X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 33457
Przesłano:

Sprawozdanie z realizacji stażu na nauczyciela dyplomowanego

Edyta Berbecka
nauczyciel mianowany
wychowawca grupy wychowawczej
Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego
im. Marynarza Polskiego w Damnicy

SPRAWOZDANIE
REALIZACJI
STAŻU NA NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO

Imię i nazwisko nauczyciela stażysty Edyta Berbecka
Data rozpoczęcia stażu 01.09.2013r.
Data zakończenia stażu 31.05.2016r.

Wstęp:
W Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym w Damnicy pracuję od 2004 roku. Stanowisko pracy objęłam zgodnie z posiadanym wykształceniem zawodowym: magister pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej oraz uzyskanymi kwalifikacjami oligofrenopedagoga. Najpierw odbywałam przez trzy miesiące staż absolwencki, który obejmował prowadzenie zajęć rewalidacyjnych w Specjalnej Szkole Podstawowej w SOSW zgodnie z planem pracy na rok szkolny 2004/2005. Od stycznia 2005r., pracowałam jako nauczyciel zajęć rewalidacyjnych i nauczania indywidualnego. Natomiast już od września 2006 r., pracowałam jako wychowawca najstarszej grupy dziewcząt o profilu : „Gospodarstwo domowe”, przy Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym w Damnicy.
Swój staż na nauczyciela dyplomowanego, jeszcze przed napisaniem planu rozwoju zawodowego, rozpoczęłam od wstępnej oceny własnych umiejętności. Musiałam się zastanowić, co jest dla mnie ważne, co chcę osiągnąć. Na podstawie autodiagnozy stwierdziłam, iż staram się być nauczycielem, wychowawcą rzetelnie realizującym zadania związane z powierzonym mi stanowiskiem, chętnie uczestniczę w doskonaleniu zawodowym, stale doskonalę i wzbogacam swój warsztat pracy. Te wszystkie punkty i rozważania pomogły mi w opracowaniu mojej ścieżki awansu na nauczyciela dyplomowanego, którą realizowałam, starając się spełnić wymagania egzaminacyjne.
Efektem tych przemyśleń było sformułowanie planu rozwoju, uwzględniającego zarówno działania mające na celu doskonalenie warsztatu i metod pracy nauczyciela-wychowawcy jak i zadań służących podniesieniu jakości szkoły wymagania egzaminacyjne.

Zgodnie z brzmieniem §8 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli w okresie odbywania stażu zrealizowałam następujące zadania:

§ 8 ust.2. pkt.1 Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły,
1.Współpraca z dyrekcją, wychowawcami klas, nauczycielami, pedagogiem szkolnym, psychologiem, specjalistami.

Dzięki współpracy z dyrekcją placówki, wychowawcami klas oraz psychologiem, pedagogiem szkolnym, mogłam na bieżąco rozwiązywać problemy edukacyjno-wychowawcze, wypracować optymalne sposoby rozwiązywania problemów wychowawczych, wypracować jednolity front oddziaływań wychowawczych oraz ustalić indywidualne wskazówki do pracy z dzieckiem. Dzięki systematycznej współpracy mogłam dowiadywać się o postępach, a także problemach dydaktycznych i wychowawczych moich podopiecznych. W wyniku tych konsultacji starałam się także ujednolicać z nimi oddziaływania pedagogiczne w celu rozwiązywania zaistniałych trudności wychowawczych. Bieżące kontakty z kadrą pedagogiczną były dla mnie podstawą efektywnej współpracy, zmierzającej do wdrażania i utrwalania u wychowanków nawyków i zachowań pożądanych społecznie oraz eliminowania tych niepożądanych, a szczególnie zagrażających ich życiu i zdrowiu.

Celem tych działań było uzyskanie informacji dotyczących problemów dzieci i młodzieży, by jak najwłaściwiej, fachowo, z korzyścią dla dzieci i zgodnie z przepisami rozwiązać sytuacje trudne.

Uzyskane efekty:
Dzięki współpracy z dyrekcją placówki, wychowawcami klas oraz psychologiem, pedagogiem szkolnym nie tylko wzrósł poziom mojej wiedzy o wychowankach i sposobach konsekwentnego oraz jednolitego postępowania, ale też rozwinęły się moje kompetencje społeczne, potrafię współpracować oraz współdziałać na rzecz ośrodka.

2. Zaangażowanie się w realizację zadań w zakresie zapewnienia wychowankom bezpieczeństwa podczas pobytu w internacie.

Znajomość podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz przepisów przeciwpożarowych pozwoliła mi na organizowanie zajęć wychowawczych w sposób właściwy i bezpieczny zarówno dla wychowanków, jak i dla mnie. W wspólnie z wychowawcą grupy V, Jadwigą Jarosiewicz dziewczęta miały okazję zwiedzić jednostkę straży pożarnej w Damnicy, utrwaliły swoją wiedzę dotyczącą procedur wzywania straży pożarnej. Dzięki temu spotkaniu miałam możliwość usystematyzowania swojej wiedzy na temat ewakuacji wychowanków z budynku Ośrodka, zachowania się podczas pożaru oraz postępowania podczas wyprowadzania wychowanków z trudnościami w poruszaniu się, takich jak np. osób z porażeniem mózgowym. Natomiast dzięki spotkaniom z pracownikami policji w Damnicy moje wychowanki dowiedziały się jakie grożą konsekwencje za samowolne oddalenie się z placówki oraz za niewłaściwe zachowanie się wobec koleżanek i kolegów oraz pracowników ośrodka, dowiedziały się jakie konsekwencje grożą za czyny karalne.
Na początku każdego roku szkolnego szczegółowo zapoznawałam się z Instrukcją Bezpieczeństwa Pożarowego dla budynku Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Damnicy mieszczącego się przy ulicy J. Korczaka 1. Dokładnie zapoznałam się i przeanalizowałam dział dotyczący sposobów postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia, zasady postępowania pracowników w przypadku powstania pożaru lub innego zagrożenia do czasu przybycia jednostek ochrony przeciwpożarowej, z organizacją i warunkami (sposobem) przeprowadzenia ewakuacji. Przypomniałam i utrwaliłam sobie zasady i zagadnienia dotyczące pomocy przedmedycznej. Znajomość podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz przepisów przeciwpożarowych pozwoliła mi na organizowanie zajęć wychowawczych w sposób właściwy i bezpieczny zarówno dla wychowanków, jak i dla mnie. Natomiast dzięki spotkaniom z pracownikami policji w Damnicy moje wychowanki dowiedziały się jakie grożą konsekwencje za samowolne oddalenie się z placówki oraz za niewłaściwe zachowanie się wobec koleżanek i kolegów oraz pracowników ośrodka, dowiedziały się co to są czyny karalne, demoralizacja i jakie konsekwencje grożą za czyny karalne.
Celem tych działań było zapewnienia wychowankom bezpieczeństwa podczas pobytu w internacie.

Uzyskane efekty:
Dzięki znajomości podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz przepisów przeciwpożarowych mogłam organizować zajęcia wychowawcze w sposób właściwy i bezpieczny zarówno dla wychowanków, jak i dla mnie, permanentnie dostosowywać rozwiązania do potrzeb uczniów i wychowanków, a także wypracować określone zasady postępowania wychowawczego.

3. Poszerzenie i doskonalenie wiedzy z zakresu pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, dydaktyki podczas uczestniczenia w wybranych formach zewnętrznego i wewnętrznego doskonalenia zawodowego
W swojej pracy zawodowej wciąż poszukuję nowych rozwiązań. Stawiam wysokie wymagania zarówno sobie, jak i moim wychowankom, uwzględniając ich stopień niepełnosprawności. Staram się podnosić jakość kształcenia moich podopiecznych, dlatego w czasie trwania całego stażu konsekwentnie i stale dążyłam do tego, aby podnosić poziom swoich kwalifikacji. Działania te zmierzały do nabycia umiejętności, których celem jest wydajniejsza i efektywniejsza praca na rzecz dzieci i placówki.
Podczas stażu nabywałam umiejętności dotyczące organizacji i doskonalenia własnego warsztatu pracy. Celem doskonalenia jest podnoszenie własnych kompetencji , wymiana doświadczeń. Dlatego też aktywnie uczestniczyłam w szkoleniach wewnątrzszkolnych oraz innych formach doskonalenia poza placówką.
W trakcie trwania stażu brałam udział w następujących formach doskonalenia zawodowego. Oto one:
a) wewnątrzszkolne formy doskonalenia zawodowego:
-udział w pracach Zespołu Samokształceniowego Wychowawców
-Udział w pracach zespołu samokształceniowego RW
-Udział w pracach zespołu samokształceniowego ds. wsprowadzania komunikacji alternatywnej AAC
Spotkania zespołów samokształceniowych to aktywna forma dokształcania nauczycieli. Po części teoretycznej czy też praktycznej (np. pokazowej lekcji) następuje omówienie tematu, dyskusja. Wszystkie te spotkania dają okazję do wymiany doświadczeń i spostrzeżeń z innymi nauczycielami, są źródłem nowych pomysłów i wzbogacają doświadczenie.
W trakcie trwania stażu czynnie uczestniczyłam w wewnątrzszkolnym doskonaleniu podczas zebrań Zespołów Samokształceniowych. Przygotowałam na potrzeby Zespołu Samokształceniowego Wychowawców Grup Wychowawczych:
- zapoznałam uczestników z głównymi celami oraz przedstawiłam założenia realizowanego przez mnie programu autorskiego „Młoda gospodyni”. – 09.01.2014r.

- opracowałam i przedstawiłam referat nt. „Problemy rozwoju psychoseksualnego i wychowania osób z niepełnosprawnością intelektualną” – 07.11.2014r..
- prowadziłam zajęcia warsztatowe pt. „Czym jest relaksacja” - 10.04.2015r.
- relaksacja sposobem na dobre samopoczucie – warsztaty relaksacyjne w oparciu o relaksację czynną wg. Marty Bogdanowicz 27.04.2016r.
Uczestnictwo i wymiana doświadczeń podczas spotkań w Zespole Samokształceniowym pozwoliła mi na permanentne dokształcanie i podwyższanie swoich umiejętności opiekuńczo-wychowawczych, szczególnie wtedy, kiedy spotkania miały charakter warsztatowy.
Wnioski:
Praca w zespołach samokształceniowych pozwoliła mi na doskonalenie warsztatu i metod pracy pedagogicznej w zakresie pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, umożliwiła mi podzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, przyczyniła się do doskonalenia mojej pracy nauczyciela oligofrenopedagoga, a co za tym idzie podniosła jakość pracy szkoły.

Uzyskane efekty:
- zdobyte wiadomości i umiejętności stanowią zasadniczy element mojej pracy, wykorzystuje je na co dzień. Dostrzegłam także zalety wspólnego analizowania i rozwiązywania problemów organizacyjnych, dydaktycznych i wychowawczych występujących w placówce,
- lepsza współpraca nauczycieli i wychowawców, będących dla siebie wsparciem, pomocą.
- wspólne analizowanie podczas spotkań zespołu pracy opiekuńczo – wychowawczej
i rewalidacyjnej w internacie wyznaczało określone zasady postępowania w grupie, kierunki dalszej działalności wychowawczej podejmowanej przez nauczyciela,
- wymiana doświadczeń i obserwacji uczestników oraz ciągłe nabywanie wiedzy i nowych umiejętności,
- podkreślona odpowiedzialność każdego nauczyciela za sytuację w szkole
- ciągłe dostosowywanie rozwiązań do potrzeb uczniów, wychowanków,
- wypracowane określone zasady postępowania wychowawczego.

b) zewnątrzszkolne formy doskonalenia zawodowego:
- kurs : „ Zachowania agresywne i autoagresywne u osób z niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem i zaburzeniami psychicznymi”. – organizator: ODN Słupsk 25-26 października 2013r.
- kurs : „ Stymulacja sensoryczno-motoryczna w edukacji szkolnej”. – organizator ODK „ATENA” Słupsk 19-20-21 marca 2014r.
- kurs: „To co terapią logopedyczną nie jest, a może ją udoskonalić i usprawnić” - organizator: ODN Słupsk, dnia 28.02.2015r.
- konferencja : „Wpływ zachowań żywieniowych na zdrowie dzieci i młodzieży . ” – organizator: ODN Słupsk, dnia 25.03.2015r.
- kurs : „Awans zawodowy nauczyciela – aspekty prawne, przygotowanie dokumentacji awansowej. ” – organizator ODN Słupsk, dnia 16.04.2015r.
- kurs : „Pismo i rysunek ucznia w diagnozie i terapii pedagogicznej.” – organizator ODK „ATENA” Słupsk, dnia 16.05.2015r.
- kurs: „101 pomysłów na terapię percepcji wzrokowej”. – organizator ODK „ATENA” Słupsk, dnia 09.10.2015r
- Warsztaty: „Jak kształtować zdrowe nawyki żywieniowe u dzieci w wieku szkolnym”. - organizator: ODN Słupsk, dnia 13.11.2015r.
- konferencja: „NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA ZDROWIE – EDUKACJA – TERAPIA”. - organizator: ODN Słupsk, dnia 04.12.2015r.
- kurs: „Arteterapia w edukacji i terapii” – organizator : ODN Słupsk, dnia 12.03.2016r. Głównym celem szkolenia była możliwość poznania poprzez osobiste doświadczenie różnorodnych kreatywnych metod i technik w pracy indywidualnej i grupowej z zakresu sztuk plastycznych, muzyki, literatury, ruchu, dramy i relaksacji.
- szkolenie: „Nowoczesne media-co nauczyciel powinien wiedzieć o agresji elektronicznej wśród dzieci i młodzieży” – organizator: ośrodek szkoleniowy Instytutu Badań w Oświacie, dnia 05.05.2016r.
Celem wymienionych form doskonalenia zawodowego było:
• poznanie nowych form i metod pracy nauczyciela,
• uzupełnianie wiedzy merytorycznej,
• zdobywanie niezbędnych materiałów do pracy,
• doskonalenie warsztatu pracy,
• podniesienie poziomu jakości pracy placówki,

Ukończone formy doskonalenia zawodowego posłużyły mi do pogłębiania wiedzy oraz umiejętności organizowania i doskonalenia swojego warsztatu pracy.
Uzyskane efekty:
Ukończone przeze mnie różne formy doskonalenia zawodowego, nie tylko wzbogaciły moją wiedzę i doświadczenie, ale także rozwinęły umiejętności oraz poszerzyły możliwości zawodowe i interpersonalne.
Zdobytą wiedzę wdrażałam i wykorzystywałam biorąc pod uwagę potrzeby i możliwości dzieci.
Uważam zarówno wewnątrzszkolne jak i pozaszkolne formy doskonalenia nauczycieli za bardzo cenne pod względem treści merytorycznych oraz wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.
Wymienione formy doskonalenia zawodowego, w których brałam udział, wpływały na wzbogacenie mojej wiedzy, podnoszenie efektywności mojej pracy dydaktycznej i wychowawczej, a tym samym podwyższenie jakości pracy szkoły.
Pozwoliły mi także być na bieżąco ze wszystkimi nowościami, dzielić się zdobytą wiedzą z innymi. Zaspokoiły również potrzebę stałego zdobywania wiedzy i osiągania coraz większych umiejętności. Pomagało mi to dobrze planować zadania dydaktyczne i wychowawcze.
Ponadto nawiązałam nowe znajomości i rozwinęłam wymianę doświadczeń z nauczycielami innych szkół, co pozytywnie wpłynęło na nabycie szerokiego spojrzenia na mój zawód.
Gromadzenie literatury i wiedzy pedagogicznej pozwoliło mi na możliwość sięgania po różne środki oddziaływań, co ma odbicie w satysfakcji uczniów i ich poziomie wiedzy.

c) udział w radach pedagogicznych
d) udział w szkoleniowych radach pedagogicznych
Pozwoliły mi także być na bieżąco ze wszystkimi nowościami, dzielić się zdobytą wiedzą z innymi. Zaspokoiły również potrzebę stałego zdobywania wiedzy i osiągania coraz większych umiejętności. Pomagało mi to dobrze planować zadania dydaktyczne i wychowawcze. Ponadto nawiązałam nowe znajomości i rozwinęłam wymianę doświadczeń z nauczycielami innych szkół, co pozytywnie wpłynęło na nabycie szerokiego spojrzenia na mój zawód. Gromadzenie literatury wiedzy pedagogicznej pozwoliło mi na możliwość sięgania po różne środki oddziaływań, co ma odbicie w satysfakcji uczniów i ich poziomie wiadomości i umiejętności.

Wnioski:
Dzięki podjętym kursom, szkoleniom i konferencjom naukowym wzbogaciłam znacznie swój warsztat pracy nauczyciela – wychowawcy – oligofrenopedagoga, poznałam nowości z zakresu literatury psychologicznej i pedagogicznej, poznałam nowe metody pracy z dzieckiem niepełnosprawnym. Uzyskana wiedza pozwoliła mi na udoskonalenie pracy własnej , a przez to podniesienie jakości pracy szkoły.

Uzyskane efekty:
a) dla mnie:
- Udział w wyżej wymienionych formach doskonalenia zawodowego wpłynął na poszerzenie kompetencji zawodowych, wzbogacił warsztat pracy o nowe doświadczenia wychowawcze, opiekuńcze i dydaktyczne
- Uczestnicząc w szkoleniowych radach pedagogicznych zdobyłam wiedzę, dzięki której mogłam w późniejszej pracy podnosić, jakość pracy w Ośrodku poprzez nowe umiejętności nauczyciela.
- Wiedza merytoryczna oraz umiejętności praktyczne, które zdobyłam podczas rad szkoleniowych wielokrotnie były przyczyną analizy własnej pracy. Częste rozważania na temat własnej samooceny motywowały mnie do podejmowania coraz trudniejszych zadań.
- Zdobyta wiedza niejednokrotnie ułatwiała mi analizę zachowań wychowanków oraz środowisk rodzinnych, w których przebywają np. w przypadku rozwiązywania sytuacji problemowej.
- Wiadomości uzyskane podczas szkoleń wpłynęły na udoskonalenie planowania pracy wychowawcy internatu.
b). dla uczniów:
- uczestnictwo w zajęciach prowadzonych aktywnymi metodami pracy,
- stymulowanie rozwoju ucznia poprzez różnorodne metody edukacyjne
c). dla szkoły i środowiska:
- podniesienie poziomu nauczania
- poszerzenie oferty szkoły np. poprzez wprowadzenie nowych form i metod pracy edukacyjno-terapeutycznej.

e) samodzielne studiowanie literatury pedagogicznej

W trakcie trwania stażu przeczytałam następujące pozycje książkowe:
- M. Obuchowskiej „ Dziecko niepełnosprawne w rodzinie ”.
- Vlasta Kara`skova „Zabawy ruchowe dla dzieci zdrowych i niepełnosprawnych”
- M. Piszczek (red).Przewodnik dla nauczycieli uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu znacznym i umiarkowanym - Część II”.
Przez cały okres stażu studiowałam na bieżąco literaturę z zakresu pedagogiki, dydaktyki oraz psychologii. Były to specjalistyczne czasopisma pedagogiczne „Szkoła specjalna”, „Problemy opiekuńczo-wychowawcze”, „Opieka – wychowanie – terapia”, „Konspekt”, „Życie szkoły”, jak i pozycje książkowe z zakresu oligofrenopedagogiki. Czasopisma pedagogiczne przybliżyły mi aktualne problemy – także naszej reformy szkolnictwa, wskazały na nowe i twórcze rozwiązania metodyczne, a także z pewnością poszerzyły moją wiedzę pedagogiczną.
Lektura czasopism zawiera praktyczne wskazówki systematycznego doskonalenia własnego warsztatu pracy

Uzyskane efekty:
- Studiowanie literatury i czasopism pomagało mi w rozwiązywaniu trudności wychowawczych, wzbogacaniu o nowe informacje warsztatu pracy pedagogicznej, poznawaniu doświadczeń innych pedagogów.
- Ciągłe nabywanie wiedzy i nowych umiejętności oraz wzbogacenie już posiadanej nt. zasad postępowania wychowawczego w sytuacji trudnych zachowań uczniów.
- Wymiana doświadczeń z nauczycielami biorącymi udział w spotkaniach, dzielenie się przykładami dobrych praktyk.
- Wiedza merytoryczna oraz umiejętności praktyczne, które zdobyłam podczas lektury literatury i czasopism wielokrotnie były przyczyną analizy własnej pracy. Częste rozważania na temat własnej samooceny motywowały mnie do podejmowania coraz trudniejszych zadań.
- Zdobyta wiedza niejednokrotnie ułatwiała mi analizę zachowań wychowanków oraz środowisk rodzinnych, w których przebywają np. w przypadku rozwiązywania sytuacji problemowej.
Oprócz klasycznych źródeł bardzo dużo korzystałam z wiadomości w internecie studiując i analizując publikacje, porady i wiadomości pedagogiczne, dotyczące osób niepełnosprawnych i informatyczne. Najczęściej były to strony:
www.dzieci.org.pl - „strona dzieci sprawnych inaczej”- integracyjny portal dla dzieci i ich rodziców; działy informacyjne, prezentacje, sztuka dzieci, prawo i edukacja.
www.interklasa.pl - „polski portal edukacyjny”
www.eduseek.interklasa.pl - portal edukacyjny dla uczniów, rodziców i nauczyciel
www.cin.org.pl - strona Centrum Integracji Niepełnosprawnych
www.psouu.org.pl - strona Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym
www.pfron.org.pl - strona Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych
www.dzieciom.pl - strona Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”
www.rewalidacja.prv.pl - strona szkół ogólnodostępnych, poświęcona pedagogice specjalnej, definicje, metody rehabilitacji i rewalidacji, zagadnienia z dydaktyki
www.rewalidacja.gower.pl - strona o rewalidacji w praktyce i teorii
strony internetowe Specjalnych Ośrodków Szkolno- Wychowawczych gdzie dostępne są publikacje nauczycieli oparte o praktykę i ogromną wiedzę i doświadczenie np. www.strefa.szkola.net/soswtczew/

Śledzenie na bieżąco edukacyjnych portali internetowych przyniosło mi wymierne korzyści w postaci zwiększenia efektywności i sprawności mojej pracy, a tym samym podniosło jakość pracy internatu. Korzystając z zasobów Internetu miałam dostęp do najnowszych informacji dotyczących szkolnictwa i oświaty, oraz informacji dotyczących procesu nauczania i wychowania. Dzięki temu w szczególności poszerzyłam swoją wiedzę teoretyczną.
Niezwykle istotną umiejętnością w pracy wychowawcy - nauczyciela jest zastosowanie w praktyce wiedzy z zakresu pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, dydaktyki oraz psychologii. Odpowiednio dobrana pozycja książkowa może znacznie ułatwić pracę nauczyciela, któremu wielokrotnie przychodzi zmagać się z niezwykle trudnymi sytuacjami. Wiedzę z zakresu pedagogiki, psychologii i dydaktyki aktualizuję i poszerzam głównie poprzez:
• Kursy, szkolenia, które przedstawiłam w pierwszej części niniejszego sprawozdania;
• Lekturę materiałów zamieszczonych w Internecie
• Odwiedzanie tzw. forów dyskusyjnych, które są formą wymiany doświadczeń pomiędzy nauczycielami i często stanowią cenne źródła pomysłów oraz propozycji rozwiązań;
• Lekturę książek i czasopism z zakresu wybranych zagadnień z psychologii, pedagogiki, dydaktyki i ogólnych zagadnień oświatowych
Wszystkie wyżej wymienione formy doskonalenia zawodowego przyczyniły się do podniesienia poziomu moich umiejętności zawodowych niezbędnych w pracy nauczyciela- wychowawcy, pozwoliły na dokonanie wnikliwej analizy dotychczasowych osiągnięć w pracy z uczniami i naświetliły mi nowe kierunki do dalszej pracy. Udział w formach doskonalenia zawodowego jest nieodłączną częścią pracy w zawodzie nauczyciela. Formy te były mi pomocne nie tylko w planowaniu pracy, ale przede wszystkim są bogatym źródłem informacji i doświadczeń pochodzących od innych nauczycieli.

