Sprawozdanie z planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego ubiegającego się o stopień nauczyciela mianowanego

SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA KONTRAKTOWEGO -PEDAGOGA SZKOLNEGO - UBIEGAJĄCEGO SIĘ O STOPIEŃ NAUCZYCIELA MIANOWANEGO


Imię i nazwisko autora:
Joanna Troll

WSTĘP

Okres stażu był dla mnie czasem intensywnej pracy nad sprostaniem wymaganiom, które założyłam w planie rozwoju zawodowego. Przez 2 lata i 9 miesięcy pogłębiałam wiedzę i umiejętności dydaktyczno – wychowawcze i opiekuńcze oraz doskonaliłam znajomość przepisów w zakresie prawa oświatowego. Uczestniczyłam również w pracach organów szkoły, realizując zadania opiekuńcze, edukacyjne i wychowawcze.
Plan rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela mianowanego opracowałam we wrześniu 2009 roku. Uwzględniłam w nim aktualne zadania edukacyjne, wychowawcze i opiekuńcze szkoły, w której pracuję. W swym założeniu stanowił kontynuację realizowanych wcześniej przeze mnie przedsięwzięć opiekuńczo-wychowawczych, a zarazem był podstawą do podejmowania nowych zadań w ramach obowiązków zawodowych.
Tworząc plan rozwoju zawodowego opierałam się głównie na Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. (Dz. U. Nr 260, poz. 2593 z późn. zm.)z uwzględnieniem zmian dokonanych rozporządzeniem z dnia 14 listopada 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Nr 214, poz. 1580). Starałam się także uwzględnić założenia Statutu Szkoły Podstawowej Nr 9, Planu Pracy Szkoły oraz głównych celach Szkolnego Programu Wychowawczego i Szkolnego Programu Profilaktyki. Poza tym skupiłam się również na specyfice i potrzebach szkoły, uczniów i ich rodziców, a także na diagnozie własnych umiejętności, wiedzy i doświadczenia pedagogicznego.
Wypełniając zadnia zawarte w moim planie rozwoju zawodowego, brałam pod uwagę wszystkie wymogi kwalifikacyjne konieczne do jego realizacji. W trakcie trwania stażu dokonywałam bieżącej analizy własnych dokonań i oceniałam skuteczność realizowanych przeze mnie działań.
Przystępując do zadań związanych z przygotowaniem sprawozdania z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela mianowanego, realizowałam zamierzenia, które podporządkowałam podstawowym zadaniom szkoły, to jest:
- ustawicznemu podnoszeniu jakości pracy szkoły;
- doskonaleniu kadry pedagogicznej;
- zintegrowaniu szkoły ze środowiskiem lokalnym;
Sprawozdanie z wykonania zadań określonych za okres stażu i ich efekty przedstawiałam w pięciu poszczególnych rozdziałach, dotyczących:
1. Umiejętności organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań, a także oceniania ich skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach (§ 7 ust. 2 pkt.1),
2. Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych programów społecznych i cywilizacyjnych
(§ 7 ust. 2 pkt 2),
3. Umiejętność wykorzystywania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
(§ 7 ust. 2 pkt 3),
4. Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty (§ 7 ust. 2 pkt 4),
5. Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywa staż (§ 7 ust. 2 pkt 5).

ROZDZIAŁ I

Umiejętności organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań, a także oceniania ich skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach
(§ 7 ust. 2 pkt.1)

1. Pierwszą czynnością, jaką podjęłam, by zrealizować to wymaganie było poznanie procedury awansu zawodowego. Rozpoczęłam ją od zaznajomienia się z przepisami prawa oświatowego tj. Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 listopada 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli oraz rozdziałem 3 artykuł 9 Karty Nauczyciela. Dodatkowo starałam się tworzyć własną biblioteczkę aktów prawnych dotyczących awansu zawodowego i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także korzystałam ze wskazówek zamieszczanych przez portale edukacyjne.
2. Kolejnym zadaniem było podjęcie współpracy z opiekunem stażu mgr Marzeną Bach-Cepok. Jasno sformułowane zasady współpracy nakreślone zostały we wspólnym kontrakcie oraz w harmonogramach spotkań z opiekunem stażu przez cały okres jego trwania.
Wspólnie z opiekunem opracowałam plan rozwoju zawodowego, wniosek o podjęcie stażu oraz przez cały okres stażu korzystałam ze wskazówek i rad udzielanych przez opiekuna.
3. Jednym z zadań mających na celu doskonalenie własnego warsztatu pracy dydaktyczno - wychowawczej było prowadzenie zajęć obserwowanych przez opiekuna stażu i dyrektora szkoły. Swoje doświadczenie wzbogacałam o prowadzenie lekcji w obecności opiekuna stażu i dyrektora szkoły oraz obserwacje lekcji prowadzonych przez opiekuna i innych nauczycieli zgodnie z zasadami przyjętymi i zapisanymi w kontrakcie. Szczególną uwagę zwracałam na stosowane metody i formy pracy, na atmosferę panującą na lekcji, a także na stosunek nauczyciela do uczniów. Przeprowadzenie zajęć poprzedzone było zredagowaniem konspektu lekcji uwzględniającego zastosowane metody pracy.
Po przeprowadzeniu lekcji zawsze chętnie wysłuchiwałam opinii osób obserwujących zajęcia oraz korzystałam ze wskazówek dotyczących sposobu organizacji lekcji, opracowania konspektu itp. Uwagi osób obserwujących zajęcia, w tym dyrektora szkoły, okazały się dla mnie niezwykle cenne, gdyż wyznaczały te obszary mojego działania, w których powinnam dokonać korekty.
4. W pracy każdego nauczyciela, jak i pedagoga niezbędne jest kształcenie ustawiczne, poszerzanie swojej wiedzy i zdobywanie nowych umiejętności wychowawczych tak bardzo potrzebnych w pracy z dziećmi. Poszerzając swoje umiejętności i doświadczenia uczestniczyłam w różnych formach doskonalenia zawodowego: zewnątrzszkolnego i wewnątrzszkolnego:
• w roku szkolnym 2009/2010:
-zewnętrznym:
1.„Diagnoza potrzeb edukacyjnych i szkoleniowych” – konferencja szkoleniowa,
2.„Nowa podstawa programowa – realizacja szkolnego programu profilaktyki” – konferencja szkoleniowa,
3.„Podstawy analizy rysunku dziecka” – szkolenie,
4. Organizacja kształcenia uczniów niepełnosprawnych w szkołach ogólnodostępnych, w szkołach z oddziałami integracyjnymi i w szkołach integracyjnych – warsztaty szkoleniowe,
5.„Wyzwania w pracy pedagoga i psychologa szkolnego” – konferencja szkoleniowa,
6.„Jestem bezpieczny na imprezie sportowej” – konferencja szkoleniowa,
7.„Działania interwencyjne w szkole – dwu-dniowe warsztaty makroregionalne,
8.„Warsztat pracy pedagoga szkolnego – niezbędnik pedagoga i psychologa szkolnego” – konferencja szkoleniowa,
9„Kierunki zmian w kształceniu zawodowym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej” – konferencja szkoleniowa,
10. Prowadzenie zajęć wychowawczych i profilaktycznych w szkole podstawowej” – konferencja metodyczna,
11. „Dostosowanie wymagań edukacyjnych dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi” – konferencja szkoleniowa,
12.„Praca z uczniem przewlekle chorym” – konferencja szkoleniowa,
- wewnętrznym, w ramach WDN-u:
1. „Ochrona danych osobowych, prowadzenie dokumentacji szkolnej” – konferencja szkoleniowa,
2. „FAS – Alkoholowy Zespół Płodowy” – konferencja szkoleniowa,
3. „Szkolenie okresowe z zakresu BHP”.
•W roku szkolnym 2010/2011:
- zewnętrznym:
1. „Zespół Aspergera – między autyzmem a ADHD. Praca z uczniem z zespołem Aspergera” – dwudniowe szkolenie,
2. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi” – spotkanie konsultacyjno-informacyjne,
3. „Ewaluacja w nowym nadzorze pedagogicznym” – konferencja szkoleniowa,
4. „Wyzwania w pracy pedagoga i psychologa” – konferencja metodyczna,
5. „Strategia postępowania wobec przemocy” – dwudniowe warsztaty szkoleniowe,
6. „Profilaktyka w szkole – programy wczesnej interwencji” – konferencja szkoleniow,a
7.„Akademia Profesjonalnego Nauczyciela” – „Psychologiczne aspekty wspierania rozwoju uczniów” - kurs e-learning,
8. „Profilaktyka w szkole – programy wczesnej interwencji” – konferencja szkoleniowa,
9. „Zadania osób tworzących szkolny zespół ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej”- warsztaty metodyczne,
10.Opracowanie programu działań wspierających dla grupy uczniów-warsztaty,
11. „Szkoła dla rodziców i wychowawców” – cz. II – „Rodzeństwo bez rywalizacji”-
4-dniowe warsztaty szkoleniowe,
12. „Jesteśmy razem – współpraca merytoryczna w tworzeniu IPET, KIPU, PDW dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi-konferencja szkoleniowa,
13. Wojewódzki system wdrażania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole-
dwu -dniowa konferencja szkoleniowa,
14. Organizacja i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w przedszkolu i szkole – konferencja szkoleniowa,
15. Narzędzia diagnozy psychologiczno-pedagogicznej dla szkolnych specjalistów – konferencja szkoleniowa,
- wewnętrznym, w ramach WDN-u:
1. „Zagrożenia związane z cyberprzemocą” – warsztaty szkoleniowe,
2.„Mediacja” – warsztaty szkoleniowe,
3.„Podstawa programowa – monit i bieżące dokumentowanie realizacji”,
4. „Metoda 4 kroków – strategia przeciwdziałania przemocy i agresji – porozumienie bez przemocy”,
• w roku szkolnym 2011/2012:
- zewnętrznym:
1. „ Awans zawodowy nauczyciela” – konferencja szkoleniowa,
2. „Jak przygotować radę pedagogiczną do ewaluacji wewnętrznej, opracowanie projektu, harmonogramu i narzędzi”,

3.„Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej - tworzenie narzędzi pomocowych”,
4. Dokumentacja dyrektora szkoły-aktualizacja statutu, tworzenie koncepcji pracy szkoły”,
5. „Rozpoznawanie objawów dysleksji u uczniów” –konferencja metodyczna,
6. „Substancje psychoaktywne w szkole i wśród uczniów, metody wczesnej interwencji” - kurs e-learning,
7. „Procedura Niebieskiej Karty”- konferencja szkoleniowa,
8. „Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej”- warsztaty dla pedagogów i nauczycieli,
- wewnętrznym, w ramach WDN-u:
1. KIPU i Plan Działań Wspierających- zasady konstruowania i ewaluacja,
2. „Równość płci” – konferencja,
3. „Ewaluacja wewnętrzna i uczniowie ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi”,
4. „Procedury szkolne” – sposoby postępowania dla nauczycieli,

