Formy i środki kreowania wizerunku przedszkola przez dyrektora placówki i jej pracowników

Formy i środki kreowania wizerunku przedszkola przez dyrektora placówki i jej pracowników

Każda placówka chce być zauważona w środowisku lokalnym. W związku z tym podejmuje działania promocyjne. Promocja to system komunikacji między placówką a „klientem”. Program promocji musi być odpowiednio sporządzony a instrumenty dobrze przemyślane i przygotowane, by przyciągnąć do siebie „klienta”.
Instrumentami promocji są:
- reklama – wiadomości przekazywane potencjalnym klientom dotyczące oferty placówki
- opakowanie – wygląd zewnętrzny, estetyka przedszkolnego terenu
- materialne zainteresowanie sprzedawców – nagroda dyrektora, wyróżnianie, premiowanie nauczycieli, pochwały
- kontakty z otoczeniem – dni otwarte, targi edukacyjne, wycieczki, festyny
- sprzedaż bezpośrednia – indywidualne lub grupowe rozmowy z rodzicami. (B. Raczyńska, Promocja przedszkola, „Wychowanie w Przedszkolu” 2005 nr 5, s. 22-23.)
Każda instytucja edukacyjna korzysta z różnych form i środków oferowanych przez „public relations.” B. Rozwadowska uważa, że „public relations obejmuje wiele działań informacyjnych w celu wywierania wpływów na określone grupy społeczne.” (http://www.profesor.pl/publikacja,1998,Artykuly,Promocja-znaczenie-i-rola-w-funkcjonowaniu-szkoly ) Public relations to „promocja wzajemnych kontaktów i dobrej reputacji między osobą, firmą lub instytucją a innymi osobami (...) poprzez dystrybucję łatwo interpretowalnych materiałów i rozwijanie przyjaznej wymiany zdań, oraz ocena reakcji danej grupy odbiorców.” (G. Rippel, Kształtowanie wizerunku placówki oświatowej, „Bliżej Przedszkola” 2006 nr 7-8, s. 57.) „Public relations są instrumentem systemu promocji, zmierzającym do kreowania, utrwalania i rozszerzania społecznego zaufania i pozytywnego wizerunku” (J. W. Wiktor, Promocja, PWN, Warszawa 2006 s. 57.) placówki. Dzięki public relations można nie tylko zbudować pozytywny obraz danej placówki edukacyjnej ale także dobrą reputację, którą rozumie się jako „akceptację i zaufanie ze strony organów i gremiów decyzyjnych, wpływowych grup społecznych i instytucji publicznych, korzystny wizerunek firmy w oczach otoczenia (image), ugruntowana tożsamość na rynku (identity), pozytywne oceny w prasie, radiu i telewizji (publicity) oraz to co najważniejsze: dobre zdanie o firmie i jej działalności.” (G. Rippel, Kształtowanie wizerunku placówki oświatowej, „Bliżej Przedszkola” 2006 nr 7-8, s.57.)
Każdy przełożony dba o to, by stworzyć pozytywny obraz swojej instytucji. Wykorzystuje przy tym różne formy i środki jej promocji:
a) media: prasa, radio, telewizja – wiadomości przesyłane najczęściej do lokalnych mediów dotyczą zazwyczaj wydarzeń, które zaistnieją w danej placówce w ciągu roku szkolnego. Są to m.in. uroczystości przedszkolne (m.in. „Pasowanie na starszaka”, „Andrzejki”, „Mikołaj”, „Wigilia”, „Jasełka”, „Bal karnawałowy”, „Dzień Babci i Dziadka”, „Obchody Pierwszego Dnia Wiosny”, „Święto Rodziny”, „Dzień Dziecka”), spotkania z ważniejszymi osobami, objazdowy teatrzyk, cyrk, wycieczki bliższe i dalsze, konkursy, rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego. Informacje dotyczące w/w wydarzeń powinny ukazywać się systematycznie, ponieważ są one fundamentalnym warunkiem budowania pozytywnego wizerunku placówki w środowisku lokalnym. Dzięki temu „klienci” mogą się przekonać o tym, iż w przedszkolu ciągle dzieje się coś dobrego i w ich oczach placówka staje się interesująca. Wzmianki powinny dotyczyć także niecodziennych wydarzeń np. utworzenie nowej grupy, uroczystość nadania szkole imienia itp.
b) nagrania elektroniczne – to reklamy nagrane na płytach CD, DVD, pendrivie.
c) film – to jedna z ciekawych form promowania danej instytucji oświatowej, lecz bardzo kosztowna. Wideonagranie zaowocuje efektywną promocją, gdy zostanie wykonane profesjonalnie pod każdym względem. „Film musi być krótki, poszczególne sekwencje nie mogą trwać dłużej niż jedną minutę – najlepiej odbierane są wypowiedzi 15-30 sekundowe.” (L. Gawrecki, Kompetencje menedżera oświaty, eMPI2, Poznań 2003, s. 196.). Film powinien przedstawiać ogólne informacje o przedszkolu (krótkie ujęcia i wypowiedzi z zajęć, wycieczek, uroczystości), wywołać pozytywne odczucia, przedstawić placówkę jako przyjazną, miłą dla dzieci, w której ciągle coś się dobrego dzieje. Jeśli film wzbudzi zaciekawienie placówką to zainteresowane osoby będą mogły zaczerpnąć szczegółowych informacji ze strony internetowej, folderu czy informatora o placówce.
