X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 9305
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Bezpieczny przedszkolak - program

PROGRAM EDUKACYJNY

dla dzieci w wieku przedszkolnym
„ Bezpieczny Przedszkolak”

Opracowanie:
Anna Sadowska

ŚWIDNIK 2009

TYTUŁ PROGRAMU:

BEZPIECZNY PRZEDSZKOLAK
PRZEDMIOT:

koło zainteresowań
TYP PLACÓWKI :

przedszkole
CZAS REALIZACJI: ,

wrzesień 2009 - czerwiec 2010
zajęcia 2 razy w tygodniu po 30 min

AUTORKA PROGRAMU:

Anna Sadowska
nauczycielka wychowania przedszkolnego

ADRESACI PROGRAMU:

Dzieci 5-6 letnie Przedszkola nr 7 w Świdniku
Bezpieczny przedszkolak

Wstęp
Każdy z nas obserwował bawiące się dzieci. Mogło to być w parku, na plaży, w lesie, na łące. Dobry obserwator, na pewno, zauważy duże zaangażowanie dzieci, ich ruchliwość i wybiórcze zainteresowanie otoczeniem. Czynności zabawowe, które dzieci wykonują, absorbują całkowicie ich uwagę i myślenie, tak dalece, że często nie reagują na polecenia swych rodziców czy opiekunów. Dzieci w tym wieku są żywe, impulsywne zwłaszcza wtedy, gdy są zaangażowane. Cechuje je chęć poznania świata, ciekawość i skłonność do naśladowania, łatwość czerpania wiedzy z otoczenia.
Współczesne czasy niosą ze sobą wiele zagrożeń i niebezpieczeństw. Szczególnie narażone na nie są dzieci w wieku przedszkolnym. Nie potrafią one jeszcze przewidywać skutków podejmowanych działań, z racji niewielkiego doświadczenia życiowego. Podczas zajęć silnie koncentrują się na działaniu „ tu i teraz” oraz słabo kontrolują emocje. Nie potrafią lub bardzo słabo radzą sobie w różnego typu problemach życiowych.
Zadaniem przedszkola, jako jednej z pierwszych instytucji, z którą styka się dziecko, jest zapewnienie mu najważniejszej z potrzeb – potrzeby bezpieczeństwa. Dzieci powinny czuć się bezpiecznie w grupie, z rówieśnikami, w szatni i na podwórku przedszkolnym. Powinny też darzyć zaufaniem pracowników przedszkola. Nie mniej ważne jest nauczenie dzieci, by one same mogły zadbać o swoje bezpieczeństwo i zdrowie .
Przedszkole ma duży wpływ na kształtowanie osobowości dziecka, dlatego też należy jak najwcześniej rozpocząć systematyczne działania zmierzające do uświadomienia dzieciom grożących im niebezpieczeństw. Dzieci powinny nauczyć się oceniać okoliczności i rozpoznawać sytuacje niebezpieczne, powinny znać zagrożenia na nie czyhające. Powinny wiedzieć, przede wszystkim, w jaki sposób ich unikać, a gdy zaistnieją, jak sobie poradzić.
Rolą nauczyciela jest takie pokierowanie rozwojem dziecka, aby w pełni wykorzystując jego naturalną ciekawość poznawania świata, wyposażyć je w wiedzę dotyczącą ochrony swojego zdrowia i życia. By to osiągnąć, trzeba w sposób systematyczny i zaplanowany organizować zajęcia dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia. Celem takich zajęć powinno być wykształcenie u dziecka umiejętności i nawyków unikania zagrożeń, umiejętności przyswojenia sobie określonych normy pozytywnych zachowań.

Założenia programu
Myślą przewodnią tego programu jest takie zorganizowanie sytuacji, zajęć i zadań, aby dzieci poprzez aktywny udział mogły poznać sposoby radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia, a także ludzi, którzy im w tym pomogą.