Uzyskane efekty:
Korzystając z portali zdobywałam niezbędne informacje na temat nowości wydawniczych, ciekawych metod prowadzenia zajęć, aktualności dotyczących systemu oświaty, jak również wymieniałam spostrzeżenia odnośnie pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością intelektualną na forach. Pozyskane informacje wzbogaciły mój warsztat pracy o nowe formy i rozwiązania oraz pogłębiły wiedzę merytoryczną i usprawniły działania wychowawczo-edukacyjne.

4. Doskonalenie umiejętności wychowawczych.
Będąc świadoma jak ogromny wpływ na rozwój dzieci i młodzieży ma środowisko, w którym wyrośli, starałam się je jak najlepiej poznać. Środowisko lokalne diagnozowałam głównie poprzez rozmowy z rodzicami, obserwację. Sytuację domową poznawałam w trakcie rozmów z wychowankami, ich rodzicami, pedagogiem szkolnym,
wychowawcami klas i innymi nauczycielami. Zdobytą wiedzę wykorzystywałam do pracy wychowawczej.
Jako wychowawca starałam się zapoznać z potrzebami, zainteresowaniami, problemami uczniów poprzez ich obserwację w trakcie pobytu w internacie
Jak wiadomo poznawanie potrzeb wychowanków wiąże się ze znajomością ich sytuacji rodzinnej i wychowawczej. Działania te realizowałam za pomocą:
1) Analizy dokumentów dziecka – dokładnie analizowałem akta moich
wychowanek – orzeczenia, sytuacja rodzinna i wychowawcza z wcześniejszych
okresów oraz aktualna, opinie wychowawców, zalecenia dalszych działań.
2) W ciągu roku uważnie obserwowałem wychowanków starając się uchwycić
momenty naturalnego i nieskrępowanego zachowania
3) Rozmowy z wychowankami na różne tematy, od zwykłych do rozmów o
problemach.
4) Rozmowy z rodzicami na temat sytuacji domowej, zachowania dziecka w domu
5) Współpraca z pedagogiem szkolnym, socjoterapeutą, pielęgniarką. Na bieżąco i według potrzeb kontaktowałem się z pedagogiem i pielęgniarką – rozmowy z nimi dały mi wiele wiadomości o moich podopiecznych ich rodzicach i sytuacji domowej. Dzięki temu mogłem zwrócić baczniejszą uwagę na dzieci bardziej potrzebujące pomocy i zainteresowania.

Praca z dzieckiem o specyficznych potrzebach edukacyjnych wymaga dokładnego poznania ucznia, określenia metod pracy w taki sposób, by osiągnął on choćby najmniejsze efekty i czerpała korzyści z podejmowanych działań. W związku z tym niezbędne jest uwzględnienie w pracy z uczniem jego potrzeb i możliwości rozwojowych.
Jako wychowawca przygotowałam dla każdego wychowanka grupy I arkusz obserwacji wychowanka internatu z godnie z zaleceniami poradni psychologiczno- pedagogicznej. Wszystkie te informacje zawarte są w tzw. zeszycie obserwacji.
Arkusze obserwacji wychowanka zawierają niezbędne informacje o wychowanku i jego rodzinie, zebrane na podstawie obserwacji uczniów i wywiadów środowiskowych, szczegółowe opisy umiejętności wychowanków zachowanie ucznia podczas zajęć opiekuńczo- wychowawczych, sposób postępowania wobec dzieci, dorosłych, sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
Na bieżąco kontaktowałam się z rodzicami, opiekunami prawnymi, nauczycielami, a także z Liderem wychowawców B. Kowalko, pielęgniarką szkolną, pedagogiem, psychologiem jak również socjoterapeutą-terapeutą SDŚ, omawiałam oraz konsultowałam sposób postępowania w sytuacjach konfliktowych i problemowych. Na bieżąco, mając na uwadze dobro dziecka i zaistnienie takiej potrzeby kontaktowałam się z pedagogiem – w przypadku problemów wychowawczych , problemów z rodziną dziecka , pielęgniarką – w celu zdania relacji z wizyt domowych, problemów zdrowotnych uczniów, psychologiem – w przypadku niepowodzeń szkolnych dziecka oraz z rodzicami, np. w przypadku wysokiej absencji dziecka, niepokojących zachowań . Dzięki tym spotkaniom mogłam skorzystać z fachowych porad, wymienić spostrzeżenia odnośnie danego dziecka, uzyskać konkretną pomoc .
W trakcie trwania stażu kilkukrotnie odwiedziłam dom rodzinny Weroniki B. oraz Magdaleny R i Anny Cz. Oraz Julianny W.. Współpraca z rodzicami, opiekunami wychowanek opiera się na wspieraniu ich w pełnieniu funkcji wychowawczej i edukacyjnej, w tym rozpoznawaniu, wspomaganiu i rozwijaniu potencjalnych możliwości wychowanek; systematycznym przekazywaniu bieżących informacji na temat zachowania się wychowanek w szkole jak i w internacie. Współpraca polega na podejmowaniu wspólnych decyzji dotyczących dalszego kierunku oddziaływań wychowawczych, wzmocnieniu rodziców w zachowaniu konsekwencji ustalonego kierunku postępowania.
Jako wychowawca grupy, starałam się, aby moi wychowankowie czuli się bezpiecznie w nowym środowisku., wśród nowych nauczycieli i kolegów, stawiając czoła nowym, trudniejszym wymaganiom. Organizując spotkania z rodzicami dążyłam do tego, aby rodzice byli moimi partnerami w pracy wychowawczej. Spotkania te nie ograniczały się tylko do spraw dydaktyczno-wychowawczych, ponieważ poruszaliśmy wspólnie różne bieżące tematy nurtujące rodziców. W wyniku prowadzonych rozmów, wywiadów starałam się poznać warunki w jakich żyją wychowankowie mojej grupy. Interesowałam się ich sytuacją zdrowotną i materialną. Zdobyte informacje służyły mi do indywidualizacji w pracy wychowawczej i dydaktycznej. Zawsze byłam otwarta na uwagi rodziców dotyczące edukacji ich dzieci. Wspólnie staraliśmy się rozwiązywać napotkane problemy. Uważam, iż dobra współpraca z rodzicami jest jednym z ważnych czynników wpływających na jakość pracy szkoły.
W zależności od sytuacji i problemów wychowanków spotykałam się z ich
rodzicami w czasie spotkań indywidualnych, konsultowałam różne sprawy z dyrektorem placówki, liderem internatu, pedagogiem, psychologiem, pielęgniarką szkolną oraz z innymi nauczycielami i wychowawcami klas. Łączyłam moją wiedzę z doświadczeniem rodziców i wspólnie staraliśmy się rozwiązywać problemy, jakie pojawiały się w trakcie roku szkolnego.
Bieżące kontakty z rodzicami były dla mnie podstawą efektywnej współpracy, zmierzającej do wdrażania i utrwalania u wychowanków nawyków i zachowań pożądanych społecznie oraz eliminowania tych niepożądanych, a szczególnie zagrażających ich życiu, bezpieczeństwu i zdrowiu. Systematyczne, bieżące rozwiązywanie problemów pozwoliło zbudować pozytywne relacje na płaszczyźnie wychowawca – wychowanek – rodzic, a także w dużej mierze wpłynęło na poprawę pracy dydaktyczno-wychowawczej w grupie.
Jako wychowawca systematycznie opracowywałam raz w miesiącu Miesięczny Plan Pracy Grupy, uwzględniając predyspozycje, zainteresowania oraz oczekiwania wychowanków. Starałam się, aby organizowane przeze mnie zajęcia były twórcze, ciekawe dla grupy dziewcząt, z którą pracuję. Pogłębianie wiedzy psychologiczno – pedagogicznej pozwoliło mi na lepsze dostosowanie warsztatu pracy do indywidualnych potrzeb wychowanków. Dobra współpraca z gronem pedagogicznym, domami rodzinnymi wychowanków była elementarnym punktem potrzebnym do rozwiązania problemów dydaktycznych i wychowawczych. Praca na rzecz grupy i społeczności internackiej pomogła mi w stworzeniu przyjaznej, budującej atmosfery i integracji zespołu grupowego, zaś zastosowanie metod aktywizujących sprawiło, że wychowankowie rozwiązywali zadania, bądź podejmowali prace, które jednocześnie sprawiały im satysfakcję.

Uzyskane efekty:
Zdobyte wiadomości i umiejętności, a także ścisła współpraca z wychowawcami, specjalistami oraz rodzicami/opiekunami pozwoliła mi na dostosowanie warsztatu pracy do indywidualnych potrzeb i możliwości wychowanek, pracy nad tymi samymi sferami w celu utrwalenia efektu oraz na stosowanie jednolitego systemu wzmocnień i redukcji zachowań niepożądanych.
Wielokrotnie byłam inicjatorem kontaktów z rodzicami/ opiekunami prawnymi ze względu na stan zdrowia, negatywne zachowania moich podopiecznych. Rozwiązywanie zaistniałych sytuacji problemowych było dość trudnym zadaniem, którego doświadczałam ze względu na bierność rodziców i łamanie przez nich jednolitości podejmowanych działań w pracy z dzieckiem.

5. Doskonalenie pracy dydaktycznej, podnoszenie jakości nauczania.

Swój warsztat pracy doskonaliłam poprzez wykonywanie takich materiałów dydaktycznych jak: rozsypanki wyrazowe, krzyżówki, diagramy, karty pracy, zagadki, kolorowanki, układanki, materiały z gazetek tematycznych. Dzięki czemu skuteczniej i w ciekawszy sposób umożliwię naszym wychowankom zdobywanie wiedzy. Pomoce dydaktyczne pozwolą wychowankom na bezpośredni kontakt z poznawanym przedmiotem lub dopełnią wiadomości z danej dziedziny. Dawały one wychowankom możliwość samodzielnego dochodzenia do wiedzy i w znaczący sposób ułatwiały naukę. Zgromadzone materiały przechowuje w specjalnie przygotowanych teczkach, co pozwoli mi wykorzystać je w przyszłości. Swoją wiedzę na temat aktywizujących form nauczania poszerzałam poprzez analizę literatury pedagogicznej, czasopism, publikacji innych nauczycieli w Internecie, udział w zorganizowanych szkoleniach. Swoją pracę dydaktyczną doskonaliłam również poprzez ewaluację miesięcznych planów pracy. Ewaluacja jest niezbędna ponieważ nie wszystkie zamierzone zadania udaje się wykonać w zamierzonym czasie. Część z nich musi być przesunięta w innym terminie. Wykonalność zadań uzależniona jest min. od frekwencji wychowanek, czy pogody. Ewaluacja miesięcznych planów pracy pozwala na ocenę własnej pracy oraz na ocenę osiągalności celów.
Wzbogacałam swój własny warsztat pracy również poprzez korzystaniu ze zbiorów bibliotecznych i centrum multimedialnego, udział w pracach oraz szkoleniowych RP, a także w spotkaniach zespołu samokształceniowego grup wychowawczych oraz poprzez bieżące konsultowanie trudniejszych przypadków wychowawczych z Liderem internatu- Bożeną K., pedagogiem, psychologiem ,socjoterapeutką- terapeutą SDŚ, a także poprzez indywidualne konsultacje z doradcą metodycznym ds. kształ. spec. - Sylwią N. Nasze rozmowy dotyczyły głównie doboru metod pracy i środków dydaktycznych do pracy z dziećmi o niepełnosprawności umysłowej w stopniu lekkim, umiarkowanym i znacznym podczas zajęć opiekuńczo – wychowawczo-rewalidacyjnych.
Wszystkie zajęcia z grupą prowadzę w metodami aktywnymi. Stosuje elementy dramy, zabawy symulacyjne, metody gier i zabaw oraz techniki relaksacyjne. Dzięki tak dobranym metodą wychowanki mają możliwość rozwijania się w zakresie wielu sfer: umiejętności samoobsługowych, samodzielności oraz funkcjonowania w społeczności. Sposób dobierania przez mnie metod, form, środków dydaktycznych miał charakter indywidualny, zależy bowiem od możliwości wychowanka, poziomu jego rozwoju psychofizycznego oraz posiadanych kompetencji. Moim zdaniem najlepsze efekty dają te metody, które aktywizują i motywują wychowanki oraz umożliwiają im praktyczne zastosowanie wiedzy. W codziennej pracy zapewniają pozytywną motywację do podejmowania zadań rozwijających wiarę we własne siły i możliwości – np. zabawy i gry integrują grupę i wyzwalają aktywność; drama – uczy poprzez osobiste doświadczenie , uczestnictwo lub obserwowanie scenek.

Uzyskane efekty:
Zdobyte wiadomości i umiejętności, a także ścisła współpraca z wychowawcami, specjalistami oraz rodzicami/opiekunami pozwoliła mi na prowadzenie wszystkich zajęć z grupą metodami aktywnymi, które są najefektywniejsze w pracy z naszymi wychowankami, w nauczaniu i utrwalaniu zdobytych umiejętności.
Ponadto:
 dostosowywałam metody pracy do indywidualnych potrzeb i możliwości dzieci,
 wymieniałam się doświadczeniami, wiedzą i materiałami dydaktycznymi z innymi nauczycielami,
 wzbogaciłam własną wiedzę na temat pracy terapeutycznej z uczniami z zaburzeniami psychicznymi,
 wzmocniłam współpracę z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia procesów edukacyjnych i jakości pracy.

6. Działania wychowawcze na rzecz integracji wychowanków internatu. Dbanie o dobry wizerunek Ośrodka.
Jak już wcześniej nadmieniłam starałam się o nawiązanie pozytywnych relacji ze środowiskiem lokalnym. Nawiązałam współpracę z Centrum Edukacji i Kultury w Damnicy mającej na celu umożliwienie wychowankom swobodnego korzystania z biblioteki publicznej i kawiarenki internetowej, dzięki której mogły swobodnie pogłębiać i doskonalić umiejętność posługiwania się Internetem, gdzie rozwijały swoje zainteresowania, uczyły się aktywnego spędzania czasu wolnego. W CEiK- u mieści się Biblioteka Gminna, wychowanki mogły również poznać pracę bibliotekarza, nauczyć się samodzielnego wypożyczania książek według zainteresowań.
Starałam się włączać wychowanki w życie Ośrodka poprzez angażowanie ich w przygotowywanie uroczystości zarówno internackich jak i szkolnych.
Dbając o optymalny rozwój wychowanków motywowałam ich do podejmowania działań dążących do uzyskania samodzielności w życiu społecznym. Organizowałam zajęcia wspierające rozwój zainteresowań. Przygotowywałam wychowanki do aktywnego uczestnictwa w życiu Ośrodka poprzez organizowanie i współorganizowanie różnych przedsięwzięć. Mając na uwadze potrzebę udziału moich wychowanek w różnych wydarzeniach społecznych i kulturowych wspólnie z moimi wychowankami brałam udział w konkursach plastycznych organizowanych przez środowisko lokalne. Wspierałam ich w przygotowywaniu prac konkursowych do różnego typu konkursów zewnątrz i wewnątrzszkolnych.
Mając na uwadze potrzebę udziału moich wychowanek w różnych wydarzeniach społecznych i kulturowych wspólnie z moimi wychowankami brałam udział w konkursach plastycznych organizowanych przez środowisko lokalne. W trakcie trwania stażu przygotowywałam wychowanki do udziału w następujących konkursach:
- list do Św. Mikołaja – organizator: Starostwo Powiatowe Słupsk
-konkurs plastyczny „A za oknem fruwa niebo...” –organizator :Dom Pomocy Społecznej Machowinko
-konkurs plastyczny „Mongowi bohaterowie” – organizowany na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przez M&M Consulting Warszawa, wydawcę czasopisma “MiniLO&Aniela”.
Zarówno Angelika, jak i Jagoda włożyły dużo pracy i serca w swoje przepiękne, estetyczne prace. Rozstrzygnięcie konkursu nastąpiło 10.08.2014r., i obie wychowanki otrzymały pisemne podziękowania, dziewczętom gratulowano pomysłowości ujęcia tematu Podziękowania wręczyła lider internatu Bożena Kowalko, która gratulowała dziewczętom i zachęcała do udziału w kolejnych przedsięwzięciach.
- konkurs plastyczny „Moje Bezpieczne Wakacje 2014”. organizowany przez Fundację Bezpieczne wakacje z siedzibą w Szczecinie. Do konkursu przygotowałam dwie wychowanki: Angelikę M., Magdalenę R.
- Wojewódzki Konkurs plastyczny „Barwy jesieni”. - organizator: Młodzieżowy Dom Kultury w Słupsku. Do konkursu przygotowałam dwie wychowanki: Angelikę M., Magdalenę R.,
- zorganizowałam w naszej placówce akcję „Podaruj pluszaka dla dzieciaka”– zbiórka maskotek i zabawek dla dzieci z oddziału dziecięcego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Janusza Korczaka w Słupsku. - organizator: Fundacja Def – Box „Siła dla Ciebie” Słupskie Centrum Organizacji Pozarządowych i Ekonomii Społecznej.
- przygotowywałam wychowanki do udziału w VI Międzyszkolnym Konkursie Plastycznym „MORZE NASZE MORZE” Temat prac: „Podwodny świat. Do udziału w tym konkursie przygotowałam wychowanki grupy I.
- w październiku 2015 r. przygotowałam dwie wychowanki z gr. I do konkursu plastycznego „Jesień wokół nas” organizowanym przez Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych – Park Krajobrazowy Dolina Słupi. Julianna W. zdobyła II miejsce; otrzymała dyplom i drobne nagrody rzeczowe, a Aleksandra R. otrzymała wyróżnienie.
-również w miesiącu październiku 2015r. przygotowałam dwie wychowanki do udziału w konkursie na „Najciekawszy różaniec” organizowanym przez SOSW w Damnicy. W tym konkursie Anna Cz . zdobyła III miejsce. Wychowanka otrzymała dyplom i drobne nagrody rzeczowe, natomiast Julianna W. otrzymała wyróżnienie.
- w październiku 2015r. przygotowałam wychowanki grupy I do konkursu plastycznego organizowanego przez wychowawców internatu SOSW w Damnicy na „Najpiękniejszy znaczek pocztowy” . Wychowanki biorące udział w konkursie otrzymały wyróżnienia i drobne nagrody rzeczowe, a były to: Anna Cz., Julianna W., Aleksandra R., Ewa D., Andżelika G.,
- w styczniu 2016r. przygotowałam kolejne wychowanki z grupy I do udziału w XXXI Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym pt.:„ WARSZAWA MOJA STOLICA” - organizowanym przez Pałac Młodzieży w Warszawie.
- w marcu 2016 r. przygotowałam dwie najmłodsze wychowanki z grupy I do Wojewódzkiego konkursu plastycznego „Pożyteczna pszczoła”.
- również w miesiącu marcu 2016r. przygotowałam dwie wychowanki grupy I do udziału w Wojewódzkim konkursie plastycznym: ”Las w czterech porach roku
- natomiast w miesiącu kwietniu 2016r. przygotowałam trzech wychowanków internatu do I Pomorskiego Turnieju Gier Planszowych Szkół Specjalnych w Tczewie. Zgłoszeni uczestnicy rozgrywali partie według podanych zasad, a wyniki przedstawiają się następująco: Damian K. – I miejsce w grze „warcaby”, Patrycja B – I miejsce w grze „chińczyk”, i Piotr B – III miejsce w grze „chińczyk”.
Udział w różnych konkursach wyzwolił zaangażowanie moich wychowanek. Stał się przyczyną odkrywania własnych możliwości, zrodził pozytywną rywalizacje w grupie. Otrzymywanie wyróżnień oraz miejsc w poszczególnych kategoriach to duże zadowolenie nie tylko dla moich podopiecznych, ale i dla mnie; że praca z moimi dziewczętami przynosi owocne rezultaty.
W ciągu całego stażu przeprowadziłam następujące uroczystości i imprezy internackie:
- wrzesień 2013r.:-wycieczka do Ustki,
- Luty 2014r.- „Walentynki”,
- Maj 2014r, wycieczka do Doliny Charlotte z okazji „Dnia leśnika”,
-Wrzesień 2014r.:-„Warsztaty kulinarne z okazji Dnia Chłopaka”,
-Styczeń 2015r.- Zorganizowałam i przeprowadziłam konkurs na „Portret Babci i Dziadka”
- Kwiecień 2015r.- „Święto Lasu – wycieczka plenerowa”,
-Kwiecień 2015r, - Warsztaty kulinarne – co można zrobić z jajka?”.
-Prowadziłam zajęcia otwarte z okazji Święta Patrona w dniu 08.06.2015r. - „Przestrzeganie zasad BHP w kuchni podczas przygotowywania lodowego deseru” tysiąca i jednej nocy”.
-Czerwiec 2015r – współorganizowałam wycieczkę do Rowów.
- Październik 2015 r. – współorganizowałam „Święto Pieczonego Ziemniaka”
-kwiecień 2016r. –współorganizowałam wycieczkę do „Szkółki leśnej w Rębowie”
W trakcie trwania stażu zorganizowałam i przeprowadziłam konkursy na:
- „Najpiękniejszy bukiet z darów jesieni”,
- „Najciekawszą kartkę dla mamy”.
- „Portret pupila”
- udzielałam pomocy innym wychowawcom w organizacji imprez poprzez przygotowanie ubioru dla wychowanek oraz pomoc przy dekoracji sal, pomieszczeń.

