Scenariusz uroczystości zakończenia roku szkolnego klas maturalnych

Beata Kowalska
Dariusz Lelonek
Zespół Szkół im. Wł. Szafera
w Złotym Potoku

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI ZAKOŃCZENIA ROKU SZKOLNEGO
KLAS MATURALNYCH

Celem ogólnym jest podtrzymanie tradycji internatu, utrwalanie więzi koleżeńskich oraz rozwijanie i wykorzystanie zdolności artystycznych wychowanków.

POWITANIE
Dwóch prowadzących (dziewczyna i chłopak), witają zgromadzonych gości - w tle piosenka zespołu Kombi "POKOLENIE"
Prowadząca: Witamy serdecznie wszystkich zgromadzonych na dzisiejszej uroczystości pożegnania absolwentów naszej szkoły, szczególnie ciepło tegorocznych maturzystów, dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszym internacie.
Na dobry początek Wasza młodsza koleżanka przedstawi tekst Janusza Kofty "TWÓJ CZAS"
Przyszedł twój czas,
Daleka droga przyjacielu,
Daleka droga...
Rusza nas wielu ku swoim celom
Na własnych nogach.
Wszystkiego nas nie nauczy
Starszych przestroga
Będziemy błądzić,będziemy kluczyć - daleka droga.
Daleka droga cię onieśmiela
Jak innych wielu?
Lecz stanąć w miejscu,
To zostać w tyle,
Tak przyjacielu.
Prowadzący: Przed Wami jeszcze egzaminy maturalne. Wkrótce opuścicie szkolne mury. Każdy z Was, drodzy maturzyści zostawia tu kawałek siebie, swoje przyjaźnie i sympatie, marzenia i tęsknoty. Mamy nadzieję, że w Waszej pamięci pozostaną tylko piękne wspomnienia wspólnie spędzonych lat.
Prowadząca: Pozostając z tą nadzieją zapraszamy na część artystyczną przygotowaną przez młodszych kolegów.

CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA
I. WSPOMINKI Z PRZYMRUŻENIEM OKA czyli czas przeszły maturzysty
Prowadząca: Czas płynie, mijają lata, wiele z nich spędziliśmy w szkolnej ławce, ale czy możemy powiedzieć, że wiemy wszystko? Posłuchajcie pary swoich młodszych kolegów w wierszu W. Ścisłowskiego "WIEM I ... NIE WIEM".
Ja wiem, co to jest tangens,
Ja wiem, gdzie żyją kangury,
Ja wiem gdzie płynie Ganges
Oraz gdzie leży Turyn!
Ja wiem, co to jest atom,
Ja wiem jak powstaje pasat,
Ja wiem, co ganił Katon,
Znam kwasów moc i zasad.
Ja wiem kto walczył pod Płowcami,
Ja wiem, że wiąz jest drzewem,
Lecz mówiąc między nami
Jednego tylko nie wiem:
Nie wiem,czy zdam egzamin,
Nie wiem czy złapię dwóję,
A mówiąc między nami -
To właśnie przewiduję.

Prowadzący: Zdarza się również wcale nie tak rzadko, że w związku ze szkołą targają nami sprzeczne uczucia. Wyrazicielem ich będzie nasz następny kolega, który wyśpiewa nam te rozterki w przeróbce (specjalnie na tą okazję ) "Niepewności" Marka Grechuty.
Tekst piosenki:
Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę,
Wręcz tracę zmysły, kiedy cię zobaczę.
Jednakże gdy cię długo nie oglądam,
Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam
I tęskniąc sobie zadaję pytanie:
Jak już cię skończę, co się ze mną stanie?
La, la, la....
Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale
Abym przed Wami szedł wylewać żale,
Idąc bez celu nie pilnując drogi
Sam nie pojmuję jak w twe zajdę progi.
I wchodząc sobie zadaję pytanie:
Jak już cię skończę, co się ze mną stanie?

II. CZAS PRAWIE TERAŹNIEJSZY
Prowadzący: To było dla Was jeszcze tak niedawno, a dla tych dwóch dziewczyn występujących w skeczu "WYWIADÓWKA", to jeszcze długa, nie zawsze miła codzienność. Nie zamówiliśmy co prawda Kabaretu Moralnego Niepokoju, ale nasze koleżanki też sobie doskonale radzą.
Prowadząca: Dalszy ciąg opowieści w czasie prawie teraźniejszym. Tym razem o bardziej przyjemnych (dla wielu) chwilach związanych z chodzeniem do szkoły. Wiersz A. Oppmana "WAGARY" i kolejny młodszy kolega.
Niezapomniane młodzieńcze lata!
Szkolne wspomnienia niezapomniane!
Na ciężkich drogach chmurnego świata
Wyście jak balsam na krwawą ranę!
Gdy wstecz obrócę wzrok taki łzawy,
Wnet się jak czarem byt złoci szary -
Niech żyje przyjaźń ze szkolnej ławy!
Niech żyją nasze dawne wagary!

