Fryderyk Chopin dumą Polski - zapoznanie z sylwetką kompozytora

Scenariusz zajęcia przeprowadzonego w dniu 28.11.2018r.
w grupie dzieci 5-letnich „Jagódki”

Temat: Fryderyk Chopin dumą Polski- zapoznanie z sylwetką kompozytora
Treść podstawy programowej:
I.5, II.4, III.5, III.7, III.8, III.9, IV.2, IV.3, IV.5, IV.6, IV.7

Cele ogólne:
• Zapoznanie dzieci z sylwetką polskiego kompozytora Fryderyka Chopina
• Zapoznanie dzieci z muzyką klasyczną
Cele operacyjne:

Dziecko:
• Uważnie słucha opowiadania
• Wypowiada się na temat treści opowiadania
• Poznaje podstawowe informacje o Fryderyku Chopinie
• Określa nastrój towarzyszący wysłuchanemu utworowi muzycznemu
• Rozpoznaje brzmienie i wygląd wybranego instrumentu
• Uczestniczy w zabawie ruchowej
• Potrafi wskazać pięciolinię, klucz wiolinowy i nuty
• Potrafi prawidłowo nazwać i instrumenty muzyczne, w tym fortepian
Metody:
• Praca z całą grupą
• Zadań stawianych dziecku
• Praktycznego działania
Formy:
• Zbiorowa
• Indywidualna

Pomoce: portret Fryderyka Chopina, zdjęcie domu w Żelazowej Woli, pomnika
w Łazienkach Królewskich, opowiadanie o Chopinie, radio, pendrive z utworami Fryderyka Chopina, nuty, karta pracy.

Przebieg zajęcia
1. Wprowadzenie do zajęć. Nauczyciel przedstawia najważniejsze informacje dotyczące Fryderyka Chopina.

Fryderyk Chopin to najwybitniejszy polski kompozytor. Swoją muzykę tworzył na fortepianie. Urodził się we wsi Żelazowa Wola. Naukę gry na fortepianie rozpoczął
w wieku 4 lat. Jego pomnik znajduje się w Łazienkach Królewskich w Warszawie.
Posłuchajcie opowiadania o Fryderyku Chopinie
Nauczyciel zadaje dzieciom pytania dotyczące opowiadania:

• O kim jest mowa w opowiadaniu?
• Czym zajmował się Fryderyk Chopin?
• Na jakim instrumencie grał Fryderyk?
• W jaki sposób czcimy jego pamięć?
• Kto potrafi wytłumaczyć słowo: kompozytor?
2. Słuchanie utworu Fryderyka Chopina „Polonez g- moll”. Dzieci rozpoznają instrument z wysłuchanego utworu. Dzieci określają nastrój towarzyszący tej muzyce (powaga, spokój).
Rozmowa na temat komponowania muzyki i sposobu jej zapisywania (klucz wiolinowy i nuty na pięciolinii).
3. „Rozbiegane nutki” zabawa ruchowa ćwicząca reakcję na sygnał dźwiękowy. Dzieci stoją w kole, otrzymują nutkę następnie poruszają się po sali w rytm muzyki Fryderyka Chopina. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i szukają pięciolinii, na której stawiają się nuty.
4. Praca przy stoliku z kartą pracy
Wskazanie z czterech muzyków grających na różnych instrumentach – tego, który gra na fortepianie i pokolorowanie tej ilustracji.
5. Podsumowanie wiadomości zdobytych na zajęciach
• O kim była mowa na dziej szych zajęciach?
• Z czego zasłynął Fryderyk Chopin?

Opowiadanie własnego autorstwa do scenariusza
Opowiadanie o Fryderyku Chopinie
Mały Kamil wracał z przedszkola bardzo zadowolony, pełen energii, jaką mają małe, wesołe dzieci. Rodzice wracali późno z pracy, więc Kamil został u dziadka Henia, którego uwielbiał. Dziadziuś powitał wnuka ciasteczkami i pyszną herbatą. Dopiero po zjedzeniu smakołyków, Kamil zwrócił uwagę na cichutką muzykę, która brzmiała w pokoju.
- Ładna muzyka , podoba mi się, co to jest ? – zapytał Kamil
- To Fryderyk Chopin , wielki wirtuoz – powiedział dziadek
- Kim był Chopin? – z zaciekawieniem dopytywał Kamil
Fryderyk Chopin w połowie był francuzem a w drugiej połowie Polakiem – wyjaśnił dziadek. – Jego ojciec był francuzem, a matka Polką. Ojciec Fryderyka , Mikołaj Chopin przyjechał do Polski i w Żelazowej Woli poznał Teklę Krzyżanowską, matkę naszego kompozytora. Pierwszymi dziećmi Chopinów były dziewczynki Ludwika i Izabela a potem urodził się syn Fryderyk, który był geniuszem.
- Geniuszem? – zdziwił się, jest przecież tylu muzyków i raczej się nie mówi, że są geniuszami.
- Chopin to co innego – wyjaśnił dziadek Henio. To najsłynniejszy Polak w naszej historii, znany na całym świecie. Wyobraź sobie Kamilku, że na fortepianie nauczył się grać sam, bez niczyjej pomocy. Gdy miał sześć lat, potrafił odtworzyć każdą usłyszaną melodię.
- Czyli w ogóle nie musiał uczyć się gry na fortepianie? – spytał Kamil
- Uczył się, ale szybko prześcignął swoich nauczycieli. Z ta nauką to bardzo złożona historia – powiedział dziadek. Fryderyk miał bowiem słabe zdrowie, ciągle chorował. Rodzice bardzo dbali o zdrowie syna, ale gruźlica w tamtych czasach była bardzo niebezpieczną oraz niezbadaną chorobą.
- Ale wróćmy do jego talentu. Pierwsze utwory komponował w wieku siedmiu lat.
- To chyba niemożliwe, aby tak małe dziecko potrafiło komponować? - powiedział Kamil
- Przecież mówiłem ci, że to był geniusz, a dla geniusza wszystko jest możliwe.
- A co się działo dalej? - dopytywał Kamil

- To długa historia. W wieku dwudziestu lat wyjechał z Polski i zamieszkał w Paryżu. Tam był bardzo ceniony i często bywał na paryskich salonach. Lubił światowe życie, miał świetne maniery.
- Pewnie myślisz, że wiele koncertował – wyjaśnił dziadek. – Nic podobnego. Przez całe życie dał niespełna trzydzieści koncertów, na których gromadzili się przyjaciele. Na życie zarabiał udzielając lekcji muzyki. Wśród jego uczniów byli bogaci arystokraci, a nawet książęta.
- Co dalej się działo z Fryderykiem? – pytał Kamil
- Resztę życia spędził Paryżu, pisząc czułe listy do matki. Zdrowie i stan polityczny w Polsce nie pozwalał mu wrócić. Zmarł bardzo młodo, w wieku trzydziestu dziewięciu lat, na wspomnianą wcześniej gruźlicę. Nie żył długo, ale stworzył wielkie dzieła muzyczne.
- A czy wiesz, że jego muzyka jest ciągle żywa? – zapytał dziadek - Polska organizuje najstarszy i jeden z najważniejszych konkursów wykonawczych na świecie – Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, na którym wykonuje się utwory jednego kompozytora. Nasz konkurs odbywa się co pięć lat z przerwą w czasach II wojny światowej.
- Dziadku, opowiedziałeś mi o wspaniałym człowieku, może posłuchamy jego utworów skomponowanych przez Fryderyka Chopina.
I za chwilę starszy pan i chłopiec wsłuchali się w czarodziejskie dźwięki, .......a czas stanął w miejscu.