Uzyskane efekty:
- w organizowanych imprezach i konkursach starałam się uwzględnić rozwój psychofizyczny dziecka, potencjał rozwojowy i zainteresowania. Starałam się dostrzegać zarówno jego potrzeby jak i zdolności, pracując zarówno z dziećmi zdolnymi jak i potrzebującymi specjalnej pomocy, troski i zrozumienia,
- działania te pozwoliły mi na naukę oraz doskonalenie umiejętności, cech charakteru wymaganych w profesji nauczyciela,
- umożliwienie przeżycia sukcesu dzieciom o specjalnym potrzebach edukacyjnych, a także rozwijanie zainteresowań, wrażliwości, wyobraźni oraz indywidualnych zdolności. Przygotowywanie dzieci do konkursów dawało mi wiele satysfakcji i radości. Konkursy te oprócz nagród i wyróżnień, dawały dzieciom ogromną satysfakcję, a także były cennym doświadczeniem oraz zachętą i motywacją do dalszej pracy,
- codzienna praca z dziećmi umożliwiała mi obserwowanie ich w różnych sytuacjach życia społecznego, dzięki czemu na bieżąco mogłam omawiać ich porażki oraz sukcesy wzmacniając tym samym ich charaktery,
- dostosowując swoją pracę do indywidualnych potrzeb i możliwości wychowanek poznawałam ich słabe i mocne strony. Dokonywałam ewaluacji działań, co skuteczniej wpływało na wyuczenie nowych umiejętności niezbędnych do funkcjonowania
w społeczeństwie.
- organizowanie konkursów stworzyło okazję do zaprezentowania umiejętności uczniów na terenie szkoły, mobilizowało do wysiłku, wpłynęło na rozwijanie zainteresowań, zachęcało do podejmowania przez wychowanków trudu samokształcenia.
Udział uczniów w konkursach wpłynął zatem na podwyższenie jakości pracy szkoły, a międzyszkolnych na wzrost rozpoznawalności w środowisku lokalnym.

§ 8 ust.2. pkt.2 Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
Zastosowanie technologii komputerowej i informatycznej w pracy
Współczesna szkoła w tym także szkoła specjalna nie może obyć się bez korzystania z nowoczesnej technologii komputerowej, a tym samym bez nauczycieli znających podstawy obsługi komputera i korzystających z programów komputerowych. Również i w moim życiu technologia komputerowa odgrywa bardzo ważną rolę. Komputer stał się powszechnie stosowanym przeze mnie narzędziem pracy. Codziennie używam go zarówno do celów zawodowych jak i osobistych, jest narzędziem znacznie ułatwiającym mi pracę oraz źródłem dostępu do najnowszych informacji. Często korzystam ze stron internetowych o tematyce oświatowej. Śledzę nowości i zmiany w przepisach prawa oświatowego umieszczonych na stronach kuratoryjnych (www.ko.poznan.pl) oraz ministerialnych (www.men.gov.pl).
Technologię komputerową i informacyjną wykorzystuję w swojej pracy zarówno na zajęciach zorganizowanych jak i do przygotowywania pomocy dydaktycznych, wyszukiwania informacji, samokształcenia, opracowywania graficznego wszelkich materiałów potrzebnych do pracy pedagogicznej.
Komputer jest środkiem, który stanowi nową jakość w grupie tzw. pomocy dydaktycznych. Użycie komputera w kształceniu specjalnym ma ogromne walory ze względu na wykorzystanie go jako:
- źródła informacji – ze względu na szybkość komputer staje się narzędziem nieocenionym
- środka upoglądowiającego – w kształceniu specjalnym zgodność z tą zasadą jest niezbędnym warunkiem efektywności procesów edukacyjnych
- środka stymulacji i modelowania – komputer pozwala na przezwyciężenie trudności realizacyjnych, otwiera uczniom możliwość snucia wizji przyszłości
- narzędzia ćwiczenia umiejętności – ćwiczenia gramatyczne, stylistyczne, rachunkowe, graficzne można przeprowadzić szybciej i atrakcyjniej
- narzędzia wypowiedzi – wyraża się w pracach redakcyjnych, korektorskich
Obok ułatwiania realizacji wielu zadań i celów dydaktycznych, zastosowanie komputera prowadzi do realizacji ogólniejszych zadań edukacyjnych takich jak: przygotowanie osób kształconych do życia w cywilizacji technologicznej, przysposabiania młodzieży do wykorzystania umiejętności obsługi komputera w przyszłym życiu zawodowym, wyposażania uczniów w umiejętność posługiwania się narzędziem będącym środkiem do podnoszenia własnej sprawności i zdobywania informacji.
Niewątpliwym walorem komputera jest jego atrakcyjność dla ucznia, która wywołuje pozytywną motywację do uczenia się, sprzyja zainteresowaniu się nauką, pobudza jego aktywność własną.
Wobec powyższego w swoich działaniach wykorzystywałam komputer jako narzędzie pomocy:
- w przygotowywaniu zajęć – do wykonywania materiałów potrzebnych na prowadzonych przeze mnie zajęciach. Były to ćwiczenia, testy, ankiety ewaluacyjne, ćwiczenia na komputer, prezentacje multimedialne, zadania i testy na zajęcia rewalidacyjne i dodatkowe zadania do wykorzystania na nauce własnej dla wychowanków, treści z opracowaniem graficznym na zajęcia zarówno profilaktyczne jak i świetlicowe, a także przygotowywanie dyplomów i scenariuszy zajęć.
- w realizacji zajęć rewalidacyjnych– wykorzystywałam edukacyjne oprogramowanie bardzo atrakcyjne i aktywizujące w odniesieniu do dzieci specjalnej troski. Praca dzieci na zajęciach rewalidacyjnych na komputerze jest bardzo atrakcyjną formą zajęć dla dzieci upośledzonych. Tutaj dzieci chętniej ćwiczą liczenie, czytanie, pisanie, z zaangażowaniem bawią się w spostrzeganie, rozwiązują zadania związane z koordynacją wzrokowo-ruchową, wzrokowo-słuchową. Często z zaskoczeniem konstatuje się fakt, że trudno wyuczalni nawet stosunkowo prostych czynności uczniowie jednocześnie dosyć szybko opanowują podstawowe umiejętności związane z komputerem i ćwiczeniami wykonywanymi na komputerze. Sama obsługa komputera wymaga od ucznia posługiwania się klawiaturą i myszką, co przyczynia się do usprawniania ręki, ćwiczy koordynację wzrokowo-ruchową, rozwija umiejętności koncentracji uwagi, spostrzegawczości, a także inne funkcje percepcyjne. Poprze gry dydaktyczne np. Literki, Król Maciuś Pierwszy, Socrates, Królik Bystrzak, gry komputerowe z serii „Gratka”, oraz własne pomoce multimedialne: czytanie sylabowe, rebusy usprawniałam zaburzone receptory, ćwiczyłam pamięć wzrokową i logiczne myślenie, usprawniałam czytanie, pisanie i liczenie. W nabywaniu nowych umiejętności i usprawnianiu zaburzeń służyły wszelkie zadania z gier komputerowych typu: memo, kolorowanki, układanki, puzzle, zadania logiczne, gry zręcznościowe, labirynty itp. Tak prowadzone ćwiczenia rewalidacyjne stawały się mniej żmudne i nużące, przynosiły wychowankom wiele radości i satysfakcji.
- w utrwalaniu przyswojonej wiedzy i ćwiczeniu nabytych umiejętności dla opanowania wiedzy i umiejętności dziecko niepełnosprawne musi wykonać wiele powtórzeń i ćwiczeń, Chociaż zasadniczym zadaniem tych ćwiczeń jest utrwalenie reguł, zasad i rozwijanie sprawności, to z konieczności wymagają one działań manualnych. Użycie komputera przynosi tu znaczną pomoc, pozwala te ćwiczenia wykonywać szybciej skupiając się na ich podstawowej funkcji, a możliwość wprowadzenia elementów zabawowych czyni je o wiele bardziej atrakcyjnymi dla dziecka.
Zalety wykorzystywania programów komputerowych w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie:
* moje wychowanki bardzo szybko nauczyły się podstawowej obsługi komputera, Internetu, pokonując przy tym wiele barier wynikających z ich niepełnosprawności,
* były silnie zmotywowane do zajęć
* wydłużał się u nich czas koncentracji uwagi na zadaniu,
* pojęcia matematyczne stawały się prostsze i były lepiej zrozumiałe,
* dzięki obsłudze komputera wychowanki nabywały wprawy w czytaniu i pisaniu,
* dzięki edukacyjnym programom , stronom internetowym wychowanki stymulowały sferę poznawczą, logiczne myślenie,
* doskonali technikę czytania, pisania, liczenia, analizę, syntezę słuchowo-wzrokową,
* uczyły się w sposób bardziej atrakcyjny, zabawowy i bez stresowy,
*odnosiły sukcesy,
* czas ćwiczeń nie dłużył się dzieciom.

- w dzielenie się swoja wiedzą i umiejętnościami – poprzez opublikowanie planu rozwoju zawodowego i scenariuszy zajęć w internecie na stronie www.edux.pl
Dzięki technologii komputerowej moja dokumentacja nauczyciela- wychowawcy prowadzona jest przejrzyście, estetycznie i czytelnie, warsztat pracy jest uporządkowany i na bieżąco udoskonalany.
Korespondencja elektroniczna z nauczycielami pozwoliła mi na wymianę doświadczeń, materiałów metodycznych oraz otrzymanie cennych rad w sprawie awansu zawodowego, co ułatwiło mi realizację zadań w okresie stażu nauczyciela dyplomowanego. Systematycznie odwiedzam strony poświęcone Oświacie, w szczególności strony poświęcone szkolnictwu specjalnemu. Zaznajamiam się z informacjami od innych wychowawców i nauczycieli szkół specjalnych. Korzystając z zasobów Internetu pogłębiałam swoją wiedzę i udoskonalałam swój warsztat pracy. Zajęcia prowadzone przeze mnie były urozmaicone i atrakcyjniejsze. Samodzielne wyszukiwanie przez uczniów informacji, ciekawostek przyrodniczych w Internecie rozwinęło zainteresowania, wyzwoliło aktywność poznawczą i usprawniło posługiwanie się komputerem. Strony internetowe służyły mi do wyszukiwania ofert szkoleń czy innych form doskonalenia zawodowego. W Internecie korzystałam z portali edukacyjnych, forum internetowych, poszukiwałam ciekawych scenariuszy zajęć, opracowań metodycznych, propozycji wydawniczych, ogłoszeń o konkursach i szkoleniach. Szczególnie przydatne w mojej pracy okazały się strony www.men.gov.pl, www.wsip.com.pl, www.gow.pl. Zawierają one poradniki metodyczne dla nauczyciela i propozycje konkretnych rozwiązań edukacyjnych. Na stronach tych działa również forum dyskusyjne, które pozwala na wymianę doświadczeń i refleksji. Często odwiedzałam również strony Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Słupsku. Znajdowałam tam wiele potrzebnych informacji np. o prowadzonych kursach i szkoleniach.. korzystając z poczty elektronicznej, zamawiałam pomoce dydaktyczne, prowadziłam korespondencję z innymi nauczycielami, wychowawcami, rodzicami i uczniami.
W swojej pracy wspieram się wykorzystując aparat cyfrowy i kamerę, utrwalając najważniejsze chwile z życia szkolnego moich wychowanek. Samodzielnie zgrywam i obrabiam zdjęcia. Opracowane materiały multimedialne przedstawiam rodzicom i wychowankom, kolegom i koleżankom z pracy. Co roku przygotowuję dla każdej wychowanki indywidualnie płyty CD ze zdjęciami z życia w grupie I i przekazuję je uczniom w formie pamiątki na zakończenie roku szkolnego. W miarę dostępu do sprzętu wykorzystuję na zajęciach odtwarzacz DVD, projektor multimedialny.
W trakcie stażu wykorzystywałam technologię informacyjną i komunikacyjną w przypadku korzystania z Internetu jako narzędzia i źródła informacji. W tym zakresie podjęłam następujące działania:
• Systematycznie korzystałam z linków do stron związanych z edukacją i oświatą w celu dostępu do najnowszych informacji na temat szkolnictwa oraz procesu nauczania i wychowania. Najczęściej wykorzystywane przez mnie strony to: www.edukacj.pl, www.menis.pl, www.profesor.pl, www.literka.pl, www.szlola.net, www.kuratorium.gda.pl;
• Śledziłam publikacje nauczycieli na stronach www poświęconych edukacji i wychowaniu;
• Zapoznawałam się z nowościami wydawniczymi i publikacjami wydawnictw oświatowych;
• Wykorzystywałam prywatny adres e-mail do korespondencji z innymi nauczycielami, wychowawcami w celu wymiany doświadczeń, polegającej na wymianie materiałów, informacji pomocniczych w pracy oligofrenopedagoga oraz w realizacji stażu.
Technologie informacyjne i komunikacyjne to nie tylko komputer czy Internet, należy również pamiętać o telefonii komórkowej. Podczas stażu korzystałam z prywatnego telefonu komórkowego, jako łącza bezpośredniego z rodzicami moich wychowanek, za pomocą, którego przekazywałam im na bieżąco informacje dotyczące ich dzieci – postępów, sukcesów oraz porażek, a także o zaistniałych w internacie i poza nim sytuacjach wychowawczych. Znane mi technologie komunikacyjne pozwoliły mi na łatwiejszy kontakt z rodzicami moich wychowanek. Umiejętności korzystania z telefonii komórkowej oraz Internetu dała mi również wspaniałą możliwość nawiązywania współpracy z pedagogami kształcenia specjalnego pracującymi w innych placówkach.
Wnioski:
Możliwość korzystania z technologii informacyjnej i komunikacyjnej staje się nieodzownym narzędziem pomocnym nie tylko w pracy, ale także w życiu. Daje mi to możliwość wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami; wpływa w znaczący sposób na wzbogacenie mojego warsztatu pracy oraz poszerzenie wiedzy metodycznej i merytorycznej; ułatwia prowadzenie dokumentacji szkolnej i dotyczącej awansu zawodowego; ułatwia komunikację z uczniami i ich rodzicami; wspomaga w znaczny sposób proces nauczania i wychowania dzieci i młodzieży.

Uzyskane efekty:
- przygotowanie niezbędnej do pracy dokumentacji i pomocy dydaktycznych co ułatwiło mi pracę z dziećmi. Korzyścią dla mnie jest umiejętność surfowania po sieci internetowej dzięki, której mam łatwy dostęp do najnowszych wiadomości, co ułatwia mi wypełnianie codziennych obowiązków,
- wykorzystywanie technologii komputerowej w codziennej pracy doskonaliło moją wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia dokumentacji, planowania, organizowania właściwego procesu opiekuńczo – wychowawczego,
- ciągła komunikacja organizowana w różnych formach rozwijała moje umiejętności interpersonalne, pozwalała właściwie organizować pracę w ośrodku,
- rozwijanie umiejętności komunikacyjnych wpływało na budowanie życzliwej atmosfery w zespole wychowawców opartej na wsparciu i zrozumieniu,
- wychowanki chętniej brały udział w zajęciach z komputerem, poprzez uatrakcyjnianie z wykorzystaniem technik komputerowych, nauka odbywała się poprzez zabawę,
- wychowanki doskonaliły umiejętności techniczne, zostały wdrożone do bezpiecznego i racjonalnego korzystania z komputera i Internetu,
- wychowanki ponadto doskonaliły i rozwijały spostrzeganie, koncentrację, manipulację koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- praca na atrakcyjnym materiale dydaktycznym dostosowanym do możliwości percepcyjnych wychowanek/uczniów
- rozwijanie zainteresowań wychowanek/uczniów w zakresie nowoczesnych technologii informacyjnych,
- podniesienie poziomu nauczania w szkole.
Dzięki stałemu pogłębianiu umiejętności posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną moja praca edukacyjno-wychowawcza przyczyniła się do wzrostu jakości pracy szkoły. Szerokie wykorzystanie usług internetowych usprawnia znacząco moją pracę. Zyskuję możliwość sprawnego zbierania i analizy danych, pogłębiłam swoją wiedzę i umiejętności w dziedzinie technologii informacyjnej, mam możliwość wygodnego i estetycznego opracowywania materiałów informacyjnych (gazetki tematyczne, zaproszenia, programy, regulaminy, wyniki, dyplomy) i ich drukowania, przygotowania trwałych materiałów dydaktycznych, prezentacji multimedialnych. Dzięki poczcie elektronicznej i grupom dyskusyjnym mam możliwość wygłaszania swoich opinii, bądź polemizowania z poglądami innych nauczycieli. Ponadto korzystam ze stron internetowych wydawnictw edukacyjnych, co pozwala mi na pozyskiwanie nowych materiałów edukacyjnych. Wykorzystanie nowoczesnych mediów w procesie edukacyjnym ma niezwykle pozytywny wpływ na uczniów i pozwala im na rozwijanie wyobraźni, kreatywności, znacząco przyczynia się do urozmaicenia i uatrakcyjnienia zajęć, kształtowania umiejętności bezpiecznego korzystania z technologii informacyjnej, zdobywania nowych umiejętności, rozbudzania zainteresowania technologiami informatycznymi.

§ 8 ust.2. pkt.3 Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć;

