Rola aktywności ruchowej w zaburzeniach emocjonalnych dziecka

Współczesne życie oprócz znacznego rozwoju cywilizacyjnego pociąga za sobą powstanie nowych zagrożeń, które wpływają na młodego człowieka. Dzieci niejednokrotnie w toczącym się boju cywilizowanego świata pozostają gdzieś na szarym końcu ze swoimi problemami i towarzyszącymi im zagrożeniami. Na nich to skupia się agresja osób dorosłych za własne niepowodzenia, próba rozładowania wewnętrznych napięć emocjonalnych oraz obwinianie za niepowodzenia ludzi dorosłych w wyniku doznawanych porażek.
Dzieci niejednokrotnie z przykrymi doznaniami i poważnymi problemami nie potrafią sobie same pomóc. W ich osobowości rodzą się zaburzenia i napięcia w postaci agresji, przemocy, złości, złośliwości, nienawiści do drugiego człowieka. Dlatego też na zahamowanie tego typu zaburzeń występujących u dzieci ma wpływ aktywność ruchowa, zabawy ruchowe na powietrzu i relaksacyjne.
Dziecko poprzez uczestnictwo w zabawach ruchowych staje się pogodne, radosne, pełne życia i ciekawe poznania otaczającego świata. Nawiązuje kontakty z rówieśnikami, nabiera społeczne doświadczenia oraz wzmocnienia pozycji w grupie rówieśniczej. Poprzez aktywność ruchową ma również możliwość poznania samego siebie, rozwijania wiary i odkrywania własnych możliwości uczenia się podporządkowania określonym zasadom, a tym samym w swojej osobowości wykształca samokontrolę i pokorność. A przede wszystkim rozładowuje napięcie w zaburzeniach emocjonalnych.