Czarodziejskie zabawy z lustrem

Scenariusz zajęć "Czarodziejskie zabawy z lustrem"

Cele ogólne:
Obserwowanie działania luster.
Uświadomienie dzieciom zjawiska odbicia światła.

Cele operacyjne:
- zna zastosowanie luster
- wie, co to jest lustro wypukłe i wklęsłe,
- ogląda swoje odbicie w różnych przedmiotach
- wyraża nastrój mimik?

- ćwiczy mięśnie narządów mowy
- potrafi obserwować i wyciągać wnioski

Metody:
- słowne: pogadanka, opis, dyskusja, czytanie globalne, rozwiązywanie zagadek
- metody oparte na obserwacji (pokaz),
- czynne: samodzielnych doświadczeń (badanie, eksperymentowanie), zadań stawianych
do wykonania i ćwiczeń utrwalających, kierowania własną aktywnością dziecka,
- metody aktywizujące: rozumowanie dedukcyjne

Formy: praca z całą grupą, zespołowa, w parach, indywidualna
Pomoce: czarny, sztywny kartonik, płaskie lustro prostokątne, latarka, nożyczki, bombka choinkowa, błyszcząca łyżka wazowa, czajnik, pojemnik z wodą, folia aluminiowa, łyżka stołowa, monety, lusterka dla każdego dziecka, obrazek i napis: lustro

Przebieg zajęć:

1. Zagadka
Jest w każdym domu,
duże lub małe,
do przeglądania się
jest doskonałe!
Napis : lustro – czytanie globalne.

2. Doświadczenie „Jak działają lustra”
Zaginamy czarny kartoniki na jednej ściance robimy trzy szczeliny prostopadle do zagięcia. W ciemnej sali umieszczamy zapaloną latarkę tak, żeby światło padało przez szczeliny kartonika. Z drugiej strony kartonika umieszczamy lustro najpierw prostopadle do promieni świetlnych, później pod kątem.
Pytamy dzieci: - Jak myślicie, co się będzie działo, kiedy postawimy lustro prosto, a kiedy krzywo? Zobaczymy jak światło przechodzi przez podziurkowaną osłonę na lampce (osłonę można wykonać z tektury lub np. zakładając na latarkę warstwę folii aluminiowej, tak aby światło mogło się wydostawać tylko małymi otworkami po nakłuciach). Teraz też światło biegnie w postaci prostej linii. Obserwacja przebiegu promieni świetlnych.
Wniosek: Kiedy lustro ułożone jest prosto do latarki promienie świetlne odbijane są tak samo. Kiedy promienie nie padają na lustro prostopadle, po odbiciu się od niego biegną dalej w innym kierunku.

3. Zabawy z lusterkami:
„Puszczanie zajączków” – jeden zajączek może złapać drugiego.
„Wesołe i smutne miny” – wyrażanie nastroju mimik?

„Baloniki” – napełnianie buzi powietrzem i wypuszczanie go.
Ćwiczenia buzi i języka
- „małpki” – układanie języka pod górna potem dolną warg?

- „całuski” - cmokanie ustami
- „jemy cukierki” – wypychanie językiem prawego, a potem lewego policzka
- oblizywanie ust „po pysznym deserze”

4. Czarodziejskie zabawy z lusterkami i monetami
Na papierze kładziemy monetę. Pytamy dzieci: - Ile tutaj jest monet?
Następnie przystawiamy lustro tak, aby moneta się w nim odbiła.
- Ile teraz mamy pieniążków?
Zabieramy lustro, odbicie znika.
Następnie ustawiamy dwa lustra. Ile mamy pieniążków? Dzieci widzą trzy.
Chowamy jedno lustro. Dzieci widzą dwie monety.
Pomagamy dzieciom zrozumieć, na czym polega zabawa.

5. Zabawa ruchowa „Lustro” przy muzyce relaksacyjnej
Dzieci dobierają się dwójkami. Jedno wykonuje jakiś ruch, drugie naśladuje je natychmiast, jak w lustrzanym odbiciu. Zmiana ról.

6. Zabawa „Lustra wklęsłe i wypukłe”
Oglądanie przez dzieci przedmiotów, w których można zobaczyć swoje odbicie: bombka choinkowa, błyszcząca łyżka wazowa, czajnik, pojemnik z wodą, folia aluminiowa, łyżka stołowa.
- Jak to się dzieje, że twarz odbita w bombce choinkowej jest zmniejszona, a twarz odbita w wewnętrznej stronie łyżki wazowej jest powiększona i odwrócona?
Wyjaśnienie, że bombka choinkowa to zwierciadło wypukłe, które zmniejsza odbijane przedmioty. Zwierciadła wypukłe znajdują się np. przy różnych pojazdach. Widać w nich więcej, ponieważ zmniejszają przedmioty. Kierowcy autobusów i tramwajów dzięki nim widzą, czy pasażerowie wsiedli do pojazdu czy wysiedli.
Wewnętrzna część łyżki wazowej to zwierciadło wklęsłe. Z bliska w takim lustrze można zobaczyć swoje odbicie powiększone i odwrócone. Takiego lustra używa dentysta, żeby obejrzeć ząb w powiększeniu.

7. Rozumowanie dedukcyjne: „Co by było, gdyby nie było luster?”