Dzień Kota

Scenariusz zajęć dla dzieci 6 letnich

Data: 17.02.2020r.
Prowadząca: Magdalena Glapka
Temat kompleksowy: Nasze podróże.
Temat dnia: Dzień Kota

Cele ogólne:
- przybliżenie gatunku;
- rozwijanie zainteresowań przyrodniczych.

Cele szczegółowe:
- odlicza;
- podaje liczbowe hasło;
- wyjaśni powód powstania święta;
- wysłucha mitów związanych z kotem;
- bierze udział w opowieści ruchowej;
- zwija kłębek;
- omija przeszkody;
- bierze udział w zabawie relaksacyjnej;
- wykona pracę plastyczną;
- dokona oceny zajęć.
Metody: metody słowne: rozmowy, pogadanka, objaśnienia i instrukcje; metody oglądowe: pokaz; metody czynne: zadań stawianych do wykonania; elementy metody relaksacyjnej.
Formy pracy: indywidualna jednolita, indywidualna zróżnicowana, zbiorowa jednolita,.
Środki dydaktyczne: magnetofon, pendrive, kłębki wełny, kartka z kalendarza, zdjęcia przedstawiające różne koty, hula – hop, klamerki, krzesełka, kosz, piłki, papier czarny, szablony, nożyczki, ołówek, klej.

Przebieg zajęcia:
1. „Kocie liczby” – powitanka.
Dzieci siedzą w kole, odliczają i zapamiętują swoją liczbę. Pierwsze dziecko dostaje kłębek wełny, który poprzez podawanie kolejnym dzieciom ma się rozwinąć. Jednak, aby go przekazać trzeba powiedzieć swoje hasło: powiedzieć liczbę przed dzieckiem, liczbę która wypadała na dane dziecko podczas odliczania oraz kolejną liczbę, np.: jeden-dwa-trzy, dwa-trzy-cztery itd. Gdy kłębek dojdzie do ostatniego dziecka zostaje przez nie zwinięty.
2. „Kartka z kalendarza”
Nauczyciel uświadamia dzieci iż 17 luty jest międzynarodowym świętem. Wyjaśnia, że to święto ma podkreślić rolę kota w życiu człowieka oraz zachęcenie do niesienia pomocy kotom wolno żyjącym i bezdomnym.
Nauczyciel podpiera informacje odpowiednimi planszami/obrazkami.
3. „Kocie mity”
​ MIT nr 1: Koty zawsze spadają na cztery łapy
Opiekunowie kotów często pozwalają im swobodnie wędrować po barierkach balkonów i parapetach – bo przecież kot, w razie upadku, wyjdzie cało z każdych tarapataów. To nieprawda. Mimo wielkiej giętkości i zwinnych ruchów, z których słyną koty, upadek nawet z niewielkiej wysokości, z niskich kondygnacji budynków, może skończyć się dla nich złamaniem kręgosłupa, pogruchotaniem łap a nawet śmiercią. Dlatego, jeśli mamy w domu koty, tak ważne jest zabezpieczenie okien lub balkonu specjalną siatką, dostępną w sklepach zoologicznych lub wyjmowaną moskitierą, którą możesz zamówić w firmach zajmujących się montażem okien. A jeśli myślisz, że sprawę rozwiążą uchylne okna, przez które kot nie wyjdzie na parapet – niec bardziej mylnego. Uchylna konstrukcja jest dla kotów śmiertelną pułapką – zaklinowany w takim oknie zwierzak nie ma szans się uwolnić, ponieważ gładka szyba nie stanowi dla niego wystarczającego podparcia. Dlatego tylko siatka lub moskitiera są gwarancją bezpieczeństwa.
​ MIT nr 2: Mleko to najlepsze, czym możemy napoić kota
To mit utrwalany przez bajki i ludowe opowieści. Kotom nie należy podawać krowiego mleka, gdyż nie trawią zawartej w nim laktozy – wywołuje to u nich biegunki i odwodnienie. Do picia zawsze dawaj kotom wodę a czasem, dla urozmaicenia, specjalnie dla nich przeznaczone mleko dla kotów, dostępne w sklepach zoologicznych.
​ MIT nr 3: Koty to samotnicy
Nieprawda! Zdecydowana większość kotów to istoty bardzo towarzyskie, które świetnie czują się z innymi kotami (i psami!). Kot-jedynak, czekający aż jego opiekunowie wrócą ze szkoły czy pracy, zwyczajnie się nudzi. Dlatego bardzo polecamy adopcję dwóch kotów, np. rodzeństwa, a jeśli w domu jest już jeden mruczek – adopcję towarzysza dla niego. Nawet jeśli na początku relacje między rezydentem a nowym mieszkańcem, nie będą się układały idealnie, bądź cierpliwy – po kilku tygodniach problemy miną a koty zostaną najlepszymi przyjaciółmi.
4. „Kocie przygody” - zabawa w formie opowieści ruchowej.

