Śnieg - projekt edukacyjny

PROJEKT:
ŚNIEG

PROJEKTOWANIE ZINTEGROWANYCH ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH W PRZEDSZKOLU

I: Rozpoczęcie projektu

1. Dzieci siedzą w przedszkolu zauważyły, że na dworze zaczął padać śnieg. Zaczęły zadawać mnóstwo pytań w związku z tym wydarzeniem.

2. Siatka wstępna:

3. Co można wykorzystać do projektu?( zasoby)

- Piosenki o tematyce zimowej
- Mapa świata – kolorowanka dla dzieci
- Sztuczny śnieg w spreyu
- Nagrania z odgłosami śniegu
- Nagranie Vivaldi – Cztery pory roku, Zima
- Kartki papieru – białe, srebrne i złote
- Wata kosmetyczna
- Pasta do zębów
- Folia do żywności
- Mandala
- Szare gazety
- Chusta Klanza
- Klocki
- Bajka dla dzieci: Happy Feet
- Książka: Anaruk – chłopiec z Grenlandii
- Plansze ze śladami zwierząt na śniegu
- Sanki
- Tekturowe ludziki z ubrankami
- Worki foliowe
- Białe serwetki papierowe
- Ręczniki kuchenne

W jaki sposób dzieci przedstawią swój zasób wiedzy?

4. Czy temat nadaje się na projekt?

Tak, pod warunkiem, że mamy odpowiednią pogodę, w tym wypadku opady śniegu.

5. Dokumentacja projektu:

- Zdjęcia z poszczególnych etapów projektu.
- Nagranie dvd z zabaw na śniegu.
- Rysunki dzieci .
- Własne albumy o tematyce zimowej powstałe w czasie trwania projektu.

6. Czas trwania projektu:

1 tydzień.

7. Zajęcia terenowe w czasie trwania projektu:

• Zabawy na placu przedszkolnym.
• Pobyt razem z rodzicami w zaprzyjaźnionym gospodarstwie agroturystycznym.

7. Co wiedzą dzieci, a co chcą wiedzieć? (uzupełnienie siatki).

II. Realizacja projektu


Metryczka:

1.Grupa wiekowa: 5-latki.

2. Obszary działalności: muzyczny, językowy, plastyczny, ruchowy.

3.Cele ogólne:
- Rozbudzanie zainteresowań zjawiskami przyrody.
- Wdrażanie do obserwowania zmian w przyrodzie.
- Wykonywanie prostych doświadczeń.
- Wyciąganie prostych wniosków .


4.Cele szczegółowe; Zakłada się, że dziecko:
• Potrafi wypowiadać się na określony temat.
• Zna charakterystyczne oznaki zimy.
• Uważnie słucha tekstów i treści piosenki.
• Umie wyciągać wnioski z prostych doświadczeń.
• Zna kolory zimy.
• Poznaje zwierząt polarnych.
• Wie kto to jest Eskimos.
• Wie jak należy zachować się w czasie zabaw na śniegu aby uniknąć niebezpieczeństwa.


5.Formy pracy:
- Z całą grupą.
- W małych zespołach.
- Indywidualna.

6.Metody:
- Podające: pogadanka, praca z tekstem, rozmowa.
- Poszukujące: elementy metody problemowej.
- Praktyczna: działań praktycznych i ćwiczeń.

Realizacja 1- go dnia projektu.
Co to jest śnieg?

Na rozpoczęcie dnia nauczycielka podaje temat Skąd się bierze śnieg, a następnie dzieci razem z nauczycielką ustalają co będą robić w danym dniu i podają swoje propozycje. Następnie razem ze swoją panią ustalają przebieg dnia wybierając propozycje najciekawsze i zgodne z tematem( nauczycielka dyskretnie podsuwa swoje propozycje), które są następnie zapisane na tablicy i skreślane w trakcie realizacji jako zadanie wykonane . W czasie realizacji dokumentujemy poszczególne etapy zajęć aparatem fotograficznym. Dzieci ustaliły kolejność wydarzeń tego dnia następująco:

1.Zabawy ruchowe:
- Swobodne wykonywanie ruchów przy piosence: Sanna oraz Pierwszy śnieg (Załącznik nr1).
- Zabawa w Kulig – dzieci omijają przeszkody na dywanie (klocki, zabawki, pluszowe misie), na klaśnięcie następuje zmiana kierunku.
- Przeskakiwanie obunóż przez zamarznięte kałuże (rozłożone szarfy na podłodze).

