Zabawy matematyczne - scenariusz zajęć opracowany dla dzieci 5 i 6 - letnich

Cele ogólne:
• Doskonalenie liczenia w zakresie 6 i 12 (dzieci zdolniejsze)
• Kształtowanie umiejętności dodawania w dostępnym zakresie i porównywania liczebności zbiorów

Wymagania z podstawy programowej: (13.1, 13.2, 13.3)
• liczy obiekty
• wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub innych zbiorach zastępczych,
• ustala równoliczność dwóch zbiorów

Treści z programu:
II etap:
• potrafi policzyć 5 i w miarę możliwości więcej elementów
o posiłkuje się w liczeniu liczmanami lub palcami
o liczy poprawnie wszystkie przedmioty niezależnie od ich układu
• porównuje liczebność zbiorów, używając określeń: tyle samo, więcej, mniej
• ustala równoliczność dwóch zbiorów w praktycznym działaniu, np.: dokłada elementy
• wyznacza wynik dodawania i odejmowania w zakresie 5, pomagając sobie liczeniem na palcach lub liczmanach
o dokłada przedmioty i liczy je razem; zabiera przedmioty i liczy, ile zostało

III etap :
• potrafi policzyć 10 przedmiotów i więcej
• potrafi określić liczbę elementów zbioru i porównać liczebność zbiorów, posługując się określeniami: tyle samo, więcej o, mniej o
• dodaje, odejmuje i porównuje liczby na konkretach
o wyznacza wynik dodawania i odejmowania w zakresie 10, licząc na palcach lub innych zbiorach zastępczych

Cele operacyjne: dziecko:
• jedno dziecko rozdziela pokarm tak, aby każde zwierzątko miało go tyle samo, pozostałe dzieci liczą pokarm i określają czy mają go tyle samo (kto ma więcej, kto mniej)
• ustawia się przy emblemacie zgodnym z ilością otrzymanego od gajowego pokarmu,
• dorysowuje na przygotowanych kartach pracy tyle elementów, aby ich ilość była zgodna z ilością otrzymanego pokarmu,
• ustawia się przy emblemacie zgodnym z liczbą usłyszanych dźwięków.
• ustala równoliczność dwóch zbiorów w praktycznym działaniu dokładając odpowiednie obrazki, aby liczba narysowanych na nich elementów była zgodna z liczbą oczek na wyrzuconej przez siebie kostce
• określa sumę wyrzuconych oczek na dwóch kostkach i porównuje ich liczebność używając określeń: tyle samo, więcej, mniej

Metody wg. M. Kwiatowskiej:
• Metody czynne - metoda ćwiczeń, metoda zadań stawianych dziecku
• Metody percepcyjne – obserwacji i pokazu, przykładu
• Metody słowne – rozmowa, objaśnienia i instrukcje, sposoby społecznego porozumiewania

Forma organizacji:
• grupowa
• zespołowa
• indywidualna

Środki dydaktyczne: kostki do gry, liczmany, emblematy matematyczne, tamburyno, trójkąt, domino, karta pracy

Czas realizacji: 30 minut

Propozycje zabaw:

• Zabawa matematyczna – „Karmimy zwierzęta” – nauczyciel dzieli dzieci na kilka zespołów. W każdym zespole są dzieci – zwierzęta (można je oznaczyć szarfami). Nauczyciel wyznacza też jedno dziecko w każdej grupie do roli gajowego. Każda grupa ma liczmany jednego rodzaju. Jest to jedzenie dla zwierząt Zadaniem gajowego jest podzielenie pokarmu tak, by każde zwierzę dostało tyle samo. Po wykonaniu zadania przez gajowego dzieci – zwierzęta liczą swój pokarm i określają, czy każdy ma po tyle samo (lub kto ma go więcej lub mniej w wersji dla dzieci zdolniejszych). Jeśli dzieci mają kłopoty z rozdzieleniem pomaga im nauczyciel najpierw pokazując, jak to zrobić. Początkowo dzieci rozdzielają po jednym liczmanie, potem można po dwa. Zabawę powtarzamy po kilka razy, za każdym razem zmieniając role tak, by każde dziecko miało okazję podzielić pokarm. Można też dokładać lub zabierać w każdej grupie liczmany, by za każdym razem nie było ich tyle samo. Dzieci zdolniejsze można poprosić, aby rozdzieli pokarm w grupie, w ten sposób, że jakieś dziecko –zwierzątko otrzymuje go więcej lub mniej. W czasie zmiany gajowego dzieci – zwierzęta wychodzą na spacer i dodatkowo wykonują polecenia nauczyciela, np.: ustawiają się przy emblemacie zgodnym z ilością otrzymanego od gajowego pokarmu, dorysowują na przygotowanych kartach pracy tyle elementów, aby ich ilość była zgodna z ilością otrzymanego pokarmu, ustawiają się przy emblemacie zgodnym z liczbą usłyszanych dźwięków.

• Zabawa dydaktyczna – „Magiczna kostka” – zadaniem dzieci jest ustalenie równoliczności dwóch zbiorów w praktycznym działaniu dokładając odpowiednie obrazki, aby liczba narysowanych na nich elementów była zgodna z liczbą oczek na wyrzuconej przez siebie kostce.
II wariant dzieci zdolniejsze rzucają dwoma kostkami i dokładają obrazki domina.

• Zabawa dydaktyczna – „Kto ma więcej” – grający rzucają kolejno dwiema kostkami. Gracz, którego suma wyrzuconych oczek jest większa otrzymuje punkt. Po kilku kolejkach dzieci podliczają zdobyte punkty (dzieci słabsze rzucają kolejno jedną kostką).