska szkolnego i przedszkolnego w sytuacji kryzysowej,
- „Metody aktywizujące w pracy z dziećmi”,
- „Najlepsze techniki pracy z uczniem ze spektrum autyzmu”,
- „Pracujesz z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych”,
- „WOPFU i IPET – od przepisów prawa do praktycznej realizacji”.
Ponadto systematycznie uczestniczyłam w posiedzeniach Rady Pedagogicznej, które związane były z organizacją pracy szkoły i problemami opiekuńczymi, wychowawczymi zgodnie z tematyką wynikającą z harmonogramu rad pedagogicznych na dany rok szkolny.
Samodzielnie również starałam rozwijać swoje umiejętności zawodowe poprzez studiowanie literatury metodycznej, pedagogicznej i psychologicznej. Korzystałam z publikacji i portali internetowych przeznaczonych dla nauczycieli, na przykład „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”– Materiały dla nauczycieli opracowane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, nauczyciele-dyplmowani.pl, www.profesor.pl., www.literka.pl, www.interklasa., www.szkolnictwo.pl. www.45minut.pl.
Udział w różnych formach doskonalenia stanowił ważne doświadczenie jako nauczyciela i przełożył się na realne efekty.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości procesu dydaktycznego w szkole poprzez podnoszenie kompetencji nauczycieli.
2. Kreowanie wizerunku szkoły jako placówki, która traktując indywidualnie problemy uczniów zarówno te o charakterze dydaktycznym jak i ogólnorozwojowym, dąży do ich rozwiązywania przez szkolenie kadry pedagogicznej.
Dla mnie:
1. Pełnienie funkcji nauczyciela współorganizującego kształcenie specjalne w klasie integracyjnej, praca z dziećmi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
2. Wykorzystywanie posiadanej wiedzy z dziedziny pedagogiki specjalnej.
3. Poszerzanie wiedzy na temat: problemów wychowawczych wynikających z niedostosowania dzieci i młodzieży i profilaktyki uzależnień.
4. Wzbogacenie warsztatu pracy.

Samodzielne pogłębianie wiedzy i umiejętności zawodowych.
Istotną rolę w doskonaleniu mojego warsztatu pracy i pogłębianiu wiedzy odgrywa studiowanie literatury fachowej oraz artykułów dla nauczycieli – najczęściej w formie elektronicznej ze względu na łatwość dostępu. Dla mnie literatura fachowa jest źródłem wielu nowych pomysłów w pracy z uczniami. Czytana przeze mnie literatura ściśle związana była z moimi zainteresowaniami i dotyczyła następujących zagadnień:
- pracy edukacyjno – terapeutycznej z uczniami posiadającymi specjalne potrzeby edukacyjne,
- pracy wychowawczej w klasie integracyjnej,
- innowacyjnych metod pracy z uczniami.
Pozycje książkowe, z których korzystałam w trakcie pracy to:
1. Materiały szkoleniowe MEN ,,Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”.
2. Grygier U., Sikora I. ,,Mój uczeń pracuje inaczej”, MNODN, Kraków 2008
3. Szczygieł B. ,,Jak pracować z dzieckiem niepełnosprawnym?”, ,,Impuls”, Kraków 2003
4. Narzędzia multimedialne w procesie nauczania wczesnoszkolnego. Poradnik dla nauczycieli. Wrocław 2014.
5. Publikacje programu GREG z zakresu matematyki i języka polskiego dla uczniów z klas od I do III.
6. Karty pracy dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi – wydawnictwo Harmonia.
7. Ćwiczenia rewalidacyjne dla klas od I do III. Wydawnictwo WSiP.
8. Matematyka praktyczna dla uczniów klas od I do III. Wydawnictwo Pryzmat.
9. Pawlik G., ,,100 ćwiczeń poprawiających koncentrację uwagi oraz wspomagających doskonalenie umiejętności czytania i pisania”, ABACUS, Zamość 2011
10. Tanajewska A., Naprawa R., Stawska J., Praca z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi – poradnik dla nauczyciela, Wyd. Difin, 2014
Przytoczone powyżej pozycje pozwoliły mi wzbogacić moją wiedzę na temat rozwoju poznawczego oraz społeczno – emocjonalnego dziecka, w tym ucznia niepełnosprawnego. Większość tych pozycji była dla mnie inspiracją i stanowiła niezbędną pomoc w pracy zarówno dydaktycznej jak i wychowawczej. W oparciu o te pozycje przygotowywałam się do zajęć i tworzyłam scenariusze zajęć edukacyjno – terapeutycznych. Szczególnie zainteresowałam się poradnikami, które zawierały cenne wskazówki pomocne w pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Oprócz opisów deficytów rozwojowych z zakresu percepcji wzrokowej, słuchowej oraz motoryki małej i dużej znalazłam w nich jakże dla mnie przydatne propozycje metod pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz dysleksją rozwojową, trudnościami w czytaniu i pisaniu, zaburzeniami mowy. Zdobytą w taki sposób wiedzę psychologiczno – pedagogiczną wykorzystywałam w codziennych kontaktach i pracy z uczniami oraz w pedagogizacji rodziców.
Pogłębianie wiedzy i umiejętności zawodowych dokonywałam również poprzez rozbudowę własnego warsztatu pracy. Gromadziłam i aktualizowałam własną biblioteczkę przedmiotową poprzez zakup pozycji książkowych przeznaczonych do pracy dydaktyczno – wychowawczej oraz rewalidacyjnej z uczniami klas: I – III Szkoły Podstawowej.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Systematyczne podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez samodokształcenie kadry.
2. Pedagogizacja rodziców.
3. Aktywizowanie uczniów i wspieranie ich rozwoju.
Dla mnie:
1. Podniesienia moich kompetencji zawodowych i rozwoju osobowościowego.
2. Poszerzenie i zaktualizowanie wiedzy na temat metod i sposobów pracy z uczniem posiadającym specjalne potrzeby edukacyjne.
3. Dostosowania metod pracy do indywidualnych potrzeb uczniów.
4. Wykorzystania ciekawych pomysłów na zajęciach.

III. Praca z uczniem ze specjalnymi potrzebami, modyfikowanie warsztatu pracy w celu dostosowania go do indywidualnych potrzeb edukacyjnych ucznia.