Proponowany przeze mnie cykl zajęć promujący bezpieczne zachowanie, skierowany jest do przedszkolaków i rodziców, a przeznaczony do realizacji w grupie 5,6-latków. Program ma charakter otwarty a jego treści mogą być rozszerzane i zmieniane w zależności od wieku i zainteresowań oraz dostosowane do danej grupy wiekowej.
Zawiera hasła dotyczące :
• Przestrzegania przepisów ruchu drogowego
• Rozumienie niebezpieczeństw związanych z nieprawidłowym zachowaniem się w domu, przedszkolu, na ulicy
• Przestrzeganiem zasad bezpiecznego korzystania z urządzeń elektrycznych, niebezpiecznych przedmiotów czy substancji
• Uświadomienie dzieciom niebezpieczeństw wynikających z nieprawidłowego zachowania się: np. zabawa zapałkami, ostrymi przedmiotami
• Uświadomienie dzieciom i kształtowanie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach
• Nabywanie nawyków odpowiedniego zachowania się w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia
Cel nadrzędny - chronić zdrowie i życie poprzez szeroko pojętą profilaktykę
Cele ogólne :
- uwrażliwienie dzieci na potrzebę zachowania bezpieczeństwa w sali, w domu, na spacerach i wycieczkach;
-budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiałych dla innych
-budowanie systemu wartości ,w tym wychowanie dzieci tak żeby lepiej orientowały się w tym ,co jest dobre ,a co złe
-zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności, i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości ,które są ważne w edukacji szkolnej
- zapoznanie z sytuacjami zagrażającymi bezpieczeństwu zdrowia i życia oraz sposobami reagowania w tych sytuacjach;
- uczenie unikania zagrożeń;
- wdrażanie dzieci do stosowania zasad bezpieczeństwa;
- kształtowanie poczucie odpowiedzialności za własne postępowanie
- zapoznanie z przedstawicielami służb związanych z ochroną bezpieczeństwa zdrowia

Cele szczegółowe:
• Wdrażanie do bezpiecznego poruszania się na drodze, jezdni, skrzyżowaniu w drodze do przedszkola
• Kształtowanie nawyku dbania o własne zdrowie i bezpieczeństwo i innych
• Kształtowanie umiejętności bezpiecznego posługiwania się narzędziami oraz bezpiecznego posługiwania się nimi.
• Kształtowanie wrażliwości na zagrożenia oraz umiejętności przewidywania
• Wdrażanie do przestrzegania zasad bezpieczeństwa w każdej sytuacji
• Wdrażanie do aktywnego, bezpiecznego uczestnictwa w życiu klasy, szkoły
• Wdrażanie do zachowanie ostrożności w kontaktach z nieznajomymi
• Kształtowanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych
• Zapoznanie uczniów z telefonami alarmowymi
• Spotkania z policjantem, strażakiem, pielęgniarką
• Zapoznanie z zasadami ruchu drogowego
Treści kształcenia:
Treści kształcenia wynikają z nowej podstawy programowej i obejmują następujące obszary:
1/ Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych:
- w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
- umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje;
- przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej /stara się współdziałać w zabawach i sytuacjach zadaniowych/ oraz w świecie dorosłych;

2/ Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia:
- przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach /wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach/;
- stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć;

3/ Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci:
- dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są konieczne;

4/ Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych:
- wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić;
- orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu;
- zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
- wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych np. środków do utrzymywania czystości;
- próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bawić i czym;

5/ Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych:
- interesuje się urządzeniami technicznymi, np. używanymi w gospodarstwie domowym, próbuje rozumieć, jak one działają i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich;

6/ Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacja matematyczną:
- rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;

7/ Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne:
- orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby: np. policjant, strażak


IV. Procedury realizacji zakładanych celów

Tematyka
Sposoby realizacji
Oczekiwane osiągnięcia

I. Bezpieczni na drodze

1. Poznanie zasad ruchu drogowego.
Poznanie barw sygnalizacji świetlnej i niektórych znaków drogowych. Zna kolory i oznaczenia sygnalizacji świetlnej.
Klasyfikacja znaków na cztery główne grupy: ostrzegawcze, zakazu, nakazu i informacyjne. (określanie ich kształtu i barwy) Zna kilka ważniejszych znaków w otoczeniu przedszkola i najbliższej szkoły.

2. Praktyczne ćwiczenia w bezpiecznym poruszaniu się po drogach.
Poznanie zasad korzystania z jezdni i pobocza oraz zasady bezpiecznego przekraczania jezdni tylko w oznaczonym miejscu.
Ćwiczenia w rozróżnianiu prawej i lewej strony. Potrafi poruszać się bezpiecznie właściwą stroną pobocza i przekraczać jezdnię w dozwolonym.
Prawidłowo porusza się w grupie, rozumie konieczność stosowania znaków odblaskowych Wie, które miejsca są bezpieczne, aby przekraczać jezdnię.
Wycieczka na pobliskie skrzyżowanie rozpoznawanie znaków drogowych
i przechodzenie przez jezdnię po pasach i z pomocą sygnalizacji świetlnej

