Temat: Zestaw procedur szkolnych w zakresie naruszenia zasad regulaminu szkolnego
Kurs kwalifikacyjny: Zarządzanie oświatą
Gliwice 2012
Praca dyplomowa
napisana pod kierunkiem
XXXXXXXXX
SPIS TREŚCI:
I.Wstęp........................................3
II. Rozdział I: Współpraca dyrektora szkoły z policją:
1.Metody i formy współpracy dyrektora szkoły z policją........................................5
2. Uprawnienia policji........................................9
III. Rozdział II: Wykaz procedur szkolnych w zakresie naruszenia zasad regulaminu szkolnego:
1. Procedura postępowania wobec ucznia zagrożonego demoralizacją...........................13
2. Procedura realizacji obowiązku szkolnego przez uczniów.......................................14
3.Procedura postępowania wobec ucznia sprawiającego problemy wychowawcze.............17
4. Procedura postępowania wobec przejawów agresji i przemocy w szkole.....................18
5. Procedura postępowania wobec ucznia, który dokonał kradzieży na terenie szkoły.........19
6. Procedura postępowania wobec ucznia znajdującego się pod wpływem alkoholu lub środków odurzających........................................20
7. Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel (lub inny pracownik szkoły) znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk.....................21
8. Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą wyglądem narkotyk........................................22
9. Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel (inny pracownik szkoły) zauważy,
że uczeń pali papierosy........................................23
10. Procedura postępowania wobec ucznia, który przejawia niepokojące sygnały
o charakterze seksualnym........................................24
11. Procedura postępowania w sytuacji cyberprzemocy w szkole.................................25
a) Procedura postępowania wobec sprawcy cyberprzemocy.......................................28
b) Procedura postępowania wobec ofiary cyberprzemocy........................................28
12. Procedura postępowania w przypadku naruszenia godności nauczyciela przez ucznia....29
13. Procedura postępowania wobec ucznia w przypadku dewastacji mienia na terenie szkoły
i w jej obejściu........................................31
14. Procedura postępowania w przypadku przyniesienia przez uczniów do szkoły przedmiotów lub narzędzi stwarzających zagrożenie zdrowia lub życia (petardy, noże, scyzoryki itp.)........................................32
15.Procedura postępowania w przypadku, gdy nauczyciel (inny pracownik szkoły) wykryje fałszerstwo........................................32
IV. Rozdział III: Agresja i przemoc rówieśnicza- konsekwencje dla jej sprawców i rola szkoły.
1. Przestępstwa ścigane z urzędu........................................35
2. Przestępstwa ścigane na wniosek pokrzywdzonego..............................36
V. Zakończenie........................................37
VI.Bibliografia........................................ .40
I. Wstęp
Pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami dzieci są ich rodzice. Nabiera to szczególnego sensu dziś, w dobie swoistej „spychologii” i przepychanek między rodzicami,
a szkołą o to, kto powinien wieść prym w tym trudnym i złożonym procesie. Wydaje się,
że współczesny rodzic, zajęty zazwyczaj pracą zawodową, oczekuje od szkoły zbyt wiele, tj. przejęcia ciężaru wychowania i związanych z tym obowiązków.
Ustawa z 7 IX 1991 o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) zobowiązuje szkołę do wspomagania wychowawczej roli rodziny i zapewnienia opieki uczniom w trudnej sytuacji życiowej. Szkoła dołącza do rodziców jako czołowych wychowawców z biegiem lat. Bazuje na rozpoczętym w rodzinie procesie – powinna go kontynuować i wspierać. To dla nauczycieli i wychowawców duże wyzwanie.
To odpowiedzialność nie tylko za przyswajanie przez młodych ludzi wiedzy, ale także za ich bezpieczeństwo na terenie placówki, za ich zdrowie i życie. To również dbanie o rozwój emocjonalny i społeczny uczniów, kształtowanie szacunku dla norm moralnych, społecznych i prawnych.
Rodzice, nauczyciele i sami uczniowie to bez wątpienia podstawowi partnerzy
w skomplikowanym procesie wychowania. Wspólnym zadaniem rodziców i szkoły, przy wsparciu innych podmiotów, jest przygotowanie dzieci i młodzieży do odpowiedzialnego udziału w życiu publicznym. Wymaga to stałej współpracy, udziału rodziców w życiu szkoły, ustalania pewnych zasad i reguł, które pozwalają na podejmowanie spójnych
i konsekwentnych działań w relacjach rodzic–dziecko i nauczyciel–uczeń. Na wychowawcach i nauczycielach spoczywa szczególny obowiązek reagowania na niepokojące sygnały
w zachowaniu uczniów.
Szkoła z racji swojego powszechnego charakteru i funkcji, skupiania dzieci z różnych środowisk jest miejscem, w którym wyraźnie uwidaczniają się przejawy patologii, dysfunkcji rodziny, demoralizacji nieletnich, pierwsze sygnały ostrzegawcze, które zapowiadają poważniejszy problem, czy to w samym dziecku, czy w jego środowisku rodzinnym.
To wszystko przy odpowiedniej wiedzy i chęci zaangażowania nauczyciela czy grona pedagogicznego daje szansę na konstruktywne działanie – bądź przez samą szkołę lub
w ścisłej współpracy z właściwymi podmiotami, czy służbami publicznymi.
Nauczyciel, szczególnie na początku swojej drogi zawodowej, niejednokrotnie wobec sytuacji kryzysowej z udziałem ucznia czuje się bezradny i osamotniony.
Niniejsza praca ma przedstawić gronu pedagogicznemu podstawowe informacje dotyczące postępowania w obliczu stwierdzenia u ucznia przejawów demoralizacji, postępowania wobec przestępczości nieletnich. Ma wskazać krok po kroku, jak dostrzec pojawiające się zagrożenie i podjąć właściwe działania. Nie trzeba uzmysławiać, jak istotne jest profesjonalne działanie, właściwa, adekwatna do sytuacji reakcja wychowawcy, pedagoga czy dyrektora. Zwiększa to skuteczność oddziaływań i niejednokrotnie pozwala zminimalizować potencjalne skutki sytuacji problemowej i nie dopuścić do eskalacji problemu.
Procedury i strategie stanowią narzędzie efektywnego reagowania na trudne lub zaskakujące sytuacje wychowawcze, które powinny być niezwłocznie podejmowane przez wszystkie podmioty odpowiedzialne za bezpieczeństwo dzieci i młodzieży w szkołach
i placówkach opiekuńczo – wychowawczych. Wśród różnorodnych przejawów demoralizacji za najbardziej niepokojące i zagrażające zdrowiu dzieci i młodzieży uznaje się narkomanię, alkoholizm i prostytucję. Są to zjawiska, wobec których żaden dorosły nie powinien pozostawać obojętny, zwłaszcza, że zachowania ryzykowne dzieci i młodzieży najczęściej ze sobą współwystępują. Picie alkoholu czy odurzanie się narkotykami współwystępuje
z zachowaniami agresywnymi, przestępczymi, wczesną inicjacją seksualną. Wszystkie
te czynniki mogą być przyczyną nawiązywania kontaktów z grupami przestępczymi,
a w dalszej kolejności popełniania przestępstw. Szczególny obowiązek reagowania na niepokojące sygnały i zachowania uczniów spoczywa na szkole, dlatego instytucja ta zobligowana jest do wczesnego rozpoznawania, diagnozowania problemów i podejmowania oddziaływań profilaktycznych (uprzedzających), wychowawczych (interwencyjnych), resocjalizacyjnych (naprawczych) i korekcyjnych (kompensacyjnych). Szkoła, z racji powszechnego charakteru i funkcji jest terenem, na którym w różnym stopni i w różnej postaci, ujawniają się niemal wszystkie nurtujące młodzież problemy.
Na terenie szkoły dochodzi do zdarzeń, które bezpośrednio zagrażają bezpieczeństwu
i zdrowiu (czasem nawet życiu) uczniów. Bardzo ważne jest umiejętne, w pełni profesjonalne przeprowadzenie interwencji z zachowaniem wszelkich praw, zarówno dzieci uczestniczących
w zdarzeniu, jak i ich rodziców. W zależności od okoliczności zdarzeń, kategorii popełnionego czynu oraz wieku sprawców – postępowanie wobec ucznia będzie różne.
II. Rozdział I: Współpraca dyrektora szkoły z policją
1. Metody współpracy dyrektora szkoły z policją.
W ramach długofalowej pracy profilaktyczno – wychowawczej dyrektor, jako przedstawiciel szkoły utrzymuje z policją stałą, bieżącą współpracę w zakresie profilaktyki zagrożeń. Koordynatorami tej współpracy powinni być: pedagog/psycholog szkolny oraz pracownicy Wydziału ds. Nieletnich Komendy Miejskiej Policji. Do współpracy ze szkołą zobowiązany jest także dzielnicowy, w rejonie którego znajduje się szkoła/placówka.
Pracownicy szkoły wyznaczeni do współpracy z policją, specjaliści ds. nieletnich oraz dzielnicowi powinni wspólnie ustalić wzajemnie zasady kontaktu, by móc na bieżąco wymieniać informacje i rozwiązywać problemy związane z bezpieczeństwem i dobrem uczniów.
Pamiętajmy, że gospodarzem szkoły jest dyrektor, dlatego każda wizyta policjantów
w placówce, w ramach wykonywanych przez nich obowiązków służbowych, powinna być wcześniej zgłoszona dyrektorowi, ewentualnie uzgodniona z inną upoważnioną przez niego osobą do kontaktów z policją. Po przybyciu do szkoły policjanci udają się do dyrektora, gdzie przedstawiają się, okazują legitymacje służbowe i informują o zaistniałej sytuacji (jeżeli policja przybywa do szkoły z własnej inicjatywy) lub uzyskują niezbędne informacje (gdy to szkoła wzywa policję).
Dyrektor szkoły ma prawo żądać od policjanta okazania legitymacji służbowej w taki sposób, aby mógł spisać jego imię, nazwisko i nr legitymacji. Pedagog szkolny lub osoba wskazana przez dyrektora powinna przyprowadzić nieletniego do gabinetu, gdzie policjanci informują go o przyczynach swojego przybycia i czynnościach, jakie zostaną wykonane
z jego udziałem.
Dyrektor na prośbę policji zobowiązany jest udostępnić dane osobowe ucznia zagrożonego demoralizacją lub przestępczością.
Zgodnie z art. 4 §3 upn „instytucje państwowe i organizacje społeczne, które
w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub policję oraz przedsięwziąć czynności niecierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu. .
„Art. 304 §2 kpk: „Instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów
i dowodów przestępstwa”.
Należy też wspomnieć tu o uprawnieniu sądu rodzinnego do zlecenia kuratorowi sądowemu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w sprawie nieletniego, który jest np. uczniem konkretnej szkoły.
Wiedza i doświadczenie policjantów, w tym głównie specjalistów ds. nieletnich
i patologii, specjalistów ds. prewencji kryminalnej, dzielnicowych wyniesione z różnego rodzaju konferencji, sympozjów i spotkań z pedagogami placówek oświatowych oraz liderami działań profilaktycznych pozwalają sformułować tezę, że wciąż istnieją szkoły i placówki oświatowe, które nie traktują policji jak partnera w zakresie działań profilaktycznych
i zaradczych w obszarze przeciwdziałania
demoralizacji nieletnich.