Jako nauczyciel współorganizujący kształcenie specjalne w klasie integracyjnej współpracuję z wychowawcą, wszystkimi nauczycielami uczącymi w klasie oraz ze specjalistami pracującymi w szkole. Oprócz udzielania pomocy dydaktycznej podczas lekcji dzieciom posiadającym orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, jak i tym z opiniami poradni psychologiczno - pedagogicznej mam kwalifikacje do prowadzenia rewalidacji z dziećmi, które takie zalecenie posiadają. W związku z tym pracowałam z dziećmi z zaburzeniami słuchu oraz z uczennicą z zespołem Downa. Podczas takich zajęć zgodnie z zaleceniami Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej i potrzebami uczniów doskonaliłam i rozwijałam u nich zaburzone funkcje percepcyjne, rozwijałam procesy pamięci i logicznego myślenia, doskonaliłam koncentrację uwagi na wykonywanym zadaniu, orientację przestrzenną, rozwijałam umiejętność komunikowania się z otoczeniem, utrwalałam i uzupełniałam materiał nauczania oraz doskonaliłam podstawowe techniki szkolne, stosowałam ćwiczenia słuchowe. Z uczennicą z zespołem Downa stosowałam szereg ćwiczeń z zakresu samoobsługi oraz radzenia sobie w codziennych czynnościach. Każde z dzieci ma inne dysfunkcje, trudności oraz możliwości psychofizyczne, dlatego przygotowanie i stosowanie zadań wymaga wiedzy, umiejętności oraz indywidualnego dostosowywania. Często stosowałam urządzenia multimedialne i metody aktywizujące w celu urozmaicenia zajęć oraz łatwiejszego zrozumienia danego zagadnienia. W trakcie zajęć przeplatałam zadania o charakterze umysłowym z zadaniami relaksacyjnymi. Wpływa to na lepszą koncentrację uwagi, większe zaangażowanie i chęć do pracy uczniów. Zajęcia rewalidacyjne prowadziłam w oparciu o opracowane przeze mnie na początku roku szkolnego plany pracy rewalidacyjnej.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez prowadzenie specjalistycznych zajęć.
2. Poszerzenie oferty szkoły o zajęcia dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Dla mnie:
1. Systematyczne wzbogacanie i modyfikowanie warsztatu pracy w celu dostosowania go do indywidualnych potrzeb dziecka.
2. Podnoszenie własnych umiejętności i kompetencji.

IV. Współpraca z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną oraz instytucjami wspierającymi rozwój dzieci.

Realizując zadania dydaktyczne, wychowawcze oraz opiekuńcze współpracowałam z wieloma osobami oraz instytucjami. Przynosiło to obopólne korzyści zainteresowanym stronom.
Pracowałam w klasie integracyjnej, do której uczęszczała czwórka uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego oraz dwoje z opinią poradni psychologiczno – pedagogicznej, a kolejnych dwoje wymagało pełniejszej diagnozy ze względu na brak stosownego dokumentu, który moim zdaniem powinni mieć. Po wnikliwej obserwacji dzieci i konsultacjach ze szkolnymi specjalistami dążyłam do tego, aby ci uczniowie zostali przebadani przez specjalistów. Dlatego współpraca ze specjalistami poradni towarzyszyła mi przez cały okres mojej pracy. W związku z tym pisanie opinii o uczniach na stałe wpisało się w moją pracę zawodową. Pisząc opinie starałam się w sposób jak najbardziej wyczerpujący podać informacje o dziecku i jego problemach w szkole. Współpracę z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Wadowicach, a także specjalistami pracującymi w szkole uważam za bardzo owocną. Informacje zwrotne, które otrzymałam z poradni były dla mnie wskazówką, jak pracować z dziećmi, aby niwelować bariery dla adaptacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych w szkole oraz jak pomóc dziecku z trudnościami w nauce lub zachowaniu. Zawsze mogłam liczyć na pomoc ze strony specjalistów poradni, otrzymywałam specjalistyczną diagnozę oraz zalecenia dotyczące kierunków i form dalszej pomocy i opieki dla danego dziecka.
Przez cały okres stażu starałam się prowadzić współpracę z terapeutami, rehabilitantami oraz logopedami pracującymi w Stowarzyszeniu Dzieci Niepełnosprawnych ,,Dać Szansę”. Wielu uczniów z mojej klasy było równocześnie objętych wspomaganiem specjalistów tj. logopedów, psychologów, pedagogów specjalnych oraz rehabilitantów właśnie z Fundacji ,,Dać Szansę”. Dzięki wymianie doświadczeń z tymi specjalistami było mi łatwiej zaplanować tak działania edukacyjno – terapeutyczne, aby w jak najlepszy sposób prowadzić rewalidację uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego i mieć istotny wpływ na ich wszechstronny rozwój.
Dbanie o bezpieczeństwo i dobre samopoczucie uczniów wymaga czasem zastosowania środków prewencji mających na celu uprzedzenie uczniów o czyhających na nich zagrożeniach i możliwych konsekwencjach za podjęcie przez małoletnich działań niezgodnych z prawem. W związku z tym klasa, w której pracowałam, uczestniczyła w prelekcjach i pokazach multimedialnych odbywających się na terenie szkoły dzięki współpracy z Komisariatem Policji w Wadowicach.
Efekty prowadzonych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez zacieśnianie kontaktów z instytucjami wspierającymi rozwój uczniów, systematyczne rozwiązywanie pojawiających się problemów dydaktycznych i wychowawczych.
2. Podnoszenie prestiżu szkoły w opinii rodziców i opiekunów jako placówki przyjaznej dziecku.
Dla mnie:
1. Nawiązanie współpracy z innymi osobami, podmiotami oraz instytucjami pomocnymi w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych lub wychowawczych.
2. Dbanie o wszechstronny rozwój uczniów.
3. Współpraca z fachowcami zajmującymi się wspomaganiem dzieci była dla mnie ważnym doświadczeniem, ponieważ otrzymałam wskazówki, jak pracować z dziećmi i ich rodzicami. Dzięki tej współpracy mogłam zadbać o to, by dzieci ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi czy zaburzeniami emocjonalnymi mogły poczuć się dobrze w środowisku szkolnym i otrzymać ode mnie odpowiednie wsparcie.
4. Dzięki współpracy z policją wzrosła świadomość dzieci i młodzieży zachowania szczególnej ostrożności podczas korzystania z sieci i zagrożeń związanych z cyberprzemocą.

