X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 3231
Przesłano:

Scenariusze zajęć dla małych dzieci z opóźnionym rozwojem mowy i opóźnionym rozwojem psychoruchowym z cyklu "Wesoły zwierzyniec"

Scenariusz zajęcia I

Temat: „Kotek- czyścioszek”

cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać kota wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała kota
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat kota
dziecko zna piosenki i wiersz o kocie
dziecko potrafi naśladować ruchy kota
dziecko potrafi poprawnie wymówić słowo „kot”
dziecko potrafi naśladować głos kota
dziecko potrafi rozpoznać głos kota wśród głosów innych zwierząt
dziecko potrafi ulepić kota z plasteliny

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
plakaty, zdjęcia przedstawiające koty
maskotka – pluszowy kot
książka z wierszem o kocie
plastelina

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- kotka, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających koty, określanie części ciała, koloru sierści, wielkości kotów. Rozmowa ukierunkowana na temat dlaczego hodujemy koty, jak można się bawić z kotem, jakie są zwyczaje kotów, jakie imiona nadaje się kotom. Wymyślanie imienia dla kotka- maskotki.
Słuchanie wiersza J. Tuwima „Kotek”

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: słuchanie piosenki z płyty CD „Kotek”, rytmiczne kołysanie się w prawo i w lewo podczas zwrotki piosenki, zaś podczas refrenu dzieci podają sobie kolejno maskotkę- kotka.
Zabawa ruchowa: „Jestem kotem”- czworakowanie na hasło „kotek biega”, zwijanie się w kłębek na hasło „kotek śpi”, przeciąganie się kocim sposobem na hasło „kotek się budzi”, dotykanie ręką różnych części ciała na hasło „kotek myje uszy, nos, łapki itd.” Zabawa muzyczno- ruchowa: „Uciekaj myszko do dziury”
Słuchanie piosenki „Kotek łapki myje” jednocześnie tańcząc w kole wiązanym i próbując śpiewać.
Śpiewanie piosenki „Mały kotek wlazł na płotek
Patrz na kotka schodzi z płotka”.

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE Do poznanej przed chwilą piosenki „Mały kotek...” dołączamy ćwiczenia oddechowe- zaczynamy śpiewać piosenkę kucając, podczas pierwszej części piosenki wstajemy i wykonujemy głęboki wdech, a podczas drugiej części powoli siadamy i wykonujemy wydech.
Zabawa „Koci języczek” -pokazujemy jak kot języczkiem pije mleko, potem oblizujemy dolną i górną wargę ruchem okrężnym, by pokazać jak bardzo smakowało nam mleko, następnie kotek myje języczkiem swoje ząbki, próbuje dotknąć językiem nosa, brody i uszu, by je umyć
Ćwiczenia wyraźnej wymowy sylaby „ko” i słów „kot, kotek”
Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze- naśladowanie mruczenia i miauczenia kota.
Ćwiczenia słuchowe- rozpoznawanie głosu kota wśród odgłosów wydawanych przez inne zwierzęta.

ZAJĘCIA PLASTYCZNE: lepienie kota z plasteliny

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko ustawia na wystawie podpisaną figurkę kota z plasteliny, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”


Scenariusz zajęcia II

temat: „Nasz przyjaciel pies”

Cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać psa wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała psa
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat psa
dziecko wie, dlaczego psa nazywamy przyjacielem człowieka
dziecko zna piosenki i wiersz o psie
dziecko potrafi poprawnie wymówić słowo „pies”
dziecko potrafi naśladować odgłosy psa
dziecko potrafi rozpoznać głos psa wśród głosów innych zwierząt
dziecko potrafi wykleić włóczką sylwetę psa

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
plakaty, zdjęcia przedstawiające psy
maskotki – pluszowe psy
książka z wierszem o psie
bloki rysunkowe, klej, pocięta kolorowa włóczka