Pewnego razu kotki wybrały się na spacer (chód na czworakach i miauczenie). Nagle zobaczyły dużego psa i bardzo się wystraszyły ( koty robią koci grzbiet). Niektóre kotki rozbiegły się po podwórku, zaczęły, wspinać się po drabinie (pozycja pionowa, wspinanie w górę). Wskoczyły szybko na dach (podskok obunóż). Tam czuły się bezpieczne i mogły spokojnie odpocząć (kotki zwijają się w kłębek). Po krótkiej drzemce kotki ujrzały swoją gospodynię, która nalewała do miseczek mleczko. Ponieważ były już trochę głodne, zeszły po drabinie na ziemię (zniżanie się do przysiadu) i zaczęły pić mleczko (picie mleka w siadzie klęcznym). Rozłożenie kół hula-hop w rożnych kolorach (tyle ile jest grup) - Po jedzeniu każdy kotek na pewno chciałby odpocząć, odszukajcie więc swój domek (następuje podział na grupy).
5. „Łapiemy myszy” - zabawa ruchowa.
Każda z grup dostaje kłębek wełny na końcu którego przyczepiona jest klamerka – mysz. Nauczyciel rozwija kłębek każdej drużyny na tą samą długość. Na hasło nauczyciela trzeba jak najszybciej zwinąć kłębek. Zadanie wykonuje każde dziecko w poszczególnej grupie.
6. „Zwinny, gibki jak kot” – zabawa ruchowa.
Nauczyciel rozkłada krzesła po przeciwnych stronach dywanu. Przeplata włóczkę pomiędzy nogami, oparciem krzesełek tak aby pomiędzy utworzyła się sieć. Dzieci ustawiają się po jednej stronie w rzędzie i mają za zadanie dostać się na drugą stronę bez dotknięcia sieci. Zabawa przy muzyce „Różowa pantera”.
7. „Kot leniuszek” - zabawa relaksacyjna.
Połóżcie się wygodnie, zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie jak ona wygląda. Dzieci leżą na placach i słuchają muzyki relaksacyjnej. Nauczyciel mówi spokojnym głosem: Każde z was jest teraz małym kotkiem, który zmęczony położył się i odpoczywa. Kotek ma teraz ciężką głowę, której nie może podnieść. Leży sobie spokojnie, wygodnie. Lewa tylna łapka jest ciężka, prawa tylna łapka jest ciężka, to samo z przednimi łapkami – prawa przednia łapka jest ciężka, lewa łapka też jest ciężka. Łapki zmęczyły się ruchem. Jest tak cieplutko, milutko, przyjemnie. Jesteś spokojny, bezpieczny, odpoczywa...
8. „Kot, koteczek” – praca plastyczna.

Każde dziecko dostaje czarną kartkę. Dostają gotowe do użycia szablony.
Indywidualizacja: Dzieci zdolne wystarczy, że przyszykowane szablony odrysują sobie na kolorowych kawałkach papieru, wytną elementy ułożą na kartce i przykleją. Dzieci słabsze mogą szablony przykleić na wybrane kolorowe papiery i dopiero wtedy wyciąć i ułożyć.
Ułożenie elementów tak, aby wyszedł kot według inwencji twórczej dziecka.

9. Ewaluacja:

Na środku dywanu nauczyciel stawia kosz. Naokoło leżą małe piłeczki. Jeżeli dziecku zajęcia się podobały podchodzi i wrzuca piłkę do kosza. Jeżeli jednak nie piłkę zabiera ze sobą.