W lodowej krainie - scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć w grupie dzieci 3-4 letnich

Zagadnienie: Kolorowy świat dziecka – zabawy pobudzające wyobraźnię dziecka oraz zachęcające do zachowań kreatywnych.
Temat zajęć: W lodowej krainie.
Podstawa programowa: 1.1, 1.2, 5.4, 7.2, 9.1.
Cele zajęć:
- rozwija wyobraźnię oraz wyraża kreatywność ruchem poprzez aktywne słuchanie opowieści,
- ćwiczy koncentrację na opowiadaniu oraz rozumienie jego przekazu,
- uczestniczy w muzykowaniu, dostrzega zmiany charakteru muzyki – wyraża je instrumentami,
- maluje kawałkiem gąbki po mokrej kartce,
- grzecznie słucha wypowiedzi innych,
- wypowiada się na temat wybranej pracy.

Metody: opowieści ruchowej J. G. Thulina, instrumentacja piosenki, pedagogika zabawy – zabawa z chustą animacyjną, mokre w mokrym, metoda aktywizująca – burza mózgów.
Formy pracy: grupowa, indywidualna, w parach.


Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie do tematu zajęć: W lodowej krainie... Wskazanie miejsca na globusie, do którego dzieci przeniosą się oczami wyobraźni. Wyjaśnienie, dlaczego jest to najzimniejsze miejsce na Ziemi – doświadczenie z latarką.
2. Opowieść ruchowa – aktywne słuchanie opowiadania N. metodą opowieści ruchowej J. G. Thulina.
(Dzieci skulone na kartkach papieru) Małego niedźwiadka polarnego przebudziło słoneczko, które zajrzało do jaskini. Miś wyszedł na zewnątrz i zaczął dzień od porannych ćwiczeń. Najpierw zaczął się turlać po śniegu. Potem uniósł po kolei wszystkie łapki: jedną, drugą, trzecią i czwartą. Poszedł poskakać po krach lodowych (skacze po kartkach papieru). Bawił się przy tym wyśmienicie. Po chwili zrobił się bardzo głodny, więc skoczył do wody, żeby złowić smaczne rybki na śniadanko (naśladuje czynności według własnego pomysłu). Gdy się już najadł do syta, wyskoczył na lodowiec. Otrzepał się z lodowatej wody: brrr... (skok i otrzepanie) Bardzo się ucieszył, bo spotkał drugiego niedźwiadka. Poszli razem pozjeżdżać
z górki. Wspinali się na górkę, wysoko unosząc łapki. Na szczycie chwyciły się za łapki i kołysały na boki, zjeżdżając na dół. Na dole zrobiły „śniegowe spychacze”-usiadły (tyłem) plecami do siebie i przepychały się. Potem pogniotły łapkami śnieg. Ugniatały, ugniatały, aż zrobiły śnieżkę (ugniata kulkę z kartki papieru). Rzucały śnieżkami w bałwanka (rzuca kulką w mniejszą lub większą dziurę w bałwanku). Bawiły się jeszcze trochę tak, jak chciały i lubiły. Wieczorem zmęczone misie położyły się na śniegu i zobaczyły zorzę polarną. Każdy miś chwycił wybrany kolor (chwyta uchwyt chusty animacyjnej) i schował się (chowie się pod chustą animacyjną i obserwuje kolory) bardzo już zmęczony. Zasnął.
3. Nawiązanie do kolorów obserwowanych pod chustą – zorza polarna. Oglądanie ilustracji/zdjęć związanych z Arktyką. Słuchanie ciekawostek.
4. Instrumentacja piosenki „Bardzo zdrowa piosenka zimowa” (drewienka - I cz. zwrotek, tamburyno - II cz. zwrotek, trójkąty – refren).
Bardzo zdrowa piosenka zimowa
muzyka: Mariusz Matuszewski,
słowa: Marcin Przewoźniak

1. Trochę mrozu, trochę śniegu,
biało jest! Biało jest!
Biegnę, biegnę po kolegów
cieszę się, cieszę się.
Zimą wszyscy uwielbiamy
śnieg i ruch, śnieg i ruch.
Różne sporty uprawiamy.
Każdy zuch, każdy zuch!

ref.: Przysypana górka śniegiem.
Szus! Szus!
Hej na górkę wszyscy biegiem.
Już! Już!
Ciepłą czapkę, rękawiczki
Włóż! Włóż!
Trochę szczypie nas w policzki
Mróz! Mróz!

2. Zimę bardzo lubią dzieci.
Chyba wiesz? Chyba wiesz?
Kiedy śnieżek z nieba leci –
Hartuj się! Hartuj się!
Chcesz być zdrowy, energiczny?
Oto cel! Oto cel!
W ten zimowy czas magiczny
Kochaj biel! Kochaj biel!
ref.:

3.Kto się rusza, nie próżnuje,
Zdrowie ma! Zdrowie ma!
I nartami śnieg rysuje,
W śnieżki gra! W śnieżki gra!
Gdzie podziały się bałwany?
Ulep je! Ulep je!
Taką zimę my kochamy!
To się wie! To się wie!
ref.:
5. „Zorza polarna” - malowanie kawałkiem gąbki i farbami po mokrej kartce różnych linii. Wywieszenie mokrych prac na tablicy.
6. „Wejście w igloo” – przejście przez tunel. Nawiązanie do opowieści mieszkańców Arktyki – Innuitów.
7. „Oczami wyobraźni widzę...”- wypowiedzi dzieci na temat powstałych ilustracji (co im przypominają, co na nich widzą, co sobie wyobrażają, patrząc na nie).