III. CZAS PRZYSZŁY - czyli dni, których jeszcze nie znamy
Prowadzący: A teraz chwila z muzyką. Posłuchajmy piosenki dedykowanej, jak wszystko w dzisiejszym programie naszym maturzystom. Zapraszamy wykonawcę piosenki Marka Grechuty "DNI, KTÓRYCH JESZCZE NIE ZNAMY".
Tekst piosenki:
Tyle było dni do utraty sił
Do utraty tchu tyle było chwil.
Gdy żałujesz tych, z których nie masz nic,
Jedno warto znać, jedno tylko wiedz, że...
Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil, na które czekamy.
Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
Ważnych jest kilka tych chwil, na które czekamy.
Jak rozpoznać ludzi, których jeszcze nie znamy?
Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?
Jak oddzielić nagle swój rozum od serca?
Jak usłyszysz siebie spośród śpiewu tłumu?
Jak rozpoznać ludzi, których jeszcze nie znamy?
Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?
Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję?
Odpowiedzi szukaj, czasu jest tak niewiele!
Prowadząca: Przed Wami nadzieje, niepokoje i szukanie własnej drogi życia. Na tej drodze spotkacie mnóstwo znaków zapytania, ale to dopiero jutro. Dziś się bawimy i chcemy Wam dać trochę "podpowiedzi".
Prowadzący: A może będzie Wam dane "zasmakowanie" życia studenckiego?
Ku przestrodze "PAMIĘTNIK STUDENTA ZNALEZIONY W ZSYPIE" autor Jacek Janowicz.
Tekst "pamiętnika":
4 lipca - Zdał ja na studia. Ot i życie studenta prowadzić będę.
2 października - Mieszkanie ja dostał w akademiku. Mieszkamy we trzech plus czterech.
13 październik - Doładowali jeszcze trzech do pokoju.
16 październik - Napisali my pismo do pana rektora, że jak doda jeszcze dwóch, to się podusimy.
21 październik - Przyszła odpowiedź od pana rektora. Dodał dwóch.
28 październik - Nad ranem ten nade mną powiedział, żebym obudził tego pode
mną, bo ten pod nim idzie na 6-tą do kościoła. Od dziś będziemy spać tak, żeby ci, którzy pierwsi idą spali na wierzchu.
4 listopad - Dziś spałem do 11-tej, bo ten nade mną był po imprezie i musiał się wyspać.
9 listopad - Piątek, dziś spałem pod spodem. O 4-tej rano straciłem przytomność. Wszyscy porozjeżdżali się do domu, mnie obudzili dopiero w poniedziałek rano.
15 listopad - Przyszedł list z domu. Pytają czemu nie przyjechałem na wesele brata. Przecież nie napiszę, że leżałem bez czucia na podłodze. Napisałem, że złamałem nogę.
16 listopad - Złamałem nogę.
29 listopad - Kujemy.
30 listopad - Kujemy.
2 grudnia - Przekuliśmy się do pokoju dziewcząt.
7 stycznia - Wczoraj przyszła do mnie Kaśka. Było fajnie. Oglądaliśmy Panoramę.
18 styczeń - Imieniny Gośki.
19 styczeń - Urodziny Zbycha. Jutro impreza u Bolka. Nie wiem, czy wytrzymam.
19 luty - Kuję do egzaminu.
20 luty - Oblałem egzamin.
21 luty - Oblewam oblany egzamin.
4 kwiecień - Wyrzucili mnie z akademika. Wieczorem wróciłem przez okno. Koledzy się ucieszyli.
Dzisiaj - Występuję w ....... Robię z siebie durnia.

Prowadząca: Myślicie, że szukanie pracy będzie łatwiejsze? No to posłuchajcie jak może być. Opowiedzą Wam o tym dwie nasze koleżanki w Skeczu "SZUKAM PRACY".
Prowadzący: A teraz Skecz "BIURO MATRYMONIALNE"- tekst skeczu pochodzi z Kabaretu Moralnego Niepokoju. Koledzy trochę Was postraszą.
Prowadząca: Moglibyśmy jeszcze długo w tym tonie, ale wiadomo, że każdy z Was wybierze swoją drogę życia. My tylko możemy Wam życzyć by była ona usłana sukcesami.
Prowadzący: Uzupełnieniem naszych życzeń będzie piosenka „ACIDLAND" Zespołu MYSLOVITZ z wynikającym z niej przesłaniem cytuję "...nie poddaj się, bierz życie jakim jest...". Więcej „wyśpiewają" Wam młodsi koledzy.

