Opis i analiza przypadku edukacyjnego: Chłopiec z trudnościami w nauce, zamknięty w sobie

Opis i analiza
przypadku edukacyjnego

I Identyfikacja problemu

Chłopiec z trudnościami w nauce, zamknięty w sobie.
Uczeń jest drugi rok w zespole klasowym. Wcześniej razem z rówieśnikami uczęszczał do przedszkola. Jest zdyscyplinowany na zajęciach, spokojny, rzadko nawiązuje kontakty z rówieśnikami. Ma problemy w nauce. Często nie potrafi odpowiedzieć na zadane pytanie. Prace pisemne wykonuje bardzo wolno, popełnia pomyłki, na zajęciach plastycznych i technicznych często nie kończy prac, jest „nieobecny” myślami.
Wychowywany jest w pełnej rodzinie, ma siostrę cztery lata młodszą od siebie. Źródłem utrzymania rodziny jest gospodarstwo rolne.

II Geneza i dynamika zjawiska

Problem ten istnieje, odkąd dziecko uczęszcza do szkoły podstawowej.
W klasie I zdarzało się, że chłopiec nie odrabiał prac domowych, prawie nigdy nie uczył się wierszy na pamięć, bardzo często nie przynosił przyborów i materiałów na zajęcia techniczne.
Z obserwacji chłopca wynikało, że zupełnie nie zajmuje go nauka, do szkoły przychodzi, gdyż tak powinien robić. Dziecko mieszka na wsi daleko od rówieśników i nie ma z nimi kontaktu po zajęciach.
W klasie II problemy z nauką nasiliły się, chłopiec nie odrabiał lekcji, nie uczył się, na sprawdzianach siedział, nadal z trudnością nawiązywał kontakty z rówieśnikami. Niektórzy koledzy dokuczali mu, popychali, jednak nigdy się nie skarżył, a o sytuacjach tych dowiadywałam się od innych dzieci. Z rozmów z sąsiadami wynikało, że chłopiec nie bawi się z kolegami, jest odizolowany od rówieśników przez nadmierną troskę rodziców o jego bezpieczeństwo. Matka rzadko kontaktowała się z nauczycielem, nie przychodziła na wywiadówki, dlatego zaprosiłam ją na wizytę do szkoły telefonicznie. Rozmowa z matką utwierdziła mnie w przekonaniu, że troszczy się o dziecko, jednak nie zdawała sobie dotąd sprawy z kłopotów syna w szkole.
Na podstawie powyższych informacji stwierdziłam, że powodem kłopotów chłopca w nauce i izolowania się od rówieśników jest: niska samoocena, strach przed szkołą, nadopiekuńczość rodziców, nieracjonalne wykorzystanie czasu wolnego.

III Znaczenie problemu

Opisany problem ma dla ucznia negatywne skutki w postaci narastających zaległości, co może spowodować brak promocji do następnej klasy. Powoduje to także złe samopoczucie chłopca w grupie rówieśniczej, izolację od grupy.

IV Prognoza

1. Negatywna – chłopiec może całkowicie zamknąć się w sobie, odizolować się zupełnie od grupy rówieśniczej, szukać grupy nieformalnej, która go zaakceptuje. Zaległości w nauce mogą coraz bardziej narastać.
2. Pozytywna – uczeń zacznie łatwiej nawiązywać kontakty z rówieśnikami, stanie się bardziej otwarty, będzie miał wyższą samoocenę, zacznie odnosić sukcesy w nauce, co zmobilizuje go do dalszej pracy.

V Propozycje rozwiązania

Cele:
- wyrównanie braków dziecka w nauce,
- zachęcanie i motywowanie do nauki,
- uaktywnianie funkcjonowania dziecka w grupie,
- poprawa stosunków interpersonalnych w relacji uczeń-uczeń, uczeń-nauczyciel,
- podniesienie samooceny dziecka.