1. Kształtowanie umiejętności przekazywania wiedzy i doświadczenia innym wychowawcom, nauczycielom

Wymiana doświadczeń i dzielenie się swoją wiedza jest cenną umiejętnością nauczyciela pozytywnie wpływającą zarówno na jakość pracy szkoły, ale przede wszystkim atmosferę w pracy i kontakty interpersonalne w gronie pedagogicznym. W atmosferze sprzyjającej wymianie spostrzeżeń, poglądów i wniosków pracuje się lepiej. Często rodzą się nowe, ciekawe pomysły wykorzystywane potem w pracy z uczniami. Dlatego też starałam się w mojej pracy wykazywać otwartą postawę i zarówno uczyć się od koleżanek jak i przekazywać innym swoje umiejętności, pomysły i doświadczenia.
Aby móc dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem trzeba mieć pewne niezbędne cechy, które ułatwiają ten proces. Moje umiejętności i wiedza, którymi mogłem dzielić się z innymi są skutkiem udziału w radach szkoleniowych, warsztatach, konferencjach, oraz samokształcenia.
Również aby móc dzielić się wiedzą osoba taka powinna mieć następujące cechy: otwartość, kreatywność, opanowanie, cierpliwość oraz zaangażowanie w pracę. Myślę, że posiadam je jako nauczyciel-wychowawca.
Współpraca z innymi wychowawcami, nauczycielami jest nieodłącznym elementem moich działań dydaktyczno-wychowawczych na terenie Ośrodka. Dzieliłam się wiedzą oraz materiałami pomocnymi do realizacji konkretnych tematów na zajęć wychowawczych i opiekuńczych. Przekazywałam pomysły, artykuły z gazet i Internetu, karty pracy i materiały ćwiczeniowe innym wychowawcom, nauczycielom. Współpraca między nami przejawiała się również podczas organizowania imprez Ośrodkowych, konkursów, wycieczek. Polegała na wspólnym planowaniu, wdrażaniu i monitorowaniu wszelkiej działalności opiekuńczo-wychowawczo-dydaktycznej.
Współpracuję z innymi nauczycielami i wychowawcami dzieląc się z nimi swoimi doświadczeniami i wiedzą. Wymieniając opinie i informację na temat uczniów ustalamy wspólny front działań pedagogicznych i wychowawczych, rozwiązujemy napotkane problemy. Udostępniam koleżankom i kolegom swoje scenariusze uroczystości, konspekty zajęć i pomoce dydaktyczne. Dzielę się z nimi wiedzą zdobytą podczas kursów i szkoleń, przedstawiam ciekawe propozycje zabaw i technik wykorzystywanych w celu uatrakcyjniania zajęć.
W trakcie odbywania stażu pomagałam moim kolegom i koleżankom przygotowywać konspekty zajęć oraz scenariusze imprez i inne pomoce służące im w ich pracy. Jednym ze sposobów dzielenie się wiedzą z nauczycielami jest organizowanie i prowadzenie lekcji koleżeńskich oraz dzielenie się spostrzeżeniami podczas obserwacji lekcji otwartych. Prowadzenie zajęć otwartych mobilizowało mnie do zaprezentowania nowych i ciekawych form pracy. Było okazją do wymiany doświadczeń i pomysłów, aby zajęcia były ciekawsze a treści lepiej przyswajalne przez uczniów, co w efekcie daje podniesienie jakości
pracy szkoły. Najważniejszym efektem działań podjętych w tym zakresie jest mój własny rozwój zawodowy.
Podczas stażu starałam się na bieżąco śledzić nowe trendy w metodyce pracy opiekuńczo-wychowawczej. Wiele pomysłów zaczerpnęłam też z warsztatów metodycznych i szkoleń, na których byłam obecna. W ramach współpracy i wymiany doświadczeń w gronie pedagogicznym obserwowałam lekcje otwarte koleżanek i kolegów z mojej szkoły. W ten sposób mogłam podzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem oraz nowymi pomysłami. Podczas zajęć stosowałam metody aktywizujące, a także korzystałam z technologii informacyjno-komunikacyjnej, co niewątpliwie wpłynęło na atrakcyjność tych zajęć oraz na większe zaangażowanie uczniów.
Organizowałam również zajęcia koleżeńskie dla zainteresowanych koleżanek i kolegów:
- 28.05.2014r.- przeprowadziłam warsztaty z zakresu rozwijania umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach życiowych pt.: „Pielęgnacja noworodka” dla dorosłych uczennic SOSW w Damnicy w ramach „Szkolnych Dni Profilaktyki i Sportu.
- 13.10.2014r. - T: Przestrzeganie zasad BHP podczas przygotowywania i pieczenia śliwkowej rozkoszy – czyli ciasta śliwkowego
- 02.12.2014r. - T: Przestrzeganie zasad BHP podczas przygotowania i pieczenia świątecznych pierniczków.
- 10.12.2013r. - T: Świąteczne paszteciki z kapustą i grzybami”.
- 02.06.2014r. - T: Tort urodzinowy
- 03.03.2015r.. - T: Przypomnienie i przestrzeganie zasad BHP podczas pieczenia jabłecznika.
- 08.06.2015r. - T: Deser lodowy „tysiąca i jednej nocy”.
- 10.05.2015r. W ramach „Szkolnych Dni Profilaktyki i Sportu” przeprowadziłam warsztaty kulinarne „Marchewkowy zawrót głowy , za które otrzymałam pisemne podziękowanie od Stowarzyszenia Przyjaciół Niepełnosprawnych „Dajmy im radość” w Słupsku .
- 18.05.2015r. przeprowadziłam zajęcia otwarte z zakresu rozwijania umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach życiowych pt.: „Bezpieczna kąpiel małego dziecka” dla dorosłych wychowanków SOSW w Damnicy
- 29.09.2015r. – T: Zajęcia artystyczne - poznajemy sposoby zginania płaszczyzn w technice kiri-origami. Wykonanie „Borowików”
- 29.02.2016r. T: Profilaktyka zdrowia - „Co to jest przesilenie wiosenne? I jak z nim walczyć? Obejrzenie i omówienie prezentacji multimedialnej.
-10.05.2016r. T: Przypomnienie i utrwalenie numerów telefonów alarmowych. Nauka prawidłowego wzywania pogotowia ratunkowego – scenki dramowe.
Wnioski:
Forma zajęć otwartych pozwoliła mi w sposób bezpośredni dzielić się wiedzą i przekazać swoje umiejętności i doświadczenie młodszym stażem pracownikom. Udział w zajęciach otwartych umożliwił również wymianę uwag i spostrzeżeń „na gorąco”, nawet w trakcie prowadzenia zajęć, co dało mi możliwość otrzymywania informacji zwrotnych na temat własnej pracy. Dzięki zajęciom otwartym nawiązałam także współpracę z nowymi nauczycielami. Niejednokrotnie korzystałam z ich pomysłów i rozwiązań odnośnie prowadzonych przeze mnie zajęć.

W latach 2013 - 2016 pełniłam rolę opiekuna stażu nauczyciela kontraktowego. Sprawowałam opiekę nad przebiegiem stażu na mianowanie naszej koleżanki, wychowawczyni grupy IV, Bożeny Kowalko ubiegającej się o stopień nauczyciela mianowanego. Podejmując współpracę z nauczycielką opracowałyśmy kontrakt uwzględniając w nim zakres naszych wzajemnych obowiązków, zasady komunikowania się. Następnie opracowałyśmy harmonogram stażu, w którym zawarte zostały przewidywane do realizacji zadania oraz wyznaczone efekty, jakie chciałybyśmy osiągnąć. Podczas konsultacyjno-doradczych spotkań analizowałyśmy oświatowe przepisy prawne, przepisy wewnętrzne oraz sposób prowadzenia dokumentacji szkolnej.
Podczas stażu wielokrotnie obserwowałam zajęcia prowadzone przez moją podopieczną i dokonywałam na bieżąco ewaluacji działań nauczyciela stażysty. Oceniając zajęcia przekazywałam rady i wskazówki oraz pomysły pozwalające koleżance dokonywać ewaluacji własnych działań, niwelować słabe strony zajęć i doskonalić mocne strony. Obserwowanie i omawianie zajęć pozwoliło koleżance stażystce nabywać kompetencji w zakresie pracy oligofrenopedagoga, doskonalić swoje zajęcia pod względem metodycznym i merytorycznym. Ważnym elementem naszej współpracy było prowadzenie przez mnie zajęć otwartych. Zajęcia prowadziłam różnymi metodami. Starałam się wybierać metody aktywizujące wychowanków oraz prezentować ciekawe formy pracy z dziećmi niepełnosprawnymi. Podczas zajęć otwartych prezentowałam stażystce swój własny warsztat pracy, udostępniałam własne, sprawdzone pomoce dydaktyczne, dzieliłam się swoją wiedzą i doświadczeniem w pracy z uczniem niepełnosprawnym intelektualnie.
Wnioski:
Dzięki sumiennemu wypełnianiu moich obowiązków jako opiekuna stażu przyczyniłam się do pozytywnego zakończenia stażu przez koleżankę. Pełnienie funkcji opiekuna stażu zmobilizowało mnie do poszukiwania nowych rozwiązań metodycznych i samodoskonalenia się.

Ponadto swoją wiedzą, doświadczeniem oraz umiejętnościami dzieliłam się również ze słuchaczką oligofrenopedagogiki, Małgorzatą Głowacką, odbywającą praktykę w naszym ośrodku. Podczas odbywania praktyki dzieliłam się ze studentką posiadaną wiedzą, umiejętnościami i posiadanymi materiałami dot. Pracy w placówce kształcenia specjalnego. Chcąc maksymalnie wykorzystać czas praktyki studenckiej opracowałam plan praktyki, w którym zawarłam wszystkie możliwe typy zajęć z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych prowadzone w grupach internackich. Studentka obserwowała i brała udział w następujących rodzajach zajęć: plastyczne, świetlicowe, społeczno-użyteczne, umuzykalniające, profilowane, sportowo-relaksacyjne, prozdrowotne, ekologiczne.
Przygotowując i omawiając przeprowadzone zajęcia zwracałam uwagę na specyfikę naszej szkoły, dzieliłam się swoim doświadczeniem i wiedzą w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Udostępniłam własne opracowania oraz scenariusze zajęć.
Wnioski:
Skrupulatnie rozplanowana praktyka studencka daje przyszłemu pedagogowi możliwość wieloaspektowego poznania specyfiki pracy w placówce specjalnej. Umożliwia studentowi zdobycie zróżnicowanej wiedzy w zakresie edukacji, wychowania i terapii dziecka niepełnosprawnego intelektualnie.

Uzyskane efekty:
- motywacja do ciekawego prowadzenia zajęć,
- motywacja do samodoskonalenia się,
- uzyskanie informacji zwrotnej na temat własnej pracy,
- wspólne rozwiązywanie problemów dydaktycznych i wychowawczych,
- nawiązanie współpracy z młodszymi stażem koleżankami,
- uczestniczenie uczniów w ciekawych zajęciach,
- podwyższenie jakości pracy placówki dzięki umiejętności przekazywania wiedzy i doświadczenia innym wychowawcom i nauczycielom poprzez współpracę, dzielenie się wiedzą oraz materiałami pomocnymi do realizacji konkretnych zajęć wychowawczych i opiekuńczych,
- doskonalenie zawodowe kadry nauczycielskiej
- udostępnienie gotowych scenariuszy i pomysłów edukacyjnych.

Wielokrotnie w swojej pracy dzieliłam się doświadczeniami dotyczącymi pracy wychowawczej. Szczególnie, jeśli chodzi o rozwiązywanie problemów uczniowskich, bądź też pracy z uczniem trudnym. Przede wszystkim swoimi spostrzeżeniami starałam podzielić się z nauczycielami o krótszym stażu.
W czasie stażu uczestniczyłam w zajęciach otwartych innych nauczycieli oraz zapraszałam ich na swoje zajęcia. Po każdej hospitowanej lekcji wspólnie wskazywałyśmy zalety zajęć, proponowałyśmy nowe rozwiązania, formy, metody prowadzenia zajęć. Mogłam w ten sposób podzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem oraz nowymi pomysłami. Podczas zajęć stosowałam metody aktywizujące, co niewątpliwie wpłynęło na atrakcyjność tych zajęć oraz na większe zaangażowanie wychowanków. Scenariusze prowadzonych przeze mnie zajęć, a także konspekty i scenariusze innych nauczycieli, plan rozwoju zawodowego i inne materiały związane z awansem zawodowym zostały przeze mnie zebrane w teczce tematycznej ,,Awans zawodowy”.

2. Upowszechnianie i promowanie własnych doświadczeń, form i metod pracy

Opublikowałam w Internecie na portalach takich jak : www.edux.pl swoje dokumenty związane z awansem zawodowym ( plan rozwoju zawodowego na nauczyciela dyplomowanego, program autorski „Młoda Gospodyni”, scenariusz zajęć ). Opublikowane dokumenty znajdują się na następujących stronach internetowych:

- plan rozwoju zawodowego – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p/-21201-plan-rozwoju-na-nauczyciela-dyplpmowanego.php
- program autorski „Młoda gospodyni” – znajduje się na stronie ; www.edukacja.edux.pl/p/-21202-mloda-gospodyni-program-wlasny-zajec.php
-scenariusz zajęć wg programu autorskiego – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p/-21726-amore-pomidoro-czyli-ukochana-zupa-pomidorowa.php
- scenariusz zajęć z okazji Dnia Ziemi –znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27157-dzien-ziemi-w-naszej-placowce-scenariusz.php
- scenariusz wycieczki z okazji „Święta Lasu” - znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27156-scenariusz-wycieczki-do-zielonej-szkoly.php
-scenariusz zajęć „Na łodzi – zajęcia relaksacyjne z elementami kinezjologii Dennisona – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27045-na-lodzi-scenariusz-zajec-relaksacyjnych.php
- scenariusz zajęć świetlicowych z okazji świąt majowych – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27159-swieta-majowe-zajecia-swietlicowe.php
- scenariusz zajęć sportowych – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27043-gry-i-zabawy-ruchowe-zwiazane-z-rywalizacja.php
- scenariusz zajęć wg programu autorskiego „Młoda gospodyni” - znajduje się na stronie : http://www.edukacja.edux.pl/p-28389-mloda-gospodyni-scenariusz-zajec-wg.php
- scenariusz Zabawy rozwijające zdolności skojarzeniowe i spostrzegawczość jest dostępny pod adresem: http://www.edukacja.edux.pl/p-29870-zabawy-rozwijajace-zdolnosci-skojarzeniowe.php
-plan pracy opiekuńczo - wychowawczych dla I grupy dziewcząt niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym jest dostępny pod adresem: http://www.edukacja.edux.pl/p-29868-opiekunczo-wychowawczych-dla-i-grupy-dziewczat.php
- scenariusz Wesołe gry i zabawy - scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:
http://www.edukacja.edux.pl/p-29869-wesole-gry-i-zabawy-scenariusz-zajec.php
- scenariusz Wykonanie dowolną techniką portretu Babci i Dziadka - scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:http://www.edukacja.edux.pl/p-29930-wykonanie-dowolna-technika-portretu-babci.php
-scenariusz Czy i dlaczego należy pomagać osobom starszym? - rozpoznawanie wartości moralnych. Scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:http://www.edukacja.edux.pl/p-29929-czy-i-dlaczego-nalezy-pomagac-osobom-starszym.php
-scenariusz Bezpieczne i zdrowe ferie zimowe - scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:
http://www.edukacja.edux.pl/p-29985-bezpieczne-i-zdrowe-ferie-zimowe-scenariusz.php

Poszukując wciąż nowych rozwiązań prowadzenia zajęć z uczniami surfuję po portalach dla nauczycieli, korzystam z forów dyskusyjnych. Zamieszczam w Internecie własne publikacje, rozkłady materiałów, scenariusze lekcji i artykuły. W swojej pracy wykorzystuję także program PowerPoint, tworząc prezentacje multimedialne, przygotowuję materiały na konkursy i zajęcia.

Efekty:
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem wywarło niewątpliwie duży wpływ na mój rozwój osobisty. Dzięki publikacjom moich scenariuszy i podejmowaniu dyskusji z innymi wychowawcami na forach, a także pracy w zespołach samokształceniowych odświeżam, poprawiam posiadane już kwalifikacje i nabywam nowe kompetencje. Uczę się umiejętności otwartego komunikowania, prowadzenia dialogu, nazywania konfliktów i ich rozwiązywania. Jestem kreatywna, dzięki temu potrafię przenosić wiele pomysłów na konkretne działania, umiem ocenić pracę własną. Obserwacje lekcji, ich omawianie, są dla mnie bezcennym źródłem.informacji.

§ 8 ust.2. pkt.4 a) Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich
Pracując w internacie w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym im. Marynarza Polskiego w Damnicy, zauważyłam bardzo duże zainteresowanie wychowanek tematyką kulinarną. Stąd pomysł na stworzenie programu własnego zajęć kształtujących w wychowankach umiejętność przygotowywania posiłków. Program „Młoda gospodyni” przeznaczony jest do realizacji z wychowankami SOSW im. Marynarza Polskiego w Damnicy przebywającymi w internacie. W trakcie spotkań odbywających się raz w miesiącu wychowanki grupy I ( niepełnosprawne intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym ) będą miały możliwość nauczyć się w sposób praktyczny przygotowywania najtańszych, a jednocześnie najprostszych potraw , jak również podstawowych, niezbędnych technik pracy w kuchni. Dodatkowo wychowanki nabędą umiejętność prawidłowego nakrywania do stołu oraz bezpiecznego korzystania ze sprzętu AGD.
Program autorski umożliwił uczestniczkom poznanie zasad gotowania, a także pracy w grupie, podziału obowiązków, odpowiedniego rozplanowania czasu niezbędnego do przygotowania potrawy. Dziewczęta miały możliwość nauczenia się zasad zdrowego odżywiania zgodnie z piramidą zdrowia. Wychowanki poznały różnorodne techniki kulinarne. Program promuje zdrowy styl życia. Wychowanki, podczas spotkania z dietetykiem poznały zasady zdrowego żywienia oraz zagrożenia wynikające z niewłaściwego doboru składników.
W trakcie zajęć wychowanki uczyły się podstawowych technik służących do przygotowywania posiłku np. smażenia, ubijania, siekania, duszenia, pieczenia.
Podczas realizacji zajęć kładłam duży nacisk na przygotowywanie przez wychowanki swojego stanowiska pracy i pozostawienie go w czystości po zakończeniu przygotowywania posiłku. Program umożliwił uczestniczkom poznanie zasad gotowania, a także pracy w grupie, podziału obowiązków, odpowiedniego rozplanowania czasu niezbędnego do przygotowania potrawy. Dziewczęta miały możliwość nauczenia się zasad zdrowego odżywiania zgodnie z piramidą zdrowia. Wychowanki dzięki temu, że przygotowywały różne potrawy, poznały różnorodne techniki kulinarne.
Spożywanie przygotowywanych przez wychowanki potraw była doskonałą okazją do konsumowania ich w dobrej atmosferze. Dotyczy to właściwego ich serwowania, podania, nakrywania do stołu i kultury spożywania posiłków. Wielokrotne powtarzanie owych sytuacji w odpowiedniej atmosferze, która nie jest treningiem, ale stanowi określone wymaganie, budowało kulturę zachowania się przy stole. Należy ona do najważniejszych elementów socjalizacji naszych wychowanków.
Podsumowując pragnę zauważyć, że zajęcia kulinarne są szczególnie lubiane przez wychowanków. Dają im możliwość pochwalenia się efektami swojej pracy przed innymi pracownikami , kolegami i koleżankami z innych grup, co przyczynia się do tworzeni domowej atmosfery, a dzieciom przynosi radość i satysfakcję. Dlatego ten typ zajęć zamierzam kontynuować w przyszłości.
Wykonana przez wychowanki obrazkowo-pisana „Mała Książka Kucharska” pozwoli im przygotowywać potrawy samodzielnie w domu.
Użyteczność programu w życiu oraz jego skuteczność mogłam zaobserwować nie tylko ja, czy rodzice oraz opiekunowie naszych wychowanek, ale również uczestnicy zajęć otwartych podczas których wychowanki przygotowywały jedną z potraw. Dlatego mimo, iż zakończyłam realizację programu autorskiego, zapewne wykorzystywać jeszcze będę jego elementy w następnych latach.

Uzyskane efekty:
Była to dla mnie motywacja do samodoskonalenia się oraz szukania i wprowadzania nowatorskich rozwiązań. Natomiast dla moich wychowanek
 korekta niewłaściwego zachowania (widoczna jest poprawa zachowania );
 u wychowanek zaobserwowano widoczne postępy w czynnościach samoobsługowych;
 dziewczęta nawzajem bardzo się wspierają, pomagają jedna drugiej;
 mimo dzielącej wychowanki różnicy wiekowej oraz poziomu intelektualnego wychowanki są bardzo zgrane ze sobą i zżyte;
 dziewczęta znają, przestrzegają i stosują zasady BHP podczas przygotowywania posiłków ( zajęcia kulinarne wg programu autorskiego „Młoda gospodyni”);
 znają i przestrzegają zasady bezpieczeństwa podczas spacerów, wycieczek poza placówką – nawzajem pomagają sobie i opiekują się sobą;
 oprócz pomocy nauczyciela również dwie wychowanki (Angelika i Jagoda) wspierają wychowawcę podczas ataków epileptycznych u innych wychowanek w grupie;
 wychowanki biorą aktywny udział we wszystkich imprezach i konkursach ośrodkowych oraz zewnętrznych ( wszystkie konkursy są opisane w punkcie poniżej),
 podczas imprez państwowych wiedzą jak się zachować znają hymn, wiedzą jaką przybrać postawę podczas śpiewania hymnu , znają patrona ośrodka
 udział w ciekawych zajęciach,

Dzięki moim zajęciom wzbogaciła się oferta edukacyjna szkoły oraz nastąpiło podniesienie jakości pracy szkoły. Opracowanie i wdrożenie autorskiego programu pozwoliło mi empirycznie sprawdzić planowane efekty. Na bieżąco ewaluowałam swój program, który przyniósł zarówno wychowankom, jak i mi niezwykle dużo radości. Program autorski umożliwił uczestniczkom poznanie zasad gotowania, a także pracy w grupie, podziału obowiązków, odpowiedniego rozplanowania czasu niezbędnego do przygotowania potrawy. Dziewczęta miały możliwość nauczenia się zasad zdrowego odżywiania zgodnie z piramidą zdrowia. Wychowanki poznały różnorodne techniki kulinarne.

§ 8 ust.2. pkt.4 c) poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych
1.Organizacja wycieczek turystyczno- edukacyjnych
Przekazywanie uczniom niepełnosprawnym intelektualnie podstawowych wiadomości na temat świata przyrody i świata społecznego powinno odbywać się przede wszystkim poprzez bezpośredni kontakt uczniów ze środowiskiem, podczas konkretnych obserwacji i działań w bliższym i dalszym otoczeniu. Wycieczki turystyczno-edukacyjne to stały i ważny element mojej pracy opiekuńczo-wychowawczej. Korzyści wypływające z wycieczki są dla moich wychowanek nie do przecenienia – to zobaczą, doświadczą i bezpośrednio przeżyją – pozwala im lepiej zrozumieć świat. Głównym celem wycieczek jest wprowadzanie uczniów niepełnosprawnych w naturalne środowisko przyrodniczo-społeczne. Wycieczki pomagają dzieciom zrozumieć wiele zjawisk i zależności zachodzących w przyrodzie i życiu społecznym. Wyjścia i wycieczki pełnią także walory wychowawcze. Pomagają moim wychowankom w kształtowaniu nawyków właściwego zachowania się w środkach masowej komunikacji, miejscach użyteczności publicznej, w różnych grupach społecznych. Dzieci uczą się kulturalnego sposobu porozumiewania się między sobą, samodzielności i zaradności w nowych sytuacjach społecznych. Wycieczki stanowią także doskonałą okazję do integracji grupy. W czasie trwania stażu systematycznie organizowałam wycieczki po okolicy, umożliwiając wychowankom poznanie najbliższego środowiska społeczno-przyrodniczego.
W trakcie trwania stażu zorganizowałam i współorganizowałam następujące wycieczki:
- we wrześniu 2013r. - wycieczki do Ustki rejs statkiem Unicus (współorganizowałam) – dla wszystkich wychowanków internatu
- w grudniu 2013r., zorganizowałam i przeprowadziłam wycieczkę wychowanek gr I do Urzędu Pocztowego w Damnicy.
- w marcu 2014r. do Słupska -Kinder-Planety i kręgielni w Jantarze dla (współorganizator)
-w miesiącu kwietniu 2014r. odbyłam z wychowankami wycieczkę pieszą z wychowankami gr I do Ośrodka Zdrowia w Damnicy.
- w maju 2014r. do Ochotniczej Straży Pożarnej w Damnicy (dla wszystkich wychowanków internatu) – organizator
- w maju 2014r. do Doliny Charlotte –(dla wszystkich wychowanków internatu) organizator
- kwietniu 2015r. - wycieczka autokarowa wszystkich wychowanków do zielonej szkoły w Wielkiej Wsi z okazji Święta Lasu. – organizator
- w czerwcu 2015r. Wycieczka wszystkich wychowanków do Rowów (współorganizator)
- październik 2015 r. – wycieczka grupy I do pizzerii w Damnicy – organizator
-w kwietniu 2016r. - wycieczka wszystkich wychowanków internatu do Szkółki leśnej w Rębowie. (współorganizator)
Mając na uwadze harmonijny rozwój swoich podopiecznych organizowałam piesze wyjścia do Centrum Edukacji i Kultury w Damnicy. Wychowanki wielokrotnie mogły korzystać z pracowni multimedialnej, gdzie rozwijały swoje zainteresowania, uczyły się aktywnego spędzania czasu wolnego. W CEiK- u mieści się Biblioteka Gminna, wychowanki mogły również poznać pracę bibliotekarza, nauczyć się samodzielnego wypożyczania książek według zainteresowań.
Wnioski:
Organizowanie wycieczek pozwala uczniom niepełnosprawnym aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym. Pozwala poszerzać ich wiedzę o świecie i nabywać nowe umiejętności. Wycieczka to także dobry moment na nawiązanie kontaktu indywidualnego – w sytuacji wspólnego spędzania czasu poza murami szkoły; wychowankowie chętniej rozmawiają, opowiadają o sobie i swojej rodzinie, otwierają się. Pozwala to wychowawcy lepiej poznać grupę z którą współpracuje na co dzień i nawiązywać z wychowankami/uczniami więzi i relacje.

