X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 44281
Przesłano:
Dział: Przedszkole

Potrafię już ważyć - zabawa w eksperymentowanie

SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z ZAKRESU EDUKACJI MATEMATYCZNEJ

Temat: Potrafię już ważyć - zabawa w eksperymentowanie
Uczestnicy: dzieci pięcioletnie
Przewidywany czas: 25 minut
Miejsce: sala grupy VI

Cele ogólne:
- stwarzanie sytuacji edukacyjnych motywujących dzieci do ważenia różnych przedmiotów, używania i stopniowania określeń, dotyczących ich ciężaru.
- aktywizowanie matematycznego myślenia dzieci
Cele operacyjne:
- rozumie, na czym polega ustalenie ciężaru przedmiotów
- konstruuje wagę szalkową
- wykonana zadanie w parach
- zgodnie współdziała w osiągnięciu celu
- posługuje się pojęciami: ciężki, lekki, cięższy lżejszy, taki sam
Metody:
- burza mózgów, pokaz, objaśnienia, instrukcja, definiowanie, zadania stawiane dziecku, rozmowa, zagadka, pedagogika Froebla, Gruszczyk – Kolczyńskiej, Kinezjologii Edukacyjnej P. Denisona
Forma: indywidualna jednolita i zróżnicowana, w parach, z całą grupą
Pomoce: dary Froebla nr 1.1 nr 3, sznurek, 40 cm patyczki, woreczki foliowe, taśma samoprzylepna, koszyczki, tamburyno, woreczki gimnastyczne, aparat fotograficzny, zagadka (waga), wyrazy – waga, różne rodzaje wag obrazki i naturalne przedmioty (sklepowa, szalkowa, kuchenna, lekarska, łazienkowa), prosta waga skonstruowana przez nauczyciela, produkty
i przedmioty do ważenia (mąka, kasza, sól, jabłka, ziemniaki, samochody, lalki, misie, klocki drewniane i plastikowe), guziki, mazaki.

Przebieg zajęcia
1. Powitanie (ćwiczenie z zakresu Kinezjologii Edukacyjnej P. Denisona):
„Witam rączki
Witam lewą
Witam prawą
Brawo! Brawo!”
2. Zagadka
Bardzo jest dokładna, stoi sobie w sklepie. A co ile waży, pokaże najlepiej.
Wprowadzenie do tematu. Czytanie globalne wyrazu waga (podział wyrazu na sylaby, głoski, wyróżnienie głoski w nagłosie i wygłosie wyrazu).

3. Burza mózgów „Do czego potrzebna jest waga?. Co by było, gdyby na świecie nie było wag”. Wypowiedzi dzieci, uzupełnianie wypowiedzi kolegów.
4. Zapoznanie z różnymi rodzajami wag. Globalne odczytywanie nazw wag.
Dzieci odpowiadają na pytanie nauczyciela: „Gdzie możemy się spotkać z wagą (waga sklepowa, kuchenna, lekarska, łazienkowa, jubilerska, towarowa. )
5. Zabawa ruchowa z elementami pantomimy „Lekki woreczek – ciężki woreczek”. Przy akompaniamencie tamburyna dzieci z woreczkami poruszają się po całej sali. Gdy nauczyciel gra rytm do podskoków, dzieci lekko podskakują lub podrzucają do góry i łapią woreczek pokazują ruchem jaki jest lekki. Gdy akompaniament będzie wolny, miarowy pokazują pantomimicznie, jaki woreczek jest ciężki.
6. Konstruowanie wagi.
Dzieci siedzą w parach na dywanie, przed nimi zgromadzone materiały potrzebne do skonstruowania wagi: 40 cm patyki, woreczki foliowe, sznurek. Taśma samoprzylepna. Oglądanie patyka, będą to ramiona wagi, na ramionach mocują szalki z torebki za pomocą taśmy. Znajdujemy miejsce przywiązania sznurka, nauczycielka pokazuje, jak ustalić środek ciężkości. Dzieci samodzielnie eksperymentują w poszukiwaniu środka ciężkości na swojej szalce. Zaznaczenie mazakiem miejsca na patyku, pomoc nauczyciela w zamocowaniu sznurka.
7. Ustalenie, jak się waży na skonstruowanej wadze - pokaz nauczyciela. Określenie co jest cięższe, ramię szalki unosi się do góry. Co jest cięższe, ramię szalki opada w dół. Demonstracja kolejności wykonywanych czynności ważenia nauczyciela wspólnie
z dziećmi, zamiana w parach osoby ważącej.
8. Samodzielne ważenie
Pierwsze próby samodzielnego ważenia. Na środku dywanu leżą koszyczki z klockami z darów Froebla i guziki – odważniki oraz zabawki sali. Każda para wkłada zabawkę do jednego worka, a do drugiego taką ilość klocków i guzików, aby zrównoważyć ciężar. Dzieci w parach ważą zabawkę, a potem wyjaśniają, że zabawka waży np. 3 klocki i 2 guziki.
9. Samodzielne eksperymentowanie:
Samodzielne ważenie innych zabawek. Dzieci ważą zabawki (samochody, lalki, misie...) na swoich wagach porównując ich ciężar np. („miś jest lżejszy od lalki, bo idzie do góry”). Wymieniają się spostrzeżeniami i uwagami. Wynik pomiarowy zapisuje nauczyciel na arkuszu.(np. miś - waży 4 klocki, 3 guziki).
10. Podsumowanie zajęć. Podziękowanie dzieciom za wspólną zabawę.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.