2.Nauka śpiewania piosenki: Pierwszy śnieg metodą ze słuchu.
PIERWSZY ŚNIEG
2’48”
Czy to jedzie skrzypiący wóz?
Nie, to mróz!
Czy to obłok wprost z nieba zbiegł?
Nie, to śnieg! (śnieg! śnieg!)
(łącznik instrumentalny)
Spadł pierwszy śnieg.
Jest biało.
Białe są drzewa i domy.
Spójrz!
Drogi wszystkie zawiało
w pejzażu od dawna znajomym...
To zima – Śnieżna Pani
przybyła z dalekich krain (...)

Czas na ślizgawkę wyruszyć,
tam bawić się można najpiękniej.
I chociaż
mróz szczypie w uszy,
buziaki są uśmiechnięte.
Bo zima – Śnieżna Pani
przybyła z dalekich krain.

Czy to jedzie...
Czy to zimowy oddech olbrzyma?
Nie! To zima! (zima! zima!!)
Piotr Łosowski

4.Skąd się bierze śnieg? – pogadanka tematyczna. Dzieci próbują wyjaśnić pochodzenie śniegu , dzielą się swoimi spostrzeżeniami, doświadczeniami. Nauczycielka zbiera wszystkie informacje i opowiada w jaki sposób powstaje śnieg ( załącznik numer 2 ).

5.Zabawa ruchowa Śnieżynka – cztery osoby z grupy, chwytają się za podłużny klocek (tworzą pyłek) (najlepiej jak najdłuższy walcowaty) i zaczynają się obracać. Potem chwytają kolejne dzieci (będą one drobinkami lodu) na znak nauczyciela za ręce, tworząc gwiazdę. Obracają się, póki muzyka nie przestanie grać. Zabawę można powtórzyć kilka razy.

6.Gdzie jest najwięcej śniegu? – zabawa z dużą mapą świata. Nauczyciel magnesami zaznacza miejsca na mapie, gdzie jest najwięcej śniegu. Zapoznanie się z wiedzą dzieci na ten temat. Następnie
dzieci podzielone na grupy otrzymują egzemplarze mapek świata. Zaznaczają na nich miejsca, gdzie jest najwięcej śniegu. Potem plasteliną wylepiają odpowiednie obszary na kolor biały lub szary. (Załącznik 3)

7.Czy ktoś widział kiedyś sztuczny śnieg? – pokazanie śniegu w spreju. Co jeszcze może przypominać śnieg? – styropian, wata, pianka do włosów, mleko itp. – dzieci podają skojarzenia wg własnych pomysłów.

8.Swobodna zabawa – dzieci mają do dyspozycji rozprowadzoną na specjalnych tackach plastikowych piankę (może być śmietana), na której mogą rysować palcami. W tle słychać nagranie piosenki Pierwszy śnieg
( dzieci osłuchują się z tekstem i śpiewają razem z nagraniem).

9.Tworzenie wspólnego obrazu zimowego- na stoliku leżą kolorowe, jaskrawe elementy oraz sylwety bezlistnych drzew w kolorze brązowym i czarnym, bałwany i gwiazdki śniegowe w kolorze białym i kremowym, chmurki w kolorze szarym i bladoniebieskim, ptaki spotykane zimą, w kolorach naturalnych, (sylwety mają wielkość od 5 do 20 cm),wycite z obustronnie barwionego papieru prostokąty, koła kwadraty, trójkąty, owale oraz duży i czytelny napis zima i szpilki. Następnie dzieci gromadzimy przy tablicy gdzie widnieje napis zima. Wspólnie z nauczycielką dzieci odczytują napis. Nauczycielka pyta dzieci jakich kolorów użyłyby do stworzenia takiego obrazka, następnie prosi aby wybrały z pośród elementów na stole te, które ich zdaniem są odpowiednie do stworzenia obrazka. Dzieci wybierają elementy i sylwety kojarzące się z zimą, na stole pozostały figury w kolorach jaskrawych. Swoje elementy przypinają do białej tablicy a nauczycielka dyskretnie czuwa nad proporcjonalnością obrazu tworzonego przez dzieci. Po zakończonej pracy dzieci oceniają swoje dzieło i określają gamę kolorystyczną dla zimowego krajobrazu.

10.Jak ubieramy się zimą? ( załącznik 4)- Gromadzimy dzieci przy tablicy magnetycznej gdzie mamy dwie sylwety chłopca i dziewczynki , których należy ubrać odpowiednio do wyjścia na dwór w okresie zimy. Ze zgromadzonych na stole ubranek dzieci wybierają te, które zakładamy zimą ( kurtka, spodnie na śnieg, rękawice, szalik, czapka futrzana, ciepły sweter, rajstopy, buty zimowe ) i za pomocą magnesów przypinają do odpowiednie sylwety. Na koniec wspólnie ustalają kolejność zakładanych ubrań ( np.: nie można założyć rękawiczek przed założeniem kurtki, bo wtedy będziemy mieli trudność z jej zapięciem).

