Scenariusz Dnia Nauczyciela z wykorzystaniem różnych utworów w języku polskim, nimieckim i angielskim

[Rozlega się dzwonek. Uczniowie wbiegają do sali.]
Osoba 1
My uczniowie tak ciężko mamy,
Każdego dnia do szkoły gnamy,
Wkuwamy, wkuwamy, stale wkuwamy,
Dzień w dzień nauczycieli oglądamy...

[Muzyka. Zaczynają śpiewać Schüler-Boogie... (PingPong 1 wyd. Hueber)]:
Ach, wir Schüler haben’s schwer!
Jeden Tag zur Schule geh’n!
Lernen, lernen, immer nur lernen,
jeden Tag die Lehrer sehn!
Schule, Schule, Schule jeden Tag!

Am Montag fängt’s mit Mathe an,
zwei Stunden Mathe, das ist blöd.
Algebra und Geometrie,
ein Genie, wer das versteht!
Schule...

Am Dienstag haben wir Chemie.
Ich versteh’ die Formeln nicht.
Der Lehrer fragt, ich weiß keine Antwort.
„Setzen! Sechs!“, der Lehrer spricht.
Schule...

Am Mittwoch eine Stunde Kunst.
Wir malen einen Blumenstrauß.
Die Klasse malt, nur ich male nicht,
denn mein Pinsel ist zu Haus.
Schule...

Zwei Stunden Deutsch am Donnerstag.
Wir schreiben ein Diktat, oh nein!
Ich mache sicher ganz viele Fehler.
Oh! Der Lehrer kommt schon rein.
Schule...

Geschichte ist am Freitag dran,
Bismarck und Napoleon.
Die Jahreszahlen weiß ich nie.
Ach, na und, was macht das schon!
Schule...

Am Samstag endlich ist’s so weit.
Fußball spielen! Freunde sehen!
Tennis spielen und in die Disco!
Nur nicht in die Schule gehen!
Schule, Schule, keine Schule heut’!

Am Sonntag ist noch immer frei,
doch es ist nicht mehr so schön.
Haben wir noch Hausaufgaben?
Ach, ich möchte’ sie nie wieder seh’n, die
Schule – morgen geht es wieder los.

Osoba 2
Nie przesadzajcie! Szkoła nie jest taka zła,
bo co byście zrobili,
gdyby w szkole zamiast nauczycieli,
same mury były?

Osoba 3
Co by było, gdyby uczyły nas roboty,
Nie powiedziałbyś takiemu, że nie masz ochoty.
Nie było by pochwał, uśmiechów, a czasem nawet bury,
Czy zrozumiałby Twoje nieprzygotowanie któryś?

Osoba 4
I kiedy jesteśmy nieznośni
i kiedy ręce opadają.
Czy dałby radę robot-komputer?
Tak jak nasi nauczyciele dają?

Osoba 5
Umie sobie radzić z nami nasza Pani!
Gdy jesteśmy rozhukani,
nie strofuje nas, nie gani,
lecz po prostu, stojąc w drzwiach, pyta:
Czy już mogę ze swą klasą się przywitać? (Naśladuje głos nauczycielki)

Kiedy lekcji nie umiemy czasem,
Pani smutno spogląda na klasę.
Przecież w naszej szkole nie ma leni...(Naśladuje głos nauczycielki)
Kto was, dzieci, tak nagle odmienił?
Może grypa, bo znów szerzy się w mieście?
Tak, na pewno chorzy jesteście!

Osoba 6
A gdy odrobione są lekcje wszystkie
i gdy już sobie od dawna śpicie,
gdy śpią spokojnie książki w tornistrze
ktoś wam zadania sprawdza w zeszycie.

Ktoś za zeszytem przegląda zeszyt,
choć jest zmęczony – jeszcze pracuje.
A przecież co dzień w szkole jest przed dzwonkiem
i wieczorami długo przesiaduje.

Osoba 7 Iza
Unsere Frau hielt drei Jahre lang
unsere Klasse fest in Gang,
dass jeder gern die Zeit sich nahm
und freudevoll zur Schule kam.