Do najbardziej wartościowych mogę zaliczyć przede wszystkim:
- dwu-dniowe warsztaty makroregionalne „Działania interwencyjne w szkole”, na których w pierwszym dniu uzyskałam informacje z zakresu przeciwdziałania niedostosowaniu społecznemu dzieci i młodzieży oraz podejmowania działań interwencyjnych i naprawczych. Celem tych zajęć było uwrażliwienie nauczycieli na sygnały świadczące o podejmowaniu przez uczniów działań ryzykownych oraz poznanie przyczyny zachowań ryzykownych u dzieci i młodzieży. Dzięki tym warsztatom zostałam przygotowana do przekazywania zdobytej wiedzy innym nauczycielom. Będą oni potrafili podejmować działania interwencyjne oraz naprawcze we współpracy z nauczycielami uczącymi w szkole, rodzicami oraz specjalistami lokalnych placówek pomocowych. Poznają sposoby pracy z rodzicem w sytuacji kryzysowej oraz przepisy prawa karnego, cywilnego, dla nieletnich oraz Oświatowego, które podejmują i regulują powyższe kwestie.
Drugi dzień dotyczył tematyki dla rodziców „Kiedy z dzieckiem są problemy". Podczas tych zajęć dowiedziałam się w jaki sposób przekazać rodzicom wiedzę na temat zagrożeń, dzieci i młodzieży w obszarze rozwoju fizycznego, emocjonalnego oraz społecznego. W jaki sposób przekazać im informacje na temat identyfikacji objawów rozpoznawalnych po sygnałach wychodzących od dziecka oraz jego grupy rówieśniczej. Poza tym nauczenie sposobów radzenia sobie z trudnościami wychowawczymi oraz świadomość do kogo zwrócić się o pomoc w sytuacji zagrożenia niedostosowaniem społecznym ich dziecka.
- „Praca z uczniem przewlekle chorym” – konferencja szkoleniowa. Prowadzona na podstawie materiałów przygotowanych przez Ośrodek Rozwoju Edukacji „One są wśród nas”. Tematyka tego szkolenia przybliżyła mi sytuację dzieci przewlekle chorych, dzięki czemu mogłam na tej podstawie opracować Procedurą Dostosowania Wymagań Edukacyjnych dla tych dzieci.
- „FAS – Alkoholowy Zespół Płodowy”. Szkolenie to pozwoliło mi lepiej zrozumieć problemy dydaktyczne i wychowawcze, z jakimi borykają się nasi uczniowie. Skutki używania alkoholu przez kobiety ciężarne mogą być różne, dlatego nie wszystkie dzieci obarczone zespołem będą do siebie podobne. Niektóre z nich będą w większym stopniu obarczone niż pozostałe.. Wiele spośród nich będzie miało trudności w nauce, w kontaktach społecznych oraz problemy z zachowaniem. Poznałam metody i formy pomocy i pracy z dziećmi z problemem FAS oraz podstawowe elementy diagnostyki zjawiska.
- „Zespół Aspergera – między autyzmem, a ADHD”– dwudniowe szkolenie, które było prowadzone przez specjalistę posiadającego dziecko z tym schorzeniem. Na szkoleniu dowiedziałam się jak mogą reagować uczniowie z Zespołem Aspergera oraz otrzymałam ciekawe materiały dot. pracy z takimi dziećmi.
- „Akademia Profesjonalnego Nauczyciela” – „Psychologiczne aspekty wspierania rozwoju uczniów” - kurs e-learning. Podczas 110 godzin zajęć poznałam zagadnienia dotyczące: rozwijania umiejętności stymulowania i wspierania rozwoju poznawczego
i społeczno-emocjonalnego uczniów, oddziaływania wychowawcze sprzyjające postawom inicjatywy i aktywności dzieci i młodzieży (zapobieganie wyuczonej bezradności), określenia własnych zasobów psychicznych i osobowościowych oraz możliwości ich wykorzystania w pracy z dziećmi i młodzieżą.
- „Szkoła dla rodziców i wychowawców” – cz. II – „Rodzeństwo bez rywalizacji”-
4-dniowe warsztaty szkoleniowe. Zajęcia te pozwoliły mi na zmodyfikowanie prowadzonego procesu wychowawczego. Dowiedziałem się, że prawidłowa komunikacja i ciągłe jej doskonalenie ułatwia kontakt z uczniem, a co za tym idzie ma wpływ na jego postępowanie. Na tych zajęciach nauczyłam się jak sobie radzić w sytuacjach trudnych oraz jak prowadzić rozmowę z rodzicami. Pracując jako pedagog szkolny muszę stale doskonalić swój warsztat pracy, poszerzać zakres umiejętności, aby w trudnej sytuacji umieć odpowiednio zareagować.
Uzyskałam również wiedzę na temat sposobów reagowania wobec rodzeństwa w sytuacji rywalizacji.
- „Organizacja i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom
ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w przedszkolu i szkole”.
Dwudniowa konferencja szkoleniowa organizowana przez „Metis” dotycząca szerokiego omówienia zagadnień dot. organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu i szkole świetle nowego rozporządzenia z 2010 roku.
- „Narzędzia diagnozy psychologiczno-pedagogicznej dla szkolnych specjalistów”.
Na szkoleniu dowiedziałam się jak w praktyczny sposób korzystać z testów opracowanych przez Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne do diagnozy uczniów w zakresie: dojrzałości szkolnej, ryzyka dysleksji, problemów z czytaniem.
- „Zagrożenia związane z cyberprzemocą” – warsztaty szkoleniowe. W trakcie spotkania omawione zagadnienia związane z ochroną dzieci przed szkodliwymi treściami w Internecie, cyberprzestępczością i cyberprzemocą (również tą, której sprawcami są same dzieci), pornografią dziecięcą, psychomanipulacją (pedofilia, sekty), uzależnieniem od internetu. Dowiedziałam się również, na co należy zwrócić uwagę przy pedagogizacji dzieci i rodziców. W czasie szkolenia wyjaśnione zostały pojęcia, czym jest pedofilia, molestowanie seksualne, jakie może przyjmować formy. Uzyskałam wiedzę, jakie objawy i zachowania dziecka mogą wskazywać, iż padło ono ofiarą wykorzystania, dowiedziałam się co koniecznie powinniśmy jako dorośli powiedzieć, a czego mówić nie należy oraz jakie działania powinno się podjąć.
- „Mediacje w szkole”. Warsztaty te poszerzyły zakres mojej wiedzy na temat metod i form pracy z dziećmi pochodzącymi z rodzin patologicznych, zagrożonych patologią społeczną oraz przejawiającymi zachowania agresywne. Dzięki zdobytym nowym umiejętnościom potrafię skuteczniej przeprowadzać rozmowę, zarówno z podopiecznymi, jak i z ich i zminimalizować sytuacje konfliktowe.
- „Akademia Profesjonalnego Nauczyciela” - „Substancje psychoaktywne w szkole i wśród uczniów, metody wczesnej interwencji”- kurs e-learning. Dzięki omawianym na 110 godzinnym kursie tematom mogłam usystematyzować swoją wiedzę dotyczącą: genezy i motywacji sięgania przez dzieci i młodzież po substancje psychoaktywne, pogrupowania substancji psychoaktywnych, po które najczęściej sięgają uczniowie, określenia zagrożenia dostępności substancji psychoaktywnych w szkole i jej pobliżu, metod reagowania w sytuacjach zagrożenia środowiska uczniowskiego dostępem do substancji psychoaktywnych, sposobów postępowania z uczniami będącymi pod wpływem środków psychoaktywnych, zaznajomienia z regulacjami prawnymi dotyczącym postępowania z nieletnimi w szkole i poza nią oraz sposobów współpracy z policją oraz programów wczesnej interwencji jako sposobu unikania zagrożeń.
Oprócz wymienionych powyżej warsztatów szkoleń i konferencji, w których wzięłam udział podczas trwania stażu, w listopadzie 2011 roku rozpoczęłam kurs kwalifikacyjny „Zarządzanie oświatą”, obejmujący 220 godzin dydaktycznych. W związku z przydzielonym przez dyrektora szkoły dodatkowym dla mnie zadaniem, jakim jest pełnienie zastępstw w czasie nieobecności dyrektora, postanowiłam szerzej zapoznać się z zagadnieniami i specyfiką pracy szkoły oraz wynikającymi z nich obowiązkami dyrektora. Stąd mój udział w tym kursie, na którym poszerzyłam w znacznym stopniu swoją wiedzę dotyczącą zagadnień z zakresu: prawa oświatowego, kierowania i administrowania placówką oświatową, projektowania programu placówki oświatowej, współpracy ze środowiskiem lokalnym oraz organizacją procesu pedagogicznego. Było to dla mnie bardzo cenne doświadczenie, gdyż mogłam spojrzeć na pracę szkoły z innej strony.
5. Starałam się w miarę potrzeb na uzupełnianie swojej wiedzy teoretycznej. Wybór studiowanej przeze mnie literatury nie był przypadkowy, lecz ściśle związany z aktualnymi potrzebami dotyczącymi konkretnych problemów szkolnych, dotyczących uczniów lub ich rodziców. Na szczególną uwagę zasługują pozycje, z których korzystam na co dzień wykonując swoje zadania w pracy z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej:
- Atwood T., Zespół Aspergera, Poznań 2006,
-Bąk J., Wiewiórka-Pyka E., Bajkowe spotkania. Program zajęć wychowawczo-profilaktycznych dla uczniów szkoły podstawowej, Kraków 2003,
-Bojarska L., Od walenia po łapach, do zmarszczenia brwi, czyli o środkach dyscyplinujących w szkole, Warszawa 2009,
- Bogdanowicz M., Adryjanek A., Rożyńska M., Uczeń z dysleksją w domu, Gdynia 2007,
- Bogdanowicz M., Adryjanek A., Uczeń z dysleksją w szkole, Gdynia 2005,
- Chudorowicz A., Opieka i wychowanie. Zbiór przepisów prawnych dla pedagogów, Kutno 2006
- Brett D., Bajki, które leczą część I i II, Gdańsk 2006,
- Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, Poznań 1993,
- Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci się uczyły, Poznań 1996,
- Faber A., Mazlish E., Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały. Jak słuchać, żeby z nami rozmawiały, Poznań 2005,
- Faber A., Mazlish E., Rodzeństwo bez rywalizacji, Poznań 1995,
- Faber A., Mazlish E.,: Wyzwoleni rodzice , wyzwolone dzieci, wyd. Media Rodzina 1998,
- Forward S., Buck C., Toksyczni rodzice, Warszawa 2009,
- Francia A., Sanchez G., Opowieści i legendy, Kraków 2003,
- Herbert M., Co wolno dziecku, Gdańsk 2008,
- Informator, Uczniowie ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi, Warszawa 2010,
- Jas M., Jarosińska M., Specjalne Potrzeby Edukacyjne Dzieci i Młodzieży. Prawne ABC dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, Warszawa 2010,
- Knez., Słonina., Saper czyli jak rozminować agresję, Kraków 2004,
- MacKenzie R., Kiedy pozwolić, kiedy zabronić”, Gdańsk 2007,
- MacKenzie R., Kiedy pozwolić, kiedy zabronić w klasie, Gdańsk 2008,
-Materiały dla nauczycieli: Podniesienie Efektywności Kształcenia Uczniów
ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi, Warszawa 2010,
- Między lekcjami – poradnik dla rodziców – Szkoła Bez Przemocy – Warszawa 2010,
- Molicka, Bajki terapeutyczne, Poznań 2003,
- Naprawa R., Tanajewska A., Szczepańska K., Uwierz w siebie, Gdańsk 2010,
- Pelzer D., Dziecko zwane „niczym”, Warszawa 1999,
- Pelzer D., Stracony chłopiec, czyli w poszukiwaniu ciepła i miłości, Warszawa 2001,
- Ridley D., Walter B., Jak Nauczyć dzieci odpowiedzialności, Gdańsk 2005,
- Rumpf J., Krzyczeć, bić, niszczyć. Agresja u dzieci w wieku do 13 lat, Gdańsk 2003,
- Quinn P., Stern J., Włączyć hamulce. Poradnik dla dzieci i młodzieży z ADHD, Gdańsk 2009,
- Sakowska J., Szkoła dla rodziców i wychowawców, Warszawa 1999,
- Skorek E., Terapia pedagogiczna. Zaburzenia rozwoju psychoruchowego psychoruchowego dzieci, tom I, Kraków 2007,
- Skorek E., Terapia pedagogiczna. Zagadnienia praktyczne i propozycje zajęć, tom II, Kraków 2007,
- Sobolewska M., Testy i sprawdziany osiągnięć szkolnych w poradnictwie psychologiczno-pedagogicznym, Warszawa 2004,
- Solms A., Uczymy się uczyć, Kielce 2011,
- Solms A., Ćwicz swoją koncentrację, Kielce 2009,
- Solms A., Ćwicz swoją pamięć, Kielce 2009,
- Turansky S., Miller J., Osiem sposobów skutecznego wychowania, Częstochowa 2005,
- Wyckoff J., Unell B., Dyscyplina bez krzyku i bicia, Warszawa 2008,
- Wyckoff J., Unell B., Spraw, by twoje dziecko zamiast NIE mówiło TAK, Warszawa 2005,
- Zawadzka D., Moje dziecko część I. Jak mądrze kochać i dobrze wychowywać swoje dziecko, Warszawa 2011,
- Zawadzka D., „Moje dziecko część II – Jak mądrze kochać i wychowywać dziecko w wieku szkolnym”, Warszawa 2010,

Podczas stażu na bieżąco gromadziłam narzędzia do pracy dydaktycznej - książki, podręczniki, plakaty, konspekty zajęć, testy, zestawy ćwiczeń itp., które wykorzystywałam w trakcie zajęć. Gromadzenie pomocy dydaktycznych znacznie wzbogaciło mój warsztat pracy, a tym samym bazę materialną szkoły, pozwoliło uatrakcyjnić prowadzone zajęcia, a uczniom lepiej zrozumieć i przyswoić omawiany materiał.
6. Systematycznie prowadziłam dokumentację szkolną: wpisy w dziennikach lekcyjnych, dziennikach zajęć pozalekcyjnych: zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, zajęć z terapii pedagogicznej, zajęć o charakterze terapeutycznym, zajęć opiekuńczo-wychowawczych;.
7. Prowadziłam również dokumentację niezbędną w pracy pedagoga szkolnego z uwzględnieniem wnikliwej obserwacji uczniów ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi:
- indywidualne teczki uczniów,
- protokoły z obserwacji zachowania ucznia, protokoły z rozmowy, w tym telefonicznej, karty konsultacji,
- skierowania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Placówki Wsparcia Dziennego oraz do świetlicy opiekuńczo-wychowawczej,
- zestawienia uczniów niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem, w tym uczniów nierealizujących obowiązku szkolnego,
- zestawienia uczniów dotyczące pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
8. Pełniłam dodatkowe zadania w szkole przydzielone przez dyrektora na początku każdego roku szkolnego:
-opieka nad gabinetem pedagoga szkolnego,
-opieka nada tablicami przy gabinecie pedagoga szkolnego – gazetki tematyczne, bieżące informacje dla rodziców,
-przekazywanie opinii uczniów nauczycielom i wychowawcom, omawianie opinii z rodzicami, przygotowywanie dostosowania wymagań edukacyjnych dla uczniów zgodnie ze wskazaniami zawartymi w opiniach z PPP,
-współtworzenie Szkolnego Programu Wychowawczego,
-współtworzenie Szkolnego Programu Profilaktyki,
-współtworzenie Planu Pracy Szkoły,
-członek Zespołu Wychowawczego do Spraw Profilaktyki,
-członek Zespołu do Spraw Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej i koordynator pracy zespołów w szkole,
-członek zespołu do spraw ewaluacji wewnętrznej w szkole,
-koordynator do spraw zmian w statucie szkoły,
-koordynator do spraw kontaktów z Domem Dziecka Nr 2 w Gliwicach,
-stałe czuwanie nad pracą świetlicy opiekuńczo-wychowawczej – sporządzanie sprawozdań z działalności świetlicy,
-koordynator programu „Szkoła Bezpiecznego Internetu”,
-koordynator programu „Szkoła bez Przemocy”,
-koordynator projektu „Kabecjanie Dają Radę”,
-koordynator kampanii „Zachowaj Trzeźwy Umysł”,
-koordynator projektu „Ja potrafię, Ty potrafisz”,
-pełnienie zastępstw za dyrektora szkoły w czasie jego nieobecności.

UZYSKANE EFEKTY:

- Analiza przepisów prawnych związanych z procedurami uzyskiwania stopni awansu zawodowego nauczyciela ułatwiła mi optymalne wyznaczenie celów operacyjnych oraz prawidłowe opracowanie dokumentów niezbędnych do realizacji ścieżki kariery zawodowej,
- Konstruując plan rozwoju zawodowego dążyłam do tego, by jego realizacja przyniosła wielowymiarowe korzyści. Poszczególne zadania okazały się bodźcem do samorozwoju, były zgodne z potrzebami szkoły, a także celnie trafiały w oczekiwania moich uczniów,
- Analiza obserwowanych zajęć i wyciągane z nich wnioski, przyczyniły się do lepszej organizacji i ewaluacji własnych metod pracy,
- Wymiana spostrzeżeń z opiekunem stażu okazała się doświadczeniem bardzo przydatnym w pracy nad kształtowaniem umiejętności stymulacji uczniów do pracy,
- Szkolenia i inne formy doskonalenia zawodowego, które odbyłam, oprócz solidnej podbudowy teoretycznej, pomogły mi również w rozwiązywaniu problemów, z którymi spotykam się w codziennej pracy. Umożliwiły mi dzięki zdobytym umiejętnościom podnieść jakość prowadzonych zajęć z terapii pedagogicznej oraz w ramach pedagogizacji rodziców. Dzięki nim wprowadziłam więcej zajęć pobudzających ciekawość oraz aktywność dzieci, pomagałam im częściej wykorzystywać sytuacje rozwijające zdolność obserwacji oraz poczucie przestrzeni – wykształciłam w dzieciach inteligencję wzrokowo – przestrzenną, poczucie estetyki, itp.,

- Wiadomości zaczerpnięte z literatury, szczególnie te związane z problemem kryzysu społecznego i wychowawczego w rodzinie, przejawiające się przedkładaniem roszczeń nad aspiracjami, zmiany mentalności ludzkiej, dominację orientacji „mieć” wykorzystałam podczas pedagogizacji rodziców, kiedy to uczyłam ich dojrzałego i satysfakcjonującego rodzicielstwa.

