Poznajmy się - zabawy integrujące grupę i ułatwiające wzajemne poznanie - scenariusz zajęć świetlicowych

CEL OGÓLNY ZAJĘĆ:
• Integracja grupy
Cele operacyjne:
Uczeń :
• zna imiona swoich kolegów i koleżanek z klasy,
• potrafi bawić się z rówieśnikami,
• rozwijanie przyjaznych stosunków między uczniami
• zaspokaja potrzebę akceptacji,
• przestrzega zasady obowiązujące w zabawach,
• doskonali umiejętności komunikacyjne,
• kształtuje umiejętności wyrażania swoich myśli i uczuć,

Metody i formy pracy:
Zabawa integracyjna, pogadanka, praca w grupie.

Tok zajęć

1. Wprowadzenie
- Prowadząca zaznacza, że nikt nie jest samoistną wyspą. Każde spotkanie z drugim człowiekiem jest okazją do nawiązania bliższego kontaktu.
- Próba wyjaśnienia ,że klasa to wspólnota w której wszyscy musimy się dobrze poznać, żeby lepiej się rozumieć.
2. Burza mózgów- jak bezpiecznie się bawić?

3. Przeprowadzenie zabaw integrujących grupę:

• Zabawa integracyjna „Iskierka”
Dzieci tworzą koła trzymając się za ręce. Przekazują sobie uścisk dłoni – kolejno, po otrzymaniu uścisku od kolegi.
•Zabawa „Moje imię”
Siedzimy w kręgu. Wyznaczona osoba podaje swoje imię i dodaje coś o sobie, np. "jestem wesoła Ania". Kolejna osoba powtarza usłyszaną informację: "Ty jesteś wesoła Ania" i dodaje np. "A ja jestem piłkarz Rafał".

• Zabawa - Ja jako...
Wszystkim uczestnikom rozdajemy przygotowane wcześniej kartki (co najmniej formatu A4), na których każdy ma się przedstawić w formie rysunku jako np. kwiat, zwierzę, instrument muzyczny, krajobraz, postać historyczna itp.

Po kilkunastu minutach, każdy przedstawia swoją kartkę i krótko ją komentuje. Pozostali nie komentują, nie oceniają, ale mogą pytać o to co ich zainteresowało.

Zamiast postać historyczna- postać bajkowa, zamiast aktor- pogoda.

• Zabawa „Wolne komórki”
Przygotowuje się o jedno krzesło mniej, niż liczba uczestników zabawy i układa się je w koło. Każdy siedzi na swoim krześle. Jedna osoba, która pozostała bez krzesła staje na środku i wywołuje niektórych uczestników zabawy do spaceru wokół krzeseł pytając np. "Kto wypił dzisiaj na śniadanie mleko?" Wtedy z krzeseł podnoszą się te osoby i razem z wywołującym spacerują w kółku przed krzesłami. Na komendę wywołującego: "koniec spaceru" każdy biegnie do wolnego krzesła. Ta osoba, która pozostała bez krzesła jest teraz osobą wywołującą. Zabawa bardzo prosta, ale wywołuje wielkie ożywienie i śmiech. Sprzyja również poznawaniu się.
• Zabawa – „Ptaszku zaszczebiotaj”
Wszyscy siadają na krzesłach w kole. Jedna osoba zostaje na środku i jej zawiązuje się oczy chustką. W tym czasie wszyscy zamieniają miejscami. Następnie osoba będąca w środku podchodzi do jednej osoby i mówi np. ptaszku zaszczebiotaj (lub myszko piśnij, kurko zagdacz itp.).
Uczestnik gry do którego podeszła osoba ze środka , musi wydać odpowiedni głos zgodny z jej życzeniem. Jeżeli osoba ze środka odgadła kto wydał ten głos następuje zamiana rolami i zdemaskowany uczestnik idzie do środka. Jeżeli nie - szuka dalej. Gra wywołuje dużo radości.

•Zabawa - „Lusterko”
Dzieci dobierają się parami i siadają na dywanie twarzą do siebie. Jedno z dzieci jest lustrem i dokładnie naśladuje wszystkie ruchy, miny kolegi z pary. Po chwili następuje zamiana ról.

•Zabawa- „Ludzie do ludzi”
Dzieci dobierają się parami, jedna osoba która pozostaje bez pary wywołuje polecenia np. ręka do ręki, kolano do kolana itp. na hasło ludzie do ludzi wszyscy zamieniają się parami i znowu osoba bez pary wydaje polecenia parom.

Można przeprowadzić także zabawy:
-„Puste miejsce”, „Zwierzątka”, „Pingwin”, „Zgadnij, co robię?”, „Kłębuszek przyjaźni”