Osoba 8
Bei Regen und bei Sonnenlicht
hielt sie für uns den Unterricht.
Sie hat uns vieles beigebracht,
das hat uns allen Spaß gemacht.

Sie war so super, fast schon perfekt,
da hat ein jeder Schüler gern gestreckt.

Osoba 9
To Ona, czujna, cierpliwa,
z troską serdeczną i szczerą
czuwa nad piórem i ręką,
nad twoją pierwszą literą.

To Ona wita Cię w progu,
jak własne wita się dzieci.
To Ona uczy Cię patrzeć,
słyszeć , myśleć i świecić.

Osoba 10
To Ona ma serce matki,
które się cieszy i trudzi,
w drogę wyprawia cię mądrze,
uczy cię świata i ludzi...

To z Nią rozpoczynasz podróż
po świecie pięknym i wielkim,
w tej ławce – łódeczce kruchej –
pod okiem Nauczycielki.

Osoba 11
To z Nią wędrujesz codziennie
po globie pełnym tajemnic,
przez oceny i dżungle,
i dalej, wyżej – na Księżyc.

Bez Niej nie ruszyłbyś w drogę
tkwiłbyś jak kamień na miejscu.
Po latach jeszcze pamiętać będziesz
o ciepłym Jej sercu.

Osoba 12
As a teacher you have a special place,
In this child’s heart.
Because in this game of life
You’ve helped me get my start.
I just want to thank you
For all the things you’ve done.
You’re a very special teacher
And to me you’re number one!

Osoba 13
Der Lehrer versucht anhand von Bildern,
den Kindern die Natur zu schildern.
Er spricht von Tier- und Pflanzenwelt.
Als zum Schluss die Glocke schellt,
da sagt er zu den kleinen Wichten,
sie sollen morgen ihm berichten,
wie überhaupt der Mensch entsteht.
Das kleine Volk steht auf und geht
und bringt bei der Gelegenheit
die Eltern in Verlegenheit.

Osoba 14
Przez czas zajęty myślą inną
Przez okres innych dni i zdarzeń,
Ileż zostanę Tobie winny
Krainie Twoich snów i marzeń.


Bo jeśli nie to, co mówiłaś
Nie to, co chciałaś, nazwę życiem,
Weź sobie coś z dobroci matki
I popraw błędy w mym zeszycie.

Piszę tak samo, jak w kajecie,
Który otwarły Twoje ręce
Więc przyjmij moja dobra Pani,
Tych kilka prostych dobrych słów – nic więcej.

Osoba 15
My, którzy czasem przy tablicy
spłoszony wzrok wbijamy w ścianę,
jakby zrządzeniem tajemniczym
tam się ukryło związanie;

My, którzy w głowie ciągle psoty,
o których: szelmy - mówisz może,
z którymi zawsze masz kłopoty,
My Cię kochamy profesorze!

Osoba 16 - Iza
I wiemy, nieraz noc, Ty jeszcze
Pracujesz z trudem twarz zmęczona
Pochyla się, Ty oczy przetrzesz,
Odkładasz zeszyty. Myślisz o nas.

Czy aby ci, dla których serce
Tak mocno i tak tkliwie bije,
Których nad życie kochasz
tak będą żyć, jak Ty dziś żyjesz.

Osoba 17
Czy będą prawi? I czy zawsze
Swą wiedzą będą innym służyć?
Czy będą prosto w oczy patrzeć
i nie odwracać się od ludzi?

Osoba 18
My młodzi
patrzymy przez szyby źrenic
na tablice życia
na mnóstwo znaków nieznanych
patrzymy
i odchodzimy zdziwieni
nie potrafimy
nie chcemy
nie rozumiemy

Osoba 19
Wy przychodzicie z księgą doświadczenia
czytając nam ją jak dobrzy koledzy,
uczycie życie ważyć i doceniać
i ideałów szukać w wielkiej wiedzy.

Dziękujemy, jak każdego roku!
Za każdym rokiem bardziej i goręcej,
bo to dzięki Wam, Nauczyciele,
wiemy i rozumiemy z każdą lekcją coraz więcej.

[Muzyka, wyjście recytatorów, wręczenie prac wykonanych przez uczniów nauczycielom.]