V. Prowadzenie zajęć otwartych dla rodziców w oparciu o realizowane programy oraz konsultacji indywidualnych.
Jako nauczyciel współorganizujący kształcenie specjalne w klasie integracyjnej zawsze byłam do dyspozycji rodziców. W zależności od możliwości związanych z decyzjami Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczącej epidemii wspólnie z wychowawcą przeprowadzałam spotkania indywidualne, konsultacje, rozmowy telefoniczne. Organizowałyśmy zebrania, Dni Otwarte, jak i spotkania dotyczące opracowania Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia oraz Indywidualnych Programów Edukacyjno – Terapeutycznych. Zapraszałam również rodziców na zajęcia rewalidacyjne, gdzie mogli obserwować metody i formy pracy, jakie stosowałam z ich dzieckiem. Czasami były to spotkania w szkole, a czasami organizowałyśmy je w formie online. Mimo ograniczonych możliwości zawsze na bieżąco informowałam rodziców o sytuacji edukacyjnej i wychowawczej uczniów głównie z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opiniami poradni psychologiczno – pedagogicznej. Wspólnie szukaliśmy rozwiązań zaistniałych problemów. Prowadziłam korespondencję z rodzicami poprzez e-dziennik. Przekazywałam na bieżąco informacje na temat sytuacji szkolnej dziecka, jego postępów i trudności. Zawsze starałam się podczas rozmów z rodzicami akcentować mocne strony ucznia, a nie koncentrować się tylko i wyłącznie na jego brakach. Podczas systematycznych spotkań z rodzicami poruszałam tematy, które wynikały bezpośrednio z sytuacji wychowawczej zespołu klasowego, a także starałam się pedagogizować rodziców, omawiając przyczyny niepowodzeń szkolnych, agresję wśród dzieci, zagrożenia płynące z Internetu, sposoby i metody pracy wpływające na lepsze zapamiętywanie i uczenie się. W miarę potrzeb i możliwości angażowałam rodziców przy organizowaniu imprez klasowych i szkolnych. Zawsze mogłam liczyć na ich pomoc i zaangażowanie. Zachęcałam rodziców do współdecydowania w sprawach klasy m.in. poprzez wspólną organizację wydarzeń, w których brali udział moi wychowankowie.
Mając świadomość, jak ogromny wpływ na rozwój dziecka ma środowisko, w którym ono wzrasta, starałam się poznać sytuację socjalną i rodzinną swoich wychowanków tak, aby w razie potrzeby zadbać o udzielenie im odpowiedniej pomocy. W zależności od sytuacji spotykałam się indywidualnie z rodzicami i wspólnie staraliśmy się rozwiązać zaistniałe problemy.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Kreowanie wizerunku szkoły jako placówki wspomagającej rozwój dziecka i wspierającej rodziców.
2. Rozwijanie współpracy z rodzicami poprzez wspólne działania.
Dla mnie:
1. Dążenie do poszukiwania nowych rozwiązań we współpracy z rodzicami.
2. Rozwijanie własnych kompetencji nauczyciela.

VI. Uczestnictwo z dziećmi w różnych formach kultury, aktywny udział w życiu szkoły – organizowanie wycieczek, uroczystości klasowych oraz szkolnych, dbanie o wystrój klasowy.

Od chwili, gdy rozpoczęłam pracę w szkole, starałam się aktywnie uczestniczyć we wszystkich wydarzeniach, które miały znaczący wpływ na rozwijanie aktywności i poczucia tożsamości z placówką uczniów, którzy do niej uczęszczali. Rozpoczynając staż na nauczyciela dyplomowanego miałam już pewne doświadczenia, które pozwalały mi na obiektywną ocenę działań, które łączą uczniów poprzez zacieśnianie więzi rówieśniczych i rozwijają relacje na płaszczyźnie nauczyciel– uczeń. Sprzyjają temu takie wydarzenia jak wycieczki, te klasowe i te szkolne, wspólne uroczystości i inne wydarzenia.
Wycieczki i wyjazdy do placówek kulturalnych odgrywają istotną rolę w procesie dydaktyczno – wychowawczym. Poprzez swoją atrakcyjną formę zdecydowanie podnoszą efekty nauczania. Sprawiają uczniom wiele radości, dostarczają niezapomnianych przeżyć, wrażeń oraz integrują zespół klasowy. Podczas wycieczek uczniowie zdobywają informacje
o otaczającym środowisku, uczą się obserwować oraz budują więź z przyrodą oraz kulturą, tradycją i historią danego regionu. Niestety okres tych trzech lat w dużym stopniu ograniczony był przez stan epidemiologiczny w kraju. Mimo tego udało mi się wspólnie z wychowawcą klasy zorganizować wycieczkę do:
- fabryki bombek „Armar” na warsztaty dotyczące produkcji szklanych bombek oraz wykonania własnej bombki,
- Beskidzkiego Centrum Nauki – „Naukotechnika” w Świnnej.
Ponadto współorganizowałam dla uczniów mojej klasy kilkakrotne wyjścia do:
- kina w WCK w Wadowicach w ramach projektu „Kino szkoła” oraz z ramach świętowania różnych uroczystości,
- Muzeum Miejskiego na warsztaty plastyczno - techniczne z okazji obchodów odzyskania przez Polskę Niepodległości, Świąt Bożego Narodzenia,
- Państwowej i Ochotniczej Straży Pożarnej na warsztaty pierwszej pomocy,
- parku wadowickiego, przejście ścieżką edukacyjną,
- pizzerii z okazji Dnia Dziecka.
Zorganizowałyśmy spotkanie z pisarką książek, podczas którego autorka opowiadała dzieciom o swoim zawodzie, czytała fragment wybranej książki. Uczniowie mogli zadawać jej pytania, na które uzyskali wyczerpujące odpowiedzi. Z okazji Światowego Dnia Książki zorganizowałam spotkanie również online w dziećmi. Dzieci mogły zaprezentować swoje ulubione egzemplarze i samodzielnie poczytać ulubione fragmenty innym uczniom. Obydwa spotkania bardzo podobały się uczniom i chętnie brali w nich udział.
Postanowiłam przeprowadzić w ramach lekcji informatyki wirtualną wycieczkę pt. „Moja wymarzona podróż”. Dzieci wybierały sobie państwa lub miasta, które najbardziej chciałyby zwiedzić i za pomocą odpowiednich stron internetowych i aplikacji Google Maps zwiedzaliśmy wskazane miejsca, oglądaliśmy najważniejsze zabytki, zapoznawaliśmy się z kulturą i obyczajami ludzi oraz podziwialiśmy niesamowite widoki.
Dzięki wycieczkom przybliżałam uczniom historię naszego regionu i kraju, realizowałam treści patriotyczne, poszerzałam wiedzę uczniów oraz zapewniałam im udział w kulturze. Pobyt uczniów w ciekawych miejscach naszego regionu związany jest nie tylko z poszerzaniem przez dzieci swojej wiedzy na temat regionu, w którym żyją, ale także wpływa na rozwinięcie u nich poczucia tożsamości z ich ,,Małą Ojczyzną”. Przez cały okres trwania stażu organizowałam wspólnie z wychowawcą klasy różne imprezy o charakterze okolicznościowym.
W trakcie stażu sprawowałam opiekę nad uczniami podczas zabaw karnawałowych. Wraz z zespołem nauczycieli byłam odpowiedzialna za dekorację sali i przygotowanie zabaw dla uczniów. Dbałam również o wystrój klasy, w której uczyła się klasa. Systematycznie przygotowywałam ozdoby, gazetki ścienne, dbałam o czystość, aby dzieci chętnie spędzały w niej czas i utrwalały sobie wiadomości z wiązane z daną tematyką.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Poszerzenie zakresu działań szkoły poprzez realizację zadań ponadprogramowych.
2. Poszerzanie oferty edukacyjnej placówki przez prowadzenie zróżnicowanych działań wychowawczych.
3. Umożliwienie uczniom opanowania wiadomości i umiejętności niezbędnych na danym etapie edukacyjnym.
4. Promocja zdrowego trybu życia.
5. Poszerzanie zainteresowań dzieci, poznanie walorów turystycznych naszego regionu kraju i świata.
6. Promowanie wśród młodzieży postawy niesienia pomocy innym.
7. Eliminowanie postaw egoizmu i egocentryzmu.
8. Kształtowanie postaw patriotycznych.
Dla mnie:
1. Podnoszenie jakości pracy własnej poprzez stosowanie pozalekcyjnych form nauki.
2. Pobudzanie aktywności uczniów.
3. Systematyczne doskonalenie umiejętności posługiwania się multimediami.