ROZDZIAŁ II

Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych
(§ 7 ust. 2 pkt.2)

W okresie, który obejmuje niniejsze sprawozdanie realizowałam zadania uwzględniające tematykę i zakres działań pedagogicznych zgodnie z charakterem mojej pracy i zajmowanym stanowiskiem. Uwzględniałam również specyfikę środowiska lokalnego, z którego wywodzą się moi uczniowie.
Założenia powyższego punktu rozporządzenia realizowałam przede wszystkim poprzez:
1. Dokładne poznanie swoich uczniów, ich potrzeb, zainteresowań, środowiska rodzinnego oraz panujących w nim tradycji. Mając tę wiedzę mogłam opracować plany pracy pedagoga szkolnego na poszczególne lata mojej pracy, który uwzględniał zarówno potrzeby rozwojowe uczniów, jak i współczesne problemy cywilizacyjne i społeczne.
Ponadto poprzez systematyczny udział w posiedzeniach Rady Pedagogicznej aktualizowałam swoją wiedzę dotyczącą uczniów wymagających szczególnej pomocy i wsparcia. Jestem również członkiem Zespołu Wychowawczego do Spraw Profilaktyki, na którym wspólnie z nauczycielami omawiamy bieżące sprawy dotyczące naszych uczniów oraz planujemy działania pomocowe i środki zaradcze oraz postępując zgodnie z Wewnątrzszkolnymi Zasadami Oceniania planujemy zastosowanie odpowiednich konsekwencji wobec uczniów, którzy naruszyli zasady regulaminu szkolnego. Dzięki spotkaniom zespołu na bieżąco mogłam prowadzić rejestr uczniów wymagających szczególnej pomocy i wsparcia.
Poza tym zostałam członkiem komisji do spraw ewaluacji wewnętrznej w naszej szkole. Dzięki temu od trzech lat przygotowuję narzędzia badawcze oraz dokonuję analizy w diagnozowanych przez szkołę obszarach i sporządzam raport końcowy, w którym opracowuję rekomendacje dla uczniów, nauczycieli, rodziców i dyrektora. Do tej pory diagnozowałam następujące obszary pracy szkoły:
- Rok szkolny 2009/2010 - działalność wychowawcza, dydaktyczna i opiekuńcza oraz inna działalność statutowa szkoły. W tym obszarze analizowałam przede wszystkim dokumentację szkolną, czyli Szkolny Program Wychowawczy, Szkolny Program Profilaktyki, Plan Pracy Szkoły, Wewnątrzszkolne Zasady Oceniania oraz wyniki sprawdzianów, w tym sprawdzianu kończącego klasę VI-tą, jak również aktywność uczniów na zajęciach oraz respektowanie przez nich norm społecznych. Diagnoza ta przede wszystkim dotyczyła znajomości przez rodziców i uczniów dokumentów szkolnych oraz propozycji zmian w powyższych dokumentach.
- Drugim z analizowanych obszarów w roku szkolnym 2010/2011 było: procesy zachodzące w szkole lub placówce. Analiza dotyczyła głównie: koncepcji pracy szkoły, należytej realizacji podstawy programowej, oraz sprawdzenia czy procesy zachodzące w szkole mają charakter zorganizowany i czy są efektem współdziałania nauczycieli oraz czy szkoła kształtuje postawy uczniów. Ankietowanymi byli losowo wybrani uczniowie i rodzice oraz wszyscy nauczyciele zatrudnienia w szkole.
- Następnym obszarem w roku szkolnym 2011/2012 było: zarządzanie placówką. Ten obszar dotyczył przede wszystkim diagnozy: współpracy zespołów nauczycieli, nadzoru pedagogicznego, odpowiednich warunków lokalowych i wyposażenia szkoły. Pytania ankietowe skierowane były do uczniów, nauczycieli i rodziców. Przeprowadziliśmy również wywiad z dyrektorem szkoły.
Dzięki mojemu udziałowi w pracach komisji ewaluacyjnej oraz dokonywania analizy kwestionariuszy mam możliwość poznania potrzeb i oczekiwań naszych uczniów i ich rodziców oraz uwzględnienia konstruktywnych propozycji zmian do tworzenia szkolnych dokumentów.
Kolejnym realizowanym zadaniem była bieżąca współpraca z wychowawcami klas.
Głównie w celu poznania środowiska uczniowskiego, gdyż wychowawca jest zawsze najbliżej dziecka i ma najwięcej informacji na temat jego i jego rodziny. Dlatego uważam, że bieżąca współpraca z wychowawcami, wymiana informacji podczas posiedzenia zespołów i przeprowadzenie wielu rozmów to najlepsza droga do przeprowadzenia pełniejszego rozpoznania potrzeb i oczekiwań uczniów, a tym samym ich rodziców. Poza tym poprzez przeprowadzenie ankiety „Do wychowawców klas” dotyczącej rozpoznania sytuacji klasowych, starałam się rozpoznać jakie problemy istnieją w poszczególnych zespołach klasowych.
Oprócz współpracy z wychowawcami klas i nauczycielami w rozpoznawaniu sytuacji uczniów współpracowałam także z psychologiem szkolnym. To inny rodzaj współpracy, bardziej specjalistyczny, pozwalający na wspólne omówienie diagnozy dziecka i podjęcie dalszych kroków postępowania. Współpracujemy razem także podczas przeprowadzania diagnozy dojrzałości szkolnej uczniów 5-cio letnich, gdyż ja wykonują diagnozę pedagogiczną, a psycholog – diagnozę psychologiczną, a potem analizujemy wspólnie wyniki badań i podejmujemy decyzję dotyczącą dojrzałości szkolnej dziecka.
Diagnozę pedagogiczną uczniów 5-cio letnich naszej szkoły uczęszczających do oddziału przedszkolnego przeprowadzałam przez okres 3 lat, korzystając z narzędzi diagnostycznych opracowanych przez Gdańskie Towarzystwo Psychologiczne Bateria S-5. Diagnoza ta ma na celu określenie poziomu dojrzałości szkolnej dziecka do podjęcia nauki w klasie pierwszej.
Gotowość, dojrzałość czy też zdolność dziecka do podjęcia nauki szkolnej to niezwykle ważny problem dla praktyki edukacyjnej w wymiarze interdyscyplinarnym. Pojęcie istoty dojrzałości szkolnej i wynikające z tego zróżnicowanie pojęciowe wynika często z ogólnych procesów rozwojowych charakterystycznych dla tego okresu życia, a także z odmiennego ujęcia istoty mechanizmów procesu dojrzewania oraz udziału w nim podstawowego mechanizmu rozwoju, jakim jest uczenie się.
Dojrzałość szkolną określa się jako osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju sprawności fizycznej, motorycznej, umysłowej, która pozwala mu na wykonywanie określonych zadań, oraz dojrzałości społecznej, którą rozumie się jako zdyscyplinowanie, umiejętność panowania nad sobą i współżycia z innymi.
Gotowość szkolna jest to proces uzależniony od przeszłych i obecnych doświadczeń życiowych, jest rezultatem aktywności samego dziecka i aktywności osób dorosłych, które tworzą środowisko jego życia (warunki społecznego uczenia się i uczenia się w systemie edukacyjnym). Jest to efekt swoistej interakcji pomiędzy właściwościami szkoły, a właściwościami i specyfiką doświadczeń życiowych dziecka, czyli warunkami jego rozwoju.
2. Podejmowanie współpracy z instytucjami wspomagającymi pracę wychowawczą i opiekuńczą, a mianowicie z:
- Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, która polegała przede wszystkim na kierowaniu uczniów z trudnościami w nauce, ze specyficznymi problemami w uczeniu się, problemami z zachowaniem i emocjami do diagnozy psychologiczno-pedagogicznej. Poza tym często konsultowałam się z zespołem opiekującym się naszą szkołą w poradni, czyli pedagogiem i psychologiem, w celu najlepszego doprecyzowania informacji na temat dziecka, aby trafniej dostosować przydzielane w opinii zajęcia do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka,
- Ośrodkiem Pomocy Społecznej, współpraca głównie polega na wymianie doświadczeń i informacji z pracownikami socjalnymi dotyczącymi uczniów oraz na udzieleniu odpowiedniej pomocy rodzinom, które wymagają finansowego wsparcia. Poza tym kierowaniem spraw uczniów zaniedbanych wychowawczo do rozeznania przez pracowników ośrodka w celu podjęcia odpowiednich środków zaradczych,
- Sądem Rejonowym - polegała na kierowaniu spraw uczniów zaniedbanych wychowawczo oraz krzywdzonych fizycznie lub psychicznie z prośbą o wgląd w sytuację rodzinną dziecka, a także wnioskowanie o rozpatrzenie czy nie zachodzi demoralizacja ucznia. Poza tym sporządzanie opinii dotyczących uczniów na potrzeby sądu,
- Kuratorami zawodowymi i społecznymi. Współpraca ta polegała na organizowaniu spotkań i wspólnym omawianiu sytuacji uczniów, którzy zostali objęci kuratelą. Organizowałam również spotkania z rodzicami, uczniem, wychowawcą klasy oraz kuratorem w sytuacjach pojawiających się problemów wychowawczych lub dydaktycznych,
- Poradniami Specjalistycznymi – kierowanie uczniów do diagnozy specjalistycznej, a w szczególności psychiatrycznej lub neurologicznej w przypadku diagnozy zaburzeń zachowania czy emocji u uczniów. Sporządzanie opinii na prośbę specjalistów lub rodziców na potrzeby konsultacji specjalistycznych,
- Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej – współpraca przede wszystkim polegała na rozpoznaniu sytuacji rodzinnych w przypadku założenia w rodzinie ucznia naszej szkoły „Niebieskiej Karty”. Spotkania grupy roboczej powołanej przez zespól interdyscyplinarny oraz realizacja zadań zleconych przez grupę w celu udzielenia pomocy ofiarom przemocy domowej. Poza tym konsultacje i kierowanie rodziców w przypadku problemów rodzinnych;
- Komendą Miejską Policji – stała współpraca polegająca na przeprowadzaniu rozmów wychowawczych, profilaktycznych i dyscyplinujących z uczniami, którzy nie przestrzegają zasad regulaminu szkolnego. Poza tym organizowanie pogadanek i prelekcji dla uczniów i grona pedagogicznego oraz rozpatrywanie spraw uczniów, które zostały skierowane do Wydziału ds. Nieletnich,
- Strażą Miejską – przeprowadzanie pogadanek dla uczniów, głównie o tematyce bezpieczeństwa dzieci i młodzieży oraz zagrożeń związanych z materiałami pirotechnicznymi,
- Strażą Pożarną – przeprowadzenie pogadanek dla uczniów na temat bezpieczeństwa dzieci w sytuacji zagrożenia, w związku z realizowanym projektem „Kabecjanie Dają Radę”,
- Domem Dziecka Nr 2 – koordynacja działań placówki ze szkołą, w związku z przydziałem tej czynności przez dyrektora. Polega ona głównie na udziale w spotkaniach na terenie domu dziecka w celu omówienia spraw wychowanków-uczniów naszej szkoły oraz organizowanie indywidualnych spotkań z opiekunami uczniów na terenie szkoły w celu bieżącego omawiania problemów i sytuacji dzieci.
3. Prowadzenie zajęć z uwzględnieniem problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów cywilizacyjnych.
Poruszanie na spotkaniach pedagogów, zespołów wychowawczych do spraw profilaktyki problemów środowiska lokalnego oraz zagrożeń płynących z zachowań niedostosowanych społecznie i ze zmian o charakterze globalnym we współczesnej cywilizacji. Przedstawianie podczas posiedzenia Rady Pedagogicznej wniosków z ewaluacji wewnętrznej oraz ich interpretacja i uwzględnienie konstruktywnych propozycji przy tworzeniu Szkolnego Programu Wychowawczego i Szkolnego Programu Profilaktyki oraz Planu Pracy Szkoły na nowy rok szkolny.
4. Udział pedagoga w spotkaniach Grupy Wsparcia dla Pedagogów i Psychologów Szkolnych poprzez systematyczne spotkania z doradcą metodycznym. Głównym celem tych spotkań było:
- korzystanie z wiedzy i doświadczenia innych pedagogów oraz psychologów,
- bieżąca wymiana doświadczeń,
-wspólne organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, w tym wspólne opracowywanie narzędzi służących realizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w świetle nowego rozporządzenia,
- aktualizowanie dokumentacji pedagoga szkolnego.
Dzięki udziałowi w grupie wsparcia dla pedagogów oraz zdobytej wiedzy merytorycznej ze szkoleń i literatury samodzielnie opracowałam wzory dokumenty na potrzeby naszej szkoły dotyczące pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Dokumenty te są zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach:
- Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny dla ucznia klas „O”,
- Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny dla ucznia klas I-III,
- Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny dla ucznia klas IV-VI,
- Kartę Indywidualnych Potrzeb Ucznia,
- Plan Działań Wspierających,
- Wielospecjalistyczną Ocenę Poziomu Funkcjonowania Ucznia.
5. Realizację potrzeb rozwojowych uczniów wynikających ze specyficznych warunków środowiskowych:
- prowadziłam zajęcia z terapii pedagogicznej dla uczniów z trudnościami w nauce. Zajęcia te prowadziłam głównie dla uczniów posiadających opinię lub orzeczenie z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, na których usprawniałam przede wszystkim zaburzone funkcje percepcyjno-motoryczne, zgodnie z zaleceniami zawartymi w opiniach z PPP. Poza tym wykorzystywałam także techniki przyspieszonego uczenia się. Podstawą przyspieszonego uczenia się jest integracja półkul mózgowych i synteza, podczas gdy uczenie tradycyjne bazuje na jednej dominującej półkuli
i analizie. W przyspieszonym uczeniu się nacisk jest położony na rozwijanie umiejętności myślenia, a nie na gromadzeniu faktów, jak w uczeniu tradycyjnym. Dzięki zastosowaniu metod aktywizujących, wykorzystaniu różnych źródeł wiedzy, uczeniu i uwzględnieniu wszystkich typów uczenia się sam proces nabywania wiedzy przebiega bardziej harmonijnie i w mniejszym stopniu stresotwórczo, a dobre wyniki może osiągnąć ogół uczniów. Istotnymi elementami przyspieszonego uczenia się są: relaksacja, słuchanie muzyki, metody aktywizujące, techniki zapamiętywania i koncentracji. Wykorzystywałam także uczenie polisensoryczne, które jest jedną z najskuteczniejszych form nauki. Polega ono na zaangażowaniu wielu zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku) równocześnie, co sprzyja szybkiemu zapamiętaniu. Ma to szczególne znaczeniu w nauce ortografii, która przysparza wiele trudności większości uczniów, a szczególnie tym z dysortografią. Korzystałam również z programu mulimedialnego – gry ortomagiczne - który ułatwia uczniom opanowanie zasad ortografii. Stanowi pomoc w początkowej nauce ortografii oraz podczas utrwalania znanych już reguł ortograficznych. Program obejmuje pięć poziomów (od zabaw i ćwiczeń po grę przygodową), które stopniowo i w dyskretny sposób zwiększają wymaganą od dzieci znajomość zasad ortografii.
- prowadziłam zajęcia opiekuńczo-wychowawczych dla uczniów uczęszczających do świetlicy opiekuńczo-wychowawczej. Tematyka zajęć była zgodne ze Szczegółowym Harmonogramem Realizacji Zadania na dany rok szkolny. Rozmawiałam z uczniami na temat środków uzależniających, w tym narkotyków, alkoholu i nikotyny, czyli środków niebezpiecznych dla zdrowia i życia człowieka, przestrzegając jednocześnie przed ich negatywnym skutkiem. Zwracałam przy tym uwagę na przyczyny sięgania po używki i konieczność rozwijania postaw asertywnych. Omawiałam tematykę rozpoznawania uczuć i emocji, sposobów radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Podkreślałam ważną rolę rodziny w życiu każdego człowieka oraz poruszałam tematykę zainteresowań i motywacji uczniów do nauki. Poza tym na każdym dyżurze w świetlicy pomagałam uczniom w nauce, poprzez wspólne odrabianie pracy domowej;