Zdarzają się przypadki, że pojawienie się w szkole policjanta traktowane jest
w kategoriach porażki, niepowodzenia grona pedagogicznego, kojarzone jest z jego nieskutecznością bądź nieudolnością w działaniu. Często dzieje się tak z obawy o utratę fałszywie pojmowanego dobrego imienia szkoły, czy innej placówki oświatowej zajmującej się opieką i wychowaniem dzieci i młodzieży. W niektórych środowiskach wychowawczych funkcjonuje mit o policji jako narzędziu represji, brakuje zaś wiedzy o podejmowanych przez policję działaniach na rzecz małoletnich. Należy tutaj podkreślić, że w strukturach policji, tak na szczeblu komend wojewódzkich, jak i miejskich, powiatowych oraz rejonowych istnieją specjalne komórki (wydziały, sekcje, zespoły bądź stanowiska jednoosobowe), które mogą mieć różne nazwy: ds. nieletnich, patologii i profilaktyki, ds. prewencji kryminalnej, zajmujące się problematyką dzieci i młodzieży. Realizowane przez nie zadania określa „zarządzenie nr 1619 Komendanta Głównego Policji z 3 XI 2010 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów w zakresie przeciwdziałania demoralizacji
i przestępczości nieletnich oraz działań podejmowanych na rzecz małoletnich.”
Kilka takich zadań wymienionych jest poniżej:
- wykonywanie zadań w zakresie przedsięwzięć prewencyjnych podejmowanych na rzecz zapobiegania niedostosowaniu społecznemu oraz przeciwdziałania demoralizacji
i przestępczości nieletnich;
- inicjowanie, opracowywanie i wdrażanie programów profilaktycznych ukierunkowanych na zapobieganie przestępczości oraz innym negatywnym zjawiskom społecznym,
ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń występujących wśród małoletnich i nieletnich;
- identyfikowanie i analizowanie bieżących zagrożeń oraz występujących zjawisk patologii społecznej;
- współpraca z sądami rodzinnymi, placówkami i instytucjami ustawowo lub statutowo powołanymi do zajmowania się problematyką małoletnich i nieletnich oraz samorządami lokalnymi.
Z jednej strony w zakresie kompetencji policyjnych komórek leżą czynności wobec nieletnich sprawców czynów karalnych, z drugiej – działania wobec przejawów patologii społecznej (alkoholizm, narkomania, wykorzystywanie seksualne małoletnich itd.) oraz podejmowanie czynności w sprawach opiekuńczych (brak właściwej opieki ze strony rodziców z różnych przyczyn: nieudolności wychowawczej, nałogów, chorób rodziców, biedy, bezrobocia, przemoc w rodzinie). Komórki te powinny być na co dzień podstawowymi partnerami do współpracy dla wszystkich typów szkół.
Do podstawowych form współpracy szkół z policją można zaliczyć:
- spotkania nauczycieli, pedagogów szkolnych, dyrekcji szkoły ze specjalistami do spraw nieletnich, podczas których omawiane są problemy szkolne związane z zachowaniem uczniów lub kwestiami bezpieczeństwa w szkole i jej otoczeniu,
- spotkania edukacyjne młodzieży z udziałem policjantów, podczas których omawia się odpowiedzialność prawną nieletnich, zasady bezpieczeństwa, zagadnienia wiktymologii (jak nie stać się ofiarą przestępstwa), uzależnień i sposobów unikania zagrożeń; ich celem jest też podnoszenie świadomości społecznej i prawnej dzieci i młodzieży, zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym,
- współudział policji w szkolnych programach profilaktycznych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa na terenie szkoły, przeciwdziałaniem przemocy rówieśniczej, uzależnieniom, demoralizacji i przestępczości nieletnich,
- wymiana informacji o nieletnich zagrożonych demoralizacją oraz o czynach karalnych popełnianych przez uczniów,
- realizacja działań pod nazwą „Patrol Szkolny”; policjanci wspólnie ze strażnikami miejskimi/ gminnymi pełnią specjalne patrole piesze w pobliżu szkół, aby móc rozpoznać zagrożenia oraz szybko i skutecznie reagować na wszelkie zgłaszane sygnały o niepokojących zdarzeniach
i zjawiskach w okolicach tych placówek (niszczenie mienia, palenie przez młodzież papierosów, spożywanie alkoholu, bójki, kradzieże, handel narkotykami, itp.); policjanci zwracają szczególną uwagę na miejsca gromadzenia się młodych ludzi pod kątem ewentualnego popełniania przez nich czynów karalnych lub symptomów demoralizacji; ponadto realizują działania wynikające z programów prewencyjnych lub prowadzonych akcji profilaktycznych, np. w obszarze alkoholizmu, narkomanii, bezpiecznych zachowań,
- aktywne włączanie się funkcjonariuszy policji w prowadzenie na terenie szkół festynów
i spotkań w ramach lokalnych uroczystości, w tym np. promowanie aktywności fizycznej, twórczych zainteresowań jako alternatywy dla używek, przemocy i uzależnień.
Dyrektor szkoły lub wskazana przez niego osoba powinna:
1. Ustalić adresy i telefony do właściwych (terytorialnie) komórek w policji zajmujących się problematyką nieletnich i patologii, aby móc być z nimi w stałym kontakcie. Stała i bieżąca wymiana informacji o nieletnich zagrożonych demoralizacją, zjawiskach patologicznych na terenie szkoły i w jej otoczeniu, zaniedbaniach w środowiskach wychowawczych uczniów, wypracowanie zasad i płaszczyzn współpracy pozwolą na podejmowanie przez policję skutecznych działań, adekwatnych do rodzaju, skali i dynamiki występujących w danej szkole zagrożeń.
2. Wypracować wspólnie z radą pedagogiczną i radą rodziców tzw. mapę zagrożeń szkoły, czyli miejsc (np. boisko szkolne, toaleta dziewcząt) i zjawisk (np. absencja uczniów, przemoc rówieśnicza, palenie papierosów), które stanowią największy problem w szkole.
Warto w ramach współpracy z przedstawicielami policji i innych instytucji opracować plan zaradczy, wskazać oczekiwane efekty i rozpisać poszczególne zadania do realizacji, aby ograniczyć zdiagnozowane.
UWAGA:
Policja powinna być wzywana do szkoły w sytuacjach, o których mowa w „Procedurach (...)” albo, gdy wyczerpane zostaną środki możliwe do zastosowania przez szkołę w określonej sytuacji, w których obecność policji jest konieczna.
2. Uprawnienia policji
„Policjanci wykonujący zadania o charakterze patrolowo-interwencyjnym, policjanci ruchu drogowego i dzielnicowi ujawniają nieletnich sprawców czynów karalnych oraz wykazujących przejawy demoralizacji, w szczególności w przypadkach podejmowanych interwencji dotyczących:
1) popełnionego czynu karalnego,
2) używania alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia,
3) uprawiania prostytucji,
4) żebrania,
5) przebywania na wagarach,
6) palenia wyrobów tytoniowych,
7) posługiwania się wulgaryzmami,
8) przemocy w rodzinie,
9) przebywania małoletnich bez opieki rodziców lub opiekunów,
10) innych zachowań naruszających zasady współżycia społecznego.”
Komórki do spraw nieletnich i patologii wykonują zadania prewencyjne na rzecz zapobiegania niedostosowaniu społecznemu oraz przeciwdziałania demoralizacji
i przestępczości nieletnich.
„Dzielnicowy w zakresie przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich oraz działań na rzecz małoletnich zobowiązany jest zwłaszcza do:
- uzyskiwania i wymiany z komórką ds. nieletnich i patologii, w przypadku braku komórki do spraw przestępczości nieletnich w służbie kryminalnej, informacji o nieletnich sprawcach czynów karalnych oraz nieletnich, którzy:
ń są organizatorami lub przywódcami grup przestępczych,
ń oczekują na umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, schronisku dla nieletnich lub zakładzie poprawczym, albo wobec których sąd orzekł umieszczenie w ośrodku resocjalizacyjnym z warunkowym zawieszeniem na okres próby,
ń przebywają na przepustkach z młodzieżowego ośrodka wychowawczego, młodzieżowego ośrodka socjoterapii, schroniska dla nieletnich lub zakładu poprawczego,
- uzyskiwania i wymiany informacji z komórką do spraw nieletnich i patologii o:
ń nieletnich wykazujących przejawy demoralizacji i stwarzających trudności wychowawcze przejawiające się między innymi ucieczkami z domu,
ń małoletnich, którzy ze względu na środowisko rodzinne są szczególnie narażeni na demoralizację lub popełnianie czynów zabronionych,
ń rodzinach dysfunkcyjnych oraz sytuacji małoletnich i nieletnich w rodzinach,
w których występuje przemoc,
- prowadzenia rozmów profilaktyczno-ostrzegawczych z nieletnimi zagrożonymi demoralizacją oraz ich rodzicami, opiekunami, rodzeństwem, rówieśnikami lub osobami dorosłymi utrzymującymi z nimi kontakty,
- uczestniczenia w działaniach profilaktycznych realizowanych przez komórkę ds. nieletnich
i patologii,
ń bieżącej współpracy w zakresie, o którym mowa w punkcie 2. z pracownikami jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, pedagogami szkolnymi, a także kuratorami sądów rodzinnych.”
Działania policji:
1. Legitymowanie ucznia:
„Na terenie szkoły policjant może wylegitymować ucznia aby:
- zidentyfikować osobę podejrzaną o popełnienie czynu karalnego/przestępstwa lub wykroczenia;
- ustalić świadków zdarzenia powodującego naruszenie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;
- wykonać polecenie wydane przez sad, prokuratora lub organy administracji rządowej;
- zidentyfikować osoby wskazane przez pokrzywdzonych jako sprawców czynów karalnych/przestępstw lub wykroczeń;
- poszukiwać osoby zaginione lub ukrywające się przed organami ścigania.”
2. „Przeszukanie:
Na terenie szkoły można dokonać przeszukania w celu:
- wykrycia lub zatrzymania albo przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej;
- znalezienia rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających zajęciu
w postępowaniu karnym”.
3. „Przesłuchanie ucznia:
- jeżeli uczeń nie ukończył 17 lat, a jest podejrzany o popełnienie czynu karalnego, przesłuchanie powinno odbywać się przede wszystkim w obecności prawnych opiekunów,
a jeśli to niemożliwe w obecności nauczyciela i/lub pedagoga szkolnego,
- w charakterze świadka można przesłuchać każdego małoletniego, bez względu na wiek
i w takiej czynności nie jest konieczny udział rodziców lub opiekunów prawnych”.
4. „Zatrzymanie ucznia:
Może ono nastąpić jeżeli:
- istnieje uzasadnione przypuszczenie, że uczeń popełnił czyn karalny/przestępstwo,
- zachodzi potrzeba umieszczenia ucznia w policyjnej izbie dziecka w związku
z uzasadnionym podejrzeniem popełnienia przez niego przestępstwa.
Policja może zabrać ucznia ze szkoły, jeżeli:
- przeciwko uczniowi toczy się postępowanie wyjaśniające, a sąd lub prokurator zarządził przymusowe doprowadzenie ucznia,
- uczeń jest świadkiem w procesie karnym, a organ prowadzący postępowanie zarządził przymusowe doprowadzenie ucznia,
- uczeń stwarza w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego,
a także ich mienia,
- uczeń w stanie po zażyciu środków odurzających swoim zachowaniem stwarza zagrożenie lub znajduje się w okolicznościach zagrażających jego życiu lub zdrowiu albo życiu lub zdrowiu innych osób.”
