Konspekt zajęcia z wychowania umysłowego
Grupa: dzieci czteroletnie
Temat zajęcia: „Kwoka”– teatrzyk pacynkowy na podstawie wiersza Jana Brzechwy pt. „Kwoka ”
Cele ogólne:
- wprowadzenie dzieci w świat wartości - ukazanie wartości szacunku na podstawie wiersza Jana Brzechwy pt. „Kwoka”
- kształtowanie umiejętności wskazywania, nazywania i oceniania zachowań „Kwoki” - bohaterki wiersza,
- kształtowanie umiejętności udzielania odpowiedzi na pytania z użyciem przymiotników
- kształtowanie postaw właściwego zachowania się w różnych sytuacjach życiowych
- wdrażanie do przestrzegania zasad obowiązujących podczas oglądania teatrzyku.
Cele szczegółowe:
- wypowiada się na temat postawy głównej bohaterki teatrzyku, potrafi nazwać i ocenić jej zachowanie
- zna przymiotniki określające wybrane cechy zachowania i potrafi je właściwie używać
- odróżnia dobre zachowanie od złego
- zna skutki złego zachowania
- wie, co oznacza szacunek i jak należy go okazywać
- zna zasady obowiązujące podczas oglądania teatrzyku.
Metody pracy:
- czynna - zadania stawiane dziecku
- słowna - rozmowa
- oglądowa - teatrzyk
Formy pracy:
- grupowa
- indywidualna
Pomoce dydaktyczne: bilety wstępu na przedstawienie, scenografia do przedstawienia- teatrzyk kukiełkowy z rekwizytami, pacynki: kwoka, osioł, baran, krowa, świnia, tekst wiersza „Kwoka” J. Brzechwy, płyta Cd z nagraniem muzyki o różnej dynamice, po 4 minki przedstawiające dobre i złe zachowania, tablica, kreda, karta pracy dla każdego dziecka: „Pokoloruj minki”.
Przebieg zajęcia:
I część wstępna
1. Powitanie dzieci i zebranych gości. Zaproszenie dzieci do „teatru” .
Sprawdzenie biletów wstępu i przypomnienie o zasadach zachowania podczas oglądania teatrzyku.
2. Prezentacja bohaterów wiersza Jana Brzechwy „Kwoka ”
Narrator:
- Dzień dobry kochane dzieci. Zapraszamy was dzisiaj do teatrzyku pacykowego, na przedstawienie pt. „ Kwoka” na podstawie wiersza Jana Brzechwy.
- Zobaczcie jaka scena.
- W roli głównej – Kwoka! /Jestem Kwoka ko, ko, ko/.
- W roli głównej również Pan Osioł /Jestem Osioł iho, iho, iho/.
- Mamy jeszcze Panią Krowę/Jestem Krowa mu, mu, mu/.
- I Pan Baran /Jestem Baran . Cześć . Be, be,be/.
- I mamy jeszcze Panią Świnię / Jestem Świnia - hrum, hrum, hrum/.
- Prosimy o ciszę. Zapraszamy.
II. część zasadnicza
1. „Kwoka” Jan Brzechwa
Narrator:
Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
Kwoka:
- Grunt to dobre wychowanie!
Narrator:
Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.
Osioł pierwszy wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
Kwoka:
- Widział kto takiego osła?!
Narrator:
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka, gniewna i surowa,
Zawołała:
Kwoka:
- A to krowa!
Narrator:
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
Kwoka:
- Co też pani tu wyczynia?
Tak nabłocić! A to świnia!
Narrator:
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka wściekła.
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała:
Kwoka:
- Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno... Wszyscy się wynoście!
Narrator:
No i poszli sobie goście
Czy ta kwoka, proszę pana,
Była dobrze wychowana?
I to już jest koniec kochani. A to nasi wspaniali aktorzy i brawa dla nich ( pacynki kłaniają się widzom).
2. Praca z wierszem
Jakich gości zaprosiła kwoka ? / osioł, krowa, baran, świnia/
OSIOŁ
Co zrobił osioł?
Co zrobiła kwoka?/krzyczała/
Co powiedziała? /- Widział kto takiego osła?! /
Nauczyciel zawiesza na tablicy krzykliwą minkę.
KROWA
Co zrobiła krowa?
Jaka była kwoka wobec krowy? /gniewna, surowa/
Co powiedziała? / - A to krowa!/
Nauczyciel na tablicy zawiesza rozgniewaną minkę.
ŚWINKA
Co zrobiła świnia?
Co robiła kwoka?/złościła się, miotała/
Co powiedziała?- / - Co też pani tu wyczynia? Tak nabłocić! A to świnia!/
Nauczyciel zawiesza na tablicy rozzłoszczoną minkę
BARAN
Co zrobił baran?
Jaka była kwoka wobec barana? /wściekła/
Co powiedziała?- / Kwoka wściekła. Coś o łbie baranim rzekła/
Jaka była kwoka dla swoich gości? Jak się zachowywała?
- krzykliwa
- zdenerwowana
- zła, rozłoszczona
- wściekła
- gniewna
- surowa
- niecierpliwa
- obrażała zwierzęta brzydkimi słowami.
– Czy zachowując się w taki sposób kwoka nauczyła grzeczności swoich gości?
- Czy była dobrze wychowana? - Wybrane dziecko obok zawieszonych na tablicy minek rysuje smutną minkę.
Rady dla Kwoki.
A teraz podpowiedzmy naszej Kwoce jaka ma być, aby uczyć innych dobrego wychowania, aby inni jej słuchali, aby przestała ranić innych obraźliwymi słowami.
-radosna, uśmiechnięta, – nauczyciel przyczepia po drugiej stronie tablicy minkę uśmiechniętą,
-miła, dobra, życzliwa, kochająca - nauczyciel przyczepia minkę z oczami w kształcie serduszek,
-używająca dobrych , „ magicznych słów” , grzeczna - minka mówiąca proszę, dziękuję, przepraszam,
- pomocna , cierpliwa - minka z pomocnymi dłońmi
Te wszystkie dobre zachowania, które wymieniliśmy możemy nazwać jednym słowem: szacunek .
Czyli :
- jest to bycie grzecznym, dobrym wobec innych,
- troska o to, aby nie ranić innych swoim zachowaniem,
- akceptować innych pomimo odmiennego myślenia, zachowania.
- Czy Kwoka okazała szacunek swoim gościom?
- Czy zaproszone przez Kwokę zwierzęta będą chciały znowu do niej przyjść?
- Co powinna zrobić Kwoka żeby zwierzątka ponownie chciały ją odwiedzić?
III. Część końcowa
1. Dobre i złe zachowania – zabawa muzyczno - ruchowa.
Podczas muzyki dzieci poruszają się swobodnie po sali, na przerwę nauczyciel pokazuje minkę symbolizującą dobre lub złe zachowanie. Dobre zachowania pokazują gest - kciuk do góry, złe zachowanie - kciuk w dół. Zabawę powtarzamy kilka razy.
2. Ewaluacja zajęcia
Na podstawie wiedzy zdobytej na zajęciu i własnych doświadczeń, dzieci odpowiadają na pytania:
- Kiedy okazujemy komuś szacunek? - W jaki sposób?
3. Karta pracy: Pokoloruj minki, które oznaczają okazywanie szacunku innym.