3.Praca policjanta
Spotkanie z policjantem ruchu drogowego rozmowa na temat jego pracy i bezpiecznego poruszania się po drodze, oraz znaczenia jazdy
w foteliku i właściwego zachowania się w czasie podróży Rozumie rolę policji w utrzymaniu ładu i bezpieczeństwa na drogach.
Wie, że kierowca i pasażer podczas jazdy muszą zapinać pasy, a dzieci muszą korzystać z fotelika.
Wykonanie wkładki do gazetki przedszkolnej „Plastusiowo”
- Bezpieczny przedszkolak Siódemki. Wie, że nie należy bawić się w pobliżu tras komunikacyjnych.
Pamięta poznane zasady ruchu drogowego
Wykonanie gazetki „Przyjaciele przedszkolaka”.
Zapamiętywanie numerów alarmowych poprzez scenki dramowe. Wie, że może otrzymać pomoc od policjanta.
Zna numery alarmowe i potrafi z nich korzystać w sposób właściwy.

II. Bezpieczni w domu

1.Niebezpieczne urządzenia.
Poznanie elektrycznego sprzętu i zasad bezpiecznego korzystania
oraz obsługi.
Wykonanie ćwiczeń praktycznych np. z sokowirówką, żelazkiem, odkurzaczem.
Wie, że tylko w obecności osoby dorosłej może wykonywać proste czynności przy obsłudze niektórych urządzeń: włączanie czajnika, żelazka itp.
Zna zasady bezpiecznego posługiwania się sprzętem gospodarstwa domowego: kuchnią gazową, żelazkiem, elektrycznymi gniazdkami.
Zna zagrożenia z tego wynikające.
Poznanie niebezpieczeństw związanych z nieumiejętną
obsługą urządzeń elektrycznych i gazowych – poparzenia, pożar, porażenia prądem.

2.Niebezpieczne przedmioty i substancje.
Spotkanie ze strażakiem. Pogadanka n.t. czym może skończyć się zabawa zapałkami, nieostrożne posługiwanie się ostrymi przedmiotami, spożywanie nieznanych substancji, lekarstw owoców czy pokarmów nieznanego pochodzenia z wykorzystaniem ilustracji.
Wie, czym grozi zabawa zapałkami.
Rozumie zagrożeń wynikających ze spożycia nieznanych lekarstw, trujących substancji, owoców czy pokarmów nieznanego pochodzenia.

3. Sami w domu.
Słuchanie i omówienie baśni braci Grimm pt. „O wilku i siedmiu koźlątkach”. Rozmowa z dziećmi, wskazywanie przykładów bezpiecznych zachowań wobec obcych. Rozumie kim jest „obcy”. Wie, że nie wolno podawać adresu zamieszkania ani wprowadzać obcych
do swojego domu.
Wykazuje się ograniczonym zaufaniem wobec obcych.

„Jaś i Małgosia” jako przykład, że nie wszyscy są dobrzy i nie można im ufać. Odgrywanie scenek dramowych pt. „Jak zachowasz się”.
Spotkanie z psychologiem. Wie, że nie może brać i zjadać np. słodyczy od osób obcych bez zgody rodziców. Rozumie pojęcie „zły dotyk”
Słuchanie i omawianie bajki „Czerwony Kapturek”. Wskazywanie przykładów bezpiecznych zachowań wobec obcych – scenki dramowe.
Dzieci wiedzą, że nie należy otwierać drzwi osobom obcym podawać nieznajomym numeru telefonu czy adresu, przyjmować od nich prezentów .

Oglądanie filmu „Bezpieczny w domu” z komentowaniem.
Wykazuje asertywną postawę wobec osób jemu nieznajomych, potrafi grzecznie odmówić, potrafi w sytuacji zagrożenia prosić o pomoc
Informuje rodziców lub opiekunów o zaistniałej sytuacji.
Rozumie pojęcie „zły dotyk”.

III. Bezpieczne zabawy

1. Razem z kolegami
Rozmowa z dziećmi, wskazywanie przykładów bezpiecznych i niebezpiecznych zabaw w grupie oraz ich konsekwencji. Wie jak bezpiecznie bawić się w grupie, tak aby nie zrobić krzywdy sobie i innym.
Zna zasady i normy zgodnej zabawy i potrafi je przestrzegać.