IV. PREZENTACJA MULTIMEDIALNA - "HISTORIA MATURZYSTÓW"
Prowadząca: (w tle piosenka Zespołu IRA "ZATRZYMAJ MNIE, NIE DAJ MI ODEJŚĆ")
Więc zapraszamy Panowie i Panie
To maturzyści są na ekranie
Przez cztery lata nauki i pracy
Tak nam wyrośli, teraz są tacy.
Inna postawa, ubrania, włosy...
Jak się potoczą ich dalsze losy?
Na ekranie Prowadzący przedstawiają przygotowaną wcześniej Prezentację multimedialną - „ HISTORIA MATURZYSTÓW” zawierającą zdjęcia maturzystów w nietypowych sytuacjach czy pozach wraz ze śmiesznymi podpisami i wierszykami o nich autorstwa młodszych kolegów.

ZAKOŃCZENIE
Prowadzący: Myślę, że niejeden z Was zgodzi się z Julianem Tuwimem, który w wierszu "NAUKA" pisze:
Nauczyli mnie mnóstwa mądrości,
Logarytmów, wzorów i formułek
Z kwadracików, trójkącików i kółek
Nauczyli mnie nieskończoności.
Wiem o kuli napełnionej lodem
O bursztynie, co się go pociera
Wiem, że ciało pogrążone w wodę
Traci tyle ile... et cetera.
Prowadząca: Wiemy też, że wiedzę jak dokonywać właściwych wyborów w życiu, musicie zdobywać sami. Dla każdego z nas szczęście znaczy co innego i każdy z nas wybierze swoją drogę życia.
K. Logan "SPOTKANIE Z ŻYCIEM"
Każdego dnia wśród szumnych prawd
Najprostsze z pytań dyktuje świat:
Dokąd mam iść? O co się bić?
Dla kogo warto żyć?...
Jak w każdej grze, musimy mieć czasem szczęście, by wiodło się.
W pogoni dnia niejeden raz poznamy życia smak.

Pojawiają się wszyscy występujący w spotkaniu. Kolejno recytują fragmenty wiersza
W. Ścisłowskiego "I TY MOŻESZ BYĆ EINSTEINEM"
Tekst wiersza:
Nie bądź osłem do kwadratu
Do sześcianu mędrcem bądź
Wiedza to jest silny atut
Staraj się go w rękę wziąć.
Nie twierdź ni w pięć ni w dziesięć,
Że cię prześladuje pech.
Nigdy nie mów "ja tam nie wiem"
Kiedy zliczysz choć do trzech.
Tam gdzie trzeba ruszaj głową
I wysoko głowę nieś,
Oceniając na różowo
Swych komórek szarych treść.
I ty możesz być Einsteinem,
Jeśli bardzo tego chcesz!
A zdolności nadzwyczajne
Mogą drzemać w tobie też!
Tak więc stale mierz wysoko!
Tam gdzie Szklanej Góry grzbiet,
Nie rób nic "pi razy oko"
Bo do zera spadniesz wnet!
Nie wiesz w żadne dni feralne,
Życie to otwarta gra,
I ty możesz być Einsteinem
Gdy energię w sobie masz!
Prowadzący: Zrobiło się bardzo poważnie, to znaczy, że nadszedł czas pożegnania. Kończy się kolejny etap Waszego życia. Czekają Was nowe wyzwania: matura, egzamin zawodowy, studia, praca, założenie rodziny. Żegnamy Was życzeniami płynącymi z głębi serca. Życzymy Wam, by każdy nowy wybór był trafny i spełnił Wasze oczekiwania i marzenia.
Prowadząca: Niech omijają Was troski i zmartwienia a kiedy czas zagłuszy pamięć szkolnych zdarzeń, niech te drobne upominki pomogą Wam wspominać wspólnie spędzone chwile. Tym razem będą to Wasze karykatury, wykonane przez dwie uzdolnione plastycznie koleżanki.
Uczniowie wręczają upominki maturzystom. W tle piosenka Stanisława Sojki "TOLERANCJA".
Zaproszenie na poczęstunek.