5. „Zatrzymanie nieletniego i umieszczenie w policyjnej izbie dziecka”
Policja może zatrzymać, a następnie umieścić w policyjnej izbie dziecka nieletniego (w wieku
13–17 lat), co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, że popełnił czyn karalny
i występuje co najmniej jedna z trzech dodatkowych przesłanek:
• uzasadniona obawa ukrycia się nieletniego,
• uzasadniona obawa zatarcia śladów czynu,
• nie można ustalić tożsamości nieletniego.
Zatrzymania może dokonać wyłącznie policja. Czas zatrzymania nie może przekroczyć
72 godzin (art. 40 §6 upn). Liczy się on od momentu faktycznego pozbawienia nieletniego możliwości swobodnego poruszania się i dysponowania swoją osobą. Zatrzymany nieletni powinien być natychmiast poinformowany o przyczynach zatrzymania, prawie do złożenia zażalenia i innych przysługujących mu prawach (art. 40 §2 upn). Policja ma obowiązek niezwłocznie powiadomić o fakcie zatrzymania nieletniego jego rodziców lub opiekunów oraz niezwłocznie, lecz nie później niż 24 godziny od zatrzymania, właściwy sąd rodzinny.
Zatrzymanego nieletniego należy natychmiast zwolnić i przekazać rodzicom lub opiekunom, gdy:
- ustanie przyczyna zatrzymania,
- poleci to sąd rodzinny,
- nie został powiadomiony do 24 godzin od zatrzymania sąd rodzinny,
-w ciągu 72 godzin od chwili zatrzymania nie ogłoszono nieletniemu postanowienia
o umieszczeniu w schronisku dla nieletnich lub tymczasowym umieszczeniu
w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, zakładzie leczniczym, szpitalu psychiatrycznym.
„W policyjnej izbie dziecka można także umieścić nieletniego w trakcie samowolnego pobytu poza schroniskiem dla nieletnich lub zakładem poprawczym na czas niezbędny
do przekazania nieletniego właściwemu zakładowi, nie dłużej jednak niż na 5 dni”.
„Nadzór nad wykonywaniem takich czynności jak zatrzymanie i umieszczenie
w policyjnej izbie dziecka sprawuje sędzia rodzinny”.
III. Rozdział II: Procedury szkolne w zakresie naruszania zasad regulaminu szkolnego.
Do podejmowania działań interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych zobowiązuje szkołę rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31 I 2003 w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniami, w którym w §9 czytamy:„ Szkoła i placówki podejmują działania interwencyjne polegające na powiadamianiu rodziców i policji w sytuacjach kryzysowych, a w szczególności, gdy dzieci i młodzież używają, posiadają lub rozprowadzają środki, o których mowa w § 1 cytowanego rozporządzenia (środki odurzające, substancje psychotropowe)”. Natomiast §10 powyższego rozporządzenia zobowiązuje szkoły
i placówki do opracowania strategii działań wychowawczych, zapobiegawczych oraz interwencyjnych wobec dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.
1. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA ZAGROŻONEGO DEMORALIZACJĄ
1. Wobec uczniów, u których zauważa się przejawy demoralizacji1 wychowawca klasy
we współpracy z pedagogiem/psychologiem szkolnym planuje wspólnie z rodzicami ucznia działania mające na celu zmianę jego postawy.
2. Działania te mogą mieć formę:
- indywidualnych rozmów z uczniem,
- pogadanek dla ucznia na temat uzależnień,
- konsultacji dla rodzica na tematy uzależnień,
3. Jeżeli powyższe działania nie przynoszą oczekiwanych rezultatów i postawa ucznia nie zmienia się wychowawca klasy zaprasza na spotkanie z pedagogiem/psychologiem szkolnym rodzica i ucznia. Na spotkaniu zostaje podpisany kontrakt przewidujący pożądany typ zachowań ucznia, ofertę pomocy szkolnej, formy pomocy i kontroli ze strony rodziców oraz konsekwencje w razie powtarzania się zachowań niepożądanych.
4. W przypadku dalszego braku pożądanych zmian zachowania ucznia, sprawa ucznia zostaje omówiona na Zespole Wychowawczym ds. Profilaktyki, gdzie zostaje podjęta decyzja dot. skierowania pisma do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich o demoralizację.
2. PROCEDURA REALIZACJI OBOWIĄZKU SZKOLNEGO PRZEZ UCZNIÓW
I. Podstawa prawna:
1.,,Każdy ma prawo do nauki. Nauka do 18 roku życia jest obowiązkowa. Sposób wykonywania obowiązku szkolnego określa ustawa.”
2.,,Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia (...) obowiązek szkolny rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia(...)”.
3. „Nie spełnianie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki podlega egzekucji
w trybie ustawy. Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji określa tryb
i środki egzekucji administracyjnej stosowane w celu doprowadzenia do wykonania obowiązków.”
II. Formy spełniania obowiązku szkolnego
Obowiązek szkolny jest spełniany przez dzieci i młodzież:
a) poprzez uczęszczanie do publicznych lub niepublicznych szkół podstawowych
i gimnazjów, w tym szkół specjalnych,
b)w specjalnych ośrodkach szkolno – wychowawczych,
c) w ramach nauczania indywidualnego (możliwość ta dotyczy dzieci i młodzieży, którym stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły – art. 71 b ust. 1a ustawy).
III. Osoby odpowiedzialne za prawidłową realizację obowiązku szkolnego:
1. Rodzice,
2. Wychowawcy klas,
3. Pedagog szkolny,
4. Sekretarz szkoły,
5. Dyrektor.
1. Rodzice ucznia podlegającego obowiązkowi szkolnemu są zobowiązani do:
a)dopełnienia czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły,
b)zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne,
c)zapewnienia dziecku warunków umożliwiających przygotowanie się do zajęć szkolnych,
d)zapewnienia dziecku realizującemu obowiązek szkolny poza szkołą warunków nauki określonych w zezwoleniu, o którym mowa w art.16 ust.8.
Rodzicom przysługuje prawo do:
a)złożenia wniosku o przyśpieszenie obowiązku szkolnego,
b)wystąpienia do Dyrektora Szkoły o spełnianie przez dziecko obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą,
c) wystosowania wniosku o odroczenie spełniania obowiązku szkolnego,
d) wystąpienia z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki.
2. Działania wychowawców:
1) systematyczna analiza wpisów w dzienniku dotyczących frekwencji uczniów,
2) rozpoznanie przyczyn nieobecności ucznia w szkole po absencji oraz w przypadku unikania wybranych zajęć edukacyjnych,
3) kontakt z rodzicami uczniów, których godziny nieobecności pozostają bez usprawiedliwienia,
4) przekazywanie pedagogowi szkolnemu na bieżąco informacji na temat uczniów oraz miesięcznie poprzez listę osób, które opuściły w danych miesiącu 50% zajęć lekcyjnych bez usprawiedliwienia,
5) kontakt z rodzicami uczniów, którzy nie wypełniają obowiązku szkolnego,
6) rozpoznawanie przyczyn niezrealizowania obowiązku szkolnego dotyczy:
- nieobecności z powodu choroby, ważnych sytuacji rodzinnych, nieobecności na wybranych zajęciach, wagarów szkolnych,
4. Działania pedagoga szkolnego:
1) systematyczne prowadzenie ewidencji uczniów, którzy nie wypełniają obowiązku szkolnego,
2) kontakt z rodzicami uczniów, którzy nie wypełniają obowiązku szkolnego, omawianie spraw uczniów na spotkaniach Zespołu Wychowawczego do Spraw Profilaktyki oraz opracowywanie strategii dotyczące dalszego postępowania wobec dziecka,
3) sprawdzenie miejsca zameldowania ucznia – Urząd Miejski, przeprowadzenie wywiadu – pracownicy socjalni Ośrodek Pomocy Społecznej, pisemna prośba o ustalenie miejsca pobytu dziecka do Straży Miejskiej lub Policji,
4) opracowywanie wniosków do Sądu Rejonowego - Wydział V Rodzinny i Nieletnich
z prośbą o wgląd w sytuację rodzinną ucznia,
5) comiesięczne opracowywanie upomnień do rodziców, których dzieci nie realizują należycie obowiązku szkolnego, 50 % nieusprawiedliwionych godzin w miesiącu pociąga
za sobą konsekwencje listownego poinformowania rodziców przez szkołę, o fakcie niezrealizowania przez ucznia obowiązku szkolnego – upomnienia.
Upomnienie zawiera stwierdzenie, że obowiązek szkolny nie jest realizowany i wezwanie
do posyłania dziecka do Szkoły z wyznaczeniem terminu do 7 dni i informacją, że nie spełnianie tego obowiązku jest zagrożone skierowaniem sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego.
W przypadku niezastosowania się rodziców do trzykrotnego wezwania, mimo upływu wyznaczonego w upomnieniach terminu, kieruje wniosek o wszczęcie egzekucji administracyjnej do organu egzekucyjnego, którym zgodnie z art. 26 § 1 ustawy z dnia
17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jest miejscowo właściwy Urząd Miasta.
Do wniosku dołącza się tzw. tytuł wykonawczy (TYT-3), sporządzony zgodnie z przepisami
art.27 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz dowód doręczenia upomnień (zwrotne potwierdzenie odbioru).
4. Sekretarz szkoły:
- prowadzi księgę ewidencji dzieci podlegających obowiązkowi szkolnemu, do której wpisuje wszystkie dzieci zamieszkałe w obwodzie szkoły, niezależnie od tego czy uczęszczają one do szkoły rejonowej,
- zamieszcza w księdze ewidencji wykaz dzieci zgodnie z aktualnym stanem podanym przez organ prowadzący ewidencję ludności,
- dokonuje corocznych adnotacji w księdze ewidencji, wpisując informacje o spełnianiu przez dziecko obowiązku szkolnego w danej lub innej szkole,
- prowadzi księgę uczniów, w którą wpisuje dzieci uczęszczające do szkoły z rejonu,
jak i spoza rejonu
5. Dyrektor szkoły:
- kontroluje spełnianie obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego przez dzieci
6-letnie zameldowane w obwodzie prowadzonej przez niego szkoły podstawowej,
- przyjmuje do szkoły dzieci zamieszkałe w obwodzie szkoły celem realizacji obowiązku szkolnego,
- kontroluje i prowadzi ewidencję spełniania obowiązku szkolnego przez dzieci zamieszkujące
w obwodzie prowadzonej przez niego szkoły podstawowej,
- powiadamia o przyjęciu ucznia do szkoły dyrektora publicznej szkoły podstawowej lub gimnazjum, w których obwodzie uczeń mieszka oraz informuje go o spełnianiu przez ucznia obowiązku szkolnego,
- współpracuje z wychowawcą klasy, pedagogiem szkolnym, z sekretarzem szkoły,
z rodzicami (prawnymi opiekunami) dziecka w zakresie spełniania obowiązku szkolnego i regularnego uczęszczania na zajęcia,
- wszczyna postępowanie egzekucyjne w przypadku nie spełniania obowiązku szkolnego i nieregularnego uczęszczania na zajęcia przez dziecko.
IV. Narzędzia monitorowania realizacji obowiązku szkolnego przez uczniów:
1. Księga ewidencji uczniów.
2. Księga uczniów.
3. Dokumentacja pedagoga szkolnego.
4. Dokumentacja wychowawcy klasy.
5. Protokoły z posiedzeń Zespołu Wychowawczego.
V. Załączniki niżej wymienione są integralną częścią niniejszej procedury:
- upomnienie w sprawie regularnego posyłania dziecka na obowiązkowe zajęcia szkolne
(załącznik nr 1),
- wniosek o wszczęciu egzekucji administracyjnej( załącznik nr 2),
- tytuł wykonawczy – TYT-3 ( załącznik nr 3) oraz wzór wypełnienia tytułu wykonawczego,
- zestawienie uczniów nie realizujących obowiązku szkolnego (załącznik nr 4),
- Lista uczniów, którzy w danym miesiącu opuścili 50% obowiązkowych zajęć lekcyjnych (załącznik nr 5).
3. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA SPRAWIAJĄCEGO
PROBLEMY WYCHOWAWCZE
1. Zgłoszenie trudności wychowawczych, nieprzestrzegania regulaminu szkoły przez ucznia do wychowawcy, nauczyciela uczącego lub pedagoga szkolnego (karta zgłoszenia, protokół
z rozmowy);
2. Przeprowadzenie z uczniem rozmowy wychowawczej przez pedagoga szkolnego i/lub wychowawcę, z której zostaje sporządzona notatka na temat obowiązujących zasad, regulaminu szkolnego (WZO) i konsekwencji jego nieprzestrzegania;
3. Przeprowadzenia z uczniem rozmowy dyscyplinującej przez pedagoga szkolnego i/lub wychowawcę, z której zostaje sporządzona notatka. Poinformowanie ucznia
o konsekwencjach;
4. Uczeń ponosi konsekwencje swojego czynu zgodne ze statutem szkoły;
5.Wezwanie rodziców do szkoły w celu rozeznania przyczyn trudności wychowawczych
z uczniem i wspólne ustalenie kroków dalszego postępowania.
* Jeżeli rodzice nie zgłaszają się do szkoły na trzy-krotne wezwanie listem poleconym, wtedy sprawa ucznia zostaje omówiona na najbliższym posiedzeniu Zespołu Wychowawczego ds. Profilaktyki, gdzie zostaje podjęta decyzja o skierowaniu pisma
do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich z prośbą o wgląd w sytuację rodzinną i ustanowienie nadzoru kuratorskiego.
6. Zawarcie z uczniem kontraktu spisanego przez pedagoga/psychologa szkolnego
w obecności wychowawcy klasy oraz rodzica, monitorującego codzienne zachowanie ucznia na lekcjach i przerwach;
7. Skierowanie ucznia do psychologa szkolnego na wstępną diagnozę i w razie konieczności
do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w celu zdiagnozowania ewentualnych zaburzeń ucznia;
8. Analiza zachowania ucznia na posiedzeniu Zespołu Wychowawczego ds. Profilaktyki pod kątem zminimalizowania problemów w zachowaniu i ustalenie dalszej pracy z uczniem;
9.W przypadku braku poprawy zachowania ucznia i notorycznego nieprzestrzegania regulaminu szkolnego zostaje uczniowi udzielona nagana wychowawcy klasy.
10. Jeżeli powyższe działania nie odniosą pozytywnych rezultatów dotyczących zminimalizowania negatywnego zachowania ucznia wtedy na Zespole Wychowawczym ds. Profilaktyki podjęta zostaje decyzja o skierowaniu pisma do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich lub na Policję Wydział ds. Nieletnich informującego o problemach wychowawczych z uczniem.
4. PROCEDURY POSTĘPOWANIA WOBEC PRZEJAWÓW AGRESJI
I PRZEMOCY W SZKOLE
1. Każdy akt agresji i przemocy w stosunku do rówieśnika (uczeń-uczeń) lub osoby dorosłej (uczeń-dorosły, dorosły-uczeń) należy zgłosić wychowawcy klasy, pedagogowi/psychologowi szkolnemu lub dyrektorowi szkoły;
2. Poszkodowanemu w zdarzeniu należy natychmiast udzielić stosownej pomocy;
3. O zdarzeniu należy poinformować rodziców zarówno osoby poszkodowanej jak
i sprawcy;
4. Natychmiast po zdarzeniu zostaje przeprowadzona ze sprawcą zdarzenia rozmowa wychowawcza przez wychowawcę klasy i/lub pedagoga/psychologa szkolnego, z której zostaje sporządzona odpowiednia notatka;
W miarę możliwości i stanu poszkodowanego w zdarzeniu przeprowadzona zostaje z nim rozmowa wyjaśniająca. W przypadku gdy wersja ze zdarzenia ofiary nie jest zgodna z wersją sprawcy, wychowawca klasy i/lub pedagog/psycholog szkolny przeprowadza dalsze wyjaśnienia zdarzenia ze świadkami, z której zostaje sporządzona notatka uczniów;
5. Sprawca ponosi konsekwencje swojego czynu zgodne ze statutem szkoły;
6. Jeżeli sprawca jest agresywny, pobudzony, swoim zachowaniem stanowi zagrożenie dla siebie lub innych należy bezzwłocznie zawiadomić policję;
7. W przypadku dalszych zdarzeń przemocowych pedagog szkolny przekazuje sprawę do na policję –Wydział ds. Nieletnich;
8. Gdy dochodzi do częstych aktów przemocy stosowanej przez ucznia pedagog szkolny przeprowadza rozmowę z jego rodzicami informując o nieadekwatnym zachowaniu zawiadamia o konsekwencjach wobec ucznia i dalszym postępowaniu. Pedagog i/lub psycholog szkolny proponuje konsultację psychologiczną lub psychiatryczną dla ucznia.
Z przeprowadzonej rozmowy pedagog sporządza notatkę z podpisem rodziców.
* Jeżeli rodzice odmawiają współpracy postępujemy zgodnie z pkt. 9
9. Jeżeli powyższe kroki nie wpływają na poprawę zachowania, sprawa ucznia zostaje omówiona na Zespole Wychowawczym do Spraw Profilaktyki, gdzie zostaje podjęta decyzja o skierowaniu sprawy ucznia do Sądu Rejonowego – Wydział Rodzinny i Nieletnich lub na policję – Wydział ds. Nieletnich.
5. PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA, KTÓRY DOKONAŁ KRADZIEŻY NA TERENIE SZKOŁY
1. Zgłoszenie kradzieży przez ucznia, nauczyciela, rodzica do wychowawcy, nauczyciela uczącego, pedagoga i/lub psychologa szkolnego, dyrektora szkoły;
2. Przeprowadzenie z uczniem rozmowy wyjaśniająco-dyscyplinującej przez pedagoga, i/lub psychologa szkolnego oraz wychowawcę klasy, z której zostaje sporządzona notatka;
3. Poinformowanie ucznia o konsekwencjach nieprzestrzegania zasad regulaminu szkolnego. Przeprowadzenie pogadanki przy współpracy Straży Miejskiej – Patrol Szkolny lub Policji Wydział ds. Nieletnich;
4.Wezwanie rodziców do szkoły (pisemne lub ustne) w celu omówienia zdarzenia
i poinformowania o dalszych konsekwencjach wobec dziecka;
5. Uczeń ponosi konsekwencje swojego czynu zgodne ze statutem szkoły (nagana dyrektora szkoły);
6. Omówienie sprawy ucznia na posiedzeniu Zespołu Wychowawczego do Spraw Profilaktyki
i podjęcie decyzji o dalszych krokach postępowania z dzieckiem.
7. Pisemne poinformowanie Komendy Miejskiej Policji – Sekcja do Spraw Nieletnich
o dokonaniu kradzieży przez małoletniego;
8. Jeżeli sytuacja kradzieży powtarza się szkoła pisemnie informuje o demoralizacji małoletniego Sąd Rejonowy – Wydział Rodzinny i Nieletnich z prośbą o wgląd w sytuację rodzinną ucznia.
6. PROCEDURY POSTĘPOWANIA WOBEC UCZNIA ZNAJDUJĄCEGO SIĘ POD WPŁYWEM ALKOHOLU LUB ŚRODKÓW ODURZAJĄCYCH
1. Każde zdarzenie w szkole związane z alkoholem lub środkami odurzającymi (uczeń posiada, używa, rozprowadza lub jest pod wpływem) oraz gdy zachowanie ucznia wyraźnie odbiega od normy (bardzo pobudzony, bardzo ospały, trudny w kontakcie, z zaburzeniami równowagi, zasypia na lekcji, bełkotliwa mowa) – należy zgłosić do wychowawcy klasy, pedagoga i/lub psychologa szkolnego lub do dyrektora szkoły;
2. O zdarzeniu natychmiast informujemy rodziców ucznia, którzy powinni natychmiast zgłosić się do szkoły po odbiór dziecka. Do czasu przybycia rodziców uczeń powinien być umieszczony w gabinecie medycznym pod opieką pielęgniarki lub pracownika szkoły;
3. Jeżeli nie mamy możliwości zawiadomienia rodziców należy wezwać policję lub straż miejską;
4. Jeżeli uczeń jest agresywny i stanowi zagrożenie dla siebie lub innych, niezwłocznie wzywamy straż miejską/policję lub pogotowie ratunkowe informując o agresji, jednocześnie zawiadamiając rodziców ucznia;
5. Jeżeli uczeń jest w stanie znacznego upojenia alkoholowego lub pod silnym działaniem narkotyków (traci przytomność, ma utrudniony kontakt, wymiotuje, ma drgawki) należy niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe, koniecznie informując o wieku i złym stanie ucznia, a następnie zawiadomić rodziców;
6. Alkohol lub inne środki należy zabezpieczyć jako dowód i przekazać do dyrekcji, pedagoga i/lub psychologa szkolnego;
7. Po zdarzeniu, za każdym razem, musi zostać sporządzona notatka dyrekcji i/lub pedagoga, psychologa szkolnego z przebiegu zajścia z podpisami osób biorących w nim udział;
8. Pedagog szkolny przeprowadza rozmowę z rodzicami ucznia, informując o zagrożeniu uzależnieniem od alkoholu lub środków psychoaktywnych oraz podaje adresy ośrodków zajmujących się osobami zagrożonymi uzależnieniem lub uzależnionymi. Z przeprowadzonej rozmowy pedagog sporządza notatkę z podpisem rodziców;
9. Za podjęcie leczenia odpowiadają wyłącznie rodzice ucznia;
10. Rodzice ucznia, który nie uczęszcza do szkoły z powodu podjętej terapii zobowiązani są do przedłożenia w szkole zaświadczenia o przebywaniu dziecka na leczeniu;
11. Uczeń ponosi konsekwencje swojego czynu zgodne ze statutem szkoły (udzielenie nagany dyrektora szkoły);
12. Sprawa ucznia zostaje omówiona na Zespole Wychowawczym ds. Profilaktyki, gdzie zostaje podjęta decyzja o skierowania pisma do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny
i Nieletnich informującego o przejawach demoralizacji dziecka;
13. W każdym przypadku nieracjonalnego zachowania ucznia, ospałości lub innych objawów mogących świadczyć o zażywaniu środków odurzających, nadużywaniu alkoholu lub paleniu tytoniu nauczyciel zobowiązany jest do poinformowania dyrektora i/lub pedagoga, psychologa szkolnego;
14. Po każdym w/w zdarzeniu pedagog jest zobowiązany do przeprowadzenia rozmowy wychowawczej z uczniem i poinformowaniu o zdarzeniu rodziców ucznia;
15. Jeżeli spożywanie alkoholu lub używanie środków psychoaktywnych ma miejsce na wycieczce, kolonii powiadamia się rodziców telefonicznie o stanie dziecka, którzy powinni je odebrać w miejscu uzgodnionym. Uczeń do czasu przybycia rodziców powinien być pod szczególnym nadzorem;
Po powrocie z wycieczki postępujemy zgodnie z powyższymi punktami.