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- pieska, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających psy, określanie części ciała, koloru sierści, wielkości psów. Rozmowa ukierunkowana na temat dlaczego hodujemy psy, jak można się bawić z psem, jakie są zwyczaje psów, jakie imiona nadaje się psom. Wymyślanie imienia dla pieska- maskotki. Wspólne zastanawianie się nad tematem zajęć – dlaczego mówimy, że pies jest przyjacielem człowieka. Oglądanie plansz przedstawiających psa, który pomaga osobom niewidomym, psa pasterskiego, psa pilnującego obejścia gospodarskiego, psa- terapeutę pracującego z chorymi dziećmi. Opowiadanie dzieciom o pracy psów.
Słuchanie wiersza E. Szelburg- Zarembiny „Pies”
AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: słuchanie piosenki z płyty CD „Rozmowa z psem”, ilustrowanie słów piosenki ruchami maskotki- pieska.
Zabawa ruchowa- Pieski małe dwa- każde dziecko otrzymuje pluszowego pieska i razem z nim tańczą przy dźwiękach piosenki „Pieski małe dwa”. Na zakończenie piosenki, gdy śpiewane są słowa „teraz smacznie śpią” dzieci układają się na dywanie i zwijają w kłębek jak pieski.

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE: naśladowanie odgłosów wydawanych przez psy- małe pieski piszczą, złe psy warczą i głośno szczekają, nocą psy wyją, zmęczone psy dyszą z wysuniętym językiem, groźne psy szczerzą zęby, głodne psy skomlą, najedzone psy oblizują się językiem.
Ćwiczenia wyraźnej wymowy słów „pies, piesek”
Ćwiczenia słuchowe- rozpoznawanie głosu psa wśród odgłosów wydawanych przez inne zwierzęta.

ZAJĘCIA PLASTYCZNE: wyklejanie włóczką sylwety psa

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko wiesza na wystawie podpisaną pracę plastyczną, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”


Scenariusz zajęcia III

Temat: „Lubimy pić mleczko od krowy”

Cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać krowę wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała krowy
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat krowy
dziecko wie, dlaczego hodujemy krowy
dziecko potrafi wymienić kilka produktów, które wyrabiane są z mleka
dziecko zna piosenki i wiersz o krowie
dziecko potrafi poprawnie wymówić słowo „krowa”
dziecko potrafi naśladować głos krowy
dziecko potrafi rozpoznać głos krowy wśród głosów innych zwierząt
dziecko potrafi wypełnić kolorem sylwetę krowy

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
plakaty, zdjęcia przedstawiające krowy
produkty żywnościowe wykonywane z mleka
maskotka – krówka
książka z wierszem o krowie
bloki rysunkowe, klej, nożyczki, obrazki przedstawiające produkty żywnościowe

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- krówkę, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających krowy, określanie części ciała, koloru sierści, wielkości krów.
Rozmowa ukierunkowana na temat dlaczego hoduje się krowy. Pokazywanie dzieciom plakatów przedstawiających dojenie krów ręczne i elektryczną dojarką.
Prezentowanie produktów wykonanych z mleka- masła, sera żółtego i białego, śmietany i lodów. Smakowanie produktów, określanie ich smaku. Jaki kolor ma mleko?- utrwalanie pojęcia „biały”. Słuchanie wiersza Katarzyny Wójkowskiej „Krowie łatki”

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: słuchanie piosenki z programu Domowe Przedszkole „Mowa trawa, jakie mleko daje krowa”,
taniec w parach w prawo, w lewo, do środka i na zewnątrz- zmiana figur na polecenie nauczyciela. Nauka krótkiej piosenki „Muczy krowa”, wspólne śpiewanie.

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE: opowiadanie dzieciom bajki„Jak Pan Języczek spotkał krówkę”- nauczyciel opowiada, pokazując jednocześnie ćwiczenia aparatu artykulacyjnego i ćwiczenia dźwiękonaśladowcze, które ilustrują przygody Pana Języczka.
Ćwiczenia wyraźnej wymowy słowa „krowa”. Dla dzieci, które jeszcze nie wymawiają głoski „r” nauczyciel proponuje kilka ćwiczeń usprawniających motorykę czubka języka: wymawiamy coraz szybciej td, td, tedo, tedu, tede, tdn, lalolelu; parskamy, prychamy, warczymy
Ćwiczenia słuchowe- rozpoznawanie głosu krowy wśród odgłosów wydawanych przez inne zwierzęta.

