Cisza samotności

Cisza fizyczna może bolec. Samotność to straszna wyniszczająca walka z samym sobą. To szukanie odpowiedzi na pytania których nikt nie zadał. Na które nie chcemy znać odpowiedzi. Samotność to krzywe zwierciadło spokoju. Można wyć z rozpaczy nie wstydząc się że ktoś nas usłyszy. Spokój i cisza samotności są nie do pokonania katatonia dźwięków. Radość z samotności jest tak trwała jak cień przyjaciela po zachodzie słońca. Samotność jest więzieniem radości i miłości do drugiego człowieka. Błyski radości jak świeczka gasną w przeciągu zamykanych za przyjacielem drzwi. Dlatego całuje ślady ludzkich stop znalezione na pustyni samotności.