Pod maską emocji. Scenariusz lekcji wychowawczej

Przebieg zajęć:
Wprowadzenie:
Temat: Pod maską emocji – nazywamy i rozpoznajemy nasze uczucia i emocje.
Cel główny: Poznawanie i kształtowanie emocji.
Cele szczegółowe:
Uczeń potrafi:
1. Nazywać i rozpoznawać emocje po mimice twarzy oraz zachowaniu.
2. Pogrupować emocje.
3. Odróżnić emocje od uczuć.
4. Odróżnić złość od agresji.
5. Podać przykłady zachowań agresywnych.
6. Współpracować w grupie.
7. Kształtować pozytywną postawę wobec siebie i innych.
8. Ocenić rolę emocji w życiu człowieka.
Formy pracy:
1. Praca indywidualna
2. Praca grupowa
Metody:
Mapa skojarzeń, burza mózgów, miniwykład, dyskusja, prezentacja
Środki dydaktyczne:
Maski z emocjami, flamastry, kartki dużego formatu.
Powitalna rundka
Nauczyciel sprawdza listę obecności. Każdy uczeń zamiast tradycyjnego „jestem lub obecny” wymienia liczbę określającą, jak się czuje w danej chwili, gdzie jeden oznacza podły, fatalny nastrój, a dziesięć – pełne zadowolenie, werwę.
Np.: Ania 10 – rozpiera mnie energia – dzisiaj jest piątek.
Tomek 1 – jestem zły, bo dałem się sprowokować i wdałem się w bójkę.
Prowadzący po sprawdzeniu listy obecności, zadaje pytanie uczniom czego się dowiedzieli po pierwszych minutach lekcji. Uczniowie odpowiadali, że mówili o tym co czują tu i teraz.
Padają słowa emocje, uczucia.
Miniwykład:
W języku potocznym słowa „emocje” i „uczucia” często używamy zamiennie i traktujemy je jako synonimy. Definicje psychologiczne nieco się różnią od siebie, a jednocześnie wzajemnie uzupełniają. Mówiąc o uczuciach, mamy na myśli stany psychiczne, które odzwierciedlają względnie trwałe ustosunkowania do: ludzi, zwierząt zdarzeń, rzeczy itp.
Uczucia trwają znacznie dłużej w czasie i mamy ich świadomość (np. miłość do rodziców), nawet gdy doświadczamy złości, gdy mama i tata czegoś nam zabraniają. Emocje to mniej lub bardziej uświadomione, bardziej nietrwałe i raczej gwałtowne, stany o silnym zabarwieniu pozytywnym lub negatywnym.
Część główna:
Uczestnicy zajęć siedzą w kręgu i losują maski odwrócone tyłem, wyrażające różne stany
emocjonalne i uczuciowe. Nauczyciel wskazuje kolejno uczniów, którzy będą odgadywać emocje ze swojej maski, po otrzymaniu wskazówek przez kolegów i koleżanki. Dopóki wszystkie emocje nie zostaną odgadnięte, to w dalszym ciągu wszyscy ukrywają się pod swoją maską.
Przykładowe wskazówki dla odgadującego:
Czujesz to, gdy:
1. Wygrywasz w konkursie....
2. Budzisz się spocony w środku nocy...
3. Przewróciłeś się, uderzyłeś, odczuwasz ból...
4. Kolega zawiódł twoje zaufanie....
5. Jesteś chory...
6. Masz napisać klasówkę...
7. Zostałeś bezpodstawnie posądzony...
8. Dostajesz słabą ocenę.. itp.
2.Inna propozycja w odgadywaniu emocji to wykorzystanie kart:
Karty obrazkowe: Kapitan Nauka. Poznaję świat. Emocje!
Wszystkie maski z emocjami stanowią 4 podstawowe grupy emocji: złość, radość, smutek, strach. Uczniowie przed zdjęciem masek szukają swojego stanowiska do pracy grupowej.
Na stolikach przygotowane są różne grupy emocji.
Wszyscy uczniowie zdejmują maski i przystępują do działania.
Każda grupa ma wykonać mapę skojarzeń do pytań:
Co powoduje, że czujesz radość?
Co powoduje, że czujesz złość?
Co powoduje, że czujesz smutek?
Co powoduje, że czujesz strach?
Po zakończonym zadaniu grupy prezentują swoje prace.
W trakcie prezentacji nauczyciel rozwija temat emocji złości.
Miniwykład z prezentacją: złość jest ok., agresja nie jest ok.
Podsumowanie zajęć:
Nauczyciel do każdej pracy zadaje pytania:
Do czego potrzebna nam jest złość, radość, smutek i strach?
Prowadzący zachęca dzieci do dyskusji, po której prezentuje schemat, który przedstawia znaczenie emocji w naszym życiu.(Wszystkie emocje są dobre, nie ma pozytywnych i negatywnych emocji).
Każdy uczeń na zakończenie zajęć otrzymuje kolorową karteczkę, na której pisze w skali 1-10 poziom emocji odczuwanych tu i teraz. A następnie przykleja do postaci człowieka narysowanego na dużym formacie papieru, określając tym samym miejsce na ciele, gdzie kumuluje najczęściej swoje emocje. Tym samym prowadzący chciał przekazać, że to co czujemy nie kryje się tylko w naszych myślach, ale również w fizycznych odczuciach naszego ciała.
Bibliografia:
Daniel Golleman, „Inteligencja emocjonalna”
Forum Media Polska, „Trudne przypadki w pracy pedagoga – skuteczne wsparcie i praktyczne narzędzia”
Nasze emocje i uczucia www.zatokaempatii.com