Ocena opisowa ucznia ze spektrum autyzmu

Ocena opisowa ucznia ze spektrum autyzmu
nauczanie indywidualne w wymiarze 10h tygodniowo

Dominik jest dzieckiem na ogół pogodnym , które cechują poważne zaburzenia wynikające z autyzmu . Nadal nie mówi. Zaznacza swoje potrzeby poprzez nieartykułowane zwroty. Bardzo ograniczyły się zachowania niepożądane – choć nadal występują nagle – jeśli nie spełni się Jego oczekiwań TU I TERAZ! Niestety pojawiła się bardzo silna agresja w stosunku do matki, potrafi Ją pobić jeśli nie spełni jego żądań. Zwiększyły się również zachowania agresywne w stosunku do nauczycieli pracujących z Dominikiem.
Dominik obecnie bardzo chętnie współpracuje. Podczas zajęć i wykonywania poleceń bardzo często szuka mojego wzroku , potwierdzenia . Dominik jest sprawny ruchowo. Jego kontakty społeczne są bardzo ograniczone. Traktuje on ludzi przedmiotowo, choć można zauważyć przywiązanie do Rodziców. Stymuluje się On poprzez charakterystyczne ruchy palcami , pukanie o plastikowe przedmioty , lizanie i uporczywe ślinienie.- stereotypie. W chwilach silnego zdenerwowania pojawia się uporczywe plucie , krzyki i uderzanie w głowę. W pracy z Dominikiem stosuję tylko wzmocnienia pozytywne. Rodzaj wzmocnień to: wzmocnienia pierwotne np. słodycze, chrupki oraz pochwała słowna. Dominik nie posiada umiejętności zabawy. Brak jest u niego zabaw twórczych, tematycznych, opartych na wyobraźni. Podczas nauki tej umiejętności zauważyłam, że zabawa klockami, układanie układanek oraz puzzli nie wzbudzają jego zainteresowania. Staram się kierować jego działanie właśnie w tę stronę. Dominik jest w stanie ciągłego nadpobudzenia spowodowanego nadzwyczajną wrażliwością na zmysłową stymulację. Dominik znalazł sobie właściwe sposoby uspokajania siebie - kołysze się rytmicznie, zatyka uszy , bardzo często przytula się.
Reaguje na swoje imię podczas polecenia zadania do wykonania. Bardzo chętnie uczestniczy w zajęciach szkolnych. Współuczestniczy czasami w zabawach z rówieśnikami – zajęcia z muzykoterapii. Niestety jest bardzo mało samodzielny - myje ręce jedynie pobieżnie, nie potrafi umyć ust . Podczas zajęć samodzielnie się ubierze , trwa to wolno , ale skutecznie. Natomiast w obecności mamy , tylko i wyłącznie oczekuje , wręcz wymusza na mamie , aby Go ubrała. Nadal niestety NIE sygnalizuje potrzeb fizjologicznych . Coraz lepiej mieści się w dużych konturach. Podejmuje pracę z masami plastycznymi - z plasteliną , modeliną. Układa domino obrazkowe , coraz sprawniej , zazwyczaj z moją „podpowiedzią”. Wykonuje proste ćwiczenia grafomotoryczne. Omija przeszkody, przechodzi pod nimi nad nimi . Lokalizuje przedmioty codziennego użytku . Szybko i samodzielne chodzi po schodach. Wykazuje bardzo „małe”- zainteresowań przedmiotami . Dobiera wg koloru, wskazuje dane przedmioty na polecenie , składa 5-6 prostych elementów w całość . Wydaje z siebie chaotyczne dźwięki: du-du-du, y-y-y, mmm, ko-ko, mia-mia na zasadzie autostymulacji, dobrze nawiązuje kontakt wzrokowy z nauczycielem, natomiast nie nawiązuje kontaktu z otoczeniem za pomocą uśmiechu, gestu lub mimiki. W zadawalającym stopniu rozumie wypowiedzi kierowane bezpośrednio do Niego . Gdy dźwięki w Jego otoczeniu stają się natarczywa reaguje agresją (kopie, uderza głową, zaciśniętymi pięściami), podobnie reaguje na nadmiar nowych elementów/bodźców podczas lekcji . Pomimo braku zainteresowania otoczeniem zna miejsce i położenie wielu przedmiotów w klasie.

Wskazania do dalszej pracy z DOMINIKIEM :

- intensywna praca nad rozwojem umiejętności dnia codziennego przez naśladowanie;
- wdrażanie do większej samodzielności w zakresie czynności samoobsługowych
- konsekwentne wymaganie od dziecka spełniania poleceń, nie wyręczanie go w działaniu;
- usprawnianie umiejętności koncentracji uwagi; wydłużanie czasu koncentracji uwagi;
- poszerzanie zestawu ćwiczeń o zabawy ruchowe, muzyczno-ruchowe oraz wzbogacanie zestawu pomocy dydaktycznych o nowe atrakcyjne i nieznane uczniowi pomoce dydaktyczne;
- uczestnictwo w terapiach Weroniki Sherborn,
- terapia logopedyczna , neurologiczna i psychiatryczna ,
- przerywanie stereotypowych zabaw; ćwiczenia relaksacyjne.

Joanna Stępniewska