11. Niespodzianka dla pani Zimy. –Kilkoro dzieci rozkłada na stole rozgięte spinacze biurowe na kształt haczyków , przybory do pisania, nożyczki, figury wycięte z kolorowego papieru. Zapraszamy dzieci do stolika i prosimy o przyjrzenie się zgromadzonym tam przedmiotom. Pada propozycja wykonania prezentu dla Zimy w postaci naszyjników, korali i wisiorów dla krzewów w ogrodzie przedszkolnym. Następnie dzieci realizują własne pomysły plastyczne z wymienionych materiałów, nauczycielka w czasie pracy zwraca uwagę na jaskrawe kolory figur. Jednocześnie cały czas staramy się wytworzyć atmosferę radosnego wyczekiwania na spotkanie z krzewami. Po wykonaniu pracy dzieci szukają odpowiedzi na pytanie czy ich ozdoby będą widoczne na krzewach.

12. Zimowe spotkanie w ogrodzie przedszkolnym. Dzieci udają się do szatni i ubierają się wg wcześniej ustalonej kolejności, aby pobyt na dworze był bezpieczny dla zdrowia. Gromadzimy dzieci i zachęcamy do uważnego rozglądania się dookoła. Prosimy dzieci, żeby przypomniały sobie zimowy obrazek stworzony przez nie same, porównały barwy i formy na tablicy z naturalnym otoczeniem. Zwracamy uwagę na różne odcienie bieli i chłodną barwę nieba. Następnie dzieci dekorują swoimi upominkami z papieru wybrane przez nie krzewy ( zwracamy uwagę na kruchość i łamliwość gałęzi zimą). Po ozdobieniu krzewów wspólnie z dziećmi oceniamy efekt estetyczny z pewnej odległości. Dzieci zauważają , że jaskrawe barwy są doskonale widoczne na tle śniegu i w szarościach zimy. Po wykonanym zadaniu dzieci bawią się w dowolny sposób na śniegu (wcześniej omówione zostają zasady jak się bawimy). Nauczycielka filmuje spotkanie na śniegu kamerą.

13. Wykonanie rysunków z przebiegu zajęć w ciągu pierwszego dnia projektu. Każde dziecko rysuje to, co najbardziej się jemu w tym dniu podobało .Rozmowa o tym, czego dziś się dzieci dowiedziały, podsumowani działań dnia pierwszego.

Realizacja 2 go dnia projektu.

Jak wygląda śnieg ?

Rano nauczycielka podaje temat dnia i czeka na propozycje dzieci , a następnie wspólnie ustalamy przebieg zajęć tego dnia. Ten dzień to dzień zabaw badawczych i eksperymentów.
Swoje doświadczenia dzieci dokumentują rysunkami.

1.Zabaw ruchowa – przy muzyce Vivaldii – Cztery Pory roku – Zima . Dzieci tańczą do muzyki, tak jakby były śnieżynkami, dla urozmaicenia i uatrakcyjnienia otrzymują lekkie ,szyfonowe chusteczki .

2.Wyjście na dwór – dzieci otrzymują małe lupy, jedna dla grupy 3 osobowej. Wspólnie oglądają jak wygląda śnieg pod lupą. Jeśli akurat pada śnieg, warto obejrzeć z dziećmi płatki na kurtkach lub drzewach, czy innych płaszczyznach.

3.Swobodna zabawa na śniegu – lepienie kulek, obserwacja śniegu, robienie orłów, wydeptywanie ścieżek – labiryntów, ,,rysowanie ” obrazków wydeptując kontury w śniegu .Dzieci przed wyjściem zostały zaopatrzone w plastikowe, przezroczyste kubki , które napełniają śniegiem.

4. Zabawa gramatyczna: Jaki jest śnieg? Dzieci wymieniają przymiotniki określające śnieg np.: biały, miękki, puszysty, lekki, zimny... a następnie dokonują porównania np.: biały jak mleko, papier..., zimny jak lód..., miękki jak futerko, wata..., itp.

