O marcowej pogodzie raz jeszcze - określanie zjawisk charakterystycznych dla przedwiośnia

Scenariusz zajęć

Cel główny:
· Określanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla miesiąca marca (przedwiośnia).

Cele operacyjne – dziecko:
· potrafi nazwać pory roku,
· rozumie znaczenie przysłowia związanego z miesiącem marcem „W marcu, jak w garncu” ,
· czyta globalnie wyrazy: wiosna, lato, jesień, zima,
· dobiera właściwy ubiór na marcowy spacer.

Metody:
- rozmowa,
- ćwiczenia praktyczne.

Formy:
- z całą grupą,
- indywidualna.

Środki dydaktyczne:
ilustracje i napisy pór roku; sylwety kropel deszczu dla każdego dziecka (7 szt); obrazki przedstawiające marcową pogodę (deszcz, śnieg, pękający lód, kałuże, topniejący bałwan, skowronek); obrazki różnych ubrań, garderoby (spodnie, ciepły sweter i kurtka, kapelusz, czapka z daszkiem, bluzka z krótkim rękawem, krótkie spodenki...); żółty karton, szablonu trójkątów, nożyczki, klej, mazaki; szarfy.

Przebieg zajęcia:

1. Przypomnienie wiadomości o porach roku ze szczególnym uwzględnieniem wiosny na podstawie ilustracji.
Nauczyciel pyta:
- Jakie mamy pory roku?
- Jaka pora roku jest obecnie?
- Jak nazywa się okres występujący bezpośrednio przed wiosną?

2. Całościowe czytanie wyrazów: wiosna, lato, jesień, zima; analiza wyrazów, wyróżnianie głoski w nagłosie i wygłosie.
Nauczyciel mówi, odkrywając napisy:
Czy ktoś potrafi je odczytać?
Połączcie ilustrację z napisem danej pory roku.
Globalne czytanie wyrazów, wypowiadanie ich rytmicznie (dzielenie ich na sylaby), wyróżnianie pierwszej i ostatniej głoski w wyrazach.

3. Rozmowa z dziećmi na temat aktualnego miesiąca marca na podstawie wiersza I. Suchorzewskiej W marcu.

Raz śnieg pada.
a raz deszczyk.
Na jeziorze
lód już trzeszczy.

Błękit nieba
lśni w kałuży,
bałwan w słońcu
oczy mruży.

- Koniec zimy.
Przerwa.
Dzwonek.
- To nie dzwonek.
To skowronek!

4. Omówienie treści wiersza:
- Jaka pogoda jest w marcu?
- Co robi bałwan?
- Czyj głos przypomina dźwięk dzwonka?

5. Przypomnienie przysłów związanych z marcem – wyjaśnienie ich znaczenia.

W marcu, jak w garncu.
Marcowa pogoda – raz słonko, raz woda.

Wyjaśnienie znaczenia przysłów – pogoda marcowa jest kapryśna, w ciągu dnia może padać śnieg, Świecic słońce, wiać wiatr...

6. Przeliczanie wyrazów w przysłowiu Marcowa pogoda – raz słonko, raz woda.
Dzieci otrzymują sylwety kropel deszczu i układają je przed sobą w czasie wypowiadania przez nauczyciela przysłowia. Należy ułożyć tyle kropel, ile jest wyrazów w przysłowiu
Po ułożeniu kropel deszczu wszystkie dzieci razem wypowiadają przysłowie z jednoczesnym wskazywaniem kropli.

7. Dobieranie spośród różnych ubrań, te, które należy włożyć na marcowy spacer.
Na tablicy przypięta postać chłopca i obrazki z różnymi częściami ubioru. Dzieci podchodzą do tablicy, wybierają, nazywają i przypinają obok chłopca ten ubiór, który jest potrzebny na marcowy spacer.

8. Zabawa ruchowa przy muzyce Kałuża (według M. Dąbrowskiej, J. Grafczyńskiej Zabawy rytmiczne i umuzykalniające dla dzieci).
Dzieci poruszają się podskokami po sali przy dźwiękach muzyki. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się przed kałużą (szarfą) i na hasło Hop przeskakują przez nią, po czym rozpoczynają na nowo, w rytmie muzyki, podskoki po sali, aż do następnej przerwy w grze.

9. Wykonanie papierowego słoneczka.
Nauczyciel mówi dzieciom, że na pewno tak jak i on maja dość zimna, deszczu, śniegu, chmur, że chciałyby też, ażeby ciągle świeciło słońce.
Zaprasza dzieci do zaczarowania słońca.
Dzieci wraz z nauczycielem stoją w kręgu, trzymając się za ręce. Powtarzają za nim:
Słońce, słońce, przyjdź!
Słońce, słońce, wyjdź!
Słońce, słońce, my czekamy,
Czary tutaj odprawiamy.
Następnie puszczają ręce i uderzając rytmicznie w uda, coraz głośniej mówią:
Hokus – pokus,
Tere – fere, bam!
Słońce świeci nam!

Zapoznanie ze sposobem wykonania prac:
· wycięcie z żółtego kartonu dwóch kół (narysowanych na kartonie),
· wycięcie trójkątów równoramiennych narysowanych na żółtym kartonie,
· naklejenie trójkątów na jedno koło,
· naklejenie drugiego koła na pierwsze koło tak, aby zakryć końcówki trójkątów,
· dorysowanie mazakami buzi, oczu, nosa.

Wykonanie prac przez dzieci, wspólna ocena prac, umieszczenie ich na wystawie.