Uzyskane efekty:

- dzięki wycieczkom miałam możliwość obserwowałam zachowania uczniów i wychowanków w nieznanych dla nich warunkach oraz przyglądałam się stosowaniu wypracowanych w toku codziennej pracy norm i zachowań społecznych moich podopiecznych,
- dzięki wycieczką miałam możliwość lepiej poznać grupę, którą współpracuję na co dzień i nawiązać z wychowankami bliższe więzi i relacje,
- podczas wyjść i wycieczek wyjazdowych mogłam zaobserwować zachowania moich podopiecznych w nowych sytuacjach życiowych oraz radzenia sobie w nich,
- możliwość sprawdzenia się w nowej formie działań,
- możliwość współpracy z osobami z różnych środowisk i wymiany doświadczeń,
- rozwijanie umiejętności organizacyjnych,
- możliwość nawiązania bliższych kontaktów i relacji z wychowankami.
Natomiast wychowanki miały możliwość :
- pogłębienia wiedzy, nabywania nowych doświadczeń w bezpośrednim kontakcie ze środowiskiem,
- udziału w życiu społeczno-kulturalnym,
- poznawania nowych miejsc,
- nabywanie umiejętności radzenia sobie w nowych sytuacjach społecznych,
- nabywanie samodzielności i zaradności życiowej,
- integracja zespołu grupowego.

2.Systematyczna współpraca z wychowawcami klas, nauczycielami, psychologiem i in. specjalistami placówki

Dzięki temu, iż korzystałam z różnorodnej pomocy wychowawców klas, nauczycieli, pedagoga, psychologa, logopedy wzbogacałam własną pracę i potrafiłam rozwiązywać i przeciwdziałać problemom głównie wychowawczym, ale i dydaktycznym poprzez odpowiednią rozmowę, organizowanie dla wychowanek grupy licznych dodatkowych zajęć, na których mogły one nabyć potrzebne im umiejętności, wyrównać i nadrobić wiadomości oraz umiejętności lub udoskonalić te wcześniej nabyte.
Moja współpraca z logopedą polegała na stosowaniu się do zaleceń oraz kontynuacji pracy logopedycznej poprzez regularne prowadzenie z niektórymi wychowankami gr.I indywidualnej pracy mającej na celu doskonalenie prawidłowej wymowy wychowanek poprzez: ćwiczenia języka i warg, doskonalenie oddechu i górnych dróg oddechowych, pogłębienie oddechu, udoskonalenie zewnętrznego aparatu wymowy, ćwiczenia rytmizujące i słuchowe, kształtujące poprawną artykulację poszczególnych głosek.
Współpraca z psychologiem umożliwiła mi bieżące rozwiązywanie problemów związanych z kłótniami pomiędzy wychowankami, nieodpowiednim zachowaniem się w stosunku do wychowawców i pracowników Ośrodka, używaniem wulgaryzmów i problemami związanymi z burzliwym okresem dojrzewania. Wspólnie z psychologiem zorganizowałyśmy zajęcia integracyjne dla wychowanków mojej grupy. Udało mi się w ten sposób poznać w nieco większym stopniu osoby, z którymi pracowałam, wychowanki stały się bardziej otwarte, życzliwe w stosunku do siebie. Ponadto we współpracy z psychologiem na bieżąco starałam się rozwiązywać powstałe problemy oraz konflikty w mojej grupie wychowawczej. Kilkakrotnie współpracowałyśmy podczas spotkań Zespołu Wychowawczego, kiedy to próbowałyśmy zaradzić nieodpowiedniemu zachowaniu się niektórych wychowanek grupy wychowawczej, w której pracowałam.
W trakcie stażu współpracowałam z pedagogiem, gdzie na bieżąco starałam się rozwiązywać powstałe problemy i konflikty w grupie wychowawczej czy szkole. Dzięki stałej współpracy z pedagogiem potrafię w sposób kompetentny pomagać moim wychowankom w rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych. Uczniowie korzystają w sposób optymalny z pomocy psychologiczno- pedagogicznej, znają osoby do których mogą zwrócić się z prośbą o radę, a ja mam świadomość, że chcą z tej pomocy skorzystać. Działania wynikające z profilaktyki szkoły pomagają uczniom kształtować właściwe postawy.
Uzyskane efekty:
- ścisła współpraca z wychowawcami klas, nauczycielami, psychologiem i in. specjalistami placówki pozwoliła mi na dostosowanie warsztatu pracy do indywidualnych potrzeb i możliwości wychowanek, pracy nad tymi samymi sferami w celu utrwalenia efektu oraz na stosowanie jednolitego systemu wzmocnień i redukcji zachowań niepożądanych,
-wymiana doświadczeń, pomoc w rozwiązywaniu sytuacji problemowych ze strony nauczycieli, specjalistów, dyrekcji, pielęgniarki szkolnej była niezwykłym wsparciem
w codziennej pracy z grupą wychowawczą,
-obserwowanie wychowanków w sytuacjach szkolnych i pozaszkolnych pomagało mi w analizowaniu ich osiągnięć, sukcesów, porażek oraz podejmowaniu modyfikacji
w zaplanowanych działaniach. Dzięki operatywnemu działaniu dbałam o wszechstronny rozwój dziecka, wielokrotnie podczas rozmów indywidualnych wspierałam ich rozwój emocjonalny ucząc radzenia sobie w sytuacjach stresowych, trudnych.

3. Aktywna realizacja zadań wychowawczych poprzez systematyczną współpracę z rodzicami wychowanków

W trakcie trwania stażu na bieżąco prowadziłam szeroko zakrojoną współpracę z rodzicami:
Prowadziłam spotkania oraz rozmowy indywidualne, w trakcie których rodzice mogli:
- omówić oraz konsultować sposób postępowania w sytuacjach konfliktowych i oraz problemowych, mających miejsce w domu jak i w szkole oraz internacie
- uzyska informacje na temat pracy w grupie, do której uczęszcza ich dziecko,
- przeprowadzić rozmowę o trudnościach, z jakimi borykają się ich dzieci oraz o mocnych i słabych stronach wychowanek,
- przeanalizować sprawy związane z bezpieczeństwem dzieci, higieną podczas pracy, a także zabawy,
-uzgodnić wszelkie spawy finansowe, np. składki na wycieczki, produkty na zajęcia kulinarne,
- zadać nurtujące pytania i uzyskać wyczerpujące odpowiedzi
Współpraca z rodzicami jest ważnym elementem procesu edukacji uczniów polegającej na integralnej realizacji funkcji dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej. Przez cały okres stażu ściśle współpracowałam z rodzicami wychowanek mojej grupy podczas spotkań bezpośrednich, prowadząc rozmowy indywidualne oraz telefoniczne. Informowałem ich o rozwoju dzieci, ich postępach w nauce, osiągnięciach, uzdolnieniach i zainteresowaniach a także trudnościach. Starałam się wspólnie z nimi rozwiązywać problemy wychowawcze udzielając im odpowiednich rad i ukazując sposoby ich rozwiązania
Współpraca z rodzicami, opiekunami wychowanek opiera się na wspieraniu ich w pełnieniu funkcji wychowawczej i edukacyjnej, w tym rozpoznawaniu, wspomaganiu i rozwijaniu potencjalnych możliwości wychowanek; systematycznym przekazywaniu bieżących informacji na temat zachowania się wychowanek w szkole jak i w internacie. Współpraca polega na podejmowaniu wspólnych decyzji dotyczących dalszego kierunku oddziaływań wychowawczych, wzmocnieniu rodziców w zachowaniu konsekwencji ustalonego kierunku postępowania.
Regularna współpraca z rodzicami, opiekunami prawnymi wychowanek pozwoliła mi utrzymywać z nimi bardzo dobry i życzliwy kontakt, co jednocześnie rzutowało na opinię o mnie i Ośrodku. Rodzice widząc moje zaangażowanie, chęć pomocy i współpracy w wychowaniu ich dzieci, uzupełniali moje wysiłki w sferze opiekuńczej i wychowawczej, dobrze mówili o grupie wychowawczej, chcieli przyprowadzać swoje dzieci i sami czuli się tu dobrze.
Wnioski:
Poprzez swoje działania w zakresie współpracy z rodzicami pozyskałam zaufanie i sympatię rodziców. Wspomagałam ich poprzez pokazywanie sukcesów dziecka, a tym samym wyzwoliłam u wielu rodziców pozytywne emocje w stosunku do dziecka i do siebie nawzajem. Pokazałam jak radzić sobie z wieloma problemami dziecka niepełnosprawnego, szczególnie w zakresie samoobsługi i uspołecznienia. Kształtowałam umiejętności rozmawiania o wychowankach, stawiania jasnych granic i wymagań, zachęcania dzieci do współpracy, wspierania samodzielności dzieci, wspólnego rozwiązywania konfliktów, poszukiwania lepszych niż kara sposobów uczenia dziecka. Uważam, że moja współpraca z rodzicami w dużym stopniu wpłynęła na wzmocnienie więzi emocjonalnych rodziców ze szkołą, co w konsekwencji efekty mojej pracy edukacyjno –wychowawczej i opiekuńczej uczyniło bardzo owocnymi.
Uzyskane efekty:
- nawiązanie bliższych relacji z wychowankami, rodzicami,
- zmniejszenie dystansu pomiędzy nauczycielem a wychowankami/uczniami,
- pozyskanie zaufania rodziców,
- możliwość współpracy z rodzicami w procesie edukacji i wychowania uczniów,
- zapewnienie wychowankom/uczniom atmosfery akceptacji i tolerancji,
- satysfakcja własna,
- wielokrotnie byłam inicjatorem kontaktów z rodzicami / opiekunami prawnymi ze względu na stan zdrowia, negatywne zachowania moich podopiecznych. Rozwiązywanie zaistniałych sytuacji problemowych było dość trudnym zadaniem, którego doświadczałam ze względu na bierność rodziców i łamanie przez nich jednolitości podejmowanych działań w pracy z dzieckiem,
- wymiana doświadczeń, pomoc w rozwiązywaniu sytuacji problemowych ze strony nauczycieli, specjalistów, dyrekcji, Lidera wychowawców, pielęgniarki szkolnej była niezwykłym wsparciem w codziennej pracy z grupą wychowawczą,
- zmniejszenie dystansu pomiędzy wychowawcą a wychowankami,
- nabywanie umiejętności nawiązywania poprawnych kontaktów społecznych przez wychowanków
- integracja zespołu, nawiązywanie bliższego kontaktu,
- wyzwolenie spontanicznej aktywności dziecięcej,
- nabywanie umiejętności spędzania czasu wolnego.
- wzbogacenie i poszerzenie oferty edukacyjno-wychowawczej szkoły,
- pozyskiwanie rodzica, jako współpartnera w procesie edukacyjno-wychowawczym,
- kształtowanie pozytywnego wizerunku szkoły wśród lokalnej społeczności,
- promowanie aktywnego spędzania czasu wolnego.

4. Organizacja imprez, akcji, uroczystości na terenie internatu i szkoły
Uważam, że niezmiernie ważnym elementem pracy w Ośrodku jest umiejętność organizowania i prowadzenia różnego rodzaju imprez kulturalnych integracyjnych .W tym celu aktywnie brałam udział w imprezach na terenie placówki i poza nią. Obserwacje dają możliwości samodzielnego inicjowania i przeprowadzania imprez, by wychowankowie oraz uczniowie mogli brać w nich udział, pokonywali nieśmiałość zaczęli wierzyć we własną wartość.
We wrześniu 2013 roku zorganizowałam w naszej placówce udział w akcji na „KARTKĘ URODZINOWĄ DLA 6-letniej OLIWKI CHOREJ NA RAKA” - W związku z informacją, która pojawiła się na Facebook’u dotyczącą marzenia chorej na raka 6-letniej Oliwki, która chciałaby otrzymać kartki urodzinowe, zorganizowałam w naszej placówce akcję „Kartka urodzinowa dla Oliwii”. W przedsięwzięciu tym wzięły udział wszystkie grupy internackie oraz dzieci i młodzież ze świetlicy szkolnej prowadzonej przez Alinę Filipek - Ziółkowską. Autorzy kartek bardzo mocno zaangażowali się w akcję i dużo serca włożyli w swoje prace plastyczne. Kartki były ładne i kolorowe, ale i oryginalne. Zostały wykonane różnymi ciekawymi technikami plastycznymi, według indywidualnych pomysłów dzieci.
W trakcie trwania stażu angażowałam się także w pracę i życie szkoły dwukrotnie aktywnie uczestnicząc w przygotowaniu Betlejek Damnickich, brałam udział w przygotowywaniu dekoracji, byłam odpowiedzialna za przygotowanie i wydawanie II śniadania dla uczestników Betlejek (pakowanie bułek, jabłek i napojów oraz wydawanie grupom). Ponadto pomagałam podczas wydawania obiadu i kolacji dla gości (usadowienie grup, nakrywanie stołów, podawanie posiłków, sprzątanie). Zdobyłam sponsora na opakowania jednorazowe niezbędne do II śniadania ( kubki i serwetki gastronomiczne, worki na śmieci, tacki ufundowała firma: Dakar spółka z.o.o. ).
W miesiącu lutym 2014r. wspólnie z koleżanka Bożeną K., zorganizowałam i przeprowadziłam imprezę „Walentynki” dla wychowanków internatu. Podczas imprezy rozmawialiśmy o największych wartościach, uczuciach jakimi obdarzamy innych. Następnie wychowankowie wzięli udział w konkursach walentynkowych, takich jak np. : „taniec na gazecie” czy „magiczny napój”, oraz w zabawie ruchowej „Gra muzyka”.
W miesiącu wrześniu 2014r. z okazji z Dnia Chłopaka zorganizowałam i przeprowadziłam warsztaty kulinarne dla dwóch grup dziewcząt. Wychowanki na podstawie przepisu kulinarnego uczyły się jak przygotować pyszne, a zarazem zdrowe, bez konserwantów maślane ciasteczka - „ślimaczki”. Estetycznie zapakowane ciasteczka dziewczęta wręczyły wraz z życzeniami wszystkim chłopakom w trakcie dyskoteki. Chłopcy byli mile zaskoczeni i zadowoleni z smacznego upominku, a uczestniczki warsztatów były dumne ze swoich wypieków.
Już trzeci rok współpracuje z Nadleśnictwem w Damnicy. W tym roku szkolnym wspólnie z Panią Anną Krysiak prowadzę dla dziewcząt z grupy I cykl zajęć, prelekcji pod hasłem „Poznajemy las” w celu bliższego poznania pracy leśniczego i środowiska przyrodniczego jakim jest las.
Zorganizowałam i przeprowadziłam w naszej placówce akcję „Podaruj pluszaka dla dzieciaka” W listopadzie 2014 r. wspólnie z moimi wychowankami z gr. I ogłosiłam w naszej placówce akcję „Podaruj pluszaka dla dzieciaka”. Głównym organizatorem tej akcji jest Fundacja Def-Box „Siła dla Ciebie”. Akcja miała na celu zbieranie pluszowych zabawek, które zostaną przekazane 6 grudnia 2014r. dzieciom z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Janusza Korczaka w Słupsku..
Dnia 14.04.2015 r w internacie SOSW w Damnicy wspólnie z koleżanką Bożeną Kowalko zorganizowałam warsztaty kulinarne pt. „Małe co nieco z jajka”. Głównym celem warsztatów było kształtowanie zaradności życiowej poprzez umiejętne przygotowanie apetycznych i pożywnych dań z jajek zachowaniem poznanych zasad BHP oraz utrwalenie posiadanej przez dzieci wiedzy nt. tradycji wielkanocnych.
Angażowałam się także w pracę i życie szkoły aktywnie uczestnicząc w przygotowaniu Konfrontacji Kulturalnych, byłam odpowiedzialna za przygotowanie i wydawanie II śniadania dla uczestników Konfrontacji ( roznosiłam i układałam w salach, w których goście mieli jeść II śniadanie słodkie bułki i napoje). Ponadto pomagałam podczas przygotowania stołówki dla gości (usadowienie grup, nakrywanie stołów). Zdobyłam sponsora na opakowania jednorazowe niezbędne do II śniadania ( kubki i serwetki gastronomiczne, worki na śmieci, tacki ufundowała firma: Dakar spółka z.o.o.
W miesiącu październiku 2015r. współorganizowałam i przeprowadziłam imprezę internacką - Święto Pieczonego Ziemniaka. Głównym celem spotkania wszystkich grup wychowawczych było stworzenie uczestnikom warunków do wykazania się zdolnościami sportowymi i zdobytą wiedzą na temat ziemniaków. Wychowankowie mieli okazję zapoznać się z informacjami przyrodniczo-historycznymi dotyczącymi pochodzenia ziemniaka w Polsce i na świecie.
Wszystkie zaplanowane spotkania integracyjne w naszej placówce przebiegały zgodnie ze scenariuszami. Podczas spotkań wychowankowie , uczniowie wykazywali aktywność i duże zainteresowanie. Większość wychowanków biorących udział we wszelkich imprezach i spotkaniach miała możliwość wykazania się, przełamania nieśmiałości . Wychowankowie dzięki swoim występom otrzymują wiele pochwał, co bardzo lubią. Celem wszystkich prowadzonych przeze mnie spotkań jest zawsze wytworzenie przyjaznej atmosfery wśród wychowanków, kształtowanie postaw patriotycznych oraz działanie profilaktyczne. Uważam, że założone przeze mnie cele zostały zrealizowane co potwierdzają opinie wychowanków oraz pracowników placówki.
Wnioski:
Poprzez współorganizowanie imprez i uroczystości artystycznych dla społeczności internackiej i szkolnej pokazałam osiągnięcia i potencjał społeczności naszej szkoły, włączałam się w promocję szkoły na terenie regionu i województwa. Kształtowałam pozytywny wizerunek szkoły w oczach rodziców, uczniów i mieszkańców Damnicy. Dzięki podjętym działaniom ukazałam, iż nasza placówka jest instytucją otwartą i przyjazną, aktywnie uczestniczącą w środowisku lokalnym.
Uzyskane efekty:
- współorganizowanie imprez i uroczystości artystycznych dla społeczności internackiej i szkolnej było dla mnie możliwością sprawdzenia się w nowych formach działań,
- możliwość współpracy z osobami z różnych środowisk i wymiany doświadczeń,
- rozwijanie umiejętności organizatorskich,
- uroczystości ośrodkowe mają na celu wykształcenie pozytywnych więzi emocjonalno-społecznych pomiędzy ludźmi o różnym poziomie sprawności fizycznej. Wszystkie uroczystości były dla mnie inspiracją do działań na rzecz szkoły i środowiska lokalnego,
- przyczyniły się do rozwijania zainteresowań dzieci. Uczyły tolerancji, potrzeby pomocy innym i zgodnego współdziałania w zespole,
Natomiast uczniom udział w imprezach i uroczystościach artystycznych dawał możliwość
- przełamania barier nieśmiałości i braku wiary we własne możliwości,
- aktywne uczestnictwo w życiu środowiska lokalnego,
- przeżywanie sukcesu i satysfakcji,
- kontakt z uczniami z innych szkół,
- zaistnienie we własnym środowisku i szerszej społeczności,
- poszerzanie kontaktów społecznych,
- zaangażowanie w działalność na rzecz szkoły,
-umiejętność spędzania czasu wolnego,
Niewątpliwie współorganizowanie imprez i uroczystości artystycznych dla szkoły i środowiska to
- promocja placówki na terenie regionu i województwa,
- integracja uczniów niepełnosprawnych ze środowiskiem lokalnym, z uczniami pełnosprawnymi,
- kształtowanie pozytywnego wizerunku szkoły wśród lokalnej społeczności,
- promowanie aktywnego spędzania czasu wolnego.

5. Poszerzanie oferty zajęć pozalekcyjnych rozwijających zdolności i zainteresowania wychowanków

W II semestrze roku szkolnego 2014/2015 rozpoczęłam prowadzenie zajęć rozwijających uzdolnienia i zainteresowania plastyczne wychowanków internatu. Opracowałam dla chętnych wychowanków program Warsztatów Artystycznych „Magiczne Kółeczka czyli Origami Płaskie z Koła”.
Głównym celem zajęć było rozwijanie zainteresowań wychowanków aktywnością manualną oraz uwrażliwienie dzieci i młodzieży na piękno i sztukę.
Abym mogła przekonać się, czy program ma pożądany wpływ na uczniów, w jakim stopniu są osiągnięte cele, czy metody i formy aktywności są skuteczne, konieczne było przeprowadzenie ewaluacji.
Ewaluację przeprowadzałam na bieżąco. Opierała się na obserwacji:
• zaangażowania wychowanków na zajęciach.,
• samodzielności i umiejętność współpracy z kolegami,
• obserwacji stosunków interpersonalnych podczas zajęć,
• frekwencji na zajęciach
• zdjęciach z zajęć
Ważnym elementem ewaluacji była
• prezentacja prac uczestników warsztatów origami.