7. PROCEDURA POSTEPOWANIA W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL ZNAJDUJE NA TERENIE SZKOŁY SUBSTANCJĘ PRZYPOMINAJĄCĄ WYGLĄDEM NARKOTYK
W przypadku, gdy nauczyciel znajduje się na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk, powinien podjąć następujące kroki:
1. Nauczyciel, zachowując środki ostrożności i niezwłocznie zabezpiecza substancję przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej zniszczeniem poprzez umieszczenie jej w kopercie i przekazanie jej do pedagoga i/lub psychologa szkolnego;
2. Pedagog/psycholog szkolny powiadamia o zajściu dyrektora szkoły i sporządza krótką notatkę, a w niej podaje następujące informacje dotyczące:
- miejsca i godziny znalezienia substancji,
- okoliczności, jakie towarzyszyły temu zdarzeniu,
- osoby, która ja znalazła,
- świadkach zdarzenia;
3. Pedagog/ psycholog szkolny w porozumieniu z dyrektorem szkoły wzywa policję – Wydział ds. Nieletnich;
4. Po przyjeździe policji niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję oraz informacje dotyczące szczegółów zdarzenia.
8. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL PODEJRZEWA, ŻE UCZEŃ POSIADA PRZY SOBIE SUBSTANCJĘ PRZYPOMINAJĄCĄ WYGLĄDEM NARKOTYK
* Nauczycielowi nie wolno samodzielnie wykonać czynności przeszukania odzieży, ani teczki ucznia - jest
to czynność zastrzeżona wyłącznie dla policji, ale może nakazać, aby uczeń sam wyjął wszystkie przedmioty
z kieszeni lub plecaka, pokazał zawartość torby szkolnej oraz kieszeni we własnej odzieży.
1. Nauczyciel w obecności innej osoby ma prawo zażądać, aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby szkolnej oraz kieszeni we własnej odzieży ewentualnie innych przedmiotów budzących podejrzenie, co do ich związku z poszukiwaną substancją;
2. O swoich spostrzeżeniach lub podejrzeniach powiadamia wychowawcę klasy, pedagoga, psychologa szkolnego i dyrekcję szkoły;
3. O zaistniałym zdarzeniu powiadamia rodziców/opiekunów ucznia i wzywa ich do natychmiastowego stawiennictwa w szkole;
4. Gdy uczeń nie chce przekazać substancji na prośbę wychowawcy, dyrektor szkoły i/lub pedagog/psycholog szkolny wzywa policję, która przeszukuje odzież i przedmioty należące do ucznia oraz zabezpiecza znalezioną substancję i zabiera ją do ekspertyzy.
5. Jeżeli uczeń dobrowolnie wyda nauczycielowi substancję, nauczyciel po odpowiednim jej zabezpieczeniu, zobowiązany jest niezwłocznie przekazać ją policji.
6. Wcześniej należy ustalić, w jaki sposób i od kogo uczeń nabył substancję, a całe zdarzenie dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę ze zdarzeń wraz z własnymi spostrzeżeniami.
* Uwaga: zgodnie z przepisami Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w Polsce karane jest:
- „Posiadanie każdej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych,
- Wprowadzanie do obrotu środków odurzających,
- Udzielanie, ułatwianie, umożliwianie innej osobie ich użycia oraz nakłanianie do użycia,
- Wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających,
Każde z wymienionych zachowań jest czynem karalnym w rozumieniu przepisów ustawy
o postępowaniu w sprawach nieletnich, jeśli sprawcą jest uczeń, który ukończył 13 lat, a nie ukończył 17 lat. W każdym przypadku popełnienia czynu karalnego przez ucznia, który nie ukończył 17 lat należy zawiadomić policję lub Sąd Rodzinny, a w przypadku popełnienia przestępstwa przez ucznia, który ukończył 17 rok życia prokuratora lub policję”.
7. Sprawa ucznia zostaje omówiona na Zespole Wychowawczym ds. Profilaktyki, gdzie zostaje podjęta decyzja o skierowania pisma do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny
i Nieletnich informującego o demoralizacji małoletniego.
9. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL
(INNY PRACOWNIK SZKOŁY) ZAUWAŻY, ŻE UCZEŃ PALI PAPIEROSY
1. Nauczyciel lub inny pracownik szkoły powinien poinformować o tym wychowawcę klasy i/lub pedagoga, psychologa szkolnego;
2. Wychowawca (w porozumieniu z pedagogiem, psychologiem szkolnym) wzywa do szkoły rodziców (prawnych opiekunów) ucznia i przekazuje im informację o fakcie palenia papierosów przez dziecko. Z przeprowadzonej rozmowy profilaktyczno-dyscyplinującej należy sporządzić notatkę, w której Rodzic zobowiązuje się do sprawowania szczególnego nadzoru nad dzieckiem;
3. Pedagog przeprowadza rozmowę profilaktyczno-dyscyplinującą z uczniem
z uwzględnieniem omówienia konsekwencji uzależnień, z której zostaje sporządzona notatka;
4. Wobec ucznia zostają wyciągnięte konsekwencje zgodne ze statutem szkoły (udzielenie nagany dyrektora szkoły);
5. Uczeń zobowiązuje się do niepalenia papierosów podpisując kontrakt zawarty w obecności pedagoga i/lub psychologa szkolnego, wychowawcy klasy i rodzica;
6. Sprawa ucznia zostaje omówiona na najbliższym posiedzeniu Zespołu Wychowawczego
ds. Profilaktyki, gdzie zostają podjęte kroki dalszego postępowania mające na celu zmianę postawy ucznia;
7. W przypadku ponownego ujawnienia, że uczeń pali papierosy jego sprawa zostaje ponownie omówiona na Zespole Wychowawczym ds. Profilaktyki, gdzie zostaje podjęta decyzja o skierowania pisma do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich informującego o demoralizacji dziecka.
10. PROCEDURA POSTEPOWANIA WOBEC UCZNIA, KTÓRY PRZEDSTAWIA NIEPOKOJĄCE ZACHOWANIA O CHARAKTERZE SEKSUALNYM
W przypadku uzyskania informacji, że uczeń na terenie szkoły lub w jej otoczeniu przejawia zachowania o charakterze seksualnym (dotyczy to również wycieczek szkolnych oraz wyjazdów na zielone szkoły), ewentualnie w przypadku zauważenia takiej sytuacji, należy podjąć następujące kroki:
1. Osoba stwierdzająca fakt zgłasza go wychowawcy klasy i/lub do pedagoga/psychologa szkolnego, a jeżeli jest świadkiem zajścia, żąda od ucznia zaprzestania czynności i podejmuje z nim rozmowę wychowawczą;
2. Wychowawca i/lub pedagog/ psycholog szkolny przeprowadza rozmowę z uczniem oraz informuje o zaistniałym zdarzeniu rodziców ucznia;
3. Jeżeli podjęte działania nie przyniosą efektów, wychowawca, pedagog i/lub psycholog szkolny przekazuje rodzicom informacje o zachowaniu ich dziecka, zobowiązując ich jednocześnie do szczególnego nadzoru nad nim;
Wychowawca może wezwać rodziców do szkoły i przeprowadzić rozmowę z uczniem w ich obecności oraz ustalić z nimi dalsze wspólne postępowanie z dzieckiem;
4. W szczególnych przypadkach, gdy rodzice odmawiają współpracy z kadrą pedagogiczną lub nie reagują na wezwania do stawiennictwa w szkole, gdy szkoła wykorzysta dostępne jej metody oddziaływań wychowawczych i nie przynoszą one spodziewanych efektów,
a zachowanie ucznia wskazuje na znaczny stopień demoralizacji (np. uprawianie nierządu), dyrektor szkoły pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji Sąd Rejonowy Wydział Rodzinny i Nieletnich lub policję – Wydział ds. Nieletnich.
5. W szczególnych przypadkach, gdy zachowanie ucznia może świadczyć o popełnieniu przez niego przestępstwa (np. gwałtu), pedagog/psycholog szkolny w porozumieniu z dyrektorem po uprzednim powiadomieniu o zajściu rodziców/opiekunów ucznia, zawiadamia najbliższą jednostkę policji, która dalej postępuje zgodnie ze swoimi procedurami.
Pedagog całe zdarzenie dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę.
11. PROCEDURA REAGOWANIA W SYTUACJI CYBERPRZEMOCY
1.Ujawnienie przypadku cyberprzemocy – osobą zgłaszającą fakt prześladowania może być poszkodowany uczeń, jego rodzice lub inni uczniowie będący świadkami zdarzenia, nauczyciele;
2. Ustalenie okoliczności zdarzenia – wszystkie przypadki przemocy powinny zostać właściwie zbadane, zarejestrowane i udokumentowane;
a) jeśli wiedzę o zajściu posiada nauczyciel nie będący wychowawcą, powinien przekazać informację wychowawcy klasy, który informuje o fakcie pedagoga/psychologa szkolnego lub dyrektora;
b)pedagog szkolny wspólnie z wychowawcą powinni dokonać analizy zdarzenia
i zaplanować dalsze postępowanie;
c) zostają ustalone okoliczności zdarzenia i ewentualni świadkowie;
d) na etapie zabezpieczania dowodów i ustalania tożsamości sprawcy cyberprzemocy bierze udział nauczyciel informatyki;
3. Zabezpieczanie dowodów.
a)wszelkie dowody cyberprzemocy powinny zostać zabezpieczone i zarejestrowane. Należy zanotować datę i czas otrzymania materiału, treść wiadomości oraz, jeśli to możliwe, dane nadawcy (nazwę użytkownika, adres e-mail, numer telefonu komórkowego itp.) lub adres strony www, na której pojawiły się szkodliwe treści czy profil.
b) Z tak zebranym materiałem powinny zapoznać się wszystkie zaangażowane w sprawę osoby: dyrektor i pedagog szkolny, rodzice, a wreszcie policja, jeśli doszło do złamania prawa.
c) Sposoby zarejestrowania dowodów cyberprzemocy:
d) Telefon komórkowy – nie kasować wiadomości, zapisywać wszystkie zarówno tekstowe,
jak i nagrane na pocztę głosową w pamięci telefonu.
Komunikatory – niektóre serwisy pozwalają na zapisywanie rozmów. Można również np. skopiować rozmowę, wkleić do dokumentu Word lub innego edytora tekstu, zapisać
i wydrukować.
Strony serwisów społecznościowych, www – aby zachować kopię materiału, który widzisz na ekranie, wciśnij jednocześnie klawisze Control (Ctrl) i Print Screen,a następnie wykonaj operację „Wklej” w dokumencie Word.
Czat – podobnie jak w przypadku stron www, jeśli chcesz zachować kopię materiału, który widzisz na ekranie, wciśnij klawisze Control i Print Screen, a następnie wykonaj operację „Wklej” w dokumencie Word. Możesz też po prostu wydrukować interesującą cię stronę.
E-mail – wydrukuj wiadomość, prześlij ją do nauczyciela lub pedagoga, który zajmuje się ustaleniem okoliczności zajścia. Zachowanie całości wiadomości, a nie tylko samego tekstu jest bardziej pomocne, ponieważ zawiera informacje o jej pochodzeniu.
4.Identyfikacja sprawcy – w wykryciu sprawcy cyberprzemocy mogą pojawić się trudności, ponieważ wielu sprawców posługuje się „skradzioną tożsamością”, wykorzystując telefony innych uczniów, profile w serwisach społecznościowych, ich konta pocztowe itp. do wysyłania wiadomości bądź zamieszczania krzywdzących materiałów.
