Zmartwienie księżyca - zabawy językowe

Scenariusz zajęć dla dzieci 3-letnich w zakresie aktywności językowej.

Temat: Zmartwienie księżyca – zabawy językowe.

Cele ogólne:
1. Wspomaganie rozwoju umiejętności słuchania utworów literackich.
2. Wspomaganie rozwoju koordynacji wzrokowo – ruchowej.

Cele operacyjne:
W wyniku podjętej aktywności dzieci:
- odpowiadają zdaniem na pytania dotyczące treści opowiadania,
- wodzą po śladzie palcem wskazującym prawej ręki oraz wylepiają plasteliną ograniczoną
przestrzeń na kartonie.

Metody pracy:
- czynna – zadań stawianych do wykonania,
- słowna – rozmowa, pokaz,
- oglądowa – pokaz, obserwacja.

Formy organizacyjne:
- grupowa,
- indywidualna.

Środki dydaktyczne:
ilustracja księżyca przysłonięta 6 karteczkami; zagadka słowna – księżyc; obrazki przedstawiające księżyc w kształcie koła i rogalika; opowiadanie J. Papuzińskiej
pt. ,,Jak nasza mama zreperowała księżyc”; tamburyn; kołatka;
dla każdego dziecka: karton z narysowanymi konturami księżyca w kształcie koła i rogala; emblemat słońca dla dziewczynki, emblemat księżyca dla chłopca; niebieski karton
z narysowanym konturem księżyca w kształcie rogala; biała plastelina.

Przebieg zajęć:

1. Księżyc – zagadka słowno – obrazkowa
Dzieci rozwiązują zagadkę, podczas gdy nauczyciel odsłaniania fragmentami ilustrację księżyca
i równocześnie recytuje zagadkę:
Czasem ma kształt bułki, czasem srebrnego rogala.
Kiedy słońce gaśnie, on na niebie się zapala.
Wśród gwiazdek wysoko świeci się z daleka.
Można już do niego dolecieć rakietą.

2. Koło i rogalik – ćwiczenie małej motoryki
Dzieci oglądają obrazki przedstawiające księżyc w kształcie koła i rogalika. Swobodnie wypowiadają się, czy widziały księżyc na niebie i jaki miał kształt. Następnie dzieci siadają
w kole, otrzymują kartony z narysowanymi konturami księżyca w kształcie koła i rogala i wodzą po śladzie palcem wskazującym prawej ręki.

3. „Jak nasza mama zreperowała księżyc” – słuchanie opowiadania J. Papuzińskiej
Dzieci słuchają opowiadania czytanego przez nauczyciela:
Mama opowiadała, że obudziła się w nocy, bo księżyc świecił jej prosto w twarz. Wstała z łóżka, aby zasłonić okno. I wtedy usłyszała, że ktoś pochlipuje na dworze. Więc wyjrzała oknem, ciekawa, co tam się dzieje. I zobaczyła, że księżyc świeci na niebie z bardzo smutną miną, a po brodzie, osłoniętej małą białą chmurką, płyną mu łzy.
- Co ci się stało? - spytała nasza mama. Dlaczego płaczesz?
- Buuuu.....! - rozpłakał się wtedy księżyc na cały głos - chciałem zobaczyć, jak wygląda z bliska wielkie miasto, spuściłem się na dół, zaczepiłem o wysoką wieżę i obtłukłem sobie rożek!
Księżyc odsunął białą chmurkę i mama zobaczyła, że ma utrącony dolny róg. Wyglądał zupełnie jak nadłamany rogalik.
- Co to będzie! - lamentował księżyc. - Kiedy zrobię się znów okrągły, będę wyglądał jak plasterek sera nadgryziony przez myszy! Wszyscy mnie wyśmieją!
- Cicho - powiedziała mu mama. - Cicho, bo pobudzisz dzieci. Chodź tu na balkon, połóż się na leżaku i poświeć mi, a ja spróbuję wymyślić jakąś radę na twoje zmartwienie.
Księżyc podpłynął do balkonu i ułożył się ostrożnie na leżaku. A mama założyła szlafrok, pantofle i poszła do kuchni. Cichutko wyciągnęła stolnicę, mąkę, jaja, śmietanę i zagniotła wielki kawał żółciutkiego ciasta. Z tego ciasta ulepiła rożek, taki, jakiego brakowało księżycowi.
- Siedź teraz spokojnie - powiedziała - to ci przyprawię ten twój nieszczęsny rożek.
Okleiła mama księżycowi brodę ciastem, równiutko, i wylepiła taki sam rożek, jak ten, co się obtłukł. Potem wzięła jeszcze parę skórek pomarańczowych i tymi skórkami, jak plastrem, przylepiła ciasto do księżyca.
- Gotowe! - powiedziała. - Za kilka dni rożek ci przyrośnie i będziesz mógł te plasterki wyrzucić. Ale pamiętaj, na drugi raz nie bądź gapą, omijaj sterczące dachy i wysokie wieże. Przecież mogłeś się rozbić na kawałki!

4. Rozmowa na temat opowiadania.
Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela:
Kto płakał w nocy i obudził mamę?
Co stało się księżycowi?
O co martwił się księżyc?
Na jaki pomysł wpadła mama?
Z jakich składników zrobiła ciasto?
Czego użyła do przyklejenia brakującego różka?
O co mama poprosiła księżyc?

5. „ Słonce i księżyc” – zabawa ruchowa
Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy: słoneczka – dziewczynki i księżyce – chłopcy. Wszystkie dzieci z emblematami na ubraniach przykucają w rozsypce. Przy dźwiękach tamburyna poruszają się słoneczka, przy dźwiękach kołatki – księżyce. Cisza jest sygnałem do przykucnięcia.

6. Kolorowy księżyc – ćwiczenia plastyczne
Dzieci ugniatają kawałki białej plasteliny, następnie formują z niej małe kuleczki i wylepiają nimi kontur księżyca w kształcie rogala, narysowany na niebieskim kartonie.