Zadania naprawcze:
- prowadzenie indywidualnych rozmów z uczniem,
- systematyczne rozmowy z rodzicami dziecka,
- prowadzenie zajęć wyrównawczych w szkole,
- prowadzenie zajęć terapeutycznych w świetlicy szkolnej,
- nagradzanie dziecka za sukcesy,
- kontakt z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną,
Zadania profilaktyczne:
- dostosowywanie zadań do możliwości ucznia,
- stosowanie pozytywnej oceny,
- wyposażenie dziecka w wiedzę, która pozwoli mu uwierzyć we własne siły,
- wspieranie ucznia w nauce,
- zachęcanie do rozmów o własnych problemach,
- tworzenie miłej atmosfery na zajęciach,
- wyrabianie pozytywnego stosunku dziecka do nauki,
- organizacja zabaw z udziałem ucznia,
- dawanie dziecku możliwości wykazania się np. w konkursach,
- udział ucznia wraz z klasą w zajęciach profilaktycznych „Spójrz inaczej”,
Kiedy zorientowałam się w trudnościach szkolnych chłopca, zaproponowałam mu pomoc w nauce na zajęciach wyrównawczych w klasie. Po lekcjach pomagałam mu odrabiać pracę domową w świetlicy szkolnej. Starałam się poświęcać chłopcu dużo czasu, aby nadrobić zaległości. Chłopiec wspólnie z kolegami z klasy uczestniczył w zajęciach „Spójrz inaczej”, na których zachęcałam go do rozmowy o własnych uczuciach, sukcesach oraz wdrażałam do współpracy z kolegami i zabawy.

Plan oddziaływań

1. Wychowawca
Działania:
- współpraca z rodzicami,
- pomoc w rozwiązywaniu problemów,
- pomoc w nauce,
- wyrównywanie braków w nauce,
- wdrażanie do współpracy z kolegami.
Sposób realizacji:
- prowadzenie rozmów indywidualnych w szkole, w domu,
- wizyty w domu ucznia,
- zajęcia wyrównawcze,
- indywidualna praca z uczniem,
- zabawy.
2. Współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną.
Działania:
- przeprowadzenie badań psychologicznych i pedagogicznych.
Sposób realizacji:
- wywiad z rodzicami dziecka,
- kwestionariusz,
- opinia o uczniu na podstawie obserwacji.
3. Współpraca z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej
Działania:
- wystąpienie do ośrodka pomocy o bezpłatne dożywianie dziecka.
Sposób realizacji:
- przeprowadzenie rozmowy z matką na temat warunków bytowych.
4. Grupa rówieśnicza
Działania
- integrowanie z klasą,
- wspólne wycieczki, spacery i zabawy,
- przydzielanie ról w klasie,
- zajęcia wychowawczo – profilaktyczne „Spójrz inaczej”.
Sposób realizacji
- udział dziecka w szkolnych konkursach,
- udział w występach artystycznych,
- pełnienie roli dyżurnego,
- rozmowy z kolegami.

W trakcie roku szkolnego starałam się pomóc chłopcu w przezwyciężeniu trudności w nauce i nawiązaniu więzi z rówieśnikami w klasie.
Uczeń coraz chętniej pracuje na zajęciach. Jego postępy w nauce są niewielkie, ale widoczne. Pracuje w szybszym tempie, czasami zgłasza się do odpowiedzi zachęcony pozytywnymi wynikami. Stał się również bardziej otwarty, próbuje rozmawiać z kolegami, bawi się z nimi i współpracuje na zajęciach. Cały czas staram się aktywizować go w życie klasy powierzając odpowiedzialne zadania m. in. w zabawach. Motywuję go wysiłku w nauce poprzez nagradzanie, życzliwość i systematyczną pomoc. Chłopiec wziął udział w konkursie plastycznym i zdobył nagrodę. To również wpłynęło na poprawę jego samooceny i wzbudziło wiarę we własne siły.
Mam nadzieję, że moje starania przyczynią się do pokonania trudności szkolnych chłopca i zaowocują w postaci pozytywnych ocen, promocji do następnych klas, otwartej postawie wobec kolegów i koleżanek oraz poprawią wizerunek chłopca w jego własnych oczach i będą mobilizacją do dalszej pracy.