5.Obserwacja śniegu w sali ,szukanie odpowiedzi na pytanie czy śnieg jest czysty – po powrocie do sali dzieci ustawiają kubeczki ze śniegiem na kaloryferze, słuchają wiersza H. Szayerowej Czy śnieg jest czysty i obserwują topniejący śnieg. Po pewnym czasie gdy śnieg już się stopił dokonują odpowiedzi na postawione pytania badawcze: Co stało się ze śniegiem, kiedy przyniosły go do przedszkola? – jak wygląda, czy nadal wydaje się być czysty? Czy widać jakieś drobinki? Jak nazywa się ciecz, która powstała? Jaki ma kolor śnieg przed roztopieniem, pod lupą, a jaki po roztopieniu? Czy można jeść śnieg? Dzieci widząc zawartość kubków udzielają poprawnych odpowiedzi. Zauważają, że biały śnieg na dworze po rozpuszczeniu okazuje się być brudny i zanieczyszczony.

6.Dlaczego śnieg jest mokry? – Dzieci zapoznają się ze zmiennymi właściwościami śniegu. Nauczycielka tłumaczy dzieciom, że śnieg który pada jest miękki i puszysty. Natomiast kiedy ulepimy z niego kulę to staje się twardy, ciężki, mokry Jeżeli przez chwilę potrzymamy śnieg na gołej dłoni to topi się pod wpływem ciepła ręki i zamienia w wodę. Dzieci wyrażają swoje opinie na ten temat i dzielą się swoimi spostrzeżeniami. Nauczycielka tłumaczy dzieciom, że kiedy śnieg jest suchy, w mroźny dzień, wtedy łatwo zdmuchnąć go z ręki. Silny wiatr potrafi przenosić taki lekki śnieg i tworzą się zaspy , ponadto wtedy śnieg skrzypi pod nogami. Mokry śnieg natomiast nie daje zdmuchnąć się z ręki , moczy ubrania, trudno go strzepnąć ale łatwo wtedy zrobić bałwana i lepić kulki .Taki śnieg powstaje wtedy kiedy nie jest zbyt zimno.

7.Co przypomina śnieg? – Na stoliku leżą różna przedmioty: bita śmietana, woda w pojemniku, biały ser, wata, pasta do zębów, sól, cukier, pianka do włosów, wata cukrowa. Dzieci opowiadają, dlaczego dany przedmiot przypomina im śnieg i dlaczego.

8.Co może robić śnieg? Dzieci słuchają wiersza H. Szayerowej Co można rzec o śniegu? Po wysłuchaniu wierszyka dzieci wymieniają czynności śniegu: skrzy się, skrzypi ( nauczycielka wyjaśnia że tylko wtedy gdy temperatura na dworze spada poniżej 5 stopni), błyszcz ,pada, prószy ,wieje, zacina, leży, wali, kurzy, kłębi , miecie, kotłuję, sypie, leci. Trudniejsze określenia nauczycielka objaśnia dzieciom .

9.Słuchanie odgłosów zimy. Dzieci słuchają odgłosów zimy z płyty a następnie układają odpowiednie obrazki. Jeżeli zadanie wykonane jest prawidłowo kartki po odwróceniu przedstawiają bałwana.

10.Fantastyczna gwiazdka śniegowa - Oglądanie zdjęć płatków śniegu – nauczyciel pokazuje obrazki oraz prezentuje śnieżynki odnalezione w internecie, dzieci je porównują, opisują, uczą się nowych określeń – kryształki, rozgwiazda, promieniste rozłożenie, pięcio- i sześcio-ramienne. Dzieci przeliczają ile ramion mają gwiazdki na zdjęciach. Następnie wykonują kartę pracy i wyszukują takie same gwiazdki ( załącznik ). Dzieci stwierdzają że każda gwiazdka ma sześć ramion.
Nauczycielka próbuje wyjaśnić dzieciom ,dlaczego każda gwiazdka jest sześciokątna z pomocą literatury fachowej(załącznik ).

11.Papierowe śnieżynki. Wycinanie śnieżynek z papieru – dzieci otrzymują małe talerzyki, które trzeba odrysować na kartkach papieru lub serwetkach. Potem nauczyciel demonstruje jak odpowiednio złożyć wycięte koło i co można z niego wyciąć. Dla dzieci mających trudności z wycięciem śnieżynek nauczyciel ma przygotowane szablony. Z wycinanek można otrzymujemy ozdoby do sali ( wieszamy w oknach, wieszamy pod sufitem, ozdabiamy nimi choinkę, robimy ,,karuzele” ze śnieżynkami i inne pomysły dzieci.
Zanim śnieżynki zostaną powieszone wykorzystujemy je do zabaw matematycznych i tak np.: przeliczamy śnieżynki wg możliwości dzieci, porównujemy wielkości, układamy szlaczek wg podanego schematu, dzielimy na zbiory itp

12. Ćwiczenia oddechowe – na zawieszonych na nitkach śnieżynkach dzieci z różnym natężeniem siły oddechu wprowadzają śnieżynki w ruch .Doskonalą swój oddech i zwiększają pojemność oddechową płuc, aby zabawa była jednocześnie odprężeniem w tle słychać muzykę Vivaldiego Zima. Możemy również położyć śnieżynkę na dłoni lub stole i zdmuchiwać ją lub próbować utrzymać jak najdłużej w górze
( można zaproponować grupom zawody ze śnieżynkami.

