W krainie figur geometrycznych - posługiwanie się nazwami figur geometrycznych

Scenariusz zajęcia z obszaru edukacji matematycznej.
Grupa wiekowa - 6 - latki

Cel ogólny
Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych.

Cele operacyjne
Dziecko:
- potrafi rozpoznać kształty figur geometrycznych: koło, kwadrat,
prostokąt, trójkąt,
- posługuje się nazwami figur geometrycznych,
- potrafi rozpoznać i nazwać kolor,
- potrafi liczyć w zakresie pięciu,
- rozumie i zapamiętuje polecenia nauczyciela,
- używa słów: mały, większy, największy,
- potrafi poruszać się przy muzyce,

Metody pracy
1. Problemowa
2. Aktywizująca
3. Praktyczna

Środki dydaktyczne: klocki Dienesa, figury geometryczne wycięte z
kolorowego papieru, koperty, ilustracja, kartki, kredki, kart pracy, mozaika
geometryczna, woreczek, magnetofon, płyta CD.

Przebieg zajęcia

1. „W krainie figur geometrycznych”- słuchanie krótkiego opowiadania.
Na tablicy przypięty obrazek przedstawiający zamek zbudowany z figur
geometrycznych.

„Była kraina dziwna, w której wszystko było zbudowane z figur
geometrycznych. Stał tam zamek, bardzo dziwny, z figur geometrycznych.
W zamku tym na tronie siedział król bardzo dziwny, z figur geometrycznych.
Miał koronę bardzo dziwną, z figur geometrycznych. I patrzył z okien wieży na dziwną swą krainę, gdzie wszystko miało kształt figur geometrycznych.”

2. Rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania (nazywanie, przeliczanie figur geometrycznych, z których zbudowany jest zamek).
- z jakich figur geometrycznych zbudowany jest zamek?
- policz ile jest trójkątów, kwadratów, prostokątów, kół,
- policz ile jest figur w kolorze żółtym,
- których figur geometrycznych jest najwięcej i ile?
- których figur jest najmniej i ile?
- o ile więcej jest trójkątów niż kwadratów?
- kto spróbuje policzyć wszystkie figury, z których zbudowany jest zamek?

3. Zabawa „Czarodziejski woreczek.”
Dzieci rozpoznają wielkość i kształt figury poprzez dotyk, a następnie starają się wybrać taką samą figurę wśród leżących na stoliku. Figurę wybraną ze stolika przypinamy na tablicy, a figurę z woreczka wyjmujemy i odkładamy na bok (po sprawdzeniu, czy jest taka sama).

4. Zabawa ruchowa pt. „Taniec figur geometrycznych.”
Dzieci otrzymują sylwety figur geometrycznych o różnym kolorze i różnej wielkości. W czasie muzyki dzieci tańczą, a na przerwę w muzyce dzieci nieruchomieją. Następnie nauczyciel przywołuje do siebie dzieci z określonymi figurami geometrycznymi, mówiąc np. trójkąty do mnie,
kwadraty do mnie.
Zabawę powtarzamy co najmniej trzy razy, przywołując do siebie wszystkie rodzaje figur geometrycznych.

5. Rozwiązywanie zagadek słownych „O jakiej figurze myślę?”-
określanie cech figur geometrycznych.
Nauczyciel opisuje jedną z figur geometrycznych lub mówi zagadkę np.

To taka dziwna figura,
bo nie wiadomo, gdzie dół, gdzie góra,
do góry głową, czy na dół głową
zawsze wygląda jednakowo.
Ma cztery równe kąty,
ma cztery równe boki.
Tak samo długi jak i szeroki. (kwadrat)

Zadaniem dzieci jest wskazać tę figurę i podać jej nazwę.

6. Układanie kompozycji z figur geometrycznych na temat „Mieszkańcy
dziwnej krainy.”
Dzieci siadają do stolików i układają obrazki, wykorzystując w tym celu wycięte z papieru kolorowego figury geometryczne.

7. Opowiadanie dzieci o swoich obrazkach:
- nazywanie ułożonych wzorów,
- nazywanie wskazanych przez nauczyciela figur,
- określanie ich koloru

8. Układanie figur geometrycznych w/g wielkości (rosnąco i malejąco).
Dzieci otrzymują koperty, w których są figury geometryczne.
- proszę ułożyć koła od najmniejszego do największego,
- po której stronie jest koło najmniejsze,
- po której stronie jest koło największe,

9. Praca indywidualna: kolorowanie figurowego rysunku na wskazane
kolory.