2. Na placu zabaw Historyjka obrazkowa „Bezpiecznie i grzecznie”. Rozmowy podczas zabaw w ogrodzie przedszkolnym, wskazanie zabaw niebezpiecznych grupie oraz ich konsekwencji
Wie, jak bezpiecznie korzystać z urządzeń do zabawy na przedszkolnym placu.
Potrafi zgłosić dostrzeżone niebezpieczeństwo.

IV. Zdarzył się wypadek!

1. Jak i kogo wezwać?
Opowiadanie historyjki obrazkowej lub oglądanie filmu „Wypadek”
Rozmowa nt. zachowania:
- zadbanie o własne bezpieczeństwo
- poinformowania odpowiednich służb o zdarzeniu
Scenki dramowe. Zna i wymienia numery alarmowe.
Potrafi ocenić kiedy powinien wezwać pomoc, zna schemat rozmowy z dyżurnym przyjmującym zgłoszenie oraz jakie informacje powinien mu przekazać

2. Uczymy się oceniać stan poszkodowanego Spotkanie z ratownikiem medycznym. Praktyczne ćwiczenia w ocenianiu stanu poszkodowanego.
Ćwiczenia z fantomem. Potrafi ocenić stan poszkodowanego, rozpoznaje czy jest on przytomny i czy oddycha

3.Potrafimy zadbać
o małe rany i skaleczenia Spotkanie z pielęgniarką. Rozmowa o sposobach radzenia sobie z drobnymi ranami i skaleczeniami.
Zwalczanie uprzedzeń i lęków wobec zabiegów w gabinecie pielęgniarki.

Wie jak postąpić w sytuacji drobnego skaleczenia .
Zna kolejne etapy wykonania opatrunku przy pomocy plasterka i bandaża

V. Metody:

Program „ Bezpieczny Przedszkolak” przewiduje wykorzystanie metod, które w sposób czynny, świadomy, pobudzają i zaktywizują dzieci do działania. Odpowiedni dobór metod uatrakcyjni zajęcia, zmotywuje dzieci do działania, dzięki czemu zdobędą potrzebne wiadomości, umiejętności i nawyki. Należy nadmienić, że pobudzeniu i rozwijaniu zainteresowań sprzyjają metody aktywizujące.
Aby proces kształtowania postaw dbałości o własne zdrowie i bezpieczeństwo pozwolił odnieść sukces w realizacji wytyczonych celów konieczne jest stosowanie odpowiednich metod .

W realizacji tego programu wykorzystane będą właśnie metody aktywizujące :
1. Metody czynne
• samodzielnych doświadczeń
• kierowania własną aktywnością
• zadań stawianych do wykonania
• ćwiczeń utrwalających

2. Metody percepcyjne –obejmujące ,obserwację i pokaz zjawisk i czynności na których nauczyciel chce skupić uwagę dzieci, osobisty przykład nauczycie i innych dorosłych jako wzór postępowania .

3. Metody słowne rozwijają procesy poznawcze i poszerzające zasób wiadomości dziecka .Objaśnienia i instrukcje będą towarzyszyć dzieciom przy nabywaniu różnego typu umiejętności i sprawności. Są zwykle stosowane przy stawianiu dzieciom różnych zadań wpływają na postępowanie dzieci, przekazują ustalone zasady , pobudzają procesy poznawcze, działają na wyobraźnię i motywację dzieci.

4. Metody twórczego rozwiązywania problemów
Pozwalają dzieciom łączyć wiedzę z doświadczeniem, dyskutować, wyrażać i uzasadniać własne poglądy oraz w sposób twórczy rozwiązywać problemy.

5. Metody integracyjne to grupa metod zorientowanych na dziecko jako podmiot i indywidualność. Zapewniają dziecku poczucie bezpieczeństwa w grupie, gwarantują poczucie tożsamości z grupą. Uczą twórczego myślenia i współpracy. Wprowadzają dobry nastrój, odprężają i relaksują ułatwiają wspólną pracę i wpływają na jej efekt.