VII. Udział w konkursach.

Dzieci lubią ze sobą rywalizować, a docenienie efektów tej rywalizacji wyraźnie podnosi im samoocenę. Dlatego zależało mi na tym, aby uczniowie brali aktywny udział w różnych konkursach organizowanych na terenie szkoły oraz poza nią i mieli możliwość zaprezentowania swoich umiejętności. Uczniowie chętnie angażowali się i brali udział w imprezach szkolnych i lokalnych oraz konkursach. W okresie stażu były to następujące konkursy:
• Szkolny konkurs recytatorski i teatralny
• Szkolny konkurs na ,,Najpiękniejszy stroik świąteczny”
• Szkolny konkurs na „Najpiękniejszą kartkę świąteczną”
• Szkolny konkurs na „Maskę karnawałową”
• Szkolny konkurs na „Zakładkę do książki”
• Szkolny konkurs „Piosenki obcojęzycznej”
• Szkolny konkurs plastyczny „O niepełnosprawności”
• Konkurs plastyczny „Czysta Małopolska”
• Konkurs plastyczny „Slogan ekologiczny”
• Konkurs plastyczny „Ekosłodziaki”
• Konkurs plastyczny „Mój wodny przyjaciel”
Konkursy te miały istotny walor wychowawczy, bo dzięki ich organizowaniu szkoła staje się miejscem integracji, przyjaznym dzieciom i rodzicom. Uczniowie z klas I-III szczególnie potrzebują wsparcia, odpowiedniego motywowania i wzbudzania poczucia własnej wartości. Dzięki braniu udziału we wszelkich konkursach przełamują pierwsze bariery nieśmiałości, ale równocześnie prezentują swoje talenty i mocne strony.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie prestiżu szkoły w opinii rodziców i opiekunów, jako placówki dbającej o wszechstronny rozwój dziecka.
2. Kreowanie wizerunku placówki jako miejsca, w którym uczniowie rozwijają swoje talenty.
3. Kreowanie wizerunku szkoły jako placówki pracującej na sukces uczniów.
Dla mnie:
1. Zdobywanie nowych doświadczeń poprzez różne sytuacje dydaktyczno – wychowawcze.
2. Właściwe ukierunkowanie aktywności uczniów na rozwijanie mocnych stron i talentów uczniów.

VIII. Wdrażanie rodziców do prac społeczno – użytecznych na rzecz szkoły.

W pracy nauczyciela bardzo ważnym elementem jest nawiązywanie i utrzymywanie jak najlepszych relacji z rodzicami. Rodzice są zarówno skarbnicą wiedzy na temat swoich dzieci i dostarczają nauczycielowi rzetelnych informacji na temat ich funkcjonowania. Oprócz tego są bardzo pomocni w budowaniu pozytywnej atmosfery w klasie i szkole. W miarę potrzeb i możliwości angażowałam rodziców przy organizowaniu imprez klasowych i szkolnych. Zawsze mogłam liczyć na ich pomoc i zaangażowanie. Zachęcałam rodziców do współdecydowania w sprawach klasy m.in. poprzez wspólną organizację wydarzeń, w których brali udział moi wychowankowie. Podczas zebrań wspólnie omawialiśmy zarówno nasze, jak i rodziców propozycje wycieczek i wyjść klasowych. Zawsze mogłam liczyć na wsparcie rodziców podczas organizowania uroczystości klasowych, w których to właśnie oni organizowali poczęstunek dzieciom, pomagali zorganizować lub przygotować stroje i akcesoria potrzebne do apeli. Wspólnie motywowaliśmy uczniów do brania udziału w konkursach. Rodzice pomagali również w organizowaniu Festynu szkolnego, który wreszcie po dłuższej przerwie obędzie się już za parę dni. Organizowali fanty, byli sponsorami nagród i wspierali nas aktywnym udziałem w przygotowaniach i prowadzeniu imprezy.

Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Budowanie pozytywnych relacji w kontaktach z rodzicami.
2. Pomoc rodziców we współorganizowaniu życia klasy i szkoły.
Dla mnie:
1. Dążenie do poszukiwania nowych rozwiązań we współpracy z rodzicami.
2. Nawiązywanie pozytywnych relacji z rodzicami i wspomaganie ich w wychowaniu dzieci.