ZAJĘCIA PLASTYCZNE: naklejanie w dwóch zbiorach na karton obrazków przedstawiających produkty żywnościowe. W jednym zbiorze naklejamy produkty zrobione z mleka, w drugim pozostałe. Następnie dzieci wypełniają kolorem sylwetę krowy i przyklejają ją obok zbioru pierwszego.

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko wiesza na wystawie podpisaną pracę plastyczną, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”


Scenariusz zajęcia IV

temat: „Baś baś baranku”

Cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać owcę i barana wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała baranka
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat owiec i baranów
dziecko wie, dlaczego hodujemy owce
dziecko potrafi powiedzieć co wykonuje się z wełny
dziecko zna piosenki i wiersz o baranku
dziecko potrafi naśladować głos baranka
dziecko potrafi rozpoznać głos baranka wśród głosów innych zwierząt
dziecko potrafi wykleić watą sylwetę baranka

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
plakaty, zdjęcia przedstawiające owce i barany
oscypek
wełniane ubranka, kawałek owczej wełny
maskotka – baranek
grzechotki i bębenki
książka z wierszem o baranku
bloki rysunkowe, klej, wata, flamastry

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- baranka, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających owce i barany, określanie części ciała, koloru sierści, wielkości tych zwierząt.
Rozmowa ukierunkowana na temat dlaczego hoduje się owce. Oglądanie zdjęć przedstawiających owce pasące się na górskich halach. Wprowadzenie pojęć „baca, juhas, pies pasterski, oscypek” .
Prezentowanie produktów wykonanych z mleka owczego- oscypków. Smakowanie ich, określanie smaku. Głaskanie dotykanie kawałka owczej wełny. Rozmowa na temat: co można zrobić z wełny- oglądanie sweterków, rękawic, czapek, szalików i innych wełnianych części garderoby dzieci. Słuchanie wiersza Ewy Szelburg- Zarembiny „Owce”

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: słuchanie piosenek o baranku z programu Domowe Przedszkole „Wełniany baranek” i Misia i Margolci „Baś, baś baranku”,próba wspólnego śpiewania refrenu i naśladowania głosu baranka. Dziecięce muzykowanie na grzechotkach i bębenkach.
Zabawa ruchowa „Owce, owce do domu”, odgrywanie przez dzieci kolejno ról owiec i wilka

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE: zabawa „Hodujemy baranka” (ćwiczenia artykulacyjne i ćwiczenia kontroli natężenia głosu)- najpierw baranek jest mały, pije mleczko z butelki (dzieci cmokają) i cichutko beczy. Potem rośnie, beczy coraz głośniej i skubie trawę (dzieci pokazują jak baranek skubie, a następnie przeżuwa trawę). Duży baran beczy bardzo głośno i ma już duże rogi (dzieci pokazują jak barany robią „buc buc” rogami)
Ćwiczenia słuchowe- rozpoznawanie beczenia barana wśród odgłosów wydawanych przez inne zwierzęta.

ZAJĘCIA PLASTYCZNE: wypełnianie sylwety baranka „sierścią” z waty

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko wiesza na wystawie podpisaną pracę plastyczną, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”


Scenariusz zajęcia V

Temat: „Biegnij koniku!”

Cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać konia wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała konia
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat konia
dziecko wie, jak konie pracują dla człowieka
dziecko zna piosenki i wiersz o koniku
dziecko potrafi naśladować odgłosy konia i innych zwierząt
dziecko potrafi pomalować farbami sylwetę konia

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
plakaty, zdjęcia przedstawiające konie
maskotka- konik
książka z wierszem o koniu
bloki rysunkowe, farby, pędzelki