Uzyskane efekty:
- uczestnicy warsztatów wykonując różnorodne prace stosują poznaną technikę składania papieru,
- wykonują samodzielnie lub z pomocą nauczyciela prace na zadany temat, działają według planu,
- w swoich pracach wykorzystują wiadomości dotyczące kształtu i wielkości oraz koloru
- nawiązują kontakt z nauczycielem i kolegami/ koleżankami, chętnie rozmawiają, samodzielnie zadają pytania,
- znają i akceptują wszelkie zasady i reguły pracy w zespole.

6. Promocja placówki poprzez współpracę ze Stowarzyszeniem „Kiwanis”

Podczas mojej pracy zawodowej udało się mi nawiązać współpracę ze Stowarzyszeniem „Kiwanis”, które objęło specjalną opieką dzieci z Ośrodka Szkolno- Wychowawczego w Damnicy. Stowarzyszenie „Kiwanis” od 2002 roku pomaga dzieciom ze Słupska i okolic, między innymi Specjalnemu Ośrodkowi Szkolno – Wychowawczemu w Damnicy. „Służąc dzieciom na świecie" to motto Kiwanis International - światowej organizacji wolontariuszy oddanych poprawie świata, życia jednego dziecka i jednej społeczności w tym samym czasie. Nazwa Kiwanis pochodzi z języka Indian i oznacza „pomóż innym przy pomocy swoich umiejętności". Ale Kiwanis to nie tylko praca dla poprawy losów dzieci. Kiwanis to przyjaźń, znajomości i kontakty na całym świecie. To pomoc i wsparcie, kiedy tego potrzebujemy. W ramach współpracy z Towarzystwem „Kiwanis”, wspólnie z Agnieszką Tomaszewską oraz wychowankami mojej grupy szyłyśmy poduszki i lalki „kiwaniski”, które pomogą małym dzieciom znosić zastrzyki, badania i pobyt w szpitalu. Dziewczęta z dużą precyzją i zaangażowaniem wykonywały swoją pracę.
Uzyskane efekty:
- uwrażliwianie i uczenie empatii naszych wychowanek ,
- doskonalenie umiejętności współpracy, precyzyjności (wycinanie i szycie) oraz dokładności przez nasze wychowanki,
- poczucie bycia potrzebnym i niesienia pomocy innym,
- natomiast dzieciom przebywającym w szpitalu - lalki „kiwaniski” pomogą znosić trudy rozstania z bliskimi, ból zastrzyków i badań.
Działania partnerskie przyniosły wiele korzyści uczniom, nauczycielom, personelowi szkoły oraz środowisku lokalnemu. Osiągnięciem jest otworzenie się naszych uczniów na pomoc i wsparcie, kiedy tego potrzebują inni.

§ 8 ust.2. pkt.4 e) wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami
Wykonywanie zadań w trosce o wychowanie, pomoc wychowankom i ich rodzicom oraz systemowa opieka nad powierzonymi wychowankami / uczniami w szkole i internacie, byłoby niepełne bez współpracy z innymi instytucjami i podmiotami. Wspólnota celów i zadań łączy i wspiera proces wychowawczy oraz dydaktyczny uczniów w szkole, a także wpływa na nieustanny rozwój pedagogów, którzy szukają coraz ciekawszych sposobów docierania do ucznia z przekazem wiedzy i wartości. To dzięki instytucjom, osobom i innym podmiotom, stawiającym sobie za cel troskę o rozwój człowieka i podmiotowe podejście do jego problemów, moje oddziaływania mogły być bardziej skuteczne.
W mojej pracy konieczna jest szeroka wiedza z zakresu psychologii, pedagogiki, ogólnych problemów oświatowych, pomocy społecznej i postępowania w sprawach nieletnich. W związku z tym w całym okresie mojej pracy zawodowej starałam się aktywnie współpracować z różnymi podmiotami działającymi na rzecz edukacji i pomocy społecznej. Oto poniższe formy współpracy:
1. Organizowanie i nadzorowanie zbiórki odzieży używanej

W trakcie trwania stażu wielokrotnie organizowałam pomoc materialną dla wychowanków społeczności internackiej poprzez doposażanie ich w odzież, zakup środków czystości niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania oraz wielokrotne zakupywanie produktów spożywczych niezbędnych do realizacji zajęć w internacie. Ponadto wielokrotnie korzystałam z własnego aparatu telefonicznego w celu kontaktowania się z rodzicami/ opiekunami wychowanków oraz nauczycielami – wychowawcami ośrodka
Ponadto zorganizowałam i przeprowadziłam zbiórkę odzieży używanej, którą przekazałam MOPR w Słupsku oraz GOPS w Damnicy. Za przekazanie zebranej odzieży otrzymałam podziękowanie od ww. instytucji.
Na bieżąco dbałam, o schludny wygląd wychowanek oraz wystrój i estetykę pomieszczeń grupowych. Efektywnie pozyskiwałam sponsorów.
Uzyskane efekty:
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy, a miarodajnymi efektami realizowanych zadań są:
a).dla mnie:
• podnoszenie zdolności organizacyjnych
• poszerzanie współpracy z instytucjami
• pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy
• odczuwanie satysfakcji osobistej z osiągnięć uczniów
b).dla uczniów:
• aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym
• kształcenie postaw prospołecznych
• integracja ze środowiskiem lokalnym
• zindywidualizowanie procesu nauczania
*dzięki współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi oraz innymi podmiotami - doposażenie wychowanków internatu w odzież, zabawki i środki czystości, a także produkty spożywcze niezbędne do realizacji zajęć popołudniowych.
c).dla szkoły:
• poszerzenie oferty edukacyjnej szkoły
• promowanie szkoły w środowisku lokalnym
• integracja z różnymi instytucjami i podmiotami
• efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań

2. Poszukiwanie sponsorów w celu zakupu pomocy dydaktycznych lub nagród dla wychowanków ośrodka.

Angażując się w pracę na rzecz Ośrodka wielokrotnie udało się mi pozyskać sponsorów, którzy wsparli SOSW w Damnicy. Byli to: ZGK Damnica- kilkukrotnie zaoferował bezpłatny wynajem autokaru na wycieczki internackie, Teresa Ciepluch – wielokrotnie zaopatrywała naszych podopiecznych w używaną odzież, obuwie, zabawki, Bożenna Rolka – kilkukrotnie kupowała produkty na realizację programu autorskiego „Młoda gospodyni”, i zajęcia kulinarne w grupie I, Magdalena Hinc-Wirkus i Danuta Hinc – wielokrotnie ofiarowały naszym wychowankom odzież używaną, zabawki, obuwie, firma Dakar spółka z.oo. Słupsk od kilkunastu lat przekazuje naszej placówce darowiznę w postaci opakowań jednorazowego użytku na masowe imprezy:Betlejki Damnickie i Konfrontacje Kulturalne jak również na obchody Dnia Patrona, Zakład Usług Leśnych – W. Konkol, Drzeżewo ofiarował zapłacił za usługę Agencji Artystyczno- Usługowej „ Pro-Magia”, Piekarnia „Kasia” Damnica przez pól roku raz w miesiącu ofiarowała nieodpłatnie pieczywo na podwieczorek dla wychowanków internatu, H&M Słupsk- przekazała bluzy i dresy sportowe na kwotę 940zł dla uczniów naszj placówki..

Uzyskane efekty:
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy, a miarodajnymi efektami realizowanych zadań są:
a).dla mnie:
• podnoszenie zdolności organizacyjnych
• poszerzanie współpracy z instytucjami
• pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy
• odczuwanie satysfakcji osobistej z osiągnięć uczniów
- zaangażowanie w pozyskiwaniu sponsorów zawsze wartościująco wpływało na moje poczucie wartości,
- dzięki ludziom, którym życie niepełnosprawnych nie jest im obojętne mogłam uatrakcyjniać pobyt dzieci w ośrodku, rozwijać ich zainteresowania,
- pozytywne emocje wśród podopiecznych zawsze motywowały mnie do podejmowania dalszych działań w tym kierunku.
b).dla uczniów:
• aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym
• kształcenie postaw prospołecznych
• integracja ze środowiskiem lokalnym
• zindywidualizowanie procesu nauczania
c).dla szkoły:
• poszerzenie oferty edukacyjnej szkoły
• promowanie szkoły w środowisku lokalnym
• integracja z różnymi instytucjami i podmiotami
• efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań

3. Współpraca z organizacjami i instytucjami zajmującymi się profilaktyką i pomoc?

3a. Współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym.
Rozpoznając bieżące potrzeby i problemy uczniów, jako wychowawca wielokrotnie konsultowałam różne przypadki z pedagogiem szkolnym, a także zachęcałam rodziców do korzystania z pomocy specjalistów z dziedziny psychologii i pedagogiki.
Organizując proces opiekuńczo– wychowawczy w grupach, zawsze opierałam się na zaleceniach poradni psychologiczno – pedagogicznej. W ramach współpracy z Poradnią konsultując się z psychologiem zapoznawałam się z opiniami i wskazówkami do pracy z wychowankami przebadanymi przez Poradnię Psychologiczno- Pedagogiczną, uwzględniałam zalecenia poradni podczas pracy z dzieckiem. Dostosowałam formy i metody pracy z uczniem według indywidualnych zaleceń. Uwrażliwiałam rodziców na konieczność pomocy uczniom z trudnościami w nauce i w zachowaniu, współpracowałam z nimi w tym zakresie.
Aby udoskonalić niezbędne efekty pracy dydaktyczno-wychowawczej systematycznie współpracowałam z pedagogiem i psychologiem szkolnym. Wspólnie rozwiązywaliśmy na bieżąco problemy edukacyjno-wychowawcze moich wychowanek, wypracowywałyśmy optymalne sposoby rozwiązywania problemów wychowawczych, wypracowywałyśmy jednolity front oddziaływań wychowawczych oraz ustalałyśmy indywidualne wskazówki do pracy z wychowankiem. Dzięki tym konsultacją mogłam skorzystać z fachowych porad, wymienić spostrzeżenia odnośnie danego wychowanka, uzyskać pomoc i podjąć konkretne działania. Ponadto realizowałam zadania ujęte w programach profilaktycznych mających m.in. kształtować u wychowanków umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach życiowych. W okresie stażu pani pedagog uczestniczyła w kilku zajęciach profilaktycznych w mojej grupie.
W roku szkolnym 2014/2015 wspólnie we współpracy z dietetykiem, pedagogiem szkolnym zorganizowałam i przeprowadziłam w mojej grupie wychowawczej cykl zajęć profilaktycznych w ramach realizacji RZĄDOWEGO PROGRAMU „BEZPIECZNA I PRZYJAZNA SZKOŁA
Również w miesiącu grudniu 2014r. wychowanki mojej grupy uczestniczyły w zajęciach, które prowadziłam wspólnie z dietetykiem, pedagogiem podczas zajęć profilaktycznych w ramach realizacji RZĄDOWEGO PROGRAMU „BEZPIECZNA I PRZYJAZNA SZKOŁA” . Głównym celem zajęć było również promowanie zdrowego stylu życia wśród dzieci i młodzieży ..
Wspólnie z panią psycholog Agnieszką Klawinowską opracowałam wytyczne dotyczące szkolnego i pozaszkolnego funkcjonowania społecznego w zaistniałej sytuacji kryzysu. Opracowany został algorytm (zasady postępowania) wobec symptomów zachowań suicydalnych wychowanek mojej grupy. Na ich podstawie całość kadry pedagogicznej uwrażliwiona została na specyfikę uwarunkowań emocjonalnych dwóch moich wychowanek. Uwzględniono potrzeby psycho-emocjonalne związane z sytuacją przełomu w życiu sióstr, a także newralgiczność i sensytywność specyficzne dla etapu rozwojowego.
W roku szkolnym 2014/2015 przygotowywałam grupową formę posterów (plakatów) na temat profilaktyki uzależnień przy współpracy z kadrą pedagogiczną placówki. Forma plakatów jest najmniej inwazyjną metodą oddziaływania wychowawczego, gdyż postuluje w sposób nie nakazowy. Biorąc pod uwagę wiek wychowanek mojej grupy oraz ich zapotrzebowanie na silne wspieranie poczucia własnej wartości, oddziaływania profilaktyczne postanowiłam realizować uzupełniając zajęcia i pogadanki metodą plakatów, których celem było subtelne przypominanie przedstawianych wcześniej treści. Tematyka z obszaru profilaktyki uzależnień obejmowała zagadnienia przeciwdziałania alkoholizmowi i jego szkodliwości społecznej oraz destrukcyjnym wpływom na system rodzinny, przeciwdziałaniu nikotynizmowi, ze szczególnym uwzględnieniem szkodliwości palenia tytoniu w czasie ciąży (zespół FAS), a także zażywania szeroko rozumianych środków psychoaktywnych ( narkotyki – z podziałem na miękkie i twarde, dopalacze, przeciwdziałanie lekomanii i nieuzasadnionemu spożywaniu leków).
Pozytywne efekty:
a). dla mnie:
- dzięki współpracy z organizacjami i instytucjami zajmującymi się profilaktyką i pomocą, a także specjalistami pracującymi w naszej placówce właściwie rozpoznaję bieżące potrzeby i problemy uczniów;
- możliwość współpracy z osobami z różnych specjalizacji,
- wymiana informacji dot. wychowanek i sytuacji ich rodzin,
- zapoznanie wychowanek z najważniejszymi zasadami zdrowego stylu życia, szkodliwością używek, alternatywnymi metodami optymalnej higieny fizycznej i psychicznej;
- poszerzenie wiedzy nt negatywnego wpływu spożywania białego cukru na zachowanie
i samopoczucie; przedstawienie innych sposobów uzyskiwania słodkiego smaku- zaprezentowanie suplementów zastępujących cukier;
- kształtowanie umiejętności dbania o estetyczny wygląd skóry, podstawy kosmetyki, dbałość o siebie jako determinant dobrego samopoczucia i właściwego wizerunku samego siebie;
- kształtowanie adekwatnej samooceny wychowanek oraz lepsze przygotowanie do samodzielnego życia i pełnienia ról społecznych poprzez nieustanne przyswajanie norm i zasad regulujących współżycie społeczne, kształtowanie właściwego wizerunku związków partnerskich, propagowanie higieny psychicznej;
- opracowane dla kadry pedagogicznej wytycznych dotyczących prawidłowych sposobów sprawowania opieki nad dziewczętami, zapewnienia poczucia bezpieczeństwa oraz optymalnych warunków rozwoju psychospołecznego;
- postery, rysunki i piktogramy ułatwiły wychowankom przyswojenie wiedzy z zakresu profilaktyki uzależnień- oddziaływanie podprogowe.

b). dla uczniów:
- skuteczne oddziaływania wychowawcy grupy,
- zintensyfikowanie pomocy i wsparcia wychowankom i ich rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej
c). dla szkoły i środowiska:
- rozwijanie współpracy ze specjalistami różnych instytucji
3b. Systematyczna współpraca z pielęgniarką szkolną i Ośrodkiem Zdrowia w Damnicy
Realizowałam zadania ujęte w programach profilaktycznych mających m.in. kształtować u wychowanków umiejętność radzenia sobie w różnych sytuacjach życiowych. Na bieżąco konsultowałam się ze szkolną pielęgniarką w sprawie stanu zdrowia moich wychowanek. Zapraszałam ją także na zajęcia profilaktyczne, na których omawiała z wychowankami tematykę związaną ze zdrowiem, prawidłowym odżywianiem się, dbaniem o czystość i higienę ciała. W trakcie stażu wspólnie z pielęgniarką szkolną oraz psychologiem i pedagogiem szkolnym przeprowadziłam zajęcia profilaktyczne w grupie I.
Współpraca z Ośrodkiem zdrowia w Damnicy odbywała się szczególnie dzięki pomocy pielęgniarki szkolnej Marii Haładej. W miesiącu kwietniu odbyłam z wychowankami wycieczkę pieszą do Ośrodka Zdrowia w Damnicy w celu zapoznania wychowanek z praca pielęgniarki oraz nabyciu praktycznej umiejętności zarejestrowania się do lekarza. Dyżurująca pielęgniarka w przychodni opowiedziała wychowanką o swojej pracy, dziewczęta miały możliwość odegrania w przychodni lekarskiej scenki dramowej „rejestracja do lekarza”. Wspólnie z pielęgniarką szkolną prowadziłam szereg zajęć na temat ochrony zdrowia.
Pozytywne efekty:
Efektem naszych działań jest zachęcenie naszych uczniów do zmiany stylu życia na zdrowy, świadomy i ekologiczny. Zwiększona została nasza świadomość w zakresie profilaktyki prozdrowotnej. Zmieniliśmy nasze nawyki żywieniowe. Zwiększyliśmy aktywność ruchową. Zwiększyła się nasza umiejętność konstruktywnego spędzania wolnego czasu. Przyjęliśmy świadomą, asertywną postawę wobec zagrożeń związanych ze współczesnymi rodzajami uzależnień. Przyjęliśmy postawę proekologiczną opartą na szacunku dla środowiska. Zwiększyliśmy umiejętności w zakresie korzystania z technik informacyjno-komunikacyjnych. Ww działania umożliwiły nam podniesienie standardów nauczania.
Ponadto uczniowie:
- dzięki prowadzonym zajęciom wychowanki potrafią dostosować strój do warunków atmosferycznych,
- znają podstawowe skutki wpływu uzależnień na organizm młodego człowieka, potrafią samodzielnie zarejestrować się do lekarza, a także znają podstawowe zasady zdrowego odżywiania się,
- chętniej spożywają owoce i warzywa a podczas zajęć kulinarnych świetnie radzą sobie z wykonywaniem zdrowych i tanich posiłków.
3c) Współpraca z wychowawcą Domów Dla Dzieci Towarzystwa „Nasz Dom” w Ustce.
Regularnie kontaktowałam się z opiekunką Domu Dziecka, w którym przebywa moja wychowanka. Wymieniałyśmy się doświadczeniami, spostrzeżeniami, zapraszałam ją na zajęcia w grupie i uroczystości Ośrodkowe. Wspólnie dbałyśmy o zdrowie wychowanki, wymieniałyśmy informacje na temat podawania leków, a także trudności wychowawczych.
Uzyskane efekty:
a). dla mnie:
- dzięki współpracy z organizacjami i instytucjami zajmującymi się profilaktyką i pomocą, a także specjalistami pracującymi w naszej placówce właściwie rozpoznaję bieżące potrzeby i problemy uczniów,
- podnoszenie współpracy z pracownikami innych instytucji jest nieodłącznym elementem moich działań dydaktyczno-wychowawczych na terenie ośrodka.
*podnoszenie zdolności organizacyjnych
• pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy
• usprawnienie pracy wychowawcy.
b). dla uczniów:
• uczenie systematycznej pracy,
• aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym
• kształcenie postaw prospołecznych
• integracja ze środowiskiem lokalnym
• zindywidualizowanie procesu nauczania
c). dla szkoły:
• poszerzenie oferty szkoły
• promowanie szkoły w środowisku lokalnym
• integracja z różnymi instytucjami i podmiotami
• efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań
*rozwijanie współpracy z różnorodnymi instytucjami użyteczności publicznej.

4. Aktywna realizacja zadań wychowawczych i opiekuńczych ze szczególnym uwzględnieniem przygotowania wychowanków do życia w rodzinie i społeczeństwie.