- prowadziłam zajęcia terapeutycznych dla uczniów ze zdiagnozowaną dysleksją. Zajęcia dla uczniów klas szóstych ze zdiagnozowaną dysleksją głównie realizowałam na podstawie programu edukacyjno-terapeutycznego Ortograffiti. Polegały one głównie na: usprawnianiu funkcji poznawczych uczestniczących w nauce, a także pamięci, koncentracji uwagi i logicznego myślenia, poprawności pisania, zarówno pod względem ortograficznym, jak i graficznym oraz treningu umiejętności czytania, a zwłaszcza czytania ze zrozumieniem, poszerzania zakresu słownictwa i wiadomości ogólnych o świecie i rozwijania sprawności językowej w zakresie wypowiedzi pisemnej i ustnej;
- prowadziłam zajęcia korekcyjno-kompensacyjnych dla uczniów. Na zajęciach oprócz pracy nad zaburzonymi funkcjami percepcyjno-motorycznymi oraz bazowaniu na mocnych stronach ucznia, wykorzystywałam również program Ortograffiti: „czytam piszę, rozumiem, matematykę bez trudności oraz od dysgrafii do kaligrafii.” Świetną propozycją uwielbianą przez uczniów, jest „Rebusomania – rebusy literowe, rozwijające twórcze myślenie i orientację w przestrzeni”;
- prowadziłam zajęcia dla uczniów zdolnych. W zakresie pracy dydaktycznej staram się wprowadzać metody rozwijające indywidualne zainteresowania uczniów. Dobieram takie zadania, które miałyby optymalny poziom trudności i motywowały ucznia dzięki odpowiednio wprowadzonej ocenie. Poza tym, przydzielam uczniom zdolnym trudniejsze zadania, oraz stwarzam uczniom sytuację wyboru zadań, ćwiczeń o większej skali trudności. Jeśli chodzi o warunki wychowawcze to staram się dążyć do właściwej i bezstronnej postawy wobec dziecka zdolnego, tolerancji dla jego ewentualnej nietypowości w zachowaniu, doceniam samodzielność jego myślenia i działania oraz oryginalność w rozwiązywaniu zadań;
Podczas prowadzonych zajęć dbałam o zapewnienie dzieciom życzliwej atmosferę oraz możliwości ciekawego i pożytecznego spędzenia czasu. Ponadto wpajałam uczniom zasady dobrego wychowania i szacunku dla innych ludzi.
Ponadto zajmowałam się kierowaniem uczniów na zajęcia terapeutyczne, specjalistyczne do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych, do Placówki Wsparcia Dziennego, do świetlicy opiekuńczo-wychowawczej - po konsultacji z wychowawcami klas lub po omówieniu spraw ucznia na Zespole Wychowawczym ds. Profilaktyki;
Poza tym w celu poszerzenia swoich umiejętności pedagogicznych w okresie od 01.10.2009 – 28.02.2010 uczęszczałam na wolontariat do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Gliwicach, gdzie uzyskałam pozytywną opinię opiekuna i dyrekcji poradni. Głównym celem tego wolontariatu było zapoznanie się z diagnozą pedagogiczna uczniów i jej samodzielne prowadzenie. Dzięki temu uzyskałam niezbędną wiedzę praktyczną dotyczącą diagnozy pedagogicznej dzieci oraz zapoznałam się z szerokim wachlarzem testów pedagogicznych do diagnozy dzieci, które wykorzystuję w swojej pracy pedagoga szkolnego.
6. Podejmowanie działań profilaktyczno-wychowawczych wynikających ze Szkolnego Programu Wychowawczego i Szkolnego Programu Profilaktyki:
- prowadziłam rokrocznie lekcje wychowawcze dla uczniów zgodnie z tematyką szkolnych programów:
•„Integracja grupy – poznajmy się” - zajęcia dla uczniów klas pierwszych,
•Promocja zdrowia: „Napoje energetyzujące”, „Uzależnienia, w tym dopalacze, i ich negatywne skutki”, „Uzależnienia-współczesne niewolnictwo”, „Drogi i bezdroża, czyli o uzależnieniach”,
•„ Prawa i obowiązki uczniów”, „Jestem świadom swoich praw i swoich obowiązków”,
•Współczesne zagrożenia: „Dlaczego sekty mogą być niebezpieczne?”, „Bezpieczny internet”, „Bezpieczne korzystanie z sieci”, „Zagrożenia związane
z cyberprzemocą”, „3...2...1... internet”,
•Bezpieczeństwo uczniów: lekcje wychowawcze przeprowadzone w klasach I-III, w ramach realizacji projektu „Kabecjanie Dają Radę”, na temat: „Umiem rozróżniać kierunki”, „Bajki, które uczą”, „Procedury obowiązujące w szkole”,
•Współczesne wartości: „Recepta na przyjaźń”, „Wartości, dla których warto żyć”, „Być przyjacielem, czy mieć przyjaciela”, „Jak być tolerancyjnym”, „Nie czyń drugiemu, co Tobie niemiłe”,
•„Rozpoznawanie uczuć i emocji” (radość, miłość, dobro, przyjaźń, koleżeństwo, szacunek, itp.),
•„Komunikacja werbalna i niewerbalna”,
•„Rozwiązywanie problemów i konfliktów”,
•„SAPER” - jak rozminować agresję,
•„Bajkoterapia”,
- organizowałam pogadanki dla uczniów ze specjalistami:
•„Bezpieczeństwo uczniów”, w ramach realizacji projektu „Kabecjanie Dają Radę”,
z przedstawicielami gliwickiej policji: z Wydziału Ruchu Drogowego i Wydziału Prewencji,
•„Bezpieczeństwo dzieci” zorganizowanie spotkania dla uczniów klas I-III ze Strażą Pożarną, w ramach realizacji projektu „Kabecjanie Dają Radę”,
•„Bezpieczeństwo na wyjeździe” pogadanki dla uczniów kl. III wyjeżdżających na „zieloną szkołę”,
•Bezpieczne wakacje” zorganizowanej przez przedstawicieli Straży Miejskiej,
„Poskromienie nieznośnego smoka” zajęcia zostały przeprowadzone przez specjalistów z teatru „Inspiracja” z Krakowa. Spektakl dla uczniów młodszych wykorzystując bajkową konwencję, poruszał treści ważkie dla dzieci. Uczulał uczniów na zjawisko agresji i przemocy, problematykę przestrzegania norm i reguł, współistnienia w społeczności. Uczył dzieci sztuki empatii, komunikowania się (właściwego odczytywania komunikatów, również tych niewerbalnych) oraz tego, jak radzić sobie ze swoimi uczuciami,
•„Dylemat” spotkanie przeprowadzone przez specjalistów z teatru „Inspiracja” z Krakowa. „Dylemat” była to opowieść o rodzącej się świadomości wagi własnych czynów i konieczności ponoszenia ich konsekwencji u młodego i aroganckiego człowieka. Poruszał on tematykę zachowań agresywnych i przemocy – szczególnie przemocy rówieśniczej. Przedstawia złożoność problematyki i diagnozuje mechanizmy sprzyjające przyjmowaniu negatywnych postaw przez młodych ludzi. Czyni to jednak w sposób nie emanujący wizualną i werbalną przemocą. Przede wszystkim jednak miał być impulsem zmuszającym do tego, aby nie przechodzić obojętnie wobec zjawiska i zachętą do podjęcia przeciwdziałania w stosunku do osób łamiących normy społecznego funkcjonowania,
•„Odpowiedzialność karna nieletnich” przeprowadzone przez Komendę Miejską Policji – Wydział ds. Nieletnich;
- zorganizowałam konkursy dla uczniów:
• „Dwa kółka” w ramach kampanii „Zachowaj Trzeźwy Umysł”,
•konkursu na „Najgrzeczniejszą klasę w szkole” przez okres trzech lat,
•„Szkoła w krzywym zwierciadle” oraz konkursu „Kulturalne zachowanie na co dzień”,
•Wybór „Sieciaka” 2011 roku,
•dla klas III-VI dot. stworzenia „Kodeksu Zasad Fair Play i Zasad Bezpiecznego Zachowania na stadionie”,
•dla klas I-III na gazetkę dot. zasad bezpiecznego internetu,
•dla klas IV-VI na wypracowanie lub spis zasad dot. „Co rozumiesz pod pojęciem bezpieczny internet”,
- przeprowadziłam spotkania dla rodziców ramach pedagogizacji:
•indywidualne konsultacje dla rodziców przewidziane w tygodniowym harmonogramie pracy,
•spotkania dla rodziców w ramach realizacji programu „Szkoła dla Rodziców”, które odbywały się przez okres trzech lat. Cykl obejmuje 10 spotkań obejmuje tematy:
1. Poznanie się, kontakt, integracja. W jaki sposób rodzice uczą dzieci określonych zasad?
2. Dlaczego granice są takie ważne? Wyznaczanie granic (czy wytyczane granice są stale, czy ruchome).
3. Jak pomoc dzieciom, by radziły sobie z własnymi uczuciami – część I.
4. Uczucia – część II.
5. Zachęcanie do współpracy. Język współpracy.
6. Zamiast stosowania kar-wyciąganie konsekwencji.
7. Rozwiązywanie problemów i konfliktów.
8. Zachęcanie do samodzielności.
9. Wpisywanie dziecka w role i uwalnianie od grania ról.
10. Pomocna pochwała i zachęta.
w roku szkolnym 2011/2012 prowadziłam również spotkania „Grupy wsparcia” dla rodziców, którzy ukończyli pierwszy stopień zajęć „Szkoły dla Rodziców”,
•każdego roku spotkania dla rodziców n/t „Rekrutacja do gimnazjum”,
•spotkanie dla rodziców na temat: „Bezpieczny internet”, „Szkodliwe treści”, „Cyberprzemoc”, „ Filtry rodzinne”,
•spotkanie dla rodziców „Wychowanie dziecka bez przemocy i agresji”,
•spotkanie dla rodziców w ramach pedagogizacji na temat: „Dzieci biją się i kłócą”,
•zorganizowanie szkolenia z zakresu „Pierwsza pomoc przed-medyczna” dla rodziców uczniów przeprowadzonego przez instruktora Polskiego Czerwonego Krzyża,
•spotkanie dla rodziców we współpracy z psychologiem szkolnym n/t: „Uzależnienia – fakty i mity” (w tym dopalacze),
•przeprowadzenie szkolenia dla rodziców w Szkole Podstawowej Nr 12 w Gliwicach na temat: „Kiedy z dzieckiem są problemy”,
•zorganizowanie spotkania dla rodziców uczniów klasy „0” przeprowadzonego przez specjalistów z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej na temat: „Dojrzałości szkolnej”,
•przeprowadzenie konferencji dla rodziców na temat „Dostosowania wymagań edukacyjnych dla ucznia z dysleksją”,
•przeprowadzenie spotkania dla rodziców na temat „Bezpieczeństwo dzieci w sieci”,
•przeprowadzenie spotkania dla rodziców na temat: „Skuteczne metody wychowawcze”,
- zorganizowanie spotkań dla nauczycieli w ramach WDN-u, na temat:
•„FAS – Alkoholowy zespól Płodowy”, przeprowadzonego przez specjalistów z PPP,
•przeprowadzenie szkolenia dla Rady Pedagogicznej „Działania interwencyjne w szkole”,
•przeprowadzenie szkolenia dla grona pedagogicznego w Szkole Podstawowej Nr 12
w Gliwicach na temat: „Działania interwencyjne w szkole”,
•zorganizowanie szkolenia dla nauczycieli na temat „Zagrożenia związane z cyberprzemocą”,
•przeprowadzenie szkolenia dla Rady Pedagogicznej: „Uczniowie ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi”,
•przeprowadzenie szkolenia dla nauczycieli: „Praca zespołu ds. pomocy psychologiczno-pedagogiczne”-zajęcia warsztatowe,
•przeprowadzenie szkolenia dla Rady Pedagogicznej na temat: „Ewaluacja wewnętrzna w szkole”,
•cykl ośmiu spotkań warsztatowych dla nauczycieli; „Sposoby aktywnej komunikacji między nauczycielem, a uczniem”,
•przeprowadzenie szkolenia dla nauczycieli na temat: „Procedury szkolne – sposoby postępowania dla nauczycieli”,
7. Współudział w organizowaniu imprez szkolnych:
- Organizacja Obchodów Dnia Bezpiecznego Internetu. Zorganizowanie obchodów Dnia Bezpiecznego Internetu w lutym 2011 i 2012 roku w ramach, którego przeprowadzono:
Apel dla uczniów naszej szkoły n/t: „Bezpiecznego korzystania z Internetu” oraz przedstawienie najważniejszych treści za pomocą prezentacji multimedialnej. Poza tym zorganizowałam zajęcia dla uczniów n/t „Bezpiecznego korzystania z Internetu”, które przeprowadziłam na podstawie scenariuszy zajęć „Sieciaki”. Przeprowadziłam również spotkanie dla rodziców n/t: „Bezpiecznego korzystania z Internetu”. Ogłosiłam także konkurs dla uczniów - Wybór „Sieciaka 2011 roku” polegający na przygotowaniu plakatu na temat „Bezpiecznego korzystania z Interetu”,
W 2012 roku zorganizowałam pogadanki dla uczniów klas IV-VI z przedstawicielem policji z Wydziału Prewencji na temat: „Zagrożenia związane z internetem” oraz przeprowadziłam zajęcia profilaktyczne na lekcjach informatyki dla uczniów klas młodszych, na których wykorzystałam materiały „Owce w sieci”. A także na uroczystym apelu rozdałam nagrody dla uczniów za konkursy: dla klas I-III na gazetkę dot. zasad bezpiecznego internetu oraz konkursu dla klas IV-VI dot. wypracowania lub spisu zasad dot. „Co rozumiesz pod pojęciem bezpieczny internet”. Dzień zakończyłam przeprowadzeniem spotkania dla rodziców na temat „Bezpieczeństwo dzieci w sieci”,
- Organizacja Dnia Szkoły bez Przemocy. Sfinalizowaniem realizacji programu „Szkoły bez Przemocy” w naszej szkole były uroczyste obchody „Dnia Szkoły bez Przemocy”, które odbyły się w czerwcu 2010, 2011 i 2012 roku.
•W ramach obchodów w 2010 roku na uroczystym apelu, zostały rozstrzygnięte konkursy na: „Najgrzeczniejszą klasę w szkole” oraz konkurs „Szkoła w krzywym zwierciadle” i konkurs „Kulturalne zachowanie na co dzień” oraz rozdane nagrody łącznie z wręczeniem przez dyrektora szkoły pucharu dla „Najgrzeczniejszej klasy w szkole”. Nagrody organizowałam samodzielnie pozyskując prywatnych sponsorów dla dzieci. Poza tym zaprosiłam profesjonalistów z Impresariatu Artystycznego "Inspiracja" z Krakowa, którzy wystawili dla uczniów spektakle profilaktyczne dla klas I-III - pt. „Poskromienie nieznośnego smoka” oraz dla klas IV-VI - spektakl pt. „Dylemat”. Ponadto w szkolnej galerii przygotowałam wystawę wykonane przez uczniów prac konkursowych. Podsumowaniem dnia było przeprowadzenie spotkania dla rodziców na temat: „Wychowanie dziecka bez przemocy i agresji”,
•W ramach obchodów „Dnia bez Przemocy” w czerwcu 2011 roku zorganizowałam:
Uroczysty apel dla klas I-VI, na którym odbyło się rozstrzygnięcie konkursu na „Najgrzeczniejszą klasę w szkole” w roku szkolnym 2010/2011 i rozdanie nagród,
Zorganizowałam zajęcia dla uczniów w ramach lekcji wychowawczych z klasą: ćwiczenia dot. porozumienia bez przemocy – „Metoda 4 kroków”. W ramach lekcji informatyki uczniowie obejrzeli filmy: „Baw się bezpiecznie” oraz „Stop cyberprzemocy”. Dla uczniów klasy „O” zorganizowałam puszczanie baloników z czystymi serduszkami i konkretnymi postanowieniami poprawy swoich niedoskonałości, które odbyło się na boisku szkolnym. Poza tym przeprowadziłam spotkanie dla rodziców n/t: „Dzieci kłócą się i biją”,
•W ramach obchodów „Dnia bez Przemocy” w czerwcu 2012 roku zorganizowałam:
Uroczysty Apel dla klas I-VI, na którym: odbyło się rozstrzygnięcie całorocznego konkursu na „Najgrzeczniejszą klasę w szkole” w roku szkolnym 2011/2012 wraz z rozdaniem nagród i dyplomów dla zwycięzców. Nagrody dla uczniów pozyskiwałam samodzielnie od sponsorów. Zaprosiłam specjalistów z Komendy Miejskiej Policji w Gliwicach na zajęcia profilaktyczne dla uczniów na temat „Bezpiecznego kibicowania”. Poza tym przeprowadziłam spotkanie dla rodziców n/t: „Skuteczne metody wychowawcze”,
- Organizacja rokrocznie apelu z okazji obchodów Dnia Praw Człowieka. Przygotowanie tej imprezy stało się ważnym czynnikiem integrującym. Uczniowie nabyli umiejętność starannej recytacji, publicznego zaprezentowania się przed szerszym gronem odbiorców, odpowiedniego zachowania się w sytuacjach oficjalnych. Uczyli się odpowiedzialności i współdziałania, pracując nad wykonaniem określonego zadania. Przygotowując apel
wykazali się sumiennością i zaangażowaniem.
- Zorganizowanie spotkania opłatkowego dla dzieci uczęszczających do świetlicy opiekuńczo-wychowawczej. W ramach organizacji tego spotkania dzieci miały możliwość poznania tradycji i zwyczajów świątecznych oraz wykazać się zaangażowaniem w pracę przy przygotowaniu uroczystości.
- Zorganizowanie spotkania noworocznego w świetlicy opiekuńczo-wychowawczej dla dzieci, zaproszonych gości z Urzędu Miejskiego, Proboszcza Parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego oraz dyrekcji naszej szkoły. Na spotkanie dzieci przygotowały przedstawienie jasełkowe oraz wspólnie z opiekunami nakryły stoły i przygotowały podwieczorek dla zaproszonych gości.