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- konika, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających konie (w tym zdjęć uczniów z zajęć hipoterapii), określanie części ciała, koloru sierści, wielkości koni. Porównywanie rozmiarów- koń jest większy od psa i kota, taki sam duży jak krowa. Kucyki to małe konie i już więcej nie urosną. Źrebiątko to dziecko konia, gdy urośnie będzie duże jak mama i tata. Rozmowa ukierunkowana na temat dlaczego hodujemy konie, jaką rolę spełniają konie na wsi, jaką w mieście. Odwoływanie się do doświadczeń dzieci, które jeżdżą na zajęcia hipoterapii. Wymyślanie imienia dla konika- maskotki. Opowiadanie dzieciom o pracy koni na turnusach rehabilitacyjnych, w polu, koni powożących dorożki, ilustrowanie opowiadania zdjęciami i plakatami. Słuchanie wiersza Ewy Szelburg- Zarembiny "Konik"

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: słuchanie
piosenki Gawędy „Mój koniku” taniec w kole wiązanym. Zabawa w „Karuzela”- kręcenie się coraz szybciej- utrwalanie pojęć „szybko”, „wolno”.
Zabawa ruchowa „Wio koniku”- dzieci ustawiają się parami w zaprzęg, jedno z nich jest konikiem, drugie powozi za pomocą lejców ze skakanki. Na komendę „Wio koniku” zaprzęg jedzie, na komendę „prrr koniku” dzieci zatrzymują się.

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE: Nauczyciel opowiada bajkę „Zaczarowany koń”- najpierw koń biegnie i dzieci naśladują odgłos stukających kopyt, kląskają języczkami raz wolno, raz szybko, potem koń rży- dzieci wołają „ihaha” i zamienia się w inne zwierzę- tu nauczyciel podaje nazwę zwierzątka i dzieci naśladują jego głos, następnie koń znów wraca do swej postaci i zabawa rozpoczyna się od nowa.
Śpiewanie piosenki „Stary Donald farmę miał” - naśladowanie głosów różnych zwierząt

ZAJĘCIA PLASTYCZNE: malowanie farbami sylwety konia

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko wiesza na wystawie podpisaną pracę plastyczną, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”


Scenariusz zajęcia VI

Temat: „Małpy stroją małpie figle”

Cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać małpę wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała małpy
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat małp
dziecko potrafi z uwagą wysłuchać krótkiego słuchowiska i odpowiedzieć na klika pytań dotyczących jego treści
dziecko zna piosenki i wiersz o małpie
dziecko potrafi naśladować miny małpy
dziecko potrafi poprawnie wymówić słowo „małpa”
dziecko potrafi wypełnić kolorem sylwetę małpy

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
płyta CD ze słuchowiskiem K. Makuszyńskiego
plakaty, zdjęcia przedstawiające małpy
plansza dydaktyczna „Zwierzęta w ZOO”
maskotka – pluszowa małpa
książka z wierszem o małpie
blok rysunkowy, flamastry

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- małpkę, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających małpy, określanie części ciała, koloru sierści, wielkości małp. Rozmowa ukierunkowana na temat gdzie żyją małpy, gdzie my możemy je zobaczyć, dlaczego małp nie spotykamy w polskich lasach. Wymyślanie imienia dla małpki- maskotki. Słuchanie fragmentu słuchowiska K. Makuszyńskiego „Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki”- odpowiadanie na pytania dotyczące wysłuchanego opowiadania. Słuchanie wiersza A. Fredry „Małpa w kąpieli”.

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: wspólne śpiewanie
fragmentu piosenki o małpach z płyty CD „Akademia Pana Kleksa”, wyklaskiwanie rytmu piosenki. Zabawa muzyczno- ruchowa „Dżungla” - ilustrowanie ruchem słów piosenki.
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE: naśladowanie przy lustrze śmiesznych min robionych przez małpki- wywijanie warg, nakładanie wargi górnej na dolną i odwrotnie,marszczenie brwi, naprzemienne ściąganie i rozciąganie warg, przesuwanie języka w prawo i w lewo, wypychanie językiem policzków, ściąganie warg w kółeczko i powtarzanie „o o o”
Ćwiczenia poprawnej wymowy słowa „małpa”.