Materiał może też być przesyłany między telefonami komórkowymi drogą bezprzewodową lub wiadomości tekstowe na telefon wysyłane są z bramki internetowej.
a) W identyfikacji sprawcy mogą pomóc:
- świadkowie – inni uczniowie odwiedzający „obraźliwe” strony mogą posiadać informacje na temat ich autora, mogą też zidentyfikować numer telefonu komórkowego sprawcy, jeśli nie jest on zastrzeżony,
- operator sieci komórkowej w przypadku, gdy numer telefonu sprawcy jest zastrzeżony – może on podjąć kroki w kierunku ustalenia sprawcy, jeśli otrzyma dane o dacie i godzinie rozmowy. Również w tym przypadku operator może udostępnić te dane tylko policji.
b) Gdy ustalenie sprawcy nie jest możliwe, należy skontaktować się z dostawcą usługi w celu usunięcia z sieci kompromitujących lub krzywdzących materiałów. Do podjęcia takiego działania zobowiązuje administratora serwisu art. 14 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku
o świadczeniu usług drogą elektroniczną.
c) W przypadku, gdy zostało złamane prawo, a tożsamości sprawcy nie udało się ustalić należy bezwzględnie skontaktować się z policją.
5. Sporządzenie dokumentacji z zajścia.
a) pedagog szkolny zobowiązany jest do sporządzenia notatki służbowej z rozmów ze sprawcą, poszkodowanym, ich rodzicami oraz świadkami zdarzenia. Dokument powinien zawierać datę i miejsce rozmowy, personalia osób biorących w niej udział i opis ustalonego przebiegu wydarzeń.
b) Jeśli rozmowa przebiegała w obecności świadka (np. wychowawcy), powinien on podpisać notatkę po jej sporządzeniu.
c) jeśli zostały zabezpieczone dowody cyberprzemocy, należy je włączyć do dokumentacji pedagogicznej (wydruki, opis itp.).
5.Współpraca szkoły z policją i Sądem Rodzinnym.
Większość przypadków cyberprzemocy nie wymaga powiadamiania Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich lub policji i powinna być rozwiązywana przy użyciu dostępnych w szkole środków wychowawczych. Istnieją jednak sytuacje, gdy konieczne staje się zgłoszenie sprawy do sądu rodzinnego, a mianowicie:
a) jeśli rodzice sprawcy cyberprzemocy odmawiają współpracy lub nie stawiają się do szkoły, a uczeń nie zaniechał dotychczasowego postępowania, dyrektor szkoły powinien pisemnie powiadomić o zaistniałej sytuacji Sąd Rejonowy Wydział Rodzinny i Nieletnich szczególnie jeśli do szkoły napływają informacje o innych przejawach demoralizacji dziecka,
b) gdy szkoła wykorzysta wszystkie dostępne jej środki wychowawcze (rozmowa
z rodzicami, konsekwencje regulaminowe wobec ucznia, spotkania pedagogiem itp.), a ich zastosowanie nie przynosi pożądanych rezultatów, dyrektor powinien zwrócić się do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich z wnioskiem o podjęcie odpowiednich środków wynikających z ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich;
c) poważne przypadki cyberprzemocy przebiegające z naruszeniem prawa (np. groźby karalne, propozycje seksualne, publikowanie nielegalnych treści itp.) powinny zostać bezwzględnie zgłoszone na policję. Zgłoszenia dokonuje dyrektor szkoły;
7. W ramach ogólnej współpracy szkoły z policją mogą być organizowane:
a) spotkania pedagoga szkolnego, nauczycieli, dyrektora szkoły z zaproszonymi specjalistami ds. nieletnich dotyczące zagrożeń cyberprzemocy w środowisku lokalnym,
b) spotkania młodzieży szkolnej z udziałem policjantów m.in. na temat odpowiedzialności nieletnich za popełnione czyny karalne, na temat zasad bezpieczeństwa oraz sposobów unikania zagrożeń związanych z cyberprzemocą,
c) wspólny udział (szkoły i policji) w lokalnych programach profilaktycznych, związanych
z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom oraz zapobieganiem przemocy/cyberprzemocy
i przestępczości nieletnich.
11 a) PROCEDURA POSTEPOWANIA WOBEC OFIARY CEBERPRZEMOCY
1.Ujawnienie przypadku cyberprzemocy.
2. Przeprowadzenie rozmowy przez nauczyciela (wychowawcę klasy) z ofiarą cyberprzemocy: wsparcie, porada;
3. Ujawnienie okoliczności zdarzenia (rodzaj materiału, sposób rozpowszechniania, ustalenie sprawcy, świadków zdarzenia): zabezpieczenie dowodów;
4. Powiadomienie pedagoga/psychologa szkolnego i/lub dyrektora;
5. Analiza zdarzenia przy współudziale pedagoga/psychologa szkolnego, wychowawcy klasy
i dyrektora;
6. Poinformowanie rodziców poszkodowanego ucznia o działaniach szkoły: wsparcie, porada;
7. Zapewnienie pomocy psychologiczno-pedagogicznej poszkodowanemu uczniowi: monitorowanie sytuacji ucznia
11 b) PROCEDURA POSTĘPOWANIA WOBEC SPRAWCY CYBERPRZEMOCY
1. Ujawnienie przypadku cyberprzemocy;
2. Ujawnienie okoliczności zdarzenia (rodzaj materiału, sposób rozpowszechniania, ustalenie sprawcy, świadków zdarzenia): zabezpieczenie dowodów;
3. Powiadomienie wychowawcy klasy, pedagoga/psychologa szkolnego i/lub dyrektora szkoły;
4. Analiza zdarzenia przy współudziale pedagoga/psychologa szkolnego, wychowawcy klasy
i dyrektora;
5. Podjęte czynności, gdy sprawca jest nieznany:
- przerwanie aktu cyberprzemocy,
- zawiadomienie administratora serwisu w celu usunięcia materiału,
- powiadomienie policji.
6. Podjęte czynności, gdy sprawca jest uczniem szkoły:
- powiadomienie rodziców (opiekunów prawnych) sprawcy zdarzenia,
- powiadomienie rodziców (opiekunów prawnych) o dalszym postępowaniu i konsekwencjach wobec dziecka,
- zobowiązanie ucznia do zaprzestania takiego postępowania i usunięcia materiałów z sieci,
- zastosowanie konsekwencji zgodnych ze statutem szkoły,
- zawarcie kontraktu,
- zapewnienie pomocy psychologiczno-pedagogicznej sprawcy zdarzenia,
- monitorowanie sytuacji ucznia
- powiadomienie policji i/lub Sądu Rejonowego – Wydział Rodzinny i Nieletnich
w przypadku dalszych sytuacji cyberprzmocy.
12. PROCEDURA POSTEPOWANIA W PRZYPADKU STWIERDZENIA NARUSZENIA GODNOŚCI NAUCZYCIELA LUB INNEGO PRACOWANIKA SZKOŁY PRZEZ UCZNIA
Za naruszenie godności osobistej nauczyciela lub pracownika niepedagogicznego szkoły uznajemy:
a) lekceważące i obraźliwe zachowanie wobec w/w wyrażone w słowach lub gestach,
b) prowokacje pod adresem w/w wyrażone w słowach lub gestach,
c) nagrywanie lub fotografowanie ww. pracowników szkoły bez ich wiedzy i zgody,
d) naruszenie ich prywatności i własności prywatnej,
e) użycie wobec nich przemocy fizycznej i psychicznej,
f) pomówienia i oszczerstwa wobec w/w pracowników,
g) naruszenie ich nietykalności osobistej.
1. W przypadku, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że uczeń naruszył godność nauczyciela lub innego pracownika szkoły, nauczyciel lub pracownik niepedagogiczny szkoły, który powziął takie podejrzenie, ma obowiązek zgłoszenia powyższego faktu do dyrektora szkoły, a w przypadku jego nieobecności do pedagoga/psychologa szkolnego lub wychowawcy klasy;
2. W obecności pracowników wymienionych w pkt. 1 procedury uczeń odbywa z nimi rozmowę wstępną i – jeżeli zachodzi podejrzenie, że działał pod wpływem jakichkolwiek środków psychoaktywnych bądź alkoholu wzywamy policję w celu poddania ucznia wstępnemu badaniu alkomatem i narkotestem na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu i narkotyków w moczu;
3. Jeżeli badanie potwierdzi powzięte przypuszczenie, wzywani są rodzice lub prawni opiekunowie ucznia i dalsza procedura zostaje wdrożona wg ustalonego biegu postępowania;
4. Jeżeli uczeń nie działał pod wpływem środków wymienionych w pkt.2 i 3, procedura przebiega następująco:
1. Jeżeli zdarzenie ma miejsce po raz pierwszy w przypadku tego ucznia i dotyczy punktu a lub b definicji:
- wychowawca niezwłocznie powiadamia telefonicznie rodziców ucznia o zaistniałej sytuacji,
- uczeń otrzymuje naganę dyrektora szkoły za rażące naruszenie regulaminu szkoły i statutu,
- rodzice/prawni opiekunowie i uczeń podpisują ze szkołą kontrakt indywidualny zawierający dalsze zasady współpracy stron,
-jeżeli uczeń jest objęty nadzorem kuratora sądowego, zostaje on także poinformowany
o zaistniałych okolicznościach;
2. Jeżeli zdarzenie ma miejsce po raz kolejny w przypadku tego ucznia:
- wychowawca niezwłocznie powiadamia telefonicznie rodziców ucznia o zaistniałej sytuacji,
- uczeń otrzymuje naganę dyrektora szkoły na piśmie za rażące naruszenie regulaminu szkoły
i statutu,
- uczeń otrzymuje naganną ocenę z zachowania,
- sporządzona zostaje notatka służbowa z czynności szkoły, podpisana także przez rodziców/ prawnych opiekunów ucznia,
- szkoła kieruje pismo do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich z prośbą
o zbadanie sprawy i podjęcie dalszego postępowania,
- jeżeli uczeń ma kuratora sądowego, on także zostaje poinformowany o zaistniałych okolicznościach,
3. Jeżeli zachowanie ucznia dotyczy pozostałych punktów definicji:
- wychowawca niezwłocznie powiadamia telefonicznie rodziców ucznia o zaistniałej sytuacji
i wzywa ich do szkoły,
- wzywana jest natychmiast policja lub straż miejska,
- uczeń otrzymuje naganę dyrektora szkoły na piśmie za rażące naruszenie regulaminu szkoły
i statutu,
- rodzice/prawni opiekunowie i uczeń podpisują ze szkołą indywidualny kontrakt zawierający dalsze zasady współpracy stron,
- sporządzona zostaje notatka służbowa z czynności szkoły podpisana także przez rodziców/prawnych opiekunów ucznia,
- osoba poszkodowana zgłasza na policję wniosek o popełnieniu przestępstwa z powództwa cywilnego,
- jeżeli uczeń jest objęty nadzorem kuratora sądowego, on także zostaje poinformowany
o zaistniałych okolicznościach,
Jeżeli zdarzenie powtarza się, szkoła występuje do sądu Rejonowego Wydział Rodzinny
i Nieletnich z wnioskiem o demoralizację.