Aktywnie realizowałam zadania wychowawcze i opiekuńcze ze szczególnym uwzględnieniem przygotowania wychowanków do życia w rodzinie i społeczeństwie poprzez zajęcia z gospodarstwa domowego, według własnego programu autorskiego „Młoda gospodyni”., które głównie miały na celu kształtowanie zaradności życiowej wychowanek poprzez umiejętne przygotowanie apetycznych i pożywnych posiłków z szczególnym zachowaniem poznanych przez wychowanki zasad BHP, poznanie zasad zdrowego odżywiania i jego znaczenia dla rozwijającego się organizmu oraz stworzenie obrazkowo-pisanej „Małej Książki Kucharskiej”. Wychowanki bardzo aktywnie, z dużym zaangażowaniem uczestniczyły w zajęciach kulinarnych. Wykazały się bardzo dobrą znajomością zasad BHP pracy w kuchni, znają i stosują zasady higieny i bezpieczeństwa w kuchni, potrafią wymienić podstawowe zasady zdrowego odżywiania się, bezpiecznie obsługują podstawowy sprzęt AGD będący na wyposażeniu kuchni, wiedzą gdzie mogą kupić produkty do przygotowania danej potrawy, potrafią nakryć stół do posiłku dwudaniowego, przygotować potrawę według przepisu, umieją stworzyć z niewielką pomocą wychowawcy obrazkowo-pisaną „Małą Książkę Kucharską”
Przeprowadziłam 28.05.2014 r. warsztaty dla młodzieży rozwijające umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych nt. „Pielęgnacja noworodka”. Młodzież obu płci bardzo aktywnie brała udział w warsztatach, wykazali się sporą wiedzą i umiejętnościami dotyczącym pielęgnacji małego dziecka.
Natomiast dnia 28.05.2014 r. przeprowadziłam koedukacyjne zajęcia praktyczne wprowadzające młodzież w dorosłość na temat: Przestrzegania poznanych zasad podczas kąpieli małego dziecka. Ogólnym celem zajęć praktycznych było kształtowanie zaradności życiowej poprzez umiejętne i bezpieczne wykąpanie małego dziecka. Podczas zajęć uczestnicy rozpoznawali i nazywali garderobę oraz akcesoria do kąpieli małego dziecka przyniesione przez wychowawcę.
Wdrażałam wychowanki do kształtowania zaradności życiowej poprzez poznanie funkcjonowania Urzędu Pocztowego znajdującego się w Damnicy. Dnia 10.12.2013r., zorganizowałam i przeprowadziłam wycieczkę wychowanek gr. I do Urzędu Pocztowego w Damnicy w celu zakupu kartek i znaczków pocztowych, a także pobrania i nauki wypełniania przez wychowanki druków przekazów pocztowych.
Mając na uwadze harmonijny rozwój swoich podopiecznych starałam się nawiązywać współpracę z Centrum Edukacji i Kultury w Damnicy. Wychowanki wielokrotnie mogły korzystać z pracowni multimedialnej, gdzie rozwijały swoje zainteresowania, uczyły się aktywnego spędzania czasu wolnego. W CEiK- u mieści się Biblioteka Gminna, wychowanki mogły również poznać pracę bibliotekarza, nauczyć się samodzielnego wypożyczania książek według zainteresowań.
Uzyskane efekty:
a). dla mnie:
Była to dla mnie motywacja do samodoskonalenia się oraz szukania i wprowadzania nowatorskich rozwiązań.
Dzięki moim zajęciom wzbogaciła się oferta edukacyjna szkoły oraz nastąpiło podniesienie jakości pracy szkoły. Opracowanie i wdrożenie autorskiego programu pozwoliło mi empirycznie sprawdzić planowane efekty. Program autorski umożliwił uczestniczkom poznanie zasad gotowania, a także pracy w grupie, podziału obowiązków, odpowiedniego rozplanowania czasu niezbędnego do przygotowania potrawy. Dziewczęta miały możliwość nauczenia się zasad zdrowego odżywiania zgodnie z piramidą zdrowia.
b). dla uczniów:
-Dzięki aktywnej realizacji zadań wychowawczych i opiekuńczych, m.in. poprzez zajęcia z gospodarstwa domowego, według programu autorskiego „Młoda gospodyni” moje wychowanki przygotowane są do życia w rodzinie i społeczeństwie.??
-Natomiast dzięki wieloletniej współpracy z CEiK-iem i biblioteką wychowanki rozwijały swoje zainteresowania, uczyły się aktywnego spędzania czasu wolnego, mogły również poznać pracę bibliotekarza, nauczyć się samodzielnego wypożyczania książek oraz rozwijać swoje zainteresowania.
c). dla szkoły i środowiska:
- rozwijanie współpracy z różnorodnymi instytucjami użyteczności publicznej.
5. Uwrażliwienie wychowanków na problemy społeczne i cywilizacyjne

Chcąc bardziej uwrażliwić wychowanki na problemy społeczne i cywilizacyjne nawiązałam współpracę z Kołem Łowieckim „Cietrzew” w Damnicy poprzez cykliczne zajęcia z udziałem myśliwego na temat pracy myśliwego- prowadzenie przez pracownika Koła Łowieckiego w Damnicy cyklicznych zajęć pod hasłem „LEŚNICZY MOIM PRZYJACIELEM”
Chcąc bardziej uwrażliwić wychowanki na problemy społeczne i cywilizacyjne w roku szkolnym 2014/2015 nawiązałam współpracę z Nadleśnictwem w Damnicy poprzez cykliczne zajęcia pod hasłem „Poznajemy las” z udziałem specjalisty straży leśnej do spraw ochrony lasu i bhp pani Anny Krysiak
Wychowanki grupy I bardzo chętnie uczestniczyły w zorganizowanych zajęciach. Wykazywały się duża aktywnością podczas zajęć oraz wiedzą dotycząca fauny i flory polskich lasów. Rozwinęły i pogłębiły swoją wiedzę dotyczącą potrzeby dbania o środowisko naturalnej jakim jest las.
Uzyskane efekty:
Nawiązana współpraca z kołem łowieckim oraz nadleśnictwem dawała dzieciom wiele radości. Dzięki różnym formom zorganizowanych zajęć rozwijałam ich zainteresowania, wpływałam na rozwój poznawczy wychowanków. Ponadto poszerzyła ich wiedzę na temat lasu i ekologii. Pozwoli to wykształcić w nich nawyk dbałości o przyrodę, która nas otacza.

6. Współpraca z Policją w Damnicy
Nawiązałam współpracę z pracownikami posterunku policji w Damnicy. W miesiącu czerwcu 2014r., wychowanki grupy I uczestniczyły w zajęciach z udziałem policjanta nt. „Konsekwencji prawnych czynów karalnych”. Zajęcia miały na celu wyeliminowanie drobnych kradzieży jakie miały miejsce w grupie poprzez poznanie konsekwencji grożących za te czyny.
Staram się aktywnie współpracować z policją działając na rzecz edukacji i postępowania w sprawach nieletnich. Moja współpraca z z funkcjonariuszami policji przejawiała następujące formy:
• zapraszanie funkcjonariuszy policji na pogadanki profilaktyczne dotyczące ważnych tematów i zagadnień społecznych oraz prawnych,
• interwencję wobec zachowań podopiecznych mające znamiona wykroczeń /przestępstw (także w porozumieniu z rodzicami/opiekunami wychowanek ),
• spotkania kształtujące świadomość wychowanek w obszarze odpowiedzialności prawnej za czyny – kradzieże, ucieczki, demoralizacja, przestrzegania regulaminów, obowiązku szkolnego, zachowania tzw. porządku publicznego w miejscach publicznych.
Uzyskane efekty:
Podniesienie świadomości wychowanek nt. konsekwencji prawnych czynów karalnych, dzięki czemu zadziałaliśmy prewencyjnie w celu uniknięcia przez wychowanki konfliktu z prawem.
7. Współpraca z Sądem Rejonowym w Słupsku.
W ramach tej współpracy kontaktowałam się i spotykałam z kuratorem sądowym sprawującym nadzór nad nieletnimi wychowankami mojej grupy wychowawczej, w celu aktualizacji opinii, na którą składa się sytuacja wychowawcza oraz wyniki w nauce i absencja wychowanek.
W przypadkach wychowanek o trudnej sytuacji rodzinnej zwracałam się wspólnie z pedagogiem szkolnym do sądu o wgląd w aktualną sytuację domową wychowanek i podjęcie stosownych działań w stosunku do danej rodziny.
Uzyskane efekty:
Dzięki ścisłej i systematycznej współpracy z Sądem Rejonowym w Słupsku oraz spotkaniom z kuratorami sądowymi sprawującymi nadzór nad nieletnimi wychowankami mojej grupy wychowawczej mogliśmy na bieżąco korygować niewłaściwe zachowania zarówno dziewcząt, jak i ich opiekunów, mieliśmy też możliwość wymiany informacji dotyczących wychowanek/uczniów i sytuacji ich rodzin, co pozwalało podejmować skuteczne oddziaływania nie tylko wychowawcy grupy, ale i pozostałym nauczycielom.
8. Współpraca z Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Damnicy.
Z Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Damnicy współpracowałam w sprawie orientacji w sytuacji uczniów i ich rodzin potrzebujących pomocy i borykających się z trudną sytuacją rodzinną i materialną. Poprzez stały kontakt z OPS posiadam informacje o różnorodnych formach wsparcia dla rodzin będących w trudnej sytuacji losowej, materialnej czy rodzinnej. Te informację wykorzystuję do informowania rodzin będących w trudnej sytuacji, aby mogli oni skorzystać z niezbędnej formy pomocy świadczonej przez OPS.
Wnioski:
Współpraca z różnymi instytucjami wspomaga moją pracę, poszerza możliwości i zakres moich działań na rzecz wychowanków i szkoły. Ponadto zwiększa skuteczność oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych na terenie Ośrodka.
Uzyskane efekty:
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy. Efekty moich działań:
a). dla szkoły:
• promowanie szkoły w środowisku lokalnym
• integracja z różnymi instytucjami i podmiotami
• efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań
b). dla mnie:
• podnoszenie zdolności organizacyjnych
• poszerzanie współpracy z instytucjami
• pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy
• usprawnienie pracy wychowawcy.
c). dla uczniów:
• uczenie dzielenia się z innymi,
• aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym
• kształcenie postaw prospołecznych
• integracja ze środowiskiem lokalnym
• zindywidualizowanie procesu nauczania
§ 8 ust. 2 pkt. 4 f ) Uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej.
1.Uzyskanie od instytucji podziękowań za współpracę.

W trakcie trwania stażu nawiązałam współpracę z instytucjami lokalnymi tzn. z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie w Słupsku oraz z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Damnicy. Zorganizowałam i przeprowadziłam zbiórkę odzieży używanej, którą przekazałam MOPR w Słupsku oraz GOPS w Damnicy. Za przekazanie zebranej odzieży otrzymałam podziękowanie od ww. instytucji.
W roku szkolnym 2013/2014 uzyskałam podziękowania za współpracę od następujących instytucji:
- MOPR w Słupsku – podziękowanie od dyrektora MOPR Pana Klaudiusza Dyjas za okazane serce oraz pomoc rzeczową na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Słupsku.
- GOPS w Damnicy – podziękowanie od kierownika GOPS-u Pani Beaty Orlickiej za rzeczowe wsparcie ich podopiecznych.
A także podziękowania od:
- Dyrekcji SOSW im. Marynarza Polskiego w Damnicy za : przeprowadzenie warsztatów z zakresu rozwijania umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach życiowych pt.: „Pielęgnacja noworodka” dla dorosłych uczennic SOSW w Damnicy w ramach „Szkolnych Dni Profilaktyki i Sportu
- Dyrekcji SOSW im. Marynarza Polskiego w Damnicy za zaangażowanie i przygotowanie uczniów do konkursu plastycznego „A za oknem fruwa niebo...”.
- Dyrekcji SOSW im. Marynarza Polskiego w Damnicy oraz opiekuna sali gospodarstwa domowego za doposażenie sali w artykuły gospodarstwa domowego oraz zestaw naczyń obiadowych ozdobnie malowanych z Gostynia
W roku szkolnym 2014/2015 uzyskałam podziękowania za współpracę od następujących instytucji:
- GOPS w Damnicy – podziękowanie od kierownika GOPS-u Pani Beaty Orlickiej za okazane serce i rzeczowe wsparcie podopiecznych
- Nadleśnictwa Damnica – podziękowanie za olbrzymi wkład pracy i osobiste zaangażowanie podczas zajęć przyrodniczych prowadzonych przez Nadleśnictwo Damnica w roku szkolnym 2014/2015 z wychowankami SOSW w Damnicy.
- Dyrektora Gminnej Biblioteki Publicznej w Damnicy za przekazanie w darze książek do biblioteki
A także podziękowania od:
- Stowarzyszenia Przyjaciół Niepełnosprawnych „Dajmy im radość” w Słupsku za : przygotowanie i przeprowadzenie warsztatów kulinarnych pt.: „Marchewkowy zawrót głowy” z uczniami Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Damnicy w ramach projektu Szkolnych Dni Profilaktyki i Sportu pod hasłem „Nasz wybór – nasze zdrowie” w dniu 10.06.2015r.
- Wicedyrektora SOSW im. Marynarza Polskiego w Damnicy za zaangażowanie kształtowanie wrażliwości estetycznej, kreowanie postaw twórczych, rozwijanie uzdolnień dzieci i młodzieży, propagowanie wiedzy o tematyce morskiej.
Wyżej wymienione podziękowania zostały dołączone do moich akt osobowych.
Uzyskane efekty:
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy. Efekty moich działań:
a). dla mnie:
• podnoszenie zdolności organizacyjnych
• poszerzanie współpracy z instytucjami
• pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy
• usprawnienie pracy wychowawcy.
b). dla uczniów:
• aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym
• kształcenie postaw prospołecznych
• integracja ze środowiskiem lokalnym
• zindywidualizowanie procesu nauczania
c). dla szkoły:
• poszerzenie oferty szkoły
• promowanie szkoły w środowisku lokalnym, czego dowodem są uzyskane przeze mnie podziękowania.
• integracja z różnymi instytucjami i podmiotami
2.Uzyskanie nagrody dyrektora ośrodka.

W ciągu całego okresu pracy w Specjalnym Ośrodku Szkolno –Wychowawczym im. Marynarza Polskiego w Damnicy nagrodę dyrektora ośrodka otrzymałam pięciokrotnie. Pierwszy raz w 2009r., 2010r, 2011r.,2014 ostatni raz w 2015r. Cieszę się bardzo z uzyskania tych wyróżnień, niemniej jednak nagroda, którą otrzymałam 14 października 2015r. stanowi dla mnie niejako podsumowanie mojej pracy w trakcie odbywania stażu zawodowego. Jest to nagroda bardzo cenna dla mnie nie tylko na gruncie zawodowym, ale i osobistym. Nagrodę tą otrzymałam za sumienność i trud wkładany w codzienną realizację zadań opiekuńczo-wychowawczych, zaangażowanie w kształtowanie wrażliwości estetycznej, kreowanie postaw twórczych, rozwijanie uzdolnień dzieci i młodzieży, propagowanie wiedzy o tematyce morskiej, udział w przeprowadzeniu Szkolnych Dni Profilaktyki oraz ośrodkowej akcji „Podaruj pluszaka dla dzieciaka”, systematyczne podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień, zdrowego odżywiania oraz ochrony lasów (cykliczne zajęcia pod hasłem „Poznajemy las” z udziałem specjalisty straży leśnej), a ponadto za skuteczne organizowanie pomocy materialnej i rzeczowej dla wychowanków internatu oraz na rzecz środowiska lokalnego.

Uzyskane efekty:
a). dla mnie:
- uzyskanie nagrody dyrektora ośrodka jest bardzo czytelnym sygnałem zwrotnym dla nauczyciela o skuteczności i prawidłowości podejmowanych przez niego działań w pracy z uczniami i na rzecz szkoły. Działa bardzo mobilizująco, zarówno na nauczyciela, który ją otrzymał ale także na resztę grona pedagogicznego,
- podniesienie poczucia własnej wartości,
- zadowolenie z pracy,
- wzrost motywacji do podejmowania dalszych działań edukacyjno – wychowawczych,
b). dla uczniów:
- poczucie dumy z docenienia wychowawcy grupy,
- udział w kolejnych ciekawych przedsięwzięciach organizowanych przez nagrodzonego wychowawcę,
c). dla szkoły i środowiska:
- nawiązanie współpracy wpływa na polepszenie wizerunku placówki w środowisku lokalnym, czego dowodem są uzyskane przeze mnie podziękowania,
- permanentny rozwój zawodowy nauczyciela,
- zmotywowana kadra pedagogiczna.

3. Opublikowanie w portalu internetowym „Planu rozwoju zawodowego”

W trakcie trwania stażu opublikowałam w portalu internetowy www.edux.pl następujące dokumenty:
- plan rozwoju zawodowego – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p/-21201-plan-rozwoju-na-nauczyciela-dyplpmowanego.php
- program autorski „Młoda gospodyni” – znajduje się na stronie ; www.edukacja.edux.pl/p/-21202-mloda-gospodyni-program-wlasny-zajec.php
-scenariusz zajęć wg programu autorskiego – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p/-21726-amore-pomidoro-czyli-ukochana-zupa-pomidorowa.php
- scenariusz zajęć z okazji Dnia Ziemi –znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27157-dzien-ziemi-w-naszej-placowce-scenariusz.php
- scenariusz wycieczki z okazji „Święta Lasu” - znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27156-scenariusz-wycieczki-do-zielonej-szkoly.php
-scenariusz zajęć „Na łodzi – zajęcia relaksacyjne z elementami kinezjologii Dennisona – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27045-na-lodzi-scenariusz-zajec-relaksacyjnych.php
- scenariusz zajęć świetlicowych z okazji świąt majowych – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27159-swieta-majowe-zajecia-swietlicowe.php
- scenariusz zajęć sportowych – znajduje się na stronie: www.edukacja.edux.pl/p-27043-gry-i-zabawy-ruchowe-zwiazane-z-rywalizacja.php
- scenariusz Zabawy rozwijające zdolności skojarzeniowe i spostrzegawczość jest dostępny pod adresem:http://www.edukacja.edux.pl/p-29870-zabawy-rozwijajace-zdolnosci-skojarzeniowe.php
-plan pracy opiekuńczo - wychowawczych dla I grupy dziewcząt niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym jest dostępny pod adresem:
http://www.edukacja.edux.pl/p-29868-opiekunczo-wychowawczych-dla-i-grupy-dziewczat.php
-scenariusz Wesołe gry i zabawy - scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem: http://www.edukacja.edux.pl/p-29869-wesole-gry-i-zabawy-scenariusz-zajec.php
- scenariusz Wykonanie dowolną techniką portretu Babci i Dziadka - scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:http://www.edukacja.edux.pl/p-29930-wykonanie-dowolna-technika-portretu-babci.php
-scenariusz Czy i dlaczego należy pomagać osobom starszym? - rozpoznawanie wartości moralnych. Scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:http://www.edukacja.edux.pl/p-29929-czy-i-dlaczego-nalezy-pomagac-osobom-starszym.php
-scenariusz Bezpieczne i zdrowe ferie zimowe - scenariusz zajęć jest dostępny pod adresem:
http://www.edukacja.edux.pl/p-29985-bezpieczne-i-zdrowe-ferie-zimowe-scenariusz.php
Otrzymałam pisemne zaświadczenie o publikacji w.w. dokumentów w portalu internetowym www.edux.pl

Uzyskane efekty:
- przygotowanie niezbędnej do pracy dokumentacji i pomocy dydaktycznych co ułatwiło mi pracę z dziećmi. Korzyścią dla mnie jest umiejętność surfowania po sieci internetowej dzięki, której mam łatwy dostęp do najnowszych wiadomości, co ułatwia mi wypełnianie codziennych obowiązków,
- wykorzystywanie technologii komputerowej w codziennej pracy doskonaliło moją wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia dokumentacji, planowania, organizowania właściwego procesu opiekuńczo – wychowawczego,
- ciągła komunikacja organizowana w różnych formach rozwijała moje umiejętności interpersonalne, pozwalała właściwie organizować pracę w ośrodku,
- rozwijanie umiejętności komunikacyjnych wpływało na budowanie życzliwej atmosfery w zespole wychowawców opartej na wsparciu i zrozumieniu,
- wychowanki chętniej brały udział w zajęciach z komputerem, poprzez uatrakcyjnianie z wykorzystaniem technik komputerowych, nauka odbywała się poprzez zabawę,
- wychowanki doskonaliły umiejętności techniczne, zostały wdrożone do bezpiecznego i racjonalnego korzystania z komputera i Internetu,
- wychowanki ponadto doskonaliły i rozwijały spostrzeganie, koncentrację, manipulację koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- praca na atrakcyjnym materiale dydaktycznym dostosowanym do możliwości percepcyjnych wychowanek/uczniów
- rozwijanie zainteresowań wychowanek/uczniów w zakresie nowoczesnych technologii informacyjnych,
- podniesienie poziomu nauczania w szkole.
Dzięki stałemu pogłębianiu umiejętności posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną moja praca edukacyjno-wychowawcza przyczyniła się do wzrostu jakości pracy szkoły. Szerokie wykorzystanie usług internetowych usprawnia znacząco moją pracę. Zyskuję możliwość sprawnego zbierania i analizy danych, pogłębiłam swoją wiedzę i umiejętności w dziedzinie technologii informacyjnej, mam możliwość wygodnego i estetycznego opracowywania materiałów informacyjnych (gazetki tematyczne, zaproszenia, programy, regulaminy, wyniki, dyplomy) i ich drukowania, przygotowania trwałych materiałów dydaktycznych, prezentacji multimedialnych. Dzięki poczcie elektronicznej i grupom dyskusyjnym mam możliwość wygłaszania swoich opinii, bądź polemizowania z poglądami innych nauczycieli. Ponadto korzystam ze stron internetowych wydawnictw edukacyjnych, co pozwala mi na pozyskiwanie nowych materiałów edukacyjnych. Wykorzystanie nowoczesnych mediów w procesie edukacyjnym ma niezwykle pozytywny wpływ na uczniów i pozwala im na rozwijanie wyobraźni, kreatywności, znacząco przyczynia się do urozmaicenia i uatrakcyjnienia zajęć, kształtowania umiejętności bezpiecznego korzystania z technologii informacyjnej, zdobywania nowych umiejętności, rozbudzania zainteresowania technologiami informatycznymi.
3. Opracowanie publikacji, referatów lub innych związanych z wykonywaną pracą.
Opublikowałam w Informatorze Oświatowym nr 3/2015 artykuł pt.: W zdrowym ciele – zdrowy duch. Scenariusz zajęć kulinarnych według programu autorskiego „Młoda gospodyni” (s. 32).
Uzyskane efekty:
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem wywarło niewątpliwie duży wpływ na mój rozwój osobisty. Dzięki publikacjom moich scenariuszy i podejmowaniu dyskusji z innymi wychowawcami na forach, a także pracy w zespołach samokształceniowych odświeżam, poprawiam posiadane już kwalikacje i nabywam nowe kompetencje. Uczę się umiejętności otwartego komunikowania, prowadzenia dialogu, nazywania konfliktów i ich rozwiązywania. Jestem kreatywna, dzięki temu potrafię przenosić wiele pomysłów na konkretne działania, umiem ocenić pracę własną. Obserwacje lekcji, ich omawianie, są dla mnie bezcennym źródłem.informacji.
§ 8 ust.2. pkt 5) umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.
1 .Diagnoza wybranych przypadków rozpoznania i rozwiązania problemów edukacyjnych lub wychowawczych

W trakcie trwania stażu dokonałam diagnozy dwóch przypadków rozpoznania i rozwiązania problemu wychowawczego. Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu trudności szkolnych i wychowawczych uczennicy z zaburzeniami zachowania i trudnościami w funkcjonowaniu w grupie rówieśniczej.