13. Śnieżynki - dzieci na zakończenie dnia malują śnieżynki biała pastą do zębów na długiej taśmie ciemnego papieru, która posłuży do ozdobienia tablicy na prace dzieci w szatni.

Realizacja 3 –go dnia projektu.

Do czego służy śnieg? Rano następuje wspólne ustalenie zadań przez dzieci i nauczycielkę, związanych z tematem dnia i wypisanie wszystkich na tablicy w celu kontroli nad zadaniami wykonanymi. Dzieci wysuwają pomysł aby ulepić bałwana w sali z materiałów imitujących śnieg.

1.Zabawa muzyczno – bieżna mająca na celu uwrażliwienie dzieci na rodzaj słyszanej muzyki. Swobodne poruszanie się do muzyki – podskoki, machanie rękoma, bieganie, trucht, kręcenie ramionami.

2.Zabawa ruchowa – śnieg i wiatr. Jedno dziecko jest Wiatrem i stoi z boku (obrzeża dywanu), reszta dzieci to Śnieżynki, które biegają sobie po całym dywanie do muzyki (piosenka Pierwszy śnieg, Sanna). Kiedy muzyka milknie, Wiatr łapie Śnieżynki, mogą uciec tylko wtedy, kiedy skulą się na dywanie.

3.Dyskusja – Czy śnieg może być niebezpieczny? Jak powstaje lawina i śnieżyce? Obejrzenie krótkich filmików przedstawiających różne sytuacje na śniegu ( praca ratowników GOPR, zabawy na stoku, spadające lawiny, powodzie wiosenne, ograniczenie ruchu zimą trudności dla świata zwierząt i inne).Dzieci wysuwają swoje wnioski, nauczyciel wyjaśnia mechanizm powstawania lawiny czy śnieżycy. Nauczyciel podaje również pozytywne znaczenie śniegu: ochrona ozimin i innych roślin przed nadmiernym wychłodzeniem i wymarznięciem, podniesienie wilgotności gleby, radość dla dzieci.

4.Jak można bawić się bezpiecznie na śniegu? – Bitwa na śnieżki – dzieci otrzymują szare gazety i robią z nich kulki. Powstają dwie grupy, które zajmują przeciwne strony sali, przedzielonej tasiemką, sznurkiem, siatką. Na znak, przez minutę dzieci rzucają do siebie kulkami, starają się przerzucić jak najwięcej kul na przeciwną stronę. Po upływie czasu, dzieci wspólnie liczą kule na każdej stronie sali. Wygrywa grupa, która ma najmniej kul.

5.Zabawa z gazetami – dzieci drą gazety na paski, a potem chwytają je pojedynczo i trzymając między kciukiem, a placem wskakującym, dmuchają w pasek, tak, żeby się uniósł. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.

6. Burza śnieżna z chustą Klanza (w tle słychać piosenkę o tematyce zimowej)– dzieci wrzucają wszystkie ścinki na chustę. Następnie wszyscy chwytają chustę za boki i powoli unoszą, następnie opuszczają ją niżej. Ten ruch powtarza się do rytmu, a następnie zwiększa się tempo podnoszenia i opuszczania chusty. Wachluje się nią coraz szybciej, dzięki czemu gazety zaczynają się unosić tworząc burzę śnieżną. Jeżeli nie mamy chusty animacyjnej możemy wykorzystać prześcieradło lub folię malarską.

7. Rzucanie do celu – po burzy śnieżnej, trzeba posprzątać salę – dzieci mają czas jednej piosenki (Pierwszy śnieg), na pozbieranie wszystkich kawałków ,wrzucenie ich do worka. Kiedy to się uda, zawiązuje się worek i rzucamy się nim do siebie nawzajem. Każdy kto rzuca musi powiedzieć imię osoby, która ma załapać worek, a osoba łapiąca, musi powiedzieć jakieś skojarzenie z zimą.

