Klara Budnowska. Nie tylko nauczycielka - opowieść o pasji i służbie

Scenariusz przedstawienia „Klara Budnowska. Nie tylko nauczycielka – opowieść o pasji i służbie” – propozycja do wykorzystania na lekcjach i uroczystościach szkolnych

Scenariusz można wykorzystać podczas:
szkolnych akademii i uroczystości,
zajęć z wychowawcą lub lekcji historii/regionalizmu,
projektów uczniowskich związanych z biografiami lokalnych autorytetów.

Forma wywiadu pozwala na dynamiczne przedstawienie bogatego życiorysu Pani Klary i może być z powodzeniem zrealizowana przez uczniów starszych klas szkoły podstawowej lub szkół ponadpodstawowych.
-------

Roman: Dobry wieczór Państwu, dzisiejszy program przygotował– Roman Kowalski oraz...

Kamil: Kamil Nowak, kłaniam się.

Roman: Drodzy widzowie, zebrani tu z nami w studio, jak i przed odbiornikami. Dzisiejsze wydanie programu jest wyjątkowe, bowiem spotykamy się w Chodzieży.

Kamil: To miasto odgrywa kluczową rolę w życiu naszego dzisiejszego gościa, którego pora przedstawić.

Roman: Szanowni widzowie, droga publiczności, naszym i Państwa gościem, jest wybitna nauczycielka, harcerka, opiekunka szkolnych kół śpiewaczych..... Klara Budnowska.

Klara (wstaje, kłania się): Dziękuję za to uroczę przedstawienie mojej osoby, dzień dobry Państwu.

Kamil: Pani Klaro, spotkaliśmy się tutaj, aby poznać, przybliżyć Pani historię, a trzeba przyznać, że dorobek Pani życia jest wspaniały. Tu, w Chodzieży, mówi się, że „całe swoje dotychczasowe życie poświęciła Pani młodzieży
i społeczeństwu”

Klara: (uśmiecha się i odpowiada): ...też to gdzieś słyszałam.
Roman: Pani Klaro, na początek chcielibyśmy zapytać o Chodzież, z którą związała Pani swoje zawodowe życie, należy jednak przypomnieć naszym widzom, że z pochodzenia jest pani pilanką, czy to prawda?

Kamil: Przepraszam, że wtrącę, drogi Romanie, Pani Budnowska urodziła się w Starogardzie Gdańskim, do Piły rodzina Budnowskich przeniosła się, jak pani Klara skończyła dwa lata...

Klara: To prawda, tam, tzn. w Pile, spędziłam młodość, tam też skończyłam szkołę. Bardzo dobrze wspominam tamten czas.
Kamil: Ale swoje życie zawodowe związała Pani z innym miastem, z Chodzieżą. Mimo tej zmiany, gród Staszica nie dawał o sobie zapomnieć.

Klara: Oczywiście, tu podjęłam pierwszą w pracę – w Szkole Powszechnej, w której pracowałam aż do wybuchu wojny. I tak, Stanisław Staszic towarzyszy mi od dziecka. Szkoła, w której podjęłam pracę, w 1933 r. otrzymała imię tego wybitnego Polaka, obecny adres szkoły to przecież ul. Staszica.

Kamil: Po wojnie wróciła Pani do Chodzieży i ponownie wróciła do szkoły?

Klara: Tak, zgadza się.

Roman: Pani Klaro, lista pani osiągnięć na polu zawodowym jest imponująca, nie wiem właściwie od czego zacząć: została pani komendantem Hufca Harcerskiego w Chodzieży, organizowała pani szkolne zespoły taneczne, teatralne i śpiewacze...

Klara: Przepraszam, jeśli mogę wtrącić.

Kamil: Ależ bardzo proszę.