Pracuję w Specjalnym Ośrodku Szkolno - Wychowawczym jako nauczyciel – wychowawca wiele lat i z każdym rokiem nabywam wiedzę i doświadczenie dotyczące różnorodnych problemów dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. Każdy kolejny rok pracy niesie za sobą nowe sytuacje, które wymagają ode mnie podejmowania nowych wyzwań i poszukiwania efektywnych rozwiązań. Jestem przekonana, że nauczyciel - wychowawca, który towarzyszy dzieciom przez pierwsze lata ich edukacji specjalnej, kształtuje w dużej mierze ich zachowanie, osobowość, potrafi dokonać właściwej analizy oraz wyciągnąć trafne wnioski dotyczące istotnego problemu wychowanka
1.Identyfikacja problemu

Wśród dzieci sprawiających kłopoty wychowawcze jest grupa charakteryzująca się określonymi cechami zachowania. Są to dzieci niespokojne, nadmiernie ruchliwe i aktywne, o zmiennych nastrojach, impulsywne i „roztrzepane” – nazywamy je dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. W zależności od nasilenia objawów nadpobudliwości oraz od procesu wychowawczego, jakiemu dziecko podlega, może się ono stać wychowankiem wybitnie trudnym lub tylko kłopotliwym.
Termin nadpobudliwość psychoruchowa dotyczy zarówno sfery ruchowej, jak i psychicznej. Przejawia się w postaci wzmożonego pobudzenia ruchowego, nadmiernej aktywności emocjonalnej oraz specyficznych zaburzeniach funkcji poznawczych, głównie uwagi.
Wiadomo, że siłą napędową działania ludzkiego są emocje i uczucia. U dzieci nadpobudliwych psychoruchowo z różnych powodów, nie dochodzi do pełnego zrównoważenia stosunku między reakcjami emocjonalnymi a ich przyczyną. Nadpobudliwość przejawia się wybuchami złości, obrażaniem się i impulsywnym działaniem. W zabawie i pracy są niewytrwałe, mało odporne na sytuacja trudne, łatwo zniechęcają się, tracą zapał i porzucają rozpoczęte zadania. Wykazują zmienność nastrojów: od radości po smutek i gniew. Takie zachowanie jest przyczyną częstych konfliktów z otoczeniem.
Osoby z dysfunkcjami, podobnie jak te w normie, posiadają różnorodne cechy osobowościowe, mocne i słabe strony, mniejsze lub większe możliwości do pełnego rozwoju, poprawnego funkcjonowania w społeczeństwie, osiągania sukcesów lub porażek.
Osoby dotknięte upośledzeniem umysłowym często nie są zdolne do nawiązywania poprawnych relacji i więzi w otoczeniu społecznym.
Dokładnie takie same trudności zaobserwowałam u wychowanki, której jestem wychowawczynią. Jagoda od początku edukacji nie potrafiła dostosować się do sytuacji społecznej i funkcjonowania w grupie. Codziennie wdawała się w konflikty z rówieśnikami, była niegrzeczna i nieposłuszna w domu i w szkole, żyła w swoim wymyślonym świecie. Cechowały ja ponadto: labilność nastrojów i zachowań, nadmierna drażliwość, nadpobudliwość, wzmożona ruchliwość lub apatia, lękliwość, w sytuacjach wywołujących silny stres – agresja, krzyk, itp.
Konsekwencją takiej postawy było całkowite odrzucenie dziewczynki przez zespół grupowy oraz objęcie jej wzmożona opieką wychowawczą i pedagogiczną na terenie szkoły i internatu. W celu poznania sytuacji domowej uczennicy utrzymywałam częste kontakty z jej opiekunem z Domu Dziecka. Wymagało to ode mnie dużego, osobistego zaangażowania. Kontakt z rodzicami dziewczynki był praktycznie niemożliwy. W domu rodzinnym wychowanki zdarzały się libacje alkoholowe, awantury, interwencje policji.
To wszystko wpływało na zachowanie się wychowanki. W naszej placówce przebywa także brat dziewczynki, który jeszcze niedawno mieszkał w domu rodzinnym - każda informacja na temat złych wydarzeń w domu powodowała u dziewczynki smutek, złość, zachowania agresywne.

2.Geneza i dynamika zjawiska.
Przyczyn problemów Jagody można wyróżnić wiele:
• patogenne środowisko rodzinne – brak miłości, wzajemnego szacunku i akceptacji,
• niewłaściwe metody wychowawcze,
• odrzucenie przez rówieśników,
• nieumiejętność wyrażania własnych myśli i uczuć,
• trudności w akceptowaniu zmian,
• zaburzenia sensoryczne,
• podłoże cech genetycznych – przekazywane z rodziców na dziecko,
• mikro uszkodzenia powstałe w okresie prenatalnym i okołoporodowym,

3. Znaczenie problemu.
Postawa mojej wychowanki stanowiła poważny problem, wymagający interwencji i pomocy. Jagoda niemal codziennie wdawała się w konflikty z otoczeniem, nie potrafiła skoncentrować się na nauce, miała kłopot ze rozumieniem poleceń nauczyciela i wychowawcy, myślami była w stworzonym przez siebie świecie. W chwilach zwrócenia jej uwagi reagowała krzykiem, agresją słowną lub fizyczną, próbą ucieczki z grupy. Takie zachowania wywierały negatywny wpływ na pozostałe wychowanki, dezorganizowały zajęcia i uniemożliwiały efektywną pracę z całą grupą. Wraz z psychologiem, terapeutą SDŚ, wychowawcą klasy oraz pielęgniarką szkolną często wymieniałyśmy informacje i konsultowałyśmy się. Objęłam dziewczynkę szczególną opieką wychowawczą i wsparciem.

4. Prognoza
Na podstawie obserwacji i dotychczasowych doświadczeń, wspartych odpowiednią literaturą, postawiłam orientacyjną prognozę:
• prognoza negatywna :
1. uczennica może mieć znaczne problemy w klasach wyższych,
2. jeżeli nauczyciele nie będą indywidualizować pracy z dziewczynką, nie będzie ona podejmowała i wykonywała swoich zadań,
3. z powodu odrzucenia przez środowisko oraz przyjmowania leków psychotropowych może sięgnąć po narkotyki
4. ze względu na chęć zwrócenia na siebie uwagi mogą pogłębiać się niewłaściwe zachowania , „wejść” w grupy przestępcze
5. z powodu frustracji i niezadowolenia mogą nasilić się zachowania agresywne , dojdzie do wielokrotnego i dotkliwego pobicia , w wyniku czego dziewczynka zostanie umieszczona w placówce zamkniętej
•prognoza pozytywna
Otoczenie Jagody wsparciem emocjonalnym, zrozumieniem, atmosferą bezpieczeństwa i akceptacji oraz zajęcia terapeutyczne w SDŚ i stała opieka psychologa, a także leczenie farmakologiczne oraz wsparcie Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, jak również pomoc w nauce , mogą w znacznym stopniu pomóc dziewczynce lepiej funkcjonować w społeczeństwie, ograniczyć napady lęku, buntu, agresji, ukończyć naukę.

5. Propozycje rozwiązań.
Moim głównym celem w pracy z Jagodą było udzielenie jej wsparcia i pomocy w prawidłowym komunikowaniu się z rówieśnikami oraz przestrzeganiu podstawowych norm i zasad społecznych. W razie potrzeby byłam do dyspozycji dziewczynki, nawiązałam z nią ciepłe i życzliwe więzi emocjonalne. Starałam się jej pomóc poprzez:

• utrzymywanie stałego kontaktu z psychologiem szkolnym, omawianie na bieżąco jej zachowania i ustalanie wspólnego frontu działań,
• ciągła współpraca z rodzin?

• rozmowy z uczennicą o problemach trudnościach,
• wspólne analizowanie przyczyn konfliktów oraz omawianie prawidłowych sposobów ich rozwiązywania,
• stałe prowadzenie treningu społecznych umiejętności w grupie, podczas spacerów, imprez internackich i ośrodkowych
• w razie napadu złości, agresji– natychmiastowe udzielanie wsparcia pomocy.

6. Wdrażanie oddziaływań.
Moim zadaniem było pomóc Jagodzie , szukałam więc odpowiednich rozwiązań i właściwego działania. Sformułowałam sobie następujące cele:
• pomóc dziewczynce podnieść własną samoocenę i poczucie własnej wartości,
• uświadomić rodzicom , że ich dziecko ma problemy emocjonalne, a oni problem alkoholowy
• zmobilizować rodziców do współpracy
• skierować rodziców na terapię
• skierować dziewczynkę na terapię oraz objąć ją kontrolą lekarza psychiatry
Aby osiągnąć założone cele sformułowałam zadania:
• skierować uczennicę na badania do Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej
• zastosować zalecenia Poradni w pracy z dziewczynką (ze szczególnym uwzględnieniem wskazówek dla rodziców )
• często prowadzić rozmowy z Jagoda i jego rodzicami,
• ukierunkować energię dziewczynki na sport i pomoc słabszym, mniej sprawnym wychowankom
• indywidualizować pracę na lekcji-udzielać wskazówek nauczycielom
• ukazać pozytywne strony oraz uświadomić potrzebę terapii i wspomagania farmakologicznego
Wdrażanie oddziaływań:
Mając wyznaczone cele i zadania do realizacji mogłam zacząć pracować z wychowanką , jej rodzicami oraz nauczycielami . Realizowałam je powoli ale systematycznie i schematycznie . Osiągnęłam wszystkie oprócz jednego celu , nie udało mi się namówić rodziców na terapię, ale wydaje mi się ,że z czasem zrealizujemy również i to zadanie .
W realizacji zadań pomogły mi systematyczne kontakty z psychologiem szkolnym, terapeutą SDŚ, wychowawcą klasy, pielęgniarką, a także wiedza nabyta w trakcie przebytych szkoleń.
Wczesne rozpoznanie zaburzeń i postawiona diagnoza, pozwoliło Jagodzie coraz lepiej funkcjonować w społeczności szkolnej, w okresie stabilizacji objawów – prawie normalnie uczestniczyć w lekcjach i zajęciach internackich.
Zawsze starałam się prowadzić rozmowy wspierające wg indywidualnych potrzeb dziewczynki ( częstsze w okresach pobudzenia i lęku), wspólnie z nauczycielami uczącymi, wychowawcami oraz opiekunem planować oddziaływania, omawiać efekty, pojawiające się problemy.
Realizując trening umiejętności społecznych TZA ART uczyłam dziewczynkę następujących zasad i czynności:
• punktualnego przychodzenia do grupy,
• nie przeszkadzania podczas zajęć,
• okazywanie odpowiedzialności za sprzęty szkolne i internackie,
• unikania konfliktów z kolegami i koleżankami,
• nawiązywania pozytywnych kontaktów rówieśniczych,
• radzenia sobie w nowych sytuacjach,
• umiejętności kulturalnego szukania pomocy u rówieśników lub osób dorosłych,
• sposobów konstruktywnego rozładowywania nagromadzonych emocji i napięć.

7. Efekty oddziaływań.
Realizacja w/w rozwiązań i działań w pracy z wychowanką nie zlikwidowała w pełni istniejących problemów, ale pomogła Jagodzie w znacznym stopniu lepiej i sprawniej dopasować się do zasad obowiązujących w społeczności szkolnej i internackiej, uzyskiwać pozytywne oceny, nawiązywać przyjacielskie kontakty koleżeńskie, zredukować lęki, napięcia oraz nabyć podstawowe umiejętności społeczne.
Dziewczynka zdaje sobie sprawę ze swoich napadów złości, nieadekwatnego zachowania się do zaistniałej sytuacji. Stara się zapanować nad negatywnym zachowaniem, podejmuje próby zastępowania działań agresywnych lub napadów lęku konstruktywnym działaniem i pomocą słabszym koleżankom z grupy. Jagoda stara się zachowywać odpowiednio w stosunku do rówieśników, pracowników Ośrodka. Potrafi przyjść i przeprosić za swoje zachowanie. Zaprzyjaźniła się z koleżankami z grupy, a jej słownictwo jest bardziej wyważone, rzadziej pojawiają się wulgaryzmy.
Rodzice zrozumieli , iż wszelkie podejmowane przeze mnie działania miały na celu pomoc dziecku ( ale trwało to niestety bardzo długo) , a efekty widoczne są nawet dla tych , którzy nie znają dziewczynki tak dobrze jak my .
Efekty oddziaływań.
Zmiana zachowania wychowanki, dzięki właściwej diagnozie, ścisłej współpracy z psychologiem, wychowawcą klasy, terapeutą SDŚ i in. specjalistami placówki, a także dostosowaniu warsztatu pracy do indywidualnych potrzeb i możliwości wychowanki, pracy nad tymi samymi sferami w celu utrwalenia efektu oraz stosowaniu jednolitego systemu wzmocnień i redukcji zachowań niepożądanych.

Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu trudności szkolnych i wychowawczych dziecka nieśmiałego z zaburzeniami emocjonalnymi.
1.Identyfikacja problemu.
Wśród dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną spotykam takie, które z łatwością i swobodą nawiązują, a następnie utrzymują kontakty interpersonalne, ale również takie, których zachowanie w trudnych sytuacjach ulega widocznej dezorganizacji. Te ostatnie w kontaktach z grupą rówieśniczą zachowują się bez braku pewności siebie i swoich działań, szybko się peszą. Sprawne funkcjonowanie w społeczności sprawia im wiele problemów. Dzieci i młodzież, którą cechuje nieśmiałość i zaniżona samoocena zazwyczaj posiadają w swoich doświadczeniach życiowych wiele trudnych, a czasem nawet traumatycznych sytuacji, które mogą w konsekwencji doprowadzić do zmniejszenia ich zewnętrznej aktywności, a co za tym idzie do zamknięcia się w sobie samym.
Od września 2014r. zwróciłam uwagę na 15 - letnią dziewczynkę, której zachowanie wzbudziło mój niepokój. Dokonałam analizy zachowania Magdaleny, która jest wychowanką mojej grupy.
Magdalena jest uczennicą placówki od 2006r., obecnie realizuje VI klasę szkoły podstawowej, funkcjonuje na poziomie niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim ze sprzężeniem w postaci obustronnego niedosłuchu, jednak, z moich obserwacji wynika, że jej społeczne umiejętności kształtują się na poziomie niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Dziewczynka choruje na zespół Klippel - Feila, czyli zespół wad wrodzonych układu kostnego, charakteryzujący się niską ruchomością i skróceniem szyi. Z informacji uzyskanych od nauczycieli, którzy pracowali z dziewczynką wynika, że Magdalena cechuje się zachowaniami wycofującymi, nieśmiałością, brakiem inicjatywy w kontaktach z rówieśnikami i osobami dorosłymi, skrytością, trudnościami w zakresie werbalizacji swoich potrzeb. Po przełamaniu niechęci do kontaktów z koleżankami, po dwóch miesiącach zbliżyła się do jednej z nich. Mój kontakt jako wychowawcy rozpoczął się od odpowiadania przez Magdalenę monosylabami: "tak", "nie", "hm" oraz sygnałami niewerbalnymi w postaci kiwania głową, spuszczania głowy w dół, unikania mojego wzroku. Dziewczynka jest w okresie dojrzewania i wielokrotnie czerwieni się podczas rozmowy, jest zawstydzona; sytuacja ta ma miejsce zarówno podczas kontaktu z osobami dorosłymi, jak i z rówieśnikami.
2.Geneza i dynamika zjawiska.
Magdalena mieszka na wsi z rodzicami i kilkorgiem rodzeństwa; ma dwóch starszych pełnoletnich braci oraz pięcioletniego brata i trzyletnią siostrę. Tata pracuje poza miejscem zamieszkania, zaś mama zajmuje się domem i dziećmi. Sytuację materialną rodziny można określić jako wystarczającą. Magdalena jest wychowanką zadbaną, zwracającą umiejętnie uwagę na swój wygląd zewnętrzny. Rodzice są zaangażowani w sytuację wychowawczą dziecka, utrzymują kontakt z placówką, aktywnie i ze zrozumieniem oraz konsekwencją uczestniczą w działaniach wychowawczych zainicjowanych przeze mnie jako wychowawcę. Ogromnym autorytetem dla Magdaleny jest jej starszy brat, który zawodowo uprawia kick boxing i jest popularny w kręgach pasjonatów sportu. Dziewczyna wyraża się o nim z zachwytem, chwali się czasem, że uczy ją pewnych elementów sportu, którym się zajmuje. Wychowanka pomaga w obowiązkach domowych, aczkolwiek niezbyt chętnie, natomiast lubi zajmować się najmłodszą siostrzyczką i robi to dosyć często.
3.Znaczenie problemu.
Na podstawie własnych obserwacji, analizy dokumentacji szkolnej, wywiadów z rodzicami, rozmów z nauczycielami, specjalistami stwierdzam, że główną przyczyną zachowań wycofujących, tendencji do izolacji, tzw. nieśmiałości jest późno zdiagnozowany niedosłuch wychowanki, styl wychowania w rodzinie (odwzorowywanie postawy matki, jedynego przykładu żeńskiego), a także niepełnosprawność intelektualna oraz Zespół Klipell - Feila.
Nadmierne ochranianie przez rodzinę, brak wiary we własne siły i możliwości są poważnym problemem dla nastolatki. Dziewczyna z niską samooceną stara się unikać prezentowania swojej osoby czy też pracy i jej wytworów, woli pozostać niezauważona i na uboczu grupy. Ewentualne niezrozumiałe lub trudne dla niej sytuacje wyzwalają potok wulgaryzmów jako odreagowanie złości i frustracji.
W pracy z wychowanką o niskiej samoocenie należy zwracać szczególną uwagę na wzmacnianie jej silnych stron, wiary w siebie i swoje możliwości, dawać możliwość odnoszenia nawet drobnych sukcesów. Należy także kształtować właściwe postawy wobec niepowodzeń, drobnych porażek. W przypadku osoby z niepełnosprawnością intelektualna nie pracuje się na więcej niż dwóch zasadach, jeżeli zakłada się pozytywny efekt pracy wychowawczej.
4.Prognoza.
Negatywna:
Nie podejmując odpowiednich działań wychowawczych mogą wystąpić następujące sytuacje trudne:
- dziewczyna, izolując się od rówieśników, będzie coraz bardziej wyobcowana,
- wychowankowie nie będą czuli potrzeby integracji z nieśmiałą koleżanką,
- osamotnienie może wywołać złe samopoczucie, brak apetytu, niechęć do szkoły;
- Magdalena stanie się bardziej lękliwa i niesamodzielna,
- straci wiarę w siebie i swoje możliwości.
Pozytywna:
Podejmując odpowiednie działania wychowawcze stwierdzam, że Magdalena:
- pozna swoje mocne strony,
- chętnie będzie współdziałać z nauczycielem - wychowawcą oraz prezentować efekty swojej pracy,
- odzyska poczucie własnej wartości,
- jej postawa w stosunku do otoczenia stanie się bardziej otwarta,
- zacznie komunikować swoje potrzeby emocjonalne, zwłaszcza potrzeby bliskości i ciepła,
- nawiąże bliższe relacje z rówieśnikami,
- zmieni swój wizerunek w oczach rówieśników.
5.Propozycje rozwiązań.
Cele:
- poprawa umiejętności komunikowania się,
- zapewnienie dziecku bezpieczeństwa psychicznego,
- wzmacnianie poczucia jej własnej wartości,
- kształtowanie umiejętności dostrzegania swoich mocnych stron oraz wykorzystywania ich,
- kreowanie sytuacji wychowawczych, w których Magdalena nawiąże bliższe relacje z rówieśnikami oraz wzmocni swoją pozycję w grupie.
6.Wdrażanie oddziaływań.
Pragnąc zrealizować powyższe cele prowadzące do poprawy społecznego i emocjonalnego funkcjonowania dziecka, postawiłam sobie następujące zadania:
1. Nawiązać kontakt z wychowanką i zdobyć sobie jej zaufanie, by czuła wsparcie i bezpieczeństwo.
2. Utrzymywać ścisły kontakt z rodzicami dziecka i wspólnie realizować zadania, poprzez właściwie ukierunkowane porady i wskazówki dot. wychowania Magdaleny;
3. Porozmawiać z rówieśnikami, aby roztoczyli opiekę nad Magdaleną i próbowali włączyć ją do grupy;
4. Pomóc dziewczynce odnaleźć miejsce w grupie, poprzez organizowanie zajęć opiekuńczo- wychowawczych integrujących z grupą;
5. Zachęcić wychowankę do wszelkiego rodzaju aktywności na zajęciach.
7.Efekty oddziaływań.
Właściwy klimat , postawa osób dorosłych i rówieśników jest w stanie wyzwolić w dziecku nieśmiałym wiarę we własne siły, a także wpłynąć na zmianę jego nastawienia do pokonywania trudności.
Podczas realizacji zamierzonych zadań uzyskałam następujące efekty oddziaływań:
1. Nastąpił u Magdaleny wzrost poczucia własnej wartości;
2. Podniesienie u wychowanki poczucia własnej wartości spowodowało wzrost samodzielności i wytrwałości w działaniu;
3. Magdalena chętniej bierze udział we wszystkich działaniach, nawet takich, które wymagają indywidualnej prezentacji;
4. Dziewczynka podczas działania wyraźnie nastawiona jest na osiągnięcie celu;
5. Zauważyłam stopniową przemianę zachowań dzieci wobec Magdaleny, jak i dziewczynki do rówieśników;
6. Magdalenie udało się nawiązać bliższe kontakty z niektórymi dziećmi;
7. Rówieśnicy sami zaczęli zapraszać Magdalenę do wspólnego spędzania czasu wolnego;
8. Organizacja działań w formie różnorakich doświadczeń na zajęciach opiekuńczo -wychowawczych w internacie, wspierana w domu rodzinnym poprzez odpowiednią motywację rodziców, pozwoliły uwierzyć Magdalenie we własne możliwości.
Widząc wychowankę uśmiechniętą i zadowoloną odczuwam niewątpliwą satysfakcję jako pedagog i wychowawca. Koleżanki i koledzy zauważyli i docenili osobowość dziewczynki, jej umiejętności, a przede wszystkim pojawiającą się coraz częściej otwartość Magdaleny na innych.
Ubocznym, lecz bardzo pozytywnym efektem działań było zżycie się całej grupy dziewcząt. Szczególnie spotkania w kręgu umożliwiły wytworzenie się wspólnoty grupowej, a także dały wszystkim wychowankom możliwości bycia zauważonym przez innych., z korzyścią dla dziecka.

Damnica, 01.06.2016r. opracowanie: Edyta Berbecka

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.