13. PROCEDURA POSTEPOWANIA WOBEC UCZNIA W PRZYPADKU DEWASTACJI MIENIA NA TERENIE SZKOŁY I W JEJ OBEJŚCIU
1. W sytuacji dostrzeżenia jakiejkolwiek usterki lub zniszczenia mienia szkolnego, każdy uczeń zobowiązany jest zgłosić szkodę nauczycielowi dyżurującemu, wychowawcy lub innemu pracownikowi szkoły;
2. Uczeń, który zniszczył lub uszkodził mienie szkolne, niezależnie od okoliczności oraz świadek niszczenia mienia szkolnego jest zobowiązany zgłosić ten fakt nauczycielowi dyżurującemu, wychowawcy klasy lub innemu pracownikowi szkoły;
3. Nauczyciel, do którego trafiło zgłoszenie zniszczenia mienia zobowiązany jest podjąć stosowne interwencje wobec sprawcy zniszczenia;
4. W razie potrzeby zabezpieczenia lub naprawy zniszczonego mienia, nauczyciel dyżurujący ma obowiązek niezwłocznie poinformować o tym dyrektora szkoły i/lub pedagoga/psychologa szkolnego;
5. Nauczyciel dyżurujący lub każdy inny pracownik szkoły, który został poinformowany
o fakcie niszczenia lub zniszczenia mienia szkolnego ma obowiązek, jak najszybciej powiadomić o tym wychowawcę sprawcy zniszczenia;
6. Wychowawca powinien porozmawiać z uczniem na temat zaistniałej sytuacji i przekazać sprawę pedagogowi/ psychologowi szkolnemu;
7. Pedagog i/lub psycholog szkolny zobowiązani są przeprowadzić z uczniem wywiad
i ustalić przebieg i okoliczności zdarzenia oraz ewentualnych innych uczestników (rozmowa powinna odbywać się w obecności wychowawcy klasy);
8. Pedagog i/lub psycholog szkolny w porozumieniu z wychowawcą sprawcy, podejmują decyzję dotyczącą wyciągnięcia konsekwencji wobec ucznia;
9. W zależności od wielkości wyrządzonej szkody i świadomości działania sprawcy, pedagog i/lub psycholog szkolny podejmują decyzję o powiadomieniu rodziców ucznia, który dokonał zniszczenia mienia szkolnego;
10. W razie konieczności pokrycia kosztów naprawy zniszczonego mienia, rodzice sprawcy zaproszeni są na spotkanie z dyrekcją szkoły, wychowawca klasy, pedagogiem i/lub psychologiem, podczas której ustala się kwotę, formę lub inny sposób naprawy wyrządzonej przez dziecko szkody.
11. Jeżeli uczeń notorycznie niszczy mienie szkoły (lub rodzice sprawcy odmawiają współpracy i pokrycia kosztów zniszczenia) szkoła informuje o tym fakcie policję – Wydział ds. Nieletnich i/lub Sąd Rejonowy – Wydział Rodzinny i Nieletnich.
14. PROCEDURA POSTEPOWANIA WOBEC UCZNIA W SYTUACJI POSIADANIA PRZEZ NIEGO PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH NA TERENIE SZKOŁY
(ostre narzędzia, petardy)
Wszyscy pracownicy szkoły zobowiązani są do:
1. Nakłaniania ucznia do oddania niebezpiecznego przedmiotu, (jeżeli uczeń odmawia oddania przedmiotu zabronionego należy go poinformować, że ma obowiązek oddać niebezpieczny przedmiot do depozytu);
2. Powiadomienie wychowawcy klasy i/lub pedagoga/psychologa szkolnego;
3.Jeżeli uczeń odda niebezpieczny przedmiot należy go zabezpieczyć w depozycie
u dyrektora szkoły i/lub pedagoga/psychologa szkolnego i oddać jego rodzicom na najbliższym zebraniu;
4.W przypadku odmowy oddania sprzętu, uczeń ponosi konsekwencje za nieprzestrzeganie regulaminu szkolnego;
* w przypadku, gdy użycie zabronionego przedmiotu może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia natychmiastowe powiadomienie dyrekcji szkoły i podjęcie działania zmierzającego do zapewnienia bezpieczeństwa innym uczniom poprzez odizolowanie ucznia;
5. Wychowawcza klasy i/lub pedagog/psycholog szkolny wzywa do szkoły/informuje rodziców ucznia o konsekwencjach wobec dziecka i dalszym postępowaniu;
6. Pedagog i/lub psycholog szkolny wzywa policję w celu przeprowadzenia rewizji ucznia;
7. W przypadku ponownego tego typu zdarzenia zgłoszenie sprawy na policję – Wydział
ds. Nieletnich i/lub do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich.
15. PROCEDURA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU, GDY NAUCZYCIEL
(INNY PRACOWNIK) WYKRYJE NA TERENIE SZKOŁY FAŁSZERSTWO
Sytuacje fałszerstwa w szkole:
• dokonywanie wpisów do dzienników lekcyjnych (wpisywanie, poprawianie, usuwanie ocen, usprawiedliwianie nieobecności),
• przedstawianie fałszywych zwolnień i usprawiedliwień od rodziców,
• podrabianie (przerabianie) zwolnień lekarskich,
•Podkładanie prac innych uczniów jako własnych oraz udowodnione przez nauczyciela odpisywanie prac domowych lub ściąganie na sprawdzianie,
• inne przypadki (podrabianie zgody rodziców na udział w zawodach sportowych, wycieczce itp.)
W przypadku, gdy nauczyciel (inny pracownik szkoły) wykryje fałszerstwo:
1. Powiadamia o tym fakcie wychowawcę lub pedagoga/psychologa szkolnego;
2. Wychowawca lub pedagog/psycholog szkolny wzywa do szkoły rodziców ucznia
i powiadamia ich o zaistniałym fakcie;
3. W czasie spotkania z rodzicami wychowawca i/lub pedagog/psycholog szkolny informuje rodziców o konsekwencjach zgodnych z regulaminem:
- w przypadku pierwszego zdarzenia uczeń otrzymuje naganę wychowawcy klasy,
- w przypadku kolejnego zdarzenia uczeń otrzymuje naganę dyrektora szkoły.
4. W przypadku powtarzających się sytuacji fałszerstw szkoła kieruje pismo z prośbą
o interwencję na policję – Wydział ds. Nieletnich i/lub do Sądu Rejonowego Wydział Rodzinny i Nieletnich.
IV. Rozdział III: Agresja i przemoc rówieśnicza- konsekwencje dla jej sprawców i rola szkoły.
Przemocą wobec dzieci są m.in. kary fizyczne, poniżające traktowanie, a także celowe zadawanie cierpienia emocjonalnego. Specyficzną formą przemocy będzie też zaniechanie działań mogących zapobiec krzywdzeniu dziecka, a także przemoc seksualna.
Z obserwacji wynika, że przemoc wobec najmłodszych zdarza się praktycznie
w każdym środowisku, bez względu na jego status społeczny czy materialny. Stąd tak ważna jest umiejętność rozpoznawania przez nauczycieli, wychowawców symptomów przemocy, adekwatna reakcja w takiej sytuacji, co jest warunkiem uzyskania przez dziecko specjalistycznej pomocy.
Szkoła nie ma zdecydowanie możliwości zaradzenia temu zjawisku w pojedynkę, istotny jest zaś sygnał, że dzieje się coś niepokojącego i zaangażowanie w proces pomocy innych wyspecjalizowanych instytucji.
Nauczyciel powinien zwrócić uwagę na następujące objawy u ucznia:
• widoczne ślady i obrażenia na ciele, złamania, zadrapania, których pochodzenie trudno wyjaśnić, samookaleczenia,
• częste absencje dziecka w szkole, unikanie konfrontacji z nauczycielem, kolegami
(np. unikanie przebierania się przed kolegami na lekcji wychowania fizycznego),
• wyłudzanie lub prośby o jedzenie, zaburzenia w łaknieniu (wymioty, nadmierne objadanie się lub niedojadanie),
• ubranie niestosowne do pogody, brak higieny,
• wycofanie, zaniżony nastrój, ucieczki z domu,
• znacznie niższy poziom rozwoju emocjonalnego lub fizycznego od kolegów/koleżanek
w klasie,
• sięganie po używki – alkohol, narkotyki.
Nauczyciel powinien zwrócić uwagę na objawy u rodziców/opiekunów:
• brak zainteresowania sprawami dziecka, odrzucenie, nieobecność na zebraniach szkolnych, wywiadówkach,
• pozostawianie dziecka bez opieki, nadużywanie alkoholu lub zażywanie narkotyków,
• stosowanie kar fizycznych i surowej dyscypliny w domu, przesadne wymagania i krytycyzm wobec dziecka,
• przekraczanie dopuszczalnych granic w kontakcie fizycznym z dzieckiem.
Osoby do 18. roku życia nie mają pełnej zdolności do czynności prawnych, stąd nie mają też możliwości zgłaszania faktu ich krzywdzenia policji, prokuraturze czy sądowi rodzinnemu. Obowiązek taki spoczywa na dorosłych (nauczycielu, wychowawcy), który powziął podejrzenie, że stosowana jest przemoc wobec dziecka.
1. Przestępstwa ścigane z urzędu
Szkoła ma bezwzględny obowiązek niezwłocznie zawiadomić o ich zaistnieniu sąd rodzinny lub policję (w przypadku sprawców, którzy nie ukończyli 17. roku życia) lub prokuratora albo policję (w przypadku sprawców, którzy ukończyli siedemnasty rok życia).
„Art. 158 § 1 – udział w bójce lub pobiciu
Bójka to starcie co najmniej trzech osób, z których każda występuje w zdarzeniu w podwójnej roli: atakującego i broniącego się. Pobicie to czynna napaść dwóch lub więcej osób, przy czym strona atakująca (sprawcy pobicia) ma przewagę nad napadniętymi. Udział w bójce lub pobiciu to nie tylko bezpośrednie w nich uczestnictwo w postaci zadawania ciosów, ale również zagrzewanie uczestników do walki lub stwarzanie warunków ułatwiających realizację tego czynu, np. poprzez przytrzymanie ofiary, uniemożliwienie ucieczki, udostępnienie niebezpiecznych przedmiotów itp.
Art. 207 – znęcanie się fizyczne lub psychiczne
To zachowanie polegające na umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub cierpień moralnych. Mogą to być działania powtarzające się lub jednorazowe charakteryzujące się intensywnością
i rozciągłością w czasie. Przez pojęcie znęcania się należy rozumieć takie czynności, jak: bicie, grożenie, niszczenie mienia, itp.
Art. 280 – rozbój
Polega na kradzieży połączonej z użyciem przemocy wobec osoby, groźby natychmiastowego użycia przemocy albo przez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności.
Art. 281 – kradzież rozbójnicza
To kradzież, po której sprawca – aby utrzymać w swoim posiadaniu kradzioną rzecz – używa przemocy wobec ofiary, grozi natychmiastowym użyciem przemocy lub doprowadza ofiarę do stanu bezbronności lub nieprzytomności.
Art. 282 – wymuszenie rozbójnicze
Sprawca, chcąc osiągnąć korzyść majątkową, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym poprzez zastosowanie przemocy, groźby.”18
2. Przestępstwa ścigane na wniosek pokrzywdzonego
„Art 190 – groźby karalne
Sprawca grozi osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub osoby jej najbliższej, sprawiając, że ofiara czuje się zagrożona i obawia się zrealizowania groźby.
Art. 197 – zgwałcenie
Polega na doprowadzeniu innej osoby do obcowania płciowego przy zastosowaniu przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu.
Przez obcowanie płciowe należy rozumieć typowe stosunki seksualne, ale również inne zachowania realizowane przez kontakt cielesny mające służyć zaspokojeniu popędu płciowego (np. stosunki analne, oralne).
Art. 216 – znieważenie
Polega na znieważeniu innej osoby poprzez ubliżanie, lżenie, obrażanie.