Klara: Ruch. Od tego powinniśmy zacząć. Te wszystkie osiągnięcia, o których pan wspomniał nie byłyby możliwe, gdyby nie miłość do sportu, to ona ukształtowała moje spojrzenie na rzeczywistość
i moją pracę. Dzisiaj młodzież zapomina, że siłę charakteru, obowiązkowość, poczucie odpowiedzialności
za drugiego człowieka, kształtuje właśnie sport. Drogie dzieci, nie zapominajcie o tym.

Roman: To bardzo pouczające i potrzebne naszej młodzieży. Sport odegrał w Pani życiu istotną rolę, jak pani przed chwilą wspomniała. Jednak nie wszystko kręciło się wokół sportu, jako takiego. Była Pani aktywnym członkiem chóru „Halka”, opracowywała liczne choreografie do różnych widowisk, nie tylko w Chodzieży. Pracowała Pani w Polskim Czerwonym Krzyżu oraz była członkiem zarządu Towarzystwa Kultury i Sztuki
w Chodzieży. Aha i była jeszcze Liga Kobiet.

Klara: Tak... to prawda.. „Halka” jest mi niezwykle bliska. Wszystkie te „osiągniecia”, o których pan wspomniał, zabrzmiały jak podsumowanie, a ja przecież niczego nie podsumowuję, idę tylko na emeryturę, nie kończę działalności. Ja... po prostu zaczynam nowy etap w swoim życiu.

Kamil: Pani Klaro, skąd Pani brała na to wszystko czas? Te wszystkie aktywności? Wiele, z wcześniej wspomnianych, działań odbywało się równolegle.

Klara: Mam nadzieję, że nie będę nudna... (uśmiecha się), ale.... to wszystko zasługa... sportu. W sporcie ważna jest dyscyplina i to się chyba tak naturalnie przełożyło na moje życie.

Kamil: A harcerstwo? We wrześniu 1935 r. wstępuje pani do Związku Harcerstwa Polskiego,
gdzie pani kariera również potoczyła się błyskawicznie.

Klara: Patriotyzm wyniosłam z domu. To w domu rodzinnym wpojono mi głęboką miłość do nieistniejącej wtedy ojczyzny. A ten patriotyzm, już w wolnej Polsce, pchał mnie do pracy na rzecz całego społeczeństwa,
a harcerstwo wydało mi się najlepszą możliwą opcją.

Roman: Jesteśmy pełni podziwu, jak Pani na to wszystko znajdowała i nadal znajduje czas.
Poświęciła pani cały swój czas, również ten wolny po pracy w szkole, na działalność społeczną. Przejdźmy zatem do podsumowania. Jakby miała Pani ocenić swoją działalność, to co było w niej
i nadal jest najważniejsze?

Klara (chwilę się zastanawia): Kołem napędowym mojej działalności, jak już wcześniej wspomniałam, był sport i harcerstwo. To mogłam dać młodzieży: patriotyzm, taniec, muzykę. Każda działalność, każda rozmowa i kontakt z człowiekiem, było i nadal jest dla mnie cudownym przeżyciem.

Kamil: Zanim zakończymy chcielibyśmy zapytać o dalsze plany. Zaznaczyła Pani wcześniej, że to nie koniec, że zaczyna pani nowy etap. Na co wobec tego, my, zebrani tutaj i przed odbiornikami możemy liczyć w najbliższym czasie?

Klara: dostałam propozycję dołączenia do nowego projektu. To będzie „Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Chodzieskiej”, właśnie szykujemy się do pierwszego występu (patrzy na zegarek). Przepraszam, bardzo się spieszę, za chwilę mamy kolejną próbę. Nie mogę się spóźnić. Do widzenia!

Roman: Oczywiście, proszę iść, dziękujemy za Pani obecność!

Kamil: Drodzy widzowie, dziękujemy za ten wspólnie spędzony czas w tym malowniczym miejscu.
Prowadzący: Drodzy Państwo, zobaczmy jak dziedzictwo sportowe Pani Klary przełożyło się
na współczesność.

Prowadzący: Jak dzisiaj wyglądałby taniec przygotowany przez Klarę Budnowską, może właśnie tak?
/taniec/