8.Bałwan śniegowy nie do rozpuszczenia. Dzieci otrzymują( w trzech grupach) po jednym worku w dość sporej wielkości najlepiej w kolorze białym lub przezroczyste).Oprócz tego mają do dyspozycji papier biały ksero lub białe ręczniki papierowe . Na sygnał nauczycielki dzieci w grupach ugniatają kule i wrzucają je do swojego worka. Zapełnione worki są zawiązane i uformowane w kule w trzech różnych wielkościach. Taśmą dwustronną dzieci z pomocą nauczycielki łączą kule i formułują bałwana, około 1 metra wysokości .Po wymodelowaniu bałwana smarujemy klastrem i całą postać oklejamy kulkami z bibułki lub ręcznika papierowego o średnicy około 5 centymetrów. Gotowego bałwana dekorujemy czapką, szalikiem, .Guziki i oczy wklejamy z czarnych kulek bibułkowych a nos robimy z czerwonego papieru uformowanego w stożek. Tak wykonanego bałwana możemy ustawić w nawet najcieplejszej sali bez obawy o roztopienie.
9.Zabawa przy piosence Bałwankowa rodzina .Dzieci robią koło i wg słów w piosence tworzą bałwankową rodzinę.
10.Zimowy obrazek z bałwanem w tle. Dzieci otrzymują ciemne kartki a następnie ustalają jakim sposobem można przedstawić na nich białą zimę. Wysuwają swoje propozycje i ustalają , że część dzieci namaluje obrazek białą pastą do zębów, inna białą farbą plakatową, kolejna grupa wyklei uroki zimy białym papierem .

Realizacja 4 –go dnia projektu.

Kto mieszka w/na śniegu?

Jak co dzień rano dzieci ustalają plan działania na dany temat. Tego dnia postanowiły wybrać się w podróż do mroźnej krainy na naszej ziemi .Po ustaleniu planu działań dzieci wyruszają w podróż .

1.Zabawa ruchowa i ortofoniczna. Dzieci tworzą zaprzęgi w parach, na dźwięk dzwonka zatrzymują się i naśladują odgłosy jakie usłyszała Królowa Zima: chodzenie po śniegu – skrzyp, skrzyp, jazda na sankach – szu, szu, jazda na nartach – wiu, wiu, na łyżwach – fiu, fiu.

2.Ćwiczenia logopedyczne z lusterkami. Dzieci wykonują ćwiczenia według wskazówek nauczycielki:
• Rozgrzewanie zmarzniętych dłoni – chuchanie na dłonie i rozcieranie ich
• Język wita się ze śnieżynkami – język wysunięty daleko do przodu, czubek wędruje do góry i chce się przywitać ze spadającymi śnieżynkami
• Zimowy wiatr – dzieci naśladują odgłos wiatru na zgłosce szu
• Toczenie śniegowych kul – zataczanie kółek językiem dookoła ust
• Zaprzęg królowej zimy – dzieci kląskają, naśladują odgłos koni z zaprzęgu
•
3.Praca plastyczna Pada śnieg. dzieci otrzymują po arkuszu folii bąbelkowej, malują ją białą , gęstą farbą plakatową a następnie mocno dociskając odbijają swój arkusz na granatowych kartkach. Z pomocą nauczycielki łączą wszystkie kartki i w ten sposób powstaje kraina lodowa. Nauczycielka pokazuje dzieciom takie miejsca na globusie i wyjaśnia, że takie miejsca pokryte są przez cały rok lodem i mimo tego żyją tam zwierzęta a nawet ludzie (Alaska, Grenlandia).

4.Kto zamieszkuje lodową krainę ? Burza mózgów, dzieci udzielają odpowiedzi na podstawie własnych doświadczeń i według swojego zasobu wiedzy. Bliższe zapoznanie dzieci z Eskimosami, fokami, morsami, niedźwiedziami polarnymi , pingwinami. Dzieci zgromadzone w kręgu wybierają zdjęcie zwierzęcia polarnego i udzielają wypowiedzi na ich temat. Nauczycielka uzupełnia dane o życiu i zwyczajach poszczególnych zwierzaków.

5. Jak wygląda lodowa kraina? Nauczycielka rozkłada na dywanie zdjęcia różnych miejsc na ziemi .Prosi dzieci, aby wybrały te zdjęcia , które ich zdaniem pasują do krainy lodu .Wybrane zdjęcia dzieci układają na wcześniej namalowanej burzy śnieżnej i tworzą obraz lodowej krainy.