IX. Promowanie szkoły w środowisku.

Na jakość pracy szkoły składa się wiele zadań, wśród których dużą rolę odgrywa współpraca ze środowiskiem lokalnym, miejscowymi władzami.
Istnieje wiele sposobów integracji, ale najpełniej dokonuje się ona poprzez zabawę i rozrywkę. Idea taka realizowana jest w naszej szkole przez szkolne festyny. Niestety w pierwszym i drugim roku mojego stażu festyn nie mógł się odbyć o czym, zadecydowały czynniki zewnętrzne. Z wielką radością wspomnę, że w tym roku jednak powróciliśmy do organizowania wcześniej wspomnianej imprezy. Program tej imprezy zawsze jest bardzo ciekawy, a konkurencje tak przemyślane, aby w imprezie uczestniczyły całe rodziny. Ze względu na to, że zdobyłam już doświadczenie w poprzednich latach wspólnie z koleżankami, w tym roku również przydzielono mi to samo zadanie zorganizowania kącika ekologicznego, który ma na celu promowanie spożywania zdrowej żywności: pysznych ciast domowych wypiekanych metodą tradycyjną, przekąsek, w których składzie są swojskie wędliny, sery oraz warzywa uprawiane w przydomowych ogródkach. Zainteresowanie zaimprowizowanym bufetem zawsze było ogromne, jeszcze zanim festyny się rozpoczynały. Myślę, że i w tym roku tak będzie. Dodatkowo pozyskiwałam sponsorów, odwiedzając w wolnym czasie różne instytucje i firmy, by dzięki ich przychylności można było zorganizować loterię fantową.
Innym sposobem promowania szkoły, który wykorzystywałam w swojej pracy było dokumentowanie wszelkich wyjść ze szkoły, wspólnych prac, uroczystości, przeprowadzonych lekcji, warsztatów i wycieczek poprzez robienie zdjęć i nagrywania filmików. Po zebraniu całej kolekcji zdjęć, wspólnie z wychowawcą montowałyśmy to w całość i przekazywałyśmy do udostępniania na szkolną stronę internetową, Facebooka, rodzicom dzieci z klasy. Osoby zainteresowane mogły obejrzeć nasze życie szkolne, sprawdzić ofertę edukacyjną, zapoznać się z codziennym organizowaniem zajęć oraz możliwościami, jakie zapewniamy uczniom jako szkoła z oddziałami integracyjnymi.
Wspólnie z wychowawcami osobiście odwiedzałyśmy przedszkola z naszego terenu, pozostawiając foldery promujące działania naszej szkoły przed rekrutacją do oddziału przedszkolnego oraz klasy pierwszej.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Promowanie wizerunku placówki w środowisku lokalnym.
2. Przyczynianie się do integrowanie placówki ze środowiskiem rodzinnym i lokalnym uczniów.
Dla mnie:
1. Wykazanie się umiejętnościami organizacyjnymi i ich doskonalenie.
2. Promowanie postaw proekologicznych.

X. Udział w akcjach charytatywnych.

Przez cały okres stażu na terenie szkoły organizowane były akcje o charakterze charytatywnym, w których brałam udział wraz z moimi uczniami, a mianowicie:
- „Paczka dla dzieciaka na Mikołaja od strażaka” - Stowarzyszenie Strażacy wspólnie przeciw białaczce. W tej akcji kilkakrotnie współpracowałam ze strażakami Ochotniczej Straży Pożarnej w Wadowicach i koordynowałam działania szkoły, które polegały na zorganizowaniu zbiórki pieniędzy w szkole, osobistym zakupie prezentów oraz wspólnym pakowaniu ich z dziećmi. Przygotowane paczki zostały przekazane dzieciom z oddziału onkologii i chemioterapii w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie.
- ,,Góra grosza”
- Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy
- ,,Szlachetna paczka”
- zbiórka baterii
- zbiórka zakrętek na leczenie i rehabilitację niepełnosprawnej dziewczynki.
Starałam się zachęcać uczniów do uczestnictwa w w/w akcjach oraz przy okazji tłumaczyć im jak ważne jest, aby nie przechodzić obojętnie obok potrzebujących ludzi - być wartościową osobą, która jest otwarta na drugiego człowieka i potrafi pomagać. Uczniowie chętnie uczestniczyli w tych akcjach, angażowali się i godnie reprezentowali klasę i szkołę. Tego typu akcje są bardzo potrzebne. Uczniowie, robiąc coś dla innych, uświadamiają sobie często, jakie są realia współczesnego życia wielu ludzi i przez to bardziej zaczynają doceniać to, co mają.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Poszerzenie zakresu działań szkoły poprzez realizację zadań dodatkowych.
2. Umożliwienie uczniom wykazania się pomocą dla innych dzieci.
Dla Mnie:
1. Promowanie wśród młodzieży postawy empatii i niesienia pomocy innym.
2. Eliminowanie postaw egoizmu.

§ 8 ust. 3 pkt. 4a
Opracowanie i wdrożenie programu, innowacji lub innych działań dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych z oświatą, powiązanych ze specyfiką szkoły, a w szczególności na rzecz uczniów ze specjalnymi potrzebami.

I. Pełnienie funkcji nauczyciela współorganizującego kształcenie w klasie integracyjnej oraz aktywne realizowanie zadań opiekuńczych.

W roku szkolnym 2019/2020 rozpoczynając awans na nauczyciela dyplomowanego pracując w Szkole Podstawowej objęłam na nowo stanowisko nauczyciela współorganizującego kształcenie specjalne w klasie pierwszej, która była klasą integracyjną. Zadaniem nauczyciela rozpoczynającego pracę w nowej klasie jest dokonywanie systematycznej obserwacji uczniów, zapoznanie się z nimi oraz ich rodzinami, a także dokumentacją, jaka im towarzyszy. Prowadząc systematyczną obserwację, dokonywałam również diagnozy. Diagnoza ta oraz zalecenia poradni psychologiczno - pedagogicznej zawarte w orzeczeniach bądź opiniach były podstawą do dostosowania przeze mnie wymagań edukacyjnych z poszczególnych przedmiotów oraz metod i form pracy do możliwości uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Na bieżąco w zależności od zaistniałych sytuacji analizowałam skuteczność podejmowanych działań edukacyjno – wychowawczych i w razie potrzeby dokonywałam modyfikacji i zmian.
Mając świadomość, jak ogromny wpływ na rozwój dziecka ma środowisko, w którym ono wzrasta, starałam się poznać sytuację socjalną i rodzinną swoich wychowanków tak, aby w razie potrzeby zadbać o udzielenie im odpowiedniej pomocy. W zależności od sytuacji spotykałam się indywidualnie z rodzicami i wspólnie staraliśmy się rozwiązać zaistniałe problemy.
Praca nauczyciela nierozerwalnie związana jest z prowadzeniem różnego rodzaju dokumentacji, a praca w klasie integracyjnej ze względu na swoją specyfikę wymaga ciągłej
i systematycznej współpracy z nauczycielami prowadzącymi oraz specjalistami pracującymi w szkole. Zespół, w skład którego wchodził wychowawca ucznia i zarazem pedagog współorganizujący kształcenie specjalne, a także specjaliści pracujący z uczniem dwa razy w roku dokonywał Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia. Zarówno nauczyciele, jak i ja, wchodzący w skład zespołu prowadzili systematyczną obserwację ucznia podczas zajęć oraz oceniali skuteczność podejmowanych działań edukacyjno – terapeutycznych i określali aktualne indywidualne potrzeby ucznia. Pozwoliło to w miarę potrzeb na dokonywanie modyfikacji skonstruowanego programu edukacyjno – terapeutycznego i ewaluację podjętych działań.
Jako nauczyciel wspomagający byłam współautorem i wspólnie z zespołem opracowałam :
- Indywidualne Programy Edukacyjno – Terapeutyczne na czas I etapu kształcenia w szkole podstawowej dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz arkusze dostosowania wymagań z poszczególnych przedmiotów dla tych uczniów,
- indywidualne plany pracy rewalidacyjnej dla każdego ucznia posiadającego orzeczenie
o potrzebie kształcenia specjalnego,
- oceny pracy rewalidacyjnej.
Zredagowane Indywidualne Programy Edukacyjno - Terapeutyczne jeszcze raz przedstawiłam wszystkim nauczycielom uczącym w mojej klasie, w celu omówienia wymagań, jakie stawia przed nami nauczanie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Rodzice uczniów, dla których opracowywaliśmy Indywidualny Program Edukacyjno - Terapeutyczny także zostali zapoznani z dokumentacją. Poza dodatkowym wsparciem podczas lekcji, uczniowie niepełnosprawni mogli także liczyć z mojej strony na pomoc w zdobywaniu swoich wiadomości i doskonaleniu swoich umiejętności podczas indywidualnych zajęć rewalidacyjnych, których program ustalałam, zapisywałam oraz omawiałam z rodzicami i uczniami na początku każdego roku szkolnego. Zajęcia te dokumentowałam zgodnie z przepisami w dziennikach zajęć rewalidacyjnych.
W trakcie stażu systematycznie dostosowywałam programy nauczania, ćwiczenia, karty pracy i sprawdziany do możliwości psychofizycznych uczniów. Stosowałam różne formy i metody pracy uwzględniające specjalne potrzeby edukacyjne uczniów. Planowałam działania wychowawcze, edukacyjne oraz opiekuńcze w taki sposób, aby były one dostosowane do potrzeb i możliwości uczniów klasy integracyjnej.
Efekty prowadzonych działań:
Dla szkoły:
1. Rozwijanie współpracy z rodzicami poprzez wspólne działania.
2. Wspieranie rozwoju intelektualnego, emocjonalnego oraz społecznego uczniów.
3. Dostosowanie metod i sposobów pracy do możliwości rozwojowych uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego bądź opinię poradni psychologiczno – pedagogicznej.
Dla mnie:
1. Integracja zespołu klasowego poprzez wspólne działanie i zabawę, budowanie więzi z wychowankami.