d) Internet – to nowoczesny, interesujący i interaktywny środek komunikacji międzyludzkiej. Placówka oświatowa, by skutecznie się promować powinna posiadać stronę internetową. Informacje zawarte na stronie przedszkola powinny być napisane w sposób zrozumiały dla adresata; tekst ciekawy, grafika atrakcyjna oraz imponująca galeria. Wiadomości powinny być na bieżąco aktualizowane.
Szkoła powinna także posiadać pocztę elektroniczną, dzięki której komunikacja międzyludzka będzie o wiele łatwiejsza (np. przesyłanie dokumentów, wysyłanie pytań i otrzymywanie odpowiedzi).
e) materiały drukowane:
- folder – to kolorowa, niewielka publikacja, która zawiera krótkie informacje oraz zdjęcia dotyczące placówki oświatowej. Prospekt jest tworzony po to, by przyciągnąć do szkoły jak najwięcej klientów. Folder zawiera nazwę i adres placówki, dane teleadresowe, proponowane kierunki kształcenia.
- broszura – jest bardziej szczegółowa niż folder, może mieć formę tomiku lub książki. Znajdują się w niej wiadomości na temat organizacji i działalności szkoły, prace, wiersze i osiągnięcia uczniów. Zamieszcza się tu także historię placówki.
- plakat – zawiera najistotniejsze informacje o szkole. „Jego głównym zadaniem jest oddziaływanie na emocje, a więc stworzenie impresji, wrażenia wspaniałej szkoły. Plakat powinien być kolorowy, zawierać różne formy zachęty do nauki w danej placówce, świetne hasła, slogany i ładne roześmiane twarze a także dane teleadresowe szkoły.” (L. Gawrecki, Promocja placówki edukacyjnej. Konteksty ekonomiczne i pedagogiczne, eMPI2 , Poznań 2008, s. 80.)
- gazetka szkolna – powinna się ukazywać systematycznie, należy ją rozprowadzać nie tylko w placówce, ale również w środowisku lokalnym.
f) kontakty osobiste – mają charakter „otwartych drzwi” lub „wizyt u klientów”. „Akcja otwarte drzwi polega na zapraszaniu do szkoły tych, których chcemy zachęcić do wyboru naszej placówki. Organizujemy więc zwiedzanie szkoły, spotkania w pracowniach, prezentacje dorobku zajęć pozalekcyjnych itp.” (L. Gawrecki, Kompetencje menedżera oświaty, eMPI2, Poznań 2003, s. 200.) „Otwarte drzwi” to także festyny, uroczystości, zajęcia otwarte. Z kolei „wizyty u klientów” to wyjazdy nauczycieli i wychowanków do placówek niższego rodzaju, by „pozyskać klientów”, zachęcić uczniów do wyboru właśnie tej a nie innej instytucji.
g) promocja wewnątrz placówki – to tablica informacyjna, na której powinny znajdować się wiadomości o szkole, uczniach, nauczycielach i ich zdjęcia. Może to być także gablota w której znajdują się puchary, odznaczenia a na ścianach mogą wisieć różnego rodzaju dyplomy i tabla kolejnych roczników. Promocja wewnętrzna to również cytaty, motta, slogany widniejące w placówce.
h) targi edukacyjne - „jest to forma integrująca różne środki promocji. Na targi przygotowuje się materiały drukowane, audiowizualne, informacje wizualne i gadżety. Dzięki targom o szkole będą mówić i pisać lokalne media. Ich celem jest zaprezentowanie w jednym miejscu różnych placówek tego samego typu”. (L. Gawrecki, Promocja... op.cit., s. 82.). W targach biorą udział placówki wszystkich szczebli, firmy produkujące pomoce dydaktyczne, wydawnictwa oświatowe. Na targach liczy się również to jak wygląda stoisko. Musi ono być kolorowe, przyciągające wzrok potencjalnych klientów. Dodatkowo można rozdawać gadżety promujące placówkę.
i) listy – gratulacyjne, kondolencyjne; podziękowania.
j) gadżety – to np. długopisy, smycze, kalendarzyki, breloczki, kubki, na których znajduje się logo placówki. Wspomniana forma promocji jest kosztowna, ale bardzo efektowna.
Aby odnieść sukces należy nauczyć się właściwie promować przedszkole. Jest bardzo dużo różnych form i środków, które mogą kształtować wizerunek instytucji oświatowej. Trzeba tylko odpowiednio z nich korzystać, by szkoła wyróżniała się na tle innych w danej okolicy. Należy zadbać o to, by wiadomości o placówce często docierały do odbiorców i budziły pozytywne odczucia.