6.Praca plastyczna Lodowa kraina. Dzieci postanawiają swoją salę zamienić w krainę lodową. Każde dziecko wybiera rodzaj działalności i tak 1 grupa robi sople lodowe z użyciem brystolu i folii aluminiowej, 2 grupa tworzy tafle lodowe ze styropianu, 3 grupa tworzy góry lodowe korzystając ze styropianu, folii malarskiej, folii aluminiowej, okleja pudła różnej wielkości,4 grupa wycina śniegowe gwiazdki. Po zakończeniu i posprzątaniu sali dzieci zapraszają grupy młodsze do zwiedzenia ich lodowej krainy

7.Wspólne oglądanie fragmentów filmu Happy Feet - tupot małych stóp w celu ukazania życia pingwinów.
Korzystają c z encyklopedii dla dzieci ,wyszukują one tam różne wiadomości o życiu pingwinów. Nauczycielka uzupełnia wiedzę o wymienionych zwierzętach, czytając ciekawostki z wybranych pozycji książkowych.

8.Zabawa Pingwiny. Dzieci naśladują chód pingwinów kiedy słyszą muzykę. Na podłodze są rozłożone szarfy – tafle lodu, na których pingwiny odpoczywają po nurkowaniu. Na jednej szarfie może znajdować się kilka pingwinów .W czasie zabawy usuwamy kolejno po jednej szarfie. Zabawa kończy się kiedy każda szarfa będzie zapełniona maksymalnie, pingwiny dla zapewnienia sobie miejsca mogą stać na jednej nodze. Na koniec możemy przeliczyć pingwiny na szarfach.

8.Słuchanie fragmentów książki Anaruk chłopiec z Grenlandii –poznanie zwyczajów Eskimosów, warunków życia, formy zabawy.

9.Co to znaczy? Dzielimy dzieci na zespoły i dajemy do zinterpretowania wylosowane przez przedstawiciela grupy powiedzenie:
• Chwycił mróz
• Ciężka zima
• Zamienił się w sopel lodu
• Mróz szczypie w uszy i w policzki
Dzieci ruchem przedstawiają powiedzenie a koledzy z innych grup odgadują je.

10. Stworzenie kart Lodowej książki- każde dziecko wykonuje rysunek dotyczący tematyki dnia, wkleja go w przygotowaną ramkę o barwach zimowych, nauczycielka przygotowuje stronę tytułową , zszywa kartki i powstaję własna książka dzieci.

Realizacja 5 –go dnia projektu.

Jak bawić się na śniegu? (dzień z rodzicami)

Ostatni dzień projektu ma pokazać rodzicom czego nauczyły się i czego nowego dowiedziały się dzieci na temat śniegu .Swoją wiedzę i umiejętności prezentują rodzicom, którzy zapraszają dzieci do wspólnych zabaw na śniegu w zaprzyjaźnionym gospodarstwie turystycznym. Rodzice po przyjściu do przedszkola podziwiają lodową krainę i z dumą oglądają prace swoich pociech.

1. Zabawa „Prawda – fałsz”- aby sprawdzić czego nauczyły się dzieci nauczycielka przeprowadza z dziećmi zabawę.
Rodzice otrzymują karteczki z napisanymi zdaniami, których jedne są prawdziwe, a inne fałszywe. Dzieci otrzymują kartoniki z napisami TAK, NIE. Jeśli zdanie odczytane przez rodzica jest prawdziwe, to dzieci podnoszą do góry kartonik z napisem TAK, jeżeli zdanie jest fałszywe – z napisem NIE.
Propozycje zdań
• Zima to pora roku, która następuje po lecie.
• Po zimie biegamy boso po łące.
• Zimą z nieba pada oranżada.
• W temperaturze poniżej 0stopni woda zamarza.
• Na zimę przylatują do nas bociany.
• Śnieg jest koloru różowego.
• Pingwiny to ptaki.
• Przysmakiem sikorek jest słoninka.
• Adam Małysz to mistrz Polski w skokach narciarskich.
• Paśnik – to miejsce, w którym leśnicy zimą zostawiają zwierzętom pożywienie.
• Na zimę przylatują do nas gile.
• Wiewiórki na zimę w swojej dziupli gromadzą rodzynki.
• Zimą zbieramy w lesie grzyby.
• Foki lubią ryby.