II. Opracowanie i wdrożenie programu indywidualnych zajęć rewalidacyjnych.

Od pierwszej klasy pracuję z uczennicą, która uczęszcza do mojej klasy, posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na Zespół Downa i niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym. W planie pracy zawarłam następujące ćwiczenia:
1. Ćwiczenia orientacji przestrzennej (utrwalanie pojęć związanych z lewą, prawą na, pod, obok, za, łączenie punktów, budowanie z klocków, śledzenie przedmiotu).
2. Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej (wyszukiwanie różnic i podobieństw, dobieranie par, rozsypanka, układanie puzzli, zabawy z figurami).
3. Ćwiczenia wrażeń słuchowych (odtwarzanie wystukiwanego rytmu, rozpoznawanie dźwięków, głosów, rytmiczne klaskanie, słuchanie nagrań).
4. Ćwiczenia koordynacji wzrokowo – słuchowej ( układanie z sylab lub liter wyrazu, wysłuchiwanie pierwszej i ostatniej głoski, wyodrębnienie wyrazów w zdaniach ).
5. Ćwiczenia usprawniające koordynację wzrokowo – ruchowo – słuchową (ćwiczenia sprawności dłoni, palców, lepienie z różnych mas plastycznych, wyszywanie, gra na instrumentach, pisanie na komputerze , malowanie palcami, wycinanie).
6. Ćwiczenia koncentracji uwagi.
7. Doskonalenie podstawowych technik szkolnych (czytanie i rozumowanie tekstu, pisanie, liczenie).
8. Ćwiczenia komunikacyjne (gimnastyka narządów mowy, łamańce językowe, ćwiczenia oddechowe).
9. Utrwalanie i uzupełnianie materiału lekcyjnego realizowanego z całą klasą w celu lepszego zrozumienia i przyswojenia go przez uczennicę.
10. Ćwiczenia z wykorzystaniem technik komputerowych i multimedialnych (ćwiczenia słuchowe, puzzle, wykorzystanie programów Word, Paint, wyszukiwanie informacji ze stron internetowych, gry dydaktyczne).
U uczennicy występuje nieharmonijny rozwój, zauważalne są problemy z pamięcią krótko i długotrwałą, z brakiem umiejętności wykorzystania nabytych umiejętności, niską wiedzą ogólną, samodzielnym pisaniem i prawidłową mową. Ćwiczenia usprawniające prowadzone są systematycznie i długofalowo, ponieważ następuje zapominanie nabytych sprawności.
Z końcem roku szkolnego dokonuję ewaluacji zajęć, podsumowuję osiągnięte cele oraz określam wnioski do dalszej terapii.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Możliwość prowadzenia specjalistycznych zajęć z dziećmi ze szczególnymi potrzebami.
2. Zapewnienie wszechstronnego rozwoju ucznia poprzez uczestniczenie w zajęciach specjalistycznych.
3. Zapewnienie optymalnych warunków rozwoju potencjału dziecka.
Dla mnie:
1. Wzbogacanie warsztatu pracy.
2. Doskonalenie własnych umiejętności i kompetencji jako pedagoga specjalnego.