Art. 217 – naruszenie nietykalności cielesnej
Sprawca działa sam i swoim zachowaniem spowodował naruszenie nietykalności cielesnej (np. poprzez uderzenie otwartą dłonią w twarz, uszczypnięcie, ciągnięcie za włosy, za ubranie, podstawienie nogi, oplucie, ukłucie itp.), jednakże nie spowodował uszczerbku na zdrowiu, naruszeniu czynności ciała lub rozstroju zdrowia.”19
Postępowanie wobec sprawców tych czynów, którzy nie ukończyli 17. roku życia odbywa się zgodnie z przepisami Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, więc organem właściwym
do ich rozstrzygania będzie sąd rodzinny (wydział rodzinny i nieletnich sądu rejonowego), który może orzec środki wychowawcze lub środek poprawczy.
W przypadku sprawców, którzy ukończyli 17. rok życia, postępowanie odbywa się na podstawie przepisów kodeksu postępowania karnego i organem właściwym do rozstrzygania będzie wydział karny sądu rejonowego. Z racji wieku sprawców, mając na uwadze efekty wychowawcze, sąd może orzec nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach przewidzianych w przepisach.
18 Por. Procedury współpracy policji z placówkami oświatowymi. Informator dla nauczycieli. Warszawa 2008, s. 35.
19 Por. Ibidem, s. 35-36.
V. Zakończenie
Różnorakie sytuacje związane z kwestią naruszania przez uczniów zasad regulaminu szkolnego zmuszają dyrektora szkoły, psychologów, pedagogów oraz nauczycieli do nawiązania i utrzymywania kontaktów z różnymi instytucjami wspierającymi pracę szkoły. Dla dobra szkoły, ucznia i jego rodziny ta współpraca powinna być efektywna, nie jest to łatwa sprawa, gdyż nie w każdej szkole widok umundurowanych funkcjonariuszy jest mile widziany.
Z drugiej strony sądy kierują się zasadą poufności i niechętnie dzielą się informacjami np.
o pełnionym nadzorze kuratorskim nad uczniem lub jego rodziną. Dlatego też tak ważne jest wypracowanie jasnych reguł i zasad wzajemnej współpracy pomiędzy szkołą, policją, sądami i rodzicami.
Już od momentu przyjęcia do szkoły zarówno uczeń, jak i jego rodzice muszą wiedzieć, w jaki sposób szkoła będzie reagowała na ewentualne przejawy nieprzestrzegania jej regulaminu. Nie ma być to rodzaj straszaka, ale uczciwe, jasne i konsekwentne określenie własnego stanowiska dyrektora szkoły wobec problemu naruszania regulaminu szkolnego. Oczywiście, takiej postawie muszą towarzyszyć szeroko zakrojone działania profilaktyczne realizowane na terenie szkoły.
Ze zgromadzonych przez Komendę Główną Policji danych statystycznych wynika,
że w 2010 r. na terenie placówek oświatowych i wychowawczych stwierdzono ogółem 30 293 przestępstw, tj. o 5429 więcej niż w 2009 r. W poszczególnych typach szkół wyglądało
to następująco:
- szkoły podstawowe i gimnazja: 26 197 przestępstw,
- szkoły średnie i zawodowe: 2486 przestępstw,
- internaty i bursy szkolne: 1610 przestępstw.”
W 2010 r. nieletni popełnili łącznie 1763 czynów zabronionych. Należy pamiętać,
że czyny zabronione popełniane przez nieletnich poniżej 13. roku życia nie są uwzględniane w zestawieniu przestępczości stwierdzonej ogółem. W postępowaniu przez sądem rodzinnym czyn taki traktowany jest jako przejaw demoralizacji.
Tak znaczny wzrost liczby ujawnionych przestępstw na terenie placówek oświatowych wynika przede wszystkim ze zwiększenia w ostatnim okresie świadomości społecznej kadry pedagogicznej szkół, a tym samym lepszej współpracy dyrektorów szkół z policją.
Narastanie zjawisk patologicznych wśród dzieci i młodzieży funkcjonującej w środowisku szkolnym wymaga zintegrowania działań wszystkich podmiotów działających na rzecz najmłodszych przedstawicieli naszego społeczeństwa. Skuteczność tych działań zapewnią procedury prawne regulujące prawa i obowiązki tych podmiotów, a także ich ścisłe współdziałanie.
Przedsięwzięcia podejmowane na rzecz dzieci i młodzieży powinny być systemowe
i spójne. Podstawowym ich celem powinno być skuteczne zintegrowanie przedstawicieli różnych instytucji i organizacji działających na rzecz dzieci. Tylko takie działania realizowane w sposób konsekwentny mogą w rezultacie przynieść oczekiwane efekty w ograniczeniu przestępczości na terenie placówek oświatowych i wychowawczych.
Zarówno dyrektor, jako przedstawiciel szkoły, jak i policja oraz inne podmioty zajmujące się problematyką zapobiegania demoralizacji i przestępczości wśród dzieci
i młodzieży stawiają sobie za cel zwiększenie poziomu bezpieczeństwa i na terenie placówek, i w ich najbliższym otoczeniu.
Jak wcześniej sygnalizowano, w przypadku gdy szkoła nie jest jedynym podmiotem będącym w stanie samodzielnie rozwiązać sytuację kryzysową, w jakiej znalazł się uczeń bądź jego rodzina, zasadne i wręcz wskazane jest angażowanie do współpracy lub przekazanie sprawy innym wyspecjalizowanym instytucjom i podmiotom. Wśród głównych partnerów do współpracy – oprócz sądu rodzinnego (kuratorzy, wydział rodzinny i nieletnich w sądzie rejonowym) i policji (komórki ds. nieletnich i patologii) – należy zaliczyć następujące:
- Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne,
- Miejskie i Powiatowe Centum Pomocy Rodzinie,
- Miejskie i Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej,
- Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych,
- Ośrodki Interwencji Kryzysowej,
- Straż Miejską,
- stowarzyszenia i organizacje działające na rzecz dziecka i rodziny, funkcjonujące
w środowisku lokalnym,
- media (współpraca w obszarze promowania bezpieczeństwa, unikania zagrożeń, uzależnień, edukacja prawna, psychologiczna itp.),
- kościół.
Lista podmiotów może być rozszerzana i modyfikowana, w zależności od potrzeb
i charakteru środowiska lokalnego, w którym funkcjonują.
Warto sporządzić w każdej szkole spis zawierający dane teleadresowe instytucji działających w środowisku lokalnym oraz ustalić nazwiska osób wyznaczonych do kontaktu
z pracownikami szkoły, co znacznie ułatwi podjęcie szybkich działań w przypadku zdarzeń wymagających pilnej interwencji wobec ucznia.
Wielu specjalistów w dziedzinie uzależnień przychyla się do stwierdzenia, że to właśnie szkoła powinna być podstawowym miejscem działań profilaktycznych. Z racji swojego charakteru i potencjału intelektualnego nauczycieli powinna być także pierwszą placówką, która zauważa problemy dzieci, przewiduje ryzyko ich wystąpienia, a w razie potrzeby kieruje uczniów do wyspecjalizowanych instytucji.
VI. Bibliografia:
1. Bojarski T., (red.), Kodeks karny. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006.
2. Góralczyk E., Nauczycielem być: jak zapanować nad trudnymi zachowaniami uczniów
i porozumieć się z klasą : poradnik nauczyciela, wychowawcy, pedagoga, Warszawa, Fraszka Edukacyjna, 2006.
3. Grześkowiak K., Nieletni przed sądem, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1986.
4. Hołyst B., Kryminologia, Wydawnictwo Prawnicze Lewis Nexis, Warszawa 2004.
5. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej.
6. Kozaczuk F., Urban B. (red.), Profilaktyka i resocjalizacja młodzieży, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Rzeszów 2001.
7. Krukowski A. (red.), Prawne podstawy resocjalizacji i zapobiegania przestępczości, PWN, Warszawa 1979.
8. Lipka M., Przestępczość nieletnich w Polsce. Zapobieganie i zwalczanie, PWN, Warszawa 1971.
9. Maksymowska E., Werwicka M., Konflikty w szkole : niezbędnik dyrektora, Warszawa- Kraków "Wolters Kluwer Polska", cop. 2009.
10. Procedury współpracy Policji z placówkami oświatowymi. Informator dla nauczycieli – Komenda Stołeczna Policji, Urząd Miasta Stołecznego Warszawy, Warszawa 2008.
11.Program Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu i Przestępczości wśród Dzieci
i Młodzieży.
12. Przewodnik po wybranych przepisach prawnych w sprawach nieletnich zagrożonych demoralizacją i przestępczością, Wydział Prewencji KWP w Łodzi, wyd. I, Łódź 2004.
13. Raport z działań Policji w zakresie zapobiegania przestępczości oraz patologiom społecznym w 2010 r., Biuro Prewencji KGP, Warszawa 2011.
14. Raport Biura Prewencji i Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji o zjawiskach patologii społecznej, stanie przestępczości i demoralizacji nieletnich oraz przedsięwzięciach
w zakresie prewencji kryminalnej w 2005 roku. Warszawa 2006.
15. Rodzice, nauczyciele, uczniowie – partnerzy w procesie wychowania, biuletyn pokonferencyjny, na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej, Wydawnictwo Edytor 2003.
16. Rdzanek – Piwowar B., Nieletniość i jej granice, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej, Warszawa 1993.
17. Sęk A., Micek D., Rola i zadania policjantów służby prewencyjnej w zapobieganiu demoralizacji i przestępczości wśród nieletnich, Szczytno 2005.
18. Sochacki, Postępowanie w sprawach nieletnich – materiał dydaktyczny, Słupsk 2008.
19. Urban B. (red.) – „Dewiacje wśród młodzieży. Uwarunkowania i profilaktyka”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001.
20. Urban B., Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000.
21. Ustawa z 6 VI 1997 – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 ze zm.) –
art. 218, art. 219, art. 222 § 1.
22. Ustawa z 9 XI 1995 o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55, ze zm.).
23. Ustawa z 6 IV 1990 o policji (Dz.U. Nr 30 poz. 179 z p.zm.).
24. Ustawa z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( Dz. U. z 2005 r. Nr 36, poz. 1954 z późn. zm.).
25. Ustawa z 26 X 1982 o postępowaniu w sprawie nieletnich (Dz.U. z 1982 r. Nr 35 poz. 228
z p.zm. – tekst jednolity Dz. z 2002 r. Nr 11 poz. 109 z p.zm.).
26. Ustawa z 29 VII 2005 o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r. nr 179 poz. 1485
z p.zm.).
27. Ustawa z 7 IX 1991 o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 z p.zm.).
28. Ustawa z 26 X 1982 o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
(Dz. U. Nr 35, poz. 230 z p.zm.).
29. Ustawa z 8 IV 2010 o zmianie Ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz Ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U.
z 2010 r. Nr 81, poz. 529).
30. Wesołowska A. M., Bezpieczeństwo młodzieży. Poradnik prawny, Wydawnictwo POLTEX, Warszawa 2008.
31. Wojtaszewska L., Spojrzenie na szkołę z pozycji pedagoga szkolnego – refleksja, Dyrektor Szkoły, nr 5, 2007.
32. Zarządzenie nr 1619 Komendanta Głównego Policji z 3 XI 2010 r. w sprawie metod
i form wykonywania zadań przez policjantów w zakresie przeciwdziałania demoralizacji
i przestępczości nieletnich oraz działań podejmowanych na rzecz małoletnich. Dziennik Urzędowy KGP Nr 11, poz. 64 z 2010 r.
Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.
»» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze ««
Gliwice
Praca dyplomowa: "Zestaw procedur szkolnych w zakresie naruszenia zasad regulaminu szkolnego"
O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.