UZYSKANE EFEKTY:
- Poznanie środowiska lokalnego moich uczniów umożliwiło mi szersze spojrzenie na problemy dzieci i ich rodziców,
- Ścisła współpraca z wychowawcami, nauczycielami, psychologiem szkolnym pozwoliła mi na właściwy dobór zajęć dla uczniów oraz podejmowania właściwych wobec nich działań,
- Współpraca z instytucjami umożliwiła mi poszerzenie wachlarza działalności własnej w zakresie pomocy dziecku i rodzinie,
- Podniosłam jakość pracy własnej z dziećmi między innymi poprzez wprowadzenie zajęć pobudzających ciekawość oraz aktywność dzieci,
- Uczyłam dzieci, jak własnym wysiłkiem mogą osiągnąć coś dla siebie nowego i bardzo cennego, jak mogą tworzyć i odkrywać pożyteczne dla siebie informacje,
- Pracując z dziećmi systematycznie prowadziłam obserwację pedagogiczną , której wyniki dokumentowałam w dziennikach zajęć. Dzięki temu mogłam efektywniej dostosować tematykę zajęć do indywidualnych potrzeb uczniów,
- Zdobyte od rodziców informacje na temat dzieci przekazywane podczas zajęć „Szkoły dla Rodziców” wykorzystałam efektywnie w swojej codziennej pracy,
- Za cenne uważam także uświadomienie rodzicom, że sposób, w jaki postrzegają swoje dzieci, wpływa nie tylko na ich zdanie o sobie, ale narzuca im pewne zachowania,
- Rodzice czują się partnerami w procesie edukacyjno - wychowawczym organizowanym przez szkołę i chętnie w nim uczestniczą,
- Mogłam podzielić się własną wiedzą i doświadczeniem zawodowym z nauczycielami Wspólnie analizowaliśmy przeprowadzone zajęcia, a nauczyciele chętnie korzystali z moich rad i wskazówek, co wpłynęło na podniesienie jakości pracy naszej szkoły,
- Współorganizowanie imprez szkolnych nauczyło mnie w jaki sposób tworzyć harmonogram uroczystości i dostosować go do konkretnej imprezy.

Rozdział III
Umiejętność wykorzystywania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
(§ 7 ust. 2 pkt 3)

Komputer jest stałym elementem mojej pracy. Systematyczne wykorzystywanie technologii komputerowej i informacyjnej jest prostym i bogatym sposobem wspierania procesów oddziaływań edukacyjno – wychowawczych.
W okresie stażu, jak i wcześniej starałam się maksymalnie wykorzystywać i doskonalić umiejętność stosowania technologii informacyjnej i komunikacyjnej, która pomagała mi w podniesieniu poziomu swojej pracy, a także w doskonaleniu i podwyższaniu jakości mojej pracy w szkole.
Technologię komputerową i informacyjną wykorzystuję do:
- przygotowywania programów, scenariuszy zajęć, pomocy dydaktycznych, prezentacji multimedialnych, materiałów szkoleniowych,
- dokumentowania własnych działań w trakcie trwania stażu,
- przygotowywania dyplomów dla uczniów, zaproszeń, przygotowywania materiałów dla rodziców na spotkania w ramach pedagogizacji,
- korzystanie z dostępnych na edukacyjnych portalach internetowych publikacji z zakresu dydaktyki, metodyki, psychologii i pedagogiki,
- w związku z odbywaniem stażu na nauczyciela mianowanego wykorzystywałam technologię informacyjną i komunikacyjną w następujące sposoby:
•uzyskiwanie wiedzy na temat awansu zawodowego poprzez internet,
•poznawanie przepisów i aktów prawa oświatowego i ich aktualizowanie poprzez internet,
•korzystanie z internetowych publikacji innych nauczycieli odbywających staż
(ich plany rozwoju, sprawozdania, wskazówki),
•uzyskiwanie wiedzy o szkoleniach ze stron Literki, GOM, Metis lub poprzez pocztę elektroniczną (wydawnictwa i firmy szkoleniowe),
•ukończenie internetowego kursów w ramach Akademii Profesjonalnego Nauczyciela na temat:
1.„Psychologiczne aspekty wspierania rozwoju uczniów” - kurs e-learning,
2.„Substancje psychoaktywne w szkole wśród uczniów, metody wczesnej interwencji” - kurs e-learning,
Wykorzystywałam i doskonaliłam umiejętności stosowania technologii informacyjnej i komunikacyjnej przez :
- opracowywanie wyników ewaluacji wewnętrznej oraz sporządzaniu raportu z ewaluacji oraz wyników ewaluacji Szkolnego Programu Wychowawczego i Szkolnego Programu Profilaktyki,
- dokumentowanie sprawozdań z realizacji zadań pedagoga szkolnego oraz z realizacji programów: „Szkoła bez Przemocy”, „Szkoła Bezpiecznego Internetu”, „Kabecjanie Dają Radę”, „Szkoła dla Rodziców” i innych: sprawozdania ze Współpracy z Domem Dziecka, z Zespołów Wychowawczych ds. Profilaktyki,
- wymianę informacji poprzez pocztę elektroniczną z sekretariatem szkoły oraz organizacjami w ramach realizowanych programów: „Szkoła bez Przemocy”, „Szkoła Bezpiecznego Internetu”, „Kabecjanie Dają Radę”, „Szkoła dla Rodziców”,
- korzystanie ze stron poświęconych edukacji oraz serwisów dla nauczycieli: www.ore.edu.pl www.1iterka.pl, www.niegrzecznedzieci.pl, www.szkolabezprzemocy.pl, www.fdn.pl, www.szkolabezpiecznegointernetu.pl, www.stowarzyszenielaboratoriumtroski.pl, www.sieciaki.pll, www.helpline.pl, www.bezpiecznyinternet.org, www.dzieckowsieci.pl,
- utworzenie, przy pomocy szkolnych informatyków strony internetowej pedagoga szkolnego.
Na stronie tej zamieściłam opracowania dla rodziców na temat realizowanych przeze mnie programów wraz z opisem prowadzonych przeze mnie zajęć i organizowanych przedsięwzięć,
- koordynowanie programu „Szkoły Bezpiecznego Internetu”. Program był realizowany w naszej szkole od września 2010 – do czerwca 2012 r. W celu uzyskania certyfikatu „Szkoły Bezpiecznego Internetu” podjęłam następujące zadania:
1. Przeszkolenie grona pedagogicznego pod kątem bezpieczeństwa uczniów w Internecie – które odbyło się w listopadzie 2010 roku na temat: „Zagrożenia związane z cyberprzemocą". Szkolenie zostało przeprowadzone przez specjalistę z Fundacji Dzieci Niczyje – p. Piotra Deputowskiego, który w bardzo przystępny i rzeczowy sposób zaprezentował nam omawianą tematykę,
2. Przeprowadziłam spotkania profilaktyczne dla rodziców: „Bezpieczny internet”, „Szkodliwe treści”, „Cyberprzemoc”, „Filtry rodzinne” oraz umieszczałam i aktualizowałam informacje dla rodziców na stronie internetowej szkoły,
5. Zrealizowałam spotkania profilaktyczne dla uczniów:
•lekcje informatyki dla uczniów na temat „Bezpiecznego korzystania z interetu”,
•konkurs dla uczniów – „Wybór Sieciaka 2011”, „Co rozumiesz pod pojęciem bezpieczny internet”,
•spotkanie dla uczniów z policjantem, na temat „Bezpiecznego korzystania z sieci”,
•zajęcia profilaktyczne dla uczniów klasy VIc przeprowadzone przez specjalistę z Fundacji Dzieci Niczyje: „3..2...1... internet”,
•film edukacyjny dla uczniów na lekcjach informatyki na temat cyberprzmocy.
3. Umieszczałam informacje na temat bezpiecznego korzystania z sieci w miejscach, w których uczniowie mogą korzystać z internetu. Na bieżąco aktualizowałam informacje na temat internetowych zagrożeń na gazetkach szkolnych. Poza tym przygotowałam ulotki dla uczniów i rodziców na temat bezpiecznego korzystania z sieci,
4. Podejmowanie działań aktywizujących uczniów w zakresie bezpieczeństwa w sieci,
5. Podjęłam współpracę z właściwą terytorialnie jednostką Policji w zakresie prewencji zagrożeń związanych z internetem. Zgodnie z procedurą wdrożoną do realizacji w szkole, na bieżąco współpracowałam z policją w sprawach cyberprzemocy,
6. Opracowałam i wdrożyłam w szkole politykę bezpieczeństwa interetowego poprzez opracowanie i wdrożenie procedury dot. cyberprzemocy z podziałem na podejmowane działania wobec ofiary i sprawcy cyberprzemocy,
7. Udostępnianie informacji o podejmowanych działaniach na oficjalnej stronie internetowej placówki oraz przekazywałam aktualne działania szkoły Fundacji Kidprotect poprzez stronę www.szkolabezpiecznegointernetu.pl,
8. Sfinalizowaniem powyższych działań było uzyskanie certyfikatu „Szkoła Bezpiecznego Internetu” w marcu 2011 roku,
- przygotowywałam prezentacje mulimedialne w programie Power Point na spotkania dla rodziców, w ramach pedagogizacji:
•Prezentacja „Dostosowanie Wymagań Edukacyjnych dla uczniów z dysleksją”,
•Prezentacja „Kiedy z dzieckiem są problemy”,
•Prezentacja „Poradnik dla Rodziców”, w ramach realizacji programu „Szkoły dla rodziców” oraz na szkolenia dla nauczycieli:
•Prezentacja „Uczniowie ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi”
•„Metody aktywnej komunikacji między nauczycielem, a uczniem”,
•„Działania interwencyjne w szkole”.
- prowaziłam zajęcia dla uczniów z wykorzystaniem programów mulimedialnych: gry ortomagiczne, gry edukacyjne: „Klik uczy liczyć”, „Klik uczy czytać”, „Ćwiczymy pamięć”, „Ćwiczymy myślenie”, „Kształtujemy inteligencję”, „Rozwijamy inteligencję”, „Młody geniusz”, „Matma na wesoło – liczby, figury, zadania”, „Gry logiczne”, „Pomysłowość i wyobraźnia”.

UZYSKANE EFEKTY:

- W swojej pracy dydaktycznej korzystam z nowoczesnych technologii, poszerzam swoje wiadomości informatyczne poprzez samokształcenie oraz kursy e-learning,
- Przeprowadzając zajęcia terapeutyczne z użyciem komputera podwyższam ich jakość i atrakcyjność,
- Swobodnie korzystam z podstawowych programów komputerowych i dzięki temu potrafię sporządzać sprawozdania, zestawienia, raporty,
- Umiejętność posługiwania się komputerem ułatwiła mi pracę, wzbogaciła warsztat mojej pracy oraz pogłębiła moje zainteresowania związane ze światem techniki, pozwala mi także na promowanie szkoły w szerszym środowisku.

Rozdział IV

Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych
przez nauczyciela zadań
(§ 7 ust. 2 pkt 4)