III. Opracowanie wraz z wychowawcą klasy planu działań wychowawczych klasy.

Na podstawie planu wychowawczo – profilaktycznego szkoły wspólnie z wychowawcą klasy, w której uczyłyśmy przygotowywałyśmy plan działań wychowawczych dla naszej klasy. Jego główne cele to:
1. Wzmacnianie postaw i zachowań społecznie pożądanych, dbanie o rozwój intelektualny i emocjonalny ucznia.
2. Promowanie zdrowia psychicznego i fizycznego, pokonywanie trudności w nauce.
3. Dbanie o bezpieczeństwo, zdrowie i higienę w związku z zagrożeniem epidemiologicznym.
4. Kształtowanie postaw patriotycznych.
5. Uczeń jako członek rodziny, społeczności lokalnej.
6. Wszechstronny rozwój ucznia.
7. Przygotowanie do życia i aktywnego funkcjonowania w grupie i społeczeństwie.
8. Zapewnienie uczniom możliwości zdobycia wiedzy i umiejętności niezbędnych do ukończenia szkoły.
Do tych celów założyłyśmy działania sobie i zadania do wykonania z uczniami. Do nich m. in. należało:
1. Rozwijanie samorządności uczniów (poznawanie norm i zasad współpracy w grupie, aktywny udział w życiu klasy i szkoły).
2. Edukacja ekologiczno – zdrowotna (bezpieczeństwo w drodze, w szkole i domu, higiena i estetyka, zachowanie zasad bezpieczeństwa w okresie epidemii, kształtowanie odpowiednich postaw ucznia do środowiska, niesienie pomocy sobie i innym).
3. Umiejętności psychospołeczne ucznia (kształtowanie właściwych postaw i relacji z innymi, budzenie i rozwijanie zainteresowań własnym regionem, rozwijanie zainteresowań np. czytelnictwo, udział w konkursach, wycieczki).
4. Współpraca z rodzicami i ze środowiskiem (stwarzanie sytuacji sprzyjających integracji rodziców ze szkołą).
5. Zagrożenia (przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym, radzenie sobie w trudnych sytuacjach).
Przygotowując plan działań wychowawczych dzieliłyśmy się również obowiązkami, która z nas, za co będzie odpowiedzialna. Do moich zadań m. in. należało uświadamianie uczniów o odmienności ludzi, budowanie integracji w klasie ze względu na uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, z różnymi trudnościami, wdrażanie zasad niesienia pomocy i koleżeństwa, uwrażliwianie dzieci na dostrzeganie potrzeb innych osób, rozwijanie zainteresowań uczniów poprzez przygotowywanie do konkursów, organizowanie i zachęcanie uczniów do czytelnictwa, pomoc w pokonywaniu napotkanych trudności, współpraca z rodzicami zwłaszcza dzieci posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego i opinie, zachęcanie do aktywnego brania udziału w życiu szkolnym uczniów i rodziców. Nasze działania systematycznie się przenikały, uzupełniały i prowadziły do wspólnie określonych celów. Zadania te realizowałyśmy poprzez staranne dobieranie tematów, organizowanie imprez, wyjść, prowadzenie zajęć dodatkowych, organizowanie uroczystości itd.

Dla szkoły:
1. Dążenie do wychowywania uczniów wrażliwych na potrzeby innych ludzi.
2. Budowanie pozytywnych relacji w zespole klasowym.
Dla mnie:
1. Doskonalenie umiejętności wychowawczych.

IV. Opracowanie i wdrożenie programu edukacyjnego.

Specyfika klas integracyjnych polega na tym, że uczęszczają do nich dzieci z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opiniami wydanymi przez poradnię psychologiczno pedagogiczną. Zgodnie z Rozporządzeniem MEN z dnia 28 sierpnia 2017r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym w przypadku uczniów z orzeczeniami zespół nauczycieli (wychowawca, nauczyciel współorganizujący kształcenie specjalne, nauczyciele prowadzący) i specjalistów pracujących z tymi dziećmi zobowiązany jest do przeprowadzenia miesięcznej obserwacji każdego dziecka oraz do napisania Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia. Na jej podstawie następnie zespół opracowuje Indywidualny Program Edukacyjno – Terapeutyczny. W przypadku, gdy dziecko kontynuuje naukę, zespół dokonuje modyfikacji programu i oceny, zaznaczając postępy lub zauważone zmiany w funkcjonowaniu dziecka. Indywidualny Program Edukacyjno - Terapeutyczny podlega też ewaluacji po koniec każdego roku szkolnego, czyli podsumowuje się i ocenia funkcjonowanie ucznia na podstawie diagnoz cząstkowych w różnych obszarach, ocena wyników nauczania, zachowania, efektywności pomocy psychologiczno – pedagogicznej. Jako nauczyciel współorganizujący kształcenie specjalne w klasie byłam współautorem takich programów i wielospecjalistycznych ocen. W przypadku uczennicy z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym w Indywidualnym Programie Edukacyjno - Terapeutycznym zawarliśmy wszystkie niezbędne informacje dotyczące dziecka, które określa wyżej wymienione rozporządzenie. Każdy z nauczycieli i specjalistów przedstawiał poziom funkcjonowania dziecka we własnym obszarze. Pracując z dzieckiem na wszystkich edukacjach dokonywałam wnikliwej obserwacji i przedstawiałam swoje spostrzeżenia podczas spotkania. Kierowałam spotkaniem, przedstawiałam zalecenia zawarte w orzeczeniu wydanym przez poradnię psychologiczno - pedagogiczną oraz formy pomocy jakie szkoła może udzielić wskazanemu dziecku. W przypadku nieobecności rodziców, przedstawiałam również informacje zebrane od nich na temat stanu zdrowia i możliwości uczniów. Redagowałam Indywidualny Program Edukacyjno - Terapeutyczny i sukcesywnie realizowałam z dzieckiem zawarte w nim treści. Na podstawie tak opracowanego programu czuwałam nad edukacją uczennicy z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, ponieważ jej nie obejmowała ogólna podstawa programowa. Dziecko podlegało również innemu systemowi oceniania.
Natomiast uczniowie posiadający orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, ale będące w normie intelektualnej również mieli opracowany Indywidualny Program Edukacyjno - Terapeutyczny, który różnił się poszczególnymi punktami, jednak realizowały ogólną podstawę programową z dostosowanymi przeze mnie wymaganiami edukacyjnymi zgodnie z ich możliwościami psychofizycznymi.
Dla uczniów, którzy posiadają opinie przygotowuje się na ich podstawie tzw. Karty Indywidualnych Potrzeb Ucznia, w których zawiera się:
1. Dane ucznia.
2. Rozpoznanie.
3. Zakres udzielanej pomocy (słabe i mocne strony).
4. Zalecenia w pracy z uczniem.
5. Formy pomocy, z których uczeń korzysta.
Każdy nauczyciel pracujący z uczniem posiadającym w/w dokumenty ma obowiązek zapoznać się z nimi i stosować się do zaleceń wydanych przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez podejmowanie działań wpływających na lepsze funkcjonowanie uczniów niepełnosprawnych.
2. Praca z dzieckiem zgodnie z określonymi formami, sposobami i okresem udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
3. Ewaluowanie skuteczności podjętych działań edukacyjnych, wychowawczych i informacyjnych.
Dla mnie:
1. Systematyczna współpraca z innymi nauczycielami, specjalistami oraz rodzicami.
2. Stałe podnoszenie swoich umiejętności i kompetencji.
3. Opracowywanie i wdrażanie form i metod pracy z uczniem.
4. Monitorowanie osiągnięć ucznia i efektywności udzielanego wsparcia w celu modyfikowania własnego warsztatu pracy.

§ 8 ust. 3 pkt. 4b
Wykonywanie zadań opiekuna stażu, opiekuna praktyk pedagogicznych, nauczyciela – doradcy metodycznego, przewodniczącego zespołu nauczycieli, koordynatora wolontariatu, koordynatora projektu,, kuratora społecznego, egzaminatora okręgowej komisji egzaminacyjnej, rzeczoznawczy do spraw podręczników, a przypadku nauczycieli szkół artystycznych – także nauczyciela – konsultanta współpracującego z Centrum Edukacji Artystycznej.

