X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Numer: 26629
Przesłano:
Dział: Poezja

Dąb

Płynie czas nieubłaganie.
Lecz jednym, jak rwący potok,
innym, jak kropla deszczu,
po liściu w dół opieszale.
Sędziwy, potężny dąb,
na którym dziadek czas
nie raz już odbił swój ząb.
Niejedną przeżył wichurę,
nieraz już deszcz zmoczył mu skórę.
Więc mądrym powinien już być,
przed burzą złowrogą się skryć.
I choć wielkie ma doświadczenie,
to w miejscu trzymają korzenie.
I nie chce, by mu w tym pomacać .
On sam musi z wiatrem się zmagać.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.