Pracując jako pedagog szkolny w Szkole Podstawowej Nr 9 w Gliwicach realizuję podstawowe funkcje jej organów, a mianowicie:
1. Wspieranie działań opiekuńczo – wychowawczych nauczycieli wynikających ze Szkolnego Programu Wychowawczego i Szkolnego Programu Profilaktyki.
Przede wszystkim podejmowałam działania w zakresie wspierania wychowawców klas w ich pracy wychowawczej. Zadania te realizowałam głównie poprzez przeprowadzanie z uczniami rozmów wychowawczych, profilaktycznych i dyscyplinujących, poprzez prowadzenie lekcji wychowawczych dla uczniów oraz organizowanie pogadanek dla dzieci ze specjalistami. Ponadto wspierałam nauczycieli w rozwiązywaniu różnych problemów wychowawczych uczniów, zarówno klasowych, jak i indywidualnych. Udzielałam wskazówek do pracy z uczniami sprawiającymi problemy wychowawcze i dydaktyczne oraz uczestniczyłam w wielu rozmowach z rodzicami służąc swoim wsparciem i doświadczeniem w pracy pedagogicznej.
Poza tym inicjowałam i angażowałam się jako koordynator w programy i projekty społeczne realizowane przez szkołę, mające na celu zapobieganie przemocy i agresji, cyberprzemocy oraz podnoszące poziom bezpieczeństwa u uczniów. Wśród koordynowanych przeze mnie programów i projektów znalazły się:
* Program „Szkoła dla Rodziców”. Program realizowałam pracując z grupami rodziców przez okres trzech lat. Głównym mottem „Szkoły dla Rodziców” jest: „Wychowywać
to kochać i wymagać”. „Szkoła dla Rodziców” to program spotkań dla każdego, kto szuka sposobu na nawiązanie głębszych i cieplejszych relacji z dziećmi. Jego głównym celem jest wspieranie rodziców w radzeniu sobie w codziennych kontaktach z dziećmi i młodzieżą. Uczy nie tyle „metod”, co budowania relacji w duchu podmiotowości i dialogu. Zajęcia mają charakter warsztatów składają się z krótkich omówień i wprowadzeń tematycznych, a ich istotą są ćwiczenia i scenki. Cennym elementem uczącym jest wymiana doświadczeń między uczestnikami oraz praktyczne wypróbowywanie nowych umiejętności w postaci zadań domowych. Na poszczególnych spotkaniach została omówiona tematyka: świadomość własnych celów wychowania, poznanie i rozumienie świata uczuć własnych oraz dziecka, naukę umiejętności rozmawiania o uczuciach, umiejętność stawiania jasnych granic i wymagań, zachęcanie dzieci do współpracy, wspólne rozwiązywanie konfliktów. Program ten cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem wśród rodziców naszych uczniów dlatego zamierzam go nadal kontynuować w przyszłych latach pracy,
* Kampania „Zachowaj Trzeźwy Umysł” - Kampania w naszej szkole trwała od 1 kwietnia do 31 grudnia 2010 roku. Była to ogólnopolska akcja podejmująca problem profilaktyki uzależnień. Jednym z jej najważniejszych celów było promowanie konstruktywnych postaw, zdrowego stylu życia oraz atrakcyjnych dla dzieci i młodzieży zachowań prospołecznych jako alternatywy wobec wielu patologii, szczególnie picia alkoholu, zażywania narkotyków oraz stosowania przemocy. Skierowana była do uczniów, a także ich rodziców, nauczycieli, kierowców i sprzedawców alkoholu, nie polegała na straszeniu młodych ludzi konsekwencjami spożywania alkoholu czy narkotyków, lecz starała się wzmocnić w nich odpowiedzialność za swe czyny oraz wiarę we własne zdolności. Niezwykle ważnym i lubianym elementem tej kampanii były konkursy dla dzieci: „Dwa kółka” i „Życzę sobie”, w których dwoje naszych uczniów zdobyło pierwsze nagrody,
* Program „Szkoła bez Przemocy” - którego głównym celem jest przeciwdziałanie przemocy w polskich szkołach przez zwiększenie świadomości problemu, zmianę postaw wobec przemocy, a także dostarczenie szkołom konkretnego wsparcia i narzędzi, które skutecznie i systemowo zwalczałyby to zjawisko. W ramach trzyletniej realizacji tego programu w naszej szkole podejmowałam następujące zadania:
•prowadzenie zajęć dla rodziców „Szkoła dla rodziców”, który cieszy się dużym zainteresowaniem wśród rodziców naszych uczniów,
•prowadzenie systematycznych konsultacje dla rodziców, w czasie, których omawiane były sprawy związane z przeciwdziałaniem przemocy i agresji w szkole. Na terenie szkoły rodzice i dzieci mają możliwość skorzystania z pomocy psychologicznej i pedagogicznej, która niejednokrotnie ma na celu pomoc w radzeniu sobie z problemem agresji na terenie szkoły i wpływa na zwiększenie kompetencji społecznych naszych uczniów w sytuacjach trudnych i konfliktowych,
•zorganizowanie pogadanek dla uczniów z policją nt. „Odpowiedzialności karnej nieletnich”,
•prowadzenie rozmów profilaktycznych i dyscyplinujących z uczniami przez przedstawicieli policji -Wydziału ds. Nieletnich,
•systematyczna realizacja w czasie lekcji wychowawczych tematów, które mają na celu wskazanie uczniom metod rozwiązywania problemów wolnych od agresji i przemocy oraz przeprowadzenie 25-cio godzinnych warsztatów dla nauczycieli na temat: „Metody aktywnej komunikacji między nauczycielem, a uczniem”,
•przeprowadzenie szkolenia dla nauczycieli w Szkole Podstawowej Nr 9 i w Szkole podstawowej Nr 12 w Gliwicach, na temat: „Działania interwencyjne w szkole”,
•organizacja konkursu dotyczącego: „Wyboru najgrzeczniejszej klasy w szkole”.
Co miesiąc sumowano punkty i podczas apelu wybierano najgrzeczniejszą klasę w szkole. Podczas obchodów „Dnia bez Przemocy” podsumowano konkurs i wybrano trzy klasy (I, II i III miejsce), które najczęściej w ciągu całego roku zdobyły ten tytuł,
•zgłoszenie udziału w konkursie dla uczniów klas III-VI na „Kodeks Fair Play”,
•organizacja uroczystych obchodów „Dnia bez Przemocy”,
•nawiązanie współpracy z redakcją „Dziennika Zachodniego”, dzięki której ukazały się w lokalnej prasie artykuły opisujące nasze działania w ramach realizacji programu,
•uzyskanie certyfikatów „Szkoła bez przemocy” w roku szkolnym 2010/2011 oraz 2011/2012.
*Program Szkoła Bezpiecznego Internetu - miał on na celu pomoc rodzicom i nauczycielom w wychowaniu dzieci do internetu. Nauczyciele oraz opiekunowie, chcąc zapewnić bezpieczeństwo swoim wychowankom, muszą zdobyć podstawową wiedzę na temat
funkcjonowania sieci oraz kwestii prawnych z tym związanych. Internet to wspaniały wynalazek, pamiętajmy jednak, że wykorzystywany nieostrożnie, może wyrządzić znaczne krzywdy. Nękanie rówieśników on-line, wyciek danych osobowych, dostęp do treści nieodpowiednich dla dziecka, instalowanie wirusów to problemy, które mogą nieść poważne konsekwencje. Program był realizowany w naszej szkole od września 2010 – do czerwca 2012 r., w tym czasie zrealizowałam następujące zadania:
•dopilnowanie zainstalowania programu filtrującego szkodliwe treści na wszystkich komputerach podłączonych do Internetu, do których dostęp mają uczniowie,
•dopilnowanie zainstalowania programów zabezpieczających komputery (antywirusowe, firewall, antyspam),
•zorganizowanie szkolenia grona pedagogicznego pod kątem bezpieczeństwa uczniów w Internecie,
•zrealizowanie spotkań profilaktycznych dla rodziców na temat: „Bezpieczny internet”, „Szkodliwe treści”, „Cyberprzemoc”, „Filtry rodzinne” oraz „Bezpieczeństwo dzieci w internecie”,
•umieszczanie i aktualizowanie informacji dla rodziców na stronie internetowej szkoły,
•zrealizowanie spotkań profilaktycznych dla uczniów, w ramach lekcji wychowawczych i zajeć profilaktycznych, z wykorzystaniem materiałów: „Sieciaki”, „Owce w sieci”, „3...2...1... internet” oraz prezentacja filmów edukacyjnych dla uczniów na lekcjach informatyki na temat cyberprzemocy,
•sporządzanie gazetek tematycznych na temat bezpiecznego korzystania z sieci
w miejscach, w których uczniowie mogą korzystać z internetu,
•opracowanie ulotek tematycznych dla uczniów i rodziców na temat bezpiecznego korzystania z sieci,
•opracowanie i wdrożenie polityki bezpieczeństwa internetowego - opracowanie i wdrożenie procedury dot. cyberprzemocy z podziałem na podejmowane działania wobec ofiary i sprawcy cyberprzemocy,
•bieżąca współpraca z właściwą terytorialnie jednostką Policji w zakresie prewencji zagrożeń związanych z internetem,
•zorganizowanie obchodów Dnia Bezpiecznego Internetu w miesiącu lutym 2011 i 2012 roku, w ramach którego: przeprowadzono apele dla uczniów, rozstrzygnięto konkursy, przeprowadzono zajęcia profilaktyczne dla uczniów, pogadanki ze specjalistami oraz zajęcia profilaktyczne dla rodziców,
•nawiązanie współpracy z redakcją „Dziennika Zachodniego”, dzięki której ukazały się w lokalnej prasie artykuły opisujące nasze działania w ramach realizacji programu:
„Co twoje dziecko robi w sieci”, „Co nasze dzieci robią w sieci” oraz „Czy nasze dzieci są bezpieczne w internecie”,
•uzyskanie Certyfikatu „Szkoła Bezpiecznego Internetu” w dniu 8 marca 2011 wydanego przez Fundację Kidprotect,
* „Kabecjanie Dają Radę” - Projekt ten obejmował szeroko rozumianą tematykę bezpieczeństwa dzieci w najbliższym otoczeniu - w domu, w szkole, na drodze i podczas zabaw. Najważniejszymi celami przedsięwzięcia było zwiększenie bezpieczeństwa dzieci poprzez kształtowanie i utrwalanie prawidłowych zachowań i przyzwyczajeń, zwiększenie stanu świadomości i wiedzy na temat zachowań w sytuacjach zagrożenia oraz zmniejszenie liczby wypadków i urazów niezamierzonych wśród dzieci. Przedsięwzięcie „Kabecjanie dają radę" zostało opracowane w konwencji bajkowo-fantastycznej, jako zabawna przygoda wśród kosmicznych bohaterów - Kabecjan. Organizatorami projektu było przede wszystkim Stowarzyszenie Laboratorium Troski oraz Polski Czerwony Krzyż. Patronat honorowy objął Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Komenda Główna Policji i Komenda Główna Straży Pożarnej. W projekcie uczestniczyło 9 klas naszej szkoły z oddziałów I-III, realizowany był w okresie luty-maj 2011. W ramach projektu zrealizowałam następujące działania:
•sporządzenie pism do instytucji patronujących realizację projektu: Komendy Miejskiej Policji w Gliwicach, Państwowej Straży Pożarnej w Gliwicach oraz Polskiego Czerwonego Krzyża z prośbą o wytypowanie prelegenta do przeprowadzenia pogadanek na temat bezpieczeństwa uczniów dla klas I-III uczestniczących w projekcie,
•sporządzenie pisma do Redakcji „Dziennika Zachodniego” o/Gliwice z prośbą o objęcie patronatem medialnym projektu „Kabecjanie Dają Radę” realizowanego w naszej szkole,
•zorganizowanie spotkania z przedstawicielami gliwickiej policji: z Wydziału Ruchu Drogowego i Wydziału Prewencji, którego celem było przeprowadzenie pogadanek na temat bezpieczeństwa uczniów. Szczególną atrakcją dnia było spotkanie ze Sznupkiem – policyjnym ulubieńcem naszych milusińskich. W ramach spotkania dzieci uczestniczyły w konkursach przygotowanych przez policjantów, wykonywały prace plastyczne. Spotkanie uwieńczono grupowymi zdjęciami każdej klasy z przedstawicielem policji i Sznupkiem,
•artykuł prasowy w „Dzienniku Zachodnim”: „Jak bezpiecznie przejść przez jezdnię? Dlaczego nie wolno otwierać drzwi roznosicielom ulotek? Co zrobić, jeśli jesteśmy sami w domu, a pęknie rura w łazience?”. Kolejny artykuł prasowy „Dzienniku Zachodnim” pt. „Mali Kabecjanie dają radę” opisujący realizację projektu „Kabecjanie...” w SP9,
•przeprowadzenie lekcji wychowawczych w klasach I-III (9 lekcji) n/t: „Umiem rozróżniać kierunki”, „ Bajki, które uczą”,
•zorganizowanie pogadanek ze Strażą Pożarną dot. bezpieczeństwa dzieci. Zajęcia były przeprowadzone z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej oraz filmów z akcji strażackich, dzieci brały udział w konkursach przygotowanych przez gliwickich strażaków. Kontynuując akcję bezpieczeństwa uczniów zostaliśmy zaproszeni przez Straż Pożarną do odwiedzin siedziby Straży Pożarnej w Gliwicach,
•zorganizowanie szkolenia z zakresu „Pierwsza pomoc przed-medyczna” dla nauczycieli i rodziców uczniów SP9 przeprowadzonego przez instruktora PCK.
W fachowo i rzetelnie przeprowadzonym szkoleniu wzięło udział 11 nauczycieli i 4 rodziców,
•wystawienie prac uczniów w ramach ogólnoszkolnego zebrania dla rodziców,
•artykuł prasowy w „Dzienniku Zachodnim” opisujący spotkanie uczniów SP9 ze Strażą Pożarną i podsumowujący akcję „Kabecjanie Dają Radę”,
•wysłanie imiennych podziękowań dla osób wspierający realizację projektu w SP9,
•uzyskanie certyfikatu dotyczącego realizacji projektu w SP9.
*„Ja potrafię, Ty potrafisz”- projekt unijny dla uczniów naszej szkoły był realizowany przy współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Gliwicach. Był to cykl warsztatów psychoedukacyjnych adresowanych do uczniów, którzy mają trudności w radzeniu sobie z własnymi emocjami, a także w funkcjonowaniu w grupie rówieśniczej, których przyczyną są braki w zakresie kompetencji społecznych. Celem projektu było zwiększenie szans edukacyjnych tych dzieci poprzez dostarczenie im umiejętności niezbędnych do budowania prawidłowych relacji z innymi ludźmi, opartych na wzajemnym szacunku, takich jak prawidłowa komunikacja, czy konstruktywne rozwiązywanie problemów.

Z przeprowadzonych w maju 2010, 2011 i 2012 roku badań ankietowych wynika, że w naszej szkole w wysokim stopniu są prowadzone działania z zakresu profilaktyki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, co wpływa na zwiększenie ich poziomu bezpieczeństwa w placówce. Z ankiety wynika również, że znacznie zwiększył się poziom bezpieczeństwa wśród uczniów naszej szkoły, m.in. dzięki realizowanym przez szkołę programom,
Poza koordynacją szkolnych programów dotyczących profilaktyki dokonywałam również bieżącej obserwacji zachowań uczniów w celu zapobiegania niedostosowaniu społecznemu, przemocy i agresji. Na bieżąco prowadziłam rozmowy wychowawcze, profilaktyczne i dyscyplinujące z uczniami wymagającymi pomocy i wsparcia dotyczące: zastraszania, wagarów, przemocy rówieśniczej (fizycznej i psychicznej), agresji słownej, niewłaściwego zachowania w trakcie lekcji (nieposłuszeństwo wobec osób dorosłych, aroganckie zachowanie), nie przestrzegania zasad regulaminu szkolnego (podczas lekcji i przerw), braku motywacji do nauki oraz niewłaściwego zachowania poza terenem szkoły. Podczas rozmów starałam się uzmysłowić dzieciom konieczność i ważność przestrzegania regulaminów i obowiązujących w szkole procedur. Poza tym udzielałam im wskazówek, jak mają radzić sobie z konkretnymi problemami. Dokonywałam analizy ich zachowań oraz starałam się uzyskać odpowiedź na pytanie, co kierowało uczniem, że zachował się w taki sposób, co było celem jego działania? „Odpowiadając na postawione pytania dokonywałam diagnozy środowiska rodzinnego uczniów oraz diagnozy jego stosunków szkolnych i relacji z rówieśnikami, aby uzyskać przyczynę niewłaściwego zachowania i udzielić dziecku odpowiedniej pomocy.
Często korzystałam z „Arkusza Diagnostycznego D. H. Stotta - Dziecko w Szkole”. Metody, która pozwala wykryć jednostki społecznie niedostosowane oraz określić rodzaj ich niedostosowania ( dowiadujemy się „czy i ile ?”, ale nie „dlaczego ?"”). Z jej pomocą badamy nie prawa ogólne, ale pojedyncze, konkretne jednostki. Zdaniem Stott’a dziecko należy uznać za niedostosowane, które rozwija się w taki sposób, że odbija się to źle na nim samym albo na jego kolegach, a które bez specjalnej pomocy z zewnątrz nie może poprawić swych stosunków z rodzicami, nauczycielami i innymi dorosłymi. Stott wyodrębnił trzy główne rodzaje niedostosowania. W każdym z nich wyróżnił wiodące formy zachowania się dziecka: zachowania zahamowane, zachowania demonstracyjno-bojowe, zachowania aspołeczne oraz zachowania niekonsekwentne.
Ponadto w celu niwelowania negatywnych zachowań uczniom na bieżąco współpracowałam z wychowawcami klas. Współpraca z wychowawcami odbywała się poprzez bieżące rozwiązywanie problemów wychowawczych i dydaktycznych uczniów oraz poprzez wsparcie ze strony instytucji pomagających dziecku i rodzinie, głównie policjantów, strażników miejskich oraz kuratorów zawodowych i społecznych. Wspólnie staraliśmy się dobrać i ustalić plan pomocy dziecku, dzięki któremu zmniejszy się stopień jego negatywnych zachowań.
Mam jednak świadomość, że powyższa praca nie przyniesie oczekiwanych efektów, jeżeli nie włączymy do niej rodziców ucznia. Moja współpraca z rodzicami odbywała się głównie poprzez kontakty i rozmowy indywidualne, prowadzenie konsultacji dla rodziców w celu uświadamiania problemów dydaktycznych i wychowawczych uczniów oraz niwelowania ich poprzez wspólne działania (dom-szkoła). Biorąc pod uwagę dobro uczniów, które jest zarówno dla mnie, jak i dla rodziców wartością nadrzędną, staraliśmy się wspólnie rozwiązywać pojawiające się problemy dydaktyczne lub wychowawcze. W miarę możliwości angażowałam rodziców w pracę na rzecz szkoły. Będąc pedagogiem szkolnym starałam się podnosić świadomość pedagogiczną rodziców prowadząc pedagogizację rodziców.