I. Pełnienie funkcji opiekuna stażu.

W roku szkolnym 2019/2020 pełniłam funkcję opiekuna stażu nauczyciela ubiegającego się o stopień nauczyciela kontraktowego. Nauczycielka ta pracuje jako nauczyciel współorganizujący kształcenie w klasie integracyjnej. Jako opiekun stażysty postarałam się dokładnie ocenić swoje możliwości w tym zakresie i kształtować własną postawę pedagogiczną. Do moich zadań należało:
- udzielenie pomocy w opracowaniu planu rozwoju zawodowego na nauczyciela kontraktowego,
- wspieranie działań zmierzających do realizacji wyznaczonych w planie działań,
- hospitowanie zajęć prowadzonych przez nauczyciela stażystę,
- zapraszanie na zajęcia prowadzone przez siebie,
- pomoc przy redagowaniu sprawozdania z przebiegu stażu,
- napisanie projektu oceny dorobku zawodowego nauczyciela z a okres stażu.
W dniu 1 września 2019 roku zawarty został kontrakt między mną - opiekunem stażu, a nauczycielem stażystą. W dokumencie tym, ja, jako opiekun, w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych i uzyskania awansu zawodowego na nauczyciela dyplomowanego zobowiązałam się do sprawowania opieki nad przebiegiem stażu. Nauczyciel stażysta zobowiązał się wykonywać wskazówki swojego opiekuna oraz uczestniczyć w zajęciach otwartych. Wspólnie opracowałyśmy harmonogram spotkań, który uwzględniał ich cele, terminy.
Zapraszałam stażystkę na obserwacje moich lekcji, podczas których pełniłam rolę nauczyciela współorganizującego kształcenie specjlne oraz na zajęcia rewalidacyjne, które prowadziłam z dziećmi posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Następnie wspólnie je omawialiśmy. Również ja sama dokonywałam ewaluacji prowadzonych zajęć. Uczestniczyłam jako obserwator w zajęciach prowadzonych przez moją podopieczną, po ich zakończeniu dokonywałyśmy wspólnej analizy celów, metod i środków, które pojawiły się na nich. Stażystki brały również udział w prowadzonych przeze mnie zajęciach otwartych.
Podczas nauczania zdalnego zmianie uległa również forma współpracy między mną a koleżanką odbywającą staż. Obserwacja lekcji odbywała się w trybie online, a omawianie zajęć miało formę wideokonferencji. Również samo przygotowanie dokumentacji nauczyciela odbywało się drogą e- mailową. Podsumowaniem opieki było opracowanie przeze mnie projektu oceny nauczyciela ubiegającego się o kolejny stopień awansu zawodowego.
Działania związane z pełnieniem funkcji opiekuna nauczyciela stażysty pozwoliły mi na wzbogacenie mojego pedagogicznego doświadczenia i motywowały do szukania nowych rozwiązań w pracy z młodszymi nauczycielami. Współpraca ta przyniosła wiele obustronnych korzyści.
Efekty podjętych działań:
Dla szkoły:
1. Podnoszenie jakości pracy szkoły dzięki wspieraniu nauczycieli odbywających staż na kolejny stopnień awansu zawodowego i zdobywanie przez nich doświadczenia w zawodzie nauczyciela.
2. Podnoszenie kwalifikacji i zdobywanie umiejętności przez kadrę pedagogiczną.
3. Zapewnienie nauczycielowi stażyście pomocy w planowaniu i podejmowaniu działań związanych z rozwojem zawodowym.
Dla mnie:
1. Podnoszenie poziomu pracy własnej związanej z tworzeniem dokumentacji nauczycieli ubiegających się o kolejne stopnie awansu.
2. Refleksyjne podejście do pracy młodszych nauczycieli.
3. Doskonalenie umiejętności dzielenia się wiedzą.

Podsumowanie
Okres stażu był dla mnie czasem, w którym zdobyłam wiele nowych doświadczeń i wiedzy pedagogicznej, co było dostosowane zarówno do potrzeb szkoły, w której pracuję, jak i do moich. Zrealizowałam wszystkie zadania ujęte w planie rozwoju zawodowego, choć niektóre z nich były realizowane w inny sposób ze względu na zdalne nauczanie. Rozpoczynając staż nie myślałam, że w tak krótkim czasie mogę doświadczyć tak dużych zmian, w których musiałam szybko się odnaleźć i pomóc w tym również uczniom. Realizacja zadań, które zawarłam w planie, wzbogaciła mnie o nowe doświadczenia i nauczyła wytrwałości w dążeniu do wyznaczonych celów. Umiejętności, które zdobyłam wykorzystywałam każdego dnia w pracy, aby moje zajęcia były atrakcyjne, ciekawe i inspirujące dla dzieci. Dbałam o własny rozwój, poszerzałam zainteresowania, wzbogacałam warsztat pracy. Systematycznie wymieniałam doświadczenia z innymi nauczycielami, aby przekazywać im moją wiedzę, równocześnie ucząc się od współpracowników. Sumiennie realizowałam swoje obowiązki i założenia Planu Wychowawczo- Profilaktycznego szkoły, które były dla mnie bardzo ważne. Stałym elementem mojej pracy było wspieranie rozwoju intelektualnego i społecznego wszystkich uczniów, nie tylko tych, którymi opiekowałam się z racji pełnienia funkcji nauczyciela współorganizującego kształcenie specjalne. Podsumowując działania poszerzającą ofertę szkoły pragnę dodać, że jestem bardzo zadowolona, że mimo wielu ograniczeń udało mi się zrealizować cykl warsztatów „I Ty możesz zostać ratownikiem”, ponieważ moim zdaniem jest to bardzo ważny element w wychowaniu młodych ludzi. Dużym przeżyciem była również akcja mikołajkowa dla dzieci z oddziału onkologicznego, gdyż polegała na osobistym zaangażowaniu i wzruszała nasze serca.
Po zakończeniu stażu zamierzam aktywnie rozwijać się jako nauczyciel, podnosić swoje kwalifikacje i poszerzać zainteresowania. Będę dążyć do systematycznego rozwoju własnego oraz uczniów, z którymi będę pracowała. Dzięki temu przyczynię się do tego, by moi wychowankowie otrzymywali jak najlepszą specjalistyczną pomoc w szkole. To właśnie ich sukcesy przekładają się na moją satysfakcję i samorealizację zawodową, jak również podejmowanie nowych wyzwań w pracy nauczyciela wpływających na podnoszenie jakości pracy szkoły.