ZAJĘCIA PLASTYCZNE: kolorowanie flamastrami konturów małpy

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko wiesza na wystawie podpisaną pracę plastyczną, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”


Scenariusz zajęcia VII

Temat: „Słoń gra na trąbie”

Cele zajęć:
dziecko potrafi rozpoznać słonia wśród innych zwierząt
dziecko potrafi nazwać części ciała słonia
dziecko potrafi podać kilka informacji na temat słoni
dziecko zna piosenki i wiersz o słoniu
dziecko potrafi powtórzyć prosty rytm grany na bębnie
dziecko potrafi zareagować umówioną zmianą ruchu na zmianę muzyki
dziecko potrafi wykonać kilka prostych ćwiczeń języka
dziecko potrafi poprawnie wymówić słowo „słoń”
dziecko potrafi podrzeć papier na małe kawałki i wykleić nimi sylwetę słonia

Formy realizacji: praca w niewielkiej grupie (3-6 osób)

Środki dydaktyczne: płyty CD z muzyką dla dzieci
plakaty, zdjęcia przedstawiające słonie
plansza dydaktyczna „Zwierzęta w ZOO”
film DVD z cyklu „Ucz się z Pieskiem Pappi- Poznajmy zwierzęta”
maskotka – pluszowy słonik
książka z wierszem o słoniu
bębny
blok rysunkowy, papier kolorowy, klej

Przebieg zajęcia:

WPROWADZENIE: wszyscy siadają w kręgu i śpiewają piosenkę powitalną kolejno dla każdego uczestnika zajęć (także dorosłego):
Witaj (imię) x 2
Jak się masz? x 2
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię kochamy
bądź wśród nas x 2
Następnie nauczyciel przedstawia maskotkę- słonika, która będzie towarzyszyła dzieciom przez całe zajęcia

AKTYWNOŚĆ POZNAWCZA: Wspólne oglądanie plakatów i zdjęć przedstawiających słonie, określanie części ciała, koloru , wielkości słoni. Wyjaśnienie dzieciom w jakim celu słonie posługują się trąbą, projekcja krótkiego filmu edukacyjnego „Poznajmy zwierzęta”-fragment o słoniach. Rozmowa ukierunkowana na temat gdzie żyją słonie, gdzie my możemy je zobaczyć, dlaczego słoni nie spotykamy w polskich lasach. Wymyślanie imienia dla słonika- maskotki. Słuchanie wiersza J. Tuwima „Słoń Trąbalski”.

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA I UMUZYKALNIANIE: Słuchanie piosenki z płyty CD „Afrykańska piosenka”, akompaniament dziecięcy na bębnach. Zabawa w tam-tamy: nauczyciel „wysyła wiadomość” czyli wybija na bębnie prosty rytm, dzieci muszą go powtórzyć. Zabawa ruchowa „Słonie”: nauczyciel włącza melodię o wolnym, spokojnym tempie- dzieci czworakują naśladując wolny, ociężały ruch słonia. Gdy nauczyciel wyłączy muzykę dzieci zatrzymują się i trąbią „tru tu tu” przykładając do ust dłonie złożone w trąbkę.

ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE: Zabawa logopedyczna „Trąba słonia” Nauczyciel prosi dzieci, by wyobraziły sobie, że ich język jest słoniową trąbą i potrafi wszędzie dosięgnąć- dotykamy językiem nosa, brody, sięgamy jak najdalej w prawo i lewo, oblizujemy wargi, dotykamy różnych miejsc na podniebieniu, dotykamy kolejno każdego zęba, wysuwamy język jak najdalej z buzi i przesuwamy jak najdalej w tył jamy ustnej.
Ćwiczenia poprawnej wymowy słowa „słoń”. Naśladowanie trąbienia „tru tu tu'

ZAJĘCIA PLASTYCZNE : wyklejanie sylwety słonia kawałeczkami kolorowego papieru

ZAKOŃCZENIE: każde dziecko wiesza na wystawie podpisaną pracę plastyczną, wspólne podziwianie prac.
Porządkowanie miejsca pracy- w tle pojawia się cicha, łagodna muzyka z płyty CD
Żegnamy się piosenką:
„Żegnaj x 2
To już czas x 2
wszyscy cię kochamy, wszyscy cię lubimy
wróć do nas x 2”

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.