2. Zabawa ruchowa „Śnieżyca”
Dzieci i rodzice stoją w kole, otrzymują kolorowe wizytówki z gwiazdkami.. Osoba prowadząca wywołuje kolory wizytówek. Wywołane osoby wykonują wcześniej ustalony ruch:
• gwiazdki żółte – klaszczą w dłonie,
• gwiazdki srebrne – klaszczą dłońmi o uda,
• gwiazdki niebieskie – podskakują do góry,
• gwiazdki białe – tupią nogami.
3.Rozmowa z dziećmi na temat zimowego pobytu na dworze, Nauczyciel zaczyna rozmawiać z dziećmi na temat zabaw na śniegu. Rodzice mogą oczywiście podpowiadać dzieciom ale dopiero wtedy gdy nie znają one odpowiedzi na pytania .
• Czy śnieg jest przyjemny?
• Jak długo można się bawić na śniegu?
• Jak należy ubierać się gdy wychodzimy na zabawy na śnieg?
• Jakie zabawy na śniegu znacie?/ jakie lubicie najbardziej?
• Jakie sporty zimowe znacie?
Po przeprowadzonej rozmowie z dziećmi na temat zabaw następuje wyjście do szatni gdzie dzieci przy pomocy rodziców przygotowują się do wyjścia na zewnątrz. Resztę dnia spędzają dzieci wraz z rodzicami oraz nauczycielem w gospodarstwie agroturystycznym nieopodal przedszkola.
Po przybyciu na miejsce dzieci wraz z rodzicami biorą udział w wielu zabawach na śniegu.
Zabawa orientacyjna : ślady na śniegu.
• Zgadnij czyj to ślad – rozpoznawanie przez dzieci (ślad: osoby dorosłej, dziecka, ptaka, kota, psa).
• Zgadnij w którą stronę poszedłem? Do zabawy wybieramy jednego rodzica , który chowa się za drzewem , pozostałe dzieci po kierunku jego śladów mają odgadnąć w którą stronę poszedł rodzic i gdzie się ukrył.
Udeptywanie dróżek w śniegu :
Dzieci wybierają miejsce, gdzie będą udeptywać dróżki po 2-3 dzieci. Po dokładnym udeptaniu dróżki dzieci chodzą, biegają, skaczą na jednej nodze lub obunóż. Nie wolno zboczyć z dróżki ani jej „zepsuć”. Każdą grupkę dzieci nadzoruje rodzic.
Rzuty do tarczy lub narysowanego koła :
(odległość od tarczy 5 – 6m, wysokość 1m, rzucamy po 5 kul).
Dzieci wraz z rodzicami przygotowują kule. Ustawiają się na linii mety i wykonują rzuty:
• prawą i lewą ręką (na stojąco),
• prawą i lewą ręką (z rozbiegu),
• prawą i lewą ręką (z przysiadu).
Uklepywanie i nadawanie masie śniegowej różnych kształtów.
Dzieci podzielone zostają na grupy wraz z rodzicami i wspólnie starają się nadać masie śniegowej
różny kształt (koło, kwadrat, prostokąt).
Śnieżny tor przeszkód. Dzieci tworzą go wspólnie z rodzicami. Zaczynają od ulepienia kilku większych kul. Układają je w różnej odległości od siebie tak, aby powstał tor przeszkód. Do długiego patyka zostaje przywiązany kawałek materiału- jest to flaga do której trzeba dojść i wrócić powrotem.
Budowanie domku ze śniegu( igloo). Do tej zabawy potrzebna jest głęboka foremka do pieczenia ciasta ( w kształcie cegły), głęboka łopatka do piasku oraz lepiący się śnieg. Do formy dzieci nabierają śnieg, następnie należy go przyklepać ręką. Gdy przewróci się formę do góry dnem, wypadnie z niej prawdziwa cegła. Z takich cegieł dzieci budują wraz z rodzicami domki .
Bitwa na śnieżki. Dzieci dzielą się na zespoły wraz z rodzicami . Każdy zespół tworzy najpierw mur obronny, następnie szykuje kulki ze śniegu. Rozpoczyna się bitwa na śnieżki.
Labirynt. Dzieci przy pomocy dorosłych tworzą wspólnie śnieżny labirynt.
Przeciąganie liny. Do zabawy potrzebna jest długa lina. Dzieci ze śniegu za pomocą ubijania tworzą podłużną zaspę. Rodzice tworzą drużyny wraz z dziećmi. Każda drużyna ustawia się po różnych stronach zasp i ciągnie linę ile mocy.
Lepienie postaci. Dzieci przy pomocy rodziców tworzą śmieszne postacie ze śnieżnych kul. Mogą to być na przykład miś, jeż, ludziki, kosmici i wiele innych postaci. Gdy postacie są już gotowe można je pomalować za pomocą słoiczków rozcieńczonej farby z wodą.
Zjeżdżanie z górki na sankach.
Udział w kuligu.

Na zakończenie dnia przewidziane jest ognisko i pieczenie kiełbasek a także śpiewanie piosenek przy ognisku.