VI. Formy:
• Indywidualna
• Grupowa
• Zbiorowa

VII. Uwagi o realizacji.

Realizacja haseł zawartych w programie obejmować może różne formy:
• scenki dramowe, bajki, wiersze, piosenki,
• rozmowy w oparciu o treść historyjki obrazkowej, opowiadania
z obrazkiem,
• oglądanie i komentowanie filmów edukacyjnych;
• współpraca z przedstawicielami instytucji lub służb związanych bezpośrednio z ochroną bezpieczeństwa życia i zdrowia, np. z:

- policjantem - na temat bezpiecznego poruszania się na drodze, ograniczonego zaufania do obcych, sposobów informowania o niebezpiecznym zdarzeniu;
- lekarzem lub pielęgniarką - na temat zapobiegania wypadkom domowym, profilaktyki chorób, prawidłowej postawy ciała, racjonalnego odżywiania;
- strażakiem - na temat przeciwdziałania bezmyślnym zabawom: wodą, zapałkami, urządzeniami mogącymi wywołać pożar (zapalniczką, kuchenką gazową lub elektryczną, grzejnikiem itp.);
-psychologiem i pedagogiem - na temat zagrożeń ze strony dorosłych, takich jak przemoc w rodzinie ("Bezpieczny dom") i molestowanie seksualne nieletnich ("Zły dotyk").

VIII. Ewaluacja programu

Realizacja haseł zawartych w programie obejmować ma różne formy: scenki dramowe, bajki, wiersze, piosenki, rozmowy w oparciu o treść historyjki obrazkowej opowiadania z obrazkiem, jak również współpraca z przedstawicielami instytucji lub służb związanych bezpośrednio z ochrona bezpieczeństwa życie i zdrowia np. policjantem na temat bezpiecznego poruszania się na drodze, ograniczonego zaufania do obcych, sposób informowania o niebezpiecznym zdarzeniu. Lekarzem lub pielęgniarką - na temat zapobiegania wypadkom domowym, racjonalnego odżywiania się, czy sposobu zabezpieczenia miejsca zranionego, czy strażakiem o przeciwdziałaniu bezmyślnym zabawom: zapałkami, urządzeniami mogącymi wywołać pożar.
Ewaluacja tego programu będzie miała na celu sprawdzenie, czego dzieci nauczyły się na zajęciach zakresu kształtowania postaw bezpiecznego zachowania się i jakim stopniu potrafią unikać zagrożeń w domu, na podwórku oraz jakie umiejętności nabyły w związku z niebezpieczeństwami wynikającymi z bycia uczestnikiem ruchu drogowego. Jak opanowały zasady ,które ograniczają ryzyko wypadków i urazów i czy wyrobiły w sobie postawę asertywności w kontaktach z nieznajomymi. Na ile te zajęcia pozwoliły nabyć umiejętność opanowania się w sytuacji stresu podczas niebezpieczeństwa. Wykaże czy zajęcia były atrakcyjne dla dzieci, a także jak postrzegają potrzebę udziału swoich dzieci rodzice.
Ocena przydatności programu przybierze różne formy:
• Prezentację umiejętności dzieci podczas konkursów zorganizowanych dla poszczególnych grup przed społecznością przedszkolną .
• Ankiety skierowanej do rodziców
• Ankiety skierowanej do dzieci
Formy te wykażą
- użyteczność - czego nauczyły się dzieci podczas zajęć
- skuteczność metod
- atrakcyjność programu dla dzieci i rodziców


Literatura
1. Goliszek. G „ Pierwsza pomoc w klasach I-III ” (w Życie szkoły nr.2 2004)
2. Gruszczyk –Kolczyńska E , Zielińska E ,Grabowska G. „Program wychowania i kształcenia oraz wspomaganie rozwoju sześciolatków w przedszkolu ,klasach zerowych i placówkach integracyjnych z komentarzem metodycznym”.
3.Klus- Stańska D. ,Nowicka M. „Bezpieczeństwo dzieci” Impuls
Kraków 1999
4. Frątczakowie J. i P. „Edukacja dzieci w wieku przedszkolnym do uczestnictwa w ruchu drogowym” TPD ZG Warszawa 1987
5. Stabelski M. „ Mały ratowniczek” Podręcznik pierwszej pomocy dla klas I-III szkoły podstawowej Warszawa 2000 Dom Wydawniczy Elipsa

Artykuły:
1. „Bezpieczeństwo dzieci” Małgorzata Delo Wychowanie w Przedszkolu nr.2 2008 str. 44-45
2. „ Bezpieczne dziecko” Elżbieta Lorenc –Mytnik
Edukacja dla bezpieczeństwa nr.4 2004 str. 23-29
3. „ Bezpiecznie w przedszkolu”. Helena Prus- Wiśniewska
Wychowanie w Przedszkolu nr.5 2008 str. 27-31
4. „Bezpiecznie za progiem domu i w przedszkolu”. Helena Prus-Wiśniewska Wychowanie w Przedszkolu nr.5 2008 str. 32-37
5. „Bezpieczny przedszkolak” Renata Kamieńska
Wychowanie w Przedszkolu nr.10 2006 str. 37-39
6. „Jak ustrzec dzieci przed niebezpieczeństwami grożącymi ze strony dorosłych” Helena Prus –Wiśniewska Wychowanie w Przedszkolu nr.3 2008 str. 34-37
7. „Ogród bezpieczny i wesoły” Iwona Szlachtowska Wychowanie w przedszkolu nr.6 2006 str. 53-54