Poza tym dla uczniów sprawiających notoryczne problemy z zachowaniem organizowałam zajęcia wychowawcze z elementami socjoterapii. Których głównych celem było dostarczanie młodym ludziom doświadczeń, które będą przeciwne do dotychczasowych norm postępowania. Starałam się, aby uczniowie na zajęciach mogli poprzez ćwiczenia odreagować różne napięcia emocjonalne oraz nauczyli się nowych psychologicznych tak aby kontakty z innymi ludźmi były satysfakcjonujące. Służyły mi do tego różnorodne sytuacje społeczne zaprojektowane z myślą o konkretnym dziecku (dzieciach), którym mają służyć, np. do budowania obrazu samego siebie opartego o lepszą znajomość siebie i swoich mocnych stron. Zajęcia z elementami socjoterapii były też okazją do nabycia nowych umiejętności przez uczniów w zakresie: podejmowanie decyzji, radzenie sobie w sytuacjach trudnych, poszukiwanie wsparcia i pomocy.
Oprócz pracy z uczniami sprawiającymi problemy wychowawcze, zajmowałam się także pomocom uczniom w wyborze zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych dostosowanych do ich indywidualnych potrzeb i możliwości. Służyły mi do tego różnego rodzaju kwestionariusze do diagnozy , np. „Test Zdań Niedokończonych”, „Kwestionariusz Ja i Moja Szkoła” oraz korzystałam ze wskazówek zawartych w opiniach z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych lub innych poradni specjalistycznych. Bazowałam także na obserwacji własnej zainteresowań i uzdolnień uczniów. Zbierałam także informacje o aktualnych formach pomocy pedagogicznej i przekazywałam te treści nauczycielom i wychowawcom. Szczególnie zwracałam uwagę na zajęcia pozaszkolne dla uczniów organizowane przez Młodzieżowy Dom Kultury w Gliwicach,
2. Podejmowanie działań na rzecz zorganizowania opieki i pomocy materialnej uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej:
• dokonywałam diagnozy sytuacji środowiska szkolnego ze szczególnym uwzględnieniem rodzin wielodzietnych, rozbitych, będących w trudnej sytuacji materialnej w celu zorganizowania dla nich odpowiedniej formy pomocy materialnej. W tym celu kontaktowałam się z wychowawcami klas w celu podania wstępnych informacji o osobach wymagających opieki i wsparcia. Diagnoza ta dotyczyła przede wszystkim uzyskania informacji od pracowników socjalnych Ośrodka Pomocy Społecznej oraz kuratorów zawodowych i społecznych w celu szerszego poznania sytuacji materialnej i rodzinnej moich uczniów oraz wspólnego ustalenia form pomocy materialnej dla nich. Pomoc ta w głównej mierze polegała na:
- finansowaniu obiadów dla dzieci przez parafie oraz prywatnych sponsorów, z których korzysta każdego roku około 25 uczniów,
- typowaniu uczniów do akcji charytatywnych organizowanych przez:
* kościół – paczki mikołajkowe,
*„Stowarzyszenie Wiosna” dzięki stowarzyszeniu możemy przyłączyć się do akcji i wytypować rodziny, które zostaną obdarowane. Akcja „Szlachetna paczka” jest systemem pomnażającym dobro, który w przemyślany sposób łączy wolontariuszy, rodziny w potrzebie, darczyńców i dobroczyńców. Wolontariusze, czyli Super W szukają rodzin w potrzebie i podejmują się opieki nad nimi. Darczyńcy przygotowują konkretną pomoc dla konkretnej rodziny. Dobroczyńcy, angażując się finansowo, dają swoją energię dobroci, dzięki której system „Szlachetnej paczki” może skutecznie działać. Rodziny w potrzebie oprócz konkretnej pomocy otrzymują nadzieję na lepsze jutro.
Od trzech lat już współpracujemy ze stowarzyszeniem, dzięki czemu udało się obdarować około 100 uczniów z naszej szkoły,
- kierowaniu uczniów do świetlicy opiekuńczo-wychowawczej działającej przy naszej szkole. Głównym celem naszej świetlicy jest działalność w zakresie opieki wychowawczej dla uczestników zajęć i wspieranie wszechstronnego rozwoju dzieci poprzez wzmacnianie osobowości młodych ludzi, realizację celów edukacyjnych i rozwojowych. Program dotyczy dzieci z rodzin niewydolnych wychowawczo
z problemem alkoholowym, rozbitych, niepełnych, w trudnej sytuacji materialnej. Często mają oni problemy dydaktyczne oraz sprawiają problemy wychowawcze i nie potrafią prawidłowo funkcjonować w środowisku szkolnym. W związku z brakiem warunków koniecznych dla prawidłowego funkcjonowania i rozwoju wymagają one szczególnej opieki i troski, którą zamierzamy im zapewnić realizując założenia naszego programu.
W ramach programu prowadzimy:
* zajęcia opiekuńczo-wychowawcze,
* pomoc w nauce – w czasie tych zajęć uczniowie mogą odrobić lekcje, nadrobić zaległości, przyswoić i zrozumieć omawiany na zajęciach szkolnych materiał,
* współpraca z rodziną: polegająca na systematycznym kontakcie z rodzicami w celu rozpoznania sytuacji rodzinnej uczniów, wspomagania rodziców w rozwiązywaniu problemów rodzinnych, wspomaganie i motywowanie osób uzależnionych i współuzależnionych do podjęcia terapii, organizowanie spotkań z: pedagogiem, psychologiem, pracownikiem socjalnym, prawnikiem, policją, specjalista do spraw pracy z rodziną oraz zachęcanie rodziców, opiekunów do wspólnego, czynnego uczestnictwa w zajęciach (na przykład poprzez organizację wspólnych spotkań z okazji Wigilii).
Bardzo ważną sprawą jest także możliwość darmowego, w pełni finansowanego przez Urząd Miejski w Gliwicach – Gminną Komisję ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, corocznego wyjazdu uczniów regularnie uczęszczających do świetlicy opiekuńczo-wychowawczej na kolonie letnie. Z tego dwutygodniowego wypoczynku korzysta każdego roku około 12 uczniów z naszej szkoły,
- bieżącym informowaniu rodziców na temat form pomocy materialne przysługującym uczniom, takim jak: zasiłek szkolny, wyprawka szkolna, stypendia szkole. W tym zakresie do moich obowiązków należy: przygotowanie i zbieranie wniosków, sporządzanej wstępnej listy osób uprawnionych do uzyskania pomocy, rozliczania rachunków i faktur imiennych, sporządzanie stosowanej dokumentacji, ścisła współpraca z komórką finansową szkoły oraz bieżące informowanie rodziców o terminach rozliczania danej formy pomocy,
3. Pogłębianie wiedzy i umiejętności w zakresie zaspokajania potrzeb wychowawczych uczniów:
- wiedzę swą pogłębiałam poprzez obserwację pracy uczniów podczas zajęć, omawianie ich problemów edukacyjnych i proponowanie środków naprawczych – dostosowanie różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej do indywidualnych możliwości ucznia oraz modyfikacja własnego warsztatu pracy poprzez zastosowanie właściwych metod pracy z uczniem o danej potrzebie edukacyjnej,
- na bieżąco współpracowałam z rodzicami uczniów, dla których prowadziłam cotygodniowe konsultacje w godzinach popołudniowych,
- systematycznie uczestniczyłam w Zespole Wychowawczym do Spraw Profilaktyki czyli zorganizowanego i systematycznego wsparcia dla nauczycieli – wychowawców w ich pracy wychowawczej. Na zespole omawiamy bieżące problemy uczniów, wspólnie podejmujemy działania wychowawcze, opracowujemy wnioski dotyczące uczniów wymagających szczególnej opieki i pomocy wychowawczej, decydujemy o skierowaniu pism do sądu o demoralizację lub wgląd w sytuację rodzinną ucznia, którą konsultujemy z dyrektorem szkoły. Spotkanie zespołu wychowawczego w naszej szkole odbywają się cztery razy w roku,
- zostałam członkiem powołanego w roku szkolnym 2011/2012 Zespołu ds. Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, zgodnie z wytycznymi nowego rozporządzenia dot. organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu i w szkole z listopada 2010 roku. Zespół został powołany w marcu 2011 roku dla oddziału przedszkolnego oraz w marcu 2012 roku dla klas I-VI. W związku z pracami zespołu zostałam koordynatorem nadrzędnym i do moich zadań należy:
- analiza opinii i orzeczeń z poradni,
- udzielanie nauczycielom wypełniającym dokumentację (KIPU, PDW, IPET) wsparcia merytorycznego i specjalistycznego w interpretowaniu opinii z PPP i właściwego doboru form pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia,
- sprawdzanie i stała wymiana informacji między wychowawcami klas i nauczycielami na temat uczniów posiadających opinie lub orzeczenia,
- w miarę potrzeb udział w posiedzeniach zespołu,
- informowanie rodziców o nowej formie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów,
- rejestr dokumentacji dotyczącej udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w naszej szkole,
4. Rozwijanie własnych kompetencji pedagogicznych:
Oprócz udziału w konferencjach, szkoleniach i warsztatach dla pedagogów szkolnych oraz prowadzeniu szkoleń i warsztatów dla nauczycieli i rodziców zorganizowałam również wspólnie z Delegaturą Śląskiego Kuratorium Oświaty w Gliwicach i Komendą Miejską Policji konferencję dla dyrektorów powiatu gliwickiego na temat „Szkoła, a prawo”. Konferencja odbyła się 18 kwietniu 2012 roku w auli Komendy Miejskiej Policji, na której wygłosiłam prelekcję na temat: „Działanie interwencyjne w szkole”. W ramach prelekcji przedstawiłam zagadnienia związane z: niedostosowaniem społecznym uczniów i jego przejawami, metodami współpracy szkoły z policją, uprawnieniami policji, przesłuchaniem nieletniego oraz omówieniem procedur szkolnych w zakresie naruszenia zasad regulaminu szkolnego, a także sposobów radzenia sobie z zachowaniem ekstremalnym i korzystaniem z dodatkowego wsparcia w szkole. Było to dla mnie duże wyzwanie i nowe doświadczenie w dotychczasowej pracy zawodowej. Za rzeczowe i merytoryczne przekazanie wiedzy poparte doświadczeniem zawodowym otrzymałam na ręce dyrektora szkoły podziękowanie od Komendanta Komendy Miejskiej Policji w Gliwicach,
Dzięki udziałowi w warsztatach makroregionalnych programu „Szkoły bez Przemocy” na temat „Działania interwencyjne w szkole” i spełnieniu wymogów formalnych dotyczących przeprowadzenia warsztatów dla nauczycieli w swojej szkole oraz w Szkole Podstawowej Nr 12 w Gliwicach na temat: „Działania interwencyjne w szkole” oraz szkolenia dla rodziców w swojej szkole oraz w Szkole Podstawowej Nr 12 w Gliwicach na temat: „Kiedy z dzieckiem są problemy” uzyskałam tytułu „Konsultanta Szkoły bez Przemocy”. Dzięki temu zostałam umieszczona w bazie krajowej konsultantów programu „Szkoła bez Przemocy” i mogę prowadzić zajęcia dla nauczycieli i rodziców w tematach: „Działania interwencyjne w szkole” oraz „Kiedy z dzieckiem są problemy”,
- uzyskanie tytułu krajowego realizatora programu „Szkoły dla rodziców”. Zajęcia dla rodziców realizowałam przez okres trzech lat. Na ostatnim spotkaniu, które odbyło się
11 stycznia 2012 roku zaprosiłyśmy koordynatora wojewódzkiego p. Katarzynę Zawadzką, która przeprowadziła zewnętrzną ewaluację naszych zajęć. Ewaluacja ta była wymogiem formalnym do uzyskania tytułu krajowego realizatora programu „Szkoła dla Rodziców”. Dzięki pozytywnym wynikom ewaluacji zewnętrznej uzyskałam ten tytuł i zostałam wpisana do bazy realizatorów programu rekomendowanego przez Ośrodek Rozwoju Edukacji w Warszawie (www.ore.edu.pl),

UZYSKANE EFEKTY:
- Świadomość diagnozy interdyscyplinarnej ułatwia wybór dla ucznia odpowiednich form pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
- Wymiana doświadczeń odbywających się na spotkaniach Zespołu Wychowawczego ds. Profilaktyki i Zespołu ds. Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej umożliwia mi szersze spojrzenie na problemy uczniów i indywidualne dostosowanie dla nich odpowiednich form pomocy,
- Działania i przedsięwzięcia podejmowane w mojej pracy nie skupiają się tylko na diagnozie pedagogicznej, ale dotyczą całościowej diagnozy i pomocy dziecku i jego rodzinie,
- W ramach zajęć w świetlicy opiekuńczo-wychowawczej udzielałam dzieciom z rodzin dysfunkcyjnych pomocy w odrabianiu lekcji i wyrównywaniu zaległości w nauce,
- Realizowane z mojej inicjatywy programy i podejmowane działania profilaktyczno-wychowawcze pomogły zminimalizować zachowania agresywne oraz w znaczny sposób zwiększyły poziom bezpieczeństwa uczniów w szkole,
- Dzięki uzyskanym tytułom: krajowego konsultanta „Szkoły bez Przemocy” oraz krajowego realizatora „Szkoły dla Rodziców” mogę dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z szerokim gronem nauczycieli i rodziców.

