Opinia o uczennicy do poradni psychologiczno-pedagogicznej

Xxxx jest uczennicą tutejszej szkoły od września. Do grupy dołączyła w połowie miesiąca, ponieważ przebywała z rodzicami na wakacjach. Już pierwszego dnia pobytu w szkole przyjęła postawę negacji: nie chciała usiąść w wyznaczonym miejscu, krzyczała, chciała samowolnie opuścić klasę. Następnego dnia dała się poznać jak dziecko nieprzestrzegające ustalonych zasad. Została w ostatnim czasie posadzona sama w ostatniej ławce, gdyż nie potrafiła siedzieć bez oglądania się, przeszkadzania siedzącym wokół dzieciom poprzez zaczepianie ich, kopanie, szczypanie, inicjowania rozmów, kłótni. Podczas zajęć wymaga ciągłych upomnień. Zakłóca tok lekcji śpiewaniem, głośnym komentowaniem, powtarzaniem głośno poleceń po nauczycielu. Niepytana, udziela odpowiedzi zanim wypowie się wskazane dziecko. Niezapytana, gdy tego chce, wyraża swoje niezadowolenie, głośno komentując sytuację. Często zajmuje się innymi czynnościami – zbędnymi, niepotrzebnymi w tym konkretnym momencie: ścieraniem gumki, wyciąganiem i ponownym układaniem w piórniku przyborów, kredek, przesuwaniem tornistra, wyciąganiem pojemnika ze śniadaniem ( z głośnym komentarzem, że jest już głodna). Jeśli sytuacja nie układa się po jej myśli, reaguje agresją słowną, czasem potrafi wyrazić negatywne emocje mimiką, napięciem całego ciała, zaciśnięciem pięści. Krzyczy, że nienawidzi szkoły.
Relacje dziewczynki z rówieśnikami są trudne. Od początku pobytu w klasie zbudowała negatywne relacje z jedną z koleżanek. Ponieważ siedziała tuż za nią, nie można było poprowadzić zajęć. Zaczepiała dziewczynkę, obrażała i głośno wyrażała swoje myśli. Została przesadzona, ale nadal ich kontakty są trudne, zwłaszcza podczas przerw.
Xxxx jest także agresywna w stosunku do innych dzieci: zaczepia je, prowokuje różne sytuacje, a następnie skarży, wskazując siebie jako ofiarę. Z relacji nauczyciela wychowania fizycznego wynika, że dziewczynka nie reaguje na polecenia, celowo kopie dzieci, bije je. Nie potrafi współpracować w grupie.
Celowo opóźnia wykonywanie pewnych czynności, np. przebieranie się, porządkowanie stolika, jedzenie śniadania, przygotowanie książeczek i piórnika do pracy. Kilkakrotnie pyta „Co tu trzeba zrobić?”, mimo wyjaśnień nauczyciela – potrzebuje, by poświęcić w tym konkretnym momencie tylko jej uwagę. Jednak gdy brak jest odpowiedzi lub pada uwaga, że wobec braku pracy i zainteresowania lekcją, zadanie będzie musiała wykonać w domu, potrafi bardzo szybko uzupełnić zaległości bez dodatkowych wskazówek.
Nie ma problemu z przyswajaniem nowych wiadomości. Potrzebuje indywidualnej uwagi, pochwały, doceniania. Ma świadomość, że jej zachowanie jest nieodpowiednie, ponieważ często domaga się oceniania i komentowania zachowania. Są momenty, że pracuje, stara się kontrolować emocje, potrafi przeprosić za nieodpowiednie zachowanie. Jednak szybko powracają zachowania opisane powyżej.
Z rozmowy z matką wynika, że Xxxx jest po konsultacji psychiatrycznej i otrzymuje leki wyciszające.