Ankieta dla rodziców
Szanowni Państwo
Zabierzecie głos w sprawach ważnych dla rozwoju waszych dzieci .Uzyskane informacje pozwolą mi ocenić na ile Program „Bezpieczny przedszkolak siódemki” , spełnia Państwa oczekiwania i n potrzeby waszych dzieci .Dziękuję za wypełnienie poniższej ankiety.

1. Czy słyszał(a) Pan (Pani) o prowadzonych w przedszkolu zajęciach związanych z programem „Bezpieczny przedszkolak siódemki”.
Tak Nie
2. Od kogo uzyskał(a) Pan (Pani) informacje o realizacji zajęć w przedszkolu?
a) od własnego dziecka
b) od wychowawcy
c) od kogoś innego ,kogo?....................................
3. Czy rozmawia Pan(Pani) ze swoim dzieckiem na temat jego zachowania się :
a) w przedszkolu ?
Tak Nie
b) w czasie przechodzenia przez jezdnię ?
Tak Nie
c) zachowania bezpieczeństwa zabaw w domu?
Tak Nie
d) zachowania się w stosunku do osób obcych?
Tak Nie
4. Czy uważa pan(Pani) ,że tematyka poruszane w ramach zajęć jest przydatna w podnoszeniu bezpieczeństwa dzieci?
Tak Nie
5. Co zdaniem Pana(Pani) stanowi główne zagrożenie bezpieczeństwa dzieci w wieku przedszkolnym?
a) w domu ........................................
........................................
b) w przedszkolu ........................................
........................................
6. Jaki inny temat Pana(Pani) zdaniem powinien być ujęty w programie?


Ankieta dla dzieci
Ankieta dla dzieci 5-6 letnich realizujących program autorski dotyczący bezpieczeństwa

1. Podaj swoje imię i nazwisko
IX 2009 ........................................
VI 2010 ........................................

2. Podaj swój adres
IX 2009 ........................................
VI 2010 ........................................

3. Podaj numer telefonu:
IX 2009 VI 2010
Domowy ...................................... ......................................
Mamy .................................... ......................................
Taty ...................................... ......................................
Kogoś bliskiego ................................ ......................................
Straży pożarnej ................................. ......................................
Policji ...................................... ......................................

4. Jak powinieneś się zachowywać w przedszkolu, by nie zrobić krzywdy sobie i innym?
........................................
........................................
5. Co możesz robić w domu, gdy jesteś sam, by nie przydarzyło Ci się nic złego?
IX 2009 VI 2010
b) bawić się zabawkami .................. ............................
c) używać nożyczek, noży, ostrych przedmiotów ...................................... ......................................
d) oglądać telewizję....................... ...................................
e) rysować ...................................... ....................................
f) bawić się odkurzaczem, mikserem ..................... .................
g) używać gazu........................ ................................
h) wyglądać przez okno........................ .........................
i) otwierać drzwi, gdy ktoś puka ..................... ........................

7. Jesteś sam w domu, komu otworzysz drzwi?
IX 2009 VI 2010
a) mamie, tacie ...................................... ......................................
b) cioci, wujkowi ...................................... ......................................
c) listonoszowi ...................................... ......................................
d) sąsiadce ...................................... ......................................
e) policjantowi ...................................... ......................................
f) bratu, siostrze ...................................... ......................................
g) babci, dziadkowi ...................................... ......................................
h) ładnej, miłej pani ...................................... ......................................
i) strażakowi ...................................... ......................................
j) księdzu ...................................... ......................................

7. Czy wolno Ci samemu przechodzić przez jezdnię?
IX 2009 .................. VI 2009 .....................................

8. Co trzeba zrobić, aby bezpiecznie przejść na drugą stronę po „zebrze”?

IX 2009 VI 2010

Wie .......... Nie wie .......... Wie.......... Nie wie..........

9. Co oznaczają kolory sygnalizatora?

IX 2009 VI 2010
Zielony ...................................... .....................................
Żółty ...................................... ...................................
Czerwony ...................................... ......................................

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.