Rozdział V
Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły,
w której nauczyciel odbywał staż
(§ 7 ust. 2 pkt 5)

Założenia powyższego punktu rozporządzenia realizowałam poprzez:
- Poszerzanie wiedzy z zakresu prawa oświatowego. Dokonałam analizy najważniejszych aktów prawnych dotyczących systemu oświaty: karty nauczyciela, ustawy o systemie oświaty, rozporządzenia MEN w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, rozporządzenia MEN dot. podstawy programowej, rozporządzenia MEN dot. ocenianiai promowania uczniów, Konwencji o Prawach Dziecka, rozporządzenia dotyczącego organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej, ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, rozporządzenia w sprawie BHP. Przeanalizowałam dokładnie Rozporządzenie MENiS w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego z dnia 1 grudnia 2004 r. oraz Rozporządzenia MEN z dnia 14 listopada 2007 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli.
Przez cały okres stażu posługiwałam się aktami prawa oświatowego w czynnościach związanych z odbywaniem stażu, oraz w procesie pisania planu, sprawozdania, przygotowywania prezentacji dorobku zawodowego oraz tworzenia zestawu procedur szkolnych.
W okresie stażu starałam się wykorzystać swoją znajomość zagadnień z prawa oświatowego pomagając rodzicom w wypełnianiu dokumentacji niezbędnej do uzyskania różnych form pomocy materialnej oraz nauczycielom i wychowawcom w wypełnianiu wniosków i skierowań do instytucji wspierających dziecko i rodzinę,
- Wykazanie się znajomością przepisów w konkretnych działaniach. Korzystając z przepisów prawa oświatowego, z rozporządzeń dotyczących organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz innych aktów prawnych dotyczących kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży oraz działań profilaktycznych podejmowanych przez szkołę opracowałam w 2010 roku Zestaw Procedur Szkolnych. Procedury podzieliłam na trzy główne działy przedstawione poniżej, a dotyczące:
1. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
a) Procedura dotycząca organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
b) Procedura postępowania w przypadku skierowani ucznia na badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej,
c) Procedura postępowania wobec ucznia posiadającego opinię z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej,
d) Procedura Dostosowania Wymagań Edukacyjnych dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
e) Procedura postępowania z uczniem zdolnym,
f) „Procedura Niebieskiej Karta” dotycząca postępowania w sytuacji podejrzenia
o stosowaniu przemocy w rodzinie ucznia (w tym w przypadku przemocy wobec dziecka: fizycznej, psychicznej, seksualnej oraz zaniedbania),
i) Procedura postępowania wobec ucznia - próba samobójcza,
j) Procedura postępowania w przypadku zaistnienia wypadku ucznia w czasie zajęć edukacyjnych, w tym wypadku powodującego ciężkie uszkodzenie ciała lub ze skutkiem śmiertelnym,
l) Procedura postępowania wobec ucznia mającego trudności w nauce,
2. Naruszenia zasad regulaminu szkolnego:
a) Procedura realizacji obowiązku szkolnego przez uczniów,
b) Procedura postępowania wobec ucznia zagrożonego demoralizacją,
c) Procedura postępowania wobec ucznia sprawiającego problemy wychowawcze,
d) Procedura postępowania wobec przejawów agresji i przemocy w szkole,
e) Procedura postępowania wobec ucznia, który dokonał kradzieży na terenie szkoły,
f) Procedura postępowania wobec ucznia znajdującego się pod wpływem alkoholu lub środków odurzających,
g) Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel (lub inny pracownik szkoły) znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk,
h) Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą wyglądem narkotyk,
i) Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel (inny pracownik szkoły) zauważy, że uczeń pali papierosy,
j) Procedura postępowania wobec ucznia, który przejawia niepokojące sygnały o charakterze seksualnym,
k) Procedura postępowania w sytuacji cyberprzemocy w szkole, w tym:
procedura postępowania wobec sprawcy cyberprzemocy oraz procedura postępowania wobec ofiary cyberprzemocy,
l) Procedura postępowania w przypadku naruszenia godności nauczyciela przez ucznia,
ł) Procedura postępowania wobec ucznia w przypadku dewastacji mienia na terenie szkoły i w jej obejściu,
m) Procedura postępowania w przypadku przyniesienia przez uczniów do szkoły przedmiotów lub narzędzi stwarzających zagrożenie zdrowia lub życia (petardy, noże, scyzoryki itp.),
n) Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel (inny pracownik szkoły) wykryje fałszerstwo,
3. Pomocy materialnej dla uczniów:
a) Procedura dotycząca pomocy dla uczniów w ramach rządowego programu „Wyprawka szkolna”,
b) Procedura obiegu dokumentacji - stypendia szkolne,
4. Sprawowania opieki rodzicielskiej:
a) Procedura postępowania w sytuacji, gdy rodzice (prawni opiekunowie) odmawiają współpracy ze szkołą lub rodzina jest niewydolna wychowawczo,
b) Procedura postępowania wobec rodziców lub opiekunów zgłaszających się po odbiór dzieci w stanie nietrzeźwym,
c) Procedury postępowania w przypadku, gdy rodzic (prawny opiekun) nie zjawił się odebrać dziecko z wycieczki lub innej imprezy szkolnej,
d) Procedura postępowania w przypadku nie odebrania dziecka ze świetlicy szkolnej i opiekuńczo-wychowawczej,
d) Procedury postępowania w przypadku nieobecności rodziców (prawnych opiekunów) ucznia (wyjazd z kraju),
Ponadto do powyższego opracowania dodałam także zagadnienia dotyczące: współpracy szkoły z policją oraz uprawnień policji, aby nauczyciele mieli świadomość dotyczącą poruszanych zagadnień,
- Analizę dokumentacji szkolnej. W codziennej pracy pedagogicznej dokonywałam bieżącej analizy dokumentacji szkolnej poprzez stały wgląd w dokumentację szkolną oraz jej respektowanie w rozwiązywaniu spraw dydaktyczno-wychowawczych uczniów.
Do analizowanych przeze mnie dokumentów należą przede wszystkim: Statut Szkoły, Wewnątrzszkolne Zasady Oceniania, Zestaw Procedur Szkolnych, Szkolny Program Wychowawczy, Szkolny Program Profilaktyki, Plan Pracy Szkoły, Raport z Ewaluacji Wewnętrznej.

Poza tym dokonywałam bieżących modyfikacji w utworzonym zestawie procedur szkolnych zgodnie ze zmianami w prawie oświatowym,
- Aktywne uczestnictwo w kreowaniu prawa wewnątrzszkolnego.
Systematycznie uczestniczyłam w posiedzeniach Rady Pedagogicznej. Brałam udział w konstruowaniu i modyfikowaniu dokumentów szkolnych: Statutu Szkoły, Wewnątrzszkolnych Zasad Oceniania, Szkolnego Programu Wychowawczego i Szkolnego Programu Profilaktyki, Planu Pracy Szkoły, co dało mi szansę wykorzystania mojej wiedzy w praktyce. Ponadto byłam członkiem Zespołu Wychowawczego ds. Profilaktyki oraz Zespołu ds. Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, na który opracowałam zgodnie z wytycznymi dotyczącymi organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej wzory dokumentacji: Kartę Indywidualnych Potrzeb Ucznia, Plan Działań Wspierających, Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny, Wielospecjalistyczną Ocenę Poziomu Funkcjonowania Ucznia.
Będąc, przez okres trzech lat, członkiem zespołu do spraw ewaluacji wewnętrznej tworzyłam narzędzia badawcze oraz sporządzałam raport z ewaluacji wewnętrznej z uwzględnieniem rekomendacji dla nauczycieli, uczniów, rodziców i dyrektora na każdy szkolny.
Dzięki realizacji zadań szkoły związanych z realizacją programów uzyskałam dla szkoły:
- Certyfikat Kampanii „Zachowaj Trzeźwy Umysł” w 2009 roku,
- Certyfikat „Szkoły Bezpiecznego Internetu” – w 2011 roku,
- Certyfikat „Szkoły bez Przemocy” w 2010, 2011 i 2012 roku,
- Dyplom z realizacji projektu „Kabecjanie Dają Radę” w 2011 roku,
- Przestrzeganie przepisów BHP. Uczestnicząc w 2009 roku w wewnątrzszkolnym doskonaleniu zawodowym zaktualizowałam swoją wiedzę dotyczącą „Bezpieczeństwa i higieny pracy w placówce.” Ponadto uczestnicząc w kursie kwalifikacyjnym „Zarządzanie oświatą” otrzymałam wiedzę dotyczącą zadań dyrektora w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa uczniów, nauczycieli i innych pracowników szkoły. Starałam się również w praktyce stosować przepisy BHP.

EFEKTY PRACY:
- Znajomość przepisów prawa oświatowego pozwoliła mi na kompetentne opracowywanie dokumentacji rozwoju zawodowego oraz tworzenia innej dokumentacji szkolnej,
- Bieżąca analiza przepisów prawa oświatowego, a w szczególności rozporządzeń dotyczących pomocy psychologiczno-pedagogicznej pozwala mi na fachową pracę w zespołach szkolnych i udzielanie wskazówek innym nauczycielom,
- Podniesienie jakości pracy szkoły poprzez zawarcie w planach i programach istotnych i ważnych dla rozwoju dziecka zagadnień i problemów,
- Opracowanie „Zestawu Procedur Szkolnych” pozwoliło na ustalenie wspólnego frontu działania wszystkich pracowników szkoły w przypadku zaistniałych problemów,
- Uzyskane certyfikaty wpłynęły na podniesienie jakości pracy szkoły oraz poprawę jej wizerunku w środowisku lokalnym.

PODSUMOWANIE

Staż pomógł rozwinąć moje zainteresowania, a także odkryć niektóre moje nowe zdolności i umiejętności. Uważam, że także znacznie poprawił jakość mojej pracy z dziećmi, a także jakość pracy całej placówki, gdyż proponowane przeze mnie rozwiązania, przedsięwzięcia i programy korzystnie wpłynęły na całą sferę opiekuńczo-wychowawczo szkoły.
Okres stażu to tylko niewielki odcinek mojej pracy pedagogicznej. W latach poprzedzających staż równie sumiennie i rzetelnie wykonywałam wszystkie zadania wynikające z moich obowiązków i potrzeb szkoły. W swojej pracy pedagogicznej ciągle uczę się czegoś nowego. Każdego roku odkrywam nowe rozwiązania, stosuję ciekawsze metody i pomysły, które umożliwiają wszechstronny rozwój dzieci, jestem pozytywnie nastawiona na nowości dydaktyczne i metodyczne.
Praca nad uzyskaniem stopnia nauczyciela mianowanego stała się dla mnie wyzwaniem, a jednocześnie okazją do zweryfikowania opinii, jakim jestem pedagogiem oraz na dostrzeżenie swoich mocnych i słabych stron. Opracowany przeze mnie plan rozwoju zawodowego był zamierzeniem bardzo ambitnym, a realizacja wszystkich zadań była dla mnie dużym wyzwaniem i przysporzyła mi dużo radości, nowych doświadczeń i satysfakcji z podejmowanej pracy. Analizując moją pracę w okresie stażu stwierdzam, że zrealizowałam wszystkie zadania wytyczone w planie rozwoju zawodowego. Zdobyte przeze mnie umiejętności i wiedza przyniosły również niewątpliwe korzyści dla uczniów, rodziców i nauczycieli. Szeroka prezentacja mojego dorobku zawodowego w środowisku przyczyniła się do tego, że moja szkoła stała się atrakcyjną placówką oświatowo –wychowawczą.
Przez 2 lata i 9 miesięcy uczyłam się: systematyczności, organizacji czasu, rozwiązywania konfliktów i innych nurtujących moich wychowanków problemów oraz cierpliwości, konsekwentności, współpracy, obiektywności, asertywności, planowania i projektowania, usprawniania własnej pracy, wykorzystywania nowych metod aktywizujących. Uczyłam się jak być lepszym nauczycielem uczestnicząc w różnych formach doskonalenia zawodowego, organizując imprezy szkolne, czytając fachową literaturę.
Ale przede wszystkim uczyłam się, słuchając i obserwując uczniów, rodziców i nauczycieli.
W czasie trwania stażu uczestniczyłam w różnych formach doskonalenia zawodowego: kursach doskonalących czy warsztatach psychologicznych. Każdy odbyty kurs wnosił coś nowego do mojego warsztatu pracy. Czasem była to nowa gra dydaktyczna, nowy pomysł na rozwiązanie jakiegoś problemu, a czasem zmiana spojrzenia na własne działania. Dzięki kursom z zakresu pedagogiki i psychologii mającym przeważnie charakter warsztatów nabyłam umiejętności kształtowania asertywnych zachowań uczniów, integrowania grupy, przeciwdziałania agresji i uzależnieniom, rozwiązywania konfliktów oraz metod pracy z rodzicami.
Analiza oczekiwań rodziców i uczniów przeprowadzana podczas ewaluacji wewnętrznej pozwalała na wzmocnienie oddziaływań wychowawczych oraz dostosowanie planów mojej pracy wychowawczej oraz pracy szkoły do ich aktualnych potrzeb.
Działania dydaktyczno-wychowawcze i opiekuńcze wzmacniałam uwzględniając w swojej pracy problematykę środowiska lokalnego oraz problemy z jakimi boryka się współczesna szkoła. Ważniejsze problemy społeczne, takie jak na przykład szerzenie się uzależnień, wzrastający poziom agresji, brak poszanowania wartości i poglądów innych ludzi uwzględnione zostały w Szkolnym Programie Wychowawczym i Szkolnym Programie Profilaktyki, które stały się tym samym bazą dla przygotowywanych przeze mnie działań wychowawczych.
W czasie trwania stażu szczególnie wiele czasu poświęciłam realizacji zadań ogólnoszkolnych i opiekuńczo-wychowawczych. W swoich działaniach w dużej mierze zwracałam uwagę na prowadzenie zajęć dla rodziców w ramach pedagogizacji, a przede wszystkim realizacji programu „Szkoła dla Rodziców”. Dużą satysfakcją i wielkim sukcesem zawodowym było dla mnie uzyskanie pozytywnej oceny zewnętrznej ewaluacji zajęć i wpisanie do bazy krajowych realizatorów rekomendowanych przez Ośrodek Rozwoju Edukacji .
W swojej pracy doskonaliłam umiejętność posługiwania się technologią komputerową, którą wykorzystuję we wszystkich działaniach związanych z dydaktyką nauczanego przeze mnie przedmiotu oraz w działaniach wychowawczych. Nie sprawia mi trudności przeprowadzanie zajęć w pracowni informatycznej, internet wykorzystuję obecnie jako jedno z podstawowych źródeł informacji.
Dużą satysfakcję sprawia mi fakt, że moje dokonania zawodowe są zauważane przez dyrektora, czego dowodem było otrzymanie Nagrody Dyrektora Szkoły w październiku 2010 i 2011 roku za rzetelną pracę oraz wkład wniesiony w rozwój naszej szkoły.
Okres stażu to dla mnie czas wielkich zmian. Kształtując siebie jako nauczyciela kształtowałam również umiejętności przydatne w codziennych międzyludzkich kontaktach. Stojąc na początku drogi zawodowej, mam nadzieję, że każdy następny rok będzie przynajmniej częściowo tak owocny jak minione i przyniesie równie wiele satysfakcji z podejmowanej pracy.
Zakończenie stażu nie oznacza dla mnie końca działań. Zamierzam nadal doskonalić swoje kwalifikację, podnosić jakość swojej pracy, by jeszcze lepiej realizować zadania szkoły.
Kończąc staż na nauczyciela mianowanego, zdaję sobie sprawę z tego, iż moja praca podlegała i nadal podlega ciągłemu procesowi ewaluacji. Jestem osobą kreatywną, przedsiębiorczą i pracowitą, zaangażowaną zawodowo i społecznie. Jestem przekonana, że moje działania zawodowe są coraz doskonalsze, a nowoczesne metody i formy pracy, stosowane w praktyce pedagogicznej, inspirują mnie do dalszego podejmowania działań w tym kierunku. Mając na uwadze swój dalszy rozwój zawodowy planuję w październiku 2012 roku rozpoczęcie studiów podyplomowych w zakresie „Pedagogiki specjalnej w zakresie profilaktyki i resocjalizacji” na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.